வோக்கோசு

Parsley (raw)
ஊட்ட மதிப்பீடு - 100 g (3.5 oz)
ஆற்றல்	151 kJ (36 kcal)
கார்போவைதரேட்டு	6.3 g
சீனி	0.9 g
நார்ப்பொருள்	3.3 g
கொழுப்பு	0.8 g
புரதம்	3.0 g
உயிர்ச்சத்துகள்
தயமின் (B1)	(9%) 0.1 mg
ரிபோஃபிளாவின் (B2)	(17%) 0.2 mg
நியாசின் (B3)	(9%) 1.3 mg
பான்டோதெனிக் அமிலம் (B5)	(8%) 0.4 mg
உயிர்ச்சத்து பி6	(8%) 0.1 mg
இலைக்காடி (B9)	(38%) 152 μg
உயிர்ச்சத்து சி	(160%) 133.0 mg
உயிர்ச்சத்து கே	(1562%) 1640.0 μg
நுண்ணளவு மாழைகள்
கல்சியம்	(14%) 138.0 mg
இரும்பு	(48%) 6.2 mg
மக்னீசியம்	(14%) 50.0 mg
பாசுபரசு	(8%) 58.0 mg
பொட்டாசியம்	(12%) 554 mg
துத்தநாகம்	(12%) 1.1 mg
	Units; μg = மைக்ரோகிராம்கள் • mg = கிலோகிராம்கள்; IU = அனைத்துலக அலகுகள்;
	Percentages are roughly approximated using US recommendations for adults. ; Source: USDA Nutrient Database

Parsley
	Parsley
உயிரியல் வகைப்பாடு
திணை:	தாவரம்
தரப்படுத்தப்படாத:	பூக்கும் தாவரம்
தரப்படுத்தப்படாத:	இருவித்திலைத் தாவரம்
தரப்படுத்தப்படாத:	Asterids
வரிசை:	Apiales
குடும்பம்:	அபியேசியே
பேரினம்:	Petroselinum
இனம்:	Petroselinum crispum
துணையினம்
	Petroselinum crispum var. neapolitanum

வோக்கோசு (Parsley) (பெட்ரோசெலியம் கிறிஸ்பம் ) பிரகாசமான பச்சை நிற இருபருவத் தாவரம் ஆகும். இது பெரும்பாலும் மசாலாப்பொருளாகப் பயன்படுத்தப்படும். இது மத்திய கிழக்கு, ஐரோப்பிய மற்றும் அமெரிக்க சமையல்களில் பொதுவானது. வோக்கோசானது அதன் இலைக்காகப் பயன்படுத்தப்படும், வோக்கோசு மென்மையான நறுமணத்தைக் கொண்டிருப்பினும், அது கொத்தமல்லியைப் (இது சீன வோக்கோசு அல்லது சிலாண்ட்ரோ எனவும் அழைக்கப்படும்), பயன்படுத்தும் வழியிலேயே பயன்படுத்தப்படும்.

வகைகள்[தொகு]

வோக்கோசின் இரு வடிவங்கள் செடிகளாகப் பயன்படும்: சுருள் இலை (பெ. கிறிஸ்பம் ) மற்றும் இத்தாலியன் அல்லது தட்டை இலை (பெ. நீபோலிடானம் ). சுருண்ட இலை வோக்கோசு பெரும்பாலும் அழகுபடுத்தப் பயன்படும். எண்ணெயின் சேர்மங்களில் ஒன்று அபியோல் இன்றியமையாதது. சுருண்ட இலை வோக்கோசின் பயன்பாட்டைச் சிலர் விரும்பக்கூடும். ஏனெனில் இதை தட்டை இலை வோக்கோசான நச்சுத்தன்மையான எமுலொக்கு அல்லது செர்வில்லுடன் குழப்பிக்கொள்ள முடியாது. வோக்கோசுக்கானத் தயாரிப்புக் குறியீடு 4899 ஆகும்.^[1]

வேர் வோக்கோசு[தொகு]

வோக்கோசின் இன்னொரு வகையானது வேர்க் காய்கறியாக ஹம்பர்க் வேர் வோக்கோசுடன் (பெட்ரோசெலியம் கிறிஸ்பம் வகை. ட்யூப்ரோசம் ) வளர்க்கப்படுகிறது. இந்த வகை வோக்கோசானது இலைகளுக்காக வளர்க்கப்படும் வோக்கோசைவிட அதிக தடிப்பான வேர்களை உருவாக்கும். பிரிட்டன் மற்றும் அமெரிக்காவில் வேர் வோக்கோசு குறைந்தளவே பிரபலம் என்றாலும் மத்திய மற்றும் கிழக்கு ஐரோப்பிய சமையலில் இது மிகவும் பொதுவானது, ரசங்கள் மற்றும் நீரில் வேகவைக்கும் உணவுகளில் பயன்படுத்தப்படும். வோக்கோசானது 22 முதல் 30 வரையிலான பாகை செல்சியஸில் (72 மற்றும் 86 பாகை ஃபாரன்ஹீட்) மிகச் சிறப்பாக வளரும்.

இது தோற்றத்தில் பாசினிப்பு (parsnip) போல இருந்தாலும் இதன் சுவை முற்றிலும் வேறுபட்டது. அம்பெல்லிஃபர் குடும்ப செடிகளில் வோக்கோசின் மிகவும் நெருக்கமான தொடர்புள்ள செடிகள் பாசினிப்புகள் ஆகும். இவற்றின் பெயர்கள் ஒரேமாதிரி இருப்பது தற்செயலாக நடந்ததே, பாசினிப்பின் பொருள் "கிளைவிட்ட கோசுக்கிழங்கு"; இது உண்மையான கோசுக்கிழங்குகளுடன் தொடர்பில்லாதது.

சாகுபடி[தொகு]

வோக்கோசு முளைக்கச் செய்வது என்பது கெட்டதற்குப் பெயர்போன அளவில் மிகவும் கடினமானது.^[2] முளைத்தல் சீரற்றது மற்றும் அதற்கு 3 முதல் 6 வாரங்கள் தேவைப்படலாம்.^[2]

வோக்கோசின் சிக்கலுக்குரிய முளைத்தலிற்கு விதையுறையிலுள்ள புரனோகுமாரின்கள் காரணமாக இருக்கக்கூடும். இந்தச் சேர்மங்கள் பிற விதைகள் முளைப்பதைத் தடுக்கக்கூடும், அருகிலுள்ள தாவரங்களுடன் வோக்கோசு போட்டியிட அனுமதிக்கிறது. இருந்தபோதிலும் வோக்கோசுத் தாவரமும் புரனோகுமாரின்களால் பாதிக்கப்படலாம். விதைப்பதற்கு முன்னர் வோக்கோசு விதைகளை இரவு முழுவதும் ஊறவைத்தலானது முளைக்கும் காலத்தைக் குறைக்கும்.^[2]

வோக்கோசு ஆழமான பூச்சாடிகளில் நன்கு வளரும், இது நீளமான ஆணிவேரைத் தன்னுள் அடக்கும். உள்ளரங்குகளில் வளர்ந்துள்ள வோக்கோசுக்கு ஒரு நாளைக்கு குறைந்தது ஐந்து மணிநேர சூரிய ஒளி அவசியம்.

தோழமைத் தாவரம்[தொகு]

வோக்கோசானது தோட்டங்களில் ஒரு தோழமைத் தாவரமாகப் பரவலாகப் பயன்படும். பிற அம்பெல்லிபர்களைப் போல, இது தோட்டங்களுக்கு வரும் குளவிகள் மற்றும் வேட்டையாடும் ஈக்கள் உள்ளடங்கலான வேட்டையாடும் பூச்சிகளைக் கவரும், இதனால் அருகிலுள்ள தாவரங்களை அவற்றிலிருந்து பாதுகாக்கும். எடுத்துக்காட்டாக தக்காளி கொம்புப்புழுக்களைக் கொல்கின்ற குளவிகள் வோக்கோசிலிருந்து வரும் தேனையும் உண்பதால் அவை குறிப்பாக தக்காளித் தாவரங்களைப் பாதுகாப்பதில் பயனுள்ளவை. வோக்கோசு இருபருவத்தாவரமாக இருப்பதால் அதன் இரண்டாவது ஆண்டுவரை பூக்காது. இதன் முதலாவது ஆண்டிலும் கூட தக்காளித் தாவரத்தின் வலிமையான வாசனையை முழுவதுமாகத் தழுவிநிற்க உதவுவதில் நற்பெயர் பெறுகிறது. ஆகவே பூச்சிகளின் ஈர்ப்பைக் குறைக்கிறது.

பயன்பாடு[தொகு]

சமையல் பயன்பாடு[தொகு]

மத்திய மற்றும் கிழக்கு ஐரோப்பாவிலும் மேற்கு ஆசியாவிலும், பல உணவுவகைகளுக்கு மேலே நறுக்கப்பட்ட வோக்கோசு இலைகள் தூவி பரிமாறப்படும். பச்சை வோக்கோசு பெரும்பாலும் உணவு அலங்காரத்துக்குப் பயன்படும். பச்சை வோக்கோசின் புத்தம்புதிய நறுமணமானது உருளைக்கிழங்கு உணவுகளுடன் (பிரெஞ்சுப் பொரியல்கள், வேகவைத்து வெண்ணெய் தடவிய உருளைக்கிழங்குகள் அல்லது கூழாக்கிய உருளைக்கிழங்கு), அரிசி உணவுகளுடன் (ரிசொட்டோ அல்லது பிலாஃப்), மீன், பொறித்த கோழி, ஆட்டுக்குட்டி அல்லது வாத்து, மாட்டிறைச்சித் துண்டம், இறைச்சி அல்லது காய்கறி அவியல்களுடன்^[3] (மாட்டிறைச்சி போர்குயிக்னான், கௌலாஷ் அல்லது கோழியிறைச்சி பாபரிகாஷ்) மிகச்சிறப்பாக இருக்கும். தெற்கு மற்றும் மத்திய ஐரோப்பாவில், வோக்கோசு என்பது இருப்புகள், ரசங்கள் மற்றும் சுவைச்சாறுகளுக்கு நறுமணமூட்டப் பயன்படும் புத்தம்புதுச் செடிகளின் கட்டான பூங்கொத்துக் கட்டின் ஒரு பகுதியாக இருக்கும். புதிதாக நறுக்கப்பட்ட பச்சை வோக்கோசு கோழியிறைச்சி ரசம் போன்ற ரசங்கள், குளிர்ந்த வெட்டுக்கள் அல்லது pâtéகளுடனனான திறந்த சாண்ட்விச்சான, சாலடே ஆலிவர் போன்ற பச்சைக் காய்கறிக்கலவைகள் அல்லது காய்கறிக் கலவைகள் போன்றவற்றுக்கு சிகரங்களாக இருக்கும். பல மேற்கு ஆசிய காய்கறிக் கலவைகளில் வோக்கோசு ஒரு முக்கிய உள்ளடக்கமாக இருக்கும், எ.கா., டப்பௌலே (tabbouleh) (லெபனான் நாட்டின் தேசிய உணவு, வான், வரலாற்று ஆர்மேனியாவிலுள்ள ஆர்மேனியன்களால் டெர்சட்ஸ்(terchots) எனவும் அழைக்கப்படும்). பெர்சிலாடே (Persillade) என்பது பிரெஞ்ச் சமையலில் நறுக்கப்பட்ட பூண்டு மற்றும் நறுக்கப்பட்ட வோக்கோசு ஆகியவற்றின் கலவையாகும். கிரெமோலாட்டா (Gremolata) என்பது வோக்கோசு, பூண்டு மற்றும் எலுமிச்சைச் சுவை ஆகியவற்றின் கலவையான, இத்தாலியன் பசுக்கன்று இறைச்சி அவியல் ஓஸ்ஸோபுகோ அல்லா மிலானேசே (ossobuco alla milanese) உடன் பாரம்பரியமாகச் சேர்த்துப் பரிமாறப்படுவது.

வேர் வோக்கோசானது மத்திய மற்றும் கிழக்கு ஐரோப்பிய சமையல்களில் மிகவும் பொதுவானது. இங்கு இது பல ரசங்கள் மற்றும் பெரும்பாலான இறைச்சி அல்லது காய்கறி அவியல்கள் மற்றும் கசிரோல்களில் (casseroles) காற்கறி ரசமாகப் பயன்படும்.

மருத்துவப் பயன்கள்[தொகு]

தேயிலை மலக்குடல் கழுவலாகப் பயன்படுத்தக்கூடும். உயர் குருதி அழுத்தத்தைக் கட்டுப்படுத்த சீன மற்றும் ஜெர்மன் செடி நிபுணர்கள் வோக்கோசைப் பரிந்துரைக்கின்றனர். சிறுநீர்ப்பைக்கு வலுச்சேர்க்க இதை ஒரு சத்துமருந்தாக செரோக்கியர் பயன்படுத்தினர். இது பெரும்பாலும் எமனகோக்குவாகவும் பயன்படும்.^[4]
சிறுநீரகத்தில் Na+/K+-ATPase ஏற்றத்தைத் தடுப்பதன்மூலம் வோக்கோசானது சிறுநீர்ப் பெருக்கத்தை அதிகரிப்பதாகத் தோன்றுகிறது. இதனால் பொட்டாசியம் மீள அகத்துறிஞ்சலை அதிகரிக்கின்ற வேளையில் சோடியம் மற்றும் நீர் வெளியேற்றத்தையும் அதிகப்படுத்துகிறது. இது ஒரு அக்குவாரெட்டிக்காகவும் மதிப்பிடப்படுகிறது.
வோக்கோசை தோலின்மீது பிழிந்து தேய்த்துவிடும்போது கொசுக் கடிகளால் வரும் அரிப்புகள் குறையும்.
வோக்கோசை மெல்லும்போது அது கெட்ட சுவாசத்தை புதிதாக்கும் என்று பொதுவாக நம்பப்படுகிறது. இருந்தபோதிலும் சிலர் இதை ஒரு தொன்மம் எனக் குறிப்பிடுகின்றனர் - பிற பதார்த்தங்கள் (மெல்லும் கோந்து போன்ற) எதனையும் மெல்லுவதைப் போல இது அதிக வினைத்திறனுடையது அல்ல.^[5]

உடல்நலக் கேடுகள்[தொகு]

வோக்கோசுவை கர்ப்பமான பெண்கள் மருந்தாகவோ அல்லது குறை நிரப்பியாகவோ எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது. எண்ணெய், வேர், இலை அல்லது விதையாக வோக்கோசுவை உள்ளெடுத்தால் அது கர்ப்பப்பையைத் தூண்டி, குறைப்பிரசவத்தை விளைவிக்கும்.^[6]
வோக்கோசுவில் உயர் (1.70% எடை, [1]) ஒக்சாலிக் அமிலம் உள்ளது, இது சிறுநீரகக் கற்கள் மற்றும் ஊட்டச்சத்துக் குறைபாடுகளை உண்டாக்குவதில் ஈடுபடுகின்ற சேர்மம் ஆகும்.
வோக்கோசு எண்ணெய் புரனோகுமாரின்கள் மற்றும் சோரலென்ஸ் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது, வாய்மொழியாகப் பயன்படுத்தினால் இது உச்ச அளவான ஒளியுணர்திறனுக்கு வழிவகுக்கும்.^[7]
வோக்கோசு விதைகள் உயர் அளவு எண்ணெய் கொண்டவை மற்றும் சிறுநீர்ப் பெருக்கிகள்.