பெண்களைக் கேலிசெய்தல்
ஈவ் டீசிங் (Eve teasing) (தமிழில்:பெண்களைக் கேலிசெய்தல்) என்பது இந்திய ஆங்கிலத்தில் முதன்மையாக நிகழும் இடக்கரடக்கல் ஆகும். இந்தச் சொல் பொது பாலியல் துன்புறுத்தல் அல்லது பெண்களில் மேல் நிகழும் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஆதாம் மற்றும் ஏவாளைப் பற்றிய விவிலியத்தின் படைப்புக் கதையில் ஏவாள் (ஆங்கில உச்சரிப்பு: "ஈவ்") என்ற பெயர் குறிப்பிடுகிறது.[1] இது ஆண் இளைஞர்களின் குற்றங்கள் தொடர்பான பிரச்சனையாக கருதப்படுகிறது.[2] இது பாலியல் ஆக்கிரமிப்பின் ஒரு வடிவமாகும். இது பாலுணர்வைத் தூண்டும் கருத்துகளின் தீவிரத்தில் உள்ளது.
இந்திய தேசிய பெண்கள் ஆணையம் குற்றத்தின் தீவிரத்தை அற்பமாக்குவதற்கு மட்டுமே பயன்படுகிறது என்றும் அதற்குப் பதிலாக பொருத்தமான வார்த்தையை மாற்ற வேண்டும் என்றும் பரிந்துரைத்துள்ளது. இந்திய ஆங்கிலத்தில் இந்த வார்த்தையின் சொற்பொருள் வேர்களைக் கருத்தில் கொண்டு, ஈவ் டீசிங் என்பது ஏவாளின் மீதான சோதனையின் தன்மையைக் குறிக்கிறது. மேலும் அந்தப் பெண்ணின் மீது ஒரு கவர்ச்சியான கிண்டலாக பொறுப்பை வைக்கிறது என்று அவர்கள் வாதிடுகின்றனர்.[3] சிறுமிகள் மற்றும் பெண்களை கிண்டல் செய்வது, கேட்கக்கூடிய கருத்துகளை அனுப்புதல், வாய்மொழியாகவோ அல்லது உடல் ரீதியாகவோ துன்புறுத்துதல் மற்றும் வேண்டுமென்றே தொந்தரவு செய்வது 'ஈவ் டீசிங்' என்று அழைக்கப்படுகிறது.
பின்னணி[தொகு]
பெரும்பாலான தனிப்பட்ட துன்புறுத்தல்களைப் போலவே, பாலியல் துன்புறுத்தல் சட்டப்பூர்வமாக நிரூபிக்க கடினமாக உள்ளது. ஏனெனில் குற்றவாளிகள் பெரும்பாலும் பெண்களை துன்புறுத்துவதற்கு வேண்டுமென்றே விவேகமான வழிகளை வகுக்கிறார்கள். இருப்பினும் ஈவ் டீசிங் பொதுவாக பொது இடங்களிலும் தெருக்களிலும் மற்றும் பொது போக்குவரத்திலும் நிகழ்கிறது.[4] இப்பகுதிக்கு சில வழிகாட்டி புத்தகங்கள் பெண் சுற்றுலாப் பயணிகளை மிதமான, பழமைவாத ஆடைகளை அணிவதன் மூலம் இந்த வகையான ஆண்களின் கவனத்தை ஈர்ப்பதைத் தவிர்க்குமாறு எச்சரிக்கின்றன.[5][6] இருப்பினும், இந்த வகையான தொல்லை இந்திய மற்றும் வெளிநாட்டு பெண்கள் பழமைவாத உடையில் பதிவாகியுள்ளது.
இந்த பிரச்சனை முதன்முதலில் 1970களில் இந்தியாவில் பொது மற்றும் ஊடக கவனத்தைப் பெற்றது.[7] அடுத்த தசாப்தங்களில், அதிகமான பெண்கள் கல்லூரிக்குச் சென்று சுதந்திரமாக பயிலத் தொடங்கினர். அதாவது பாரம்பரிய சமூகத்தில் வழக்கமாக இருந்தபடி அவர்கள் பெரும்பாலும் ஒரு ஆண் துணையுடன் இல்லாமல் இருந்தனர். பதிலுக்கு, பிரச்சனை அபாயகரமான விகிதத்தில் வளர்ந்தது, இருப்பினும் மற்ற கலாச்சாரங்களில் பெண்கள் விரும்பியபடி வந்து செல்லும் போது இது இல்லை.[8]
சட்ட நடவடிக்கைகள்[தொகு]
விரைவில் இந்திய அரசு இந்த நடைமுறையைத் தடுக்க நீதித்துறை மற்றும் சட்ட அமலாக்கப் பரிகார நடவடிக்கைகளை எடுக்க வேண்டியிருந்தது. இந்த விவகாரம் குறித்து காவலர்களுக்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன, மேலும் காவலர்கள் பெண்களை கேலி செய்வோரை சுற்றி வளைக்கத் தொடங்கினர். இந்த நோக்கத்திற்காக சாதாரண ஆடை அணிந்த பெண் காவல் அதிகாரிகளை நியமித்தது குறிப்பாக பயனுள்ளதாக இருந்தது. பல்வேறு மாநிலங்களில் காவல்துறையினரால் பல்வேறு நகரங்களில் அர்ப்பணிக்கப்பட்ட மகளிர் உதவி மையங்கள், பெண்களால் பணியமர்த்தப்பட்ட காவல் நிலையங்கள் மற்றும் சிறப்பு காவல் நிலையங்களை அமைத்தல் போன்ற மற்ற நடவடிக்கைகளும் மேற்கொள்ளப்பட்டது.[9]
இந்த காலகட்டத்தில் பாலியல் துன்புறுத்தல் வழக்குகளில் புகாரளிக்க முன்வரும் பெண்களின் எண்ணிக்கையில் குறிப்பிடத்தக்க அதிகரிப்பு காணப்பட்டது. இந்த நடைமுறைக்கு எதிரான பொதுமக்களின் கருத்தை மாற்றுவதால். கூடுதலாக, இந்த சம்பவங்களின் தீவிரமும் அதிகரித்தது. சில சந்தர்ப்பங்களில் அமில வீச்சுக்கும் வழிவகுத்தது. இது தமிழ்நாடு போன்ற மாநிலங்களை பிணையில் வெளிவர முடியாத குற்றமாக மாற்றியது. மகளிர் அமைப்புகள் மற்றும் பெண்களின் உரிமைகளுக்காக குரல் கொடுப்பவர்களின் எண்ணிக்கையும் அதிகரித்தது. இந்த காலகட்டத்தில் மணமகள் எரிப்பு பற்றிய தகவல்கள் அதிகரித்தன.[10] பெண்கள் சம்பந்தப்பட்ட வன்முறைச் சம்பவங்களின் எண்ணிக்கையில் அதிகரிப்பு என்பது, பெண்களின் உரிமைகள் குறித்த குறைபாடுள்ள அணுகுமுறைகளை சட்டத்தால் திருத்தப்பட்டு ஆதரிக்க வேண்டும். வரவிருக்கும் ஆண்டுகளில், பெண்களை ஆக்கிரமிப்பு நடத்தையில் இருந்து பாதுகாப்பதற்காக வடிவமைக்கப்பட்ட சட்டத்தை இயற்றுவதில் சில நிறுவனங்கள் முக்கிய பங்கு வகித்தன.[8]
சென்னை சம்பவம்[தொகு]
1998 இல் சென்னையைச் சேர்ந்த மாணவியான சரிகா ஷாவின் மரணம்[11] தென்னிந்தியாவில் பிரச்சனையை எதிர்கொள்ள சில கடுமையான சட்டங்களை ஏற்படுத்தியது. கொலை குற்றச்சாட்டுகள் கொண்டுவரப்பட்ட பிறகு, இந்த நடத்தை காரணமாக ஏற்படும் அழுத்தங்களுக்கு சுமார் 70 தற்கொலை அறிக்கைகள் கூறப்பட்டுள்ளன.[8]
இவற்றையும் பார்க்கவும்[தொகு]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Barrett, Grant (2006), "Eve Teasing", The Official Dictionary of Unofficial English, McGraw-Hill Professional, p. 109, ISBN 0-07-145804-2
- ↑ Shah, Giriraj (1993), "Eve-Teasing", Image Makers: An Attitudinal Study of Indian Police, Abhinav Publications, pp. 233–34, ISBN 81-7017-295-0
- ↑ Gangoli, Geetanjali (2007), "Sexual Harassment", Indian Feminisms: Law, Patriarchies and Violence in India, Ashgate Publishing, Ltd., pp. 63–64, ISBN 978-0-7546-4604-4
- ↑ Faizal, Farah; Rajagopalan, Swarna (2005), "In Public Spaces: Security in the Street and in the Chowk", Women, Security, South Asia: A Clearing in the Thicket, SAGE, p. 45, ISBN 0-7619-3387-5
- ↑ "India – Practical information – Health & Safety". Lonelyplanet.com. Lonely Planet. Archived from the original on 7 June 2012.
- ↑ "India – Tips for Women Travelers". Frommer's. John Wiley & Sons, Inc. Archived from the original on 7 June 2012.
- ↑ Historical citations of the phrase at WayWordRadio.org
- ↑ 8.0 8.1 8.2 Natarajan, Mangai (2008), "Role of Women Police", Women Police in a Changing Society: Back Door to Equality, Ashgate Publishing, Ltd., p. 54, ISBN 978-0-7546-4932-8
- ↑ "Special team to check roadside romeos in Allahabad". Indopia. 20 February 2009. Archived from the original on 13 April 2009.
- ↑ Linda S. Stone, Bride Burning, archived from the original on 2015-09-24, பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-09-14
- ↑ "Hassled, but helpless". தி இந்து. Archived from the original on 25 March 2003. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 February 2016.
மேலும் படிக்க[தொகு]
- Saxena, Shobha (1995). Crimes Against Women and Protective Laws. Deep & Deep Publications. https://archive.org/details/nlsiu.345.02153.sax.8962.
- Thomas, Alison M.; Kitzinger, Celia (1997). Sexual Harassment: Contemporary Feminist Perspectives. Open University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-335-19580-6.
- Brant, Clare; Too, Yun Lee (1994). "Sexual Harassment in India: A Case Study of Eve-Teasing in Historical Perspective". Rethinking Sexual Harassment. Pluto Press. பக். 200. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-7453-0838-4.
- Kiran, B. Jyoti. "Eveteasing in India And Tortious Liabilities". LegalServiceIndia.com.
- Vishakha v. State of Rajasthan, Govt. of தமிழ்நாடு, (JT 1997 (7) SC 384)