உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

வால்வரின்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/வார்ப்புரு:Taxonomy/Gulo|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}
Wolverine
புதைப்படிவ காலம்:Pleistocene–recent, 2.588–0 Ma
↓
[1]
உயிரியல் வகைப்பாடு e
Unrecognized taxon (fix): Gulo
இனம்:
Template:Taxonomy/GuloG. gulo
இருசொற் பெயரீடு
Gulo gulo
(Linnaeus, 1758)
Subspecies

American wolverine (G. g. luscus)
Eurasian wolverine (G. g. gulo)

Wolverine ranges
வேறு பெயர்கள்

Mustela gulo Linnaeus, 1758
Ursus luscus Linnaeus, 1758

வால்வரின் (Wolverine; /ˈwʊlvəriːn/ WUUL-və-reen, US also /ˌwʊlvəˈriːn/ WUUL-və-REEN;[4] Gulo gulo), கார்காஜோ அல்லது க்விக்ஹட்ச் (கிழக்கு க்ரீ, க்விஹ்க்வஹாச்சேவிலிருந்து) என்றழைக்கப்படும் குலோ குலோ ஒரு தசை உண்ணி விலங்கு. வால்வரின் இது மசுடெலிடே குடும்பத்தில் காணப்படும் பெரிய விலங்காகும்.[2] இது வலிமைக்கு நற்பெயரைக் கொண்டுள்ளது. தன்னை விட பல மடங்கு பெரிய இரையைக் கொல்லும் ஆவணப்படுத்தப்பட்ட திறனைக் கொண்டுள்ளது.

வால்வரின்கள் முதன்மையாக வடக்கு தைகா காடுகளின் தொலைதூரப் பகுதிகளிலும், வடக்கு அரைக்கோளத்தின் துணை ஆர்க்டிக் மற்றும் ஆல்பைன் தூந்திராவிலும் காணப்படுகின்றன. மேலும் வடக்கு கனடா, அமெரிக்க மாநிலமான அலாஸ்கா, ஐரோப்பாவின் பிரதான நிலப்பரப்பு நோர்டிக்கு நாடுகள் மற்றும் மேற்கு உருசியா, சைபீரியா முழுவதும் அதிக எண்ணிக்கையில் காணப்படுகின்றன. 19-ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து பொறி பிடிப்பு, வரம்பு குறைப்பு, வாழ்விட துண்டாக்கம் காரணமாக இதன் மக்கள்தொகை படிப்படியாகக் குறைந்து வருகிறது. ஐரோப்பா, வட அமெரிக்காவின் வரம்பின் தெற்கு முனையில் வால்வரின்கள் இப்போது இல்லை.

பெயரிடுதல்

[தொகு]

தீராத பெருந்தீனியாக வால்வரின் கேள்விக்குரிய நற்பெயர் (அதன் லத்தீன் பேரினப் பெயரான குலோவில் பிரதிபலிக்கிறது, அதாவது "பெருந்தீனி") ஒரு தவறான சொற்பிறப்பியல் காரணமாக இருக்கலாம். நோர்வேயில் இந்த விலங்கின் பொதுவான பெயர், fjellfross, அதாவது "மலைப் பூனை" என்பதாகும். செருமன் மொழியில் Vielfraß என வந்ததாகக் கருதப்படுகிறது.[5] இதன் பொருள் "பெருந்தீனி" (அதாவது "அதிகமாக விழுங்குகிறது") என்பதாகும். பிற மேற்கு செருமானிய மொழிகளிலும் இதன் பெயர் இதனை ஒத்திருக்கிறது (எ.கா. இடச்சு veelvraar).

பின்லாந்து மொழியில் இதன் பெயர் அக்மா என்பதாகும். இது அக்மட்டியிலிருந்து பெறப்பட்டது. இது "பெருந்தீனி" என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. இதேபோல், எசுத்தோனிய பெயர் அகம். பின்னாந்து பெயருக்கு சமமான பொருளைக் கொண்டுள்ளது. இலித்துவேனியன் மொழியில், இது எர்னிசு எனப்படும். இலத்துவிய மொழியில், தினிசு அல்லது அம்ரிஜா என்பதாகும்.

கிழக்கு சிலாவிக் росомаха (rosomakha) மற்றும் போலந்து, செக் பெயரான rosomák ஆகியவை பின்லாந்து ரசுவ-மகா (கொழுத்த வயிறு) இலிருந்து பெறப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. இதேபோல், அங்கேரிய பெயர் ரோசுசோமாக் அல்லது டோர்கோசுபோர்சு, அதாவது "பெருந்தீனி பேட்ஜர்".

கனடாவின் பிரெஞ்சு மொழி பேசும் பகுதிகளில், வால்வரின் கார்கஜோ என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. இது இன்னு-ஐமுன் அல்லது மொன்டாக்னைசு குவாகுட்ஷுவிலிருந்து பெறப்பட்டது.[6] இருப்பினும், பிரான்சில், வால்வரின் பெயர் குளூட்டன் (பெருந்தீனி) என்பதாகும்.

பெருந்தீனி என்று கூறப்படுவது, வால்வரின் என்ற ஆங்கிலப் பெயரிலோ அல்லது வட செர்மானிய மொழிகளில் பயன்படுத்தப்படும் பெயர்களிலோ பிரதிபலிக்கவில்லை. ஆங்கில வார்த்தையான வால்வரின் (முந்தைய வடிவத்தின் மாற்றம், வால்வரிங், நிச்சயமற்ற தோற்றம் கொண்டது) அநேகமாக "ஒரு சிறிய ஓநாய்" என்பதைக் குறிக்கிறது. புரோட்டோ-நோர்சு, எராபாஸ் மற்றும் பழைய நோர்ஸ் மொழிகளில், ஜார்ஃப்ர் என்ற பெயர், வழக்கமான இசுலேன்சுஜ பெயரான ஜார்ஃபி, வழக்கமான நோர்வே பெயரான ஜெர்வ், வழக்கமான சுவீடிய பெயரான ஜார்வ் மற்றும் வழக்கமான டேனிஷ் பெயரான ஜார்வ் ஆகியவற்றிலிருந்து.

வகைப்பாட்டியல்

[தொகு]

வகைப்பாடு

[தொகு]
பெர்லினில் உள்ள இயற்கை வரலாற்று அருங்காட்சியகத்தில் செருமனியின் பிலிசுடோசீன் சகாப்தத்திலிருந்து வால்வரின் மண்டை ஓடு.
இத்தாலியின் மியூசியோ சிவிகோ டி ஸ்டோரியா நேச்சுரல் கியாகோமோ டோரியாவில் பதனப்படுத்தப்பட்ட வால்வாரின்

வால்வரின்கள் தெய்ரா மற்றும் மார்டென்சுடன் மிகவும் நெருக்கமாக தொடர்புடையவை என்று மரபணு சான்றுகள் தெரிவிக்கின்றன. இவை அனைத்தும் ஒரு யூரேசிய மூதாதையரைப் பகிர்ந்து கொண்டன.[7]

இரண்டு துணை இனங்கள் உள்ளன: பழைய உலக வடிவம், குலோ குலோ குலோ, மற்றும் புதிய உலக வடிவம், கு. கு. இலசுகசு. சில வகைப்பாட்டியலாளர்கள் நான்கு கூடுதல் வட அமெரிக்க துணையினங்களை விவரித்திருந்தனர். இவற்றில் வான்கூவர் தீவு (கு. கு. வான்கூவெரென்சிசு) மற்றும் அலாசுகாவில் உள்ள கெனாய் தீபகற்பம் (கு. கு. கட்செமகென்சிசு) ஆகியவற்றிற்கு மட்டுமே வரையறுக்கப்பட்டவை அடங்கும். இருப்பினும், தற்போது ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட வகைப்பாட்டியல்படி இரண்டு கண்ட துணை இனங்களையோ அல்லது கு. குலோவையோ ஒற்றை கோலார்க்டிக் வகைப்பாட்டாக அங்கீகரிக்கிறது.[8]

பரிணாமம்

[தொகு]

சமீபத்தில் தொகுக்கப்பட்ட மரபணு சான்றுகள், வட அமெரிக்காவின் பெரும்பாலான வால்வரின்கள் ஒரே மூலத்திலிருந்து வந்தவை என்பதைக் குறிக்கின்றன. இவை கடைசி பனிப்பாறை உருகலின் போது பெரிஞ்சியாவிலிருந்து தோன்றி அதன் பின்னர் வேகமாக விரிவடைந்திருக்கலாம். இருப்பினும் இந்த முடிவுக்கு கணிசமான நிச்சயமற்ற தன்மை, வரம்பின் மிகவும் குறைந்துபோன தெற்குப் பகுதியில் மாதிரிகளைச் சேகரிப்பதில் உள்ள சிரமம் காரணமாகும்.[8]

உடல் பண்புகள்

[தொகு]
மண்டையோடு
சட்டகம்

உடற்கூறியல் ரீதியாக, வால்வரின் என்பது தரையில் தாழ்வானப் பகுதியில் வாழும் விலங்காகத் தகவமைப்புகளுடன் இருக்கும் ஒரு நீளமான விலங்கு. வலுவான கைகால்கள், அகன்ற வட்டமான தலை, சிறிய கண்கள், குறுகிய வட்டமான காதுகள் ஆகியவற்றுடன், இது ஒரு பெரிய மீன்பிடிப்பவரை மிகவும் ஒத்திருக்கிறது. இதன் கால்கள் குட்டையாக இருந்தாலும், இதன் பெரிய, ஐந்து விரல்கள் கொண்ட பாதங்கள், தசைப்பிடிப்பு போன்ற நகங்கள், பிளாண்டிகிரேட் தோரணை ஆகியவை செங்குத்தான பாறைகள், மரங்கள் மற்றும் பனி மூடிய சிகரங்களை ஒப்பீட்டளவில் எளிதாக ஏற உதவுகின்றன.[9]

முதிர்ச்சியடைந்த வால்வரின் நடுத்தர நாயின் அளவில், உடல் நீளம் 65–109 cm (26–43 அங்) வரை இருக்கும். ஆண் வால்வரின் எடை பொதுவாக 11–18 kg (24–40 lb) வரையும் பெண்களில் இது 8–12 kg (18–26 lb) வரை இருக்கும்.[10][11][12][13][14] விதிவிலக்காக 32 kg (71 lb) எடையுள்ள பெரிய ஆண் வால்வரின் சோவியத் பகுதியில் காணப்பட்டதாக ஆய்வுகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. இருப்பினும் சோவியத் ஒன்றியத்தின் பாலூட்டிகளில் இத்தகைய எடைகள் சாத்தியமற்றதாகக் கருதப்படுகின்றன.[15] நேரியல் அளவீடுகளில் ஆண்கள் பெரும்பாலும் பெண்களை விட 10–15% பெரியவைகளாகவும், எடையில் 30–40% அதிகமாகவும் இருக்கலாம். சில ஆதாரங்களின்படி, யூரேசிய வால்வரின்கள் வட அமெரிக்காவில் உள்ள வால்வரின்களை விடப் பெரியதாகவும் எடை அதிகமாக இருப்பதாகவும், (20 kg (44 lb) வரை) கூறப்படுகிறது. இருப்பினும், இது சைபீரியா போன்ற பகுதிகளைக் குறிப்பாகக் குறிக்கலாம், ஏனெனில் பென்னோசுகாண்டியன் வால்வரின்களின் தரவுகள் இவை பொதுவாக இவற்றின் அமெரிக்க சகாக்களின் அளவைப் போலவே இருப்பதைக் காட்டுகின்றன.[16] இது நிலப்பரப்பு மசுடெலிட்களில் மிகப்பெரியது. கடலில் வாழும் கடற்கீரி, அமேசான் படுகையின் பெரும் நீர்நாய், பகுதி நீர்வாழ் ஆப்பிரிக்க நகமற்ற நீர்நாய் ஆகியவை மட்டுமே பெரியவை. இதே நேரத்தில் ஐரோப்பிய தேன்கரடி குறிப்பாக இலையுதிர்காலத்தில் இதேபோன்ற உடல் நிறை அடையக்கூடும்.

வால்வரின்கள் அடர்த்தியான, கருமையான, எண்ணெய் பசையுள்ள உரோமங்களைக் கொண்டுள்ளன. இது அதிக நீர் ஒட்டாத் தன்மை கொண்டது. இதனால் இவை உறைபனியை எதிர்க்கும். இது ஆர்க்டிக் பகுதிகளில் உடல் கவசங்களுக்காக ஒரு புறணியாக வேட்டைக்காரர்கள் மத்தியில் இதன் பாரம்பரிய பயன்பாட்டுப் பிரபலத்திற்கு வழிவகுத்தது. சில விலங்குகளி வெளிர்-வெள்ளி நிற முகமூடி தனித்து நிற்கிறது. மேலும் ஒரு வெளிர் பட்டை தோள்களிலிருந்து பக்கவாட்டில் சென்று 25–35 cm (10–14 அங்) சற்று மேலே பிட்டம் வரை காணப்படும். புதர் போன்ற உரோமம் நிறைந்த வால் காணப்படுகிறது. சில விலங்குகளின் தொண்டை அல்லது மார்பில் குறிப்பிடத்தக்க வெள்ளை முடி திட்டுக்கள் காணப்படும்.[9]

பல மசுடெலிட்களைப் போலவே, இது பிரதேசத்தைக் குறிக்கவும் பாலியல் சமிக்ஞை செய்யவும் பயன்படுத்தப்படும் சக்திவாய்ந்த குத வாசனை சுரப்பிகளைக் கொண்டுள்ளது. இந்தக் கடுமையான வாசனையால் "இசுகங்க் கரடி" மற்றும் "மோசமான பூனை" என்ற புனைப்பெயர்கள் இதற்கு உருவாகியுள்ளன. ஆறு விலங்குகளின் சுரப்பிலிருந்து பெறப்பட்ட மாதிரிகளுக்கான குத சுரப்பி சுரப்பு பல் பொருட்களிலானது; மேலும் மாறுபடக்கூடியது. இதில் 123 சேர்மங்கள் கண்டறியப்பட்டன. ஒவ்வொரு விலங்கிலும் 45 முதல் 71 சேர்மங்கள் வரை உள்ளன. அனைத்து சுரப்பிகளிலும் ஆறு சேர்மங்கள் மட்டுமே பொதுவாகக் காணப்படுகின்றன. இவை: 3-மெத்தில்புடனோயிக் அமிலம், 2-மெத்தில்புடனோயிக் அமிலம், ஃபைனிலாசெடிக் அமிலம், ஆல்பா-டோகோபெரோல், கொழுப்பு, மற்றும் தற்காலிகமாக 2-மெத்தில்டெக்கானோயிக் அமிலம் என அடையாளம் காணப்பட்ட ஒரு சேர்மம். மசுடெலினே [பெர்ரெட்டுகள், மிங்க், ஸ்டோட்ஸ் மற்றும் வீசல்கள் (மசுடெல்லா இனங்கள்) மற்றும் சோரில்லாக்கள் (இக்டோனிக்சு இனங்கள்)] சில விலங்குகளின் ஆசன சுரப்பி சுரப்புகளில் காணப்படும் அதிக மணம் கொண்ட தியட்டேன்கள் மற்றும் டைதியோலேன்கள் காணப்படவில்லை. வால்வரின்களின் ஆசன சுரப்பி சுரப்பின் கலவை, மசுடெலினேயின் மற்ற இரண்டு உறுப்பினர்களான பைன் மற்றும் பீச் மார்டன் (மார்ட்டசு சிற்றினம்) [17] போன்றது.

மற்ற மசுடெலிட்களைப் போலவே, வால்வரின்களும் வாயின் பின்புறத்தில் சிறப்பு மேல் கடைவாய்ப்பற்களைக் கொண்டுள்ளன. இது வாயின் உட்புறத்தை நோக்கி 90 பாகைச் சுழற்றப்படுகிறது. இந்த சிறப்புப் பண்பு வால்வரின்கள் இரையிலிருந்து அல்லது உறைந்த நிலையில் உள்ள அழுகிய உடல்களிலிருந்து இறைச்சியைக் கிழிக்க அனுமதிக்கிறது.[18][19]

பரவல்

[தொகு]
பாறை நிலப்பரப்பில் வால்வரின்
போர்ப்சு மலையில் வால்வரின் தடங்கள்.

வால்வரின்கள் முதன்மையாக வடக்கு கனடா, அலாஸ்கா, சைபீரியா மற்றும் பென்னோஸ்காண்டியாவின் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட ஆர்க்டிக், போரியல் மற்றும் ஆல்பைன் பகுதிகளில் வாழ்கின்றன. இவை ஐரோப்பிய உரசியா, பால்டிக் நாடுகள், உருசிய தூர கிழக்கு, வடகிழக்கு சீனா மற்றும் மங்கோலியாவையும் பூர்வீகமாகக் கொண்டுள்ளன.[20][21][22]

உக்ரைனில் வால்வரின் எச்சங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. ஆனால் அவை இன்று அங்கேயே அழிக்கப்பட்டு வருகின்றன. மேலும் வால்வரின்கள் நிலையான மக்கள்தொகையை உருவாக்கியிருக்குமா என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை.[23]

லாத்வியாவில் வால்வரின் தொடர்பாகத் தனித்துவமான பதிவுகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. மிகச் சமீபத்தியது சூலை 2022-இன் பிற்பகுதியில் (தெளிவற்ற காட்சிகள் காரணமாக இது சர்ச்சைக்குரியதாக இருக்கலாம்); 16 மற்றும் 17-ஆம் நூற்றாண்டுகளில் மக்கள்தொகை பரவலாக இருந்தது. ஆனால் இப்போதெல்லாம் இது இந்தப் பகுதிக்கு சொந்தமானது அல்ல.[24]

பெரும்பாலான புதிய உலக வால்வரின்கள் கனடாவிலும் அலாசுகாவில் வாழ்கின்றன. இருப்பினும், ஒரு காலத்தில் வால்வரின்கள் கொலராடோ, தென்மேற்கு அமெரிக்காவின் (அரிசோனா மற்றும் நியூ மெக்சிகோ)[25] பகுதிகள், மிட்வெஸ்ட் (இந்தியானா, நெப்ராசுகா, வடக்கு மற்றும் தெற்கு டகோட்டா, ஓகியோ, மினசோட்டா மற்றும் விசுகான்சின்), நியூ இங்கிலாந்து (மைனே, நியூ ஹாம்ப்ஷயர், வெர்மான்ட் மற்றும் மாசசூசெட்சு), நியூயார்க்[26], பென்சில்வேனியாவிலும் இருந்ததாக பதிவு செய்யப்பட்டது.[27]

நடத்தையும் சூழலியலும்

[தொகு]
ஹெல்சின்கியில் உள்ள கோர்கேசாரி உயிரியல் பூங்காவில் உள்ள வால்வரின் காணொளி

உணவுமுறை

[தொகு]
பின்லாந்தில் இரையுடன் வால்வரின்

வால்வரின்கள் முதன்மையாக தோட்டிகளாகும்.[28] குளிர்காலம் மற்றும் வசந்த காலத்தின் துவக்கத்தில் இவற்றின் உணவில் பெரும்பாலானவை அழுகிய இறைச்சி. குறிப்பாக இவை தாங்களாகவே அழுகிய உடலைக் கண்டுபிடித்து, வேட்டையாடும் விலங்கு (பெரும்பாலும், ஓநாய் கூட்டம்). சாப்பிட்ட பிறகு மீண்டும் அதை உண்ணலாம் அல்லது வேறொரு வேட்டையாடுபவரிடமிருந்து எடுத்துக்கொள்ளலாம். வால்வரின்கள் தாங்கள் கொன்ற விலங்குகளின் எச்சங்களைத் துரத்த ஓநாய் மற்றும் சிவிங்கிப் பூனைப் பாதைகளைப் பின்பற்றுவதாக அறியப்படுகிறது. உயிருள்ள இரையையோ அல்லது அழுகிய விலங்கையோ சாப்பிட்டாலும், வால்வரின்களின் பெருமளவில் உணவினை உண்ணும் பாணியானது இதனைப் "பெருந்தீனி" என்ற புனைப்பெயருக்கு வழிவகுக்கிறது (அறிவியல் பெயரின் அடிப்படையும் இதுதான்). இருப்பினும், இந்த உணவுண்ணும் பாணி, குறிப்பாக குளிர்காலத்தில் உணவு பற்றாக்குறைக்கு ஒரு தழுவலாக நம்பப்படுகிறது.[29]

வால்வரின் சக்திவாய்ந்த மற்றும் பல்துறை வேட்டையாடும் உயிரினமாகும். இதன் இரை முக்கியமாக சிறிய விலங்குகளிலிருந்து நடுத்தர அளவிலான பாலூட்டிகள் வரையிலானது. ஆனால் வால்வரின்கள் தன்னை விட பல மடங்கு பெரிய இரையைக் கொல்வதும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. எடுத்துக்காட்டாக முதிர்ச்சியடைந்த மான். இரை இனங்களில் முள்ளம்பன்றிகள், அணில்கள், சிப்மங்க்சு, நீரெலி, மர்மோட், மூஞ்சூறு, சிற்றெலி, முயல்கள், வோல்ஸ், எலிகள், சுண்டெலி, லெம்மிங், துருவ மான், ரோ மான், வர்ச்சீனிய தூவல் மான், கோவேறு கழுதை மான், செம்மறி ஆடுகள், கால்நடைகள், காட்டெருமை, கடமான்,[30]காட்டுமான் ஆகியவை அடங்கும்.[31] சிறிய வேட்டையாடும் விலங்குகளும் அவ்வப்போது இரையாக்கப்படுகின்றன. இவற்றில் மார்டென்ஸ், மிங்க், நரிகள், ஐரோவாசியச் சிவிங்கியப் பூனை வீசல்கள்,[32] அமெரிக்கக் குள்ளநரி, ஓநாய் குட்டிகள் ஆகியவை அடங்கும். கனடாவின் யூகோனில் கனடா சிவிங்கிப்புலியினை வால்வரின்கள் கொல்வதும் அறியப்படுகிறது.[33] வால்வரின்கள் பெரும்பாலும், பொறிகளில் சிக்கிய விலங்குகள், புதிதாகப் பிறந்த பாலூட்டிகள், குளிர்காலத்தில் பலவீனமடையும் போது அல்லது கடும் பனியால் அசையாமல் இருக்கும் போது மான்கள் (வயது வந்த கடமான் மற்றும் கடமான் உட்பட) உள்ளிட்ட, ஒப்பீட்டளவில் எளிதாகப் வேட்டையாடக்கூடிய உயிருள்ள இரையைத் துரத்துகின்றன. இவற்றின் உணவுகள் சில நேரங்களில் பறவைகளின் முட்டைகள், பறவைகள் (குறிப்பாக வாத்துக்கள்), வேர்கள், விதைகள், பூச்சிகளின் இளம் உயிரிகள், பெர்ரிகளால் கூடுதலாக வழங்கப்படுகின்றன. முதிர்ச்சியடைந்த வால்வரின்கள் தங்க கழுகுகளுக்கு தீவிரமாக அச்சுறுத்தலாக இருக்கும் சில வெளிப்படையான பாலூட்டி மாமிச உண்ணிகளில் ஒன்றாகத் தோன்றுகின்றன. தெனாலி தேசிய பூங்காவில் கூடு கட்டும் தங்க கழுகுகளை வால்வரின்கள் வேட்டையாடுவது அறியப்பட்டுள்ளது. வடக்கு சுவீடனில் அடைகாக்கும் போது, அடைகாக்கும் வயது வந்த தங்க கழுகு ஒன்று அதன் கூட்டில் ஒரு வால்வரின் மூலம் கொல்லப்பட்டது.

பழைய உலகில் வசிக்கும் வால்வரின்கள் (குறிப்பாக, பென்னோஸ்காண்டியா) அவற்றின் வட அமெரிக்க உறவினர்களை விட மிகவும் தீவிரமாக வேட்டையாடுகின்றன.[34] யூரேசியாவில் போட்டியிடும் வேட்டையாடும் விலங்குகளின் எண்ணிக்கை குறைவாக இருப்பதால், வால்வரின்கள் மற்றொரு விலங்கு வேட்டையாடும் வரை காத்திருந்து பின்னர் அதைப் பறிக்க முயற்சிப்பதை விட, தானே வேட்டையாடுவது மிகவும் நடைமுறைக்குரியதாக இருக்கலாம். இவை பெரும்பாலும் ஓநாய்கள் விட்டுச் செல்லும் அழுகிய உடல்களை உண்கின்றன. எனவே ஓநாய் எண்ணிக்கையில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் வால்வரின்களின் எண்ணிக்கையைப் பாதிக்கலாம்.[35] இவை அவ்வப்போது தாவரப் பொருட்களை உண்பதாகவும் அறியப்படுகின்றன.[36]

வால்வரின்கள் பெரும்பாலும் மிகுதியான நேரங்களில் தங்கள் உணவை சேமித்து வைக்கின்றன. குளிர்காலம் மற்றும் வசந்த காலத்தின் துவக்கத்தில், உணவு பற்றாக்குறையாக இருக்கும் காலத்தில், பாலூட்டும் சக பெண் வால்வரின்களுக்கு இது மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.[37]

இனப்பெருக்கம்

[தொகு]

வால்வரின்கள் தூண்டப்பட்ட அண்டவிடுப்பாளர்கள்.[38] வெற்றிகரமான ஆண்கள் இரண்டு அல்லது மூன்று பெண் வால்வரின்களுடன் வாழ்நாள் உறவுகளை ஏற்படுத்திக் கொள்ளும். இவை அவ்வப்போது வந்து செல்லும், அதே நேரத்தில் மற்ற ஆண் வால்வரின் துணையின்றி தவிக்கின்றன.[39] இனச்சேர்க்கை காலம் கோடைகாலத்தில் இருக்கும். ஆனால் கருப்பையில் கரு பொருத்தப்படுவது குளிர்காலத்தின் ஆரம்பம் வரை நீடிக்கும், இதனால் கருவின் வளர்ச்சி தாமதமாகும். உணவு பற்றாக்குறையாக இருந்தால், பெண் வால்வரின் பெரும்பாலும் குட்டிகளை உற்பத்தி செய்யாது. கர்ப்ப காலம் 30–50 நாட்கள் ஆகும். மேலும் பொதுவாக இரண்டு அல்லது மூன்று குட்டிகள் வசந்த காலத்தில் பிறக்கின்றன. இக்குட்டிகள் வேகமாக வளர்ந்து, முதல் வருடத்திற்குள் முதிர்ந்த குஞ்சுகளின் நிலையினை அடைகின்றன. வளரிடச்சூழலில் ஒரு வால்வரின் சராசரி ஆயுட்காலம் சுமார் 15 முதல் 17 ஆண்டுகள் ஆகும். ஆனால் காடுகளில் இதன் சராசரி ஆயுட்காலம் 8 முதல் 10 ஆண்டுகள் வரை இருக்கும்.[40] ஆண் வால்வரின் தங்கள் குட்டிகளுக்கு 10 வார வயதில் பால் மறக்கும் வரை அவர்களைப் பார்த்துக்கொள்ளும். மேலும், குட்டிகள் சுமார் ஆறு மாத வயதை அடைந்ததும், சில தங்கள் தந்தையுடன் மீண்டும் இணைந்து சிறிது காலத்திற்கு ஒன்றாகப் பயணம் செய்யும்.[39]

அச்சுறுத்தல்களும் பாதுகாப்பும்

[தொகு]

உலகின் மொத்த வால்வரின் எண்ணிக்கை குறித்த தக்வல் தெரியவில்லை. இந்த விலங்கு குறைந்த மக்கள் தொகை அடர்த்தியைக் கொண்டுள்ளது. மிகப் பெரிய வாழிட வரம்பு தேவைப்படுகிறது.[35] "பரந்த பரவல், மீதமுள்ள பெரிய மக்கள் தொகை மற்றும் அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகும் உயிரினங்களைத் தூண்டும் அளவுக்கு வேகமாக வீழ்ச்சியடையும் வாய்ப்பு இல்லாததால்" வால்வரின்களை பன்னாட்டு இயற்கைப் பாதுகாப்புச் சங்கம் செம்ம்பட்டியலில் குறைந்த கவலைக்குரிய இனமாக பட்டியலிடுகிறது.

ஆண் வால்வரின்களின் வாழிடத் தூரம் 620 km2 (240 sq mi)-க்கும் அதிகமாக இருக்கலாம். , தோராயமாக 130–260 சிறிய வாழிட வரம்புகளைக் கொண்ட பல பெண் வால்வரின் வரம்புகளை உள்ளடக்கியது. வயது வந்த வால்வரின்கள் பெரும்பாலும் ஒரே பாலினத்தைச் சேர்ந்த பெரியவைகளுடன் ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்படாத வரம்புகளை வைத்திருக்க முயற்சி செய்கின்றன.[19] வானொலி அலைக் கண்காணிப்பு ஒரு விலங்கு சில மாதங்களில் நூற்றுக்கணக்கான மைல்கள் தூரம் பயணிக்க முடியும் என்பதைக் குறிக்கிறது.

பெண் வால்வரின்கள் பிப்ரவரியில் பனியில் புதைக் குகையை உருவாக்குகின்றன. இது மே மாதத்தின் நடுப்பகுதியில் பால் கறப்பதை நிறுத்தும் வரை பயன்படுத்தப்படுகிறது. பருவகாலமற்ற முறையில் வால்வரின்கள் வசிக்கும் பகுதிகள், வசந்த காலத்தின் பிற்பகுதியில் பனி உருகும் பகுதிகளில் மட்டுமே வரையறுக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த உண்மை, புவி வெப்பமடைதல் வால்வரின்களின் எண்ணிக்கையை குறைக்கும் என்ற கவலையை ஏற்படுத்தியுள்ளது.[39]

பெரிய பிரதேசங்களுக்கான இந்தத் தேவை வால்வரின்களை மனித வளர்ச்சியுடன் மோதலுக்குக் கொண்டுவருகிறது. மேலும் வேட்டையாடுதல், பொறிவைத்தல் இவற்றின் எண்ணிக்கையை மேலும் குறைத்து, இவற்றின் முந்தைய வரம்பின் பெரும் பகுதிகளிலிருந்து இவை மறைந்து போகச் செய்கிறது. இவற்றை அழிந்து வரும் உயிரினமாக அறிவிக்கும் முயற்சிகள் சிறிய வெற்றியைப் பெற்றன.[35] பிப்ரவரி 2013-இல், அமெரிக்க மீன், வனவிலங்கு சேவை, வடக்கு ராக்கீசில் இதன் குளிர்கால வாழ்விடம் குறைந்து வருவதால், அழிந்து வரும் உயிரினங்கள் சட்டத்தின் பாதுகாப்புகளை வால்வரின்களுக்கு வழங்க முன்மொழிந்தது. இது உயிரியல் பன்முகத்தன்மை, வனவிலங்கு பாதுகாவலர்களுக்கான மையம் தொடுத்த வழக்கின் விளைவாகும்.[41][42] நவம்பர் 2023-இல், அமெரிக்க மீன் மற்றும் வனவிலங்கு சேவை, அமெரிக்காவின் கீழ் 48 மாநிலங்களில் உள்ள வால்வரின்களை அச்சுறுத்தப்பட்ட பட்டியலில் சேர்ப்பதாக அறிவித்தது.[43]

கிட்டத்தட்ட மூன்று மாதங்களாகக் கண்காணித்து வந்த வால்வரின் ஆராய்ச்சியாளர்கள் வடக்கு கொலராடோவிற்குள் நுழைந்ததாக வனவிலங்கு பாதுகாப்பு சங்கம் சூன் 2009 இல் தெரிவித்தது. கிராண்ட் டெட்டன் தேசிய பூங்காவிற்கு அருகிலுள்ள வயோமிங்கில் உள்ள இளம் ஆண் வால்வரின்களை சங்க அதிகாரிகள் பின் பற்றுதல் செய்திருந்தனர். மேலும் இது தெற்கு நோக்கி சுமார் 500 மைல்கள் (800 km) பயணித்திருந்தது. 1919-ஆம் ஆண்டுக்குப் பிறகு கொலராடோவில் காணப்பட்ட முதல் வால்வரின் இதுவாகும். மேலும் இதன் தோற்றத்தை கொலராடோ வனவிலங்குப் பிரிவும் உறுதிப்படுத்தியது. மே 2016-இல், இதே வால்வரின் வடக்கு டகோட்டாவில் ஒரு கால்நடை பண்ணையாளரால் கொல்லப்பட்டது. இது 800-மைல் (1,300 km) தூரம் பயணித்துள்ளது. எம்-56 என அழைக்கப்படும் இந்த தனிமையான ஆண் வால்வரின் பயணம். 150 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு வடக்கு டகோட்டாவில் வால்வரின் ஒன்று முதன்முறையாகக் கண்டறியப்பட்டதாக இது உறுதிசெய்யப்பட்டது. பிப்ரவரி 2014-இல், உட்டாவில் ஒரு வால்வரின் காணப்பட்டது. 30 ஆண்டுகளில் இந்த மாநிலத்தில் முதன்முதலில் உறுதிப்படுத்தப்பட்ட பார்வை இதுவாகும்.[44]

நாடு எண்ணிக்கை கணக்கிடப்பட்ட பகுதி ஆண்டு மாநிலத்தில் எண்ணிக்கை
சுவீடன் 265+[9] நோர்போட்டன்[9] 1995–97[9] நிலையான[9]
நோர்வே 150+[9] நோஹெட்டா பீடபூமி மற்றும் வடக்கு[9] 1995–97[9] குறைகின்ற[9]
நோர்வேயிலும் சுவீடனிலும் மொத்தமாக[45] 1065[45] முழுவதும்[45] 2012[45] அதிகரித்த[45]
பின்லாந்து 155–170[9] கரேலியா மற்றும் வடக்கு[9] 2008[9] நிலையான[9]
பின்லாந்து முழுவதும்[45] 165–175[45] முழுவதும்[45] 2012[45] அதிகரித்த[45]
உருசியா 1500[9] ஐரோப்பிய உருசியா[9] 1970, 1990,[9] குறைகின்ற[9]
உருசியா– கோமி 885[9] – 1990[9] –
உருசியா– அர்காங்கெல்சுக் மாகாணம் 410[9] நெனெத்து தன்னாட்சி வட்டாரம்[9] 1990[9] குறைவான[9]
உருசியா– கோலா தீபகற்பம் 160[9] வேட்டைப் பகுதிகளில்[9] 1990[9] குறைகின்ற[9]
ஐக்கிய நாடுகள்– Alaska[46] தெரியவில்லை[46] கோபக் பள்ளத்தாக்கு தேசிய பூங்கா,[46] செலாவிக் தேசிய வனவிலங்கு புகலிடம்[46] 1998[46] குறைகின்ற[46]
ஐக்கிய நாடுகள் – அலாஸ்கா[47] 3.0 (± 0.4 திபி) வால்வாரியன்/1,000 km2[47] டர்னாகன் ஆர்ம் மற்றும் கெனாய் மலைகள்[47] 2004[47] –[47]
ஐக்கிய நாடுகள் – ராக்கி மலைத்தொடர்[48] 28–52[48] மொன்ட்டானா, ஐடஹோ, Wyoming[48] 1989–2020[48][49] தெரியவில்லை[48]
ஐக்கிய நாடுகள் – கலிபோர்னியா[50] 3[50] தாகோ தேசிய காடு[50] 2008[50] தெரியவில்லை[50]
கனடா– யூக்கான் 9.7 (± 0.6 திபி) வால்வாரியன்/1,000 km2[47] பழைய காக்கை குடியிருப்புகள்[47] 2004[47] –[47]
கனடா– ஒன்றாரியோ[51] தெளிவில்லை[51] ரெட் லேக் - சியோக்ஸ் லுக்அவுட் டு ஃபோர்ட் செவர்ன் - பீவானக்[51] 2004[51] நிலையான-விரிவடையும்[51]
கனடா–முழுவதும்[52] 15,000–19,000[52] முழுவதும்[52] –[52] நிலையான[52]

வளரிடத்தில்

[தொகு]
நோர்வேயின் கிறிஸ்டியன்சாண்ட் மிருகக்காட்சிசாலையில் கொல்லைப்படுத்தப்பட்ட வால்வரின்

வட அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பா முழுவதும் உள்ள உயிரியல் பூங்காக்களில் சுமார் நூறு வால்வரின்கள் வளர்க்கப்படுகின்றன. மேலும் இவை கொல்லைப்படுத்தப்பட்ட நிலையில் இனப்பெருக்கம் செய்கின்றன.[53]

மனித தொடர்புகள்

[தொகு]
தெற்கு பிரான்சில் வால்வரின்கள் காணப்பட்டபோது, லெஸ் ஐஸீஸின் வால்வரின் பதக்கம் .
கிட்டிலா நகராட்சியின் சின்னத்தில் ஒரு வால்வரின்.

பல வட அமெரிக்க நகரங்கள், விளையாட்டு அணிகள், நிறுவனங்கள் வால்வரினை ஒரு சின்னமாகப் பயன்படுத்துகின்றன. உதாரணமாக, அமெரிக்காவின் மிச்சிகன் மாநிலம், பாரம்பரியமாக, "வால்வரின் மாநிலம்" என்று அழைக்கப்படுகிறது. மேலும் மிச்சிகன் பல்கலைக்கழகம் இந்த விலங்கை தன் சின்னமாக கொண்டுள்ளது. "வால்வரின்கள்" என்று அழைக்கப்படும் தொழில்முறை பேஸ்பால், கால்பந்து சங்கங்களும் இருந்துள்ளன. இந்தச் சங்கம் நன்கு நிறுவப்பட்டது: எடுத்துக்காட்டாக, பல டெட்ராய்டர்கள் அமெரிக்க உள்நாட்டுப் போரின்போது போராட முன்வந்தனர். மேலும் மிச்சிகன் படைப்பிரிவை வழிநடத்திய ஜார்ஜ் ஆம்ஸ்ட்ராங் கஸ்டர் இவர்களை "வால்வரின்கள்" என்று அழைத்தார். இந்த சங்கத்தின் தோற்றம் குறித்த தகவல்கள் இல்லை. இது சால்ட் ஸ்டீயில் வால்வரின் ரோமங்களின் பரபரப்பான வர்த்தகத்திலிருந்து பெறப்பட்டிருக்கலாம். 18-ஆம் நூற்றாண்டில் மேரி அல்லது மிச்சிகனில் ஆரம்பகால குடியேறிகளை கொடிய பாலூட்டியுடன் ஒப்பிடும் நோக்கில் ஒரு இழிவுபடுத்தலை நினைவு கூரலாம். இருப்பினும், மிச்சிகனில் வால்வரின்கள் மிகவும் அரிதானவை. பிப்ரவரி 2004-இல் உப்லி அருகே காணப்பட்ட ஒரு பார்வை, 200 ஆண்டுகளில் மிச்சிகனில் முதன்முதலில் உறுதிப்படுத்தப்பட்ட பார்வை ஆகும்.[54] இந்த விலங்கு 2010-இல் இறந்து கிடந்தது.[55]

மார்வெல் காமிக்ஸ் பெரும் கதாநாயகன்ஜேம்சு "லோகன்" ஹவ்லெட் கூண்டு சண்டையின் போது "வால்வரின்" என்ற புனைப்பெயரைப் பெற்றார். ஏனெனில் இவரது திறமை, குட்டையான உயரம், கூர்மையான விலங்கு உணர்வுகள், மூர்க்கத்தனம் குறிப்பாக, இரண்டு இணை முழங்கால்களிலிருந்தும் பின்நோக்கும் நகங்கள்.[56][57]

பல்வேறு அல்கோன்குவியன் பழங்குடியினரின் கதைகள், வாய்மொழி வரலாற்றில் வால்வரின் பரவலாகக் காணப்படுகிறது. கிழக்கு கியூபெக் மற்றும் லாப்ரடோரின் இன்னு மக்களின் புராணங்களில் முக்கியமாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது. வால்வரின் உலகைப் படைத்த ஒரு தந்திரமான தந்திரக்காரரான குயுகுவாட்ஷு என்று அழைக்கப்படுகிறது. இன்னு உலகம் உருவான கதை, குயுகுவாட்ஷே நோவாவின் பேழையைப் போன்ற ஒரு பெரிய படகை உருவாக்கி, அதில் பல்வேறு வகையான விலங்குகளை வைத்ததிலிருந்து நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு தொடங்குகிறது. பெருமழை பெய்து, நிலம் வெள்ளத்தில் மூழ்கியது. குகுவாட்ஷே ஒரு மிங்க் மீனிடம் தண்ணீரில் மூழ்கி சில சேற்றையும் பாறைகளையும் மீட்டெடுக்கச் சொன்னார். இதை ஒன்றாகக் கலந்து ஒரு தீவை உருவாக்கினார். இது தற்போது அனைத்து விலங்குகளுடன் சேர்ந்து வசிக்கும் உலகம்.[58] குகுவாட்ஷேவின் பல கதைகள் பெரும்பாலும் நகைச்சுவையாகவும், மரியாதையற்றதாகவும், உடல் செயல்பாடுகளைப் பற்றிய முரட்டுத்தனமான குறிப்புகளையும் உள்ளடக்கியவை. மிக்மாக, பாசமகோடி போன்ற சில வடகிழக்கு பழங்குடியினர், வால்வரினை லோக்சு என்று குறிப்பிடுகின்றனர். இது பொதுவாக கதைகளில் ஒரு தந்திரக்காரனாகவும் திருடனாகவும் தோன்றும் (பொதுவாக அதன் இன்னு எதிரணியை விட ஆபத்தானது என்றாலும்). மேலும் பெரும்பாலும் ஓநாய்க்கு ஒரு தோழனாக சித்தரிக்கப்படுகிறது. இதேபோல், வடமேற்கு கனடாவின் அதாபாசுகன் மொழி பேசும் பூர்வீகக் குழுக்களில் ஒன்றான டெனே, நவாஜோ பாரம்பரியத்தில் உள்ள கொயோட் அல்லது வடமேற்கு கடற்கரை மரபுகளில் உள்ள ஐரோப்பிய காக்கைப் போலவே, ஒரு தந்திரக்காரனாகவும் கலாச்சார மாற்றக்காரனாகவும் வால்வரின் பற்றிய பல கதைகளைக் கொண்டுள்ளது.

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. ↑ "Gulo gulo Linnaeus 1758 (wolverine)-". PBDB.
  2. ↑ 2.0 2.1 Abramov, A.V. (2016). "Gulo gulo". IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T9561A45198537. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T9561A45198537.en. https://www.iucnredlist.org/species/9561/45198537. பார்த்த நாள்: 11 November 2021. 
  3. ↑ Andrén, H. 2018. Gulo gulo (errata version published in 2019). The IUCN Red List of Threatened Species 2018: e.T9561A144336120. Accessed on 08 February 2022 at https://www.iucnredlist.org/species/9561/144336120 பரணிடப்பட்டது 23 அக்டோபர் 2021 at the வந்தவழி இயந்திரம்.
  4. ↑ வார்ப்புரு:Cite EPD
  5. ↑ "Vielfraß | Rechtschreibung, Bedeutung, Definition, Herkunft". www.duden.de (in ஜெர்மன்). Archived from the original on 9 November 2014. Retrieved 2023-02-07.
  6. ↑ "The Free Dictionary". The Free Dictionary. Retrieved 4 October 2010.
  7. ↑ Koepfli, Klaus-Peter; Deere, KA; Slater, GJ; Begg, C; Begg, K; Grassman, L; Lucherini, M; Veron, G et al. (February 2008). "Multigene phylogeny of the Mustelidae: Resolving relationships, tempo and biogeographic history of a mammalian adaptive radiation". BMC Biology 6: 10. doi:10.1186/1741-7007-6-10. பப்மெட்:18275614. 
  8. ↑ 8.0 8.1 Tomasik, Eric; Cook, Joseph A. (2005). "Mitochondrial phylogeography and conservation genetics of wolverine (gulo gulo) of Northwestern North America". Journal of Mammalogy 86 (2): 386–396. doi:10.1644/BER-121.1. 
  9. ↑ 9.00 9.01 9.02 9.03 9.04 9.05 9.06 9.07 9.08 9.09 9.10 9.11 9.12 9.13 9.14 9.15 9.16 9.17 9.18 9.19 9.20 9.21 9.22 9.23 9.24 9.25 9.26 9.27 Landa, Arild; Lindén, Mats; Kojola, Ilpo (2000). "Action Plan for the conservation of Wolverines (Gulo gulo) in Europe" (PDF). Nature and environment, No. 115. Convention on the Conservation of European Wildlife and Natural Habitats (Bern Convention). Archived from the original (PDF) on 29 April 2015. Retrieved 25 January 2008.
  10. ↑ "Gulo gulo". Mammalian Species (The American Society of Mammalogists). 1995. doi:10.1644/0.499.1. https://academic.oup.com/mspecies/article-pdf/doi/10.1644/0.499.1/8071371/499-1.pdf. பார்த்த நாள்: 16 August 2021. 
  11. ↑ Burton, Maurice; Burton, Robert (1970). The international wildlife encyclopedia. Marshall Cavendish. pp. 2959–. ISBN 978-0-7614-7266-7. Archived from the original on 31 December 2013. Retrieved 16 September 2011.
  12. ↑ "The Northern Wolverine Project" (PDF). Env.gov.bc.ca. Archived from the original (PDF) on 20 August 2021. Retrieved 20 August 2021.
  13. ↑ "Gulo gulo — USDA Forest Service". Retrieved 20 August 2021.
  14. ↑ Zigouris, J.; Schaefer, J.A.; Fortin, C.; Kyle, C.J. (2013). "Phylogeography and post-glacial recolonization in wolverines (Gulo gulo) from across their circumpolar distribution". PLOS ONE 8 (12): e83837. doi:10.1371/journal.pone.0083837. பப்மெட்:24386287. Bibcode: 2013PLoSO...883837Z. 
  15. ↑ "Mammals of the Soviet Union". 1988. Retrieved 16 September 2021.
  16. ↑ Holbrow, W. C. (1976). The biology, mythology, distribution, and management of the wolverine (Gulo gulo) in western Canada. The University of Manitoba (Masters Thesis).
  17. ↑ Wood, William F.; Terwilliger, Miranda N.; Copeland, Jeffrey P. (2005). "Volatile compounds from anal glands of the wolverine, Gulo gulo". J. Chemical Ecology 31 (9): 2111–2117. doi:10.1007/s10886-005-6080-9. பப்மெட்:16132215. Bibcode: 2005JCEco..31.2111W. 
  18. ↑ Pratt, Philip. "Dentition of the Wolverine". The Wolverine Foundation, Inc. Archived from the original on 27 May 2008. Retrieved 1 July 2007.
  19. ↑ 19.0 19.1 Taylor, Ken (1994). "Wolverine". Wildlife Notebook Series. Alaska Department of Fish & Game. Archived from the original on 6 December 2006. Retrieved 21 January 2007.
  20. ↑ "Wolverine | Size, Habitat, & Facts | Britannica". www.britannica.com (in ஆங்கிலம்). 2024-05-10. Retrieved 2024-05-12.
  21. ↑ "The Wolverine Foundation | Wolverine Distribution". The Wolverine Foundation (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Retrieved 2024-05-12.
  22. ↑ "Wolverine, facts and information". National Geographic (in ஆங்கிலம்). 2023-12-29. Retrieved 2024-05-12.
  23. ↑ Marciszak, Adrian; Kovalchuk, Oleksandr (July 2011). "The wolverine Gulo gulo Linnaeus, 1758 from the Late Pleistocene site at Kaniv: a short review of the history of the species in the Ukraine". researchgate.net. Retrieved October 5, 2021.
  24. ↑ "Mednieki Matīšu pagastā sastapušies ar neparastu, iepriekš neredzētu dzīvnieku". Jauns.lv. 25 July 2022. Retrieved 25 Jul 2022.
  25. ↑ Wilson, Spencer (2023-08-24). "Wolverines could be next up for reintroduction in Colorado". CBS News (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Retrieved 2023-08-25.
  26. ↑ "Extirpated and Rare Species of New York State" (PDF). Esf.edu. Archived from the original (PDF) on 8 February 2022. Retrieved 2022-03-04.
  27. ↑ "Wolverine – Gulo gulo | Wildlife Journal Junior". Nhpbs.org. Retrieved 2022-02-28.
  28. ↑ Van Dijk, J., Gustavsen, L., Mysterud, A., May, R., Flagstad, Ø., Brøseth, H., ... and Landa, A. (2008). "Diet shift of a facultative scavenger, the wolverine, following recolonization of wolves". Journal of Animal Ecology 77 (6): 1183–1190. doi:10.1111/j.1365-2656.2008.01445.x. பப்மெட்:18657209. Bibcode: 2008JAnEc..77.1183V. https://archive.org/details/sim_journal-of-animal-ecology_2008-11_77_6/page/n106. 
  29. ↑ Wolverine Gulo gulo பரணிடப்பட்டது 4 சூன் 2012 at the வந்தவழி இயந்திரம், eNature.com
  30. ↑ Heptner, V.G. and Sludskii, A.A. (1992). Humans are apparently exempt. Mammals of the Soviet Union. Volume II Part 2 Carnivora: Hyenas and Cats. New Delhi: Amerind Publishing, p. 625
  31. ↑ Bret Weinstein; Liz Ballenger; Matthew Sygo (1999). "Gulo gulo". Animal Diversity Web. University of Michigan Museum of Zoology. Archived from the original on 15 October 2013. Retrieved 2023-02-07.
  32. ↑ Heptner, V.G. and Sludskii, A.A. (1992). Humans are apparently exempt. Mammals of the Soviet Union. Volume II Part 2 Carnivora: Hyenas and Cats. New Delhi: Amerind Publishing, p. 625
  33. ↑ Rockwood, Larry L (2015). Introduction to Population Ecology. Wiley. pp. 273–. ISBN 978-1-118-94755-5. Archived from the original on 5 May 2016.
  34. ↑ "World Wildlife Fund–Sweden: 1st International Symposium on Wolverine Research and Management" (PDF). Archived from the original (PDF) on 20 June 2007. Retrieved 4 March 2022.
  35. ↑ 35.0 35.1 35.2 Hurowitz, Glenn (5 March 2008). "First wolverine in 30 years spotted in California". Grist. Archived from the original on 11 August 2012. Retrieved 2023-02-07.
  36. ↑ "The perils of secrecy" இம் மூலத்தில் இருந்து 28 September 2007 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20070928040255/http://www.hcn.org/servlets/hcn.Article?article_id=17093. 
  37. ↑ "Climate change could melt wolverines' snowy refrigerators". Live Science. 13 July 2012. Archived from the original on 29 July 2015. Retrieved 22 October 2015.
  38. ↑ Mead, Rodney A.; Bowles, Mark; Starypan, Greg; Jones, Mike (1993-01-01). "Evidence for pseudopregnancy and induced ovulation in captive wolverines (Gulo gulo)" (in en). Zoo Biology 12 (4): 353–358. doi:10.1002/zoo.1430120405. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1098-2361. 
  39. ↑ 39.0 39.1 39.2 Raloff, Janet (21 October 2010). "Wolverine: Climate warming threatens comeback". Science News (Society for Science & the Public) 178. http://sciencenews.org/view/generic/id/64508/description/Wolverine_Climate_warming_threatens_comeback. பார்த்த நாள்: 31 October 2010. 
  40. ↑ Copeland, Jeffrey P.; Whitman, Jackson S. (2003). "Wolverine (Gulo gulo)". In Feldhamer, George A.; Thompson, Bruce C.; Chapman, Joseph A. (eds.). Wild Mammals of North America: Biology, Management, and Conservation. Johns Hopkins University Press. pp. 672–681. ISBN 978-0-8018-7416-1.
  41. ↑ Barringer, Felicity (2013-02-02). "U.S. Proposes to Protect Wolverines". https://www.nytimes.com/2013/02/02/science/earth/us-proposes-protecting-the-wolverine.html. 
  42. ↑ "Judge: Climate change imperils wolverines". Union-Bulletin.com (in ஆங்கிலம்). 5 April 2016. Retrieved 2023-02-07.
  43. ↑ Grandoni, Dino (2023-11-29). "It's furry, it's fierce — and in much of the U.S., it's now protected". https://www.washingtonpost.com/climate-environment/2023/11/29/wolverine-climate-endangered/. 
  44. ↑ Crofts, Natalie (2 July 2014). "Wolverine caught on camera in Utah for 1st time". Archived from the original on 14 July 2014.
  45. ↑ 45.00 45.01 45.02 45.03 45.04 45.05 45.06 45.07 45.08 45.09 "Conservation status of large carnivores". Environment > Nature and Biodiversity. European Commission. 10 May 2016. Archived from the original on 13 January 2017. Retrieved 12 December 2016.
  46. ↑ 46.0 46.1 46.2 46.3 46.4 46.5 Shults, Brad; Peltola, Gene; Belant, Jerrold; Kunkel, Kyran (1998). "population ecology of wolverines within Kobuk valley national park and Selawik national wildlife refuge". Rocky Mountain Research Station, US Department of Agriculture – Forest Service. Archived from the original on 18 December 2010. Retrieved 26 January 2008.
  47. ↑ 47.0 47.1 47.2 47.3 47.4 47.5 47.6 47.7 47.8 Golden, Howard N.; Henry, J. David; Becker, Earl F.; Goldstein, Michael I.; Morton, John M.; Frost, Dennis; Poe, Aaron J. (2007). "Estimating wolverine Gulo gulo population size using quadrat sampling of tracks in snow". Wildlife Biology 13 (sp2): 52. doi:10.2981/0909-6396(2007)13[52:EWGGPS]2.0.CO;2. 
  48. ↑ 48.0 48.1 48.2 48.3 48.4 Schwartz, Michael K.; Copeland, Jeffrey P.; Anderson, Neil J.; Squires, John R.; Inman, Robert M.; McKelvey, Kevin S.; Pilgrim, Kristy L.; Waits, Lisette P. et al. (2010). "Wolverine gene flow across a narrow climatic niche". Ecology (Ecological Society of America) 90 (11): 3222–32. doi:10.1890/08-1287.1. பப்மெட்:19967877. http://www.fs.fed.us/rm/pubs_other/rmrs_2009_schwartz_m001.pdf. பார்த்த நாள்: 14 October 2010. 
  49. ↑ "Wolverine Spotted in Yellowstone". Cowboy State Daily (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). 2021-01-13. Retrieved 2021-01-14.
  50. ↑ 50.0 50.1 50.2 50.3 50.4 "Wolverines in California – California Department of Fish and Game". Dfg.ca.gov. Archived from the original on 18 January 2015. Retrieved 15 September 2012.
  51. ↑ 51.0 51.1 51.2 51.3 51.4 Magoun, Audrey; Dawson, Neil; Lipsett-Moore, Geoff; Ray, Justina C. (2004). "Boreal Wolverine: A Focal Species for Land Use planning in Ontario's Northern Boreal Forest – Project Report" (PDF). The Wolverine Foundation, Inc., Ontario Ministry of Natural Resources, Ontario Parks, Wildlife Conservation Society (WCS)/University of Toronto. Archived from the original (PDF) on 4 November 2010. Retrieved 26 January 2008.
  52. ↑ 52.0 52.1 52.2 52.3 52.4 Slough, Brian; et al. (May 2003). "COSEWIC Assessment and Update Status Report on the Wolverine (Gulo gulo) – Eastern Population Western Population in Canada" (PDF). COSEWIC (committee on the status of endangered wildlife in Canada) 2003. COSEWIC assessment and update status report on the wolverine Gulo gulo in Canada. Committee on the Status of Endangered Wildlife in Canada. Ottawa. vi + 41 pp. Retrieved 26 January 2008.
  53. ↑ "Gulo gulo – Wolverine". International Species Identification System. May 2010. Retrieved 9 May 2010.
  54. ↑ Runk, David (25 February 2004). "First Michigan wolverine spotted in 200 years". Associated Press. https://www.nbcnews.com/id/wbna4374309. 
  55. ↑ Bell (15 March 2010). "Only known wolverine in the Michigan wild dies". http://www.freep.com/article/20100315/NEWS06/100315027/1318/Only-wolverine-in-Mich.-wild-dies. 
  56. ↑ "The History of Wolverine". www.marvel.com. Retrieved 2024-08-16.
  57. ↑ "Wolverine: In Comics, Full Report". MARVEL. Retrieved 23 September 2024.
  58. ↑ Armitage, Peter (1992). "Religious ideology among the Innu of eastern Quebec and Labrador". Religiologiques 6. http://www.er.uqam.ca/nobel/religio/no6/armit.pdf. பார்த்த நாள்: 29 June 2007. 

வெளி இணைப்புகள்

[தொகு]
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=வால்வரின்&oldid=4234233" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது