மருத்துவ பூச்சியியல்
மருத்துவ பூச்சியியல் (Medical entomology) அல்லது பொதுச் சுகாதார பூச்சியியல், மற்றும் கால்நடை பூச்சியியல் ஆகியவை மனித ஆரோக்கியத்தைப் பாதிக்கும் பூச்சிகள் மற்றும் கணுக்காலிகள் மீது கவனம் செலுத்தும் துறை ஆகும். கால்நடை பூச்சியியல் இந்த பிரிவில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது, ஏனெனில் பல விலங்கு நோய்கள் மனித ஆரோக்கியத்திற்கு அச்சுறுத்தலாக மாறுகின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, போவின் என்செபாலிடிசு. மருத்துவ பூச்சியியல், மூட்டுவலி நோய் கடத்திகளின் நடத்தை, சூழலியல் மற்றும் நோய்ப்பரவியல் குறித்த அறிவியல் ஆராய்ச்சியையும் உள்ளடக்கியது. மேலும் பொது பாதுகாப்பு நலன்களுக்காக உள்ளூர் மற்றும் மாநில அதிகாரிகள் மற்றும் பிற பங்குதாரர்கள் உட்படப் பொதுமக்களுடன் இத்துறை மிகப்பெரிய தொடர்புடன் உள்ளது.
பொதுச் சுகாதார பூச்சியியல் 2005ஆம் ஆண்டிலிருந்து ஒரு பெரிய எழுச்சியைக் கண்டது. சிமெக்சு லெக்சுலாரியசு என்ற மூட்டைப் பூச்சி எழுச்சி காரணமாக.
மருத்துவ முக்கியத்துவம் வாய்ந்த பூச்சிகள்[தொகு]
மனித ஆரோக்கியத்தைப் பாதிக்கும் பல பூச்சிகள் (மற்றும் பிற கணுக்காலிகள்) உள்ளன. இந்த கணுக்காலிகளில் இறுசிறகிப் பூச்சிகள், ஹெமிப்டெரா, தைசனோப்டெரா, பேன் மற்றும் தெள்ளு ஆகியவை அடங்கும். இவை மனிதர்களுக்கு ஒட்டுண்ணியாக, கடித்தல், குத்துதல், ஒவ்வாமை எதிர்வினைகள் மற்றும்/அல்லது நோய்க் கடத்திகளாகச் செயல்படுகின்றன. உலகெங்கிலும் உள்ள மருத்துவ பூச்சியியல் வல்லுநர்கள் பொதுச் சுகாதாரத்தை மேம்படுத்துவதற்காக அறியப்பட்ட பூச்சிகளின் பாதிப்புகளை எதிர்த்துப் போராடி வருகின்றனர்.
தனிப்பட்ட பூச்சிகள்[தொகு]
தனிப்பட்ட பூச்சிகளான பேன், தெள்ளு, மூட்டைப் பூச்சி, உண்ணி, சொறி, நோய்க்கிருமிகளைப் பரப்பும் பூச்சிகளாக உள்ளன. இவை இரத்தத்தினை உறிஞ்சும் வகையின. அதாவது இவை தங்கள் புரவலரின் இரத்தத்தை உண்கின்றன. கிட்டத்தட்ட அனைத்து தனிப்பட்ட பூச்சிகளும் பாதிக்கப்பட்ட புரவலனுடன் நீண்டகால வெளிப்பாட்டின் மூலம் பாதிக்கப்படாத விருந்தோம்பிக்கு நோய்களைக் கடத்தும். பேன், தெள்ளு, மூட்டைப் பூச்சி மற்றும் உண்ணிகள் புற ஒட்டுண்ணிகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. புற ஒட்டுண்ணிகள் இவற்றின் புரவலன் தோலில் வாழ்கின்றன. இவை புரவலன் உடலிலிருந்து ஊட்டச்சத்துக்களை எடுத்துக்கொள்ள அனுமதிக்கும் தழுவல்களைக் கொண்டுள்ளன. அதாவது தோலை ஊடுருவிச் செல்லும் முறைகள், செரிமான நொதிகளைச் செருகவும் மற்றும் புரவலனிலிருந்து பெறப்பட்ட ஊட்டச்சத்துக்களைச் செரிமானம் செய்யக்கூடிய குடல் நுண்ணுயிர்களைக் கொண்டுள்ளன.[1] இந்த புற ஒட்டுண்ணிகள் உணவு உண்ணும் போது திரவங்களின் பரிமாற்றம் ரிக்கெட்சியே, பிளேக் நோய் மற்றும் லைம் நோய் போன்ற நோய்களைப் பரப்பலாம். மூட்டைப் பூச்சிகள் மஞ்சட் காமாலை நோய்க் கிருமி கடத்திகளாகவும் இருக்கலாம் என்று சந்தேகிக்கப்படுகிறது.
சொறி பூச்சிகளைப் புற ஒட்டுண்ணிகள் என வகைப்படுத்த முடியாது. சிரங்கு நோயை ஏற்படுத்தும் சொறி, அரிப்புப் பூச்சி என்றும் அழைக்கப்படும் சர்கோப்டெசு இசுகேபி, இது தன் புரவலன் தோலில் துளையிட்டு அக ஒட்டுண்ணியாக மாறுகிறது.[2] தோலில் வாழும் ச. இசுகேபியின் செயல் மற்றும் ஒட்டுண்ணிக்கு ஒவ்வாமை எதிர்வினை ஆகியவை சொறி எனப்படும் நிலையாகும்.
வீட்டு ஈ[தொகு]
வீட்டு ஈ மிகவும் பொதுவான மற்றும் பரவலாகக் காணப்படும் சிற்றினமாகும். இது மனிதனுக்கு நோய்களைக் கடத்துகிறது. அமீபிக் மற்றும் பேசிலரி இரத்தக்கழிசல் ஆகிய இரண்டின் உயிரினங்களும் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் மலத்திலிருந்து ஈக்களால் எடுக்கப்பட்டு, ஈக்களின் முடிகளில் அல்லது ஈ உணவுண்ணும் போது வாந்தி எடுப்பதன் மூலம் சுத்தமான உணவுக்கு மாற்றப்படுகின்றன. குடற்காய்ச்சல் கிருமிகள் ஈக்களின் மலத்துடன் உணவில் படியக்கூடும். வீட்டு ஈக்கள் பறங்கி வியாதி புண்ணிலிருந்து சாதாரண புண் வரை கொண்டு செல்வதன் மூலம் பறங்கி வியாதி கிருமிகளைப் பரப்புகிறது. வீட்டு ஈக்கள் நோய்த்தொற்றுடைய மலத்திலிருந்து உணவு அல்லது பானத்திற்கு தீநுண்மிகளை எடுத்துச் செல்வதன் மூலம் இளம்பிள்ளை வாதத்தினைப் பரப்புகின்றன. வாந்திபேதி மற்றும் கல்லீரல் அழற்சி சில நேரங்களில் ஈக்கள் மூலமும் பரவுகின்றன. சால்மோனெல்லா, காச நோய், ஆந்த்ராக்ஸ் மற்றும் சில வகையான கண்ணோய்கள் வீட்டு ஈக்களால் பரவுகின்றன. இவை 100க்கும் மேற்பட்ட நோய்க்கிருமிகளையும் சில ஒட்டுண்ணிப் புழுக்களைக் கடத்துகின்றன. சுகாதர குறைபாடு உள்ள பகுதிகளில் காணப்படும் ஈக்கள் பொதுவாக அதிக நோய்க்கிருமிகளைப் பரப்புகின்றன. சில விகாரங்கள் மிகவும் பொதுவான பூச்சிக்கொல்லிகளுக்கு நோய் எதிர்ப்புச் சக்தியினை ஏற்படுத்தியுள்ளன.
கரப்பான்பூச்சி[தொகு]
கரப்பான்பூச்சிகள் உணவினை உண்ணும்போது நோயை உண்டாக்கும் உயிரினங்களை (பொதுவாக இரைப்பை குடல் அழற்சி) பரப்புகின்றன. கரப்பான்பூச்சி மற்றும் வார்ப்பிரும்புத் தோல்கள், கண்களில் நீர் வடிதல், தடிப்புகள், மூக்கடைப்பு மற்றும் ஆத்துமா போன்ற பல ஒவ்வாமைகளை ஏற்படுத்தும்.
கடிக்கும் பூச்சிகள்[தொகு]
கொசுக்கள், கொசுவினப் பூச்சிகள், மணல் ஈக்கள், கருப்பு ஈக்கள், மாட்டு ஈக்கள் மற்றும் நிலையான ஈக்கள் உட்படப் பல பூச்சிகள் கடிக்கும் தன்மையுடையன. இவை உணவு உண்பதன் மூலம், கடத்திகளாக மனிதர்களுக்குப் பல நோய்களைப் பரப்பலாம். மருத்துவ பூச்சியியல் வல்லுநர்கள் மற்றும் பிற மருத்துவ வல்லுநர்கள் தடுப்பு மருந்துகளை உருவாக்கி வருகின்றனர். இவை மனிதர்களுக்கு நோய்கள் சிலவற்றைத் தாக்குவதைத் தடுக்கிறது. கணுக்காலிகள் மனிதர்களைக் கடிக்காமல் தடுக்கும் வழிகளையும் உருவாக்கியுள்ளனர். மே 2018-ல் வெளியிடப்பட்ட நோய் கட்டுப்பாடு மற்றும் தடுப்பு மையங்களின் ஆய்வின்படி, பூச்சி கடித்தால் ஏற்படும் நோய்கள் 2004 முதல் 2016 வரை மூன்று மடங்கு அதிகரித்துள்ளன[3]
பூச்சிகளால் பரவும் நோய்கள்[தொகு]
பெரும் பாதிப்பினை ஏற்படுத்துவன[தொகு]
- டெங்குக் காய்ச்சல் - கடத்திகள்: ஏடிசு எஜிப்டி (முக்கிய திசையன்) ஏடிசு அல்போபிக்டசு (சிறு கடத்தி). ஆண்டுக்கு 50 மில்லியன் மக்கள் டெங்குவால் பாதிக்கப்படுகின்றனர், 25,000 பேர் இறக்கின்றனர். 100க்கும் மேற்பட்ட நாடுகளில் 2.5 பில்லியன் மக்களை அச்சுறுத்துகிறது.
- மலேரியா - கடத்திகள்: அனோபிலிசு கொசுக்கள். ஒவ்வொரு ஆண்டும் 500 மில்லியன் மக்கள் மலேரியாவால் கடுமையாக நோய்வாய்ப்படுகிறார்கள். ஒரு மில்லியனுக்கும் அதிகமானோர் இறக்கின்றனர்.
- லெஷ்மேனியாசிஸ் - கடத்திகள்: புதிய உலகில் லுட்சோமியா மற்றும் பழைய உலகில் பிளெபோடோமசு பேரினத்தில் உள்ள சிற்றினங்கள். இரண்டு மில்லியன் மக்கள் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர்.
- அரையாப்பு பிளேக்கு - முதன்மை கடத்தி: ஜெனோப்சில்லா சியோபிசு குறைந்தது 100 தெள்ளுச் சிற்றினங்கள் பிளேக்கினைப் பரப்புகின்றன. பெரும் அச்சுறுத்தல் வருடத்திற்குப் பல ஆயிரம் அதிக நோய்க்கிருமித்தன்மை மற்றும் விரைவான பரவல்.
- தூக்க நோய் - கடத்தி: செட்சி ஈ, அனைத்து சிற்றினங்களும் அல்ல. கீழ்மை சகாரா ஆப்பிரிக்காவின் 36 நாடுகளில் உள்ள மில்லியன் கணக்கான மக்களைத் தூக்க நோய் அச்சுறுத்துகிறது
- டைபஸ் -–கடத்திகள்: பூச்சிகள், ஈக்கள் மற்றும் உடல் பேன்கள் ஆண்டுக்கு 16 மில்லியன் பாதிப்புகள், இதன் விளைவாக ஆண்டுதோறும் 600,000 இறப்புகள் ஏற்படுகின்றன.
- வூச்சிரேரியா பெங்கிரப்டி - மிகவும் பொதுவான கடத்தி: கொசு பேரினங்கள்: கியூலெக்சு, அனோபிலிக்சு, மான்சோனியா மற்றும் ஏடீசு; 120 மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்களைப் பாதிக்கிறது.
- மஞ்சள் காய்ச்சல் - முதன்மை நோய்க்கிருமிகள்: ஏடிசு சிம்ப்சோனி, ஏ. ஆப்பிரிகானசு மற்றும் ஏ. எஜிப்தி ஆப்பிரிக்காவில், தென்னமெரிக்காவில் கீமோகாகசு பேரினம் மற்றும் பிரான்சில் சாபெதெசு பேரினத்தில் சில சிற்றினங்கள். ஆண்டுக்கு 200,000 மஞ்சள் காய்ச்சல் (30,000 இறப்புகளுடன்) மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
சிறுதொற்று[தொகு]
- ராஸ் ரிவர் காய்ச்சல் - கடத்திகள்: கொசுக்கள், முக்கிய திசையன்கள் ஏடிசு விஜிலாக்சு, ஏடிசு கேம்ப்டோர்ஹைஞ்சசு மற்றும் குயூலெக்சு அனுலிரோசுட்ரிசு
- பார்மா வன தீநுண்மி – கடத்தி: அறியப்பட்ட கடத்திகள் குயூலெக்சு அனுலுரிசுரிசு, ஆக்லெராடசு விஜிலாக்சு மற்றும் ஆ. கேம்ப்ட்ரோரைங்கசு மற்றும் குளுக்கோய்ட்சு மர்க்சி
- குஞ்சின் மூளையழற்சி (கொசுக்கள்)
- முர்ரே பள்ளத்தாக்கு மூளையழற்சி தீநுண்மி- முக்கிய கொசு கடத்தி: குலெக்சு அனுலிரோசுட்ரிசு.
- ஜப்பானிய மூளையழற்சி - பல கொசுக் கிருமிகள், மிக முக்கியமானவை குயூலெக்சு டிரைடேனியோரைங்கசு.
- மேற்கு நைல் திநுண்மி- கடத்திகள்: புவியியல் பகுதிக்கு ஏற்ப மாறுபடும்; அமெரிக்காவில் குயூலெக்சு பைபென்சு (கிழக்கு ஐக்கிய நாடுகள்), குயூலெக்சு டார்சாலிசு (நடுமேற்கு மேற்கு), மற்றும் குயூலெக்சு குயின்குபேசியேட்டசு (தென்கிழக்கு) ஆகியவை முக்கிய திசையன்களாகும்.
- லைம் நோய் - கடத்திகள்: இக்சோட்சு பேரினத்தின் பல சிற்றினங்கள்
- அல்குர்மா வைரஸ் - கடத்தி: உண்ணி
- க்யாசனூர் காடு நோய் - கடத்தி: ஹீமாபிசாலிசு இசுபைனிகெரா
- ப்ரூஜியா திமோரி பைலேரியாசிசு - முதன்மை கடத்தி: அனோபிலசு பார்பிரோசுட்ரிசு
- பேபேசியா - வெக்டார்: ஐக்சோட்சு உண்ணி.
- கேரியன்ஸ் நோய் - வெக்டர்கள்: லுட்சோமியா இனத்தைச் சேர்ந்த மணல் ஈக்கள்.
- சாகஸ் நோய் - வெக்டார்: டிரைடோமினே என்ற துணைக் குடும்பத்தின் கொலைகாரப் பூச்சி முக்கிய கடத்திகள் ட்ரையடோமா, ரோட்னியசு மற்றும் பான்சுட்ராங்கிலசு வகைகளில் உள்ள சிற்றினங்கள் ஆகும்.
- சிக்குன்குனியா - நோய்க்கிருமிகள்: ஏடிசு கொசுக்கள்
- மனித எவிங்கி எர்லிச்சியோசிசு - கடத்தி: ஆம்ப்லியோம்மா அமெரிக்கன்
- மனித கிரானுலோசைடிக் எர்லிச்சியோசிசு - வெக்டார்: ஐக்சோட்சு இசுகபுலாரிஸ்
- ரிப்ட் பள்ளத்தாக்கு காய்ச்சல் - கடத்திகள்: ஏடிசு மற்றும் குயூலெக்சு வகைகளில் உள்ள கொசுக்கள்
- ஸ்க்ரப் டைபஸ் - கடத்தி: சிக்கர்
- லோவா லோவா பைலேரியாசிசு - கடத்தி: கிரைசாப்சு சிற்றினம்.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Vingerhoets, Ad (June 2001). "An Introduction to Behavioral Endocrinology (2nd ed.), Edited by Randy J. Nelson, Sinauer Associates, Sunderland MA, 2000. வார்ப்புரு:Text: 0-87893-616-5 (pbk.). 724 pp.". Biological Psychology 56 (2): 171–172. doi:10.1016/s0301-0511(01)00068-0. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0301-0511.
- ↑ "Endoparasitic mites - Parasites - ALPF Medical Research". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-09-07.
- ↑ "Illnesses on the rise". https://www.cdc.gov/media/releases/2018/p0501-vs-vector-borne.html.