திமாசா ராச்சியம்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
திமாசா ராச்சியம்
பொ.ச.13ஆம் நூற்றாண்டு–1832
The Dimasa Kingdom (Kachari Kingdom) and neighbouring polities in South Asia, in 1400 CE.
தலைநகரம்திமாப்பூர், மைபோங், காஸ்பூர் (தற்போதைய சில்சார் அருகே)
அரசாங்கம்பழங்குடியின முடியாட்சி
வரலாற்று சகாப்தம்மத்தியகால இந்தியா
• தொடக்கம்
பொ.ச.13ஆம் நூற்றாண்டு
• பிரித்தானியாவின் இந்தியாவுடன் இணைக்கப்பட்டது
1832
முந்தையது 		பின்னையது
காமரூபம்
காலனித்துவ அசாம்
காஸ்பூரில் உள்ள கசாரி அரண்மனையின் இடிபாடுகள்

திமாசா இராச்சியம் [1] ( கசாரி இராச்சியம் [2]) என்பது வடகிழக்கு இந்தியாவின் அசாமில் திமாசா அரசர்களால் ஆளப்பட்ட ஒரு பிற்பகுதி இடைக்கால/ஆரம்ப நவீன இராச்சியமாகும்.[3][4][5]

காமரூப சாம்ராஜ்ஜியத்திற்குப் பின் உருவான திமாசா இராச்சியம் மற்றும் பிற ( காமதா இராச்சியம், சுதியா நாடு ) இந்த சமூகங்களில் சமூக-அரசியல் மாற்றங்களின் விளைவாக இடைக்கால அசாமில் உள்ள பழங்குடி சமூகங்களிலிருந்து தோன்றிய புதிய மாநிலங்களுக்கு எடுத்துக்காட்டுகள்.[6] ஆங்கிலேயர்கள் இறுதியாக 1832 இல் சமவெளிகளையும் 1834 இல் மலைகளையும்இராச்சியத்தை இணைத்தனர்.[7][7] இந்த இராச்சியம் காலனித்துவ அசாமின் பிரிக்கப்படாத கசார் மாவட்டத்திற்கு அதன் பெயரைக் கொடுத்தது. சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, பிரிக்கப்படாத கசார் மாவட்டம் அசாமில் மூன்று மாவட்டங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டது: திமா ஹசாவ் மாவட்டம் (முன்னர் வடக்கு கச்சார் மலைகள் ), கசார் மாவட்டம், ஹைலாகாண்டி மாவட்டம். சீன நாளேடுகளில் இராச்சியத்தின் குறிப்புகளிடம் பெற்றுள்ளது.[8][9] அஹோம் புராஞ்சிகள் இந்த அரசை 'திமிசா' என்று அழைத்தனர்.[10]

18 ஆம் நூற்றாண்டில், கசாரி இராச்சியத்தின் ஆட்சியாளர்களுக்காக ஒரு தெய்வீக இந்து தோற்றம் கட்டமைக்கப்பட்டது. அது இடும்பன் என்றும், மன்னர்கள் இடும்பேசுவர் என்றும் பெயரிடப்பட்டது.[11][12] கிழக்கிந்திய நிறுவனம் கசாரின் நிர்வாகத்தை எடுத்துக் கொண்டபோது, இடிம்பா என்ற பெயர் அதிகாரப்பூர்வ பதிவுகளில் தொடர்ந்து பயன்படுத்தப்பட்டது.[13]

சான்றுகள்[தொகு]

  1. ↑ "In the 13th century the Dimasa kingdom extended along the south bank of the Brahmputra, from Dikhou to Kallang and included the Dhansiri Valley and the North Cachar Hills, with its capital at Dimapur." (Bhattacharjee 1987, ப. 222)
  2. ↑ All the possibilities of the Kachari kingdom at Sadiya or some other places of Northeast India remain unproven theories until concrete evidence is provided. Therefore, as a term denoting this particular social group, I prefer Dimasa to Kachari in the following discussion.(Shin 2020, ப. 64)
  3. ↑ (Shin 2020)
  4. ↑ "In the 13th century the Dimasa kingdom extended along the south bank of the Brahmputra, from Dikhou to Kallang and included the Dhansiri Valley and the North Cachar Hills."
  5. ↑ "Dimasa conceive of themselves as the rulers and subjects of the Dimasa kingdom."
  6. ↑ "During the 13th-16th centuries, while these continued to represent the rule over older peasant settlements in western and central Assam, there emerged alongside them also new kingdoms from several tribal bases, then undergoing a process of politico-economic transformation.
  7. ↑ 7.0 7.1 (Banerjee 1990)
  8. ↑ (Wade 1994) A verification tally issued in the fifth year of the Yong-le reign (1407/08) to the "Di-ma-sa Pacification Superintendency" The tally served the dual purpose of confirming the ruler's recognition by the Chinese state, and providing a tool by which to verify the status of court envoys."
  9. ↑ "Di-ma-sa | Southeast Asia in the Ming Shi-lu". www.epress.nus.edu.sg. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-08-03.
  10. ↑ "Ahom chronicals attest the existence of "Timisa kings" (khun-timisa) who ruled over a large area of middle Assam, initially from Dimapur on the western foothills of present-day Nagaland."
  11. ↑ (Chatterji 1951)
  12. ↑ "An important change in the Dimasa political tradition occurred in the mideighteenth century, probably 1745, 1750 or 1755, when the centre of administration was moved from Maibong to Khaspur in the plains of Cachar.87 From this time onwards, the Dimasa rulers used the title ‘the Lord of Heḍamba’ in their own records."
  13. ↑ (Shin 2020) "The name Hiḍimbā continued to be used in the official records when the East India Company took over the administration of Cachar.

