ஆலம்பூர் நவபிரம்மா கோயில்கள்
| ஆலம்பூர் நவபிரம்மா கோயில்கள் | |
|---|---|
.JPG) சொர்க்க பிரம்மா கோயில் | |
| அடிப்படைத் தகவல்கள் | |
| அமைவிடம் | ஆலம்பூர் |
| புவியியல் ஆள்கூறுகள் | 15°52′40.1″N 78°08′5.4″E / 15.877806°N 78.134833°E |
| சமயம் | இந்து சமயம் |
| மாநிலம் | தெலங்காணா |
| மாவட்டம் | ஜோகுலம்பா மாவட்டம் |
ஆலம்பூர் நவபிரம்மா கோயில்கள் (Alampur Navabrahma Temples) சிவன், பிரம்மா]] போன்ற கடவுளர்களின் 9 கோயில்களின் தொகுப்பாகும். நவபிரம்மா கோயில் தொகுதிகள், சாளுக்கியர் ஆட்சிக் காலத்தில் கிபி 7 முதல் 9ஆம் நூற்றாண்டில் நகரா கட்டிடக் கலை வடிவில் கட்டப்பட்டது.[1] இக்கோயில்கள் தெலங்காணா மாநிலத்தில், ஜோகுலம்பா மாவட்டத்தின் ஆலம்பூர் கிராமத்தில், துங்கபத்திரை ஆறும், கிருஷ்ணா ஆறும் கூடுமிடத்தில், ஆந்திர மாநில எல்லையில் உள்ளது. இதனருகே 1.5 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் ஆலம்பூர் பாபநாசி கோயில்கள் உள்ளது. [1] இக்கோயில்கள் சிவபெருமானுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டிருந்தாலும், இதனை நவபிரம்மா கோயில்கள் என அழைக்கப்படுகிறது. சைவம், வைணவம் மற்றும் சாக்தப் பிரிவினர்களுக்கான இக்கோயில்கள் செவ்வக வடிவில் நகரா கட்டிடக் கலை நயத்தில், சாளுக்கியர் ஆட்சியில் கிபி 8ஆம் நூற்றாண்டின் துவக்கத்தில் கட்டப்பட்டது.[2]இக்கோயில்களில் புகழ்பெற்றது சங்கமேஷ்வரர் கோயில் மற்றும் நவபிரம்மா கோயில்கள் ஆகும்.
தில்லி சுல்தானகம் ஆட்சியின் போது கிபி 14ஆம் நூற்றாண்டில் நவபிரம்மா கோயில்கள் சிதைக்கப்பட்டது.[3][4][5] இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வகம் 1980ஆம் ஆண்டிற்குப் பின்னர் இக்கோயில்களின் சிதிலங்களை சீரமைத்தனர்.[5][6]
அமைவிடம்
[தொகு]ஐதராபாத் நகரத்திற்கு தெற்கே 215 கிலோ மீட்டர் தொலைவிலும், ஹம்பியிலிருந்து வடகிழக்கே 240 கிலோ மீட்டர் தொலைவிலும், பாதமிக்கு கிழக்கே 325 கிலோ மீட்டர் தொலைவிலும், ஆந்திர மாநில எல்லையில் உள்ளது.
படக்காட்சிகள்
[தொகு]நவ பிரம்மா கோயில்களில் அர்க்க பிரம்மா கோயில், சுவர்க்க பிரம்மா கோயில், பால பிரம்மா கோயில், கருட பிரம்மா கோயில், குமார பிரம்மா கோயில் மற்றும் விஷ்வ பிரம்மா கோயிலக்ளின் சிற்பங்கள்.
-
சுவர்க்க பிரம்மா கோயில் -
மண்டபம் & தூண்கள் -
இந்திரன் சிற்பம் -
வெளிச்சுவரில் காதலர்களின் சிற்றின்ப சிற்பங்கள்
-
பால பிரம்மா கோயில் விமானம் -
மண்டபத்தை சுற்றிய சுவர் -
மண்டபத்தின் தூண்கள் மற்றும் தற்கால தரை -
இரு சிங்கங்களின் மீது துர்கை சிற்பம், காலம்:கிபி 7ஆம் நூற்றான்டின் நடுப்பகுதி
-
கருட பிரம்மா கோயில் -
வேலைப்பாடுகளுடன் கல் சன்னல் -
வெளிச்சுவரில் கந்தவர்களின் சிற்பம் -
நுழைவாயிலில் சிதைந்த கங்கை தேவதையின் சிற்பம்
-
குமார பிரம்ம கோயில் -
கோயிலின் தூண்கள் -
சப்தகன்னியர் மற்றும் கண்பதி சிற்பம் மற்றும் கல்வெட்டுகள் -
மகிஷாசுரமர்த்தினி சிற்பம்
இந்த நவப்பிரம்மா கோயில்கள் அருகே இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வகம் கட்டுப்பாட்டில் ஒரு அருங்காட்சியகம் உள்ளது. இதில் நவப்பிரம்மா கோயில்களின் சிதிலமடைந்த சிற்பங்கள் மற்றும் தூண்கள் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளது.[7][8]
இதனையும் காண்க
[தொகு]
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ 1.0 1.1 George Michell (2013). Southern India: A Guide to Monuments Sites & Museums. Roli Books. pp. 318–321. ISBN 978-81-7436-903-1.
