அதர்வசிரசு உபநிடதம்
| அதர்வசிரசு | |
|---|---|
 Rudra | |
| தேவநாகரி | अथर्वसिरस् |
| உபநிடத வகை | சைவ சமயம் |
| தொடர்பான வேதம் | அதர்வண வேதம் |
| அத்தியாயங்கள் | 7[1] |
| அடிப்படைத் தத்துவம் | பசுபதம், வேதாந்தம்[2] |
| தொடரின் ஒரு பகுதி |
| இந்து புனித நூல்கள் |
|---|
 |
அதர்வசிரசு உபநிடதம் ( Atharvashiras Upanishad ) என்பது சமசுகிருதத்தில் இயற்றப்பட்ட இந்து சமயத்தின் சிறிய உபநிடதங்களில் ஒன்றாகும். அதர்வண வேதத்துடன் தொடர்புடைய 31 உபநிடதங்களில் ஒன்றான[3] இது, சைவ உபநிடதங்களில் வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. மேலும், உருத்திரனை மையமாகக் கொண்டுள்ளது.[4][5]
எல்லாக் கடவுள்களும் உருத்திரன் என்றும், எல்லாரும், எல்லாமே உருத்திரன் என்றும், உருத்திரன் என்பது எல்லாவற்றிலும் காணப்படும் கொள்கை, அவர்களின் உயர்ந்த குறிக்கோள், கண்ணுக்குத் தெரியாத அல்லது கண்ணுக்குத் தெரியாத எல்லா உண்மைகளின் உள்ளார்ந்த சாராம்சம் என்றும் உபநிடதம் வலியுறுத்துவது குறிப்பிடத்தக்கது.[2] சிவனை மனோதத்துவ பிரம்மம் என்றும் ஆன்மா என்றும் போற்றுகின்றன. [2][6] உருத்திரனின் சின்னம் ஓம், என்றும் கோபம் மற்றும் காமத்தை விட்டுவிட்டு, மௌனத்தின் மூலம் மட்டுமே அவரை உணர முடியும் என்றும் உரை கூறுகிறது.[2] இந்த உரை அதன் தனித்துவத்திற்கு (அத்வைதம் ) அறியப்படுகிறது. மேலும் இது ஜெர்மன் தத்துவஞானி ஹெகலால் விரிவாக மேற்கோள் காட்டப்பட்டது.[7]}}[8]
இது அதர்வசிரசோபநிடதம், அதர்வசிர உபநிடதம் என்று சில நூல்களில் குறிப்பிடப்படுகிறது. மேலும் 108 உபநிடதங்களின் முக்திகா நியதியில் சிரா உபநிடதம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. [9] சைவ உபநிடதமாக இருப்பதால், இது சிவ-அதர்வ-சீர்ஷம் அல்லது சிவதர்வ -சீர்ஷம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.[9]
காலவரிசை[தொகு]
அதர்வசிரசு உபநிடதம் என்பது கி.மு. இல் எழுதப்பட்ட ஒரு பழங்கால நூலாகும். ஆனால் அதன் சரியான தேதி நிச்சயமற்றது. இதைப் பற்றி கௌதம தர்மசூத்திரம் வசனம் 19.12, [10] பௌதாயன தர்மசூத்திரம் வசனம் 3.10.10, [11] வசிஷ்ட தர்மசூத்திரங்கள் வசனம் 22.9 மற்றும் பிற இடங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.[12]
"பிற்கால உபநிடதங்கள்" வகையைச் சேர்ந்தது என்றும் அதை ஏறக்குறைய கிமு 5 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது என்றும் அறிஞர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர். [13] இந்து மதத்தில் ஆன்மாவின் அடையாளமாக சிவபெருமானை வலியுறுத்தும் ஐந்து உபநிடதங்களின் குழுவிலிருந்து வந்ததாக ஜெர்மன் இந்தியவிலாளர் பால் டியூசென் குறிப்பிடுகிறார். [14] இந்த ஐந்து உபநிடதங்கள் - அதர்வசிரசு, அதர்வசிக உபநிடதம், நீலருத்ர உபநிடதம், காலாக்னிருத்ர உபநிடதம் மற்றும் கைவல்ய உபநிடதம் - பழமையானது. இதில், நீலருத்ரா மிகப் பழமையானது . கைவல்யம் பிற்கால உபநிடதங்களான (இன்னும் கி.மு.) சுவேதாசுவதர உபநிடதம், முண்டக, மகா நாராயண உபநிடதம் போன்றவற்றின் ஒப்பீட்டளவில் அதேகாலத்தைச் சேர்ந்தது. [14]
இதனையும் பார்க்கவும்[தொகு]
சான்றுகள்[தொகு]
- ↑ Deussen, Bedekar & Palsule (tr.) 1997, ப. 769-778.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Deussen, Bedekar & Palsule (tr.) 1997, ப. 769.
- ↑ Prasoon 2008, ப. 82-83.
- ↑ Farquhar 1920, ப. 364.
- ↑ Tinoco 1997, ப. 87.
- ↑ Ramachander, P. R. "Atharvasiras Upanishad". Vedanta Spiritual Library. Archived from the original on 2015-09-23. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2022-12-07.
- ↑ Ignatius Viyagappa (1980), G.W.F. Hegel's Concept of Indian Philosophy, Gregorian University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8876524813, pages 24-25
- ↑ H Glasenapp (1974), Die Philosophie der Inder, Kröner, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3520195036, pages 259-260
- ↑ 9.0 9.1 Deussen, Bedekar & Palsule (tr.) 1997, ப. 558-563.
- ↑ Patrick Olivelle (1999), Dharmasūtras: The Law Codes of Ancient India, Oxford World Classics, Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0192838827, page 112
- ↑ Patrick Olivelle (1999), Dharmasūtras: The Law Codes of Ancient India, Oxford World Classics, Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0192838827, page 226
- ↑ Patrick Olivelle (1999), Dharmasūtras: The Law Codes of Ancient India, Oxford World Classics, Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0192838827, page 310, 323
- ↑ Parmeshwaranand 2004, ப. 196.
- ↑ 14.0 14.1 Deussen, Bedekar & Palsule (tr.) 1997, ப. 769 footnote 1.
உசாத்துணை[தொகு]
- Deussen, Paul (2010). The Philosophy of the Upanishads. Cosimo, Inc.. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-61640-239-6. https://books.google.com/books?id=k_Bea7AXHY4C&pg=PA42.
- Deussen, Paul; Bedekar, V.M. (tr.); Palsule (tr.), G.B. (1 January 1997). Sixty Upanishads of the Veda. Motilal Banarsidass. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-81-208-1467-7. https://books.google.com/books?id=XYepeIGUY0gC.
- Farquhar, John Nicol (1920). An outline of the religious literature of India. H. Milford, Oxford university press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:81-208-2086-X. https://archive.org/details/anoutlinereligi00farqgoog.
- Hattangadi, Sunder (1999). "अथर्वशिरोपनिषत् (Atharvashiras Upanishad)" (PDF) (in சமஸ்கிருதம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 January 2016.
- Parmeshwaranand, Swami (2004). Encyclopaedia of the Śaivism. Sarup & Sons. பக். 196. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-81-7625-427-4. https://archive.org/details/bub_gb_HQvbJDacNDMC.
- Prasoon, Prof. S.K. (1 January 2008). Indian Scriptures. Pustak Mahal. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-81-223-1007-8. https://books.google.com/books?id=PvmAwVXPKbQC&pg=PT82.
- Tinoco, Carlos Alberto (1997). Upanishads. IBRASA. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-85-348-0040-2. https://books.google.com/books?id=7xoNEM63hZEC&pg=PA87.
- Sharma, Vishwambhar ‘Vishu’ (2020). Atharvaśira Upaniṣat: With Sanskrit Text. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:979-867-88-6944-9. https://www.amazon.com/Atharva%C5%9Bira-Upani%E1%B9%A3at-Vishwambhar-Vishu-Sharma/dp/B08KZ4H3P5/ref=sr_1_1?crid=3CSWGNH3HBGXF&dchild=1&keywords=atharvasira+upanisat+with+sanskrit+text&qid=1635595059&sprefix=atharvasira+upanisa%2Caps%2C160&sr=8-1.