உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

பசியற்ற உளநோய்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

வார்ப்புரு:Other uses6

Anorexia nervosa
"Miss A" - pictured in 1866 and in 1870 after treatment. She was one of the earliest Anorexia nervosa case studies. From the published medical papers of Sir William Gull.
வகைப்பாடு மற்றும் வெளிச்சான்றுகள்
சிறப்புஉளநோய் மருத்துவம், மருத்துவச் சிகிச்சை உளவியல்
ஐ.சி.டி.-10F50.0-F50.1
ஐ.சி.டி.-9307.1
ம.இ.மெ.ம606788
நோய்களின் தரவுத்தளம்749
ஈமெடிசின்emerg/34 med/144
பேசியண்ட் ஐ.இபசியற்ற உளநோய்
ம.பா.தD000856

பசியற்ற உளநோய் (அனோரெக்சியா நெர்வோஸா) (AN) என்பது உண்ணுதலில் ஒழுங்கீனம், இது ஆரோக்கியமான உடல் எடையைப் பராமரிக்க மறுக்கிற பண்பினைக் கொண்டிருக்கிறது, மற்றும் உருச்சிதைந்த சுய பிம்பம்[1][2] காரணமாக எடை கூடிவிடக்கூடும் என்னும் மனஉறுத்தல் பயம், பாதிக்கப்பட்ட நபர் தங்கள் உடல், உணவு மற்றும் உண்ணும் பழக்கத்தை எவ்வாறு மதிப்பிடுகிறார் மற்றும் எண்ணுகிறார் என்பதை மாற்றிவிடக்கூடிய பல்வேறு புலனுணர்வு சார்புகளால் பராமரிக்கப்பட முடியும். பசியற்ற உளநோய் என்பது ஒரு தீவிரமான மனநோய், அது எந்தவொரு மனநலக்கேட்டிலும் காணப்படும் நோயுற்ற நிலை மற்றும் உயிரிழப்பு போன்றே இதுவும் உயர்ந்த இடர்ப்பாட்டைக் கொண்டிருக்கிறது.[3]

பசியற்ற உளநோய் இளம் வெள்ளைப் பெண்களை பாதிப்புக்குள்ளாக்குகிறது என்று ஒரே மாதிரியாகச் சொல்லப்பட்டபோதிலும், அது எல்லா வயதினரையும், இனங்களையும், சமூகப், பொருளாதார மற்றும் கலாச்சார பின்னணியிலிருக்கும் ஆண் மற்றும் பெண்களை பாதிப்புக்குள்ளாக்கலாம்.[4][5][6][7][8]

அனோரெக்சியா நெர்வோஸா என்னும் சொல் 1873 ஆம் ஆண்டில் இராணி விக்டோரியாவின் தனிப்பட்ட வைத்தியர்களில் ஒருவரான் சர் வில்லியம் குல் அவர்களால் உருவாக்கப்பட்டது.[9] அந்தச் சொல் கிரேக்கத்தை மூலமாகக் கொண்டிருக்கிறது: a (α, இன்மைக்கான முன்னடை), n (ν, இரு உயிர்எழுத்துகளுக்கிடையில் இணைப்பு) மற்றும் ஓரெக்சிஸ் (ορεξις, பசி), இவ்வாறு உண்பதற்கு விருப்பமின்மை என்பதாகப் பொருள்படுகிறது.[10]

குறிகள் மற்றும் நோய்அறிகுறிகள்

[தொகு]

பசியற்ற உளநோய்க்குத் தொடர்புடைய பல்வேறு பண்புக்குரிய நடத்தை மற்றும் உடலியல் அறிகுறிகள் இருந்தபோதிலும் எல்லா அறிகுறிகளும் ஒவ்வொரு தனிமனிதரிடத்திலும் வெளிப்படையாகப் புலப்படுவதில்லை. வளர்ச்சிபெறும் உடல் மற்றும் அரும்புமயிர் எனப்படும் முகத்தில் முடிகள் வளர்தல் போன்று வெளிப்படையாகத் தெரியும் தோல் அறிகுறிகள் அல்லாது, அது பல்சொத்தை மற்றும் பல் இழப்பை ஏற்படுத்துகிறது, அடிவயிற்றைப் பருக்கச் செய்யும் மற்றும் மூட்டுகள் வீங்கிவிடும். ஒவ்வொரு நிலைக்கும் குறிகள் மற்றும் அறிகுறிகளின் வகை மற்றும் தீவிரத்தன்மை வேறுபடுகின்றன, மேலும் அவை இருக்கலாம் ஆனால் வெளிப்படையாக இருக்காது. பசியற்ற உளநோய் மற்றும் சுயமாக ஏற்படுத்திக்கொள்ளும் பட்டினியால் ஏற்படும் ஊட்டச்சத்துக்குறை, உடலில் உள்ள ஒவ்வொரு பெரும் உறுப்பு அமைப்பிலும் தீவிர சிக்கல்களை ஏற்படுத்தும்.[11][12][13]

பசியற்ற உளநோயால் ஏற்படக்கூடிய அறிகுறிகள்
ரசெல்லின் குறி என்பது கையின் வெளிப்புறத்தில் ஏற்படும் வடு, குறிப்பாக வாந்தி எடுக்கவைப்பதற்காக தொண்டைக்குள் விரல்களை நுழைப்பதால் விரல் மூட்டுகளில் ஏற்படும். தோல்கள் தொடர்ந்து பற்களுடன் ஏற்படுத்திக் கொள்ளும் தொடர்பு காரணமாக இந்த வடுக்கள் ஏற்படுகின்றன.
Russell's sign scarring on knuckles due to sticking fingers down throat to force vomiting[14]
சில்பிளெய்ன்கள் என்பது குடல்புண்கள் இது கால்விரல்கள் போன்ற பகுதிகளைப் பாதிக்கின்றன, முன்னரே நோய்த் தாக்கநிலையுடன் இருக்கும் ஒரு நபர் சளி மற்றும் ஈரப்பதத்துக்கு வெளிப்பட்டால் அவை ஏற்படலாம்.
Chilblains, also known as Perniosis.Possible cutaneous complication of anorexia nervosa.[15]
  • வெளிப்படையான, விரைவான, உயிர்த்துடிப்புள்ள எடை குறைதல்
  • ரசெல்ஸ் அறிகுறி:[16] வாந்தியை வரவழைப்பதற்காகத் தொண்டைக்குள் விரலை நுழைப்பதால் விரல் மூட்டுகளில் வடுஏற்படுதல்
  • அரும்புமயிர்: முகம் மற்றும் உடலில் மிருதுவான, மெல்லிய முடி வளர்தல் [17]
  • கலோரிகள் மற்றும் கொழுப்பு உள்ளடக்கங்களுடன் மிகைவிருப்பு
  • உணவு, சமையல் குறிப்பு அல்லது சமைத்தல் பற்றிய சிந்தனை; மற்றவர்களுக்காக விரிவான உணவைச் சமைக்கலாம் ஆனால் தங்களுக்காக அதை உண்ணமாட்டார்கள்[18]
  • மெலிந்திருந்தாலும் அல்லது அபாயகரமாக குறைந்த எடை உடையவராக இருந்தாலும் உணவுக் கட்டுப்பாடு மேற்கொள்ளுதல்
  • எடை கூடிவிடும் அல்லது கூடுதல் எடை கொண்டவராக ஆகிவிடக்கூடும் என்னும் பயம்
  • வழக்கங்கள்: உணவை சிறுத் துண்டுகளாக நறுக்குதல்; மற்றவர்கள் எதிரில் உண்ண மறுத்தல்; உணவை ஒளித்துவைத்தல் அல்லது தூக்கியெறிதல்
  • துப்புரவாக்கல்: மலமிளக்கிகள், உணவுகட்டுப்பாடு மாத்திரைகள், வாந்தியெடுக்கவைக்கும் சிரப் அல்லது தண்ணீர் மாத்திரைகளைப் பயன்படுத்துதல்; சுயமாக தூண்டி வாந்தியை ஏற்படுத்துதல்; சாப்பிட்ட உடனேயே கலோரிகளை விரைவாக அப்புறப்படுத்தும் நோக்கில் வாந்தியெடுப்பதற்காக குளியலறைக்கு ஓடுதல் [19][20]
  • அடிக்கடி, விறுவிறுப்பான உடற்பயிற்சியில் ஈடுபடலாம்[21]
  • உணர்தல்: மற்றவர்கள் மிகவும் மெலிந்திருப்பதாகச் சொன்னபோதும் தான் அதிக எடை கொண்டிருப்பதாக உணர்தல்
  • குளிருக்கு பொறுத்துக்கொள்ளாததாக ஆதல்: உடல் கொழுப்பு இழப்பு காரணமாக அடிக்கடி குளிர்வதாகப் புகார் செய்தல்; கலோரிகளைப் பத்திரப்படுத்தும் முயற்சியில் உடல் தட்பவெப்பம் குறைதல் (தாழ்வெப்பநிலை) [22]
  • மனச்சோர்வு: அடிக்கடி சோகமான, மந்தமான நிலையில் இருத்தல்[23]
  • தனிமை: நண்பர்கள் மற்றும் குடும்பத்தினரைத் தவிர்க்கலாம்; ஒதுங்கியிருத்தல் மற்றும் பேசாதிருத்தல்
  • உடைஉடுத்தல்: எடை குறைப்பை மறைப்பதற்கு தளர்ச்சியான, தளர்ந்து தொங்குகிற உடைகளை அணிதல்
  • அதிகரித்த வாந்தியெடுத்தல் காரணமாக உமிழ் நீர்ச் சுரப்பிகள் உருப்பெருத்தல் காரணமாக கன்னங்கள் வீக்கமடையும்[24]
பசியற்ற உளநோயின் சருமநோய்க்குரிய அறிகுறிகள் [25]
தோல் வறட்சி வளர்ச்சியற்ற மயிர் உதிரல் மஞ்சள் தோல் முகப்பரு அதிநிறமேற்றம்
சிவந்த தோலழற்சி முனை நீலம்பூரித்தல் நீள்குளிர்க்கடி இரத்தப் புள்ளிகள் தோலின் நிறமாற்றத் திட்டு
விரல் இடுக்கு இடை உராய்வு நகச்சுத்தி பொதுவான நமைத்தல் நிறமிக் கோடுகள் காட்டுவாயழல்
தோல் அரிப்பு நோய் திரவக்கோர்வை செந்தடிப்பு கை கால் தோலழற்சி வறட்டுத்தோல்
பசியற்ற உளநோயினால் ஏற்படக்கூடிய மருத்துவச் சிக்கல்கள்
மலச்சிக்கல்[26] வயிற்றுப்போக்கு[27] மின்பகுளி சமச்சீரின்மை[28] குழிகள்[29] பல் இழப்பு[30]
இதயத்தம்பம்[31] மாதவிலக்கின்மை[32] நீர்க் கோர்வை[33] எலும்புப்புரை[34] எலும்பு மெலிதல்[35]
தாழ்நேட்ரிய ரத்தம்[36] தாழ்கேலியரத்தம்[37] விழி நரம்பு இயக்கத் தடை[38] மூளை செயல்திறன் இழப்பு[39][40] வெள்ளணுக்குறை[41][42]

காரணங்கள்

[தொகு]

ஒழுங்கற்ற உணவுஉண்ணும் முறைகளின் தொடர் பட்டினியின் குறிப்பிடத்தக்க கூறு என ஆய்வுகள் கற்பிதம் கூறுகின்றன. மின்னெசோடா பட்டினி பரிசோதனைகளின் முடிவுகள், பட்டினிக்கு ஆட்படும்போது பசியற்ற உளநோயின் பல நடத்தைப் பாங்குகளை, வழக்கமான கட்டுப்பாடுகள் வெளிப்படுத்துவதாகக் காட்டுகின்றன. இது நரம்பியல்உட்சுரப்பு அமைப்புகளில் பல்வேறு மாற்றங்களால் ஏற்படலாம், இது சுய நீட்டிப்புச் சுழற்சியை ஏற்படுத்தும்.[43][44][45][46] சில நிலைமைகளில் பசியற்ற உளநோய் ஏற்படுவதற்கான தூண்டும் காரணியாக உணவுக் கட்டுபாடு போன்ற ஆரம்பகட்ட எடை குறைப்புகள் இருக்கலாம் என ஆய்வுகள் கூறுகின்றன, இது பசியற்ற உளநோயிடத்தல் முன்னரே இயல்பாய் இருக்கும் அனுகூலமான நிலை காரணமாக அவ்வாறு அமையலாம். புல்லுருவி நோய்தாக்கம், மருந்துகளின் பக்கவிளைவுகள் மற்றும் அறுவை சிகிச்சை போன்ற பல்வேறு காரணங்களால் எதிர்பாராத எடை குறைதல்களின் விளைவாகவும் பசியற்ற உளநோய் ஏற்படலாம் என ஒரு ஆய்வு தெரிவிக்கிறது. எடை குறைதலே அதற்கான தூண்டு காரணமாக இருக்கிறது.0/}[47]

உயிரியல் காரணங்கள்

[தொகு]
  • மகப்பேறுச் சிக்கல்கள்: பல்வேறு பேறுகாலத்துக்கு முந்தைய மற்றும் பேறுகாலத்துக்குப் பிந்தைய சிக்கல்கள், தாய்வழி இரத்த சோகை, மதுமேக நீரிழிவு, முன்சூல்வலிப்பு, நச்சுக்கொடிச் சார்ந்த திசு அழிவு மற்றும் பிறப்பை அடுத்து வரும் இதயக் கோளாறுகள் போன்றவை உருவாவதற்கான காரணமாக அமைந்துவிடலாம். பிறப்பை அடுத்த வரும் சிக்கல்கள் ஊறு தவிர்த்தல், இது பசியற்ற உளநோய் உருவாக்கத்தில் தொடர்புடைய ஆளுமைகளின் தனித்தன்மைகளில் ஒன்றாகும்.[48][49]
  • மரபியல்: பசியற்ற உளநோய் மிக உயர்ந்த அளவில் மரபுரிமையால் பெறக்கூடியதாக நம்பப்படுகிறது, இதில் மரபுரிமையால் பெறக்கூடிய விகிதம் 56% முதல் 84% வரையில் மதிப்பிடப்படுகிறது.[50][51][52] தொடர்புடைய ஆய்வுகள் நிகழ்த்தப்பட்டிருக்கிறது, இது உண்ணும் முறை, ஊக்கம் மற்றும் திரும்பு விசையியல், ஆளுமைகளின் தனித்தன்மைகள் மற்றும் மன உணர்வு ஆகியவற்றை ஒழுங்குபடுத்தும் மரபணுக்கள் உட்பட 43 மரபணுக்களுக்குத் தொடர்புடைய 128 வெவ்வேறு பல்லுருவியல்கள் ஆய்வுசெய்யப்பட்டது. அகௌடி தொடர்பான புரதக்கூறு, மூளையால் ஏற்பட்ட நரம்புநாடி காரணி, கேட்டக்சால்-ஒ-மிதைல் டிரான்ஸ்ஃபெரேஸ், எஸ்கே3 மற்றும் ஓபியாய்ட் ரிசெப்டர் டெல்டா-1 உடன் தொடர்புடைய புல்லுருவியல்களுக்கு முரணற்ற தொடர்புகள் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.[53] ஒரு ஆய்வில், நார்எபிநெப்ரைன் டிரான்ஸ்போர்டர் மரபணு தூண்டியில் உள்ள வேறுபாடுகள் கட்டுப்பாடுடைய பசியற்ற உளநோயுடன் தொடர்புகொண்டிருந்தது, ஆனால் மிதமிஞ்சிய-வெளியேற்று பசியின்மையுடன் அல்ல.[54]
    • அதிசனனவியல்: அதிசனனவியல் விசையியல்: டிஎன்ஏ மிதைலேஷன் போன்ற வழிமுறைகள் மூலம் மரபணு உணர்ச்சியை மாற்றியமைக்கும் சுற்றுச்சூழல் பாதிப்புகளால் மரபணுக்குரிய மாற்றங்கள் ஏற்படுவதற்கான ஒரு வழிமுறையாகும், இவை எந்தக் கட்டுபாடுகளற்றும் இருப்பவை, மேலும் இது அடிப்படை டிஎன்ஏ வரிசைமுறையை மாற்றுவதில்லை. ஓவர்காலிக்ஸ் ஆய்வில் காட்டப்பட்டிருந்ததைப் போல் அவை மரபுரிமையாக பெறத்தக்கது, ஆனால் வாழ்க்கை முழுவதற்குமே அது தோன்றலாம், மேலும் மாற்றக்கூடிய ஆற்றல்படைத்தது. அதிசனனவியல் விசையியல் காரணமாக டோபாமினெர்ஜிக் நியூரோடிரான்ஸ்மிஷன் மற்றும் ஆட்ரியல் நாட்ரியூரெடிக் பெப்டைட் ஹோமியோஸ்டாடிஸ்ஸின் ஒழுங்கற்றமுறைகள் பல்வேறு உண்ணும் ஒழுங்கின்மைகளில் சம்பந்தப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.[55]" உண்ணும் ஒழுங்கீனமுடைய பெண்களில் ஏஎன்பி ஹோமோஸ்டாசிஸ்ஸின் அறியப்பட்ட மாற்றியமைத்தல்களுக்கு அதிசனனவியல் விசையியல் பங்களிக்கலாம் என்று நாம் முடிவுசெய்கிறோம்." [55][56]
பசியற்ற உளநோய் உட்பட பல்வேறு நரம்பு உளப்பிணிக்குரிய சீர்கேடுகளின் நோய்க் காரணிகள், துயர்ச்செனிப்புகள் மற்றும் நோய்குறி உடலியக்கங்களில் உட்பட்டிருக்கும் இரு முக்கிய நரம்பியத் தூண்டுவிப்பிகளான செரோட்டோனின் மற்றும் டோபாமைன் ஆகியவற்றின் நரம்பு ஆற்றல் முடுக்க வழிப்பாதையின் ஒழுங்கற்றத்தன்மை.
Dysregulation of the dopamine and serotonin pathways has been implicated in the etiology, pathogenesis and pathophysiology of anorexia nervosa.[57][58][59][60]
  • செரோடோனின் டிஸ்ரெகுலேஷன்;[61] குறிப்பாக 5HT1A ரிசெப்டர் உடன் மூளையில் இருக்கும் பகுதிகளில் உயர்ந்த நிலையில் - இந்த அமைப்பானது குறிப்பாக கலக்கம், மன நிலை மற்றும் உத்தேசக் கட்டுப்பாடு ஆகியவற்றுடன் இணைக்கப்பட்டிருக்கிறது. பட்டினி இந்த விளைவுகளுக்கான எதிர்ச்செயலாக கருதப்படுகிறது, ஏனெனில் இது டிரிப்டோபென் மற்றும் ஸ்டீராய்ட் நொதி வளர்சிதை மாற்றத்தைக் குறைப்பதாக அறியப்படுகிறது, இது இந்த இக்கட்டான தளங்களில் செரோடோனின் அளவுகளைக் குறைத்து கலக்கத்தை அணுகவிடாமல் செய்யும். 5HT2A செரோடோனிம் ரிசெப்டர்களின் இதர ஆய்வுகள் (உண்ணுதல், மனநிலை மற்றும் கலக்கம் ஒழுங்குப்படுத்தலுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது), இந்தத் தளங்களில் செரோடோனின் செயல்பாடுகள் குறைந்திருப்பதாகத் தெரிவிக்கின்றன. நோயாளிகள் பசியற்ற உளநோயிலிருந்து மீண்டு வந்த பின்னரும் கூட பசியற்ற உளநோயுடன் தொடர்புடைய தனிமனிதச் சிறப்பியல்புகள் மற்றும் செரோடினின் அமைப்பில் குழப்பங்களும் இன்னமும் வெளிப்படையாக இருப்பதற்கான சான்றுகள் இருக்கின்றன.[62]
  • பிரெயன் டிரைவ்ட் நியூரோடிரோபிக் ஃபாக்டர் (BDNF) என்பது நரம்புக்கட்டி வளர்ச்சி மற்றும் நரம்புநெகிழ்மையை ஒழுங்குபடுத்தக்கூடிய ஒரு புரதம், அது கற்றுக்கொள்ளுதல், நினைவுக்கொள்ளுதல் மற்றும் உண்ணும் நடத்தை மற்றும் ஆற்றல் நீர்ச்சம நிலை ஆகியவற்றைக் கட்டுப்படுத்தும் முன்மூளை கீழுள்ளறை வழிப்பாதை ஆகியவற்றில் ஒரு முக்கியப் பங்காற்றுகிறது. BDNF நரம்பணுக்குணர்த்தி எதிர்ச்செயல்களைப் பெருக்கி குடல்நரம்பு மண்டலத்தில் இணைவளைவுத் தொடர்பை விரிவுபடுத்துகிறது. பசியற்ற உளநோய் கொண்டிருக்கும் நோயாளிகள் மற்றும் பெரும் மனச்சோர்வு போன்ற சில ஒரேநேரத்தில் இருநோய் ஒழுங்கீனங்களைக் கொண்டிருப்பவர்களிடத்தில் குறைந்த அளவு BDNF காணப்படுகிறது.[63][64] உடற்பயிற்சி BDNF அளவை உயர்த்துகிறது.[65]
  • லெப்டின் மற்றும் க்ரெலின்; லெப்டின் என்பது உடலின் வெள்ளை கொழுப்புத்தன்மையுடைய திசுக்களில் இருக்கும் கொழுப்புச் செல்களால் பிரதானமாக உற்பத்திச்செய்யப்படும் ஒரு நொதி, சாயெட்டி உணர்வைத் தூண்டுவதன் மூலம் அது சாப்பிடும் விருப்பம் மீது நிறுத்துகின்ற (பசிக்குறைப்பி) விளைவை ஏற்படுத்துகிறது. கெர்லின் என்பது சாப்பிடும் விருப்பத்தை ஏற்படுத்தும் (செரிமான ஊக்கி) நொதி, இது வயிறு மற்றும் சிறு சிறு குடலின் மேற்பகுதியில் உற்பத்தியாகிறது. இரு நொதிகளின் ஒட்ட நிலைகளும் எடைக் கட்டுப்பாட்டில் ஒரு முக்கியக் காரணியாக இருக்கிறது. அடிக்கடி உடற் பருமனுடன் தொடர்புபடுத்தப்பட்ட போதிலும் இரண்டும் பசியற்ற உளநோய் மற்றும் பெரும்பசி உளநோயின் உடற்கூற்றுப்பிணியுடன் சம்பந்தப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.[66]
  • பெருமூளைச் சிரை இரத்த ஓட்டம் (CBF); பசிக்குறைப்பி நோயாளிகளின் பொட்டுமடல்களில் குறைந்த பெருமூளைச் சிரை இரத்த ஓட்டத்தை நரம்பியல்பிம்ப ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன, இது பசியற்ற உளநோய் தாக்குதலில் ஒரு நோய்த் தாக்கநிலை காரணியாக இருக்கலாம்.[67]
  • தன்தடுப்பாற்று அமைப்பு; மெலெனோகார்டின் போன்ற நரம்பியல் புரதக்கூறுகளுக்கு எதிரான தன் எதிர்ப்பொருள்கள், சாப்பிடும் விருப்பம் மற்றும் உளைச்சல் பிரதிச்செயல்களைத் தூண்டக்கூடியவை போன்ற உண்ணும் ஒழுங்கின்மைகளுடன் தொடர்புடைய தனிமனிதச் சிறப்பியல்புகளைப் பாதிப்பதாகக் கூறப்படுகிறது.[68]
  • ஊட்டச்சத்து பற்றாக்குறைகள்
    • துத்தநாக பற்றாக்குறை தான் பசியற்ற நோய்க்குறியியலை மிகுதியாக்கும் துரிதப்படுத்தும் காரணியாக இருக்கலாம்[69]

சுற்றுச்சூழல் காரணங்கள்

[தொகு]

மேற்கத்திய தொழில்மயமாக்கப்பட்ட நாடுகளில், குறிப்பாக ஊடகங்கள் மூலமாக மெலிந்திருப்பது மிகச் சிறந்த பெண் வடிவமாக விளம்பரப்படுத்துவது போன்ற கலாச்சார காரணிகளின் பங்கைச் சமூகக் கலாச்சார ஆய்வுகள் முதன்மைப்படுத்தியிருக்கின்றன.[70][71] 989,871 ஸ்வீடிஷ் குடியிருப்புவாசிகளில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஒரு சமீபத்திய கொள்ளை நோயியலுக்குரிய ஆய்வு, பசியற்ற உளநோய் ஏற்படுத்துவதற்கு பாலினம், இனம் மற்றும் சமூகப் பொருளாதார அந்தஸ்து ஆகியவை பெரும் பங்குவகிப்பதாகக் குறிப்பிடுகிறது, ஐரோப்பியரல்லாத பெற்றோர்களுடையவர்கள் மிகக் குறைந்த அளவே இந்த நிலைமைக்குக் கண்டறியப்படுகிறார்கள், மற்றும் வளமான வெள்ளையர் குடும்பங்கள் மிக அதிக இடர்ப்பாட்டுடன் இருக்கிறார்கள்.[72] குறிப்பாக மெலிந்து காணப்படுவதற்குச் சமூக நெருக்கடி உள்ள தொழில்துறைகளில் இருக்கும் நபர்கள் (மாடல்கள் மற்றும் நடனமாடுபவர்கள் போன்று) தங்கள் தொழில் வாழ்க்கையின் காலப்போக்கில் பசியற்ற உளநோய் ஏற்படுவதற்கு அதிக வாய்ப்பினைக் கொண்டிருக்கிறார்கள்[73] மேலும் ஆய்வுகள் பசியற்ற உளநோயுடையவர்கள் எடை-குறைப்பை ஆதரிக்கும் கலாச்சார மூலங்களுடன் அதிகரித்த தொடர்பை வைத்திருப்பதாகவும் கூறுகின்றன.[74]

பசியற்ற உளநோய் கண்டறியப்பட்ட மருத்துவம் சார்ந்த குழுக்களில் குழந்தை பாலியல் கொடுமை நிகழ்வுகள் அதிகரித்த அளவில் இருப்பதாகத் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. பசியற்ற உளநோய்க்கு முந்தைய பாலியல் கொடுமைதான் குறிப்பிடப்பட்ட இடர்ப்பாட்டுக் காரணியாக எண்ணப்படாதபோதும், அத்தகைய கொடுமைகளை அனுபவித்தவர்கள் கூடுதலாக தீவிரத்தன்மை மற்றும் நீடித்த அறிகுறிகளைக் கொண்டிருப்பதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகமாக இருக்கிறது.[75]

மன இறுக்கத்துடன் தொடர்பு

[தொகு]

கிறிஸ்டோபர் கில்பெர்க்கின் (1985) மற்றும் சிலரின், பசியற்ற உளநோய் மற்றும் மன இறுக்கம் இடையிலான உறவை முதலில் பரிந்துரைத்ததற்குப் பின்னர்,[76][77][78] பதின்வயதில் பசியற்ற உளநோய் தொடங்குவது குறித்து ஸ்வீடனில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஒரு பெரிய அளவிலான நீளப்பக்கமான ஆய்வு நீண்ட காலமான உணவு ஒழுங்கீனத்திலிருக்கும் 23% மக்கள் மன இறுக்க உடற்குழியில் இருப்பதாக உறுதிசெய்தது.[79][80][81][82][83][84][85]

மனஇறுக்க உடற்குழியில் இருப்பவர்கள் மோசமான விளைவுகளை எதிர்கொள்ளவிருக்கிறார்கள்,[86] உள்ளபடியே பசியற்ற உளநோய் அல்லாமல் மன இறுக்கத்தை சீராக்குவதற்கு ஏற்ப உருவாக்கப்பட்ட நடத்தை மற்றும் மருந்துமாத்திரை சிகிச்சைகள் ஆகியவற்றின் கலவையான பயன்பாட்டிலிருந்து பயனடையலாம்.[87][88]

இதர ஆய்வுகள், மிகக் குறிப்பிடும் வகையில் இங்கிலாந்தின் மௌட்ஸ்லே மருத்துவமனையில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வு பசியற்ற உளநோய் கொண்ட மக்களிடத்தில் தன்மைய தனிக்கூறு பொதுவாகக் காணப்படுவதாகத் தெரிவிக்கிறது, பகிர்ந்த தனிக்கூறுகளில் உள்ளடங்கியிருப்பது; செயலாற்றும் காரியம், மனஇறுக்க ஈவு கணிப்பு, மத்திய ஓரியல்பு, மனம் பற்றிய கோட்பாடு, புலனுணர்வு சார்ந்த-நடத்தை நெகிழ்வுத்தன்மை, மனவெழுச்சி ஒழுங்கமைப்பு மற்றும் முகபாவங்களைப் புரிந்துகொள்ளுதல்.[89][90][91][92][93][94]

சூக்கெர் மற்றும் பலர் (2007) மன இறுக்க உடற்குழியில் இருக்கும் நிலைமைகள், பசியற்ற உளநோயினைக் குறிப்பாய்த் தெரிவிக்கிற புலனுணர்வு சார்ந்த என்டோபெனோடைப் கொண்டிருப்பதாகப் பரிந்துரைக்கின்றனர்.[95]

ஆண்களிடத்தில்

[தொகு]
ஒரு குறிப்பிட்ட ஆண்டில் எம்ஆனோரெக்சியா அல்லது ஆண் பசியின்மை நோயுடன் துன்பப்படும் 1 மில்லியன் ஆண்களில் டென்னிஸ் குவாட்டும் ஒருவர்.
Dennis Quaid suffered from "Manorexia".[96]

பசியற்ற உளநோயினால் துன்பப்படும் ஆண்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்த அளவில் இருக்கிறது.[சான்று தேவை] ஏனெனில் பசியற்ற உளநோய் பொதுவாக குறிப்பிட்டவகையில் இளம் வெள்ளைப் பெண்களைத் தாக்குவதாக ஒரு அனுமானிக்கப்பட்ட குறி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆண்களில் உண்ணும் ஒழுங்கீனங்கள் ஒரேபால் ஈர்ப்பு மற்றும் இரு பாலின ஈர்ப்பு சமூகங்களில் மிக அதிகமாக இருக்கிறது,[97] இருந்தபோதிலும் அது எதிர்பாலாரிடம் ஈர்ப்புடையவர்களையும் பாதிக்கிறது.

அனுமானிக்கப்பட்ட குறிப்புகள் இருந்தபோதிலும், நடிகர் டென்னிஸ் குவேய்ட் போன்ற சில உயர் சுயமுகவரிகளைக் கொண்டிருக்கும் ஆண் பிரபலங்கள் உண்ணும் ஒழுங்கீனங்களுடனான தங்கள் போராட்டதை வெளியிட்டிருக்கிறார்கள். 1994 ஆம் ஆண்டில் "வியாட் இயர்ப்" திரைப்படத்தில் டாக் ஹால்லிடேவாக நடிப்பதற்காக தான் நாற்பது பௌண்ட் எடையைக் குறைப்பதற்காக உணவுக் கட்டுப்பாடு மேற்கொள்ளப்பட்டவுடன் தன் தொந்தரவுகள் ஆரம்பமாயின என்று குவாய்ட் தெரிவித்துள்ளார்.[சான்று தேவை]

வின்கான்சின், ரோஜெர்ஸ் மெமோரியல் மருத்துவமனையில் உண்ணும் ஒழுங்கீனங்கள் திட்டத்தின் மருத்துவ இயக்குநராக இருப்பவர் தாமஸ் ஹோல்ப்ரூக். உண்ணும் ஒழுங்கீனங்களில் நிபுணத்துவம் பெற்ற மனநோய் மருத்தவராக இருந்தபோதிலும், கட்டாயத்துக்குள்ளான உடற்பயிற்சி செய்யும் பசியற்ற உளநோய்க்கு அவதிப்பட்டார். 6 அடி உயரமுள்ள அந்த மனநோய் மருத்துவர் ஒரு நேரத்தில் வெறும் 135 பௌண்ட் எடை கொண்டிருந்தார். "பருமனாக இருப்பதை நினைத்து எனக்கு பயமாக இருந்தது" என்று கூறினார்.[98][99]

நோய்கண்டறிதல்

[தொகு]

மருத்துவம்

[தொகு]

ஆரம்ப நோய்கண்டறிதல் பரிசோதனை, ஒரு திறமையான மருத்துவ நிபுணத்துவம் பெற்றவரால் மேற்கொள்ளப்படவேண்டும். நச்சு அல்லது நுண்ணுயிர் நோய்த்தாக்கம், நொதிக்குரிய ஏற்றத்தாழ்வுகள், நரம்பியல் சீர்க்கேட்டு நோய்கள் மற்றும் மூளைக் கட்டிகள் போன்ற பன்மடங்கு மருத்துவ நிலைமைகள் இருக்கின்றன, இவை பசியற்ற உளநோய் உட்பட மன நல சீர்கேட்டைப் பிரதிபலிக்கும். பொது மனநல இயல் ஆவணக் காப்பகத்தில் வெளியிடப்பட்ட மனநல மருத்துவர் ரிச்சர்ட் ஹால் அவர்களால் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஒரு ஆழ்ந்த ஆய்வுப்படி: '

  • மருத்துவ நோய்கள் அடிக்கடி மனநல நோய் அறிகுறிகளைக் காட்டுகின்றன.
  • மனநல அறிகுறிகளை மட்டுமே ஆதாரமாகக் கொண்டு உடலியல் சீர்கேடுகளைச் செயல்பாட்டு மன நல சீர்கேடுகளிலிருந்து வேறுபடுத்திக் காண்பது கடினம்.
  • மனநல நோயாளிகளின் ஆரம்பகட்ட மதிப்பீட்டில் விரிவான உடலியல் பரிசோதனைகள் மற்றும் ஆய்வுக்கூட பரிசோதனைகள் வழக்கமான நடைமுறையாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது.
  • பெரும்பாலான நோயாளிகள் தங்கள் மன நோய் அறிகுறிகளுக்குக் காரணமாயிருக்கக்கூடிய மருத்துவ நோய்களைப் பற்றி அறிந்திருப்பதில்லை.
  • மருத்துவ ரீதியாக தூண்டப்பட்ட அறிகுறிகளுடன் இருக்கும் நோயாளிகளின் நிலைமைகள் ஆரம்பத்தில் அவ்வப்போது நடைமுறைசார்ந்த பைத்தியம் என்று தவறாக கண்டறியப்படுகிறது.[100][101]
  • மருத்துவச் சோதனைகள்: பசியற்ற உளநோயைக் கண்டறிவதற்கும், நோயாளியின் மீது பசியற்ற உளநோயினால் ஏற்படக்கூடிய இணைவான பாதிப்புகளை மதிப்பிடவும் பல்வேறு சோதனைகள் மேற்கொள்ளப்படலாம்.
பசியற்ற உளநோய் கண்டறிதல் மற்றும் மதிப்பீடு செய்வதில் பயன்படுத்தப்படும் மருத்துவப் பரிசோதனைகள்
  • முழு இரத்த எண்ணிக்கை (சிபிசி): ஊட்டச்சத்துக் குறைவு காரணமாக ஏற்படக்கூடிய வெள்ளணு மிகைப்பு, வெள்ளணுக்குறை, உறைவுச் செல்லேற்றம் மற்றும் இரத்த சோகை போன்ற பல்வேறு சீர்கேடுகளின் இருப்புத்தனமையை மதிப்பிடுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படும் வெள்ளை இரத்த அணுக்கள், சிவப்பு இரத்த அணுக்கள் மற்றும் இரத்த உறை அணுக்கள் பரிசோதனை.[102]
  • சிறுநீர் பரிசோதனை: மருத்துவச் சீர்கேடுகளின் நோயறிதலில் பயன்படுத்தப்படும் சிறுநீர் மீது பல்வேறு பரிசோதனைகள் மேற்கொள்ளப்படுகிறது, இது பொருள் தவறாகப் பயன்படுத்தலுக்கான பரிசோதனையாகவும் ஒட்டுமொத்த உடல்நலம் சுட்டிக்காட்டியாகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.[103]
  • எலிசா: பொர்ரெலியா பர்க்டோஃபெரி (லைம் டிசீஸ்) போன்ற நோய்எதிர்ப்புகள் முதல் பல்வேறு நச்சுக் கிருமி மற்றும் பாக்டீரியாக்களை பரிசோதனை செய்வதற்காக பல்வேறு உபவகை எலிசாக்கள் பயன்படுத்தப்படுகிறது.[104]
  • மேற்கத்திய பிளாட் புகுப்பாய்வு: எலிசாவின் பூர்வாங்க முடிவுகளை உறுதிப்படுத்துவதற்காக பயன்படுத்தப்படுகிறது[105]
  • கெம்-20: எஸ்எம்ஏ-20 என்று அறியப்படுகிற கெம்-20, இரத்தச்சீரம் மீது நிகழ்த்தப்படும் இருபது தனிப்பட்ட இரசாயன பரிசோதனைகளின் ஒரு தொகுதி. பரிசோதனைகளில் உள்ளடங்குபவை, இரத்தக் கொழுப்பு, புரதம்/0 பரிசோதனைகள் மற்றும் பொட்டாசியம், குளோரின் மற்றும் சோடியம் போன்ற மின் அயனிகள் பரிசோதனை, மேலும் கல்லீரல் மற்றும் சிறுநீரக செயல்பாடுகளுக்கு வரையறுக்கப்பட்ட சோதனைகள்.|புரதம்/0} பரிசோதனைகள் மற்றும் பொட்டாசியம், குளோரின் மற்றும் சோடியம் போன்ற மின் அயனிகள் பரிசோதனை மேலும் கல்லீரல் மற்றும் சிறுநீரக செயல்பாடுகளுக்கு வரையறுக்கப்பட்ட சோதனைகள்.[106]]]
  • குளுக்கோசு சகிப்புச்சோதனை: குளுக்கோசை வளர்ச்சிதை மாற்றம் செய்வதற்கான உடலின் இயலும்தன்மையை மதிப்பிடுவதற்கு வாய்வழி குளுக்கோசு சகிப்புச் சோதனை (OGTT) பயன்படுத்தப்படுகிறது. நீரிழிவு, இன்சுலின் புற்று, குஷ்ஷிங்க்ஸ் நோய்க் குறித்தொகுப்பு, இரத்தச் சர்க்கரைக் குறை மற்றும் பல பைஉரு அண்டப்பை நோய்க் குறித்தொகுப்பு போன்ற பல்வேறு சீர்க்கேடுகளை கண்டறிவதற்குப் பயன்படுத்தப்படலாம்.[107][108]
  • செக்ரிடின்-சிசிகே சோதனை: கணையம் மற்றும் பித்தப்பை செயல்பாடுகளை மதிப்பிடுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது[109][110]
  • ஊநீர் கோலினெஸ்டெரேஸ் சோதனை: கல்லீரல் நொதிகளின் (அசிடைல்கோலினெஸ்ட்ரெஸ் மற்றும் சூடோகோலினெஸ்டெரேஸ்) ஒரு சோதனை, கல்லீரல் செயல்பாட்டின் சோதனையாகவும் ஊட்டச்சத்துக்குறையின் விளைவுகளை மதிப்பிடுவதற்காகவும் பயன்படுகிறது[111]
  • ஈரல் செயல் சோதனை: கல்லீரல் செயல்பாட்டை மதிப்பிடுவதற்கான ஒரு தொடர்வரிசை சோதனை, சில சோதனைகள் ஊட்டச்சத்துக்குறை, புரதப் பற்றாக்குறை சிறுநீரக செயல்பாடு, இரத்தம் வடிதல் சீர்கேடுகள், குரோன்ஸ் நோய் போன்றவற்றை மதிப்பிடுவதற்காகவும் கூட பயன்படுத்தப்படுகிறது[112]
  • எல்எச் ரெஸ்பான்ஸ் டு ஜிஎன்ஆர்ஹெச்: லியூடினைசிங் ஹார்மோன் (எல்எச்) ரெஸ்பான்ஸ் டு கோனாடோடிரோபின்-ரிலீசிங் ஹார்மோன் (ஜிஎன்ஆர்ஹெச்): முன்மூளை கீழுள்ளறையில் உற்பத்தியாகும் ஒரு இயக்கநீரான ஜிஎன்ஆர்எச்சுக்கு பிரதிச்செயலாற்றும் கபச்சுரப்பியைப் பரிசோதிக்கிறது. பசியற்ற உளநோய் நிலைமைகளில் மத்திய இனப்பெருக்க இயக்கக்குறை அடிக்கடி காணப்படுகிறது.[113]
  • கிரியேடைன் கைனேஸ் சோதனை (சிகே-சோதனை): இதயம் (சிகே-எம்பி), மூளை (சிகே-பிபி) மற்றும் எலும்புத்தசை (சிகே-எம்எம்) ஆகியவற்றில் காணப்படும் ஒரு நொதியான கிரியேடைன கினேசின் இரத்த ஓட்ட நிலைகளை அளவிடுகிறது.[114][115]
  • இரத்த யூரியா நைட்ரேட் (பியூஎன்) சோதனை: யூரியா நைட்ரஜன் என்பது புரத வளர்சிதை மாற்றத்தின் துணைப் பொருள், இது முதலில் கல்லீரலில் உண்டாகி பின்னர் உடலிலிருந்து சிறுநீரகத்தால் நீக்கப்படுகிறது. பியூஎன் பரிசோதனை பிரதானமாக சிறுநீரக செயல்பாட்டை சோதிப்பதற்காகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. குறைந்த இரத்த யூரியா நைட்ரேட் நிலை ஊட்டச்சத்துக்குறைவின் விளைவைக் குறிக்கலாம்.[116]
  • இரத்த யூரியா நைட்ரேட்டுக்கு கிரிடினைன் விகிதம்: இரத்த யூரியா நைட்ரேட்டுக்கு கிரிடினைன் விகிதம் பல்வேறு நிலைமைகளை கணிப்பதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. உயர் இரத்த யூரியா நைட்ரேட்/கிரிடினைன் விகிதம், தீவிரமான நீர்ச்சேர்க்கை, கடுமையான சிறுநீரக செயலிழப்பு, இரத்தச் சேர்க்கை இதயச் செயலிழப்பு, குடல் இரத்தவடிப்பு போன்றவற்றில் ஏற்படலாம். குறை இரத்த யூரியா நைட்ரேட்/கிரடினைன் குறைந்த புரத உணவுமுறை, செலியாக் நோய் ராப்டோமையோலிசிஸ், கல்லீரலில் இழைநார் வளர்ச்சி ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது.[117][118][119]
  • மின் ஒலி இதய வரைவு: இதயத்தின் செயல்பாட்டை மதிப்பிடுவதற்காக அதன் நகரும் படத்தை உருவாக்குவதற்கு செவியுணரா ஒலியைப் பயன்படுத்துகிறது[120]
  • மின்முறையிதயத்துடிப்புப்பதிகருவி (ஈகேஜி அல்லது ஈசிஜி): இதயத்தின் மின் செயல்பாட்டை அளவிடுகிறது, அதிகேலியரத்தம் போன்ற பல்வேறு சீர்கேடுகளைக் கண்டறிவதற்குப் பயன்படுத்தப்படலாம்.[121]
  • மூளை மின்னலை வரைதல் (EEG): மூளையின் மின் செயல்பாட்டை அளவிடுகிறது. அடிமூளைச் சுரப்பி கட்டிகளுடன் தொடர்புடையவை போன்ற வழக்கத்துக்கு மாறான நிலைகளைக் கண்டறிவதற்குப் பயன்படுத்தப்படலாம்.[122][123]
  • மேற்புற ஜிஐ தொடர்: மத்திய மற்றும் மேற்புற குடல் பாதைகளின் இரையக குடலிய சிக்கல்களை மதிப்பிடுவதற்காகப் பயன்படுத்தப்படும் பரிசோதனை[124]
  • தைராய்ட் பரிசோதனை TSH, t4, t3 : தைரய்ட் தூண்டி நொதி (TSH), தைராய்ட் சுரப்பியக்குநீர் (T4) மற்றும் தைராய்ட்சுரப்பு (T3) ஆகியவற்றின் நிலைகளை மதிப்பிடுவதற்காகப் பயன்படுத்தப்படும் பரிசோதனை[125]
  • இணைதைராய்டு இயக்குநீர் (PTH) சோதனை: இரத்தத்தில் உள்ள இணைதைராய்டு இயக்குநீரின் அளவை அளவிடுவதன்மூலம் இணைதைராய்டு செயல்பாட்டை மதிப்பிடுகிறது. பாராஹைபோதைராடிஸத்தைக் கண்டறிவதற்காக இந்தப் பரிசோதனை மேற்கொள்ளப்படுகிறது. இணைதைராய்டு இயக்குநீர், இரத்தத்தில் உள்ள சுண்ணம் மற்றும் எரியம் (நீர்ச்சம நிலை) அளவுகளையும் கட்டுப்படுத்துகிறது.[126]
  • பேரியம் எனிமா: கீழ்ப்புற இரையக குடலிய பாதையின் ஒரு எக்ஸ்ரே பரிசோதனை[127]
  • நியூரோஇமேஜிங்; பிஈடி ஸ்கான், எப்எம்ஆர்ஐ, எம்ஆர்ஐ மற்றும் ஸ்பெக்ட் இமேஜிங போன்ற பல்வேறு தொழில்நுட்பங்களின் பயன்பாடு மூலம் எந்தவொரு உண்ணும் ஒழுங்கீனம் கண்டறிதல் நடைமுறையிலும் சேர்க்கப்பட்டு, புண், கட்டி அல்லது இதர உடலுறுப்பு சார்ந்த நிலைமைகள் உண்ணும் ஒழுங்கீனத்தில் அது மட்டுமே ஒற்றைக் காரணமா அல்லது பங்களிக்கும் காரணியா என்பதைக் கண்டறிவதற்கு உதவுகிறது.
  • "இதன் காரணமாக உண்ணும் ஒழுங்கீனம் இருப்பதாக சந்தேகிக்கப்படும் அனைத்து நோயளிகளுக்கும் ஒரு கிரேனியல் எம்ஆர்ஐ செய்யவேண்டும் என்று பரிந்துரைக்கிறோம்" (டிரம்மர் மற்றும் பலர் 2002)" ஆரம்பநிலையிலேயே பசியற்ற உளநோய் ஏற்படுவதைக் கண்டறிந்து உறுதிசெய்வதற்கு இன்ட்ராகிரேனியல் நோய்க்குறிப்பாய்வும் கூட கருத்தில் எடுத்துக்கொள்ளப்படவேண்டும். இரண்டாவது, ஆரம்ப நிலையிலேயே பசியற்ற உளநோய் ஏற்படுவதைக் கண்டறிவதற்கு நியூரோஇமேஜிங் ஒரு முக்கியப் பங்கினை வகிக்கிறது..."( ஓ பிரீய்ன் மற்றும் பலர் 2001).[128][129]

உளவியல்

[தொகு]

மன நல சீர்கேடுகள் நோய்கண்டறிதல் மற்றும் புள்ளிவிவர கையேட்டில் (டிஎஸ்எம்-IV) பசியற்ற உளநோய் ஊடச்சு I[130] சீர்கேடு என வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. அமெரிக்க மனநல மருத்துவ அமைப்பு வெளியிட்டுள்ளது. சாதாரண மக்கள் தாங்களே நோய்கண்டறிதலுக்கு டிஎஸ்எம்-IV ஐப் பயன்படுத்தக்கூடாது.

  • டிஎஸ்எம்-IV-டிஆர் : பசியற்ற உளநோய் கண்டறிதலுக்கான அளவுகோலில், எடை கூடிவிடும் என்னும் தீவிரமான பயம், வயது மற்றும் உயரத்துக்கு ஏற்ப நிர்ணயிக்கப்பட்டிருக்கும் எடையை விட 85% க்கும் கூடுதலாக உடல் எடையைப் பராமரிக்க மறுத்தல், தொடர்ச்சியாக மூன்றுமுறை தவறிய மாதவிடாய், மற்றும் எடை இழப்பின் தீவிரத்தன்மையை ஏற்க மறுத்தல் அல்லது ஒத்துக்கொள்ளுதல் அல்லது ஒருவரின் சுய பிம்பத்தின் மீதான தோற்றம் அல்லது எடை மீதான தகாத வலியுறுத்தல், அல்லது ஒருவரின் தோற்றம் அல்லது எடையினால் கலக்கமுற்ற அனுபவம் ஆகியவை அடங்கும். இதில் இரண்டு வகைகள் இருக்கிறது: மிதமிஞ்சி உண்ணுதல்/மலம் கழித்தல் வகைகள், மிக அதிகமாக உண்பார்கள் அல்லது தாங்களாகவே மலம் கழிக்கச் செய்வார்கள், கட்டுப்படுத்தும் வகையினர் எதையும் செய்யமாட்டார்கள்.[131]
    • டிஎஸ்எம்-IV பற்றிய குறைகாணல் டிஎஸ்எம்-IV இல் பசியற்ற உளநோய்க்குப் பயன்படுத்தப்படும் கண்டறிதலுக்கான அளவுகோலின் பல்வேறு அம்சங்கள் மீது பல விமர்சனங்கள் இருக்கிறது. எதிர்பார்க்கப்படும் எடையில் 85%க்கும் குறைவாக உடல் எடையைப் பராமரிக்கும் தேவை மற்றும் நோய்கண்டறிதலுக்கு மாதவிலக்கின்மையின் தேவை ஆகியவை இதில் அடங்கும்; சில பெண்களிடம் பசியற்ற உளநோயின் எல்லா அறிகுறிகளும் இருந்தபோதிலும் அவர்கள் தொடர்ந்து மாதவிடாய் பெறுகிறார்கள்.[132] இந்த அடிப்படைகளைக் கொண்டிராதவர்கள் பொதுவாக வேறுவகையில் குறிப்பிடப்படாமல் உண்ணும் ஒழுங்கீனம் என்று வகைப்படுத்தப்படுகிறார்கள், இது சிகிச்சை முறையை மற்றும் காப்பீடு திரும்பப்பெறுதலைப் பாதிக்கலாம்.[133] மிக அதிகமாக உண்ணுதல்/மலம் கழித்தல் வகை மற்றும் கட்டுப்படுத்தும் வகை மற்றும் இரண்டுக்கும் இடையில் மாறிக்கொள்ளும் நோயாளியின் உளப்பாங்கு ஆகியவற்றுக்கிடையில் உள்ள பெருமளவு ஒன்றின்மீதான மற்றொன்றின் பாதிப்பு பற்றிய கண்டறிதல் காரணமாக, பசியற்ற உளநோய் துணைவகை பிரிவினைகளின் நம்பகத்தன்மையும் கேள்விக்கு உள்ளாகியிருக்கிறது.[134][135]
  • ஐசிடி-10: அளவுகோல் ஒன்றாகவே இருக்கிறது, கூடுதலாக, திட்டவட்டமாக இவற்றைக் குறிப்பிடுகிறது
  1. எடை குறைப்புக்கு அல்லது குறைந்த உடல் எடையைப் பராமரிப்பதற்குத் தனிநபர்கள் மேற்கொள்ளும் தூண்டுதல்கள் (கொழுப்புநிறைந்த உணவுகளைத் தவிர்த்தல், சுயமாக தூண்டும் வாந்தி, சுயமாக தூண்டி மலம் கழித்தல், மிக அதிகமான உடற்பயிற்சி, பசி தூண்டியை அடக்குபவைகள் அல்லது சிறுநீரிறக்கிகளை அதிகமாகப் பயன்படுத்துதல்).
  2. பருவமடைதலுக்கு முன்னரே தொடங்கிவிட்டால், நோய் உருவாகுதல் தாமதப்படுத்தப்படுகிறது அல்லது கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது.
  3. குறிப்பிட்ட உடலியக்க அம்சங்களுடன், "முன்மூளை உள்ளறையின்-அடிமூளைச் சுரப்பி-சூலகவெட்டுக்குரிய ஊடச்சை உள்ளடக்கிய பரந்துவிரிந்த உட்சுரப்பு சீர்கேடு, பெண்களிடத்தில் மாதவிலக்கின்மையாகவும் ஆண்களிடத்தில் பாலுறவில் நாட்டமின்மை மற்றும் ஆற்றல் இழப்பாக வெளிப்படும். வளர்ச்சிபெறும் இயக்கநீர்களின் மேலெழும்பிய நிலைகள், அதிகரித்த சிறுநீரக சுரப்புநீர் அளவுகள், தைராய்ட் ஆர்மோன்களில் வெளிப்புற வளர்ச்சிதை மாற்றங்கள் மற்றும் இன்சுலின் சுரத்தலில் வழக்கத்துக்கு மாறான நிலைகள் ஆகியவையும் ஏற்படலாம்" .

மாறுபாடுள்ள நோய்கண்டறிதல்கள்

[தொகு]

பல்வேறு மருத்துவ மற்றும் உளவியல் ரீதியான நிலைமைகள் கூட பசியற்ற உளநோய் என தவறாகக் கண்டறியப்பட்டுள்ளது, சில நிலைமைகளில் 10 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக சரியான நோய்கண்டறிதல் செய்யப்படவில்லை. பசியற்ற உளநோய் என தவறாகக் கண்டறியப்பட்ட ஒரு உணவுக்குழாய் தசை தளராமை நிலையில், நோயாளி மனநல மருத்துவமனையில் இரண்டு மாதங்களுக்கு அடைத்துவைக்கப்பட்டிருந்தார்.[136]

பல்வேறு உளவியல் விஷயங்கள் ஒரு பசியற்ற உளநோய்க்கான காரணியாக அமையலாம், அவற்றில் சில ஒரு தனியான ஊடச்சு I நோய்கண்டறிதலுக்கான அடிப்படைத் தகுதியை நிறைவேற்றுகின்றன அல்லது ஊடச்சு II என குறியீடு செய்யப்பட்ட தனிமனிதச் சிறப்பியல்பு சீர்கேடைக் கொண்டிருக்கிறது, இவ்வாறு அது உண்ணும் ஒழுங்கீனமாக கண்டறியப்பட்டதுடன் ஓரேநேரத்தில் இருநோய் கொண்டதாகக் கருதப்படுகிறது. ஊடச்சு II சீர்கேடுகள் மேலும் ஏ, பி மற்றும் சி என மூன்று "தொகுப்பு"களாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. தனிமனிதச் சிறப்பியல்பு சீர்கேடு மற்றும் உண்ணும் ஒழுங்கீனம் ஆகியவற்றுக்கு இடையில் காரணமாகச் செயல்படுதல் இன்னமும் முழுமையாக நிரூபிக்கப்படவில்லை.[137] சிலர் முன்னரே ஒரு சீர்கேட்டினைக் கொண்டிருப்பார்கள், அது உண்ணும் ஒழுங்கீனம் ஏற்படுவதற்கான ஊறினை அதிகரிக்கச் செய்யலாம்.[138][139][140] சிலருக்கு அதற்குப் பின்னரும் கூட ஏற்படலாம்.[141] உண்ணும் ஒழுங்கீனத்தின் நோய்அறிகுறிகள் தீவிரத்தன்மை மற்றும் வகை, ஓரேநேரத்தில் இருநோய் பாதிப்பதாகத் தெரிகிறது.[142] இந்த ஒரேநேரத்தில் இருநோய் சீர்கேடுகள் தாமே பன்மடங்கு மாறுபாட்டுள்ள கண்டறிதல்களைக் கொண்டிருக்கிறது, லைமெ நோய் அல்லது தாழ்தைராய்டியம் போன்ற ஒப்புமையற்ற காரணங்களினால் ஏற்படக்கூடிய மனச்சோர்வு போன்றவற்றைக் கொண்டிருக்கிறது.

ஓரேநேரத்தில் இருநோய் சீர்கேடுகள்
ஊடச்சு I ஊடச்சு II
மனச்சோர்வு[143] மிகைவிருப்புடைய கட்டாய தனிமனித இயல்பு சீர்கேடு[144]
பொருள் தவறான பயன்பாடு, மிதமிஞ்சிய மதுப்பழக்கம்[145] வரம்பிட்ட தனிமனித இயல்பு சீர்கேடு[146]
மனக்கவலை சீர்கேடுகள்[147] தற்காதலுடைய தனிமனித இயல்பு சீர்கேடு[148]
மிகைவிருப்புடைய கட்டாயச் சீர்கேடு[149][150] மிகையான உணர்ச்சிக்குரிய தனிமனித இயல்பு சீர்கேடு[151]
கவனம்-பற்றாக்குறை-அதியியக்கம்-சீர்க்கேடு[152][153][154][155] தவிர்த்தல் தனிமனித இயல்பு சீர்கேடு[156]
  • உடல் டைஸ்மார்பிக் சீர்கேடு (BDD) சோமாடோஃபார்ம் சீர்கேடு என பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது, இது மக்கள்தொகையின் 2% த்தை பாதிப்புக்குள்ளாக்குகிறது. உண்மையான அல்லது புலனுணரப்பட்ட உடலியல் குறைபாடு பற்றிய மிக அதிகமான சிந்தனையால் உடல் டைஸ்மார்பிக் சீர்கேடு பண்பியல் படுத்தப்படுகிறது. உடல் டைஸ்மார்பிக் சீர்கேடு ஆண் பெண் என இருவரிடத்திலும் சமமாகக் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. உடல் டைஸ்மார்பிக் சீர்கேடு தவறுதலாகப் பசியற்ற உளநோய் என கண்டறியபட்டபோதிலும், அது 25% முதல் 39% பசியற்ற உளநோய் நிலைமைகளில் இருநிலை நோயாகவும் ஏற்படுகிறது.[157]

உடல் டைஸ்மார்பிக் சீர்கேடு ஒரு கடுமையான மற்றும் வலுவிழக்கச் செய்யும் நிலைமை, இது சமூகத்திலிருந்து தனிமைப்படுத்தல், பெரும் மனச்சோர்வு, தற்கொலை எண்ணங்கள் மற்றும் முயற்சிகளுக்குக் கொண்டுசெல்லும். முகம் கண்டறிதல் பதில்செயல்களை அளப்பதற்கான நியூரோஇமேஜிங் ஆய்வுகள், முக்கியமாக இடது வெளிப்புற முன்மண்டை ஒடு, வெளிப்புற பொட்டுமடல் மற்றும் இடப் பக்கமடல் ஆகியவற்றில் செயல்பாட்டுத்தன்மையைக் காட்டுகிறது, இது தகவல் செயல்முறையாக்கத்தில் அரைக் கோள் வடிவிலான ஏற்றத்தாழ்வுகளைக் காட்டுகின்றன. ஒரு 21 வயதுடைய ஆணிடத்தில் அழற்சி விளைவிக்கின்ற மூளை புடைப்பைத் தொடர்ந்து உடல் டைஸ்மார்பிக் சீர்கேடு உருவான ஒரு நிகழ்வு இருக்கிறது. முன்புற பொட்டுமடல் பகுதியில் ஒரு புதிய செயல்திறன் இழப்பின் இருப்பை நியூரோஇமேஜிங் காட்டியது.[158][159][160][161][162]

பசியற்ற உளநோய், பெரும்பசி உளநோய் மற்றும் வேறுவகையில் குறிப்பிடப்படாத உண்ணுதல் ஒழுங்கீனம் (EDNOS) ஆகியவற்றுக்கிடையிலான நோய்கண்டறிதலில் உள்ள வேறுபாடுகளைக் காண்பது மிகவும் கடினம், ஏனெனில் இந்த நிலைமைகளில் நோய்கண்டறியப்பட்ட நோயாளிகளுக்கிடையில் இது ஒன்றின் மீது மற்றொன்றை படியச் செய்துவிடுகிறது. நோயாளியின் ஒட்டுமொத்த நடவடிக்கையில் அல்லது எண்ணத்தில் வெளிப்படையாகத் தெரியும் சிறு மாற்றங்கள், நோய்கண்டறிதலை "உளநோய்: மிகுதியாக உண்ணும் வகை"யிலிருந்து பெரும்பசி உளநோயாக மாறிவிடலாம். உண்ணும் ஒழுங்கீனம் உடைய நபரின் நடத்தைகள் மற்றும் நம்பிக்கைகள் காலப்போக்கில் மாற்றம்கொள்ளும்போது பல்வேறு நோய் கண்டறிதல்களுக்கும் "ஆட்படுவது" ஒன்றும் வழக்கத்துக்கு மாறானது அல்ல.[95]

சிகிச்சை

[தொகு]

பசியற்ற உளநோய்க்கான சிகிச்சை மூன்று முக்கியப் பகுதிகளை எதிர்கொள்ள முயல்கிறது. 1) நோயாளியை ஒரு ஆரோக்கியமான உடல்நலத்துக்கு மீண்டும் கொண்டுவருதல்; 2) நோய்க்குத் தொடர்புடைய உளவியல் சீர்கேடுகளைக் குணப்படுத்துதல்; 3) உண்ணும் ஒழங்கீனத்தை முதலில் ஏற்படுத்திய எண்ணைத்தை அல்லது நடத்தைகளைக் குறைத்தல் அல்லது நீக்குதல்.[163]

  • உணவுமுறை மற்றும் ஊட்டச்சத்து
    • பசியற்ற உளநோய் சிகிச்சையில் துத்தநாகம் அளித்தல் மிகவும் ஆதாயமாக இருப்பதாகப் பல்வேறு ஆய்வுகளில் காட்டப்படுகிறது, உடல் எடையை அதிகரிக்கச் செய்வதன் மூலம், இது துத்தநாகம் பற்றாக்குறை இல்லாத நோயாளிகளிடத்திலும் பயனுடையதாக இருக்கிறது.[164]

"On the basis of these findings and the low toxicity of zinc, zinc supplementation should be included in the treatment protocol for anorexia nervosa".

[165]

CONCLUSIONS: Oral administration of 14 mg of elemental zinc daily for 2 months in all patients with AN should be routine.[166]


    • அத்தியாவசிய கொழுப்பு அமிலங்கள்: ஒமேகா-3 கொழுப்பு அமிலங்கள் டோகோஸாஹெகஸோனிக் அமிலம் (DHA) மற்றும் எய்கோசாபென்டேயிநாய்க் அமிலம் (EPA) பல்வேறு நரம்புஉளப்பிணி சீர்கேடுகளுக்குப் பயனுடையதாக இருப்பதாகத் தெரிவிக்கப்படுகிறது. ஈதைல்-எய்கோசாபென்டேயிநாய்க் அமிலம் (E-EPA) மற்றும் நுண் ஊட்டப்பொருள்களுடன் சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டவுடன் தீவிர பசியற்ற உளநோய் கொண்டிருந்த நிலைமையில் விரைவான முன்னேற்றங்கள் இருந்ததாகத் தெரிவிக்கப்பட்டது.[167] DHA மற்றும் EPA அளித்தல், பசியற்ற உளநோயின் பல ஒரேநேரத்தில் இருநோய் சீர்கேடுகளுக்குப் பயனுடையதாக இருந்ததாகக் காட்டப்படுகிறது, அவற்றுள் கவனம் செலுத்துதல் பற்றாக்குறை/அதியியக்கம் சீர்கேடு (ADHD), மன இறுக்கம், பெரும் உளச் சோர்வு சீர்கேடு (MDD),[168] இருமுனை சீர்கேடு மற்றும் தனிமனிதச் சிறப்பியல்பு எல்லைச் சீர்கேடு ஆகியவை அடங்கும். துரிதப்படுத்தப்பட்ட புலன் உணர்வு குறைவு மற்றும் மிதமான புலன் உணர்வு பலவீனம் (MCI), டிஎச்ஏ/ஈபிஏ ஆகியவற்றின் குறைக்கப்பட்ட திசு நிலைகளுடன் இயைபுபடுத்தி, குறைநிரப்புகள் புலன் உணர்வு செயல்பாட்டை மேம்படுத்தியுள்ளது.[169][170]
    • ஊட்டச்சத்து ஆலோசனை[171][172]
      • மருத்துவ ஊட்டச்சத்து சிகிச்சை (MNT); ஊட்டச்சத்து சிகிச்சை என்றும் குறிப்பிடப்படும் இது, ஒரு நபரின் மருத்துவ வரலாறு, உளவியல் மற்றும் அறிவியல் வரலாறு, உடலியல் பரிசோதனை மற்றும் உணவுமுறை விவரங்கள் ஆகியவற்றின் மீதான ஒரு விரிவான மதிப்பீட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டு உணவுச்சத்து சிகிச்சை அல்லது நோய்நீக்கும் சிகிச்சையை உருவாக்கி வழங்கும்.[173][174][175]
  • மருந்துகள்
    • ஓலான்சாபைன்: பசியற்ற உளநோயின் சில குறிப்பிட்ட அம்சங்களைக் குணமடையச் செய்வதில் செயலூக்கத்துடன் இருப்பதாகக் கண்டறியப்பட்டுள்ளது மேலும் அது பருமயெண்ணை உயர்த்துவதில், மிகைவிருப்பத்தைக் குறைப்பதில், உணவு பற்றிய மிகைவிருப்ப எண்ணங்களைக் குறைப்பது உட்பட, உதவுகிறது.[176][177]
  • உள மருத்துவம்/அறிவுத்திறன் சரி செய்தல்
    • புலனுணர்வு சார்ந்த நடத்தை சிகிச்சை (CBT) ""புலனுணர்வு சார்ந்த நடத்தை சிகிச்சை (CBT)" என்னும் சொல் ஒத்தத்தன்மையுடைய நோய்சிகிச்சைகளின் பிரிவுகளுக்கான ஒரு பொதுச் சொல். புலனுணர்வு சார்ந்த நடத்தை சிகிச்சைக்குப் பல்வேறு அணுகுமுறைகள் இருக்கிறது.". புலனுணர்வு சார்ந்த நடத்தை சிகிச்சை என்பது ஒரு ஆதாரம் சார்ந்த அணுகுமுறை, பசியற்ற உளநோய் உடைய வளர்இளம்பருவத்தினர் மற்றும் பெரியவர்களிடத்தில் இது பயனுடையதாக இருப்பதாக இன்றைய நாள் வரையிலான ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன.[178][179][180]
புலனுணர்வு சார்ந்த நடத்தை சிகிச்சைகள்
சிந்திக்கவல்ல மனவெழுச்சிசார்ந்த நடத்தை சிகிச்சை பேச்சுவழக்கத்துக்குரிய நடத்தை சிகிச்சை[181] சிந்திக்கவல்ல வாழ்தல் சிகிச்சை சிந்திக்கவல்ல நடத்தை சிகிச்சை புலனுணர்வு சார்ந்த சிகிச்சை
    • ஏற்றுக்கொள்ளுதல் மற்றும் ஒப்படைத்தல் சிகிச்சை: ஒருவகையான புலனுணர்வு சார்ந்த நடத்தை சிகிச்சை, பசியற்ற உளநோய் குணப்படுத்தலில் நம்பிக்கையளித்திருக்கிறது பங்கேற்பாளர்கள் குறைந்தது சில வழிவகைகளில் மருத்துவரீதியான குறிப்பிடும்படியான மேம்பாடுகளை அடைந்தார்கள்; ஒராண்டு செயலைத் தொடர்ச்சியாக செய்தபின்னரும் எந்தப் பங்கேற்பாளரும் மோசமடையவில்லை அல்லது எடை இழக்கவில்லை. [182]

பச்சை சிவப்பு நீலம்
ஊதா நீலம் ஊதா


நீலம் ஊதா சிவப்பு
பச்சை ஊதா பச்சை


ஸ்ட்ரூப் சோதனை:
புலனுணர்வ சார்ந்த சீர்திருத்தும் சிகிச்சையில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இரண்டாவது தொகுப்பு வண்ணங்களின் பெயர்களை அழைப்பதைக் காட்டிலும் முதல் தொகுப்புப் பெயர்களை அழைப்பது விரைவாகவும் எளிதாகவும் இருக்கிறது
    • புலனுணர்வு சார்ந்த சீர்திருத்தும் சிகிச்சை(CRT): இலண்டனிலுள்ள கிங்கஸ் கல்லூரியில் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு புலனணுர்வு மறுசீரமைப்பு சிகிச்சையான இது கவனம் செலுத்துதல், வேலைசெய்யும் நினைவு, புலனுணர்வு சார்ந்த நெகிழும்தன்மை மற்றும் திட்டமிடல், மேலும் மேம்பட்ட சமுதாய செயல்பாட்டுக்கு இட்டுச் செல்லும் செயலாற்றும் செயல்பாடு போன்ற நரம்பியல் புலனுணர்வுத் திறன்களை மேம்படுத்துவதற்காக வடிவமைக்கப்பட்டது. பசியற்ற உளநோயுடைய நோயாளிகள் புலனுணர்வு சார்ந்த நெகிழும்தன்மையில் தொந்தரவுகளைக் கொண்டிருப்பதாக நரம்பு சம்பந்தப்பட்ட உளவியல் ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. வளர்இளம்பருவத்தினர்கள் மீது கிங்க் கல்லூரி[183] மற்றும் போலந்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வுகளில் பசியற்ற உளநோய்க்கு சிகிச்சை அளிப்பதில் புலனுணர்வு சார்ந்த சீர்திருத்தும் சிகிச்சை பலனளிக்கக்கூடியதாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது,[183] அமெரிக்காவில் மருத்துவ ரீதியான பரிசோதனைகள் நேஷனல் இன்ஸ்டிடியூட் ஆப் மென்டல் ஹெல்த்[184] மூலம் 10-17 வயதுடைய வளர்இளம்பருவத்தினர் மீது இன்னமும் மேற்கொள்ளப்படுகிறது மேலும் ஸ்டான்ஃபோர்ட் பல்கலைக்கழகம் 16 வயதுக்கு மேற்பட்டவர்களிடம் புலனுணர்வு சார்ந்த நடத்தை சிகிச்சையுடன் ஒரு இணைந்த சிகிச்சையை மேற்கொண்டிருக்கிறது.[185]
    • குடும்ப சிகிச்சை: வளர்இளம்பருவ பசியற்ற உளநோயாளிகளின் சிகிச்சையில் பல்வேறு வடிவங்களிலான குடும்ப சிகிச்சை நன்றாக வேலை செய்வதாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது, அவற்றுள் அடங்குபவை "இணைந்த குடும்ப சிகிச்சை" (CFT) , இதில் பெற்றோர்கள் மற்றும் குழந்தை இருவருமே ஒரே மருத்துவரால் ஒன்றாக கவனிக்கப்படுவார்கள், "பிரிக்கப்பட்ட குடும்ப சிகிச்சை" (SFT) இதில் பெற்றோர்களும் குழந்தையும் தனித்தனியாக வெவ்வேறு மருத்துவச் சிகிச்சையாளர்களால் கவனிக்கப்படுவார்கள். "ஈய்ஸ்லெரின் ஒன்றிணைப்புகள், எஃப்பிடி வகையைக் கணக்கில் கொள்ளாமல், நோயாளிகளில் 75% த்தினர் நல்ல பயனைப் பெற்றதாகவும், 15% த்தினர் மத்திய வெளிப்பாட்டைக் கொண்டிருந்ததாகக் காட்டுகிறது... " .[186][187]
    • மௌட்ஸ்லே குடும்ப சிகிச்சை: மௌட்ஸ்லே அணுகுமுறையின் 4 முதல் 5 ஆண்டு பின்தொடர்ந்த ஆய்வு, 90% வரையிலான முழுமையான குணமடைதல் விகிதத்தைக் காட்டுகிறது.[188]
  • இணைந்த/மாற்று சிகிச்சைகள்
    • யோகாசனம்: ஆரம்பகட்ட ஆய்வுகளில், வழக்கமான பராமரிப்பை விட இணைந்த சிகிச்சையாகப் பயன்படுத்துவதற்கு தனித்தனியாக்கப்பட்ட யோகா சிகிச்சை உடன்பாடான விளைவைக் காட்டியிருக்கிறது. இந்த சிகிச்சை உண்ணும் ஒழுங்கீனம் அறிகுறிகளைக் குறைப்பதாகக் காட்டுகிறது, ஒவ்வொரு உணவு வேளை முடிந்தவுடன் குறந்துவிடக்கூடிய, உணவு பற்றிய சிந்தனையும் இதில் அடங்கும். உண்ணுதல் ஒழுங்கீனம் பரிசோதைனை மீதான மதிப்பெண்கள், சிகிச்சையின் காலப்போக்கில் தொடர்ச்சியாகக் குறைந்து வந்தது.[189]
    • அக்குபஞ்சர்/டுய் நா: சீனாவில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஒரு ஆய்வுப்படி, பசியற்ற உளநோய் சிகிச்சையில் அக்குபஞ்சர் மற்றும் ஒரு வகையான கைவைத்திய சிகிச்சைமுறையான டுய் நா இரண்டையும் இணைத்து மேற்கொள்ளப்பட்ட சிகிச்சையின் அனுகூலமான முடிவுகள் கிடைக்கப்பெற்றதாகக் கூறப்படுகிறது.[190]
  • பரிசோதனைமுறையிலான சிகிச்சை
    • மரிநோல் (டிரோனாபினால்): கஞ்சா செடியின் ஒரு பிசின்-லிருந்து சாறாக்கப்பட்ட உளத்தூண்டல் மருந்துக் கலவையான டெல்டா-9-டிஎச்சி யின் செயற்கையான வடிவம் தான் பசியற்ற உளநோய் சிகிச்சையில் பயன்படுத்துவதற்கு இப்போது ஒரு மருத்துவப் பரிசோதனையாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது, இந்த ஆய்வு 2011 ஆம் ஆண்டில் முடிவடையவிருக்கிறது.[191]
    • கெர்லின் சிகிச்சை: பசியற்ற உளநோய் உடைய நோயாளிகளை மருத்துமனையிலேயே வைத்து சிகிச்சை அளிக்க க்ரெலின் உட்செலுத்துதல் சிகிச்சை முறையைப் பயன்படுத்துவதற்கு ஆரம்ப கட்ட ஆய்வுகள் முடிவுக்கு வந்திருக்கிறது. முடிவுகள் தொடர்புடைய இரையக குடலிய அறிகுறி குறைதலில் உடன்பாடான விளைவு, எந்தவித எதிர்மாறான பாதிப்புகளும் இல்லாமல் சாப்பிடும் விருப்பம் மற்றும் உள்ளெடுக்கும் வலிமையில் அதிகரிப்பு ஆகியவற்றைக் காட்டியது.[192]

நோய்முன்கணிப்பு

[தொகு]

பசியின்மையின் நீண்டகால நோய்முன்கணிப்பு அனுகூலமான பக்கத்தில் இருக்கிறது. அமெரிக்கா முழுவதும் 9,282 பங்கேற்பாளர்களிடம், தேசிய ஒரேநேரத்தில் இருநோய்க்குரிய தன்பிரதி அமைத்தல் கருத்தாய்வு நடத்தப்பட்டது, அதன் முடிவுகள் பசியற்ற உளநோயின் சராசரி காலஅளவு 1.7 ஆண்டுகள் எனக் கண்டறிந்தது. "மக்கள் நம்பிக்கொண்டிருப்பதற்கு நேர்மாறாக, பசியின்மை கண்டிப்பாக நீடித்திருக்கும் நோயாக இருக்கவேண்டியதில்லை; பல நிலைமைகளில் அது தன் கால எல்லைவரை சென்று மக்கள் குணமடைகிறார்கள்..." [193]

குடும்ப சிகிச்சையைப் பயன்படுத்தும் பசியற்ற உளநோய் கொண்டிருக்கும் வளர்இளம்பருவத்தினரைப் பொறுத்தவரையில் 75% நோயாளிகள் நல்ல பயன்களைப் பெற்றுள்ளனர் மேலும் கூடுதலாக 15% த்தினர் நடுநிலையான ஆனால் அதிகமான உடன்பாடான பலன்களை வெளிப்படுத்துகின்றனர்.[186] மௌட்ஸ்லே குடும்ப சிகிச்சையின் ஐந்தாண்டு சிகிச்சைக்குப் பிந்தைய தொடர்ந்து கவனித்தலில் முழுமையாகக் குணமடைந்த விகிதம் 75% முதல் 90% இடையில் இருந்தது.[194] பசியற்ற உளநோயின் தீவிர நிலைமைகளிலும் கூட, மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்டபின்னர் குறிப்பிடப்பட்ட விகிதம் 30% பிந்தியபோதிலும் மற்றும் 57-79 மாதங்கள் குணமடைதலுக்கான நீண்ட காலமாக இருந்தபோதிலும், முழுமையாக குணமடையும் விகிதம் இன்னமும் 76% த்தில் இருந்தது. 10–15 ஆண்டுகளுக்கிடையில் நடத்தப்பட்ட நீண்டகால பின்தொடர்ந்த கவனிப்பில் மீண்டும் பழைய நிலைமைக்குத் திரும்பிய நிலைமைகள் மிகக் குறைந்த அளவாகவே இருந்தது.[195]

நோய்ப்பரவு இயல்

[தொகு]

பசியின்மை நிகழ்வுகள் ஆண்டுக்கு ஒவ்வொரு 100,000 நபர்களில் 8 முதல் 13 நிலைமைகளாக இருக்கிறது, மேலும் நோய் கண்டறிதலுக்குக் கண்டிப்பான அடிப்படையைப் பயன்படுத்திப் பார்க்கையில் இது 0.3% சராசரி பரவியுள்ள தன்மையைக் கொண்டிருக்கிறது.[196][197] இந்த நிலைமை பெரும்பாலும் இளம் வளர்இளம்பருவ பெண்களைப் பாதிக்கிறது, அனைத்து நிலைகளையும் கொண்டு பார்க்கையில் 15 வயது முதல் 19 வயதுக்கிடையில் இருப்பவர்கள் எண்ணிக்கை 40% ஆக இருக்கிறது. தோராயமாக பசியின்மையைக் கொண்டிருக்கும் நபர்களில் 90% பெண்களாக இருக்கிறார்கள்.[198]

வரலாறு

[தொகு]

பசியற்ற உளநோயின் வரலாற்றின் ஆரம்பகாலக் குறிப்புகள் 16 ஆம் நூற்றாண்டு மற்றும் 17 ஆம் நூற்றாண்டு காலத்தில் தொடங்குகிறது, மேலும் பசியற்ற உளநோயை ஒரு நோயாக முதலில் அறியப்பட்டதும் குறிப்பிடப்பட்டதும் 19 ஆம் நூற்றாண்டு இறுதிகளில்.

19 ஆம் நூற்றாண்டுகளின் இறுதியில், "உண்ணாவிரதமிருக்கும் பெண்கள்" மீதான பொதுமக்கள் கவனம் மதம் மற்றும் அறிவியலுக்கு இடையில் ஒரு மோதலை உருவாக்கியது. சாரா ஜேக்கப் ("ஃவெல்ஷ் ஃபாஸ்டிங் கேர்ள்") மற்றும் மேல்லி ஃபான்செர் ("புரூக்ளின் எனிக்மா") போன்ற நிலைமைகளும் சர்ச்சைகளைத் தூண்டிவிட்டன, இதில் நிபுணர்கள் உணவிலிருந்து முழுமையாக உண்ணாதிருத்தல் கோரிக்கைக்கு ஆதரவாக இருந்தனர். நம்பிக்கையுடையவர்கள் உள்ளம் மற்றும் உடலின் இரட்டைத் தன்மையைக் குறிப்பிட்டனர், அதேநேரத்தில் நம்பிக்கையில்லாதவர்கள் அறிவியலின் விதிமுறைகள் மற்றும் வாழ்க்கையின் பொருள் மூலங்களை வலியுறுத்தினர். விமர்சகர்கள், உண்ணாவிரதம் இருக்கும் பெண்களை இசிவு நோய், மூடநம்பிக்கை மற்றும் சூழ்ச்சி என குற்றம் சாட்டினர். மதச்சார்பு விலக்கீடு மற்றும் மருத்துவமயமாக்கலின் வளர்ச்சி, கலாச்சார அதிகாரத்தை சமய குருக்களிடமிருந்து மருத்துவர்களிடம் மாற்றிவிட்டது, இது பசியற்ற உளநோயைப் போற்றுவதிலிருந்து தூற்றுவதாக மாற்றியமைத்தது.[199]

மேலும் பார்க்க

[தொகு]
  • மிதமிஞ்சி உண்ணும் ஒழுங்கின்மை
  • மர்யா ஹார்ன்பேசெர்
  • கரென் கார்பெண்டர்
  • நேஷனல் அசோசியேஷன் ஆஃப் அனோரெக்சிகா நெர்வோசா அண்ட் அசோசியேடட் டிஸார்டர்ஸ்
  • ஆர்தோரெக்சியா நெர்வோசா

குறிப்புதவிகள்

[தொகு]
  1. Rosen JC, Reiter J, Orosan P (January 1995). "Assessment of body image in eating disorders with the body dysmorphic disorder examination". Behaviour Research and Therapy 33 (1): 77–84. doi:10.1016/0005-7967(94)E0030-M. பப்மெட்:7872941. https://archive.org/details/sim_behaviour-research-and-therapy_1995-01_33_1/page/77. 
  2. Cooper MJ (June 2005). "Cognitive theory in anorexia nervosa and bulimia nervosa: progress, development and future directions". Clinical Psychology Review 25 (4): 511–31. doi:10.1016/j.cpr.2005.01.003. பப்மெட்:15914267. https://archive.org/details/sim_clinical-psychology-review_2005-06_25_4/page/511. 
  3. Attia E (February 2010). "Anorexia Nervosa: Current Status and Future Directions". Annual Review of Medicine 61: 425–35. doi:10.1146/annurev.med.050208.200745. பப்மெட்:19719398. 
  4. Hill R, Haslett C, Kumar S (April 2001). "Anorexia nervosa in an elderly woman". The Australian and New Zealand Journal of Psychiatry 35 (2): 246–8. doi:10.1046/j.1440-1614.2001.00871.x. பப்மெட்:11284909. 
  5. Dally P (1984). "Anorexia tardive--late onset marital anorexia nervosa". Journal of Psychosomatic Research 28 (5): 423–8. doi:10.1016/0022-3999(84)90074-6. பப்மெட்:6512734. 
  6. Striegel-Moore RH, Schreiber GB, Pike KM, Wilfley DE, Rodin J (July 1995). "Drive for thinness in black and white preadolescent girls". The International Journal of Eating Disorders 18 (1): 59–69. doi:10.1002/1098-108X(199507)18:1<59::AID-EAT2260180107>3.0.CO;2-6. பப்மெட்:7670444. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_1995-07_18_1/page/59. 
  7. Bennett J (September 2008). "It's not just white girls. Anorexics can be male, old, Latino, black or pregnant. A new book undercuts old stereotypes". Newsweek 152 (11): 96. பப்மெட்:18800573. 
  8. Fassino S, Abbate-Daga G, Leombruni P, Amianto F, Rovera G, Rovera GG (November 2001). "Temperament and character in italian men with anorexia nervosa: a controlled study with the temperament and character inventory". The Journal of Nervous and Mental Disease 189 (11): 788–94. doi:10.1097/00005053-200111000-00009. பப்மெட்:11758663. 
  9. Gull WW (September 1997). "Anorexia nervosa (apepsia hysterica, anorexia hysterica). 1868". Obesity Research 5 (5): 498–502. பப்மெட்:9385628. 
  10. Costin, Carolyn (1999). The Eating Disorder Sourcebook. Linconwood: Lowell House. p. 6. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0585189226.
  11. Abell TL, Malagelada JR, Lucas AR, et al. (November 1987). "Gastric electromechanical and neurohormonal function in anorexia nervosa". Gastroenterology 93 (5): 958–65. பப்மெட்:3653645. https://archive.org/details/sim_gastroenterology_1987-11_93_5/page/958. 
  12. Ulger Z, Gürses D, Ozyurek AR, Arikan C, Levent E, Aydoğdu S (February 2006). "Follow-up of cardiac abnormalities in female adolescents with anorexia nervosa after refeeding". Acta Cardiologica 61 (1): 43–9. doi:10.2143/AC.61.1.2005139. பப்மெட்:16485732. 
  13. Støving RK, Hangaard J, Hagen C (May 2001). "Update on endocrine disturbances in anorexia nervosa". Journal of Pediatric Endocrinology & Metabolism 14 (5): 459–80. பப்மெட்:11393567. 
  14. [28]
  15. [29]
  16. Strumìa R, Varotti E, Manzato E, Gualandi M (2001). "Skin signs in anorexia nervosa". Dermatology 203 (4): 314–7. doi:10.1159/000051779. பப்மெட்:11752819. https://archive.org/details/sim_dermatology_2001_203_4/page/314. 
  17. Walsh JM, Wheat ME, Freund K (August 2000). "Detection, evaluation, and treatment of eating disorders the role of the primary care physician". Journal of General Internal Medicine 15 (8): 577–90. doi:10.1046/j.1525-1497.2000.02439.x. பப்மெட்:10940151. 
  18. Pietrowsky R, Krug R, Fehm HL, Born J (September 2002). "Food deprivation fails to affect preoccupation with thoughts of food in anorectic patients". The British Journal of Clinical Psychology 41 (Pt 3): 321–6. doi:10.1348/014466502760379172. பப்மெட்:12396259. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-clinical-psychology_2002-09_41_3/page/321. 
  19. Kovacs D, Palmer RL (September 2004). "The associations between laxative abuse and other symptoms among adults with anorexia nervosa". The International Journal of Eating Disorders 36 (2): 224–8. doi:10.1002/eat.20024. பப்மெட்:15282693. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2004-09_36_2/page/224. 
  20. Friedman EJ (May 1984). "Death from ipecac intoxication in a patient with anorexia nervosa". The American Journal of Psychiatry 141 (5): 702–3. பப்மெட்:6143508. http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=6143508. 
  21. Peñas-Lledó E, Vaz Leal FJ, Waller G (May 2002). "Excessive exercise in anorexia nervosa and bulimia nervosa: relation to eating characteristics and general psychopathology". The International Journal of Eating Disorders 31 (4): 370–5. doi:10.1002/eat.10042. பப்மெட்:11948642. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2002-05_31_4/page/370. 
  22. Haller E (December 1992). "Eating disorders. A review and update". The Western Journal of Medicine 157 (6): 658–62. பப்மெட்:1475950. 
  23. Lucka I (2004). "[Depression syndromes in patients suffering from anorexia nervosa]" (in Polish). Psychiatria Polska 38 (4): 621–9. பப்மெட்:15518310. 
  24. Bozzato A, Burger P, Zenk J, Uter W, Iro H (September 2008). "Salivary gland biometry in female patients with eating disorders". European Archives of Oto-rhino-laryngology 265 (9): 1095–102. doi:10.1007/s00405-008-0598-8. பப்மெட்:18253742. 
  25. Strumia R (2005). "Dermatologic signs in patients with eating disorders". American Journal of Clinical Dermatology 6 (3): 165–73. doi:10.2165/00128071-200506030-00003. பப்மெட்:15943493. 
  26. Chiarioni G, Bassotti G, Monsignori A, et al. (October 2000). "Anorectal dysfunction in constipated women with anorexia nervosa". Mayo Clinic Proceedings 75 (10): 1015–9. doi:10.4065/75.10.1015. பப்மெட்:11040849. https://archive.org/details/sim_mayo-clinic-proceedings_2000-10_75_10/page/1015. 
  27. Waldholtz BD, Andersen AE (June 1990). "Gastrointestinal symptoms in anorexia nervosa. A prospective study". Gastroenterology 98 (6): 1415–9. பப்மெட்:2338185. https://archive.org/details/sim_gastroenterology_1990-06_98_6/page/1415. 
  28. Olson AF (2005). "Outpatient management of electrolyte imbalances associated with anorexia nervosa and bulimia nervosa". Journal of Infusion Nursing 28 (2): 118–22. பப்மெட்:15785332. 
  29. van Nieuw Amerongen A, Vissink A (June 2001). "[Oral complications of anorexia nervosa, bulimia nervosa and other metabolic disorders]" (in Dutch). Nederlands Tijdschrift Voor Tandheelkunde 108 (6): 242–7. பப்மெட்:11441717. 
  30. de Moor RJ (July 2004). "Eating disorder-induced dental complications: a case report". Journal of Oral Rehabilitation 31 (7): 725–32. doi:10.1111/j.1365-2842.2004.01282.x. பப்மெட்:15210036. https://archive.org/details/sim_journal-of-oral-rehabilitation_2004-07_31_7/page/725. 
  31. García-Rubira JC, Hidalgo R, Gómez-Barrado JJ, Romero D, Cruz Fernández JM (June 1994). "Anorexia nervosa and myocardial infarction". International Journal of Cardiology 45 (2): 138–40. doi:10.1016/0167-5273(94)90270-4. பப்மெட்:7960253. 
  32. Golden NH, Shenker IR (July 1994). "Amenorrhea in anorexia nervosa. Neuroendocrine control of hypothalamic dysfunction". The International Journal of Eating Disorders 16 (1): 53–60. doi:10.1002/1098-108X(199407)16:1<53::AID-EAT2260160105>3.0.CO;2-V. பப்மெட்:7920581. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_1994-07_16_1/page/53. 
  33. Demaerel P, Daele MC, De Vuysere S, Wilms G, Baert AL (October 1996). "Orbital fat edema in anorexia nervosa: a reversible finding". American Journal of Neuroradiology 17 (9): 1782–4. பப்மெட்:8896638. http://www.ajnr.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=8896638. 
  34. Joyce JM, Warren DL, Humphries LL, Smith AJ, Coon JS (March 1990). "Osteoporosis in women with eating disorders: comparison of physical parameters, exercise, and menstrual status with SPA and DPA evaluation". Journal of Nuclear Medicine 31 (3): 325–31. பப்மெட்:2308003. http://jnm.snmjournals.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=2308003. 
  35. Golden NH (February 2003). "Osteopenia and osteoporosis in anorexia nervosa". Adolescent Medicine 14 (1): 97–108. பப்மெட்:12529194. 
  36. Bahia A, Chu ES, Mehler PS (February 2010). "Polydipsia and hyponatremia in a woman with anorexia nervosa". The International Journal of Eating Disorders: NA. doi:10.1002/eat.20792. பப்மெட்:20127934. 
  37. Bonne OB, Bloch M, Berry EM (January 1993). "Adaptation to severe chronic hypokalemia in anorexia nervosa: a plea for conservative management". The International Journal of Eating Disorders 13 (1): 125–8. doi:10.1002/1098-108X(199301)13:1<125::AID-EAT2260130115>3.0.CO;2-4. பப்மெட்:8477271. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_1993-01_13_1/page/125. 
  38. Mroczkowski MM, Redgrave GW, Miller NR, McCoy AN, Guarda AS (February 2010). "Reversible vision loss secondary to malnutrition in a woman with severe anorexia nervosa, purging type, and alcohol abuse". The International Journal of Eating Disorders: NA. doi:10.1002/eat.20806. பப்மெட்:20186722. 
  39. Drevelengas A, Chourmouzi D, Pitsavas G, Charitandi A, Boulogianni G (October 2001). "Reversible brain atrophy and subcortical high signal on MRI in a patient with anorexia nervosa". Neuroradiology 43 (10): 838–40. doi:10.1007/s002340100589. பப்மெட்:11688699. https://archive.org/details/sim_neuroradiology_2001-10_43_10/page/838. 
  40. Addolorato G, Taranto C, Capristo E, Gasbarrini G (December 1998). "A case of marked cerebellar atrophy in a woman with anorexia nervosa and cerebral atrophy and a review of the literature". The International Journal of Eating Disorders 24 (4): 443–7. doi:10.1002/(SICI)1098-108X(199812)24:4<443::AID-EAT13>3.0.CO;2-4. பப்மெட்:9813771. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_1998-12_24_4/page/443. 
  41. Hütter G, Ganepola S, Hofmann WK (May 2009). "The hematology of anorexia nervosa". The International Journal of Eating Disorders 42 (4): 293–300. doi:10.1002/eat.20610. பப்மெட்:19040272. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2009-05_42_4/page/293. 
  42. Allende LM, Corell A, Manzanares J, et al. (August 1998). "Immunodeficiency associated with anorexia nervosa is secondary and improves after refeeding". Immunology 94 (4): 543–51. doi:10.1046/j.1365-2567.1998.00548.x. பப்மெட்:9767443. 
  43. Zandian M, Ioakimidis I, Bergh C, Södersten P (September 2007). "Cause and treatment of anorexia nervosa". Physiology & Behavior 92 (1-2): 283–90. doi:10.1016/j.physbeh.2007.05.052. பப்மெட்:17585973. 
  44. Thambirajah, M. S. (2007). Case Studies in Child and Adolescent Mental Health. Radcliffe Publishing. p. 145. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-85775-698-2. இணையக் கணினி நூலக மைய எண் 84150452.
  45. Kaye W (April 2008). "Neurobiology of anorexia and bulimia nervosa". Physiology & Behavior 94 (1): 121–35. doi:10.1016/j.physbeh.2007.11.037. பப்மெட்:18164737. 
  46. Støving RK, Hansen-Nord M, Hangaard J, Hagen C (December 1996). "[Neuroendocrine disorders in anorexia nervosa--primary or secondary?]" (in Danish). Ugeskrift for Laeger 158 (49): 7052–6. பப்மெட்:8999610. 
  47. Nygaard JA (1990). "Anorexia nervosa. Treatment and triggering factors". Acta Psychiatrica Scandinavica. Supplementum 361: 44–9. பப்மெட்:2291425. 
  48. Favaro A, Tenconi E, Santonastaso P (January 2006). "Perinatal factors and the risk of developing anorexia nervosa and bulimia nervosa". Archives of General Psychiatry 63 (1): 82–8. doi:10.1001/archpsyc.63.1.82. பப்மெட்:16389201. 
  49. Favaro A, Tenconi E, Santonastaso P (April 2008). "The relationship between obstetric complications and temperament in eating disorders: a mediation hypothesis". Psychosomatic Medicine 70 (3): 372–7. doi:10.1097/PSY.0b013e318164604e. பப்மெட்:18256341. https://archive.org/details/sim_psychosomatic-medicine_2008-04_70_3/page/372. 
  50. Klump KL, Miller KB, Keel PK, McGue M, Iacono WG (May 2001). "Genetic and environmental influences on anorexia nervosa syndromes in a population-based twin sample". Psychological Medicine 31 (4): 737–40. doi:10.1017/S0033291701003725. பப்மெட்:11352375. https://archive.org/details/sim_psychological-medicine_2001-05_31_4/page/737. 
  51. Kortegaard LS, Hoerder K, Joergensen J, Gillberg C, Kyvik KO (Feb 2001). "A preliminary population-based twin study of self-reported eating disorder". Psychological Medicine 31 (2): 361–365. doi:10.1017/S0033291701003087. பப்மெட்:11232922. https://archive.org/details/sim_psychological-medicine_2001-02_31_2/page/361. 
  52. Wade TD, Bulik CM, Neale M, Kendler KS (March 2000). "Anorexia nervosa and major depression: shared genetic and environmental risk factors". Am J Psychiatry 157 (3): 469–71. doi:10.1176/appi.ajp.157.3.469. பப்மெட்:10698830. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-psychiatry_2000-03_157_3/page/469. 
  53. Rask-Andersen M, Olszewski PK, Levine AS, Schiöth HB (November 2009). "Molecular mechanisms underlying anorexia nervosa: Focus on human gene association studies and systems controlling food intake". Brain Res Rev 62 (2): 147–64. doi:10.1016/j.brainresrev.2009.10.007. பப்மெட்:19931559. 
  54. Urwin RE, Bennetts B, Wilcken B, et al. (2002). "Anorexia nervosa (restrictive subtype) is associated with a polymorphism in the novel norepinephrine transporter gene promoter polymorphic region". Molecular Psychiatry 7 (6): 652–7. doi:10.1038/sj.mp.4001080. பப்மெட்:12140790. 
  55. 55.0 55.1 Frieling H, Römer KD, Scholz S, et al. (September 2009). "Epigenetic dysregulation of dopaminergic genes in eating disorders". The International Journal of Eating Disorders: NA. doi:10.1002/eat.20745. பப்மெட்:19728374. 
  56. உண்ணுதல் ஒழுங்கீனத்துடன் இருக்கும் பெண்களில் வாசோபிரெஸ்ஸின் mRNA வெளிப்பாடு அல்லாமல் ஏட்ரியல் நாட்ர்யூரெடிக் பெப்டைட்டின் எபிஜெனிடிக் டௌன்ரெகுலேஷன் தான் திடீர் உணர்ச்சிக்குத் தொடர்புடையதாக இருக்கிறது.
  57. [114]
  58. [115]
  59. [116]
  60. [117]
  61. Kaye WH, Frank GK, Bailer UF, et al. (May 2005). "Serotonin alterations in anorexia and bulimia nervosa: new insights from imaging studies". Physiology & Behavior 85 (1): 73–81. doi:10.1016/j.physbeh.2005.04.013. பப்மெட்:15869768. 
  62. Kaye WH, Bailer UF, Frank GK, Wagner A, Henry SE (September 2005). "Brain imaging of serotonin after recovery from anorexia and bulimia nervosa". Physiology & Behavior 86 (1-2): 15–7. doi:10.1016/j.physbeh.2005.06.019. பப்மெட்:16102788. 
  63. Monteleone P, Fabrazzo M, Martiadis V, Serritella C, Pannuto M, Maj M (June 2005). "Circulating brain-derived neurotrophic factor is decreased in women with anorexia and bulimia nervosa but not in women with binge-eating disorder: relationships to co-morbid depression, psychopathology and hormonal variables". Psychological Medicine 35 (6): 897–905. doi:10.1017/S0033291704003368. பப்மெட்:15997610. https://archive.org/details/sim_psychological-medicine_2005-06_35_6/page/897. 
  64. Wang C, Bomberg E, Billington C, Levine A, Kotz CM (September 2007). "Brain-derived neurotrophic factor in the hypothalamic paraventricular nucleus increases energy expenditure by elevating metabolic rate". American Journal of Physiology. Regulatory, Integrative and Comparative Physiology 293 (3): R992–1002. doi:10.1152/ajpregu.00516.2006. பப்மெட்:17567712. 
  65. Ferris LT, Williams JS, Shen CL (April 2007). "The effect of acute exercise on serum brain-derived neurotrophic factor levels and cognitive function". Medicine and Science in Sports and Exercise 39 (4): 728–34. doi:10.1249/mss.0b013e31802f04c7. பப்மெட்:17414812. https://archive.org/details/sim_medicine-and-science-in-sports-and-exercise_2007-04_39_4/page/728. 
  66. Frederich R, Hu S, Raymond N, Pomeroy C (February 2002). "Leptin in anorexia nervosa and bulimia nervosa: importance of assay technique and method of interpretation". The Journal of Laboratory and Clinical Medicine 139 (2): 72–9. doi:10.1067/mlc.2002.121014. பப்மெட்:11919545. 
  67. Lask B, Gordon I, Christie D, Frampton I, Chowdhury U, Watkins B (2005). "Functional neuroimaging in early-onset anorexia nervosa". The International Journal of Eating Disorders 37 Suppl: S49–51; discussion S87–9. doi:10.1002/eat.20117. பப்மெட்:15852320. 
  68. Fetissov SO, Harro J, Jaanisk M, et al. (October 2005). "Autoantibodies against neuropeptides are associated with psychological traits in eating disorders". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 102 (41): 14865–70. doi:10.1073/pnas.0507204102. பப்மெட்:16195379. 
  69. Shay NF, Mangian HF (May 2000). "Neurobiology of zinc-influenced eating behavior". The Journal of Nutrition 130 (5S Suppl): 1493S–9S. பப்மெட்:10801965. http://jn.nutrition.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=10801965. 
  70. நர்சிங்-ரிசோர்ஸ்.காம், மக்களின் உடல் உருவத்தை ஊடகங்கள் கெடுக்கின்றன என்று மனநல மருத்துவர்கள் கூறுகிறார்கள்
  71. "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2010-02-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-06-09.
  72. Lindberg L, Hjern A (December 2003). "Risk factors for anorexia nervosa: a national cohort study". The International Journal of Eating Disorders 34 (4): 397–408. doi:10.1002/eat.10221. பப்மெட்:14566927. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2003-12_34_4/page/397. 
  73. Garner DM, Garfinkel PE (November 1980). "Socio-cultural factors in the development of anorexia nervosa". Psychological Medicine 10 (4): 647–56. doi:10.1017/S0033291700054945. பப்மெட்:7208724. https://archive.org/details/sim_psychological-medicine_1980-11_10_4/page/647. 
  74. Toro J, Salamero M, Martinez E (March 1994). "Assessment of sociocultural influences on the aesthetic body shape model in anorexia nervosa". Acta Psychiatrica Scandinavica 89 (3): 147–51. doi:10.1111/j.1600-0447.1994.tb08084.x. பப்மெட்:8178671. 
  75. Carter JC, Bewell C, Blackmore E, Woodside DB (March 2006). "The impact of childhood sexual abuse in anorexia nervosa". Child Abuse & Neglect 30 (3): 257–69. doi:10.1016/j.chiabu.2005.09.004. பப்மெட்:16524628. https://archive.org/details/sim_child-abuse-neglect_2006-03_30_3/page/257. 
  76. Gillberg, C. (1985). "Autism and anorexia nervosa: Related conditions". Nordisk Psykiatrisk Tidskrift 39 (4): 307–312. doi:10.3109/08039488509101911. http://www.nifustep.no/norsk/publikasjoner/nordisk_psykiatrisk_tidsskrift_et_forlagssynspunkt. பார்த்த நாள்: 2010-06-09. 
  77. Rothery DJ, Garden GM (November 1988). "Anorexia nervosa and infantile autism". The British Journal of Psychiatry 153: 714. doi:10.1192/bjp.153.5.714. பப்மெட்:3255470. 
  78. Gillberg, C.; M. Rastam (1992). "Do some cases of anorexia nervosa reflect underlying autistic-like conditions?". Behavioural neurology 5 (1): 27–32. http://psycnet.apa.org/?fa=main.doiLanding&uid=1993-02071-001. 
  79. Gillberg IC, Råstam M, Gillberg C (1995). "Anorexia nervosa 6 years after onset: Part I. Personality disorders". Comprehensive Psychiatry 36 (1): 61–9. doi:10.1016/0010-440X(95)90100-A. பப்மெட்:7705090. 
  80. Gillberg IC, Gillberg C, Råstam M, Johansson M (1996). "The cognitive profile of anorexia nervosa: a comparative study including a community-based sample". Comprehensive Psychiatry 37 (1): 23–30. doi:10.1016/S0010-440X(96)90046-2. பப்மெட்:8770522. 
  81. Råstam, M.; C. Gillberg, I. C. Gillberg (1996). "A six-year follow-up study of anorexia nervosa subjects with teenage onset". Journal of Youth and Adolescence 25 (4): 439–453. doi:10.1007/BF01537541. https://archive.org/details/sim_journal-of-youth-and-adolescence_1996-08_25_4/page/439. பார்த்த நாள்: 2009-09-23. 
  82. Nilsson EW, Gillberg C, Gillberg IC, Råstam M (November 1999). "Ten-year follow-up of adolescent-onset anorexia nervosa: personality disorders". Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 38 (11): 1389–95. பப்மெட்:10560225. 
  83. Wentz, Elisabet; Christopher Gillberg, I. Carina Gillberg, Maria Råstam (2001). "Ten-Year Follow-up of Adolescent-Onset Anorexia Nervosa: Psychiatric Disorders and Overall Functioning Scales". The Journal of Child Psychology and Psychiatry and Allied Disciplines 42 (05): 613–622. doi:10.1017/S0021963001007284. http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid=80528. பார்த்த நாள்: 2009-09-23. 
  84. Råstam, Maria; Christopher Gillberg, Elisabet Wentz (2003-01-01). "Outcome of teenage-onset anorexia nervosa in a Swedish community-based sample". European Child & Adolescent Psychiatry 12 (1): 1. doi:10.1007/s00787-003-1111-y. 
  85. Wentz, Elisabet; J. Lacey, Glenn Waller, Maria Råstam, Jeremy Turk, Christopher Gillberg (2005-12-01). "Childhood onset neuropsychiatric disorders in adult eating disorder patients". European Child & Adolescent Psychiatry 14 (8): 431–437. doi:10.1007/s00787-005-0494-3. 
  86. Wentz E, Gillberg IC, Anckarsäter H, Gillberg C, Råstam M (February 2009). "Adolescent-onset anorexia nervosa: 18-year outcome". The British Journal of Psychiatry 194 (2): 168–74. doi:10.1192/bjp.bp.107.048686. பப்மெட்:19182181. 
  87. Fisman S, Steele M, Short J, Byrne T, Lavallee C (July 1996). "Case study: anorexia nervosa and autistic disorder in an adolescent girl". Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 35 (7): 937–40. பப்மெட்:8768355. 
  88. Kerbeshian J, Burd L (2009). "Is anorexia nervosa a neuropsychiatric developmental disorder? An illustrative case report". The World Journal of Biological Psychiatry 10 (4 Pt 2): 648–57. doi:10.1080/15622970802043117. பப்மெட்:18609437. 
  89. Gillberg IC, Råstam M, Wentz E, Gillberg C (February 2007). "Cognitive and executive functions in anorexia nervosa ten years after onset of eating disorder". Journal of Clinical and Experimental Neuropsychology 29 (2): 170–8. doi:10.1080/13803390600584632. பப்மெட்:17365252. 
  90. Hambrook, D.; K. Tchanturia, U. Schmidt, T. Russell, J. Treasure (2008). "Empathy, systemizing, and autistic traits in anorexia nervosa: a pilot study". The British journal of clinical psychology/the British Psychological Society 47 (Pt 3): 335. doi:10.1348/014466507X272475. http://openurl.ingenta.com/content?genre=article&issn=0144-6657&volume=47&issue=3&spage=335&epage=339. பார்த்த நாள்: 2010-06-09. 
  91. Lopez C, Tchanturia K, Stahl D, Booth R, Holliday J, Treasure J (March 2008). "An examination of the concept of central coherence in women with anorexia nervosa". The International Journal of Eating Disorders 41 (2): 143–52. doi:10.1002/eat.20478. பப்மெட்:17937420. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2008-03_41_2/page/143. 
  92. Russell TA, Schmidt U, Doherty L, Young V, Tchanturia K (August 2009). "Aspects of social cognition in anorexia nervosa: affective and cognitive theory of mind". Psychiatry Research 168 (3): 181–5. doi:10.1016/j.psychres.2008.10.028. பப்மெட்:19467562. 
  93. Zastrow A, Kaiser S, Stippich C, et al. (May 2009). "Neural correlates of impaired cognitive-behavioral flexibility in anorexia nervosa". The American Journal of Psychiatry 166 (5): 608–16. doi:10.1176/appi.ajp.2008.08050775. பப்மெட்:19223435. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-psychiatry_2009-05_166_5/page/608. 
  94. Harrison A, Sullivan S, Tchanturia K, Treasure J (2009). "Emotion recognition and regulation in anorexia nervosa". Clinical Psychology & Psychotherapy 16 (4): 348–56. doi:10.1002/cpp.628. பப்மெட்:19517577. 
  95. 95.0 95.1 Zucker NL, Losh M, Bulik CM, LaBar KS, Piven J, Pelphrey KA (November 2007). "Anorexia nervosa and autism spectrum disorders: guided investigation of social cognitive endophenotypes". Psychological Bulletin 133 (6): 976–1006. doi:10.1037/0033-2909.133.6.976. பப்மெட்:17967091. https://archive.org/details/sim_psychological-bulletin_2007-11_133_6/page/976. 
  96. [186]
  97. Feldman MB, Meyer IH (July 2007). "Childhood abuse and eating disorders in gay and bisexual men". The International Journal of Eating Disorders 40 (5): 418–23. doi:10.1002/eat.20378. பப்மெட்:17506080. 
  98. http://www.usatoday.com/news/health/2001-07-27-eating-healthscout.htm
  99. http://www.pbs.org/wgbh/nova/thin/battle.html
  100. Hall RC, Popkin MK, Devaul RA, Faillace LA, Stickney SK (November 1978). "Physical illness presenting as psychiatric disease". Archives of General Psychiatry 35 (11): 1315–20. பப்மெட்:568461. http://archpsyc.ama-assn.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=568461. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  101. Hall RC, Gardner ER, Stickney SK, LeCann AF, Popkin MK (September 1980). "Physical illness manifesting as psychiatric disease. II. Analysis of a state hospital inpatient population". Archives of General Psychiatry 37 (9): 989–95. பப்மெட்:7416911. 
  102. - மெட்லைனில் சிபிசி
  103. மெட்லைனில் யூரிஅனாலிசிஸ்
  104. Kawabata M, Kubo N, Arashima Y, Yoshida M, Kawano K (August 1991). "[Serodiagnosis of Lyme disease by ELISA using Borrelia burgdorferi flagellum antigen]" (in Japanese). Rinsho Byori 39 (8): 891–4. பப்மெட்:1920889. 
  105. லைம் நோயில் மேற்கத்திய களங்கம். சிடிசி
  106. மெட்லைனில் கெம்-20
  107. Lee H, Oh JY, Sung YA, Chung H, Cho WY (October 2009). "The prevalence and risk factors for glucose intolerance in young Korean women with polycystic ovary syndrome". Endocrine 36 (2): 326–32. doi:10.1007/s12020-009-9226-7. பப்மெட்:19688613. 
  108. Takeda N, Yasuda K, Horiya T, et al. (May 1986). "[Clinical investigation on the mechanism of glucose intolerance in Cushing's syndrome]" (in Japanese). Nippon Naibunpi Gakkai Zasshi 62 (5): 631–48. பப்மெட்:3525245. 
  109. Rolny P, Lukes PJ, Gamklou R, Jagenburg R, Nilson A (1978). "A comparative evaluation of endoscopic retrograde pancreatography and secretin-CCK test in the diagnosis of pancreatic disease". Scandinavian Journal of Gastroenterology 13 (7): 777–81. doi:10.3109/00365527809182190. பப்மெட்:725498. 
  110. Glasbrenner B, Malfertheiner P, Pieramico O, et al. (March 1993). "Gallbladder dynamics in chronic pancreatitis. Relationship to exocrine pancreatic function, CCK, and PP release". Digestive Diseases and Sciences 38 (3): 482–9. பப்மெட்:8444080. https://archive.org/details/sim_digestive-diseases-and-sciences_1993-03_38_3/page/482. 
  111. Montagnese C, Scalfi L, Signorini A, De Filippo E, Pasanisi F, Contaldo F (December 2007). "Cholinesterase and other serum liver enzymes in underweight outpatients with eating disorders". The International Journal of Eating Disorders 40 (8): 746–50. doi:10.1002/eat.20432. பப்மெட்:17610252. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2007-12_40_8/page/746. 
  112. Narayanan V, Gaudiani JL, Harris RH, Mehler PS (May 2010). "Liver function test abnormalities in anorexia nervosa--cause or effect". The International Journal of Eating Disorders 43 (4): 378–81. doi:10.1002/eat.20690. பப்மெட்:19424979. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2010-05_43_4/page/378. 
  113. Sherman BM, Halmi KA, Zamudio R (July 1975). "LH and FSH response to gonadotropin-releasing hormone in anorexia nervosa: Effect of nutritional rehabilitation". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 41 (1): 135–42. doi:10.1210/jcem-41-1-135. பப்மெட்:1097461. http://jcem.endojournals.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=1097461. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  114. Salvadori A, Fanari P, Ruga S, Brunani A, Longhini E (December 1992). "Creatine kinase and creatine kinase-MB isoenzyme during and after exercise testing in normal and obese young people". Chest 102 (6): 1687–9. doi:10.1378/chest.102.6.1687. பப்மெட்:1446472. https://archive.org/details/sim_chest_1992-12_102_6/page/1687. 
  115. Walder A, Baumann P (December 2008). "Increased creatinine kinase and rhabdomyolysis in anorexia nervosa". The International Journal of Eating Disorders 41 (8): 766–7. doi:10.1002/eat.20548. பப்மெட்:18521917. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2008-12_41_8/page/766. 
  116. மெட்லைனில் பியூஎன்
  117. Ernst AA, Haynes ML, Nick TG, Weiss SJ (January 1999). "Usefulness of the blood urea nitrogen/creatinine ratio in gastrointestinal bleeding". The American Journal of Emergency Medicine 17 (1): 70–2. doi:10.1016/S0735-6757(99)90021-9. பப்மெட்:9928705. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-emergency-medicine_1999-01_17_1/page/70. 
  118. Sheridan AM, Bonventre JV (July 2000). "Cell biology and molecular mechanisms of injury in ischemic acute renal failure". Current Opinion in Nephrology and Hypertension 9 (4): 427–34. doi:10.1097/00041552-200007000-00015. பப்மெட்:10926180. 
  119. Nelsen DA (December 2002). "Gluten-sensitive enteropathy (celiac disease): more common than you think". American Family Physician 66 (12): 2259–66. பப்மெட்:12507163. http://www.aafp.org/link_out?pmid=12507163. 
  120. Pascual M, Pascual DA, Soria F, et al. (October 2003). "Effects of isolated obesity on systolic and diastolic left ventricular function". Heart 89 (10): 1152–6. doi:10.1136/heart.89.10.1152. பப்மெட்:12975404. 
  121. Esposito C, Bellotti N, Fasoli G, Foschi A, Plati AR, Dal Canton A (December 2004). "Hyperkalemia-induced ECG abnormalities in patients with reduced renal function". Clinical Nephrology 62 (6): 465–8. பப்மெட்:15630907. 
  122. Electroencephalogram at Medline
  123. Kameda K, Itoh N, Nakayama H, Kato Y, Ihda S (July 1995). "Frontal intermittent rhythmic delta activity (FIRDA) in pituitary adenoma". Clinical EEG 26 (3): 173–9. பப்மெட்:7554305. 
  124. Mashako MN, Cezard JP, Navarro J, et al. (May 1989). "Crohn's disease lesions in the upper gastrointestinal tract: correlation between clinical, radiological, endoscopic, and histological features in adolescents and children". Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition 8 (4): 442–6. பப்மெட்:2723935. 
  125. Kumar MS, Safa AM, Deodhar SD, Schumacher OP (December 1977). "The relationship of thyroid-stimulating hormone (TSH), thyroxine (T4), and triiodothyronine (T3) in primary thyroid failure". American Journal of Clinical Pathology 68 (6): 747–51. பப்மெட்:579717. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-clinical-pathology_1977-12_68_6/page/747. 
  126. Nilsson P, Melsen F, Malmaeus J, Danielson BG, Mosekilde L (1985). "Relationships between calcium and phosphorus homeostasis, parathyroid hormone levels, bone aluminum, and bone histomorphometry in patients on maintenance hemodialysis". Bone 6 (1): 21–7. doi:10.1016/8756-3282(85)90402-8. பப்மெட்:2581596. 
  127. மெட்லைனில் பேரியம் எனிமா
  128. Trummer M, Eustacchio S, Unger F, Tillich M, Flaschka G (August 2002). "Right hemispheric frontal lesions as a cause for anorexia nervosa report of three cases". Acta Neurochirurgica 144 (8): 797–801; discussion 801. doi:10.1007/s00701-002-0934-5. பப்மெட்:12181689. 
  129. O'Brien A, Hugo P, Stapleton S, Lask B (November 2001). ""Anorexia saved my life": coincidental anorexia nervosa and cerebral meningioma". The International Journal of Eating Disorders 30 (3): 346–9. doi:10.1002/eat.1095. பப்மெட்:11746295. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2001-11_30_3/page/346. 
  130. Westen D, Harnden-Fischer J (April 2001). "Personality profiles in eating disorders: rethinking the distinction between axis I and axis II". The American Journal of Psychiatry 158 (4): 547–62. doi:10.1176/appi.ajp.158.4.547. பப்மெட்:11282688. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-psychiatry_2001-04_158_4/page/547. 
  131. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. (4th, text revision (DSM-IV-TR)). 2000.
  132. Gendall KA, Joyce PR, Carter FA, McIntosh VV, Jordan J, Bulik CM (May 2006). "The psychobiology and diagnostic significance of amenorrhea in patients with anorexia nervosa". Fertility and Sterility 85 (5): 1531–5. doi:10.1016/j.fertnstert.2005.10.048. பப்மெட்:16600234. 
  133. Smith, A. T.; Wolfe, B. E. (2008). "Amenorrhea as a Diagnostic Criterion for Anorexia Nervosa: A Review of the Evidence and Implications for Practice". Journal of the American Psychiatric Nurses Association 14: 209. doi:10.1177/1078390308320288. 
  134. Eddy KT, Dorer DJ, Franko DL, Tahilani K, Thompson-Brenner H, Herzog DB (February 2008). "Diagnostic crossover in anorexia nervosa and bulimia nervosa: implications for DSM-V". The American Journal of Psychiatry 165 (2): 245–50. doi:10.1176/appi.ajp.2007.07060951. பப்மெட்:18198267. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-psychiatry_2008-02_165_2/page/245. 
  135. உண்ணுதல் ஒழுங்கீனம் கண்டறிதலுக்கான அளவுகோல் மிகவும் கண்டிப்பானதாக இருக்கலாம்
  136. Marshall JB, Russell JL (December 1993). "Achalasia mistakenly diagnosed as eating disorder and prompting prolonged psychiatric hospitalization". Southern Medical Journal 86 (12): 1405–7. doi:10.1097/00007611-199312000-00019. பப்மெட்:8272922. https://archive.org/details/sim_southern-medical-journal_1993-12_86_12/page/1405. 
  137. Rosenvinge JH, Martinussen M, Ostensen E (June 2000). "The comorbidity of eating disorders and personality disorders: a meta-analytic review of studies published between 1983 and 1998". Eating and Weight Disorders 5 (2): 52–61. பப்மெட்:10941603. 
  138. Kaye WH, Bulik CM, Thornton L, Barbarich N, Masters K (December 2004). "Comorbidity of anxiety disorders with anorexia and bulimia nervosa". The American Journal of Psychiatry 161 (12): 2215–21. doi:10.1176/appi.ajp.161.12.2215. பப்மெட்:15569892. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-psychiatry_2004-12_161_12/page/2215. 
  139. Thornton C, Russell J (January 1997). "Obsessive compulsive comorbidity in the dieting disorders". The International Journal of Eating Disorders 21 (1): 83–7. doi:10.1002/(SICI)1098-108X(199701)21:1<83::AID-EAT10>3.0.CO;2-P. பப்மெட்:8986521. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_1997-01_21_1/page/83. 
  140. Vitousek K, Manke F (February 1994). "Personality variables and disorders in anorexia nervosa and bulimia nervosa". Journal of Abnormal Psychology 103 (1): 137–47. doi:10.1037/0021-843X.103.1.137. பப்மெட்:8040475. https://archive.org/details/sim_journal-of-abnormal-psychology_1994-02_103_1/page/137. 
  141. Braun DL, Sunday SR, Halmi KA (November 1994). "Psychiatric comorbidity in patients with eating disorders". Psychological Medicine 24 (4): 859–67. doi:10.1017/S0033291700028956. பப்மெட்:7892354. https://archive.org/details/sim_psychological-medicine_1994-11_24_4/page/859. 
  142. Spindler A, Milos G (August 2007). "Links between eating disorder symptom severity and psychiatric comorbidity". Eating Behaviors 8 (3): 364–73. doi:10.1016/j.eatbeh.2006.11.012. பப்மெட்:17606234. 
  143. Casper RC (1998). "Depression and eating disorders". Depression and Anxiety 8 (Suppl 1): 96–104. doi:10.1002/(SICI)1520-6394(1998)8:1+<96::AID-DA15>3.0.CO;2-4. பப்மெட்:9809221. 
  144. Serpell L, Livingstone A, Neiderman M, Lask B (June 2002). "Anorexia nervosa: obsessive-compulsive disorder, obsessive-compulsive personality disorder, or neither?". Clinical Psychology Review 22 (5): 647–69. doi:10.1016/S0272-7358(01)00112-X. பப்மெட்:12113200. https://archive.org/details/sim_clinical-psychology-review_2002-06_22_5/page/647. 
  145. Bulik CM, Klump KL, Thornton L, et al. (July 2004). "Alcohol use disorder comorbidity in eating disorders: a multicenter study". The Journal of Clinical Psychiatry 65 (7): 1000–6. doi:10.4088/JCP.v65n0718. பப்மெட்:15291691. https://archive.org/details/sim_journal-of-clinical-psychiatry_2004-07_65_7/page/1000. 
  146. Larsson JO, Hellzén M (September 2004). "Patterns of personality disorders in women with chronic eating disorders". Eating and Weight Disorders 9 (3): 200–5. பப்மெட்:15656014. 
  147. Swinbourne JM, Touyz SW (July 2007). "The co-morbidity of eating disorders and anxiety disorders: a review". European Eating Disorders Review : the Journal of the Eating Disorders Association 15 (4): 253–74. doi:10.1002/erv.784. பப்மெட்:17676696. 
  148. Ronningstam E (1996). "Pathological narcissism and narcissistic personality disorder in Axis I disorders". Harvard Review of Psychiatry 3 (6): 326–40. doi:10.3109/10673229609017201. பப்மெட்:9384963. 
  149. Anderluh MB, Tchanturia K, Rabe-Hesketh S, Treasure J (February 2003). "Childhood obsessive-compulsive personality traits in adult women with eating disorders: defining a broader eating disorder phenotype". The American Journal of Psychiatry 160 (2): 242–7. doi:10.1176/appi.ajp.160.2.242. பப்மெட்:12562569. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-psychiatry_2003-02_160_2/page/242. 
  150. Pinto A, Mancebo MC, Eisen JL, Pagano ME, Rasmussen SA (May 2006). "The Brown Longitudinal Obsessive Compulsive Study: clinical features and symptoms of the sample at intake". The Journal of Clinical Psychiatry 67 (5): 703–11. doi:10.4088/JCP.v67n0503. பப்மெட்:16841619. 
  151. Lucka I, Cebella A (2004). "[Characteristics of the forming personality in children suffering from anorexia nervosa]" (in Polish). Psychiatria Polska 38 (6): 1011–8. பப்மெட்:15779665. 
  152. Dukarm CP (May 2005). "Bulimia nervosa and attention deficit hyperactivity disorder: a possible role for stimulant medication". Journal of Women's Health 14 (4): 345–50. doi:10.1089/jwh.2005.14.345. பப்மெட்:15916509. 
  153. Mikami AY, Hinshaw SP, Arnold LE, et al. (April 2010). "Bulimia nervosa symptoms in the multimodal treatment study of children with ADHD". The International Journal of Eating Disorders 43 (3): 248–59. doi:10.1002/eat.20692. பப்மெட்:19378318. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_2010-04_43_3/page/248. 
  154. Biederman J, Ball SW, Monuteaux MC, Surman CB, Johnson JL, Zeitlin S (August 2007). "Are girls with ADHD at risk for eating disorders? Results from a controlled, five-year prospective study". Journal of Developmental and Behavioral Pediatrics 28 (4): 302–7. doi:10.1097/DBP.0b013e3180327917. பப்மெட்:17700082. 
  155. Cortese S, Bernardina BD, Mouren MC (September 2007). "Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) and binge eating". Nutrition Reviews 65 (9): 404–11. doi:10.1111/j.1753-4887.2007.tb00318.x. பப்மெட்:17958207. https://archive.org/details/sim_nutrition-reviews_2007-09_65_9/page/404. 
  156. Bruce KR, Steiger H, Koerner NM, Israel M, Young SN (January 2004). "Bulimia nervosa with co-morbid avoidant personality disorder: behavioural characteristics and serotonergic function". Psychological Medicine 34 (1): 113–24. doi:10.1017/S003329170300864X. பப்மெட்:14971632. https://archive.org/details/sim_psychological-medicine_2004-01_34_1/page/113. 
  157. கிராண்ட் ஜெஇ, கிம் எஸ்டபள்யூ, எக்கெர்ட் ஈடி. பாடி டிஸ்மார்பிக் டிஸ்ஆர்டர் இன் பேஷண்ட்ஸ் வித் அனோரெக்சியா நெர்வோசா: பிரவெலென்ஸ், கிளினிகல் ஃபீச்சர்ஸ் அண்ட் டிலூஷனலிடி ஆஃப் பாடி இமேஜ். இன்ட் ஜெ ஈட் டிஸ்ஆர்ட். 2002 நவம்பர்; 32(3):291-300.பிஎம்ஐடி 15865053
  158. காப்பே வி. நியூ ஆன்செட் ஆஃப் பாடி டிஸ்மார்பிக் டிஸார்டர் ஃபாலோவிங்க் ஃப்ரண்டோடெம்பொரல் லெசியன். நியூரோலஜி. 2003 ஜூலை 8;61(1):123-5.பிஎம்ஐடி 15865053
  159. பிலிப்ஸ் கேஏ, மற்றும் பலர் எ கம்பாரிசம் ஆஃப் டெலூஷனல் அண்ட் நான்டெலூஷனல் பாடி டிஸ்மார்பிக் டிஸ்ஆர்டர் இன் 100 கேஸஸ். சைக்கோபார்மோகால் புல். 1994;30(2):179-86.பிஎம்ஐடி 7831453
  160. ஃபியூஸ்னெர் ஜெடி, டௌன்செண்ட் ஜெ, பைஸ்ட்ரிட்ஸ்கி எ, புக்ஹீமெர் எஸ்.விஷுவல் இன்ஃபர்மேஷன் ப்ராசெசிங் ஆஃப் ஃபேசஸ் இன் பாடி டிஸ்மார்பிக் டிஸ்ஆர்டர். ஆர்க் ஜென் சைக்கயாட்ரி. 2007 டிசம்பர்; 64(12):1417-25.பிஎம்ஐடி 15865053
  161. ஃபியூஸ்னெர் ஜெடி, யார்யுரா-டோபியாஸ் ஜெ, சாக்சேனா எஸ். பாடி இமேஜ். தி பாத்தோபிசியோலஜி ஆப் பாடி டிஸ்மார்பிக் டிஸ்ஆர்டர். 2008 மார்ச்;5(1):3-12. ஈபப் 2008 மார்ச் 7.பிஎம்ஐடி 15865053
  162. ஃபியூஸ்னெர் ஜெடி, டௌன்செண்ட் ஜெ, பைஸ்ட்ரிட்ஸ்கி எ, புக்ஹீமெர் எஸ். ஆர்ச் ஜென் சைக்யாட்ரி. 2007 டிசம்பர்; 64(12):1417-25. விஷுவல் இன்ஃபர்மேஷன் ப்ராசெசிங் ஆஃப் ஃபேசஸ் இன் பாடி டிஸ்மார்பிக் டிஸ்ஆர்டர். பிஎம்ஐடி 15865053
  163. National Institute of Mental Health. காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல். http://www.nimh.nih.gov/health/publications/eating-disorders/anorexia-nervosa.shtml. பார்த்த நாள்: 2010-06-09. 
  164. Safai-Kutti S (1990). "Oral zinc supplementation in anorexia nervosa". Acta Psychiatrica Scandinavica. Supplementum 361: 14–7. பப்மெட்:2291418. 
  165. Su JC, Birmingham CL (March 2002). "Zinc supplementation in the treatment of anorexia nervosa". Eating and Weight Disorders 7 (1): 20–2. பப்மெட்:11930982. 
  166. Birmingham CL, Gritzner S (December 2006). "How does zinc supplementation benefit anorexia nervosa?". Eating and Weight Disorders 11 (4): e109–11. பப்மெட்:17272939. http://www.kurtis.it/abs/index.cfm?id_articolo_numero=3347. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  167. Ayton AK, Azaz A, Horrobin DF (August 2004). "Rapid improvement of severe anorexia nervosa during treatment with ethyl-eicosapentaenoate and micronutrients". European Psychiatry 19 (5): 317–9. doi:10.1016/j.eurpsy.2004.06.002. பப்மெட்:15276668. 
  168. Lucas M, Asselin G, Mérette C, Poulin MJ, Dodin S (February 2009). "Ethyl-eicosapentaenoic acid for the treatment of psychological distress and depressive symptoms in middle-aged women: a double-blind, placebo-controlled, randomized clinical trial". The American Journal of Clinical Nutrition 89 (2): 641–51. doi:10.3945/ajcn.2008.26749. பப்மெட்:19116322. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-clinical-nutrition_2009-02_89_2/page/641. 
  169. McNamara RK, Able J, Jandacek R, et al. (April 2010). "Docosahexaenoic acid supplementation increases prefrontal cortex activation during sustained attention in healthy boys: a placebo-controlled, dose-ranging, functional magnetic resonance imaging study". The American Journal of Clinical Nutrition 91 (4): 1060–7. doi:10.3945/ajcn.2009.28549. பப்மெட்:20130094. 
  170. Kidd PM (September 2007). "Omega-3 DHA and EPA for cognition, behavior, and mood: clinical findings and structural-functional synergies with cell membrane phospholipids". Alternative Medicine Review 12 (3): 207–27. பப்மெட்:18072818. http://www.thorne.com/altmedrev/.fulltext/12/3/207.pdf. பார்த்த நாள்: 2010-06-09. 
  171. Latner JD, Wilson GT (September 2000). "Cognitive-behavioral therapy and nutritional counseling in the treatment of bulimia nervosa and binge eating". Eating Behaviors 1 (1): 3–21. doi:10.1016/S1471-0153(00)00008-8. பப்மெட்:15001063. 
  172. Breen HB, Espelage DL (June 2004). "Nutrition expertise in eating disorders". Eating and Weight Disorders 9 (2): 120–5. பப்மெட்:15330079. 
  173. Perelygina L, Patrusheva I, Manes N, Wildes MJ, Krug P, Hilliard JK (May 2003). "Quantitative real-time PCR for detection of monkey B virus (Cercopithecine herpesvirus 1) in clinical samples". Journal of Virological Methods 109 (2): 245–51. doi:10.1016/S0166-0934(03)00078-8. பப்மெட்:12711069. 
  174. Whisenant SL, Smith BA (October 1995). "Eating disorders: current nutrition therapy and perceived needs in dietetics education and research". Journal of the American Dietetic Association 95 (10): 1109–12. doi:10.1016/S0002-8223(95)00301-0. பப்மெட்:7560681. 
  175. American Dietetic, Association (December 2006). "Position of the American Dietetic Association: Nutrition intervention in the treatment of anorexia nervosa, bulimia nervosa, and other eating disorders". Journal of the American Dietetic Association 106 (12): 2073–82. doi:10.1016/j.jada.2006.09.007. பப்மெட்:17186637. 
  176. Brambilla F, Garcia CS, Fassino S, et al. (July 2007). "Olanzapine therapy in anorexia nervosa: psychobiological effects". International Clinical Psychopharmacology 22 (4): 197–204. doi:10.1097/YIC.0b013e328080ca31. பப்மெட்:17519642. 
  177. Bissada H, Tasca GA, Barber AM, Bradwejn J (October 2008). "Olanzapine in the treatment of low body weight and obsessive thinking in women with anorexia nervosa: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial". The American Journal of Psychiatry 165 (10): 1281–8. doi:10.1176/appi.ajp.2008.07121900. பப்மெட்:18558642. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-psychiatry_2008-10_165_10/page/1281. 
  178. Pike KM, Walsh BT, Vitousek K, Wilson GT, Bauer J (November 2003). "Cognitive behavior therapy in the posthospitalization treatment of anorexia nervosa". The American Journal of Psychiatry 160 (11): 2046–9. doi:10.1176/appi.ajp.160.11.2046. பப்மெட்:14594754. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-psychiatry_2003-11_160_11/page/2046. 
  179. Bowers WA, Ansher LS (2008). "The effectiveness of cognitive behavioral therapy on changing eating disorder symptoms and psychopathology of 32 anorexia nervosa patients at hospital discharge and one year follow-up". Annals of Clinical Psychiatry 20 (2): 79–86. doi:10.1080/10401230802017068. பப்மெட்:18568579. 
  180. Ball J, Mitchell P (2004). "A randomized controlled study of cognitive behavior therapy and behavioral family therapy for anorexia nervosa patients". Eating Disorders 12 (4): 303–14. doi:10.1080/10640260490521389. பப்மெட்:16864523. 
  181. Schneider N, Korte A, Lenz K, Pfeiffer E, Lehmkuhl U, Salbach-Andrae H (January 2010). "[Subjective evaluation of DBT treatment by adolescent patients with eating disorders and the correlation with evaluations by their parents and psychotherapists]" (in German). Zeitschrift Für Kinder 38 (1): 51–7. doi:10.1024/1422-4917.a000006. பப்மெட்:20047176. 
  182. Berman MI, Boutelle KN, Crow SJ (November 2009). "A case series investigating acceptance and commitment therapy as a treatment for previously treated, unremitted patients with anorexia nervosa". European Eating Disorders Review 17 (6): 426–34. doi:10.1002/erv.962. பப்மெட்:19760625. 
  183. 183.0 183.1 Tchanturia K, Davies H, Campbell IC (2007). "Cognitive remediation therapy for patients with anorexia nervosa: preliminary findings". Annals of General Psychiatry 6: 14. doi:10.1186/1744-859X-6-14. பப்மெட்:17550611. 
  184. http://www.nimh.nih.gov/trials/eating-disorders.shtml
  185. http://edresearch.stanford.edu/studies.html
  186. 186.0 186.1 Eisler I, Dare C, Hodes M, Russell G, Dodge E, Le Grange D (September 2000). "Family therapy for adolescent anorexia nervosa: the results of a controlled comparison of two family interventions". Journal of Child Psychology and Psychiatry, and Allied Disciplines 41 (6): 727–36. doi:10.1111/1469-7610.00660. பப்மெட்:11039685. 
  187. Lock J, le Grange D (2005). "Family-based treatment of eating disorders". The International Journal of Eating Disorders 37 Suppl: S64–7; discussion S87–9. doi:10.1002/eat.20122. பப்மெட்:15852323. 
  188. le Grange D, Eisler I (January 2009). "Family interventions in adolescent anorexia nervosa". Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America 18 (1): 159–73. doi:10.1016/j.chc.2008.07.004. பப்மெட்:19014864. 
  189. Carei TR, Fyfe-Johnson AL, Breuner CC, Brown MA (April 2010). "Randomized controlled clinical trial of yoga in the treatment of eating disorders". The Journal of Adolescent Health 46 (4): 346–51. doi:10.1016/j.jadohealth.2009.08.007. பப்மெட்:20307823. 
  190. Z Ying-ping; Tian-Yun, Chen (Feb 2004). "Treatment of 46 cases of anorexia with Tuina plus acupuncture". Journal Journal of Acupuncture and Tuina Science 2 (5): 26–27. doi:10.1007/BF02848353. 
  191. கான்னாபினாய்ட் ரிசெப்டர் (CB1) தீவிரமான நீண்டகால பசியற்ற உளநோய்க்கு எதிரான சிகிச்சை...செப்டம்பர் 25, 2008 [1]
  192. Hotta M, Ohwada R, Akamizu T, Shibasaki T, Takano K, Kangawa K (2009). "Ghrelin increases hunger and food intake in patients with restricting-type anorexia nervosa: a pilot study". Endocrine Journal 56 (9): 1119–28. doi:10.1507/endocrj.K09E-168. பப்மெட்:19755753. 
  193. Hudson JI, Hiripi E, Pope HG, Kessler RC (February 2007). "The prevalence and correlates of eating disorders in the National Comorbidity Survey Replication". Biological Psychiatry 61 (3): 348–58. doi:10.1016/j.biopsych.2006.03.040. பப்மெட்:16815322. 
  194. Eisler I, Le Grange D, Asen KE (2003). "Family interventions". In Treasure J, Schmidt U, van Furth E (ed.). Handbook of eating disorders (2nd ed.). Chichester: Wiley. pp. 291–310.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  195. Strober M, Freeman R, Morrell W (December 1997). "The long-term course of severe anorexia nervosa in adolescents: survival analysis of recovery, relapse, and outcome predictors over 10-15 years in a prospective study". The International Journal of Eating Disorders 22 (4): 339–60. doi:10.1002/(SICI)1098-108X(199712)22:4<339::AID-EAT1>3.0.CO;2-N. பப்மெட்:9356884. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-eating-disorders_1997-12_22_4/page/339. 
  196. Bulik CM, Reba L, Siega-Riz AM, Reichborn-Kjennerud T (2005). "Anorexia nervosa: definition, epidemiology, and cycle of risk". The International Journal of Eating Disorders 37 (S1): S2–9; discussion S20–1. doi:10.1002/eat.20107. பப்மெட்:15852310. 
  197. Hoek HW (July 2006). "Incidence, prevalence and mortality of anorexia nervosa and other eating disorders". Current Opinion in Psychiatry 19 (4): 389–94. doi:10.1097/01.yco.0000228759.95237.78. பப்மெட்:16721169. 
  198. Gowers S, Bryant-Waugh R (January 2004). "Management of child and adolescent eating disorders: the current evidence base and future directions". Journal of Child Psychology and Psychiatry, and Allied Disciplines 45 (1): 63–83. doi:10.1046/j.0021-9630.2003.00309.x. பப்மெட்:14959803. 
  199. பிரம்பெர்க், ஃபாஸ்டிங் கேர்ள்ஸ் , பக். 62-99[மெய்யறிதல் தேவை]

நூல் விவரத் தொகுப்பு

[தொகு]
  • ஈட்டிங் வித் யுவர் அனோரெக்சிக்: ஹௌ மை சைல்ட் ரிகவர்ட் த்ரூ ஃபேமிலி பேஸ்ட் டிரீட்மெண்ட் அண்ட் யுவர்ஸ் கான் டூ, ஆசிரியர் லாரா கோல்லின்ஸ், பதிப்பாளர்: மெக்கிரா ஹில்; முதல் பதிப்பு (டிசம்பர் 15, 2004) மொழி: ஆங்கிலம் ஐஎஸ்பிஎன் 0071445587 ஐஎஸ்பிஎன் 978-0071445580
  • அனோரெக்சியா மிஸ்டையாக்னைஸ்ட், வெளியீடு: லௌரா எ. டாலி; முதல் பதிப்பு (டிசம்பர் 15, 2006) மொழி: ஆங்கிலம் ஐஎஸ்பிஎன் 0938279076 ஐஎஸ்பிஎன் 978-0938279075
  • வேஸ்டெட்: எ மெமோயர் ஆஃப் அனோரெக்சியா அண்ட் புலிமியா மார்யா ஹார்ன்பேச்சர். வெளியீடு: ஹார்பெர் பெரென்னியல்; முதல் பதிப்பு (ஜனவரி 15, 1999) மொழி: ஆங்கிலம் ஐஎஸ்பிஎன் 0060930934 ஐஎஸ்பிஎன் 978-0060930936
  • அனோரெக்சியா நெர்வோஸா அண்ட் ரிலேடட் ஈட்டிங் டிஸார்டர்ஸ் இன் சைல்ட்ஹுட் அண்ட் அடொலெசென்ஸ், ஆசிரியர் பிரையான் லாஸ்க், ரேச்செல் ப்ரையாண்ட்-வாக், வெளியீடு: சைக்காலஜி பிரெஸ்; இரண்டாவது பதிப்பு (அக்டோபர் 12, 2000) ஐஎஸ்பிஎன் 0863778046 ஐஎஸ்பிஎன் 978-0863778049
  • டூ ஃபாட் ஆர் டூ தின்: எ ரெஃபரன்ஸ் கைட் டு ஈட்டிங் டிஸார்டர்ஸ்; சிந்தியா ஆர். கலோட்னெர். வெளியீடு: க்ரீன் வுட் பிரஸ்; முதல் பதிப்பு (ஆகஸ்ட் 30, 2003) மொழி: ஆங்கிலம் ஐஎஸ்பிஎன் 0313315817 பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-313-31581-7
  • ஓவர்கமிங் பிங்கெ ஈட்டிங்; கிறிஸ்டோபர் ஃபேர்பர்ன். வெளியீடு: தி குய்ல்ஃபோர்ட் பிரஸ்; மறுஅளிப்பு பதிப்பு (மார்ச் 10, 1995) மொழி: ஆங்கிலம் ஐஎஸ்பிஎன் 0898621798 ஐஎஸ்பிஎன் 978-0898621792

புற இணைப்புகள்

[தொகு]
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பசியற்ற_உளநோய்&oldid=3796711" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது