இங்கிலாந்தின் ஹென்றி வி

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
ஹென்றி வி
16 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் அல்லது 17 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் ஹென்றியின் பின்னர் உருவப்படம்
[இங்கிலாந்து மன்னர்]
ஆட்சிக்காலம்21 மார்ச் 1413 – 31 ஆகஸ்ட் 1422
முடிசூட்டுதல்9 ஏப்ரல் 1413
முன்னையவர்ஹென்றி IV
பின்னையவர்ஹென்றி VI
பிறப்பு16 செப்டம்பர் 1386
மான்மவுத் கோட்டை, வேல்ஸ்
இறப்பு31 ஆகஸ்ட் 1422 (வயது 35)
[சாட்டோ டி வின்சென்ஸ்]], பிரான்ஸ்
புதைத்த இடம்7 நவம்பர் 1422
வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் அபே, லண்டன்
துணைவர்வார்ப்புரு:திருமணம்
குழந்தைகளின்
பெயர்கள்		இங்கிலாந்தின் ஹென்றி VI
மரபுலான்காஸ்டர் (ப்ளண்டெகண்ட்)
தந்தைஇங்கிலாந்தின் ஹென்றி IV
தாய்மேரி டி போஹுன்
கையொப்பம்ஹென்றி வி's signature

ஹென்றி V (16 செப்டம்பர் 1386 - 31 ஆகஸ்ட் 1422), மான்மவுத்தின் ஹென்றி என்றும் அழைக்கப்படுகிறார், 1413 முதல் 1422 இல் இறக்கும் வரை இங்கிலாந்தின் மன்னராக இருந்தார். ஒப்பீட்டளவில் குறுகிய ஆட்சி இருந்தபோதிலும், பிரான்சுக்கு எதிரான நூறு ஆண்டுகாலப் போரில் ஹென்றியின் சிறப்பான இராணுவ வெற்றிகள் இங்கிலாந்தை ஐரோப்பாவின் வலிமையான இராணுவ சக்திகளில் ஒன்றாக மாற்றியது.[1] ஷேக்ஸ்பியரின் " ஹென்றியட் " நாடகங்களில் அழியாதவர், ஹென்றி இடைக்கால இங்கிலாந்தின் மிகச்சிறந்த போர்வீரர் மன்னர்களில் ஒருவராக அறியப்படுகிறார்.

அவரது தந்தை ஹென்றி IV இன் ஆட்சியின் போது, ஓவைன் க்ளிண்டோரின் கிளர்ச்சியின் போது வெல்ஷ் மற்றும் ஷ்ரூஸ்பரி போரில் நார்தம்பர்லேண்டின் சக்திவாய்ந்த பிரபுத்துவ பெர்சி குடும்பத்திற்கு எதிராக ஹென்றி போராடிய இராணுவ அனுபவத்தைப் பெற்றார். மன்னரின் உடல்நலக் குறைவு காரணமாக ஹென்றி இங்கிலாந்தின் அரசாங்கத்தில் அதிக பங்கைப் பெற்றார், ஆனால் தந்தைக்கும் மகனுக்கும் இடையிலான கருத்து வேறுபாடுகள் இருவருக்கும் இடையே அரசியல் மோதலுக்கு வழிவகுத்தது. 1413 இல் அவரது தந்தையின் மரணத்திற்குப் பிறகு, ஹென்றி நாட்டின் கட்டுப்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டார் மற்றும் பிரெஞ்சு சிம்மாசனத்தில் நிலுவையில் உள்ள ஆங்கிலேய உரிமையை உறுதிப்படுத்தினார்.1415 இல், ஹென்றி பிரான்சுடன் போரில் ஈடுபட்டார். அவரது இராணுவ வெற்றிகள் அஜின்கோர்ட் போரில் (1415) அவரது புகழ்பெற்ற வெற்றியில் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்தது, மேலும் அவர் பிரான்சை கைப்பற்றுவதற்கு அருகில் வந்தார். பிரான்சிற்குள் ஏற்பட்ட அரசியல் பிளவுகளைப் பயன்படுத்தி, அவர் இராச்சியத்தின் பெரும் பகுதியைக் கைப்பற்றினார், இதன் விளைவாக 1345-1360 க்குப் பிறகு முதல் முறையாக ஆங்கிலேயர்களால் நார்மண்டி ஆக்கிரமிக்கப்பட்டது. பிரான்சின் சார்லஸ் VI உடன் பல மாத பேச்சுவார்த்தைக்குப் பிறகு, ட்ராய்ஸ் ஒப்பந்தம் (1420) ஹென்றி V ஐ ரீஜண்ட் மற்றும் பிரெஞ்சு சிம்மாசனத்திற்கு வெளிப்படையான வாரிசாக அங்கீகரித்தது, பின்னர் அவர் சார்லஸின் மகள் கேத்தரின் ஆஃப் வலோயிஸை மணந்தார். ஹென்றியின் ஆளுமையில், ராஜ்யங்களுக்கு இடையில் ஒரு தொழிற்சங்கத்தை உருவாக்குவதை எல்லாம் சுட்டிக்காட்டியது. இருப்பினும், அவர் இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இறந்தார் மற்றும் அவரது ஒரே குழந்தை, ஹென்றி VI குழந்தையால் அவருக்குப் பின் வந்தார்.

ஹென்றி வேல்ஸில் உள்ள மான்மவுத் கோட்டையின் நுழைவாயிலுக்கு மேலே உள்ள கோபுரத்தில் பிறந்தார், அதனால்தான் சில சமயங்களில் மான்மவுத்தின் ஹென்றி என்று அழைக்கப்பட்டார். அவர் போலிங்ப்ரோக்கின் ஹென்றி (பின்னர் இங்கிலாந்தின் ஹென்றி IV ) மற்றும் மேரி டி போஹுன் ஆகியோரின் மகன் ஆவார். அவரது தந்தையின் உறவினர், ஆங்கிலேய மன்னர் இரண்டாம் ரிச்சர்ட் மன்னர் ஆவார். ஹென்றியின் தந்தைவழி தாத்தா மன்னன் மூன்றாம் எட்வர்டின் மகனான கவுண்டின் செல்வாக்கு மிக்க ஜான் ஆவார் . அவர் அரியணை அடுத்தடுத்து கோட்டுடன் நெருங்கிய இல்லாத நிலையில், பிறந்த ஹென்றியின் தேதி அதிகாரப்பூர்வமாக ஆவணப்படுத்தியிருக்கிறது என்பதோடு, மற்றும் பல ஆண்டுகளாக அவர் 1386 அல்லது 1387. பிறந்தார் என்பதை சர்ச்சையைக் கிளப்பிய [2] எனினும், பதிவுகளும் அவரது இளைய சகோதரர் குறிப்பிடுகின்றன தாமஸ் மற்றும் 1387 இலையுதிர் காலத்தில் பிறந்தார் அவரது பெற்றோர் 1386 இல் மோன்மவுத் இருந்தது ஆனால் அந்த இல்லை 1387. இல் [3] அவர் செப்டம்பர் 16, 1386 இல் பிறந்தார் என்பது இப்போது ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது.[4] [5] [6] [10]

1398 இல் ஹென்றியின் தந்தை நாடுகடத்தப்பட்டவுடன், இரண்டாம் ரிச்சர்ட் சிறுவனைத் தன் பொறுப்பில் எடுத்துக்கொண்டு அன்பாக நடத்தினார். இளம் ஹென்றி ரிச்சர்டுடன் அயர்லாந்து சென்றார். அரச சேவையில் இருந்தபோது, அவர் அயர்லாந்தின் பாராளுமன்றத்தின் பழமையான சந்திப்பு இடமான கவுண்டி மீத்தில் உள்ள டிரிம் கோட்டைக்குச் சென்றார்.

மூன்று ஆண்டுகளுக்குள், ஹென்றி ஆங்கிலேயப் படைகளின் ஒரு பகுதிக்கு தலைமை தாங்கினார். 1403 இல் ஷ்ரூஸ்பரி போரில் ஹென்றி "ஹாட்ஸ்பர்" பெர்சியுடன் போரிடுவதற்காக தனது தந்தையுடன் இணைந்து ஓவைன் க்ளிண்டோருக்கு எதிராக தனது சொந்த இராணுவத்தை வேல்ஸுக்கு அழைத்துச் சென்றார். அங்குதான் 16 வயது இளவரசர் அம்பு எறிந்து கொல்லப்பட்டார். முகத்தில் ஒட்டிக்கொண்டது. ஒரு சாதாரண சிப்பாய் அத்தகைய காயத்தால் இறந்திருக்கலாம், ஆனால் ஹென்றி சிறந்த கவனிப்பின் நன்மையைப் பெற்றார். பல நாட்களுக்குப் பிறகு, அரச மருத்துவரான ஜான் பிராட்மோர், காயத்திற்குத் தேனைக் கொண்டு கிருமி நாசினியாகச் செயல்பட, உட்பொதிக்கப்பட்ட அம்புக்குறியில் (போட்கின் முனை) திருகுவதற்கு ஒரு கருவியை வடிவமைத்தார், மேலும் சேதமடையாமல் அதைப் பிரித்தெடுத்தார். ஆல்கஹால் காயம். அறுவை சிகிச்சை வெற்றிகரமாக இருந்தது, ஆனால் அது ஹென்றிக்கு நிரந்தர வடுக்களை ஏற்படுத்தியது, போரில் அவரது அனுபவத்தின் சான்று. பிராட்மோர் தனது கையெழுத்துப் பிரதியான பிலோமினாவில் லத்தீன் மொழியில் இந்தக் கணக்கைப் பதிவு செய்தார். ஹென்றியின் சிகிச்சையானது 1446 ஆம் ஆண்டு தேதியிடப்பட்ட அநாமதேய மத்திய ஆங்கில அறுவை சிகிச்சைக் கட்டுரையிலும் தோன்றியது, அது தாமஸ் மோர்ஸ்டேட் என்பவருக்குக் காரணம் என்று கூறப்படுகிறது.

ஆரம்பகால இராணுவ வாழ்க்கை மற்றும் அரசாங்கத்தில் பங்கு[தொகு]

ஓவைன் கிளிண்டரின் வெல்ஷ் கிளர்ச்சி 1408 வரை ஹென்றியின் ஆற்றலை உள்வாங்கியது. பின்னர், மன்னரின் உடல்நலக்குறைவின் விளைவாக, ஹென்றி அரசியலில் பரந்த பங்கை எடுக்கத் தொடங்கினார். ஜனவரி 1410 முதல், அவரது மாமாக்கள் ஹென்றி மற்றும் தாமஸ் பியூஃபோர்ட் ஆகியோரின் உதவியால், ஜான் ஆஃப் கவுண்டின் மகன்களை சட்டப்பூர்வமாக்கினார், அவர் அரசாங்கத்தின் நடைமுறைக் கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டிருந்தார்.[11] வெளிநாட்டு மற்றும் உள்நாட்டுக் கொள்கைகளில் அவர் ராஜாவிலிருந்து வேறுபட்டார், அவர் நவம்பர் 1411 இல் தனது மகனை கவுன்சிலில் இருந்து வெளியேற்றினார். தந்தை மற்றும் மகனின் சண்டை அரசியல் மட்டுமே, இருப்பினும் பியூஃபோர்ட்ஸ் ஹென்றி IV பதவி விலகுவது பற்றி விவாதித்திருக்கலாம். அவர்களின் எதிர்ப்பாளர்கள் நிச்சயமாக இளவரசர் ஹென்றியை இழிவுபடுத்த முயன்றனர்.[11]

ஷேக்ஸ்பியரால் அழியாத ஹென்றியின் கலவர இளைஞர்களின் பாரம்பரியம் ஓரளவுக்கு அரசியல் பகை காரணமாக இருக்கலாம். ஹென்றியின் இளமைப் பருவத்திலும், போரிலும் அரசியலிலும் ஈடுபட்டது பற்றிய பதிவு இந்த மரபை மறுக்கிறது. மிகவும் பிரபலமான சம்பவம், தலைமை நீதிபதியுடன் அவர் சண்டையிட்டது, சமகால அதிகாரம் இல்லாதது மற்றும் 1531 இல் சர் தாமஸ் எலியோட்டால் [11][12]

ஹென்றியின் மினியேச்சர் (விவரம், 1411/1412)

லோலார்ட்ஸின் ஆதரவாளரான சர் ஜான் ஓல்ட்கேஸ்டலுடன் ஹென்றியின் ஆரம்பகால நட்பில் ஃபால்ஸ்டாஃப்பின் கதை உருவானது. ஷேக்ஸ்பியரின் ஃபால்ஸ்டாஃப் முதலில் "ஓல்ட்கேஸில்" என்று பெயரிடப்பட்டது, அவரது முக்கிய ஆதாரமான ஹென்றி V இன் பிரபலமான வெற்றிகளைத் தொடர்ந்து . ஓல்ட்கேஸ்டலின் சந்ததியினர் எதிர்த்தனர், மேலும் பெயர் மாற்றப்பட்டது (இந்த பாத்திரம் சர் ஜான் ஃபாஸ்டோல்ஃப் உட்பட பல உண்மையான நபர்களின் கலவையாக மாறியது). அந்த நட்பும், கேன்டர்பரி பேராயர் தாமஸ் அருண்டேலுக்கு இளவரசரின் அரசியல் எதிர்ப்பும் லோலார்ட் நம்பிக்கையை ஊக்குவித்தது. அப்படியானால், தாமஸ் வால்சிங்கம் போன்ற திருச்சபை எழுத்தாளர்களின் கூற்றுகளுக்கு அவர்களின் ஏமாற்றம் காரணமாக இருக்கலாம், ஹென்றி, மன்னரானதும், திடீரென்று ஒரு புதிய மனிதராக மாற்றப்பட்டார்.[11][13]

ஆட்சி[தொகு]

20 மார்ச் 1413 இல் ஹென்றி IV இறந்த பிறகு, ஹென்றி V அவருக்குப் பின் 9 ஏப்ரல் 1413 அன்று வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் அபேயில் முடிசூட்டப்பட்டார். இந்த விழா ஒரு பயங்கரமான பனிப்புயலால் குறிக்கப்பட்டது, ஆனால் இது நல்லதா அல்லது கெட்ட சகுனமா என்று சாதாரண மக்கள் தீர்மானிக்கவில்லை.[14] ஹென்றி "மிக உயரமானவர் (6 அடி 3 அங்குலம்), மெலிந்தவர், கருமையான கூந்தல் காதுகளுக்கு மேல் வளையத்தில் செதுக்கப்பட்டவர் மற்றும் சுத்தமாக ஷேவ் செய்யப்பட்டவர்" என்று விவரிக்கப்பட்டார். அவரது நிறம் முரட்டுத்தனமாக இருந்தது, ஒரு முக்கிய மற்றும் கூர்மையான மூக்குடன் சாய்ந்த முகம். அவரது மனநிலையைப் பொறுத்து, அவரது கண்கள் "புறாவின் சாந்தத்திலிருந்து சிங்கத்தின் பிரகாசம் வரை மின்னியது".[15]

ஹென்றி V இன் தங்க உன்னத நாணயம்

ஹென்றி அனைத்து உள்நாட்டுக் கொள்கைகளையும் ஒன்றாகச் சமாளித்து, படிப்படியாக ஒரு பரந்த கொள்கையை உருவாக்கினார். ஐக்கிய தேசத்தின் தலைவனாக இங்கிலாந்தை ஆளப்போவதாக முதலிலிருந்தே தெளிவுபடுத்தினார். கடந்த கால வேற்றுமைகளை அவர் மறக்க அனுமதித்தார் - மறைந்த ரிச்சர்ட் II மரியாதையுடன் மீண்டும் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்; இளம் எட்மண்ட் மோர்டிமர், மார்ச் 5 வது ஏர்ல், ஆதரவாக எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டார்; கடந்த ஆட்சியில் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் வாரிசுகள் படிப்படியாக அவர்களின் பட்டங்கள் மற்றும் சொத்துக்களுக்கு மீட்டெடுக்கப்பட்டனர். ஆயினும்கூட, ஹென்றி கடுமையான உள்நாட்டு ஆபத்தைக் கண்ட இடத்தில், அவர் 1414 ஜனவரியில் லோலார்ட் அதிருப்தி மற்றும் 1417 இல் ஹென்றியின் பழைய நண்பரான சர் ஜான் ஓல்ட்கேஸ்லை எரித்து மரணதண்டனை உட்பட "இயக்கத்தை மொட்டுக்குள்ளேயே நசுக்க" மற்றும் செய்தார். ஆட்சியாளராக தனது சொந்த நிலை பாதுகாப்பானது.[11]

ஆங்கில சான்சரி கை . ஹென்றி, 1418 இல் இருந்து கடிதத்தின் தொலைநகல்

ஹென்றியின் ஆட்சி பொதுவாக வீட்டில் கடுமையான பிரச்சனைகளிலிருந்து விடுபட்டது. விதிவிலக்கல்ல சவுத்தாம்ப்டன் ப்ளாட் மார்டைமர் ஆதரவாக,[11] சம்பந்தப்பட்ட ஹென்றி, பாரோன் Scrope, மற்றும் ரிச்சர்ட், கேம்பிரிட்ஜ் ஏர்ல் (எதிர்கால தாத்தா கிங் எட்வர்ட் IV ஜூலை 1415-ல்). மார்டிமர் ராஜாவுக்கு விசுவாசமாக இருந்தார்.

ஆகஸ்ட் 1417 இல் தொடங்கி, ஹென்றி அரசாங்கத்தில் ஆங்கில மொழியைப் [16] மற்றும் அவரது ஆட்சியானது சான்சரி ஸ்டாண்டர்ட் ஆங்கிலத்தின் தோற்றத்தைக் குறிக்கிறது மற்றும் அரசாங்கத்திற்குள் பதிவு மொழியாக ஆங்கிலத்தை ஏற்றுக்கொண்டது. 350 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் நார்மன் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு தனது தனிப்பட்ட கடிதப் பரிமாற்றத்தில் ஆங்கிலத்தைப் பயன்படுத்திய முதல் அரசர் இவரே.[17][18]

சிகிஸ்மண்டின் உருவப்படம் , புனித ரோமானிய பேரரசர், 1433

ஹென்றி இப்போது தனது கவனத்தை வெளிநாட்டு விவகாரங்களில் திருப்ப முடியும். வீட்டுப் பிரச்சனைகளில் இருந்து கவனத்தைத் திசைதிருப்பும் வகையில் பிரெஞ்சுப் போரில் நுழைய ஹென்றி திருச்சபையின் அரசியல்வாதிகளால் ஊக்குவிக்கப்பட்டதாக அடுத்த தலைமுறை எழுத்தாளர் ஒருவர் முதலில் குற்றம் சாட்டினார். இந்தக் கதைக்கு எந்த அடிப்படையும் இல்லை என்று தோன்றுகிறது. பழைய வர்த்தக தகராறுகள் மற்றும் ஓவைன் க்ளிண்டருக்கு பிரெஞ்சுக்காரர்கள் வழங்கிய ஆதரவு ஆகியவை போருக்கு ஒரு சாக்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டன, அதே நேரத்தில் ஒழுங்கற்ற பிரான்ஸ் அரசு அமைதிக்கான பாதுகாப்பை வழங்கவில்லை.[11] பிரான்சின் அரசர் ஆறாம் சார்லஸ் மனநோயால் பாதிக்கப்பட்டார்; சில நேரங்களில் அவர் கண்ணாடியால் செய்யப்பட்டவர் என்று நினைத்தார், மேலும் அவரது மூத்த மகன் ஒரு நம்பிக்கையற்ற வாய்ப்பு. இருப்பினும், இங்கிலாந்தின் எட்வர்ட் III ஆல் முதன்முதலில் பின்பற்றப்பட்ட பிரான்சின் சிம்மாசனத்திற்கான பழைய வம்ச உரிமையானது, ஆங்கிலேய கருத்தில் பிரான்சுடனான போரை நியாயப்படுத்தியது.

அகின்கோர்ட் போரைத் தொடர்ந்து, ஹங்கேரியின் மன்னர் சிகிஸ்மண்ட் (பின்னர் புனித ரோமானியப் பேரரசர் ) இங்கிலாந்துக்கும் பிரான்சுக்கும் இடையில் சமாதானத்தை ஏற்படுத்தும் நம்பிக்கையில் ஹென்றிக்கு விஜயம் செய்தார். பிரெஞ்சுக்காரர்களுக்கு எதிரான அவரது கோரிக்கைகளை மாற்றியமைக்க ஹென்றியை வற்புறுத்துவதே அவரது குறிக்கோளாக இருந்தது. ஹென்றி அவரை ஆடம்பரமாக மகிழ்வித்தார் மற்றும் அவரை ஆர்டர் ஆஃப் தி கார்டரில் பதிவு செய்தார் . சிகிஸ்மண்ட், ஹென்றியை ஆர்டர் ஆஃப் தி டிராகனில் சேர்த்தார் .[19] ஹென்றி ஆங்கிலேய மற்றும் பிரெஞ்சு சிம்மாசனங்களை ஒன்றிணைத்த பிறகு கட்டளைக்காக சிலுவைப்போர் செய்ய எண்ணினார், ஆனால் அவர் தனது திட்டங்களை நிறைவேற்றுவதற்கு முன்பு இறந்தார்.[20][21][22] சிகிஸ்மண்ட் பல மாதங்களுக்குப் பிறகு இங்கிலாந்தை விட்டு வெளியேறினார், பிரான்சுக்கு ஆங்கில உரிமைகோரல்களை ஒப்புக்கொண்டு கேன்டர்பரி ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டார்.

பிரான்சில் போர்[தொகு]

ஹென்றி தனது சொந்த உரிமைகோரல்களை தனது அரச கடமையின் ஒரு பகுதியாகக் கருதியிருக்கலாம், ஆனால் அவரது வெளியுறவுக் கொள்கையின் வெற்றிக்கு தேசிய விவாதத்தின் நிரந்தர தீர்வு அவசியம்.[11]

1415 பிரச்சாரம்[தொகு]

ஹென்றி மற்றும் பிரான்சின் சார்லஸ் VI இடையே ட்ராய்ஸ் ஒப்பந்தத்தின் ஒப்புதல். காப்பகங்கள் நேஷனல்ஸ் (பிரான்ஸ்) .

ஆகஸ்ட் 12, 1415 இல், ஹென்றி பிரான்சுக்குப் பயணம் செய்தார், அங்கு அவரது படைகள் ஹார்ஃப்லூரில் உள்ள கோட்டையை முற்றுகையிட்டு, செப்டம்பர் 22 அன்று அதைக் கைப்பற்றினர். பின்னர், அவர் தனது சபையின் எச்சரிக்கைகளை மீறி பிரெஞ்சு கிராமப்புறங்களில் கலேஸ் நோக்கி தனது இராணுவத்துடன் அணிவகுத்துச் செல்ல முடிவு செய்தார்.[23] அக்டோபர் 25 அன்று, அகின்கோர்ட் கிராமத்திற்கு அருகிலுள்ள சமவெளியில், ஒரு பிரெஞ்சு இராணுவம் அவரது வழியை இடைமறித்தது. அவரது ஆட்கள் சோர்வடைந்த போதிலும், எண்ணிக்கை அதிகமாக மற்றும் ஊட்டச்சத்து குறைபாடுகள் இருந்தபோதிலும், ஹென்றி தனது ஆட்களை போருக்கு அழைத்துச் சென்றார், கடுமையான இழப்புகளை சந்தித்த பிரெஞ்சுக்காரர்களை தீர்க்கமாக தோற்கடித்தார். முந்திய இரவில் பெய்த கனமழையில் நனைந்து, சேற்றுப் போர்க்களத்தில் பிரஞ்சு வீரர்கள் சிக்கிக் கொண்டதாகவும், இது பிரெஞ்சு முன்னேற்றத்தைத் தடுத்து, பக்கவாட்டில் உள்ள ஆங்கிலேயர் மற்றும் வெல்ஷ் வில்லாளர்களுக்கு இலக்காக இருக்க வழிவகுத்தது என்றும் அடிக்கடி வாதிடப்படுகிறது. . பெரும்பாலானவர்கள் ஆழமான சேற்றில் முழுமையாக சிக்கிக் கொண்டு வெறுமனே வெட்டிக் கொல்லப்பட்டனர். ஆயினும்கூட, இந்த வெற்றி ஹென்றியின் மிகச்சிறந்ததாகக் கருதப்படுகிறது , க்ரெசி போர் (1346) மற்றும் போயிட்டியர்ஸ் போர் (1356) ஆகியவற்றுடன் நூறு ஆண்டுகாலப் போரின் மிகப்பெரிய ஆங்கில வெற்றிகளாக தரவரிசைப்படுத்தப்பட்டது.

போரின் போது,[24] ஹென்றி, போரின் போது பிடிக்கப்பட்ட பிரெஞ்சு கைதிகளை கொலை செய்ய உத்தரவிட்டார், இதில் சில பிரபலங்கள் மீட்கும் பணத்திற்கு பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம். கேம்பிரிட்ஜ் வரலாற்றாசிரியர் பிரட் டிங்லி, ஆங்கிலேயர்கள் எதிரி படைகளின் மூன்றாவது அலையை முறியடிப்பதில் மும்முரமாக இருந்தபோது, கைதிகள் சிறைப்பிடிக்கப்பட்டவர்களைத் தாக்கக்கூடும் என்று ஹென்றி கவலைப்பட்டதாகக் கூறுகிறார், இதனால் கடினமான வெற்றியைப் பாதிக்கலாம்.

ஆங்கிலேயக் கண்ணோட்டத்தில் அகின்கோர்ட்டின் வெற்றிகரமான முடிவு, ஆங்கிலேய மகுடத்திற்குச் சொந்தமானது என்று அவர் உணர்ந்த பிரெஞ்சு உடைமைகளை மீட்டெடுப்பதற்கான பிரச்சாரத்தின் முதல் படி மட்டுமே. பிரெஞ்சு சிம்மாசனத்திற்கான ஹென்றியின் பாசாங்குகள் உணரப்படலாம் என்ற வாக்குறுதியையும் அஜின்கோர்ட் வழங்கினார்.

ராஜதந்திரம்[தொகு]

ஆங்கிலக் கால்வாயிலிருந்து பிரெஞ்சுக்காரர்களின் ஜெனோயிஸ் கூட்டாளிகளை விரட்டியதன் மூலம் கடலின் கட்டளை பாதுகாக்கப்பட்டது.[11] 1416 இல் ஹென்றி சமாதானப் பேச்சுவார்த்தைகளில் ஈடுபட்டிருந்தபோது, பிரெஞ்சு மற்றும் ஜெனோயிஸ் கடற்படையினர் ஆங்கிலேயர்களின் காவற்படையான ஹார்ஃபிளூரில் துறைமுகத்தைச் சுற்றி வளைத்தனர். ஒரு பிரெஞ்சு நிலப் படையும் நகரத்தை முற்றுகையிட்டது. மார்ச் 1416 இல், எர்ல் ஆஃப் டோர்செட், தாமஸ் பியூஃபோர்ட்டின் கீழ் படைவீரர்களின் படையெடுப்புப் படை தாக்கப்பட்டு, வால்மான்ட் போரில் ஹார்ஃப்ளூர் காரிஸனின் எதிர் தாக்குதலுக்குப் பிறகு தோல்வியில் இருந்து தப்பித்தது. நகரத்தை விடுவிப்பதற்காக, ஹென்றி தனது சகோதரர் ஜான், டியூக் ஆஃப் பெட்ஃபோர்டை அனுப்பினார், அவர் ஒரு கடற்படையை எழுப்பி ஆகஸ்ட் 14 அன்று பீச்சி ஹெட்டில் இருந்து பயணம் செய்தார். பிராங்கோ-Genoese கப்பற்படை செய்ன் கடினமான ஏழு மணி நேர போருக்குப் பின்னர் அடுத்த நாள் தோற்கடிக்கப்பட்டது [25] மற்றும் Harfleur நீக்கப்பட்டார். இராஜதந்திரம் வெற்றிகரமாக பிரான்சை ஆதரிப்பதில் இருந்து பேரரசர் சிகிஸ்மண்டைப் பிரித்தது, மேலும் ஆகஸ்ட் 1416 இல் கையெழுத்திட்ட கேன்டர்பரி ஒப்பந்தம் இங்கிலாந்துக்கும் புனித ரோமானியப் பேரரசுக்கும் இடையே ஒரு குறுகிய கால கூட்டணியை உறுதிப்படுத்தியது.

1417-20 பிரச்சாரம் மற்றும் 1421 பிரச்சாரம்[தொகு]

15 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் ஹென்றியின் கேத்தரின் ஆஃப் வலோயிஸ் திருமணம் பற்றிய சித்தரிப்பு. பிரித்தானிய நூலகம், லண்டன்.

அந்த இரண்டு சாத்தியமான எதிரிகளும் இல்லாமல், மற்றும் அஜின்கோர்ட் போரைத் தொடர்ந்து இரண்டு வருட பொறுமையான தயாரிப்புக்குப் பிறகு, ஹென்றி 1417 இல் போரை பெரிய அளவில் புதுப்பித்தார். கேனைக் கைப்பற்றிய பிறகு, அவர் லோயர் நார்மண்டியை விரைவாகக் கைப்பற்றினார், மேலும் ரூவன் பாரிஸிலிருந்து துண்டிக்கப்பட்டு முற்றுகையிடப்பட்டார். இந்த முற்றுகை மன்னரின் நற்பெயருக்கு இன்னும் இருண்ட நிழலை ஏற்படுத்தியது, அஜின்கோர்ட்டில் பிரெஞ்சு கைதிகளைக் கொல்ல அவர் உத்தரவிட்டார். ருவன், பட்டினியால் வாடி, நகரத்தின் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளை ஆதரிக்க முடியாமல், ஹென்றி தனது இராணுவத்தை துன்புறுத்தாமல் கடந்து செல்ல அனுமதிப்பார் என்று நம்பி அவர்களை வாயில்கள் வழியாக வெளியேற்றினார். இருப்பினும், ஹென்றி இதை அனுமதிக்க மறுத்தார், மேலும் வெளியேற்றப்பட்ட பெண்களும் குழந்தைகளும் நகரத்தைச் சுற்றியுள்ள பள்ளங்களில் பட்டினியால் இறந்தனர். பர்குண்டியர்களுக்கும் அர்மாக்னாக்களுக்கும் இடையிலான மோதல்களால் பிரெஞ்சுக்காரர்கள் முடக்கப்பட்டனர். ஹென்றி தனது போர்க்குணமிக்க அணுகுமுறையை தளர்த்தாமல் ஒருவரையொருவர் சாமர்த்தியமாக விளையாடினார்.[11]

ஜனவரி 1419 இல், ரூவன் வீழ்ந்தார்.[11] எதிர்த்த அந்த நார்மன் பிரஞ்சு கடுமையாக தண்டிக்கப்பட்டார்கள்: ஆங்கிலேய கைதிகளை ரூயனின் சுவர்களில் இருந்து தூக்கிலிட்ட அலைன் பிளான்சார்ட், சுருக்கமாக தூக்கிலிடப்பட்டார்; ராபர்ட் டி லைவெட், ஆங்கிலேய மன்னரைப் பதவி நீக்கம் செய்த ரூயனின் கேனான், இங்கிலாந்துக்குக் கொண்டு செல்லப்பட்டு ஐந்து ஆண்டுகள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.[26]

ஆகஸ்ட் மாதத்திற்குள், ஆங்கிலேயர்கள் பாரிஸின் சுவர்களுக்கு வெளியே இருந்தனர். பிரெஞ்சுக் கட்சிகளின் சூழ்ச்சிகள் செப்டம்பர் 10 அன்று மான்டேரோ-ஃபால்ட்-யோன்னில் டாபின் சார்லஸின் கட்சிக்காரர்களால் பர்கண்டி பிரபு ஜான் தி ஃபியர்லெஸ் படுகொலையில் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்தது. பிலிப் தி குட், புதிய டியூக் மற்றும் பிரெஞ்சு நீதிமன்றம் ஹென்றியின் கைகளில் தங்களைத் தாங்களே தூக்கி எறிந்தனர். ஆறு மாத பேச்சுவார்த்தைக்குப் பிறகு , ட்ராய்ஸ் உடன்படிக்கை ஹென்றியை பிரான்சின் வாரிசு மற்றும் ஆட்சியாளராக அங்கீகரித்தது.[11] 1420 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 2 ஆம் தேதி ட்ராய்ஸ் கதீட்ரலில், அவர் பிரெஞ்சு மன்னரின் மகளான வலோயிஸின் கேத்தரின் என்பவரை மணந்தார். அவர்களுக்கு ஒரே ஒரு மகன், ஹென்றி, 1421 டிசம்பர் 6 அன்று விண்ட்சர் கோட்டையில் பிறந்தார் . ஜூன் முதல் ஜூலை 1420 வரை, கிங் ஹென்றியின் இராணுவம் முற்றுகையிட்டு, பாரிஸுக்கு அருகில் உள்ள மான்டேரோ-ஃபால்ட்-யோன்னில் உள்ள இராணுவ கோட்டையை கைப்பற்றியது. அவர் நவம்பர் 1420 இல் முற்றுகையிட்டு மெலூனைக் கைப்பற்றினார், சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு இங்கிலாந்து திரும்பினார். 1428 ஆம் ஆண்டில், சார்லஸ் VII மான்டேரோவை மீண்டும் கைப்பற்றினார், சிறிது காலத்திற்குள் ஆங்கிலேயர்கள் அதைக் கைப்பற்றுவதை மீண்டும் பார்க்க முடிந்தது. இறுதியாக, 1437 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 10 ஆம் தேதி, Montereau-Fault-Yonne ஐ மீட்டெடுப்பதில் VII சார்லஸ் வெற்றி பெற்றார்.

ஹென்றி இங்கிலாந்தில் இருந்தபோது, அவரது சகோதரர் தாமஸ், டியூக் ஆஃப் கிளாரன்ஸ், பிரான்சில் ஆங்கிலப் படைகளுக்கு தலைமை தாங்கினார். 1421 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 22 ஆம் தேதி, ஃபிராங்கோ-ஸ்காட்டிஷ் இராணுவத்திற்கு எதிரான பாகே போரில் ஆங்கிலேயர்களை பேரழிவுகரமான தோல்விக்கு தாமஸ் வழிநடத்தினார். போரில் பிரபு கொல்லப்பட்டார். ஜூன் 10 அன்று, நிலைமையை மீட்டெடுக்க ஹென்றி மீண்டும் பிரான்சுக்குச் சென்றார். அதுவே அவரது கடைசி இராணுவப் பிரச்சாரமாக இருந்தது. ஜூலை முதல் ஆகஸ்ட் வரை, ஹென்றியின் படைகள் முற்றுகையிட்ட மற்றும் கைப்பற்றப்பட்ட Dreux ஆகவே அவற்றுக்கு கூட்டுப் படைகளைத் இருந்து விடுபட்டு Chartres . 6 அக்டோபர் அவரது படைகள் முற்றுகையிட்டான் செய்ய Meaux, 11 மே 1422 அதை கைப்பற்றி.

இறப்பு[தொகு]

ஹென்றி V 1422 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 31 ஆம் தேதி சேட்டோ டி வின்சென்ஸில் இறந்தார். அவர் வயிற்றுப்போக்கால் பலவீனமடைந்தார்,[27] காஸ்னே-சுர்-லோயர் முற்றுகையின் போது சுருங்கினார், மேலும் அவரது பயணத்தின் முடிவில் ஒரு குப்பையில் கொண்டு செல்ல வேண்டியிருந்தது. ஒரு சாத்தியமான பங்களிக்கும் காரணி ஹீட் ஸ்ட்ரோக் ஆகும் ; அவர் சுறுசுறுப்பாக இருந்த கடைசி நாள் கொப்புள வெப்பத்தில் முழு கவசத்தில் சவாரி செய்தார். அவருக்கு 35 வயது, ஒன்பது ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தார். அவர் இறப்பதற்கு சற்று முன்பு, ஹென்றி V தனது சகோதரரான ஜான், பெட்ஃபோர்டின் டியூக், பிரான்சின் ரீஜண்ட் என்று பெயரிட்டார், அவரது மகன் இங்கிலாந்தின் ஹென்றி VI இன் பெயரில், சில மாதங்கள் மட்டுமே. ட்ராய்ஸ் உடன்படிக்கைக்குப் பிறகு அவர் நம்பிக்கையுடன் எதிர்பார்த்ததைப் போல, ஹென்றி V பிரான்சின் மன்னராக முடிசூட்டப்படுவதற்கு வாழவில்லை, ஏனென்றால் அவர் வாரிசாகப் பெயரிடப்பட்ட சார்லஸ் VI, அவரை இரண்டு மாதங்கள் உயிர் பிழைத்தார்.

ஹென்றியின் தோழன் மற்றும் லார்ட் ஸ்டீவர்ட், ஜான் சுட்டன், 1 வது பரோன் டட்லி, ஹென்றியின் உடலை மீண்டும் இங்கிலாந்துக்கு கொண்டு வந்து அவரது இறுதிச் சடங்கில் அரச தரத்தை ஏற்றினார்.[28] ஹென்றி V 1422 நவம்பர் 7 அன்று வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் அபேயில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். 1953 இல் ஒரு தோண்டியெடுப்பு, அதில் ஹென்றி V ரிச்சர்ட் கோர்ட்டனேவுடன் ஒரு கல்லறையைப் பகிர்ந்து கொண்டதாகத் தோன்றியது, ஹென்றியும் கோர்டனேயும் காதலர்களாக இருந்தனர் என்ற ஊகத்திற்கு வழிவகுத்தது.[29] இருப்பினும், ஹென்றியின் மந்திரத்தின் அடிப்பகுதியில் கோர்ட்டனேயின் கல்லறை கண்டுபிடிக்கப்பட்டது, மன்னரின் நினைவிடம் கட்டப்பட்டபோது குழப்பம் ஏற்பட்டது.[30] ஹென்றியின் கடைசி உயில் மற்றும் கோடிசில்கள், அவரை எவ்வாறு அடக்கம் செய்ய வேண்டும் என்பதற்கான குறிப்பிட்ட வழிமுறைகளை வழங்கியது, வேறு யாருடனும் இணைந்து அடக்கம் செய்வதைப் பற்றி குறிப்பிடவில்லை.[31]

ஆயுதங்கள்[தொகு]

வேல்ஸ் இளவரசராக ஹென்றியின் கரங்கள் ராஜ்ஜியத்தின் ஆயுதங்களாக இருந்தன, மூன்று புள்ளிகளின் அர்ஜெண்ட் லேபிள் மூலம் வேறுபடுகின்றன.[32] அவர் பதவியேற்றவுடன், அவர் ராஜ்யத்தின் ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்துவதைப் பாரம்பரியமாகப் பெற்றார்.

  1. ↑ Ross, C. (28 July 1999). "Henry V, king of England". Encyclopædia Britannica.
  2. ↑ Christopher Allmand (1992). Henry V. English Monarchs series (new ). Yale University Press (published 1997). பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-300-07369-0. https://books.google.com/books?id=x28eBQAAQBAJ.  pp. 7–8
  3. ↑ Ian Mortimer (historian) (2007). The Fears of Henry IV: The Life of England's Self-Made King. Jonathan Cape. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-224-07300-4.  pp. 371–372.
  4. ↑ Anne Curry (2013). Henry V: New Interpretations. York Medieval Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-903153-46-8. 
  5. ↑ Mortimer 2007.
  6. ↑ Allmand 2010.
  7. ↑ Douglas Richardson (2011). Kimball G. Everingham. ed. Plantagenet Ancestry. 2 (2nd ). Salt Lake City. பக். 364 n. 231. 
  8. ↑ Allmand 1992, ப. 7–8.
  9. ↑ Mortimer 2007, ப. 371.
  10. ↑ Several combinations of 9 August 16 September, and the years 1386 and 1387 frequently feature as birth dates. 16 September appears in Henry V's birth record found in Prologus in Cronica Regina (printed by Hearne), which states that he was born in the feast of St. Edith. Another document, located at John Rylands Library (French MS 54), gives the specific date of 16 September 1386. The only early authority which places his birth in August is Memorials of Henry V (ed. Cole, p. 64: "natus in Augusto fueras"); the date 9 August is first given by Paolo Giovio, but seems to be a misprint for his coronation date (9 April). The only other evidence for a birth in August would be a statement that he was in his 36th year (aged 35) when he died.[7] This would place Henry V's birth in September 1386 or August 1387.[8] Since Henry's household was at Monmouth in 1386 but not in 1387, and a specific date is given for 1386, the date of 16 September 1386 is now regarded as the correct one.[9]
  11. ↑ 11.00 11.01 11.02 11.03 11.04 11.05 11.06 11.07 11.08 11.09 11.10 11.11  ஒன்று அல்லது மேற்பட்ட முந்தைய வரிகள்  தற்போது பொது உரிமைப் பரப்பிலுள்ள நூலிலிருந்து உரையைக் கொண்டுள்ளது: Kingsford, C. (1911). "Henry V (1387–1422)". பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியம் (11th) 13. Cambridge University Press.  பிழை காட்டு: Invalid <ref> tag; name "EB1911" defined multiple times with different content
  12. ↑ Weis, René. Henry IV, part 2. Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-19-283143-7. 
  13. ↑ Patterson, Annabel. 
  14. ↑ "1413", TimeRef (History timelines), archived from the original on 5 May 2009, பார்க்கப்பட்ட நாள் 27 May 2009
  15. ↑ Andrews, Allen (1976), Kings and Queens of England and Scotland, London: Marshall Cavendish Publications, p. 76.
  16. ↑ John Hurt Fisher (1996). The Emergence of Standard English. The University Press of Kentucky. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-8131-0852-0. https://archive.org/details/emergencestandar00fish. 
  17. ↑ Henry V: The Practice of Kingship. Oxford University Press. 1985. 
  18. ↑ Mugglestone, Lydia (2006), The Oxford History of English, UK: Oxford University Press, p. 101, ISBN 0-19-924931-8.
  19. ↑ Rezachevici, Constantin (1999). Miller, Elizabeth. ed. "From the Order of the Dragon to Dracula". Journal of Dracula Studies (St John's, NL, Canada: Memorial University of Newfoundland) 1. http://www.blooferland.com/drc/index.php?title=Journal_of_Dracula_Studies. பார்த்த நாள்: 18 April 2008. 
  20. ↑ Mowat, Robert Balmain. Henry V. John Constable. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1-4067-6713-1. https://archive.org/details/henryvillustrate00mowauoft. 
  21. ↑ Harvey, John Hooper (1967). The Plantagents. Collins. https://archive.org/details/plantagenets0000harv. 
  22. ↑ Seward, Desmond (1999). The hundred years war: The English in France 1337–1453. Penguin Books. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-14-028361-7. https://archive.org/details/hundredyearsware0000sewa_o0r0. 
  23. ↑ Juliet Barker. 
  24. ↑ Christopher Hibbert. Agincourt. Batsford. 
  25. ↑ Trowbridge, Benjamin (9 August 2016). "The Battle of the Seine: Henry V's unknown naval triumph". The National Archives. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 July 2020.
  26. ↑ Charles Lethbridge Kingsford. 
  27. ↑ Henry V (c. 1387–1422). BBC
  28. ↑ Wilson, Derek (2005), The Uncrowned Kings of England: The Black History of the Dudleys and the Tudor Throne, Carroll & Graf, ISBN 0-7867-1469-7.
  29. ↑ Was my ancestor King Henry V's lover?, Daily Telegraph, 7 April 2017; https://www.telegraph.co.uk/men/health/king-henry-v-actually-gay/
  30. ↑ "Richard Courtenay". www.westminster-abbey.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 August 2017.
  31. ↑ Strong & Strong (1 January 1981). "Last Will and Codicils of Henry V". The English Historical Review XCVI: 79–89. doi:10.1093/ehr/XCVI.CCCLXXVIII.79. https://academic.oup.com/ehr/article-abstract/XCVI/CCCLXXVIII/79/409759/The-last-will-and-codicils-of-Henry-V?redirectedFrom=PDF. 
  32. ↑ Marks of Cadency in the British Royal Family
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=இங்கிலாந்தின்_ஹென்றி_வி&oldid=3924577" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது