நேபாளத்தின் கலாச்சாரம்
நேபாளத்தின் கலாச்சாரம் (ஆங்கிலம்:culture of Nepal) என்பது இந்திய துணைக் கண்டத்தின் எல்லைகள் மற்றும் திபெத்தின் கலாச்சாரத்துடன் பின்னிப் பிணைந்துள்ளது. நேபாளத்தின் கலாச்சார பாரம்பரியம் பல நூற்றாண்டுகளாக உருவாகியுள்ளது. இந்த பல பரிமாண பாரம்பரியம் நேபாளத்தின் இன, பழங்குடி மற்றும் சமூக குழுக்களின் பன்முகத்தன்மையைக் கட்டுப்படுத்துகிறது, மேலும் இது இசை மற்றும் நடனம் ஆகியவற்றில் வெளிப்படுத்துகிறது.
கலை மற்றும் கைவினை ; நாட்டுப்புற மற்றும் நாட்டுப்புற கதைகள் ; மொழிகள் மற்றும் இலக்கியம் ; தத்துவம் மற்றும் மதம் ; திருவிழாக்கள் மற்றும் கொண்டாட்டம்; உணவுகள் மற்றும் பானங்கள் ஆகியவற்றில் பிரதிபலிக்கிறது. அதன் கலாச்சாரம் பெரிதும் வேறுபட்டது மற்றும் பெரும்பாலும் இந்திய கலாச்சாரம் மற்றும் திபெத்திய கலாச்சாரத்தால் பாதிக்கப்படுகிறது .
நடனம் மற்றும் இசை[தொகு]
இந்த நாட்டில் நடனங்கள் சிவபெருமானின் தங்குமிடமான இமயமலையில்தோன்றியதாக புராணங்கள் கூறுகின்றன , அங்கு அவர் தாண்டவம் என்ற நடனத்தை நிகழ்த்தினார். நேபாளத்தின் நடன மரபுகள் மிகவும் பழமையானவை மற்றும் தனித்துவமானவை என்பதை இது குறிக்கிறது. நடைமுறை மற்றும் வழக்கங்களில் சிறிது சற்று மாறுபடுகிறது. நேபாள நடனங்களில் திசுகா என்பது திருமணங்களில் நிகழ்த்தப்படும் ஒருவகை நடனம், இது சிக்கலான அடிச்சுவடு மற்றும் கை அசைவுகளை உள்ளடக்கியது.[1] பயிர்களின் அறுவடை, திருமண சடங்குகள், யுத்தக் கதைகள், தனிமையில் இருக்கும் ஒரு பெண்ணின் காதலுக்காக ஏங்குதல், மற்றும் கிராமங்களில் அன்றாட வாழ்க்கையின் பல கருப்பொருள்கள் மற்றும் கதைகள் போன்ற தலைப்புகளைச் சுற்றியுள்ள கருப்பொருள்களுடன் இசைக்கப்படுகிறது. பிரபலமான தாரு குச்சி நடனங்கள், மற்றும் பைத்திய மயில் நடனம் ஆகிய இரண்டும் சிறப்பம்சங்கள், ஆனால் ஏராளமான பிற ஆச்சரியங்கள் உள்ளன. மாலை நேரத்தில் நடனம் அதன் உச்சக்கட்டத்தை எட்டுகிறது.[2]
மொழிகள்[தொகு]
2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, நேபாளத்தில் 123 மொழிகள் பேசப்படுகின்றன. நேபாளத்தின் மொழியியல் பாரம்பரியம் மூன்று முக்கிய மொழி குழுக்களிலிருந்து உருவாகியுள்ளது: இந்தோ-ஆரிய, திபெத்திய-பர்மிய மொழிகள் மற்றும் பூர்வ குடிகள் . நேபாளத்தின் முக்கிய மொழிகள் (தாய்மொழியாக பேசப்படும் சதவீதம்) நேபாளி (44.6%), மைதிலி (11.7%), போச்புரி (6%), தாரு (5.8%), தமாங் (5.1%), நேபாள பாசா (3.2%), மாகர் (3%) மற்றும் பஜ்ஜிகா (3%) கிராத் - சுனுவார், லிம்பு, ராய், குருங் ஆகியன.[3]
தேவநாகரி எழுத்தில் எழுதப்பட்ட நேபாளி, அதிகாரப்பூர்வ தேசிய மொழியாகும், மேலும் நேபாள இன-மொழியியல் குழுக்களிடையே மொழியியல் மொழியாகவும் செயல்படுகிறது. நேபாளத்தின் அழிந்துபோன மொழிகளில் குசுண்டா, மாவலிங்கா மற்றும் வாலிங் ஆகியவை அடங்கும்
2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி 81.6% மக்கள் இந்துக்கள் என்று அடையாளம் காணப்பட்டது. சுமார் 9% மக்களால் பௌத்தம் பின்பற்றப்படுகிறது. சுமார் 4.2% பேர் இசுலாத்தை பின்பற்றுகிறார்கள், 3.6% மக்கள் பூர்வீக கிராத மதத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள். கிறிஸ்தவம் அதிகாரப்பூர்வமாக 1.0% க்கும் குறைவாகவே நடைமுறையில் உள்ளது.
பண்டிகைகள் மற்றும் கொண்டாட்டங்கள்[தொகு]
நேபாளத்தின் பல பண்டிகைகள் ஒன்று முதல் பல நாட்கள் வரை நீடிக்கும். பிரதானமாக இந்து மற்றும் பௌத்த தேசமாக, நேபாள பண்டிகைகளில் பெரும்பாலானவை மத ரீதியானவை. நாட்டின் மக்கள் தொகையில் 82% இந்துக்கள் என்பதால் நேபாளத்தின் பண்டிகைகள் இந்து மதத்தில் வேர்களைக் கொண்டுள்ளன. 9% மக்கள்தொகை கொண்ட நாட்டின் இரண்டாவது பெரிய மதமான பௌத்தம் நேபாளத்தின் கலாச்சார விழாக்களில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
விஜயதசமி என்பது நேபாளத்தின் மிக நீண்ட மற்றும் மிக முக்கியமான பண்டிகையாகும். பொதுவாக இப்பண்டிகை செப்டம்பர் மாத இறுதியில் அக்டோபர் நடுப்பகுதி வரை கொண்டாடப்படுகிறது. மழைக்காலம் முடிந்த உடனேயே இது ஆரம்பிக்கும். நோவார்கள் போன்ற திருவிழா கொண்டாட மோகானி, திகார் அல்லது தீபாவளி, ஹோலி, சரஸ்வதி பூஜை, ரக்சா பந்தன், பௌ பீஜ், கிருஷ்ண ஜெயந்தி, நாக பஞ்சமி, , சத் பூசை , மகர சங்கராந்தி, மற்றும் மகா சிவராத்திரி போன்ற பண்டிகைகள் பரவலாக கொண்டாடப்படுகிறது நேபாளத்தின் முக்கியமான திருவிழாக்கள். சந்திர நாட்காட்டியின் புத்தாண்டு தினம் நேபாள சம்பத் நவம்பரில் நிகழ்கிறது. ஆண்டு முழுவதும் பல விழாக்கள் நடைபெறுகின்றன மற்றும் சில பிராந்தியங்களில் பொது விடுமுறைகள் அறிவிக்கப்படுகின்றன.
புத்தர் பூர்ணிமா (புத்தரின் பிறப்பு கொண்டாட்டம்) [4] மகா சிவராத்திரி (சிவபெருமானின் திருவிழா) அனறு மற்றும் மகா சிவராத்திரி பண்டிகைகளின் போது, சிலர் அதிகப்படியான பானங்கள் மற்றும் புகை சாரங்களை உட்கொள்கின்றனர்.[5] செர்பா பெரும்பாலும் அதிக உயரத்திலும், மவுண்ட் எவரெஸ்ட் பிராந்தியத்திலும் அமைந்துள்ளது. இங்கு உலகின் நன்மைக்காக மணி ரிம்துவைக் கொண்டாடுகிறது.
பெரும்பாலான திருவிழாக்களில் நடனம் மற்றும் இசை ஆகியவை அடங்கும், மேலும் பண்டிகைகளிலும் சிறப்பு சந்தர்ப்பங்களிலும் பலவிதமான சிறப்பு உணவுகள் உட்கொள்ளப்படுகின்றன.
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ Gubhani, Juhee. "Re-Visiting the Question: Are Rājopādhyāyas Newārs of Nepal?" (PDF).[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
- ↑ McDonnaugh, Christian. "The mythology of the Tharu: aspects of cultural identity in Dang, West Nepal" (PDF).
- ↑ "Major highlights" (PDF). Central Bureau of Statistics. 2013. p. 4. Archived from the original (PDF) on 17 July 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2013.
- ↑ "Buddha jayanti". Weallnepali. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2015-06-01.
- ↑ "Mahashivaratri". weallnepali. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2015-06-01.