பெங்களூர் அரண்மனை

பெங்களூர் அரண்மனை

பெங்களூர் அரண்மனை பெங்களூரில் உள்ள முக்கியமான சுற்றுலாத் தளங்களில் ஒன்று. இங்கிலாந்தில் அமைந்துள்ள விண்ட்ஸர் கேஸ்டில் என்னும் அரண்மனையை மாதிரியாய் கொண்டு அரண்மனை கட்டப்பட்டுள்ளது. 120 ஆண்டுகள் பழமையான இந்த அரண்மனை, சுற்றிலும் மரங்கள், தோட்டம், நுழைவாயிலில் பிரம்மாண்டமான கதவு, கோபுரங்கள் என கலைநயத்துடன் 430 ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் கட்டப்பட்டுள்ளது. தரைத் தளத்தில் மிகப் பெரிய கேளிக்கை அரங்கு உள்ளது. முதல் தளத்தில் தர்பார் அறை என்னும் அரசவை உள்ளது. தர்பார் அறையின் இருபுறங்களிலும் ராஜாரவிவர்மாவின் ஓவியங்கள் மாட்டப்பட்டுள்ளன. இந்த அறையில்தான் ராஜாங்க அலுவல்கள் எல்லாம் நடக்கும். நாற்காலிகள், மேஜைகள் எல்லாம் சீன வடிவமைப்பில் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த அரண்மனை பெங்களூர் சென்ட்ரல் உயர்நிலைப்பள்ளியின் முதன் முதல்வராக இருந்த ரெவ். காரெட் என்பவரால் கட்டப்பட்டது. கி.பி 1862 ல் தொடங்கி 1944 ல் முடிக்கப்பட்டது. கி.பி 1884ல் இதனைக் கட்டுவதற்கான பொறுப்பை ஏற்றார் மைசூர் மஹாராஜா சாம்ராஜ் உடையார். தற்சமயம் ஸ்ரீகண்ட தத்தா நரசிம்ம உடையார் அவர்களின் வசம் அரண்மனை உள்ளது. நாற்காலிகள், மேஜைகள் எல்லாம் சீன வடிவமைப்பில் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. இதன் நுழைவுக் கட்டணம் இந்தியர்களுக்கு ரூ. 225. வெளிநாட்டவர்களுக்கு ரூ. 450.

அரண்மனையின் காலியாக உள்ள நிலப்பரப்புக்கள் இசை நிகழ்ச்சிகள் உட்பட்ட பொது நிகழ்ச்சிகள் நடத்துவதற்கு உபயோகப்படுத்தப்படுகிறது . உலகப்புகழ்பெற்ற இசையமைப்பாளர்கள், பாடகர்கள், ராக் இசைப்பாடகர்கள் பலரும் இங்கே நிகழ்ச்சிகள் நடத்தியிருக்கிறார்கள். அதுதவிர கலை, இலக்கிய, சினிமா, வணிக பொருட்காட்சி, அரசியல் மாநாடு என பல்வேறு நிகழ்ச்சிகள் அரண்மனையில் அமைந்துள்ள பரவலான மைதானத்தில் நடத்தப்படுகிறது. சந்திரமுகி போன்ற பல திரைப்படங்கள் இந்த அரண்மனையில் எடுக்கப்பட்டுள்ளன.

கட்டுமானம்

இந்த சொத்து 1873 ஆம் ஆண்டில் ரெவ். காரெட்டிமிருந்து ரூ. 40,000 ரூபாய்க்கு சிறுவயது மகாராஜா ஜெயச்சாமராஜேந்திர உடையார் 10 இன் ஆங்கில அரசின் பாதுகாவலர்களால் அவரது தனிப்பட்ட நிதியைப் பயன்படுத்தி வாங்கினார். கி.பி 1881 இல் அவருக்கு ஆட்சியைப் பற்றியும் கல்வி மற்றும் நிர்வாகப் பயிற்சி அளிக்கவும் அவரது அவையில் தயாராக இருந்தனர். இளம் மகாராஜா பெங்களூருவில் பயிற்சியின்போது தங்குவதற்கு பொருத்தமான இடம் இல்லாததால், இந்த சொத்து வாங்கப்பட்டு மாற்றப்பட்டது.

இந்த அரண்மனை கட்டிடத்தின் கட்டுமானம் ஏப்ரல் 1874 இல் தொடங்கப்பட்டு 1878 ஆம் ஆண்டு நிறைவடைந்தது. லால்பாக்கின் திரு கேமரூன் இயற்கையை ரசிக்கும்படு ஏற்பாடுகளை செய்தார்.

பல சேர்த்தல்கள் மற்றும் மேம்பாடுகள் அடுத்தடுத்த ஆண்டுகளில் மேற்கொள்ளப்பட்டன. பிற்காலத்தில், மகாராஜா ஜெயச்சாமராஜா உடையார் தர்பார் ஹாலுக்கு வெளியே சில பகுதிகளைச் சேர்த்துள்ளார் (எ.கா. இரட்டை வெளிப்புற படிக்கட்டு மற்றும் இசைக்கலைஞர்களுக்கான தளம்) இந்த அரண்மனையின் பரப்பளவு 45,000 சதுர அடி, 454 ஏக்கர் (183 ஹெக்டேர்) கொண்டுள்ளது.

இந்த அரண்மனை டியூடர் புத்துயிர் பாணி கட்டிடக்கலையில் பலப்படுத்தப்பட்ட கோபுரங்கள், போர்க்களங்கள் மற்றும் கோபுரங்களுடன் கட்டப்பட்டது. உட்புறங்கள் நேர்த்தியான மரச் செதுக்கல்கள், மலர் உருவங்கள், கடசைகள் மற்றும் உச்சத்தில் ஓவியங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டன. இது நவீனத்துவம் நிறைந்தது, விக்டோரியன் மற்றும் எட்வர்டியன் பாணியில் இருந்த தளவாடங்கள் ஜான் ராபர்ட்ஸ் மற்றும் லாசரஸிடமிருந்து வாங்கப்பட்டன.

அரண்மனையில் மொத்தம் 35 அறைகள் கட்டப்பட்டுள்ளன, அவற்றில் பெரும்பாலானவை படுக்கையறைகள் மற்றும் நீச்சல் குளம். புனரமைப்பில் இங்கிலாந்திலிருந்து சிறப்பாக இறக்குமதி செய்யப்பட்ட கறை படிந்த கண்ணாடி மற்றும் கண்ணாடிகள், ஒரு கையேடு லிப்ட் மற்றும் "ஜெனரல் எலக்ட்ரிக்" நிறுவனத்திலிருந்து மர விசிறிகள் ஆகியவை அடங்கும்.

1970 ஆம் ஆண்டில், எச்.எச். ஜெயச்சாமராஜேந்திர உடையார், சொத்தின் உடைமையை சாமராஜு என்ற பெயரில், கட்டுமான ஒப்பந்த நிறுவனங்களுக்கு மாற்றியதாகக் கூறப்படுகிறது. இந்த நிறுவனங்கள் சாமுண்டி ஹோட்டல் (பி) லிமிடெட் (110 ஏக்கர்) மற்றும் ஸ்ரீ வெங்கடேஸ்வர ரியல் எஸ்டேட் எண்டர்பிரைசஸ் (பி) லிமிடெட் (344 ஏக்கர்) என்று அழைக்கப்பட்டன. ஆனால் கொடுக்கப்பட்ட தேதியில் நிறுவனங்கள் இன்னும் பணியை தொடங்கவில்லை. இதற்கான விற்பனை பத்திரமும் இல்லை. இது ஒரு மோசடி பரிவர்த்தனையாக மாறியது. இந்த ஒப்பந்தத்திற்கு எதிராக ஜெயச்சாமராஜேந்திராவின் ஒரே மகன் ஸ்ரீகண்டதத்த நரசிம்மராஜ உடையார் ஒரு உரிமையியல் வழக்கைத் தொடங்கினார். ஆனால் ஜெயச்சாமராஜேந்திர உடையார் 1974 இல் இறந்தார். சட்டப் போர் தொடர்ந்தது, அதே நேரத்தில் ஸ்ரீகண்டதத்த நரசிம்மராஜ உடையார் தனது ஐந்து சகோதரிகளான கயாத்ரி தேவி, மீனாட்சி தேவி, காமகாஷி தேவி, இந்திராக்ஷி தேவி ரமண மகாஸ்ரி சாலையில்.தலா 28 ஏக்கர் (110,000 மீ 2) மாற்றினார்.

2012 இல் பெங்களூர் அரண்மனை

அவர்கள் தங்களுக்கான பகுதியை வைத்திருந்தார்கள், மேலும், அங்கு இசை நிகழ்ச்சிகள், கண்காட்சிகள், திருமணங்கள், டென்னிசு, துடுப்பாட்டம், கோல்ஃப் மற்றும் குதிரையேற்ற அகாதமிகள் போன்ற பல நிகழ்வுகள் அந்த பகுதிகளில் நடத்தப்படுகின்றன. ஸ்ரீகண்டதத்த நரசிம்மராஜ உடையார் இறுதியில் 1990 மற்றும் 1994 ஆம் ஆண்டுகளில் சாமராஜு குழுமத்துடன் சமரசம் செய்து, அரண்மனை உள்ளிட்ட சொத்தின் ஒரு பகுதியை மாற்ற 45 ஏக்கர் தவிர திரும்பப் பெற்றார், இது சாமராஜு குழு ஜெயமஹால் சாலையில் இன்னும் தக்க வைத்துக் கொண்டுள்ளது. நிலம் கையகப்படுத்தல் சட்டம் 1894 மற்றும் நகர்ப்புற நிலம் (உச்சவரம்பு மற்றும் ஒழுங்குமுறை) சட்டம் 1976 இன் கீழ் கர்நாடக அரசு இந்தச் சொத்துக்களை பறிமுதல் செய்ய பல்வேறு முயற்சிகளை மேற்கொண்டது. அவற்றில் வெற்றிபெறாத நிலையில், அரசாங்கம் இறுதியில் பெங்களூர் அரண்மனையை ( கையகப்படுத்தல் மற்றும் பரிமாற்றம்) சட்டம் 1996 இகயகப்படுத்தியது. இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 39 (பி) இன் கீழ் சமூகத்தின் பொருள் வளங்கள் தனியாருக்குச் சொந்தமானவற்றை உள்ளடக்கியதா என்பது போன்ற அரசியலமைப்பு சிக்கல்கள் தேவைப்படுவதால், இந்த சர்ச்சை இந்திய மாண்புமிகு உச்ச நீதிமன்றத்தில் இன்று வரை நிலுவையில் உள்ளது. இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தின் 9 நீதிபதி அரசியலமைப்பு பெஞ்சின் முடிவிற்கும் இது காத்திருக்கிறது. அரசாங்கத்திற்கு ஆதரவான தீர்ப்பு இதேபோன்ற சொத்துக்களை வாங்குவதற்கான இதுபோன்ற சட்டங்களுக்கு வழிவகுக்கும். இது சமீபத்தில் இந்திய நாடாளுமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்பட்ட புதிய நிலம் கையகப்படுத்தல், புனர்வாழ்வு மற்றும் மீள்குடியேற்ற மசோதா 2013 க்கு முரணானது என்று கூறப்படுகிறது.