தயோகந்தக அமிலம்

தயோகந்தக அமிலம்^[1]
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் சல்பூரோதயோயிக்O-அமிலம்
	வேறு பெயர்கள் தயோசல்பூரிக் அமிலம்; ஈரைதராக்சிடோ ஆக்சிடோசல்பிடோ சல்பர்
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	13686-28-7
ChEBI	CHEBI:29279
ChemSpider	22886
	InChI InChI=1S/H2O3S2/c1-5(2,3)4/h(H2,1,2,3,4) ; Key: DHCDFWKWKRSZHF-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/H2O3S2/c1-5(2,3)4/h(H2,1,2,3,4);
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	24478
	SMILES O=S(=S)(O)O;
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	H2S2O3
வாய்ப்பாட்டு எடை	114.14 கி/மோல்
உருகுநிலை
நீரில் கரைதிறன்	சிதைவடைகிறது
காடித்தன்மை எண் (pKa)	0.6, 1.74
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும்.
	verify (இது: /?)
	Infobox references

தயோகந்தக அமிலம் (Thiosulfuric acid) என்பது கந்தகத்தின் ஆக்சோ அமிலம் ஆகும். தயோசல்பேட்டு உப்பைக் கொண்டு இந்த அமிலத்தை அமிலத்தன்மையுள்ள நீர்த்த கரைசலாக உருவாக்க முடியாது. ஏனெனில் தயோகந்தக அமிலம் நீரில் எளிதாக சிதைவடைந்து விடுகிறது. சில மிகச்சரியான வினை நிபந்தனைகளின் அடிப்படையில் சிதைவடையும் வினையில் பல்வேறு வேதிப் பொருட்கள் சிதைவு விளைபொருளாக உருவாகின்றன. கந்தகம், கந்தக டை ஆக்சைடு, ஐதரசன் சல்பைடு, பாலிசல்பேன்கள், கந்தக அமிலம் உள்ளிட்டவை இச்சிதைவு விளைபொர்ட்களாகும் ^[2]. நீரற்ற முறைகளில் தயோகந்தக அமிலத்தை சிகிமித்டு உற்பத்தி செய்தார் :^[2]^[3]

H₂S + SO₃ → H₂S₂O₃•nEt₂O (டை எத்தில் ஈதரில் −78 °செ இல்)

Na₂S₂O₃ + 2HCl → 2NaCl + H₂S₂O₃•2Et₂O (டை எத்தில் ஈதரில் −78 °செ இல்)

HSO₃Cl + H₂S → HCl + H₂S₂O₃ (தாழ் வெப்பநிலை)

நீரற்ற தயோகந்தக அமிலம் 0 பாகை செல்சியசு வெப்பநிலைக்கு கீழாகவும் சிதைவடைகிறது.

H₂S₂O₃ → H₂S + SO₃

ஆர்ட்ரீ-ஃபாக்/ஏபி இனிசியோ கணக்கிடுகளின் அடிப்படையில் S- அமில மாற்றியன் O- அமில மாற்றியனைவிட அதிக நிலைப்புத்தன்மையுடன் காணப்படுவதாக கருதப்படுகிறது ^[4]. இவற்றைத்தவிர ஐதரசன் சல்பைடு மற்றும் கந்தக மூவாக்சைடு சேர்ந்து உருவாகும் கூட்டுவிளை பொருள் (H2S•SO3,) , வெண்மை நிறத்திலான படிகத்திண்மம் ஒரு மாற்றியனாகும். இதையும் தாழ் வெப்பநிலையில் தயாரிக்கிறார்கள்.

மேற்கோள்கள்[தொகு]

↑ Macintyre, Jane Elizabeth titys, ed. (1992), Dictionary of Inorganic Compounds, Chapman & Hall, p. 3362, ISBN 0-412-30120-2
↑ ^2.0 ^2.1 Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1984). Chemistry of the Elements. Oxford: Pergamon Press. பக். 846–48. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-08-022057-6. http://books.google.co.nz/books?id=OezvAAAAMAAJ&q=0-08-022057-6&dq=0-08-022057-6&source=bl&ots=m4tIRxdwSk&sig=XQTTjw5EN9n5z62JB3d0vaUEn0Y&hl=en&sa=X&ei=UoAWUN7-EM6ziQfyxIDoCQ&ved=0CD8Q6AEwBA. .
↑ Schmidt, Max (1957), "Über Säuren des Schwefels. I. Zur Kenntnis der wasserfreien Thioschwefelsäure", Z. Anorg. Allg. Chem., 289: 141–57, doi:10.1002/zaac.19572890113
↑ Miaskiewicz, Karol; Steudel, Ralf (1992), "The Structures of Thiosulfuric Acid H₂S₂O₃ and Its Monoanion HS₂O₃⁻", Angew. Chem. Int. Ed. Engl., 31 (1): 58–59, doi:10.1002/anie.199200581

[DIC-1] Macintyre, Jane Elizabeth titys, ed. (1992), Dictionary of Inorganic Compounds, Chapman & Hall, p. 3362, ISBN 0-412-30120-2

[G&E-2] 2.0 ^2.1 Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1984). Chemistry of the Elements. Oxford: Pergamon Press. பக். 846–48. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-08-022057-6. http://books.google.co.nz/books?id=OezvAAAAMAAJ&q=0-08-022057-6&dq=0-08-022057-6&source=bl&ots=m4tIRxdwSk&sig=XQTTjw5EN9n5z62JB3d0vaUEn0Y&hl=en&sa=X&ei=UoAWUN7-EM6ziQfyxIDoCQ&ved=0CD8Q6AEwBA. .

[3] Schmidt, Max (1957), "Über Säuren des Schwefels. I. Zur Kenntnis der wasserfreien Thioschwefelsäure", Z. Anorg. Allg. Chem., 289: 141–57, doi:10.1002/zaac.19572890113

[4] Miaskiewicz, Karol; Steudel, Ralf (1992), "The Structures of Thiosulfuric Acid H₂S₂O₃ and Its Monoanion HS₂O₃⁻", Angew. Chem. Int. Ed. Engl., 31 (1): 58–59, doi:10.1002/anie.199200581

[1]

[2]

[3]

[4]