குறிப்புகள்[தொகு]

  • Banerjee, A C (1990), "Reform and Reorganization: 1932-3", in Barpujari, H K (ed.), The Comprehensive History of Assam, vol. IV, Guwahati: Publication Board, Assam, pp. 44–76
  • Sarma, Pradip (2016), Megalithic Splendours of the Dhansiri Valley of Northeast India (book), Chennai: Notion Press, ISBN 9781946129383
  • Barpujari, S. K. (1997), History of the Dimasas (from the earliest times to 1896 AD), Haflong{{citation}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  • Baruah, S L (1986), A Comprehensive History of Assam (book), New Delhi: Munshiram Manoharlal Publishers
  • Bathari, Uttam (2014). Memory History and polity a study of dimasa identity in colonial past and post colonial present (Ph.D.). Gauhati University. hdl:10603/115353.
  • Bhattacharjee, J. B. (1992), "The Kachari (Dimasa) state formation", in Barpujari, H. K. (ed.), The Comprehensive History of Assam, vol. 2, Guwahati: Assam Publication Board, pp. 391–397
  • Bhattacharjee, J B (1987). "The Economic Content of the Medieval State Formation Processes among the Dimasas of North East India". Proceedings of the Indian History Congress 48: 222–225. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:22491937. 
  • Bose, Manilal (1985), Development of Administration in Assam, Assam: Concept Publishing Company
  • Chatterji, S. K. (1951), "The Hidimba (Dima-sa) people", Kirata-Janakrti, The Asiatic Society, pp. 122–126
  • Gait, Edward A. (1906), A History of Assam, Calcutta{{citation}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  • Guha, Amalendu (December 1983), "The Ahom Political System: An Enquiry into the State Formation Process in Medieval Assam (1228-1714)", Social Scientist, 11 (12): 3–34, doi:10.2307/3516963, JSTOR 3516963
  • Jaquesson, François (2017). "The linguistic reconstruction of the past The case of the Boro-Garo languages". Linguistics of the Tibeto-Burman Area 40 (1): 90–122. doi:10.1075/ltba.40.1.04van. 
  • Maretina, Sofia A. (2011), "The Kachari state: The character of early state-like formations in hill districts of Northeast India", in Claessen, Henri J. M. (ed.), The Early State, vol. 32, Walter de Gruyter, pp. 339–359, ISBN 9783110813326
  • Ramirez, Philippe (2007), "Politico-ritual variations on the Assamese fringes: Do social systems exist?", in Sadan, Mandy; Robinne., François (eds.), Social Dynamics in the Highlands of Southeast Asia Reconsidering Political Systems of Highland Burma, Boston: Brill, pp. 91–107
  • Rhodes, Nicholas G.; Bose, Shankar K. (2006), A History of the Dimasa-Kacharis As Seen Through Coinage, Mira Bose, Library of Numismatic Studies, Kolkata and Guwahati
  • Rhodes, N G (1986). "The Coinage of Kachar". The Numismatic Chronicle 146: 155–177. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:00782696. 
  • Sarkar, J. N. (1992), "Early Rulers of Koch Bihar", in Barpujari, H. K. (ed.), The Comprehensive History of Assam, vol. 2, Guwahati: Assam Publication Board, pp. 69–89
  • Shin, Jae-Eun (2020). "Descending from demons, ascending to kshatriyas: Genealogical claims and political process in pre-modern Northeast India, The Chutiyas and the Dimasas". The Indian Economic and Social History Review 57 (1): 49–75. doi:10.1177/0019464619894134. 
  • Wade, Geoffrey (1994), The Ming Shi-lu (Veritable Records of the Ming Dynasty) as a Source for Southeast Asian History -- 14th to 17th Centuries, Hong Kong{{citation}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  • Bhattacharjee, J B (2015), "Kachari Buranji" Myth of a chronicler source of the history of Cachar
  • Laichen, Sun (2000). Ming -Southeast Asian overland interactions, 1368--1644 (Ph.D.). University of Michigan.
  • Luce, G.H (1958), "The early Syam in Burma's history", Journal of the Siam Society, 47 (1)
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=திமாசா_ராச்சியம்&oldid=3845142" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது