ஐதரசன் ஓசோனைடு

ஐதரசன் ஓசோனைடு
Hydrogen ozonide
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் ஐதரசன் ஓசோனைடு
	வேறு பெயர்கள் Trioxydanyl; Hydridotrioxygen;
இனங்காட்டிகள்
ChEBI	CHEBI:29411
ChemSpider	5257003
	InChI InChI=1S/HO3/c1-3-2/h1H; Key: WURFKUQACINBSI-UHFFFAOYSA-N;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	6857668
	SMILES OO[O];
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	HO3
வாய்ப்பாட்டு எடை	49.01 g·mol−1
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும்.
	Infobox references

ஐதரசன் ஓசோனைடு (Hydrogen ozonide) என்பது HO₃ என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாடு கொண்ட ஐதரசன் மற்றும் ஆக்சிசன் தனிமங்களாலான ஓர் இயங்குறுப்பு மூலக்கூறு ஆகும். இக்கட்டமைப்பில் ஓசோனைடு அலகுடன் ஐதரசன் அணு எலக்ட்ரான்களை சமமாக வழங்கி சகப் பிணைப்பால் பிணைந்திருக்கிறது..^[1]

ஐதராக்சில் இயங்குறுப்பு ஈராக்சிசனுடன் சேர்ந்து வினைபுரியும்போது ஐதரசன் ஓசோனைடு உருவாகும் சாத்தியம் உள்ளது:

OH• + O2 → HO3•^[2]^[3]

HO⁺₃ என்ற வாய்ப்பாட்டால் அடையாளப்படுத்தப்படும் புரோட்டானேற்ற ஓசோனை முன்னோடிச் சேர்மமாகப் பயன்படுத்தி மேற்கொள்ளப்பட்ட நிறை அலைமாலையியல் பரிசோதனையின் போது இது கண்டறியப்பட்டது.^[4]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

↑ Möller, D. (2022). Chemistry for Environmental Scientists. De Gruyter Textbook. De Gruyter. பக். 165. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-3-11-073517-8. https://books.google.com/books?id=BfqjEAAAQBAJ&pg=PA165. பார்த்த நாள்: 2022-12-28.
↑ Wabner, Dietrich; Grambow, Clemens (November 1985). "Reactive intermediates during oxindation of water lead dioxide and platinum electrodes". Journal of Electroanalytical Chemistry and Interfacial Electrochemistry 195 (1): 95–108. doi:10.1016/0022-0728(85)80008-5.
↑ Chernik, A.; Drozdovich, V. B.; Zharskii, I. (1997). "Ozone evolution at the lead dioxide electrode in highly acid and neutral electrolytes : The influence of polarization and fluoride ions on the process kinetics" (in en). Russian Journal of Electrochemistry 33 (3): 259–263.
↑ Fulvio Cacace; de Petris, Guilia; Pepi, F.; Troiani, Anna (2 July 1999). "Experimental Detection of Hydrogen Trioxide". Science 285 (5424): 81–82. doi:10.1126/science.285.5424.81. https://archive.org/details/sim_science_1999-07-02_285_5424/page/81.

மேலும் வாசிக்க[தொகு]

Kalemos, Apostolos (1 February 2021). "Some ab initio thoughts on the bonding in O₃H". Molecular Physics 119 (3): e1804082. doi:10.1080/00268976.2020.1804082.
Fabian, W. M. F.; Kalcher, J.; Janoschek, R. (September 2005). "Stationary points on the energy hypersurface of the reaction O₃ + H•→ [•O₃H]* ⇆ O₂ + •OH and thermodynamic functions of •O₃H at G3MP2B3, CCSD(T)–CBS (W1U) and MR–ACPF–CBS levels of theory". Theoretical Chemistry Accounts 114 (1-3): 182–188. doi:10.1007/s00214-005-0659-7.

[Möller_2022_p._165-1] Möller, D. (2022). Chemistry for Environmental Scientists. De Gruyter Textbook. De Gruyter. பக். 165. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-3-11-073517-8. https://books.google.com/books?id=BfqjEAAAQBAJ&pg=PA165. பார்த்த நாள்: 2022-12-28.

[2] Wabner, Dietrich; Grambow, Clemens (November 1985). "Reactive intermediates during oxindation of water lead dioxide and platinum electrodes". Journal of Electroanalytical Chemistry and Interfacial Electrochemistry 195 (1): 95–108. doi:10.1016/0022-0728(85)80008-5.

[3] Chernik, A.; Drozdovich, V. B.; Zharskii, I. (1997). "Ozone evolution at the lead dioxide electrode in highly acid and neutral electrolytes : The influence of polarization and fluoride ions on the process kinetics" (in en). Russian Journal of Electrochemistry 33 (3): 259–263.

[4] Fulvio Cacace; de Petris, Guilia; Pepi, F.; Troiani, Anna (2 July 1999). "Experimental Detection of Hydrogen Trioxide". Science 285 (5424): 81–82. doi:10.1126/science.285.5424.81. https://archive.org/details/sim_science_1999-07-02_285_5424/page/81.

[1]

[2]

[3]

[4]