அசுதகம்
| தொடரின் ஒரு பகுதி |
| இந்து புனித நூல்கள் |
|---|
 |
அசுதகம் (Ashtakam)(சமக்கிருதம்: अष्टकम् aṣṭakam), அல்லது அஸ்தகம் என்பது சமசுகிருத சொல்லாகும். இதன் பொருள் "எட்டு" என்பதாகும். இது ”அஸ்தா”-aṣṭā என்ற சமசுகிருத வார்த்தையிலிருந்து பெறப்பட்டது. கவிதைப் பாடல்களின் 'அசுதகம்' என்பது எட்டு சரணங்களில் எழுதப்பட்ட ஒரு குறிப்பிட்ட கவிதை வடிவத்தைக் குறிக்கிறது.[1]
வடிவம்
[தொகு]ஒரு "அசுதகத்தில்" உள்ள சரணங்கள் நான்கு வரிகளைக் கொண்ட ஒரு இயைபுத்தொடை நான்கு அடிகளுடன் கூடியது. அதாவது இறுதி வரிகள் ஆஆ என தொடை நயச்சொல் கொண்டுள்ளன. இவ்வாறு, ஒரு அசுதகத்தில் பொதுவாக முப்பத்திரண்டு வரிகள் பராமரிக்கப்படுகின்றன. இந்த சரணங்கள் அனைத்தும் நயச்சொல் திட்டத்தைப் பின்பற்றுகின்றன. ஒரு அசுதகத்திற்கான சரியான தொடை நயச்சொல் திட்டம் : aaaa/bbbb..... (/ ஒரு புதிய சரத்தைக் குறிக்கிறது). தொடை நயச்சொல் வடிவமைப்புகள் காது நயச்சொல் மற்றும் கண்-நயச்சொல் ஆகிய இரண்டும் ஆகும். காது-நயச்சொல், இங்கு இறுதி எழுத்துக்கள் ஒலி மற்றும் கேட்கக்கூடிய தன்மையில் இறுதி எழுத்துக்கள் ஒத்ததாக தோன்றும் கண்-நயச்சொல் இந்த நயச்சொல் வரிசை அசுதகத்தின் வழக்கமான அமைப்பை அமைக்கிறது. அசுதகம் நயச்சொல் ஒரே மாதிரியான ("வன்-ரைம்") அல்லது ஒத்த ("மென்மையான ரைம்") ஒலிகளை யூகிக்கக்கூடிய இடங்களில் வைக்கப்படுகிறது. பொதுவாக வெளிப்புற ஒத்தச்சொல் வரிகளின் முனைகள் அல்லது உள் நயச்சொல்லுக்கான வரிகளுக்குள் இருக்கும்.
சமசுகிருத மொழி ஒத்தச்சொல் கட்டமைப்புகளை நிலைநிறுத்துவதில் அதிக செழுமையை வெளிப்படுத்துகிறது. இவ்வாறு சமசுகிருத அசுதகங்கள் ஒரு நீண்ட இசையமைப்பில் வரையறுக்கப்பட்ட ஒற்றச்சொல் கொண்டு செல்லும் திறன் கொண்டவை.
ஒரு அசுதகத்தில் பல முறை, நான்கு வரிகளின் தொகுப்புகள் திடீரென அல்லது மற்ற சந்தர்ப்பங்களில், ஒரு இணையுடன் (ஒரு இணை அடிகள்) முடிவடையும். பாடல் முக்கியப் பகுதியில் கவிஞர் ஒரு கருப்பொருளை ஆசிரியர் நிறுவுகிறார். பின்னர் இறுதி வரிகளில் இதனைத் தீர்க்கலாம். இது ஈரடி என்று அழைக்கப்படுகிறது. அல்லது அவற்றை தீர்க்காமல் விட்டுவிடலாம். சில சமயங்களில் இறுதி இணையடிகள் கவிஞரின் சுய அடையாளத்தைக் கொண்டிருக்கலாம். இசை மற்றும் பழமையான பாடலுக்கான மேம்பட்ட பொருத்தத்திற்கான விதிகளால் இந்த அமைப்பு பிணைக்கப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், வழக்கமான கட்டமைப்பிற்கு இணங்காத பல அசுதகங்கள் உள்ளன.
வரலாறு
[தொகு]அசுதகத்துடன் தொடர்புடைய மரபுகள் 2500 ஆண்டுகளுக்கும் மேலான இதன் இலக்கிய வரலாற்றில் உருவாகியுள்ளன. அசுதகத்தின் சிறந்த எழுத்தாளர்களில் ஒருவரான ஆதி சங்கராச்சாரியார், அசுதகங்களின் குழுவுடன் ஒரு அசுதகம் சுழற்சியை உருவாக்கி, ஒரு குறிப்பிட்ட தெய்வத்தை நிவர்த்தி செய்தார். மேலும் முழுமையாக உணரப்பட்ட தனிப்பட்ட கவிதைகளின் தொகுப்பாகவும், ஒரு கவிதைப் படைப்பாகவும் படிக்க வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. இவர் பல்வேறு தெய்வங்களுக்கு ஸ்துதியில் [அர்ப்பணிப்பு] முப்பதுக்கும் மேற்பட்ட அசுதகங்களை எழுதினார்.
சமசுகிருத இலக்கியத்தின் பொற்காலத்தின் போது அசுதகங்கள் மிகவும் பிரபலமான மற்றும் பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட பக்தி மற்றும் பொதுக் கவிதை வகைகளாக இருந்தன. மேலும் இவை வேத இந்திய இலக்கியம் ஆகும்.