மோகன் சிங் (தளபதி)

மோகன் சிங்
சிங் ( தலைப்பாகையில் ) ஏப்ரல் 1942 இல் யப்பானிய தளபதி புஜிவாரா இவாச்சியை வரவேற்றார்
பிறப்பு	3 சனவரி 1909 உகோக், சியால்கோட், பஞ்சாப், பிரித்தானிய இந்தியா (தற்போதைய பஞ்சாப், பாக்கித்தான்)
இறப்பு	1989 (அகவை 79–80) ஜீகியானா, லூதியான, பஞ்சாப், இந்தியா
தேசியம்	இந்தியர்
பணி	இராணுவச் சிப்பாய்
அறியப்படுவது	முதல் இந்திய தேசிய இராணுவத்தின் ஒரே தளபதி\
அரசியல் இயக்கம்	இந்திய விடுதலை இயக்கம்

மோகன் சிங் ( Mohan Singh) (1909 - 1989) இவர் ஓர் இந்திய இராணுவ அதிகாரியாகவும், இந்திய விடுதலை இயக்கத்தின் உறுப்பினராகவும் இருந்தார். இரண்டாம் உலகப் போரின்போது தென்கிழக்காசியாவில் முதல் இந்திய தேசிய இராணுவத்தை ஒழுங்கமைத்து வழிநடத்தியதில் இவரது சில பங்கிற்கு மிகவும் பிரபலமானவர். இந்திய சுதந்திரத்தைத் தொடர்ந்து, இவர் பின்னர் இந்திய நாடாளுமன்றத்தின்மாநிலங்களவையில் நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக பொது வாழ்வில் பணியாற்றினார்.

ஆரம்ப கால வாழ்க்கை

சியால்கோட் (இப்போது பாக்கித்தான் ) அருகே உகோக் கிராமத்தைச் சேர்ந்த தாரா சிங் என்பவருக்கும், உகாம் கவுர் என்பவருக்கும் ஒரே மகனாக இவர் பிறந்தார். இவரது தந்தை இவர் பிறப்பதற்கு இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்பே இறந்துவிட்டார். இவரது தாயார் இவர் பிறந்து வளர்ந்த அதே மாவட்டத்திலுள்ள படியானாவில் உள்ள தனது பெற்றோரின் வீட்டிற்குச் சென்றார்.

இராணுவ வாழ்க்கை

இவர், மேல்நிலைப் பள்ளியில் தேர்ச்சி பெற்று 1927 இல் பிரித்தானிய இந்திய இராணுவத்தின் 14 வது பஞ்சாப் படைப்பிரிவில் சேர்ந்தார். அரோஸ்பூரில் பயிற்சி முடிந்ததும், இவர்ரெஜிமென்ட்டின் 2 வது படைப்பிரிவுக்கு அனுப்பப்பட்டார். பின்னர் வடமேற்கு எல்லைப்புற மாகாணத்தில் பணியாற்றினார். இவர் 1931 ஆம் ஆண்டில் அதிகாரியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார், மேலும் நௌகாங் ( மத்தியப் பிரதேசம் ) கிச்சனர் கல்லூரியில் ஆறு மாத பயிற்சியும், தேராதூனில் அமைந்துள்ள இந்திய இராணுவ அகாதமியில் மேலும் இரண்டரை ஆண்டுகள் பயிற்சியும் பெற்ற பின்னர், இவர் தனது அலுவலர் பொறுப்பினை ஏற்றார். 1 பிப்ரவரி 1935 மற்றும் ஒரு வருடத்திற்கு ஒரு பிரித்தானிய இராணுவ பிரிவு, 2 வது பட்டாலியன் எல்லைப் படைப்பிரிவு அனுப்பப்பட்டது. இவர் பிப்ரவரி 24, 1936 அன்று 1 வது படைப்பிரிவு, 14 வது பஞ்சாப் ரெஜிமென்ட்டிற்கு அனுப்பப்பட்டார். அந்த நேரத்தில் படை ஜீலத்தில் நிறுத்தப்பட்டிருந்தது.

தூர கிழக்கில் செயல்பாட்டு சேவைக்காக இவரது பட்டாலியன் ஒதுக்கப்பட்டபோது இவர் தற்காலிகத் தளபதியாக பதவி உயர்வு பெற்றார். 1940 திசம்பரில், உடன் பணிபுரிந்த அதிகாரியின் சகோதரி ஜஸ்வந்த் கவுர் என்பவரை திருமணம் செய்துகொண்டபோது, படைப்பிரிவு செகந்திராபாத்தில் தீவிர பயிற்சியில் மேற்கொண்டிருந்தது. இவர் மார்ச் 4, 1941 இல் தனது அலகுடன் மலாயாவுக்கு புறப்பட்டார்.

இரண்டாம் உலகப் போர்

திசம்பர் 7, 1941 அன்று பேர்ள் துறைமுகத்திலுள்ள அமெரிக்க விமானத் தளத்தின் மீது யப்பான் தனது தாக்குதலுடன் போருக்குள் நுழைந்தது. மேலும், சில வாரங்களில் முழு தென்கிழக்கு ஆசியாவையும் கைப்பற்றியது. அக்டோபரில் 15 வது இராணுவத்தின் உளவுத்துறைத் தலைவரான மேஜர் புஜிவாரா இவாச்சி தலைமையில் பேங்காக்கில் யப்பானிய பேரரசின் பொது தலைமையகம் அமைக்கப்பட்டது. யப்பானுடனான நட்பையும் ஒத்துழைப்பையும் ஊக்குவிக்கும் நோக்கத்துடன் உளவுத்துறை சேகரிப்பு மற்றும் இந்திய சுதந்திர இயக்கம், வெளிநாட்டு சீனர்கள் மற்றும் மலாயன் சுல்தானுடன் தொடர்புகொள்வது, ☃☃ புஜிவாராவின் ஊழியர்களில் ஐந்து நியமிக்கப்பட்ட அதிகாரிகள் மற்றும் இரண்டு இந்தி பேசும் உரைபெயர்ப்பாளர்கள் இருந்தனர். இவரது ஆரம்ப தொடர்பு கியானி பிரிதம் சிங்குடன் இருந்தது. அத்தகைய அமைப்பின் தலைவராக பிரிதம் சிங் இருந்தார். இவரும் மேஜர் புஜிஹாரா என்ற ஜப்பானிய அதிகாரியும் இவரை கைப்பற்றிய இந்திய வீரர்களைக் கொண்ட இந்திய இராணுவத்தை உருவாக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டனர். இவர் முதலில் தயங்கினாலும் இறுதியில் ஒப்புக்கொண்டார். தன்னிடம் சரணடைந்த சுமார் 40,000 இந்திய வீரர்களை புஜிஹார இவரிடம் ஒப்படைத்தார். இது முதல் இந்திய தேசிய இராணுவத்தை) உருவாக்குவதற்கான ஆரம்ப படியாகும்.

மலாயாவில் அதிரடி

மலாயா தீபகற்பத்தின் வடக்குப் பகுதியில் உள்ள பிரித்தானிய படை, இவரது பட்டாலியன், 1/14 பஞ்சாப் ரெஜிமென்ட் உட்பட, தெற்கு நோக்கி தப்பிச் சென்றது. இவரது சொந்த படைகள் ஜித்ராவில் யப்பானியப் படைகளால் அழிக்கப்பட்டன. காட்டில் பல நாட்கள் கழித்து யப்பானிய துருப்புக்களால் பிடிக்கப்பட்ட இவர், அலோர் ஸ்டாரில் அமைக்கப்பட்டிருந்த இந்திய சுதந்திர லீக்கின் கூட்டு அலுவலகத்திற்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டார்.

யப்பானின் தோல்விக்குப் பின்னர், இவர் ஆங்கிலேயர்களால் காவலில் எடுத்து விசாரனையை எதிர்கொள்ள இந்தியாவுக்கு திருப்பி அனுப்பப்பட்டார். இருப்பினும், அழுத்தம் காரணமாக, ஐ.என்.ஏ செங்கோட்டை வழக்குகளால் விடுவிக்கப்பட்டார். பின்னர் இவர் இந்திய நாடாளுமன்றத்தில் மாநிலங்களவை (மேல் சபை) உறுப்பினராக பணியாற்றினார்.

1947க்குப் பிறகு

பிப்ரவரி 1947 இல் இந்திய தேசிய காங்கிரசில் சேர்ந்தார். ஆகத்து 15, 1947 அன்று இந்தியாவின் சுதந்திரத்துடன் இவரது சுதந்திரக் கனவு நனவாகியது. ஆனால் இது இந்தியா மற்றும் பாக்கித்தானாக நாடு பிரிக்கப்பட்டதன் மூலம் இருந்தது. இவர் தனது வீட்டை விட்டு வெளியேற வேண்டியிருந்தது. லூதியானாவுக்கு அருகிலுள்ள ஜுகியானா கிராமத்தில் இவருக்கு சில நிலங்கள் ஒதுக்கப்பட்டன. அங்கு இவர் நிரந்தரமாக குடியேறினார். பஞ்சாபில் சட்டமன்ற உறுப்பினராக பணியாற்றிய பின்னர், இவர் இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் மேலவையான மாநிலங்களவையில் இரண்டு பதவிகளுக்கு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். நாடாளுமன்றத்திற்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் இவர் தனது இந்தியத் தேசிய இராணுவ உறுப்பினர்களை நாட்டின் சுதந்திரத்திற்கான காரணத்தில் "சுதந்திர போராளிகள்" என்று அங்கீகரிக்க முயன்றார்.

இறப்பு

இவர் 26 திசம்பர் 1989 இல் ஜுகியானாவில் இறந்தார்.

நூலியல்

• "Mohan Singh, General, Soldiers Contnbution to Indian Independence Delhi, 1974"
• Lebra, Joyce C. (1977), Japanese trained armies in South-East Asia, New York, Columbia University Press, ISBN 0-231-03995-6.
• Fay, Peter W. (1993), The Forgotten Army: India's Armed Struggle for Independence, 1942-1945., Ann Arbor, University of Michigan Press., ISBN 0-472-08342-2.

வெளி இணைப்புகள்

• General Mohan Singh பரணிடப்பட்டது 2012-04-17 at the வந்தவழி இயந்திரம் at the Sikh History.