வைசாலி, பண்டைய நகரம்
| வைசாலி, பண்டைய நகரம் वैशाली Vaiśālī | |
|---|---|
| நகரம் | |
 | |
| நாடு |  இந்தியா |
| மாநிலம் | பிகார் |
| மாவட்டம் | வைசாலி மாவட்டம் |
| மொழிகள் | |
| • அலுவல் மொழிகள் | மைதிலி , இந்தி |
| நேர வலயம் | இந்திய சீர் நேரம் (ஒசநே+5:30) |
| அஞ்சல் சுட்டு எண் | 844128 |
.
வைசாலி (Vaishali), இந்தியாவின், பிகார் மாநிலத்தின், வைசாலி மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ள தொல்லியல் நகரமாகும். இந்நகரம் கி மு ஆறாம் நூற்றாண்டில் வஜ்ஜி குடியரசின் தலைநகராக விளங்கியது.
சமண சமயத்தின் 24வது தீர்த்தங்கரர் வர்த்தமான மகாவீரர் வைசாலி நகரத்தில் கி மு 539இல் பிறந்தவர். கௌதம புத்தர், தான் இறப்பிற்கு முன்னர், கி மு 483இல் தனது இறுதி உபதேசத்தை பிக்குகளுக்கு இந்நகரில் தான் மேற்கொண்டார். கி மு 383இல் வைசாலியில் இரண்டாம் பௌத்த மாநாடு நடந்தது. எனவே வைசாலி நகரம், பௌத்தர்களுக்கும், சமணர்களுக்கும் புனித தலமாக விளங்குகிறது.[1][2][3]
இந்நகரில் அசோகரின் தூண்கள் அமைந்துள்ளன. இங்குள்ள 36 அடி உயர தூணின் உச்சியில் சிங்கத்தின் உருவம் அமைந்துள்ளது. மேலும் செங்கற்களால் கட்டப்பட்ட குன்று போன்ற தூபியும் உள்ளது.
கி பி 4ஆம் நூற்றாண்டில் இந்தியாவிற்கு வருகை புரிந்த சீன பௌத்த துறவி பாஹியான் மற்றும் கி பி 7ஆம் நூற்றாண்டில் இந்தியாவிற்கு வருகை புரிந்த பௌத்த துறவி யுவான் சுவாங் ஆகிய இருவரும் தங்களது பயணக் குறிப்பில் வைசாலி நகரத்தை குறித்துள்ளனர். அக்குறிப்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு, பிரித்தானிய தொல்லியலாளரான அலெக்சாண்டர் கன்னிங்காம் என்பவர், 1861ஆம் ஆண்டில் தற்போதைய வைசாலி மாவட்டத்தில் உள்ள பஸ்ரா எனும் கிராமத்தை அகழ்வாராய்ச்சி மேற்கொண்டு, காலத்தால் காணாமல் போன வைசாலி நகரத்தை கண்டுபிடித்தார்.[4][5]
அமைவிடம்[தொகு]
வைசாலி நகரம் பாட்னாவிலிருந்து 55 கிலோ மீட்டர் தொலைவிலும், முசாபர்பூர் நகரத்திலிருந்து 35 கிலோ மீட்டர் தொலைவிலும் அமைந்துள்ளது.
அருங்காட்சியகம்[தொகு]
இந்தியத் தொல்லியல் துறையின் அருங்காட்சியகம், விஷ்வசாந்தி தூண் அருகே அமைந்துள்ளது.
இதனையும் காண்க[தொகு]
வைசாலியில் குறிப்பிடத்தக்க பௌத்த சின்னங்கள்[தொகு]
வைசாலியில் அசோகர் ஸ்தூபி.
புனித குளம்
குடகராசாலை தூபி
புத்தரின் சாம்பல் மேல் கட்டிய நினைவுத் தூண்
இதனையும் காண்க[தொகு]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Bindloss, Joe; Sarina Singh (2007). India: Lonely planet Guide. Lonely Planet. பக். 556. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1-74104-308-5. http://books.google.com/books?id=T7ZHUhSEleYC&pg=PA556&dq=Vaishali#v=onepage&q=Vaishali&f=false.
- ↑ Hoiberg, Dale; Indu Ramchandani (2000). Students' Britannica India, Volumes 1-5. Popular Prakashan. பக். 208. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-85229-760-2. http://books.google.com/books?id=DPP7O3nb3g0C&pg=PA208&dq=Vaishali#v=onepage&q=Vaishali&f=false.
- ↑ Kulke, Hermann; Dietmar Rothermund (2004). A history of India. Routledge. பக். 57. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-415-32919-1. http://books.google.com/books?id=TPVq3ykHyH4C&pg=PA57&dq=Vaishali&lr=#v=onepage&q=Vaishali&f=false.
- ↑ Leoshko, Janice (2003). Sacred traces: British explorations of Buddhism in South Asia: Histories of vision. Ashgate Publishing, Ltd.. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-7546-0138-2. http://books.google.com/books?id=NihYvWcJVL8C&pg=PA74&dq=Vaishali#v=onepage&q=Vaishali&f=false.
- ↑ See Vincent Smith, J.R.A.S. 1907, p. 267f., and Marshall, Arch. Survey of India, 1903 4, p. 74
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
மேலும் படிக்க[தொகு]
- Kumar, Dilip (1986). Archaeology of Vaishali. Ramanand Vidya Bhawan.
- Singer, Noel.F. (2008). Vaishali and the Indianization of Arakan. APH Publishing. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:81-313-0405-1. http://books.google.com/books?id=LXw9pgWvFxUC&pg=PA28&dq=Vaishali&lr=#v=onepage&q=&f=false.
