சோஹ்னி மஹிவால்
| சோஹ்னி மஹிவால் | |
|---|---|
| நாட்டுப்புறக் கதை | |
| பெயர்: | சோஹ்னி மஹிவால் |
| தகவல் | |
| பகுதி: | பஞ்சாப், சிந்து |
சோஹ்னி மஹிவால் ( Sohni Mahiwal ) அல்லது சுஹ்னி மெஹர் ( பஞ்சாபி: سوہنی مہیوال, ਸੋਹਣੀ ਮਹੀਂਵਾਲ ) சிந்து உட்பட பஞ்சாபின் நான்கு பிரபலமான சோகக் காதல்களில் ஒன்றாகும். சிந்துவில் சங்கர் மாவட்டத்தின் ஷாதாத்பூர் நகரில் சோஹ்னியின் சன்னதி உள்ளது. [1] மற்றவை சாசுய் புன்குன், மிர்சா சாகிபான் மற்றும் ஈர் ராஞ்சா. சோஹ்னி மஹிவால் ஒரு சோகமான காதல் கதையாகும். இது ஹீரோ மற்றும் லியாண்டர் என்னும் கிரெக்கக் காதல் கதையின் மையத்தோடு ஒத்திருக்கிறது. நாயகி சோஹ்னி, தான் வெறுக்கும் ஒருவரை மணந்து மகிழ்ச்சியற்றவராக வாழ்கிறார். ஒவ்வொரு இரவும் ஒரு மண் பானையை நீரின் மேற்பரப்பில் மிதப்பதற்குப் பயன்படுத்தி ஆற்றின் குறுக்கே நீந்திச் செல்கிறார். அங்கு அவள் காதலன் மெஹர், எருமைகளை மேய்த்துக்கொண்டு இருக்கிறான். ஒரு நாள் இரவு அவளது மைத்துனி அந்த மண் பானைக்கு பதிலாக ஒரு சுடப்படாத களிமண் பாத்திரத்தை வைத்துவிடுகிறாள். அது தண்ணீரில் கரைந்து ஆற்றின் சுழலும் அலைகளில் சிக்கி நாயகி இறந்து போகிறாள்.
ஷா அப்துல் லத்தீப் பிட்டாயின் ஏழு கதாநாயகிகள் என்றழைக்கப்படும் ஷா ஜோ ரிசாலோவிலும் தோன்றும் இது, சிந்துவின் ஏழு பிரபலமான சோகக் காதல் கதைகளில் ஒன்றாகும். மற்ற ஆறு கதைகள் உமர் மாருயி, சாசுய் புன்குன், லிலன் சனேசர், நூரி- ஜாம் தமாச்சி, சோரத் ராய் தியாச் மற்றும் மோமல் ரானோ ஆகியவையாகும். ஒரு இளம் பெண் முதலைகளால் தாக்கப்பட்டு, குளிர்ந்த ஆற்றில் உதவி கேட்டு அழும் போது, ஷா கதையை மிக வியத்தகு தருணத்தில் தொடங்குகிறார். முழு அத்தியாயமும் (சுர் சோஹ்னி) காதல் மீது தீரா நம்பிக்கையுள்ள அவளுடைய உடலை விடுத்து, மெஹருடனான நிரந்தரமான காதல் உடன்படிக்கைக்கு மரணத்தின் மூலம் என்றென்றும் ஐக்கியப்படுவாள் என்று அவர் முடிக்கிறார்.
சோஹ்னி சிந்து மற்றும் பஞ்சாப் இரண்டிலும் மக்களுக்கு மிகப்பிடித்த நாட்டுப்புறக் கதைகளில் ஒன்றாகும். [2]
கதை[தொகு]
18 ஆம் நூற்றாண்டில் ( முகலாயர் காலத்தின் பிற்பகுதியில்), துல்லா (தூல்ஹா) என்ற குயவனுக்கு சோஹ்னி என்ற அழகிய பெண் பிறந்தாள். அவர்கள் கும்ஹர் இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். பஞ்சாபின் குஜராத்தில் வசித்து வந்தனர்.சோஹ்னி வளர்ந்தவுடன், அவள் தந்தையின் பானைகளை அலங்கரிக்க உதவினாள். இவர்களது கடை ராம்பியாரி மஹால் அருகே ஆற்றங்கரையில் இருந்ததாக கூறப்படுகிறது. [3] சூராக்கள் (தண்ணீர் குடங்கள்) மற்றும் குவளைகள் வணிகச் சக்கரவண்டியிலிருந்து இறங்கியவுடன், அவள் அவற்றின் மீது கலை வடிவமைப்புகளை வரைந்து அவற்றை விற்பனைக்கு வைப்பாள்.
புகாராவின் இஸத் பைக்[தொகு]
புகாராவில் ( உசுபெக்கிசுத்தான் ) ஒரு பணக்கார வர்த்தகரான ஷா இஸ்ஸத் பைக், வியாபார நிமித்தமாக பஞ்சாப் வந்து குஜராத்தில் தங்கினார். இங்கே அவர் கடையில் பணி செயடங்கள் மற்றும் குவளைகளை வாங்குவதாக இருந்தார்.
சோஹ்னியும் இஸத் பெய்க்கிடம் தன் இதயத்தை இழந்தார். தனது வணிகவண்டியுடன் புகாராவுக்குத் திரும்புவதற்குப் பதிலாக, பிரபுவாகப் பிறந்த இஸ்ஸத் பைக், துல்லாவின் வீட்டில் வேலைக்காரனாகப் பணிக்குச் சேர்ந்தார். அவர்களின் எருமை மாடுகளை கூட மேய்ச்சலுக்கு அழைத்துச் செல்வார். விரைவில், அவர் மெஹர் அல்லது "மஹிவால்" (எருமை மேய்ப்பவர்) என்று அறியப்பட்டார்.
சோஹ்னியின் திருமணம்[தொகு]
சோஹ்னி மற்றும் மஹிவாலின் காதல் கும்ஹர் சமூகத்தினரிடையே சலசலப்பை ஏற்படுத்தியது. இந்தச் சமூகத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மகள் வெளிநாட்டவரைத் திருமணம் செய்து கொள்வதை ஏற்க முடியவில்லை. எனவே அவளுடைய பெற்றோர் உடனடியாக வேறு ஒரு குயவனுடன் அவளுக்குத் திருமணம் செய்து வைத்தார்கள். அந்த குயவன் திருமண விருந்திற்காகத் தனது வீட்டிற்கு வந்த போது, சோஹ்னி உதவியற்றவராக உணர்ந்தார். அவள் கணவனின் வீட்டிற்கு பல்லக்கில் அனுப்பப்பட்டாள்.
இஸ்ஸாத் பெய்க் உலகைத் துறந்து, ஒரு ஃபக்கீராக (துறவி) வாழத் தொடங்கினார். அவர் இறுதியாக சோஹ்னியின் புதிய இல்லமான ஹமிர்பூரில் இருந்து செனாப் ஆற்றின் குறுக்கே இருந்த ஒரு சிறிய குடிசைக்குச் சென்றார். உலகமே அயர்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்த இரவின் இருளில் காதலர்கள் ஆற்றங்கரையில் சந்திப்பார்கள். இஸ்ஸாத் ஆற்றங்கரைக்கு வருவார். சோஹ்னி ஒரு கடினமான சுடப்பட்ட குடத்தின் உதவியுடன் (அது மூழ்காதபடி தலைகீழாக்கி) நீந்தி அவரை சந்திக்க வருவார். மெஹர் தவறாமல் ஒரு மீனைப் பிடித்து அவளுக்காகக் கொண்டு வருவார். ஒருமுறை, அதிக அலை காரணமாக மீன் பிடிக்க முடியாமல் போனபோது, மெஹர் தனது தொடையின் ஒரு பகுதியை வெட்டி வறுத்தெடுத்தார் என்று கூறப்படுகிறது. சோஹ்னி இதை முதலில் உணரவில்லை, ஆனால் இந்த மீனின் சுவை வித்தியாசமானது என்று அவள் இஸ்ஸாத்திடம் சொன்னாள். அவள் அவன் காலில் கை வைத்தபோது, மெஹர் செய்ததை உணர்ந்தாள். இது அவர்களின் காதலை வலுப்படுத்தியது.
சோக முடிவு[தொகு]
இதற்கிடையில், அவர்களின் காதல் சந்திப்பு பற்றிய வதந்திகள் பரவின. ஒரு நாள் சோஹ்னியின் மைத்துனி அவளைப் பின்தொடர்ந்து சென்று சோஹ்னி தன் மண் குடத்தை வைத்திருந்த மறைவிடத்தைப் பார்த்தாள். அவள் தனது தாயான சோஹ்னியின் மாமியாரிடம் இதைத் தெரிவித்தாள். சோஹ்னியின் கணவரிடம் (அவர் ஒரு வணிக பயணத்திற்கு வெளியே சென்றவர்) கூறுவதற்கு பதிலாக, பெண்கள் தங்கள் கைகளில் முடிவை எடுத்து விஷயத்தை முடிக்க முடிவு செய்தனர். மறுநாள், அம்மைத்துனி கெட்டியான சுடப்பட்ட குடத்தை அகற்றி, அதற்குப் பதிலாக சுடாத குடத்தைக் கொண்டு மறைவிடத்தில் வைத்தாள். அன்று இரவு, சோஹ்னி குடத்தின் உதவியுடன் ஆற்றைக் கடக்க முயன்றபோது, அது தண்ணீரில் கரைந்து, சோஹ்னி நீரில் மூழ்கி இறந்தார். ஆற்றின் மறுகரையில் இருந்து, சோஹ்னி நீரில் மூழ்குவதைக் கண்ட மெஹர், அவளைக் காப்பாற்ற ஆற்றில் குதித்து, அவரும் நீரில் மூழ்கினார். இதனால் காதலர்கள் மீண்டும் மரணத்தில் இணைந்தனர்.
சோஹ்னி-மெஹரின் சிந்தி பதிப்பு[தொகு]
சிந்து நதியின் மேற்குக் கரையில் வாழும் ஜாட் பழங்குடியினப் பெண் சோஹ்னி என்று நம்பப்படும் சிந்துவில் கதையின் சற்றே வித்தியாசமான பதிப்பு கூறப்பட்டுள்ளது. சோஹ்னியின் கணவரான தாம், கிழக்குக் கரையில் வசிக்கும் சம்டியா இனத்தைச் சேர்ந்தவர். சோஹ்னி மெஹரின் சிந்தி காதல் கதையின் உண்மையான பதிப்பில், சோஹ்னி குயவர் கும்ஹர் பழங்குடியினரின் மகள் என்று நம்பப்பட்டது. [4] சோஹ்னிக்கும் மெஹருக்கும் இடையிலான காதல், ஆற்றின் மீது திருமண ஊர்வலத்தின் போது மெஹர் அவளுக்குக் கொடுத்த பால் பானம் காரணமாக வந்தது எனக் கூறப்படுகிறது.
சோஹ்னி மற்றும் மஹிவால் கல்லறை[தொகு]
புராணத்தில் 75 km (47 mi) உள்ளது ஹைதராபாத், பாகிஸ்தானில் இருந்து. ஷாதாத்பூரில் உள்ள நவாப்ஷா சாலையில் சோஹ்னியின் கல்லறை அமைந்துள்ளது.
பிரசித்தி பெற்ற கலாச்சாரம்[தொகு]
ஃபசல் ஷா சயாத் என்பவரால் சோஹ்னி மற்றும் மஹிவாலின் கதை, சோஹ்னி மஹிவால் என்ற பஞ்சாபி பஞ்சாபி கிஸ்ஸாவால் (நீண்ட கவிதை) பிரபலப்படுத்தப்பட்டது. அவர் ஈர் ராஞ்சா, லைலா மஜ்னு மற்றும் பலர் மீது கவிதைகளை எழுதியுள்ளார்.
சோஹ்னி மஹிவால் காதல் கதை, பதனே கானின் புகழ்பெற்ற பாடல் சோஹ்னி கரே நு அகதி அஜ் மைனு யார் மிலா கதேயா உட்பட பல நவீன பாடல்களுக்கு ஊக்கமளிக்கிறது. ஆலம் லோஹர் இந்த கலாமின் பல விளக்கங்களைச் செய்துள்ளார். மேலும் கதையை ஒரு பாடல் வடிவத்தில் முன்வைத்த முதல் பாடகர்களில் ஒருவர் இவராவார். பாக்கிஸ்தானிய பாப் இசைக்குழுவான நூரியின் டோபரா ஃபிர் சே பாலும், ஸ்டுடியோ பாகிஸ்தானின் (சீசன் 9) மிக சமீபத்திய பார் சன்னா டி என்ற பாடலும் இக்கதையால் ஈர்க்கப்பட்டு பாடப்பட்டவையாகும். பார் சன்னா டி முன்பு ஆரிஃப் லோஹர் மற்றும் சலீமா ஜவ்வாத் ஆகியோரால் 2013 ஆம் ஆண்டு ஜிந்தா பாக் திரைப்படத்திற்காக பாரம்பரிய நாட்டுப்புற பாடலை அடிப்படையாகக் கொண்டு பாடப்பட்டது.
சோஹ்னி மஹிவாலின் பல ஓவியங்கள் சோபா சிங் போன்ற பிரபலமான கலைஞர்களால் தொடர்ந்து உருவாக்கப்பட்டு வருகின்றன. [5] இந்த ஓவியங்களின் நாட்டுப்புற பதிப்புகள், உதாரணமாக காங்க்ரா பாணியில், பஞ்சாப் முழுவதிலும் காணப்படுகின்றன.சோஹ்னி மஹிவால் என்ற பெயரில் நான்கு இந்தி திரைப்பட பதிப்புகள் இந்தியாவில் தயாரிக்கப்பட்டன.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Abbasi, Reema (2015-03-24). "The shrine of defiant love". DAWN.COM (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-09-13.
- ↑ Pain and grace:a study of two mystical writers of eighteenth-century Muslim India.
- ↑ Folk Tales of Pakistan: Sohni Mahiwal - Pakistaniat.com
- ↑ "Sohni Mahiwal - Folk Love Story of Pakistan". www.discoveredindia.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-09-13.
- ↑ Ashoka Jeratha. "The splendour of Himalayan art and culture". p. 134.
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
- Suhini- Mehar(Sohini-Mahival )
- Suhni Mehar in Sindhi
- Sur Suhni in Shah Jo Risalo பரணிடப்பட்டது 2012-02-19 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- Sohni & Mehar - The Poetry of Shah (Translated by Elsa Kazi)