பயனர்:Sowmiyasowmiya/மணல்தொட்டி
| இலட்சுமன் பை | |
|---|---|
 | |
| பிறப்பு | சனவரி 21, 1926 மட்காவ், கோவா, போர்த்துகேய இந்தியா |
| இறப்பு | 14 மார்ச்சு 2021 (அகவை 95) தோனா பௌலா, கோவா |
| பணி | ஓவியர் |
| அறியப்படுவது | சமகால ஓவியங்கள் |
| வாழ்க்கைத் துணை | பூர்ணிமா பை |
| பிள்ளைகள் | 1 |
| விருதுகள் | கோவா மாநில விருது தேசிய விருது இலலித கலா அகாதமி விருது மயோ தகடு கோமந்த் விபூசண் |
| வலைத்தளம் | |
| laxmanpai | |
இலட்சுமன் பை (Laxman Pai)(21 ஜனவரி 1926 - 14 மார்ச் 2021) ஒரு இந்தியக் கலைஞரும், ஓவியருமாவார். [1] இவர், 1977 முதல் 1987 வரை கோவா கலைக் கல்லூரியின் முதல்வராக இருந்தார்.[2] இவர், இந்தியாவின் மூன்றாவது உயர்ந்த குடிமை விருதான பத்ம பூசண் விருது உட்பட[3][4] பல விருதுகளை பெற்றுள்ளார்.[5]
ஆரம்பகால வாழ்க்கை[தொகு]
பை 21 ஜனவரி 1926 இல் கோவாவின் மட்காவில் பிறந்தார். கலைக்கான இவரது முயற்சி மட்காவிலுள்ள இவரது மாமாவின் மௌசோ புகைப்பட ஸ்டுடியோவில் இருந்தது. அங்கு இவர் கருப்பு மற்றும் வெள்ளை புகைப்படங்களை வண்ணப்பூச்சுடன் தொடுவார். 1940களில், இவர் கோவா விடுதலை இயக்கத்தில் தீவிரமாக ஈடுபட்டார். இதற்காக இவர் போர்த்துகீசிய காலனித்துவவாதிகளால் மூன்று முறை கைது செய்யப்பட்டார். கைது செய்யப்பட்ட பின்னர் அவரை போர்த்துகீசிய காவல்துறையினர் தாக்கினர், இந்த காரணத்திற்காக, அவரது பெற்றோர் அவரை நகரத்திற்கு அனுப்பினர். 1943 முதல் 1947 வரை மும்பை இல் சர் ஜாம்செட்ஜி ஜீஜ்பாய் ஸ்கூல் ஆஃப் ஆர்ட் இல் படித்தார். அவருக்கு 1947 இல் மாயோ பதக்கம் வழங்கப்பட்டது. 1946 இல் மார்காவ் காவல் நிலையத்திற்கு வெளியே போய் ஒரு சத்தியாக்கிரகத்தை வழங்கினார்.
தொழில்[தொகு]
தனது படிப்பை முடித்தவுடனேயே, சர் ஜாம்செட்ஜி ஜீஜ்பாய் கலைப்பள்ளியில் கற்பிக்கத் தொடங்கினார். அதே நேரத்தில் இவர், மும்பை முற்போக்கு கலைஞர்கள் குழுவின் நடவடிக்கைகளில் பங்கேற்றார். இருப்பினும் அதன் உறுப்பினராகவில்லை. ஒருமுறை, பிரான்சிஸ் நியூட்டன் சௌசா வரைந்த நிர்வாண ஓவியம் ஒன்றை அப்போதைய மும்பை மாநிலத்தின் முதலமைச்சர் மொரார்ஜி தேசாய் ஆட்சேபித்ததை பை நினைவு கூர்ந்தார். சௌசாவுடன் பை தொடர்பு கொண்டிருந்ததால், பதவி நீக்கம் செய்யப்பட்டார். பை சர் ஜாம்செட்ஜி ஜீஜ்பாய் கலைப்பள்ளிக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார். ஆனால் இயக்குனருக்கு எதிரான தனது குற்றச்சாட்டுகளை கைவிடுமாறு கூறப்பட்டது. இவர் அவ்வாறு செய்ய மறுத்து, அதன் விளைவாக அங்கிருந்து வெளியேற்றப்பட்டார்.
அதைத் தொடர்ந்து, அப்போது பிரான்சில் வாழ்ந்து வந்த இந்திய ஓவியர் சையது ஐதர் ராசாவுக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார். இவர் பாரிஸுக்கு வருவதற்கான ஏற்பாடுகளை ராசா செய்தார். பை பாரிஸ் சென்று அங்கு சுதை ஓவியம் படித்தார். இவர் மதிப்புமிக்க இக்கோல் டெஸ் பியூக்ஸ் கலைப் பள்ளியி படித்தார். மேலும், பத்து ஆண்டுகள் பாரிஸில் தங்கினார். பாரிஸில் தங்கியிருந்த காலத்தில், பை நகரத்தில் பத்து தனி கண்காட்சிகளை நடத்தினார்.
உலகெங்கிலும் 110க்கும் மேற்பட்ட தனிக் கண்காட்சிகளை நடத்தினார். இவரது தனி கண்காட்சிகள் இலண்டன், மியூனிக் ஹனோவர், இசுடுட்கார்ட், நியூயார்க் நகரம், பிரெமன், சான் பிரான்சிஸ்கோ, பாங்காக், கோலாலம்பூர், சிங்கப்பூர், புது தில்லி, மும்பை, கொல்கத்தா, கோவா, சாவோ பாவுலோ போன்ற இடங்களில் நடைபெற்றது. பை ஜெர்மனியில் ரோசென்டல் பீங்கான் கலையை கற்றுக்கொண்டார்.
இந்தியாவுக்குத் திரும்பிய இவர், 1977ஆம் ஆண்டில் கோவா கலைக் கல்லூரியின் முதல்வர் பதவியை ஏற்று 1987 வரை பணியாற்றினார். பனாஜியின் அல்டின்ஹோ பகுதியில் புதிய கல்லூரி வளாகத்தை உருவாக்குவதில் இவர் முக்கிய பங்கு வகித்தார்.
பையின் படைப்புகள்[தொகு]
1947 முதல் 1950 வரை பை பெரும்பாலும் கோன் படங்களாலும் இந்திய மினியேச்சர்களின் கருத்தாலும் ஈர்க்கப்பட்டார். இவரது ஆரம்ப படைப்புகள் கோன் வாழ்க்கை முறையைப் பற்றி பேசுகின்றன. இவரது ஓவியங்களிலிருந்து சம்பாலிம் ஷிக்மோ அல்லது பெனி (மதுபானம்) - தயாரிக்கும் செயல்முறையை சித்தரிக்கிறது. பண்டைய எகிப்திய சிற்பங்களால் ஈர்க்கப்பட்டார். இவர், குமார் கந்தர்வன், பீம்சென் ஜோஷி, கிஷோரி அமோன்கர் ஆகியோரின் இசைகளைக் கேட்டுக்கொண்டே வரைவார் . இவர், இந்திய பாரம்பரிய இசையின் வெவ்வேறு [ராகங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு பல்வேறு ஓவியங்களை வரைந்தார். தனது படைப்புகளில், குறிப்புகளின் அதிர்வுகளால் தீர்மானிக்கப்படும் இசையின் மனநிலைகளுக்கு ஒரு காட்சி விளக்கத்தை அளிக்கிறார். இவரது ஓவியத் தொடரான 'மியூசிகல் மூட்ஸ்' (1965) இந்திய பாரம்பரிய இராகங்களால் ஈர்க்கப்பட்டது. பை, சித்தார், பன்சுரி ஆகிய இசைக்கருவிகளையும் வாசிக்கத் தெரிந்தவர்.
இவரது ஓவியங்கள் பென் மற்றும் அப்பி கிரே அறக்கட்டளை, நியூயார்க் பொது நூலகம், பெர்லின் அலங்கார கலைகளின் அருங்காட்சியகம், பெர்லின் அருங்காட்சியகம், நவீன கலை அருங்காட்சியகம், பாரிஸ், அரசு அருங்காட்சியகம், சென்னை, நாக்பூர் அருங்காட்சியகம், தேசிய நவீன கலைக்கூடம், புதுதில்லி, பஞ்சாப் பல்கலைக்கழகம், சண்டிகர் போன்ற இடங்களில் இடம் பெற்றது.
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை[தொகு]
பை தனது 40 வயதில் சிம்லாவில் முன்பு சந்தித்த பூர்ணிமாவை மணந்தார். இவருக்கு ஒரு மகன் இருந்தார். அவரது மனைவி அவரை முன்னறிவித்திருந்தார்.
மரணம்[தொகு]
பை, மார்ச் 21, 2021 அன்று கோவாவிலுள்ள தனது வீட்டில் தனது 85 வயதில் காலமானார்.
விருதுகள்[தொகு]
- இலலித் கலா அகாதமி விருது, மூன்று முறை (1961, 1963, 1972) பெ ற்றுள்ளார்
- பத்மசிறீ விருது, இந்திய அரசால் (1985) வழங்கப்பட்டது.
- மாநில விருது கோவா அரசால் வழங்கப்பட்டது.
- நேரு விருது (1995) பெற்றுள்ளார்
- கோமந்த் விபூஷன் விருது, கோவாவின் மிக உயர்ந்த குடிமகன் விருது.
- பத்ம பூசண் விருது
இதையும் காண்க[தொகு]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ "Christies profile". Christies The Art People. 2015. http://www.christies.com/lotfinder/paintings/laxman-pai-goan-village-5539893-details.aspx.
- ↑ "Jay Salian profile". Jay Salian. 2015. http://jaysalian.wikifoundry.com/page/LAXMAN+PAI.[self-published source]
- ↑ "Padma Awards". Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. http://www.mha.nic.in/sites/upload_files/mha/files/PadmaAwards2018_E_25012018.pdf.
- ↑ "From Liberation struggle to Padma Bhushan: Laxman Pai". Gauree Malkarnekar (தி டைம்ஸ் ஆஃப் இந்தியா). 26 January 2018. https://timesofindia.indiatimes.com/city/goa/laxman-pai-from-liberation-struggle-to-padma-bhushan/articleshow/62657156.cms.
- ↑ "Goa Art Gallery profile". Goa Art Gallery. 2015. http://goaartgallery.com/pai_laxman.htm.
