இத்தேர்தலின் போது இந்திய மக்களவையில் 533 தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களும் நேரடியாக நியமிக்கப்பட்ட இரு ஆங்கிலோ-இந்தியர்களும் இருந்தனர். முந்தைய தேர்தலில் வெற்றி பெற்று ஆட்சியமைத்த பாஜக தலைமையிலான தேசிய ஜனநாயக கூட்டணி ஐந்தாண்டுகள் (பதவிக்காலம் முழுவதும்) நீடித்தது. இந்திய வரலாற்றில் ஐந்தாண்டுகள் நீடித்த முதல் காங்கிரசு அல்லாத அரசு இதுவே. இந்த ஐந்தாண்டுகளில் ஏற்பட்ட இந்தியப் பொருளாதார வளர்ச்சியை அடிப்படையாகக் கொண்டு “இந்தியா ஒளிர்கிறது” என்ற பிரச்சாரத்தை இத்தேர்தலில் பாஜக மேற்கொண்டது. ஆனால் எதிர்பாராத விதமாக காங்கிரசு கூட்டணி அதிக இடங்களில் வென்றது. காங்கிரசின் வலுவான மாநிலக் கட்சிகளின் கூட்டணியும், நகர மக்களிடம் மட்டுமே செல்லுபடியான “இந்தியா ஒளிர்கிறது” பிரச்சாரமும் பாஜகவின் தோல்விக்குக் காரணங்களாக சொல்லப்பட்டன. காங்கிரசு கூட்டணி தேர்தலுக்குப் பிறகு இன்னும் சில கட்சிகளை சேர்த்துக் கொண்டு “ஐக்கிய முற்போக்குக் கூட்டணி”யாக உருவானது. இதற்கு இடதுசாரிக் கட்சிகளின் 60 உறுப்பினர்களும் வெளியிலிருந்து ஆதரவளிக்க முன் வந்தனர். ஆனால் காங்கிரசு தலைவர் சோனியா காந்தி இந்தியாவில் பிறக்காதவர் என்று காரணம் சொல்லி அவரை பிரதமராக அனுமதிக்கக் கூடாது என்று குடியரசுத் தலைவரிடம் பாஜக கோரிக்கை விடுத்தது. இதையடுத்து, சோனியா காந்தி தனக்கு பதிலாக காங்கிரசுத் தலைவர் மன்மோகன் சிங்கை பிரதமராக்கினார்.
