பக்கே புலிகள் காப்பகம்

ஆள்கூறுகள்: 27°05′N 92°51.5′E / 27.083°N 92.8583°E / 27.083; 92.8583
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
Pakke Tiger Reserve
ஐயுசிஎன் வகை IV (வாழ்விடம்/இனங்களின் மேலாண்மைப் பகுதி)
Map showing the location of Pakke Tiger Reserve
Map showing the location of Pakke Tiger Reserve
Location in Arunachal Pradesh, India
Map showing the location of Pakke Tiger Reserve
Map showing the location of Pakke Tiger Reserve
பக்கே புலிகள் காப்பகம் (இந்தியா)
அருகாமை நகரம்Rangapara
ஆள்கூறுகள்27°05′N 92°51.5′E / 27.083°N 92.8583°E / 27.083; 92.8583
பரப்பளவு861.95 km2 (332.80 sq mi)
உயர் புள்ளி2040
நிறுவப்பட்டது1966
நிருவாக அமைப்புMinistry of Environment & Forest of the Government of Arunachal Pradesh
projecttiger.nic.in/Ntcamap/108_1_4_mapdetails.aspx

பக்கே புலிகள் காப்பகம், வடகிழக்கு இந்தியாவில் அருணாச்சல பிரதேசத்தின் கிழக்கு காமெங் மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு புலிகள் திட்ட காப்பகமாகும் . 862  ச.கிமீ பரப்பளவுள்ள இதை அருணாச்சல பிரதேசத்தின் சுற்றுச்சூழல், கானகத் துறையால் பாதுகாக்கப்படுகிறது. இது முன்பு பாகுய் புலிகள் புகலிடம் என்று அறியப்பட்டது, ஆனால் ஏப்ரல் 2001 இல் அருணாச்சல பிரதேச ஆளுநரால் பெயர் மாற்றப்பட்டது. அதன் இருவாய்ச்சி கூட்டுத் தத்தெடுப்பு திட்டத்திற்காக 'அழிந்து வரும் உயிரினங்களின் பாதுகாப்பு' பிரிவில் 2016 ஆம் ஆண்டுக்கான இந்தியப் பல்லுயிர் பெருக்க விருதை வென்றுள்ளது.

இடம்[தொகு]

பக்கே கானுயிர் புகலிடம் அருணாச்சல பிரதேசத்தின் பக்கே கெசாங் மாவட்டத்தில் கிழக்கு இமயமலையின் மேடுபள்ளமான குன்றங்கள் செறிந்த மலையடிவாரத்தில் 150 முதல் 2,000 m (490 முதல் 6,560 அடி) உயரத்தில் அமைந்துள்ளது. . இது மேற்கிலும் வடக்கிலும் பரேலி அல்லது கமெங் நதியாலும், கிழக்கில் பக்கே ஆற்றாலும் சூழப்பட்டுள்ளது. இது பெரும்பாலான பக்கங்களில் தொடர்ச்சியான காடுகளால் சூழப்பட்டுள்ளது. இதன் கிழக்கில் 1,064 km2 (411 sq mi) பரப்பளவைக் கொண்ட பாபும் காப்புக்காடு அமைந்துள்ளது. தெற்கிலும் தென்கிழக்கிலும், புகலிடம் காப்புக்காடுகளையும் அசாமின் நமேரி தேசிய பூங்காவை ஒட்டியும் உள்ளது. மேற்கில், இது 216 km2 (83 sq mi) பரப்பளவைக் கொண்ட தொய்மரா காப்புக் காடுகளாலும் ஈகிள் கூட்டுக் கானுயிர் புகலிடத்தாலும் ; வடக்கே செர்கான் காட்டுப் பகுதியாலும் சூழப்பட்டுள்ளது. . 1996 வரை காப்புக் காடுகளில் வணிக அளவில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மரங்கள் வெட்டப்பட்டன. 

இப்பகுதியில் உள்ள முக்கிய வற்றாத நீரோடைகள் நமேரி, காரி, மேல் திகோரை ஆகியனவாகும். கமெங் ஆற்றின் மேற்கில் செசா ஆர்க்கிட் புகலிடமும் ஈகிள் கூட்டுக் கானுயிர் புகலிடமும் உள்ளன. [1]

வரலாறு[தொகு]

பாக்கே புலிகள் காப்பகத்தின் பகுதி தொடக்கத்தில் 1 ஜூலை 1966 இல் பாகுய் காப்புக்காடாக அமைக்கப்பட்டது. பிறகு, 28 மார்ச் 1977 இல் ஒரு விளையாட்டு காப்பகமாக அறிவிக்கப்பட்டது. 2001 ஆம் ஆண்டில், இது பகுய் கானுயிர் புகலிடம் என மறுபெயரிடப்பட்டது மற்றும் தேசிய புலிகள் பாதுகாப்பு ஆணையத்தின் புலிகள் திட்டத்தின் கீழ் 26 வது புலிகள் காப்பகமாக 23 ஏப்ரல் 2002 அன்று பகுய் புலிகள் காப்பகமாக மாறியது. [2]

புவியியல்[தொகு]

இந்த இருப்புக்கள் 100 முதல் 2,000 மீ (330 முதல் 6,560 ) வரை உயரத்தில் உள்ளன. இந்த நிலப்பரப்பு வடக்கில் மலைத்தொடர்களோடும் தெற்கில் குறுகிய சமவெளிகள், சரிவான மலைப் பள்ளத்தாக்குகளுடனும் கரடுமுரடானதாக உள்ளது. இந்தப் புகலிடம் பிரம்மபுத்திரா ஆற்றின் பள்ளத்தாக்கை நோக்கி தெற்கு நோக்கி சாய்கிறது.[1] பாக்கே மற்றும் நாம்தபா புலிகள் புகலிடத்தை உள்ளடக்கிய பிரம்மபுத்திரா, சிட்டகாங் மலைகளின் பகுதி, வங்காளப் புலிகளின் கிழக்கு எல்லையை, எல்லையாகக் கொண்ட, இந்தோசீனப் புலிகளின் எல்லைக்கு வடமேற்குப் பகுதி எல்லையாகும்.[3][4]

காலநிலை[தொகு]

பாக்கே புலிகள் சரணாலயம் நவம்பர் முதல் மார்ச் வரை குளிர் காலநிலையுடன் மிதவெப்ப மண்டல காலநிலையைக் கொண்டுள்ளது. வெப்பநிலை 12 முதல் 36 °C (54 முதல் 97 °F) வரை மாறுபடும் ஆண்டு மழைப்பொழிவு 2,500 மில்லிமீட்டர்கள் (98 அங்). இது மே முதல் செப்டம்பர் வரை தென்மேற்கு பருவமழை மற்றும் நவம்பர் முதல் ஏப்ரல் வரை வடகிழக்கு பருவமழை ஆகியவற்றிலிருந்து முக்கியமாக மழையைப் பெறுகிறது. அக்டோபர் மற்றும் நவம்பர் ஆகியவை ஒப்பீட்டளவில் வறண்டவை. காற்று பொதுவாக மிதமான வேகத்தில் இருக்கும். இடியுடன் கூடிய மழை அவ்வப்போது மார்ச்-ஏப்ரல் மாதங்களில் ஏற்படும். சராசரி ஆண்டு மழை 2500 ஆகும் மிமீ மே மற்றும் ஜூன் மாதங்கள் வெப்பமான மாதங்கள். கோடையில் ஈரப்பதம் 80% அடையும். [1]

தாவரங்கள்[தொகு]

வாழிட வகைகள் தாழ்நில அரை-பசுமை, பசுமையான காடுகள் மற்றும் கிழக்கு இமயமலை அகன்ற காடுகள் ஆகும். பூங்காவின் தாழ்நிலப் பகுதிகளில் இருந்து மொத்தம் 343 மர வகை பூக்கும் தாவரங்கள் (angiosperms) பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன, Euphorbiaceae மற்றும் Lauraceae குடும்பங்களின் இனங்கள் அதிக அளவில் உள்ளன, ஆனால் Pakhui WLS இலிருந்து குறைந்தது 1500 வகையான வாஸ்குலர் தாவரங்கள் எதிர்பார்க்கப்படுகின்றன, அவற்றில் 500 இனங்கள் மரமாக இருக்கும். அருணாச்சல பிரதேசத்தில் இருந்து சுமார் 600 வகையான மல்லிகைகள் பதிவாகியுள்ளன, பகுய் WLS மற்றும் அதை ஒட்டிய பகுதிகளில் பல ஆர்க்கிட் இனங்கள் உள்ளன. காடு ஒரு பொதுவான அடுக்கு அமைப்பைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் வெளிப்படும் முக்கிய இனங்கள் பெலு டெட்ராமெல்ஸ் நுடிஃப்ளோரா, போர்பட் ஐலாந்தஸ் கிராண்டிஸ் மற்றும் ஜூடுலி அல்டிங்கியா எக்செல்சா .

முழுப் பகுதியின் பொதுவான தாவர வகை அஸ்ஸாம் பள்ளத்தாக்கு வெப்பமண்டல அரை-பசுமை காடுகளாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. காடுகள் பல மாடிகள் மற்றும் எபிஃபைடிக் தாவரங்கள் மற்றும் மரத்தாலான லியானாக்கள் நிறைந்தவை. தாவரங்கள் அடர்த்தியானது, அதிக பன்முகத்தன்மை மற்றும் மரத்தாலான லியானாக்கள் மற்றும் ஏறுபவர்களின் அடர்த்தி கொண்டது. காடு வகைகளில் காரி பாலியால்தியா சிமியாரம், ஹடிபெஹாலா ஸ்டெரோஸ்பெர்மம் அசெரிஃபோலியம், கரிபாதம் ஸ்டெர்குலியா அலடா, பரோலி ஸ்டீரியோஸ்பெர்மம் செலோனியோட்ஸ், ஐலாந்தூஸ் கிராண்டிசப் கிராண்டிசாப் மற்றும் அய்லாந்தூஸ் கிராண்டிசாப் ஆகியவை ஆதிக்கம் செலுத்தும் கீழ் சமவெளி மற்றும் அடிவாரத்தில் உள்ள வெப்பமண்டல அரை-பசுமையான காடுகள் அடங்கும். [5] வெப்பமண்டல அரை-பசுமையான காடுகள் கீழ் சமவெளி மற்றும் அடிவாரத்தில் சிதறிக்கிடக்கின்றன, ஆல்டிங்கியா எக்செல்சா, நஹர் மெசுவா ஃபெரியா, பாண்டர்டிமா டைசோக்சைலம் பைனெக்டாரிஃபெரம், பெயில்ஸ்மீடியா எஸ்பி ஆகியவற்றால் ஆதிக்கம் செலுத்தப்படுகிறது. மற்றும் லாரேசி மற்றும் மிர்டேசியை சேர்ந்த மற்ற நடுத்தர மாடி மரங்கள். இந்த காடுகளில் பொருளாதார மதிப்புள்ள ஏராளமான இனங்கள் உள்ளன. ஃபாகேசி மற்றும் லாரேசியின் துணை வெப்பமண்டல அகன்ற காடுகள் மலை உச்சிகளிலும் உயரமான பகுதிகளிலும் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன. நீரோடைகளுக்கு அருகில் உள்ள ஈரமான பகுதிகளில் மூங்கில், கரும்பு மற்றும் பனைகள் அதிக அளவில் வளரும். ஏறக்குறைய எட்டு வகையான மூங்கில் இப்பகுதியில், பள்ளத்தாக்குகளில் ஈரமான பகுதிகளில், முன்பு குடியேற்றங்களின் கீழ் உள்ள பகுதிகளில் அல்லது மலை சரிவுகளில் சில வகையான இடையூறுகளுக்கு உட்பட்டது. டோக்கோ லிவிஸ்டோனா ஜென்கின்சியானாவுடன் குறைந்த பட்சம் ஐந்து வணிகரீதியாக முக்கியமான கரும்பு இனங்கள் ஈரமான பகுதிகளில் வளரும். பெரிய வற்றாத நீரோடைகளில், உயரமான புல்வெளித் திட்டுகளுடன் கூடிய கூழாங்கல் படுக்கைகள் உள்ளன, அவை அவுட்டெங்கா டில்லேனியா இண்டிகா மற்றும் போரோம்துரி தாலுமா ஹோட்க்சோனியுடன் தாழ்நில ஈரமான காடுகளுக்கு வழிவகுக்கின்றன. பெரிய ஆறுகளில், செமால் பாம்பாக்ஸ் செய்பாவின் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட மரங்கள் மற்றும் இரண்டு வகையான கொரோய் அல்பிசியா எஸ்பி. பொதுவானவை.

இந்தக் காடுகளில் அதிக சதவீத மர இனங்கள் (64%) விலங்குகளால் சிதறடிக்கப்படுகின்றன, 12% மர இனங்கள் காற்றால் சிதறடிக்கப்படுகின்றன.[6]

விலங்கினங்கள்[தொகு]

பகுய் புலிகள் காப்பகத்தில் (PTR) குறைந்தது 40 பாலூட்டி இனங்கள் காணப்படுகின்றன. மூன்று பெரிய பூனைகள் - வங்காளப் புலி, இந்திய சிறுத்தை மற்றும் மேகமூட்டப்பட்ட சிறுத்தை இரண்டு கேனிட்களுடன் இடத்தைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றன - காட்டு நாய் மற்றும் ஆசிய குள்ளநரி . தாவரவகை இனங்களில், யானை, குரைக்கும் மான், கவுர் மற்றும் சாம்பார் ஆகியவை பொதுவாகக் காணப்படுகின்றன. மிகவும் பொதுவான குரங்குகள் ரீசஸ் மக்காக், அசாமிஸ் மக்காக் மற்றும் தொப்பி லாங்கூர். கூடுதலாக, PTR ஆனது பதினாறு வகையான விவர்ரிட்கள், வீசல்கள் மற்றும் முங்கூஸ்களுக்கு தாயகமாக உள்ளது. பொதுவாக ஜோடிகளில் காணப்படும் மஞ்சள் தொண்டை மார்டன் .

புலிகள் காப்பகத்தில் உள்ள குறிப்பிடத்தக்க பாலூட்டிகள் : புலி, சிறுத்தை, மேகமூட்டப்பட்ட சிறுத்தை, காட்டுப் பூனை, காட்டு நாய், குள்ளநரி, இமயமலை கருப்பு கரடி, பிந்துராங், யானை, கவுர், சாம்பார் , பன்றி மான் , குரைக்கும் மான், காட்டுப்பன்றி, மஞ்சள் தொண்டை மான், மலேயன் ராட்சதர் ur, rhesus macaque, Assamese macaque, gaur. ஸ்டாம்ப் டெயில்ட் மக்காக்குகள் இருப்பது ஒரு ஆராய்ச்சியாளர் மூலம் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.[2]


உலகளவில் அழிந்து வரும் வெள்ளை இறக்கைகள் கொண்ட மர வாத்து, தனித்துவமான ஐபிஸ்பில் மற்றும் அரிதான ஓரியண்டல் வளைகுடா ஆந்தை உட்பட குறைந்தது 296 பறவை இனங்கள் PTR இலிருந்து பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. ஹார்ன்பில்களைப் பார்க்க PTR ஒரு நல்ல இடம். ஆற்றங்கரையில் மாலையிடப்பட்ட ஹார்ன்பில்ஸ் மற்றும் பெரிய ஹார்ன்பில்ஸ் ஆகியவற்றின் வேர் தளங்களைக் காணலாம். [7] பக்கே புலிகள் சரணாலயத்தில் காணப்படும் பறவைகள் பின்வருமாறு: ஜெர்டான்ஸ் பாஸா, பைட் ஃபால்கோனெட், வெள்ளை-கன்னங்கள் கொண்ட மலை-பார்ட்ரிட்ஜ், சாம்பல் மயில்- ஃபெசன்ட், எல்வேஸ் க்ரேக், ஐபிஸ்பில், ஆசிய மரகதக் குக்கூ பெரிய ஹார்ன்பில் , காலர் பிராட்பில் மற்றும் லாங் - டெயில் பிராட்பில், ப்ளூ -நேப்ட் பிட்டா, லெசர் ஷார்ட்விங், ஹிமாலயன் ஷார்ட்விங், டவுரியன் ரெட்ஸ்டார்ட், லெஷனால்ட் ஃபோர்க்டெயில் , குறைவான கழுத்தணிகள் கொண்ட சிரிக்கும்-த்ரஷ், வெள்ளிக் காதுகள் கொண்ட லியோத்ரிக்ஸ் , வெள்ளை, பெல்லிட் சியூஹினா ரூபி-கன்னமுள்ள சூரிய பறவை, மெரூன் ஓரியோல் மற்றும் காக்கை-பில்ட் ட்ராங்கோ.[8]

இந்தியாவில் காணப்படும் 1500க்கும் மேற்பட்ட பட்டாம்பூச்சி இனங்களில், பக்கே புலிகள் காப்பகத்தில் குறைந்தது 500 இனங்கள் இருக்கலாம் என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

பாக்கே புலிகள் காப்பகத்தில் மொத்தம் 36 ஊர்வன இனங்களும் 30 நீர்வீழ்ச்சி இனங்களும் பதிவாகியுள்ளன. அஸ்ஸாம் கூரை ஆமை, மிகவும் அழிந்து வரும் இனம், பொதுவாகக் காணப்படுகிறது. அரச நாகப்பாம்பு சில நேரங்களில் கிராமங்களின் விளிம்புகளில் காணப்படுகிறது மற்றும் பூங்காவிற்குள் அசாதாரணமானது அல்ல. பறவையின் எச்சங்களை ஒத்த பைட் வார்ட்டி தவளையும் இங்கு காணப்படுகிறது.

பூங்கா பாதுகாப்பு[தொகு]

தற்போது, 27 வேட்டையாடுதல் எதிர்ப்பு முகாம்கள் உள்ளன, அங்கு 104 உள்ளூர் இளைஞர்கள் மற்றும் 20 கான் புராக்கள் (கிராம தந்தைகள்) வன கண்காணிப்பாளர்களாக பணியாற்றியுள்ளனர். A 41 km (25 mi) தளவாடங்களை எளிதாக்கவும், வேட்டையாடுபவர்களைத் தடுக்கவும் சாலை கட்டப்பட்டுள்ளது. பூங்காவைச் சுற்றி வாழும் மக்கள் நைஷி சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். கோரா அபே (கிராமத் தலைவர்களின் குழு) மற்றும் மகளிர் சுய உதவிக் குழுக்கள் தகவல்களை வழங்குவதன் மூலமும் வழக்கமான சட்டங்களை அமல்படுத்துவதன் மூலமும் வனவிலங்கு பாதுகாப்பில் அதிகாரிகளுக்கு உதவுகின்றன. ஹார்ன்பில் கூடுகளை பாதுகாக்க நைஷி சமூகம் சிவில் சமூகம் மற்றும் வனத்துறையுடன் கைகோர்த்துள்ளது. நைஷி பழங்குடி ஹார்ன்பில்ஸ் கொக்குகளின் ஃபைபர் கண்ணாடி பிரதிகளை தங்கள் தலைக்கவசமாகப் பயன்படுத்துகிறது மற்றும் புலிகளை வேட்டையாடுவதற்கு அபராதம் விதிக்கிறது, மற்ற விதிமுறைகளுக்கிடையில்.

கோரா ஆபே சங்கம் (கிராமத் தலைவர்களின் குழு) 2006 இல் உருவாக்கப்பட்டது. வனத் துறையுடன் இணைந்து 12 கிராமத் தலைவர்கள் கொண்ட குழு, பாகுய் புலிகள் காப்பகத்தைச் சுற்றி (PTR) பாதுகாப்பு முயற்சிகளை ஆதரிக்கிறது. அச்சு ஊடகங்களில் பல விருதுகள் மற்றும் கட்டுரைகள் மூலம் அவர்களின் பணி பரவலாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது. [9] கோரா ஆபே வழக்கமான சட்டங்களைச் செயல்படுத்துகிறது, வேட்டையாடுதல் மற்றும் மரம் வெட்டுவதற்கு எதிராக அபராதம் விதிக்கிறது, திறனை வளர்ப்பதில் உதவுகிறது மற்றும் PTR பற்றிய விழிப்புணர்வை பரப்புகிறது.

மேலும் காண்க[தொகு]

மேலும் படிக்க[தொகு]

  • Sarkar, P., Verma, S. and Menon, V. 2012. Food selection by Asian elephant (Elephas maximus). The Clarion-International Multidisciplinary Journal 1: 70-79.
  • Velho, N., Ratnam, J., Srinivasan, U. and Sankaran, M. 2012. Shifts in community structure of tropical trees and avian frugivores in forests recovering from past logging. Biological Conservation 153:32-40.
  • Velho, N., Isvaran, K. and Datta, A. 2012. Rodent seed predation: effects on seed survival, recruitment, abundance and dispersion of bird-dispersed tropical trees. Oecologia 167:1-10.
  • Velho, N., Srinivasan, U., Prashanth, N.S. and Laurance, W. 2011. Human disease hinders anti-poaching efforts in Indian nature reserves. Biological Conservation 144: 2382-2385
  • Velho, N. and Krisnadas, M. 2011. Post-logging recovery of animal-dispersed trees in a tropical forest site in north-east India. Tropical Conservation Science 4: 405-419.
  • Solanki, G.S. and Kumar, A. 2010. Time budget and activities pattern of Capped langurs Trachypithecus Pileatus in Pakke wildlife sanctuary, Arunachal Pradesh, India. Journal of the Bombay Natural History Society, 107(2): 86-90
  • Kumar, A., Solanki, G.S. and Sharma, B.K. 2010. Zoo therapeutic use of capped langur in traditional healthcare and the market value: view from Western Arunachal Pradesh, India. In: S.C. Tiwari (Ed.), Ethnoforestry: The future of Indian forestry. Bishen Singh Mahendra Pal Singh, Dehradun, India, 524pp.
  • Lasgorceix, A. and Kothari, A. 2009. Displacement and relocation of Protected Areas: a synthesis and analysis of case studies. Economic & Political Weekly 44: 37-47.
  • Velho, N., Datta, A. and Isvaran, K. 2009. Effects of rodents on seed fates of hornbill-dispersed tree species in a tropical forest in north-east India. J. Tropical Ecology 25: 507-514.
  • Kumar, A. and Solanki, G.S. 2009. Cattle-carnivore conflict: A case study of Pakke Tiger Reserve in Arunachal Pradesh, India. International Journal of Ecology and Environmental Sciences 35: 121-127.
  • Sethi, P. and Howe, H. 2009. Recruitment of hornbill-dispersed trees in hunted and logged forests of the Indian Eastern Himalaya. Conservation Biology 23: 710-718.
  • Solanki, G.S., Kumar, A. and Sharma, B.K. Sharma. 2008b. Winter food selection and diet composition of capped langur Trachypithecus pileatus in Arunachal Pradesh, India. Tropical Ecology 49: 157-166.
  • Datta, A., Naniwadekar, R. and Anand, M.O. 2008a. Diversity, abundance and conservation status of small carnivores in two Protected Areas in Arunachal Pradesh. Small Carnivore Conservation 39: 1-10.
  • Datta, A. and Goyal, S.P. 2008b. Responses of diurnal tree squirrels to selective logging in western Arunachal Pradesh. Current Science 95: 895-902.
  • Datta, A. and Rawat, G.S. 2008c. Dispersal modes and spatial patterns of tree species in a tropical forest in Arunachal Pradesh, north-east India. Tropical Conservation Science 1 (3): 163-183.
  • Kumar, A. and Solanki, G.S. 2008. Population status and conservation of capped langurs (Trachypithecus pileatus) in and around Pakhuil Wildlife Sanctuary, Arunachal Pradesh, India. Primate Conservation 23: 97-105.
  • Solanki, G.S., Kumar, A. and Sharma, B.K. 2008a. Feeding Ecology of Trachypithecus pileatus in India. International Journal of Primatology 29:173-182.
  • Solanki, G.S., Kumar, A. and Sharma, B.K. 2007. Reproductive strategies of Trachypithecus pileatus in Arunachal Pradesh, India. International Journal of Primatology 28: 1075-1083.
  • Solanki, G.S. and Kumar, A. 2006. Study on aggressive behaviour in wild population of capped langur (Trachypithecus pileatus) in India. Proceeding of Zoological Society of India 6 (1):15-30.
  • Kumar, A., Solanki, G.S. and Sharma, B.K. 2005. Observation on parturition behaviour of capped langur (Trachypithecus pileatus). Primates 46 (3):215-217.
  • Solanki, G.S., Chongpi, B. and Kumar, A. 2004. Ethnology of the Nishi tribes and wildlife of Arunachal Pradesh. Arunachal Forest News 20: 74-86.
  • Birand, A. and Pawar, S. 2004. An ornithological survey in north-east India. Forktail 20: 15-24.
  • Datta, A. and Rawat, G.S. 2004. Nest site selection and nesting success of hornbills in Arunachal Pradesh, north-east India. Bird Conservation International 14: 249-262.
  • Kumar, A. and Solanki, G.S. 2004b. Ethno-sociological impact on Capped langur (Trachypithecus pileatus) and suggestions for conservation: a case study of reserve forest in Assam, India. Journal of Nature Conservation 16 (1): 107-113.
  • Kumar, A. and Solanki, G.S. 2004a. A rare feeding observation on water lilies (Nymphaea Alba) by the capped langur, Trachypithecus pileatus. Folia Primatologica 75 (3):157-159.
  • Datta, A. and Rawat, G.S. 2003. Foraging patterns of sympatric hornbills in the non-breeding season in Arunachal Pradesh, north-east India. Biotropica 35 (2): 208-218.
  • Kumar, A. and Solanki, G.S. 2003. Food preference of Rhesus monkey Macaca mulatta during the pre-monsoon & monsoon season, Pakhui Wildlife Sanctuary Arunachal Pradesh. Zoo’s Print Journal 18 (8): 1172-1174.
  • Padmawathe, R., Qureshi, Q. & Rawat, G. S. 2003. Effects of selective logging on vascular epiphyte diversity in a moist lowland forest of Eastern Himalaya, India. Biological Conservation, 119: 81-92.
  • Datta, A. 2001. Pheasant abundance in selectively logged and unlogged forests of western Arunachal Pradesh, north-east India. J. Bombay nat. Hist. Soc. 97 (2): 177-183.
  • Datta, A. 1998. Hornbill abundance in unlogged forest, selectively logged forest and a plantation in western Arunachal Pradesh. Oryx 32 (4): 285-294.

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. 1.0 1.1 1.2 Tana Tapi, Divisional Forest Officer. "General Information". Pakhui Tiger Reserve. PTR, Kalyan Varma. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-02-26.
  2. 2.0 2.1 "Pakhui Tiger Reserve". Reserve Guide - Project Tiger Reserves In India. National Tiger Conservation Authority. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-02-26.
  3. Luo, S.-J.; Kim, J.-H.; Johnson, W. E.; van der Walt, J.; Martenson, J.; Yuhki, N.; Miquelle, D. G.; Uphyrkina, O. et al. (2004). "Phylogeography and genetic ancestry of tigers (Panthera tigris)". PLOS Biology 2 (12): e442. doi:10.1371/journal.pbio.0020442. பப்மெட்:15583716. 
  4. Jhala, Y. V., Qureshi, Q., Sinha, P. R. (Eds.) (2011). Status of tigers, co-predators and prey in India, 2010. National Tiger Conservation Authority, Govt. of India, New Delhi, and Wildlife Institute of India, Dehradun. TR 2011/003 pp-302
  5. Datta, A.; Rawat, G.S. (2008). "Dispersal modes and spatial patterns of tree species in a tropical forest in Arunachal Pradesh, north-east India.". Tropical Conservation Science 1 (3): 163–183. doi:10.1177/194008290800100302. 
  6. Datta, A. and Rawat, G. S. 2008. Dispersal modes and spatial patterns of tree species in a tropical forest in Arunachal Pradesh, north-east India. Tropical Conservation Science 1 (3): 163-183.
  7. Birand, A & Pawar, S (2004) An ornithological survey in north-east India. Forktail20. p.15–24. PDF
  8. "Pakke Tiger Reserve, General information", Birding Hotspost of Western Arunachal Pradesh, Eaglenest Biodiversity Project, 2005, பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-02-26
  9. "Earth heroes awards". http://www.theearthheroes.com/the-awards/2010-awards/167-tana-tapi-and-takum-nabum-. 

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பக்கே_புலிகள்_காப்பகம்&oldid=3854001" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது