எட்வர்ட் சி. கோம்சு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
எட்வர்ட் சி. கோம்சு
2017 ஆம் ஆண்டு சூலை மாதம் ராயல் சொசைட்டி சேர்க்கை நாளில் எடி கோம்சு
பிறப்புஎட்வர்ட் சார்லசு கோம்சு
26.02.1965[1]
துறைவைராலசி
பரிணாம உயிரியல்
பணியிடங்கள்சிட்னி பல்கலைக்கழகம்
பென்சில்வேனியா மாநில பல்கலைக்கழகம்
ஆக்சுபோர்டு பல்கலைக்கழகம்
எடின்பர்க் பல்கலைக்கழகம்
கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகம், டேவிசு
கல்வி கற்ற இடங்கள்லண்டன் பல்கலைக்கழகம் (BSc)
கேம்பிரிட்சு பல்கலைக்கழகம் (முனைவர் பட்டம்)
ஆய்வேடுஆர்டர் ப்ரைமேட்டுகளின் மூலக்கூறு பரிணாமத்தில் முறை மற்றும் செயல்முறை (1990)
Academic advisorsஅட்ரியன் வெள்ளி[1]
அறியப்படுவதுமூலக்கூறு பரிணாமம்: ஒரு பைலோசெனடிக் அணுகுமுறை[2]
தாக்கம் 
செலுத்தியோர்		பால் ஹார்வி
விருதுகள்
  • ராயல் சொசைட்டி யுனிவர்சிட்டி ரிசர்ச் பெல்லோசிப் (1994–1999)[3]
  • அறிவியல் பதக்கம், விலங்கியல் சங்கம் லண்டன் (2003)[3][1]
  • ஆச்திரேலிய பரிசு பெற்ற பெல்லோசிப் (2017)[4]
இணையதளம்
sydney.edu.au/science/people/edward.holmes.php

எட்வர்ட் சி. கோம்சு (Edward Charles Holmes) 1965 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி மாதம் 26 ஆம் தேதி பிறந்தார். [1] இவர் ஒரு பிரிட்டிசு பரிணாம உயிரியலாளர் மற்றும் வைராலசிச்டு ஆவார். 2012 ஆம் ஆண்டு முதல் ஆத்திரேலியா நாட்டின் தேசிய சுகாதாரம் மற்றும் மருத்துவ ஆராய்ச்சி கவுன்சில் மற்றும் சிட்னி பல்கலைக்கழகம் பேராசிரியராக உள்ளார். அவர் சீனா நாட்டின் சாங்காய் மாகாண புடான் பல்கலைக்கழகத்தில் 2019 ஆம் ஆண்டு முதல் தற்போது வரை கௌரவ வருகைப் பேராசிரியராக உள்ளார்.[5]

கல்வி[தொகு]

கோம்சு லண்டன் பல்கலைக்கழக கல்லூரியில் கல்வி கற்றார். 1986 ஆம் ஆண்டு முதல் மானுடவியலில் இளம் அறிவியல் பட்டம் பெற்றார். கேம்பிரிட்ச் பல்கலைக்கழகத்தில் விலங்கியல் துறையில் 1990 ஆம் ஆண்டில் அட்ரியன் வெள்ளிக்கிழமை மேற்பார்வையிடப்பட்ட விலங்கினங்களில் மூலக்கூறு பரிணாமம் பற்றிய ஆராய்ச்சிக்காக முனைவர் பட்டம் வழங்கப்பட்டது.[1][1] [1]

தொழில் மற்றும் ஆராய்ச்சி[தொகு]

தீநுண்மி பரிணாமத்தின் முக்கிய வழிமுறைகளை வெளிப்படுத்த கோம்சு மரபணு மற்றும் பைலோஜெனடிக் அணுகுமுறைகளைப் பயன்படுத்தினார். தீநுண்மிகள் இனங்களின் எல்லைகளைத் தாண்டி புதிய பரிணாமங்களில் எவ்வாறு பரவுகின்றன என்பதை விளக்கும் மரபணு மற்றும் தொற்றுநோயியல் செயல்முறைகளைத் தீர்மானித்தார். கெபடைடிசு சி, இன்ஃப்ளூயன்சா, எச்ஐவி மற்றும் டெங்கு, உள்ளிட்ட முக்கியமான மனித நோய்க்கிருமிகளின் தோற்றம், பரிணாமம் மற்றும் மூலக்கூறு தொற்றுநோயியல் ஆகியவற்றை அவரது பணி வெளிப்படுத்தியுள்ளது. தீநுண்மி வகைகள் மனித மக்கள்தொகையில் பெரும்பாலும் வெளிப்படும் மற்றும் அவை மனிதனிடமிருந்து மனிதனுக்கு பரவும் தன்மையை உருவாக்குமா என்றும் அவரது சமீபத்திய ஆராய்ச்சி தீநுண்மி உலகின் அகலம் மற்றும் பல்லுயிர் பற்றிய அடிப்படை நுண்ணறிவுகளை வழங்கியுள்ளது.[6][7] [8][9] [10] [11]

பால் எச். கார்வி மற்றும் ராபர்ட் எம். மே ஆகியோரால் திருத்தப்பட்ட ஆக்சுபோர்டு தொடரின் சூழலியல் மற்றும் பரிணாமத்தின் ஒரு பகுதியான ஆர்.என்.ஏ தீநுண்மிகளின் பரிணாமம் மற்றும் எழுச்சி பகுதியை கோம்சு எழுதினார். மூலக்கூறு பரிணாமம்: ஒரு பைலோசெனடிக் அப்ரோச் வித் ராட் பேச் என்ற பாடப்புத்தகத்தையும் அவர் இணைந்து எழுதியுள்ளார்.1994 ஆம் ஆண்டு முதல் அவர் 31 பட்டதாரி மாணவர்களை மேற்பார்வையிட்டார்.[12] [2][1]

சார்சு-கோவ்-2[தொகு]

சார்சு-கோவ்-2ன் மரபணு வரிசையை வெளியிடுவதில் கோம்சு இணைந்து எழுதியுள்ளார்.மேலும் இந்த நோயின் ஆரம்ப விளக்கங்கள், புடான் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த சாங் யோங்சென் உடன் இணைந்து தீநுண்மியிலிருந்து முதல் வரிசைத் தரவைப் பகிர்ந்து கொண்டனர். கோம்சு அதன் தோற்றத்தைச் சுற்றியுள்ள வர்ணனைகளில் முக்கிய இடத்தைப் பிடித்தார். மார்ச் 2020 ஆம் ஆண்டில், நேச்சர் மெடிசினில் வெளியிடப்பட்ட சார்சு-கோவ்-2ன் ப்ராக்சிமல் ஆரிசின்சு என்ற தலைப்பில் ஒரு கடிதத்தை அவர் இணைந்து எழுதினார். இது ஏற்பி-பிணைப்பு டொமைன் மற்றும் ஃபுரின் பிளவு தளத்தில் உள்ள பிறழ்வுகளை ஆராய்ந்து, தீநுண்மி வரிசை என்று முடிவு செய்தார்.பொறியியலாளராகத் தெரியவில்லை.செல் தொடர்பான விரிவான ஆய்வுக் கட்டுரையை அவர் இணைந்து எழுதியுள்ளார். [13][14][15][16] [17][18] [19]

சிட்னி பல்கலைக்கழகம் ஏப்ரல் மாதம் கோம்சின் அறிக்கையை வெளியிட்டது. "மனிதர்களுக்கு கோவிட்-19 ஐ ஏற்படுத்தும் சார்சு-கோவ்-2 தீநுண்மி, சீனாவின் ஊகானில் உள்ள ஆய்வகத்தில் தோன்றியது என்பதற்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை" என்று கூறியது. ஒரு விலங்கு இனத்தில் அதன் தோற்றத்தை நோக்கிச் செல்கிறது. இந்தக் காட்சிகள் மே 2020 ஆம் ஆண்டில் பைனான்சியல் டைம்சு நாளிதழில் தெரிவிக்கப்பட்டன.[20]

நிறுவன இணைப்புகள்[தொகு]

2012 இல் சிட்னிக்குச் செல்வதற்கு முன், கோம்சு ஐக்கிய இராச்சியம் மற்றும் ஐக்கிய அமெரிக்காவில் உள்ள பல்வேறு பல்கலைக்கழகங்களில் கல்வி நியமனங்களை மேற்கொண்டார்:

1990–1991 கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகம் (லாஸ் ஏஞ்சலஸ்) டேவிசு, முதுகலை ஆய்வாளர்கள் சார்லசு எச். லாங்லி மேற்பார்வையிட்டார்.[1]
1991–1993 எடின்பர்க் பல்கலைக்கழகம், ஐக்கிய இராச்சியம் மருத்துவ ஆராய்ச்சி கவுன்சிலால் (எம்ஆர்சி) நிதியளிக்கப்பட்ட தபால்தலை. [1]
1993–2004 ஆக்சுபோர்டு பல்கலைக்கழகம் புதிய கல்லூரி மற்றும் ஆக்சுபோர்டில் உள்ள செயின்ட் கேத்தரின் கல்லூரியில் உறுப்பினராக இருந்தார்.[1]
2005–2012 பென்சில்வேனியா மாநில பல்கலைக்கழகம், உயிரியல் முழு நேர பேராசிரியர் ஆக இருந்தார் [1]

அவரது ஆராய்ச்சிக்கு ராயல் சொசைட்டி, ஐக்கிய இராச்சியம் பயோடெக்னாலசி மற்றும் உயிரியல் அறிவியல் ஆராய்ச்சி கவுன்சில் (பிபிஎச்ஆர்சி), கனேடிய இயற்கை அறிவியல் மற்றும் பொறியியல் ஆராய்ச்சி கவுன்சில் (என்எச்இஆர்சி), ரோட்ச் டிரச்ட், வெல்கம் டிரச்ட், அமெரிக்கா நேசனல் இன்சுடிடியூட் ஆப் ஆரோக்கியம் (என்ஐஎச்), தேசிய அறிவியல் அறக்கட்டளை, ஆத்திரேலியா ஆராய்ச்சி கவுன்சில், மற்றும் ஆத்திரேலியா தேசிய சுகாதார மற்றும் மருத்துவ ஆராய்ச்சி கவுன்சில் நிதியளித்துள்ளது.[1][3][21]

விருதுகளும் கௌரவங்களும்[தொகு]

கோம்சு 2015 ஆம் ஆண்டில் ஆத்திரேலியா அறிவியல் அகாடமியின் பெலோவாகவும், 2017 ஆம் ஆண்டில் ராயல் சொசைட்டியின் உறுப்பினராகவும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 2017 ஆம் ஆண்டில் ஆத்திரேலியா பரிசு பெற்ற பெல்லோசிப் வழங்கப்பட்டது. 2003 ஆம் ஆண்டில் இலண்டனின் விலங்கியல் சங்கத்தின் அறிவியல் பதக்கம் வழங்கப்பட்டது. அக்டோபர் 2020 ஆம் ஆண்டில் கோம்சு ஆண்டின் சிறந்த விஞ்ஞானியாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். ஜனவரி 2021 ஆம் ஆண்டில், முதல் சார்சு-கோவ்-2 மரபணுவைப் பகிர்ந்ததற்காக சாங் யோங்செனுடன் இணைந்து ஆராய்ச்சி சிம்பியன்ட் விருதுகளில் தரவுப் பகிர்வு நடைமுறையில் ஒரு முன்மாதிரியாக பொது சிம்பியன்ட் பரிசு அவருக்குக் கூட்டாக வழங்கப்பட்டது. நவம்பர் 2021 ஆம் ஆண்டில் அவருக்கு அறிவியலுக்கான பிரதமரின் பரிசு வழங்கப்பட்டது.[4] [1] [22] [23][24]

தனிப்பட்ட வாழ்க்கை[தொகு]

கோம்சு தனது பொழுதுபோக்குகளை வேல் பீச், நியூ சவுத் வேல்சு, எலக்ட்ரிக் கித்தார் மற்றும் ஆச்டன் வில்லா கால்பந்து கிளப் என பட்டியலிட்டார். [25]

மேலும் பார்க்கவும்[தொகு]

  • சாங் யோங்சென்
  • கிறிச்டியன் சி. ஆண்டர்சன்

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 Holmes, Eddie (2020). "Edward C. Holmes – Curriculum Vitae". profiles.sydney.edu.au. University of Sydney. Archived from the original on 8 August 2017.
  2. ↑ 2.0 2.1 Page, Roderic D. M.; Holmes, Edward C. (1998). Molecular evolution : a phylogenetic approach. Oxford: Blackwell Science. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780865428898. இணையக் கணினி நூலக மையம்:47011609. https://archive.org/details/molecularevoluti0000page. 
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 Edward C. Holmes Entry at ORCID
  4. ↑ 4.0 4.1 "Fellowships and training centres accelerate research capacity". University of Sydney. 5 June 2017. https://sydney.edu.au/news-opinion/news/2017/06/05/fellowships-and-training-centres-accelerate-research-capacity.html. 
  5. ↑ "Staff Profile". The University of Sydney (in ஆஸ்திரேலிய ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-07-09.
  6. ↑ Simmonds, Peter; Alberti, Alfredo; Alter, Harvey J.; Bonino, Ferruccio; Bradley, Daniel W.; Brechot, Christian; Brouwer, Johannes T.; Chan, Shiu-Wan et al. (1994). "A proposed system for the nomenclature of hepatitis C viral genotypes". Hepatology 19 (5): 1321–1324. doi:10.1002/hep.1840190538. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0270-9139. பப்மெட்:8175159. https://archive.org/details/sim_hepatology_1994-05_19_5/page/1321. 
  7. ↑ Simmonds, P.; Irvine, B.; Yap, P. L.; Kolberg, J.; Chan, S.-W.; Cha, T.-A.; Beall, E.; Urdea, M. S. et al. (1993). "Classification of hepatitis C virus into six major genotypes and a series of subtypes by phylogenetic analysis of the NS-5 region". Journal of General Virology 74 (11): 2391–2399. doi:10.1099/0022-1317-74-11-2391. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0022-1317. பப்மெட்:8245854. 
  8. ↑ Subbarao, Kanta; Tong, Suxiang; Zhu, Xueyong; Li, Yan; Shi, Mang; Zhang, Jing; Bourgeois, Melissa; Yang, Hua et al. (2013). "New World Bats Harbor Diverse Influenza A Viruses". PLOS Pathogens 9 (10): e1003657. doi:10.1371/journal.ppat.1003657. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1553-7374. பப்மெட்:24130481.  open access publication - free to read
  9. ↑ Rambaut, Andrew; Pybus, Oliver G.; Nelson, Martha I.; Viboud, Cecile; Taubenberger, Jeffery K.; Holmes, Edward C. (2008). "The genomic and epidemiological dynamics of human influenza A virus". Nature(journal)]] 453 (7195): 615–619. doi:10.1038/nature06945. பப்மெட்:18418375. Bibcode: 2008Natur.453..615R. 
  10. ↑ Leslie, A J; Pfafferott, K J; Chetty, P; Draenert, R; Addo, M M; Feeney, M; Tang, Y; Holmes, E C et al. (2004). "HIV evolution: CTL escape mutation and reversion after transmission". Nature Medicine 10 (3): 282–289. doi:10.1038/nm992. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1078-8956. பப்மெட்:14770175. 
  11. ↑ Holmes, E; Twiddy, S (2003). "The origin, emergence and evolutionary genetics of dengue virus". Infection, Genetics and Evolution 3 (1): 19–28. doi:10.1016/S1567-1348(03)00004-2. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1567-1348. பப்மெட்:12797969.  (subscription required)
  12. ↑ Holmes, Edward C. (2009). The Evolution and Emergence of RNA Viruses. Oxford Series in Ecology and Evolution. Oxford, New York: Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780199211135. https://global.oup.com/academic/product/the-evolution-and-emergence-of-rna-viruses-9780199211135. 
  13. ↑ Lu, Roujian; Zhao, Xiang; Li, Juan; Niu, Peihua; Yang, Bo; Wu, Honglong; Wang, Wenling; Song, Hao et al. (2020). "Genomic characterisation and epidemiology of 2019 novel coronavirus: implications for virus origins and receptor binding". The Lancet 395 (10224): 565–574. doi:10.1016/S0140-6736(20)30251-8. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0140-6736. பப்மெட்:32007145. 
  14. ↑ Zhang, Yong-Zhen; Holmes, Edward C. (2020). "A Genomic Perspective on the Origin and Emergence of SARS-CoV-2". Cell 181 (2): 223–227. doi:10.1016/j.cell.2020.03.035. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0092-8674. பப்மெட்:32220310. 
  15. ↑ Wu, Fan; Zhao, Su; Yu, Bin; Chen, Yan-Mei; Wang, Wen; Song, Zhi-Gang; Hu, Yi; Tao, Zhao-Wu et al. (2020). "A new coronavirus associated with human respiratory disease in China". Nature 579 (7798): 265–269. doi:10.1038/s41586-020-2008-3. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0028-0836. பப்மெட்:32015508. Bibcode: 2020Natur.579..265W. 
  16. ↑ Andersen, Kristian G.; Rambaut, Andrew; Lipkin, W. Ian; Holmes, Edward C.; Garry, Robert F. (2020). "The proximal origin of SARS-CoV-2". Nature Medicine 26 (4): 450–452. doi:10.1038/s41591-020-0820-9. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1078-8956. பப்மெட்:32284615. 
  17. ↑ Spinney, Laura (28 March 2020). "Is factory farming to blame for coronavirus?". the Guardian. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2020.
  18. ↑ Mannix, Liam (24 April 2020). "Coronavirus Australia: Scientists dispel theory COVID-19 escaped from lab". The Sydney Morning Herald. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2020.
  19. ↑ Holmes EC (16 Sep 2021). "The origins of SARS-CoV-2: A critical review.". Cell 184 (19): 4848–4856. doi:10.1016/j.cell.2021.08.017. பப்மெட்:34480864. 
  20. ↑ Weinland, Don; Manson, Katrina (5 May 2020). "How a Wuhan lab became embroiled in a global coronavirus blame game". Financial Times. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2020.
  21. ↑ "Professor Holmes driven by the pursuit of scientific truth". The University of Sydney (in ஆஸ்திரேலிய ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-09-15.
  22. ↑ Aubusson, Kate (2020-10-26). "Virus rebel Professor Edward Holmes named NSW Scientist of the Year". The Sydney Morning Herald (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-10-26.
  23. ↑ "The Research Symbiont Awards". ResearchSymbionts.org (in ஆங்கிலம்). 8 January 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-05-01.
  24. ↑ "Prime Minister's Prizes for Science 2021". Department of Industry, Science, Energy and Resources. 2021-11-03. Archived from the original on 4 November 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-11-03.
  25. ↑ Fallon, Bailey (2015). "Meet our Editors: An interview with Edward Holmes". blogs.royalsociety.org. Archived from the original on 19 November 2016.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=எட்வர்ட்_சி._கோம்சு&oldid=3848959" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது