பலிஜா
| குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள் | |
|---|---|
| தமிழ்நாடு, ஆந்திரப் பிரதேசம், கருநாடகம் | |
| மொழி(கள்) | |
| தெலுங்கு, தமிழ், கன்னடம் | |
| சமயங்கள் | |
 இந்து சமயம் | |
| தொடர்புள்ள இனக்குழுக்கள் | |
| கவரா, வளஞ்சியர் |
பலிஜா (Balija) எனப்படுவோர் தமிழகம், கருநாடகம் மற்றும் ஆந்திர மாநிலங்களில் வாழும் ஒரு வணிக சமூகமாகும்.[1] இவர்களுள் பெரும்பாலானோரின் தாய்மொழி தெலுங்கு மொழியாகும். கன்னடம் பேசும் பலிஜா சமூகத்தினர் கொங்கு நாட்டில் கணிசமாக வாழ்ந்து வருகின்றனர். நாயுடு, நாயக்கர், ரெட்டி, செட்டியார் மற்றும் ராவ் இவர்களது பட்டங்களாகும்.
சொற்பிறப்பு
பலிஜா என்றால் வணிகன் என்று பொருளாகும். பலிஜா என்பது இடைக்கால பயன்பாட்டில் இருந்த சொற்களாலான பலஞ்சா, பனாஞ்சா, பளஞ்சா, பனஞ்சு, வளஞ்சியர் போன்ற சொற்களின் திரிபாகும். இவை அனைத்தும் வடமொழி சொல்லான வனிஜ் என்பதிலிருந்து பெறப்பட்டவையாகும்.[2]
பலிஜா என்றால் யாகம் செய்த பொழுது தோன்றியவர்கள் என்று பொருள். அதாவது சமஸ்கிருத வார்த்தை பாலி - யாகத்தையும், ஜா - பிறந்ததையும் கொண்டு பெறப்படுகிறது.[3]
பூர்வீகம்
அய்யபொழில் என்ற வணிகக்குழுவினர் கி.பி. ஒன்பதாம் நூற்றாண்டு முதல் தென்னிந்தியாவின் பல பகுதிகளில் வணிகம் செய்தனர்.[4] கி.பி. பதிமூன்றாம் நூற்றாண்டிலிருந்து, ஆந்திர நாட்டில் வீர பலஞ்சா என்ற வணிகக்குழுவினரை பற்றி குறிப்பிடும் கல்வெட்டுகள் தோன்றத் தொடங்கின. வீர பலஞ்சா வணிகர்களின் தலைமையிடமாக அய்யபொழில் திகழ்ந்தது.[5] அய்யபொழில் நகரம் என்பது தற்கால கருநாடக மாநில பீசப்பூர் மாவட்டத்தில் உள்ள ஐஹோல் நகரமாகும்.[6] இவ்வணிகர்கள் தெலுங்கில் வீர பலிஜா என்றும் கன்னடத்தில் வீர பனாஜிகா என்றும் தமிழில் வீர வளஞ்சியர் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். இதன் பொருள் தீரமிக்க வணிகர்கள் என்பதாகும்.[7]
இடைக்காலம்
காக்கத்தியர் பேரரசர் இரண்டாம் பிரதாபருத்திரர் ஆட்சிக் காலத்தில் முதல்முறையாக பலிஜா சமூகத்தவர்கள் வாழ்ந்ததற்கான கல்வெட்டு ஆதாரங்கள் கிடைக்கப்பட்டுள்ளன.[8] பிரதாப ருத்திரர் சரித்திரம் மற்றும் ஶ்ரீ சித்தேஸ்வரர் சரித்திரம் ஆகிய தொன்மையான தெலுங்கு வரலாற்று நூல்களின் படி, காக்கத்தியர் இராஜ்யத்தில் பலிஜா சமூகத்தவர்கள் வாழ்ந்தனர் என குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.[9]
விஜயநகர பேரரசரான கிருஷ்ணதேவராயர், முதல்முறையாக பலிஜா சமூகத்தவர்களை அரசியல் ரீதியாக அணிதிரட்டினார். இவரது ஆட்சி காலத்தில் விஜயநகர பேரரசுக்கு உட்பட்ட மாகாணங்களை மேற்பார்வையிட பலிஜா இனத்தை சேர்த்த மண்டலேஸ்வரர்கள் நியமிக்கப்பட்டனர்.[10]
வரலாற்றாய்வாளர் நொபொரு காராசிமாவின் கூற்றுப்படி விஜயநகரப் பேரரசின் ஆட்சி காலத்தில் மதுரை, தஞ்சாவூர், செஞ்சி, சென்னபட்டணம், பேளூர், இராயதுர்கம் ஆகிய பகுதிகள் பலிஜா இனத்தவர்களால் ஆளப்பட்டது என்று குறிப்பிடுகிறார்.[11]
பலிஜாவின் பிரிவுகள்
- பலிஜா எனப்படுவோர் ஆந்திரா மற்றும் தமிழகத்தில் வாழுகின்ற ஒர் இனக்குழுவினர் ஆவர். இச்சமூகத்தினர் காப்பு இனத்தின் ஒரு பிரிவினராகக் கருதப்படுகின்றனர்.[12] இடவொதுக்கீட்டுப் பட்டியலில், இவர்கள் முற்பட்ட வகுப்பினர் பிரிவில் உள்ளனர். இவர்களின் குடும்ப தெய்வமாக வெங்கடாசலபதியை வழிபடுகின்றனர்.[13] இவர்கள் வைணவ நெறிகளைப் பின்பற்றுகின்றனர். இவ்வினத்தவர்கள் ஆந்திர மாநிலத்தின் இராயலசீமை பகுதியில் அதிக அளவில் வாழ்ந்து வருகின்றனர்.[14]
- கவரா எனப்படுவோர் தமிழகத்தில் வாழுகின்ற ஒர் இனக்குழுவினர் ஆவர். இச்சமூகத்தினர் பலிஜா இனத்தின் உட்பிரிவினராக உள்ளனர்.[15] தமிழ்நாடு அரசு இடவொதுக்கீட்டுப் பட்டியலில், இவர்கள் பிற்படுத்தப்பட்ட பிரிவில் உள்ளனர்.[16] பலிஜா என்ற சொல்லுக்கு இணையான தமிழ் சொல் கவறை என்பதாகும்.[17] கவரைகள், வீர வளஞ்சியர் தர்மத்தின் பாதுகாவலர்களாக இருந்தனர் என கல்வெட்டுகள் குறிப்பிடுகின்றன.[18] சோழன் பூர்வ பட்டயம் எனும் வரலாற்று நூலின்படி, சோழர் காலத்தில் செட்டிமையான பல குடிகளுக்கு தலைவர்களாக கவரை வளஞ்சியர்கள் நியமிக்கப்பட்டனர் என்பதை குறிப்பிடுகிறது.[19] வளஞ்சியர்கள், சிவபெருமானை கவரேசுவரன் என்ற பெயரில் வழிபட்டதன் காரணமாக கவரைகள் என்ற பெயரைப் பெற்றதாக வரலாற்றாளர்கள் குறிப்பிடுகிறார்கள்.[20] வளஞ்சியர் என்பது தற்கால பலிஜா என்ற வணிக மக்களைக் குறிப்பதாகும்.[21] கவரைகள், பலிஜா சமூகத்துடன் திருமண உறவுகளை கொண்டுள்ளார்.[22] இவ்விரு சமூகத்தவர்களும் கௌரி விரதத்தைக் கடைபிடிப்பது வருகின்றனர்.[23]
அரச வம்சங்கள்
விஜயநகர மன்னர்களால் பேரரசுக்கு உட்பட்ட மாகாணங்களை மேற்பார்வையிட அரசுப் பிரதிநிதிகளை நியமித்தனர். ஆயினும் தலைக்கோட்டை போருக்கு பின்னர் விஜயநகரப் பேரரசு வீழ்ச்சி அடைத்தது. விஜயநகர மன்னர்களால் நியமிக்கப்பட்ட அரசுப் பிரதிநிதிகள் தாங்கள் மேற்பார்வையிட்ட மாகாணங்களில் சுதந்திர அரசுகளை நிறுவிக் கொண்டனர். அவ்வாறு பலிஜா இனக்குழுவைச் சேர்ந்தவர்களால் நிறுவப்பட்ட அரச வம்சங்கள் பின்வருவன. [24]
- மதுரை நாயக்கர்[25][26]
- தஞ்சை நாயக்கர்கள்[25]
- செஞ்சி நாயக்கர்கள்[27]
- பேளூர் நாயக்கர்கள் [11]
- பெனுகொண்டா நாயக்கர்கள்[28]
- ஜெகதேவராயர்கள்[29]
- கண்டி நாயக்கர்[30]
குறிப்பிடத்தக்க நபர்கள்
அரசர்கள்
- விசுவநாத நாயக்கர் - மதுரை நாயக்கர் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[31]
- சேவப்ப நாயக்கர் - தஞ்சை நாயக்கர்கள் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[32]
- கிருஷ்ணப்ப நாயக்கர் - செஞ்சி நாயக்கர்கள் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[27]
- ஸ்ரீ விஜய ராஜசிங்கன் - கண்டி நாயக்கர் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[30]
- ராணா ஜெகதேவராயன் - ஜெகதேவராயர்கள் வம்சத்தை நிறுவியவர்.[33]
- பெத்த கோனேடி நாயுடு - பெனுகொண்டா நாயக்கர்கள் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[28]
- கிருஷ்ணப்ப நாயக்கர் - பேளூர் நாயக்கர் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[11]
ஜமீன்தார்கள்
- வெ. இராமபத்ர நாயுடு - வடகரை ஜமீன்தாரும், மதுரை நாயக்க மன்னரான விசுவநாத நாயக்கரின் நெருங்கிய உறவினரும் இராணுவத் தளபதியுமான இராமபத்ர நாயக்கரின் வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவரும் ஆவர்.[34]
- குமரப்ப சங்கரைய நாயுடு - சென்னப்ப நாயக்கன் பாளையம் ஜமீன்தாரும், செஞ்சி நாயக்க மன்னரான துபாகி கிருஷ்ணப்ப நாயக்கரின் வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவரும் ஆவர்.[35]
அரசியல்வாதிகள்
- ஈ. வெ. இராமசாமி - சமூக சீர்திருத்தவாதி[36]
- வரதராஜுலு நாயுடு - விடுதலைப் போராட்ட வீரரும், இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் நாளிதழின் நிறுவனர்.[37]
- திருச்சி இரா. சவுந்தரராசன் - முன்னாள் சத்துணவுத் துறை அமைச்சர்
- விசயகாந்து - முன்னாள் எதிர்க்கட்சித் தலைவர்
- எ. வ. வேலு - தமிழக பொதுப்பணித் துறை அமைச்சர்[38]
- பி. கே. சேகர் பாபு - தமிழக அறநிலையத்துறை அமைச்சர்
- இ. மதுசூதனன் - முன்னாள் கைத்தறி மற்றும் துணிநூல் துறை அமைச்சர்
- ஈ.வி.கே.எஸ்.இளங்கோவன் - முன்னாள் ஒன்றிய ஜவுளிதுறை இணை அமைச்சர்[39]
- கே. வெங்கடசாமி நாயுடு - முன்னாள் அறநிலையத்துறை மற்றும் பதிவுத்துறை அமைச்சர்
- கு. பிச்சாண்டி - முன்னாள் தமிழக வீட்டு வசதித்துறை அமைச்சர்
மேற்கோள்கள்
- ↑
- Jakka Parthasarathy, ed. (1984). Rural Population in Indian Urban Setting. B.R. Publishing Corporation. p. 52. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788170181392.
Balija are the chief Telugu trading caste , scattered ! throughout Andhra Pradesh , Karnataka and Tamil Nadu
- Narendra Nath Bhattacharyya, ed. (1980). Indian Puberty Rites. Munshiram Manoharlal. p. 23. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780836407761.
Balija , a class of Telugu merchants
- Gilbert Slater, ed. (1918). Economic studies-Some South Indian Villages. Vol. 1. H. Milford, Oxford University Press. p. 246.
Balijas, the chief Telugu trading caste, found all over Madras Presidency. Many are landowners and cultivators
- K. S. Singh, B. G. Halbar, ed. (2003). People of India:Karnataka, Part 1. Vol. 26. Anthropological Survey of India. p. 287. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788185938981.
The Balija are a community of Telugu origin and are scattered all over Andhra Pradesh , Karnataka , Tamil Nadu and Kerala
- Jakka Parthasarathy, ed. (1984). Rural Population in Indian Urban Setting. B.R. Publishing Corporation. p. 52. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788170181392.
- ↑
- Epigraphia Indica. Vol. 4. Manager of Publications. 1896. p. 296.
In the Telugu word balija or balijiga has the same meaning . It is therefore probable that the words vaļañjiyam , vaļañjiyar , balañji , baṇañji , baṇañjiga and balija are cognate and derived from the Sanskrit vanij
- Quarterly Journal of the Andhra Historical Research Society. Vol. 11. Andhra Historical Research Society. 1938. p. 54.
- Arthur Maurice Hocart, ed. (1936). Kings and Councillors: An Essay in the Comparative Anatomy of Human Society. Printing office P. Barbey. p. 115.
- Venkatesa Iyengar, ed. (1932). The Mysore Tribes and Castes. Vol. 2. Mittal Publications. p. 100.
- T. Madhava Menon, ed. (2000). A Handbook of Kerala. Vol. 2. International School of Dravidian Linguistics. p. 668. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-85692-31-9.
Balija literally means born out of sacrifice
- H. D. Singh, ed. (1996). 543 Faces of India: Guide to 543 Parliamentary Constituencies. Newmen Publishers. p. 28. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-900669-0-7.
The name Balija is derived from the Sanskrit word Bali meaning sacrifice and Ja meaning born . They owe their origin to the performance of Yagnam .
- Epigraphia Indica. Vol. 4. Manager of Publications. 1896. p. 296.
- ↑
- Arthur Maurice Hocart, ed. (1936). Kings and Councillors: An Essay in the Comparative Anatomy of Human Society. Printing office P. Barbey. p. 115.
- Venkatesa Iyengar, ed. (1932). The Mysore Tribes and Castes. Vol. 2. Mittal Publications. p. 100.
- T. Madhava Menon, ed. (2000). A Handbook of Kerala. Vol. 2. International School of Dravidian Linguistics. p. 668. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-85692-31-9.
Balija literally means born out of sacrifice
- H. D. Singh, ed. (1996). 543 Faces of India: Guide to 543 Parliamentary Constituencies. Newmen Publishers. p. 28. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-900669-0-7.
The name Balija is derived from the Sanskrit word Bali meaning sacrifice and Ja meaning born . They owe their origin to the performance of Yagnam .
- ↑ Burton Stein, David Arnold, ed. (2010). A History of India. John Wiley & Sons. p. 120.
- ↑ K. Sundaram, ed. (1968). Studies in Economic and Social Conditions of Medieval Andhra, A. D. 1000-1600. Triveni Publishers. p. 69.
- ↑ Kambhampati Satyanarayana, ed. (1975). A Study of the History and Culture of the Andhras: From stone age to feudalism. People's Publishing House. p. 334.
- Sakkottai Krishnaswami Aiyangar, ed. (1941). Ancient India and South Indian History & Culture: Papers on Indian History and Culture; India to A.D. 1300. Oriental Book Agency. p. 801.
- The quarterly journal of the Mythic society (Bangalore). Mythic Society. 1991. p. 88-91.
- ↑
- A. Satyanarayana, Mukkamala Radhakrishna Sarma, ed. (1996). Castes, Communities, and Culture in Andhra Desa, 17th & 18th Centuries, A.D. Osmania University. p. 105.
.
- S.S. Shashi, ed. (2000). Encyclopaedia Indica: India, Pakistan, Bangladesh. Vol. 106. Anmol Publications. p. 86.
- A. Satyanarayana, Mukkamala Radhakrishna Sarma, ed. (1996). Castes, Communities, and Culture in Andhra Desa, 17th & 18th Centuries, A.D. Osmania University. p. 105.
- ↑
- J. Ramayya Pantulu, Lakshminarayan rao, ed. (1948). South Indian Inscriptions (Texts) Telugu Inscriptions from the Madras Presidency. Vol. 10. p. 285, 286.
Inscription no. 528
- Khandavalli Lakshmi Ranjanam, ed. (1968). Spot lights on Telugu. Prof. K. Lakshmi Ranjanam Shasti Poorti Celebrations Committee. p. 163.
- Journal of the Andhra Historical Research Society. Vol. 21–26. Andhra Historical Research Society. 1955. p. 107.
- J. Ramayya Pantulu, Lakshminarayan rao, ed. (1948). South Indian Inscriptions (Texts) Telugu Inscriptions from the Madras Presidency. Vol. 10. p. 285, 286.
- ↑
- C. V. Ramachandra Rao, ed. (1984). Ekamranathuni Prataparudra Caritramu. Andhra Pradesh Sahitya Akademi. p. 73, 74.
- Kase Sarvappa, Khandavalli Lakshmi Ranjanam, ed. (1960). Sri Siddhesvara Caritramu. Andhra Racayitala Sanghamu. p. LXXVII.
- K. Satyamurthy, ed. (1991). Handbook of Indian Architecture. Ashish Publishing House. p. 148. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788170243892.
- Pedarapu Chenna Reddy, A. Satyanarayana, ed. (2005). Recent Trends in Historical Studies. Research India Press. p. 87. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788189131029.
- Modali Nagabhushana Sarma, Mudigonda Veerabhadra Sastry, ed. (1995). History and Culture of the Andhras. Komarraju Venkata Lakshmana Rau Vijnana Sarvaswa Sakha, Telugu University. p. 81. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788186073070.
- The Quarterly Journal of the Mythic Society. Vol. 69. Mythic Society. 1978. p. 136.
- Kandavalli Balendu Sekaram, ed. (1973). The Andhras Through the Ages, Parts 1-2. Sri Saraswati Book Depot. p. 53.
- ↑ Rao, Velcheru Narayana; Shulman, David Dean; Subrahmanyam, Sanjay (1992). Symbols of substance: court and state in Nāyaka Period Tamilnadu. Oxford University Press. pp. 10, 74. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-563021-3.
- ↑ 11.0 11.1 11.2
- Noboru Karashima, ed. (1999). Kingship in Indian History. Manohar Publishers & Distributors. p. 192. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788173043260.
To understand the historical process of the reducing of the Nayakas as an open status group into a mere shell of what they had formerly been and the growth of respective caste identities, the Telugu Balija caste and its history may give an important clue. Many Nayakas, including the three major Nayakas in the Tamil area and the Nayakas of Cannapattana, Beluru, and Rayadurga in the Kannada area, are said to have been Telugu Balijas.
- M.M.Kalburgi, ed. (1994). Karnatakada Kaifiyattugalu (in கன்னடம்). Kannada University , Hampi. p. 118.
- Noboru Karashima, ed. (1999). Kingship in Indian History. Manohar Publishers & Distributors. p. 192. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788173043260.
- ↑ Nimmagadda Bhargav, ed. (2023). Stringers and the Journalistic Field: Marginalities and Precarious News Labour in Small-Town India. Taylor & Francis.
Kapus in the Telugu - speaking states do not form a neat homogenous category , as they comprise castes such as Kapu , Telaga , Balija and Ontari among many other variants
- ↑
- Madaswamy Moni, Suresh Misra, ed. (2009). Rural India: Achieving Millennium Development Goals and Grassroots Development. Concept Publishing Company. p. 307.
- K. S. Singh, B. G. Halbar, ed. (2003). People Of India Karnataka. Vol. 1. Anthropological Survey of India. p. 289.
- Eswarappa Kasi, ed. (2009). Anthropology and Development in a Globalized India: An Ethnography of Sericulture from the South. Cambridge Scholars Publishing. p. 56.
- ↑ Reddi, Agarala Easwara; Ram, D. Sundar (1994). State Politics in India: Reflections on Andhra Pradesh (in ஆங்கிலம்). M. D. Publications. p. 339. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-85880-51-8.
The Kapus, concentrated in Guntur, Krishna, West and East Godavari districts are listed among the forward castes. In Rayalaseema districts they are known as Balijas.
- ↑
- Pradip . K Bhowmick, ed. (2002). Man and Life. Vol. 28. Institute of Social Research and Applied Anthropology. p. 59.
Balija, a Telugu speaking migrant caste to Kerala, is segmented into two sub-castes, viz., Gavara Naidu and Gajaiu Balija ( Vala Chetti ).
- P. R. G. Mathur, ed. (1994). Applied Anthropology and Challenges of Development in India. Punthi-Pustak. p. 341. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788185094793.
Similarly too the Balija community, with two sub-divisions, Gajalu Balija and Gavara Balija, migrated originally from Tamil Nadu. The Balija Gavarai are popularly known as Naidus and the other as Chetties Valai Chatties, Chettiars. It is said that they originally spoke Telugu. They are mainly traders and jewellers.
- Alpana Pandey, ed. (2015). Medieval Andhra: A Socio-Historical Perspective. Partridge Publishing. p. 44. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781482850178.
Balijas: Their main profession was and commerce. They added "Settis" to their names, which showed their supremacy over other castes in trade. The subsects of the Balijas indicate the professions pursued by them. some prominent subdivision were Gajula Balija, Gandhamvallu, Kavarai, etc.
- Pradip . K Bhowmick, ed. (2002). Man and Life. Vol. 28. Institute of Social Research and Applied Anthropology. p. 59.
- ↑ "List of Backward Classes approved by Government of Tamil Nadu".
- ↑
- Kanakalatha Mukund (1999). The Trading World of the Tamil Merchant: Evolution of Merchant Capitalism in the Coromandel. Orient Blackswan. p. 46. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-250-1661-8.
Kavarai (the Tamil word for Balija merchants)
- Brimnes, Niels (1999). Constructing the Colonial Encounter: Right and Left Hand Castes in Early Colonial South India (in ஆங்கிலம்). Psychology Press. p. 106. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7007-1106-2.
The Kavarais were Tamilized Balija Chettis of Telugu origin, returned in the census as 'Wadugas' or 'Northerners'.
- Christopher John Baker, D. A. Washbrook, ed. (1976). South India: Political Institutions and Political Change. 1880-1940. Springer. p. 223. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-349-02746-0.
Kavarai was merely the Tamil equivalent of the Telugu word Balija
- Venkatesa Iyengar, ed. (1932). The Mysore Tribes and Castes. Mittal Publications. p. 102.
In the Tamil Districts , Balijas are known as Kavarais
- Census of India, 1901: Madras (3 v.) (in ஆங்கிலம்). India Census Commissioner. 1902. p. 161.
Kavarai - A Tamil synonym for Balija; probably a corrupt form of Gavara.
- Ananda Ranga Pillai, ed. (1984). The Private Diary of Ananda Ranga Pillai, Dubash to Joseph François Dupleix, Governor of Pondicherry: A Record of Matters, Political, Historical, Social, and Personal, from 1736-1761. Vol. 2. Asian Educational Services. p. 67.
The Kavarais, known also as Balijas, are the trading caste of the Telugus, and belong to the right hand.
- SirCharles Fawcett, ed. (2017). The Travels of the Abbarrn India and the Near East, 1672 to 1674. Routledge. p. 595. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781351539890.
The name 'Gavarai' may be a misspelling of 'Kavarai', which is now the Tamil name for Balijas (a Telegu trading caste) settled in the Tamil country
- Jervoise Athelstane Baines, ed. (1912). Ethnography: Castes and Tribes. Vol. 28. K.J. Trübner. p. 36.
The largest trading community of the Telugu country is the Balija, which is widely spread over the Tamil districts also, and there called Vadugan, or Northerners, or Kavarai
- Julian James Cotton, ed. (1905). List of Inscriptions on Tombs Or Monuments in Madras. Vol. 3. p. 246.
Kavarais are the same caste as the Balijas
- Colburn's United Service Magazine and Naval and Military Journal. University of California. 1895. p. 286.
Kavarai is the Tamil name for the great Telugu trading caste , Balija , who are spread throughout the Presidency
- Kumari, A. Vijaya; Sepuri Bhaskar (1998). Social Change Among Balijas: Majority Community of Andhra Pradesh (in ஆங்கிலம்). M. D. Publications. p. 8. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-7533-072-6.
Kavarai is the name for Balijas ( Telugu Trading Caste ) , who have settled in Tamil Nadu
- P. Rajaraman, ed. (1988). The Justice Party: A Historical Perspective, 1916-37. Poompozhil Publishers. p. 19.
The Balija Naidus, the chief Telugu trading caste were found scattered throughout the Presidency of Madras. In the Tamil districts they were known as Vadugan and Kavarais
- Vijaya Ramaswamy, ed. (2017). Historical Dictionary of the Tamils. Rowman & Littlefield. p. 43. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781538106860.
In recent years, migrant communities, like the Gajula Balijas—called Gavarai in the Tamil country—have joined the agricultural workforce, giving up their traditional profession as bangle sellers
- R. Thirumalai, S. Manoharan, ed. (1997). People of India: Tamil Nadu. Affiliated East-West Press. p. 211. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788185938882.
The Gajula Balija, called 'Gavarai' in Tamil, are popularly known as Naidu or Balija Naidu. Its members have such titles as Naidu, Chetty and Naicker.
- Peter Francis, ed. (2002). Asia's Maritime Bead Trade: 300 B.C. to the Present. University of Hawaii Press. p. 36. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780824823320.
The Kavarai and the Balija are equivalent and occupied low positions ( Baines 1912 , 97 )
- S. N. Sadasivan, ed. (2000). A Social History of India. APH Publishing. p. 284. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-7648-170-0.
- R. Nagaswamy, ed. (1997). Studies in South Indian History and Culture. V.R. Ramachandra Dikshitar Centenary Committee. p. 321.
- N. Rajasekharan Nair, A. G. Natarajan, ed. (2007). Dravidian Phonology. Centre of Advanced Study in Linguistics, Annamalai University. p. 214.
- Kanakalatha Mukund (1999). The Trading World of the Tamil Merchant: Evolution of Merchant Capitalism in the Coromandel. Orient Blackswan. p. 46. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-250-1661-8.
- ↑
- T. Venkateswara Rao, ed. (1978). Prasasti of The Vira Balanja. Vol. 6. Itihas. p. 74.
A Chintapalli record of S. 1162 mentions that the Ubhaya - Nānādēsi , Mummuridandas and Gavares were the protectors of the Vira - Balanja - Dharma.
- K. Sundaram, ed. (1968). "The Balanja Merchant Community of Medieval Andhra, (A. D. 1300 - 1600)". Studies in Economic and Social Conditions of Medieval Andhra, A. D. 1000-1600. Triveni Publishers. p. 72.
In one of the early inscriptions of the merchants from Chintapalli in Guntur District of the year A.D. 1240, it is mentioned that Ubhaya Nanadesis, Gavares and Mummaridandas as protectors of Vira Balanja Dharma.
- Vasant K. Bawa, ed. (1975). Aspects of Deccan History. Institute of Asian Studies. p. 120.
One record from Chintapalli 26 in the Guntur district , dated S. 1162 , states the Virabalamja - samaya was composed of the Ubhaya - nanadesi , the Gavares and the Mummiridandas.
- Risha Lee, ed. (2012). Constructing Community : Tamil Merchant Temples in India and China , 850-1281 (PDF) (Thesis). Columbia University. p. 60, 310-311.
- T. Venkateswara Rao, ed. (1978). Prasasti of The Vira Balanja. Vol. 6. Itihas. p. 74.
- ↑
- கி. நாச்சிமுத்து, ed. (1969). சோழன் பூர்வ பட்டயம் கூறும் கொங்கு நாட்டு ஊர்கள். ஜெயக்குமாரி பதிப்பகம். p. 39.
இரண்டாவதாகச் செட்டிமையான பல குடிக்கும் கவறை வலைஞ்சியர்கள் தலைவர்களாக்கப் படுகிறார்கள். வலைஞ்சியர் என்பது பலிஜர் என்ற தெலுங்கு வணிக மக்களைக் குறிப்பதாகும். கொங்குநாட்டின் வாணிக மக்கள் கொங்கு செட்டியார் அல்லது வெள்ளான் செட்டியார் என்று அழைக்கப்படுவர் அவர்கள் கொங்கு வேளா ளரின் ஒரு பிரிவு என்பது வரலாறு எனவே பலிஜர் என்ற இத் தெலுங்கு வணிகர்கள் சோழநாடு வழியாகக் கொங்கு நாட்டில் குடியேறியவர்களாதல் வேண்டும், தெலுங்கனாகிய குலோத்துங்கன் சோழநாட்டுத் தலைமை ஏற்ற காலத்தில் தெலுங்குப் பகுதியிலிருந்து பலர் தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளுக்கு வந்து குடியேறி இருப்பது இயல்பாகும்.
- சி. எம். ராமச்சந்திர செட்டியார், ed. (1950). சோழன் பூர்வ பட்டையம். தமிழக அரசின் கீழைக்கலை ஒலைச்சுவடி நூலக நிறுவனம். p. 68.
- எஸ். சௌந்தர பாண்டியன், ed. (1995). தமிழக ஊர் வரலாறுகள். தமிழக அரசின் கீழைக்கலை ஒலைச்சுவடி நூலக நிறுவனம். p. 69.
- கி. நாச்சிமுத்து, ed. (1969). சோழன் பூர்வ பட்டயம் கூறும் கொங்கு நாட்டு ஊர்கள். ஜெயக்குமாரி பதிப்பகம். p. 39.
- ↑
- Mallampalli Somasekhara Sarma, ed. (1948). History of the Reddi Kingdoms (circa. 1325 A.D. to Circa 1448 A.D.). Andhra University. p. 396.
The body of Gavares seems to have derived its name from worshipping god Gavaresvara, one of the gods , referred to in the prasasti of the Vira Balañjyas , as having been worshipped by them Mummuridaṇḍas was another component sect of the Vira Balañjya samaya
- Dynamics of Sectarian Formations: Saivism in Medieval Karnataka. Vol. 60. Proceedings of the Indian History Congress. 2000. p. 195.
- Kambhampati Satyanarayana, ed. (1975). A Study of the History and Culture of the Andhras. Vol. 2. People's Publishing House. p. 52.
The body of Gavares seems to have derived its name from worshipping God Gavaresvara ... The Mummuridandas , probably , represented the advance guard of the trading caravan " . Another body of traders
- The Quarterly Journal of the Mythic Society. Vol. 83. 1992. p. 223.
- Mallampalli Somasekhara Sarma, ed. (1948). History of the Reddi Kingdoms (circa. 1325 A.D. to Circa 1448 A.D.). Andhra University. p. 396.
- ↑
- Sakkottai Krishnaswami Aiyangar, ed. (1941). Ancient India and South Indian History & Culture: Papers on Indian History and Culture; India to A.D. 1300. Oriental Book Agency. p. 801.
- S.S. Shashi, ed. (2000). Encyclopaedia Indica: India, Pakistan, Bangladesh. Vol. 106. Anmol Publications. p. 86. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788170418597.
- Hem Chandra Ray, K. M. De Silva, ed. (1960). History of Ceylon. Vol. 1. Ceylon University Press. p. 550.
- The Indian Antiquary. Vol. 56. Popular Prakashan. 1927. p. 197.
- ↑ G. Karunanithi, ed. (1991). Caste and Class in Industrial Organisation. Commonwealth Publishers. p. 45. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788171691425.
A section of the Naidu migrants in Tamilnadu call themselves Kavarais. They are included in the list of backward classes. They have marital relationship with the Balijas.
- ↑ Itihas. Vol. 18. Andhra Pradesh State Archives & Research Institute. 1992. p. 66.
- ↑ Daniel D'Attilio, ed. (1995). The Last Vijayanagara Kings. University of Wisconsin--Madison. p. 81.
......many of the Telugu migrant groups who settled in Tamil Nadu from the fourteenth to sixteenth centuries were led by Balija warriors . These Balijas and their descendants became local rulers under the auspices of Vijayanagara.
- ↑ 25.0 25.1
- G. S. Ghurye, ed. (1969). Caste and Race in India. Popular Prakashan. p. 106.
The Nayak kings of Madura and Tanjore were Balijas , traders by caste
- Eugene F. Irschick, ed. (1969). Politics and Social Conflict in South India. University of California Press. p. 8.
The successors of the Vijayanagar empire, the Nayaks of Madura and Tanjore, were Balija Naidus
- Sheldon Pollock, ed. (2003). Literary Cultures in History: Reconstructions from South Asia. University of California Press. p. 413.
.... in the seventeenth century, when warriors/traders from the Balija caste acquired kingship of the southern kingdoms of Madurai and Tanjavur.
- David Shulman, ed. (2020). Classical Telugu Poetry. University of California Press. p. 57.
..... in the Tamil country, where Telugu Balija families had established local Nāyaka states (in Senji, Tanjavur, Madurai, and elsewhere) in the course of the sixteenth century.
- Andhra Pradesh Archives, Andhra Pradesh State Archives & Research Institute, ed. (2007). Itihas. Vol. 33. Director of State Archives, Government of Andhra Pradesh. p. 145.
....It is told that the Nayak Kings of Madurai and Tanjore were Balijas , who had marital relations among themselves and with the Vijaya Nagara rulers
- Muzaffar Alam, ed. (1998). The Mug̲h̲al State, 1526-1750. Oxford University Press. p. 35.
As an arrangement, the Golconda practice in the first half of the seventeenth century was quite similar in crucial respects to what obtained further south, in the territories of the Chandragiri ruler, and the Nayaks of Senji, Tanjavur and Madurai. Here too revenue-farming was common, and the ruling families were closely allied to an important semi-commercial, semi-warrior caste group, the Balija Naidus.
- A. Satyanarayana, Mukkamala Radhakrishna Sarma, ed. (1996). Castes, Communities, and Culture in Andhra Desa, 17th & 18th Centuries, A.D. Osmania University. p. 145.
After the fall of the dynasty several Balija Nayudu chieftains rose into prominence. Tanjore and Madura kingdoms were the most important of such new kingdoms
- G. S. Ghurye, ed. (1969). Caste and Race in India. Popular Prakashan. p. 106.
- ↑
- Antje Flüchter, Rouven Wirbser, ed. (2017). Translating Catechisms, Translating Cultures: The Expansion of Catholicism in the Early Modern World. BRILL. p. 229.
Madurai was a prosperous city ruled by Nāyaka kings who were Telugu warriors with Balija cultivators and merchant-caste affiliations
- Gita V. Pai, ed. (2003). Architecture of Sovereignty: Stone Bodies, Colonial Gazes, and Living Gods in South India. Cambridge University Press. p. 36, 51.
Madurai rulers were of likely Balija heritage, merchant-warriors, who came from the relatively less-stratified arid zones of the Andhra region
- Biplab Auddya, ed. (2017). Research in Multidisciplinary Subjects. Vol. 6. The Hill Publication. p. 18. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788196477660.
Many later rulers were also of different castes, such as the Madurai Nayaks, Balijas (traders) who ruled from 1559 to 1739
- Antje Flüchter, Rouven Wirbser, ed. (2017). Translating Catechisms, Translating Cultures: The Expansion of Catholicism in the Early Modern World. BRILL. p. 229.
- ↑ 27.0 27.1
- David Dean Shulman, Velcheru Narayana Rao, ed. (2020). Classical Telugu Poetry (Reprinted ed.). University of California Press. p. 57. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780520344525.
..... in the Tamil country, where Telugu Balija families had established local Nāyaka states (in Senji, Tanjavur, Madurai, and elsewhere) in the course of the sixteenth century.
- Sanjay Subrahmanyam (2001). Penumbral Visions: Making Polities in Early Modern South India. University of Michigan Press. p. 198. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780472112166.
- Joseph Jerome Brennig, ed. (1987). The Textile Trade of Seventeenth Century Northern Coromandel: A Study of a Pre-modern Asian Export Industry. University of Wisconsin–Madison. p. 65.
- Muzaffar Alam, ed. (1998). The Mughal State, 1526-1750. Oxford University Press. p. 35. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-563905-6.
- David Dean Shulman, Velcheru Narayana Rao, ed. (2020). Classical Telugu Poetry (Reprinted ed.). University of California Press. p. 57. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780520344525.
- ↑ 28.0 28.1
- K. A. Nilakanta Sastri, ed. (1946). Further Sources of Vijayanagara History. University of Madras. p. 302.
On Sravana ba. 10 of Yuva of 146 years ago corresponding to S. S. 1558, (the Raya) granted the government of Penugonda to Koneti Nayadu, the son. of Kastuiri Nayadu, the son of Akkapa Nayadu, who was the son of Canca(ma) Nayadu of Candragiri, a member of the Vasarasi family of the Balija caste.
- Bulletin of the Government Oriental Manuscripts Library, Madras. Superintendent Government Press. 1954. p. 49.
The above said Peda Kōnēti Nṛpati ( Nayak ) First , king of Penukonda . ( 1635 A.D. ) then of Kundurti ( 1652 A.D. ) and of Rayadurga ( 1661 A.D. ) was a Balija by caste , having the surname Vānarāsi . His father Kastūri Nāyak and grand father bencama Nayak had enjoyed high favour with the fallen kings of Vijayanagar who were ruling at Chandragiri
- K. A. Nilakanta Sastri, ed. (1946). Further Sources of Vijayanagara History. University of Madras. p. 302.
- ↑ Benjamin Lewis Rice, ed. (1909). Mysore and Coorg from the Inscriptions. A. Constable & Company, Limited. p. 164.
- Jan Brouwer, ed. (1995). The Makers of the World: Caste, Craft, and Mind of South Indian Artisans. Oxford University Press. p. 293. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780195630916.
- Ranjit Kumar Bhattacharya, S. B. Chakrabarti, ed. (2002). Indian Artisans: Social Institutions and Cultural Values. Ministry of Culture, Youth Affairs and Sports, Department of Culture, Government of India. p. 36.
- ↑ 30.0 30.1
- A.Ramaswami, ed. (1967). Tamil Nadu District Gazetteers: Salem. Vol. 1. Director of Stationery and Print. p. 129.
They are popularly classed as kota balijas, who are military in origin and claim kinship with the Emperors and Viceroys of Vijayanagar and the Kandyan Dynasty.
- Markus Vink, ed. (2015). Encounters on the Opposite Coast: The Dutch East India Company and the Nayaka State of Madurai in the Seventeenth Century. Brill. p. 75 & 56. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9789004272620.
- A.Ramaswami, ed. (1967). Tamil Nadu District Gazetteers: Salem. Vol. 1. Director of Stationery and Print. p. 129.
- ↑
- T. Chandrasekharan, ed. (1951). A Descriptive Catalogue of the Telugu Manuscripts (PDF). Vol. 13. The Government Oriental Manuscripts Library, Madras. p. 2863.
No.2607 KOTIKAMVARI KAIFIYATU - A Kaifiyat relating to Garikipati Viswanathanayaka of Balijakula who was given Pandya kingdom by Atchutadevaraya.
- K. A. Nilakanta Sastri, ed. (1946). Further Sources of Vijayanagara History. University of Madras. p. 176.
Moreover, Acyutadeva Maharaya formally crowned Viswanatha Nayadu of the Garikepati family of the Balija caste as the king of Pandya country yielding a revenue of 2 and 1/2 crores of varahas; and he presented him the golden idols of Durga, Laksmi and Lakshmi-Narayana and sent him with ministers, councillors and troops to the south. Visvanatha Nayudu reached the city of Madhura, from which he began to govern the country entrusted to his care. - taken from the Kaifiyat of Karnata-Kotikam Kings, LR8, pp.319-22
- Lennart Bes (2022). The Heirs of Vijayanagara: Court Politics in Early Modern South India. Leiden University Press. p. 79. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9789087283711.
The dynasty's first ruler was Vishvanatha Nayaka, son of the imperial courtier and military officer Nagama Nayaka. He belonged to one of the Balija castes, which originated in the Telugu region and whose members undertook both military and mercantile activities. Vishvanatha was possibly installed at Madurai around 1530 and reigned until c. 1563
- Konduri Sarojini Devi, ed. (1990). Religion in Vijayanagara Empire. Sterling Publishers. p. 100. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-207-1167-9.
According to the Kaifiyat of the Karnata Kotikam Kings, "Acyutadeva Maharaya formally crowned Visvanatha Nayadu of the Garikepati family of the Balija caste as the King of Pandya country yielding a revenue of 2 and 1/2 crores of varahas; and he presented him with golden idols of Durga, Lakshmi and Lakshminarayana and sent him with ministers, councillors and troops to the South."
- T. Chandrasekharan, ed. (1951). A Descriptive Catalogue of the Telugu Manuscripts (PDF). Vol. 13. The Government Oriental Manuscripts Library, Madras. p. 2863.
- ↑ N. Venkataramanayya (1951). Raghunatha Nayakabhyudayamu. T.M.S.S.M Library, Thanjavur. p. 21.
- ↑ பிழை காட்டு: செல்லாத
<ref>குறிச்சொல்;Channapatnaஎன்னும் பெயரில் உள்ள ref குறிச்சொல்லுக்கு உரையேதும் வழங்கப்படவில்லை - ↑
- The Feudatory and zemindari India. Vol. 9. the University of California. 1938. p. 250.
- A. Vadivelu, ed. (1915). The Ruling Chiefs, Nobles and Zamindars of India. Vol. 1. G.C. Loganadham. p. 679.
- The Who's who in Madras: ... A Pictorial Who's who of Distinguished Personages, Princes, Zemindars and Noblemen in the Madras Presidency. Pearl Press. 1938. p. 52.
- C. Hayavadana Rao, ed. (1915). The Indian Biographical Dictionary. Forgotten Books. p. 344.
- ↑ Vuppuluri Lakshminarayana Sastri, ed. (1920). Encyclopaedia of the Madras Presidency and the Adjacent States. University of Minnesota. p. 453.
- ↑ Subramanian, Ajantha (2019). The Caste of Merit: Engineering Education in India (in ஆங்கிலம்). Harvard University Press. p. 100. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780674987883.
- ↑ Vicuvanātan̲, Ī Ca (1983). The political career of E.V. Ramasami Naicker: a study in the politics of Tamil Nadu, 1920-1949 (in ஆங்கிலம்). Ravi & Vasanth Publishers. pp. 23, 32.
- ↑ "களைகட்டும் தேர்தல் பந்தயம்!". தினமலர் நாளிதழ் (மே 01, 2021).
- ↑ "ஈரோடு கிழக்கு தொகுதி அதிமுக வேட்பாளர்... எடப்பாடி பழனிசாமி அதிகாரப்பூர்வ அறிவிப்பு". குமுதம்.