- ↑ Marijke J. Klokke (2000). Narrative Sculpture and Literary Traditions in South and Southeast Asia. BRILL. pp. 78–82. ISBN 90-04-11865-9.
- ↑ The Andhra Pradesh Journal of Archaeology. Director of Archaeology and Museums, Government of Andhra Pradesh. 1984. pp. 80–81.
- ↑ Pedarapu Chenna Reddy (2006). Readings in Society and Religion of Medieval South India. University of Hyderabad, Research Press. pp. 99–100. ISBN 978-81-89131-04-3.
- ↑ 5.0 5.1 "Alampur surfaces after six days". The Hindu. 8 October 2009 இம் மூலத்தில் இருந்து 10 அக்டோபர் 2009 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20091010030347/http://www.hindu.com/2009/10/08/stories/2009100856160400.htm.
- ↑ "ASI yet to assess damage to Kurnool structures - Times Of India". Archived from the original on 2013-01-03. Retrieved 2021-03-19.
{{cite web}}: Unknown parameter|=ignored (help) - ↑ Alampur Museum
- ↑ Marijke J. Klokke (2000). Narrative Sculpture and Literary Traditions in South and Southeast Asia. BRILL Academic. pp. 94–95. ISBN 90-04-11865-9.
ஆதார நூற்பட்டியல்
[தொகு]- Prasanna Kumar Acharya (2010). An encyclopaedia of Hindu architecture. Oxford University Press (Republished by Motilal Banarsidass). ISBN 978-81-7536-534-6.
- Prasanna Kumar Acharya (1997). A Dictionary of Hindu Architecture: Treating of Sanskrit Architectural Terms with Illustrative Quotations. Oxford University Press (Reprinted in 1997 by Motilal Banarsidass). ISBN 978-81-7536-113-3.
- Vinayak Bharne; Krupali Krusche (2014). Rediscovering the Hindu Temple: The Sacred Architecture and Urbanism of India. Cambridge Scholars Publishing. ISBN 978-1-4438-6734-4.
- Alice Boner (1990). Principles of Composition in Hindu Sculpture: Cave Temple Period. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-0705-1.
- Alice Boner; Sadāśiva Rath Śarmā (2005). Silpa Prakasa. Brill Academic (Reprinted by Motilal Banarsidass). ISBN 978-8120820524.
- A.K. Coomaraswamy; Michael W. Meister (1995). Essays in Architectural Theory. Indira Gandhi National Centre for the Arts. ISBN 978-0-19-563805-9.
- Dehejia, V. (1997). Indian Art. Phaidon: London. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7148-3496-3.
- Adam Hardy (1995). Indian Temple Architecture: Form and Transformation. Abhinav Publications. ISBN 978-81-7017-312-0.
- Adam Hardy (2007). The Temple Architecture of India. Wiley. ISBN 978-0470028278.
- Adam Hardy (2015). Theory and Practice of Temple Architecture in Medieval India: Bhoja's Samarāṅgaṇasūtradhāra and the Bhojpur Line Drawings. Indira Gandhi National Centre for the Arts. ISBN 978-93-81406-41-0.
- Harle, J.C., The Art and Architecture of the Indian Subcontinent, 2nd edn. 1994, Yale University Press Pelican History of Art, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0300062176
- Monica Juneja (2001). Architecture in Medieval India: Forms, Contexts, Histories. Orient Blackswan. ISBN 978-8178242286.
- Stella Kramrisch (1976). The Hindu Temple Volume 1. Motilal Banarsidass (Reprinted 1946 Princeton University Press). ISBN 978-81-208-0223-0.
- Stella Kramrisch (1979). The Hindu Temple Volume 2. Motilal Banarsidass (Reprinted 1946 Princeton University Press). ISBN 978-81-208-0224-7.
- Michael W. Meister; Madhusudan Dhaky (1986). Encyclopaedia of Indian temple architecture. American Institute of Indian Studies. ISBN 978-0-8122-7992-4.
- George Michell (1988). The Hindu Temple: An Introduction to Its Meaning and Forms. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-53230-1.
- George Michell (2000). Hindu Art and Architecture. Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-20337-8.
- T. A. Gopinatha Rao (1993). Elements of Hindu iconography. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-0878-2.
- Ajay J. Sinha (2000). Imagining Architects: Creativity in the Religious Monuments of India. University of Delaware Press. ISBN 978-0-87413-684-5.
- Burton Stein (1978). South Indian Temples. Vikas. ISBN 978-0706904499.
- Burton Stein (1989). The New Cambridge History of India: Vijayanagara. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-26693-2.
- Burton Stein; David Arnold (2010). A History of India. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-2351-1.
- Kapila Vatsyayan (1997). The Square and the Circle of the Indian Arts. Abhinav Publications. ISBN 978-81-7017-362-5.
வெளி இணைப்புகள்
[தொகு]- Ten Mahishasuramardani Icons from Alampur, M Radhakrishna Sharma
- Doorframes on the Earliest Orissan Temples, Thomas Donaldson
