அகஸ்தோ பினோசெட்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
அகஸ்தோ பினோசெட்
பினோசெட்டின் அலுவல்முறை உருவப்படம்.
சிலியின் அரசுத்தலைவர்
பதவியில்
17 திசம்பர் 1974 – 11 மார்ச் 1990
முன்னையவர்சால்வடோர் அயேந்தே
பின்னவர்பத்றீசியோ அல்வின்
சிலி இராணுவ அரசின் தலைவர்
பதவியில்
11 செப்டம்பர் 1973 – 11 மார்ச் 1981
முன்னையவர்புதிய பதவி
பின்னவர்ஒசே டோரிபியோ மெரினோ
சிலி படைத்துறையின் தலைமைத் தளபதி
பதவியில்
23 ஆகத்து 1973 – 11 மார்ச் 1998
முன்னையவர்கார்லோசு பிராட்சு
பின்னவர்ரிகார்தோ இசுரீடா
சிலியின் வாழ்நாள் செனட்டர்
பதவியில்
11 மார்ச் 1998 – 4 சூலை 2002
தொகுதிமுன்னாள் தலைவர்
தனிப்பட்ட விவரங்கள்
பிறப்பு
அகஸ்தோ ஒசே ரேமன் பினோசெ உகார்த்தெ

(1915-11-25)25 நவம்பர் 1915
வல்பெய்ரசோவ், சிலி
இறப்பு10 திசம்பர் 2006(2006-12-10) (அகவை 91)
சான் டியேகோ (சிலி), சிலி
தேசியம்சிலி நாட்டினர்
துணைவர்
லூசியா இரியார்ட் (1943–2006; அவரது மரணம் வரை)
பிள்ளைகள்
  • லூசியா பினோசெட்
  • மாரியா வெரோனிகா பினோசெட்
  • சாக்குலின் மாரி பினோசெட்
  • அகஸ்தோ ஓசுவால்டோ பினோசெட்
  • மார்கோ அன்டோனியோ பினோசெட்
முன்னாள் கல்லூரிசிலியின் போர் கழகம்
வேலை
  • படைத்துறை அதிகாரி
  • அரசியல்வாதி
தொழில்படைவீரர்
கையெழுத்து
Military service
பற்றிணைப்பு சிலி
கிளை/சேவைCoat of arms of Chile சிலி படைத்துறை
சேவை ஆண்டுகள்1931–1998
தரம்Insignia of a Captain General of the Chilean Army Captain General
அலகு
  • "Chacabuco" Regiment
  • "Maipo" Regiment
  • "Carampangue" Regiment
  • "Rancagua" Regiment
  • 1st Army Division
கட்டளை
  • "Esmeralda" Regiment
  • 2nd Army Division
  • 6th Army Division
  • Santiago Army Garrison
  • Chilean Army
போர்கள்/யுத்தங்கள்1973 சிலி படைத்துறைப் புரட்சி

அகஸ்தோ ஒசே ரேமன் பினோசெட் உகார்த்தெ (Augusto José Ramón Pinochet Ugarte, எசுப்பானிய ஒலிப்பு: [auˈɣusto pinoˈʃa] அல்லது எசுப்பானிய ஒலிப்பு: [auˈɣusto pinoˈtʃet];[1][2][upper-alpha 1] 25 நவம்பர் 1915 – 10 திசம்பர் 2006), 1973 முதல் 1981 வரை சிலியின் சர்வாதிகாரியாகவும்[3][4] 1973 முதல் 1998 வரை சிலியின் படைத்துறைத் தலைமை தளபதியாகவும் விளங்கியவர். மேலும் சிலி இராணுவ அரசின் தலைவராக 1973 முதல் 1981 வரை இருந்துள்ளார்.[5]

1973ஆம் ஆண்டு அமெரிக்க-ஆதரவுடன் செப்டம்பர் 11 நடந்த சிலி இராணுவப் புரட்சியில் மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சால்வடோர் அயேந்தே தலைமையிலான சமூகவுடைமை குடியரசை வீழ்த்தி சிலியின் ஆட்சியைப் பிடித்தார்; 1925இலிருந்து செயற்பட்டு வந்த மக்களாட்சியும் முடிவுக்கு வந்தது. பல வரலாற்றாளர்கள் இந்த இராணுவப் புரட்சிக்கு ஐக்கிய அமெரிக்கா தந்த ஆதரவே முக்கியத் திருப்பமாக அமைந்ததாகவும் பின்னாளில் அதிகார குவிப்பிற்கும் அமெரிக்க ஆதரவு முதன்மையானதாக இருந்தது என்றும் கருதுகின்றனர்.[6][7][8] முன்னதாக அயேந்தே சிலியின் படைத்துறை தலைமைத் தளபதியாக பினோசெட்டை ஆகத்து 23, 1973இல் நியமித்திருந்தார்.[9] திசம்பர் 1974இல் இராணுவ ஆட்சிக் குழு பினோசெட்டை சிலியின் அரசுத்தலைவராக அறிவித்தது.[10]

1973 முதல் 1990 வரையிலிருந்த இராணுவ ஆட்சியில் கடுமையான நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன.[11] பினோசெட்டின் ஆட்சியின்போது 1,200இலிருந்து 3,200 வரையான நபர்கள் கொலை செய்யப்பட்டதாகவும் 80,000 பேர் கட்டாயமாக பாதுகாப்பு முகாம்களில் வைக்கப்பட்டிருந்ததாகவும் 30,000 பேர் மீது மனித உரிமை மீறப்பட்டு கொடுமைப்படுத்தப்பட்டதாகவும் பிந்தைய விசாரணைகள் கண்டறிந்தன.[12][13][14] 2011 நிலவரப்படி, அலுவல்முறையாக 3,065 பேர் உயிரிழந்ததாகவும் வலுக்கட்டாயமாகக் காணாமற் போயினர் என்றும் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.[15]

"சிகாகோ பாய்சு" என அறியப்பட்ட சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் அல்லது அதன் சிலி நாட்டு இணை நிறுவனத்தில் படித்த பொருளியல் நிபுணர்களின் அறிவுரைகளின்படி தாராளமயக் கொள்கைகளையும் கட்டற்ற சந்தைமுறைப் பொருளாதாரத்தையும் இராணுவ ஆட்சி தழுவியது. நாணயமாற்று நிலைப்படுத்துதல், உள்ளூர் தொழில்களுக்குத் தரப்பட்ட கட்டணச் சலுகைகள் விலக்கம், தொழிற்சங்கங்களுக்குத் தடை, சமூக பாதுகாப்பு முறைமையையும் பொதுத்துறை நிறுவனங்களையும் தனியார்மயமாக்கல் போன்ற பொருளாதார சீர்திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. இந்தக் கொள்கைகளால் "சிலியின் அற்புதம்" நிகழ்ந்தது; ஆனால் அரசியல் விமரிசகர்கள் இந்தக் கொள்கைகளால் பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வு கூடியதாகவும் 1982ஆம் ஆண்டில் ஏற்பட்ட நிதி நெருக்கடிக்கு வித்திட்டதாகவும் கூறுகின்றனர்.[16][17] 1990களின் பெரும்பகுதியிலும் தென்னமெரிக்காவின் சிறந்த பொருளாதாரமாக சிலி விளங்கியது. இருப்பினும் பினோசெட்டின் சீர்திருத்தங்கள் இன்றும் விவாதிக்கப்பட்டு வருகின்றது.[18]

பினோசெட்டின் 17-ஆண்டு ஆட்சிக்கு சட்டபூர்வமான அங்கீகாரம் வழங்கும் வகையில் 1980இல் புதிய அரசியலமைப்பிற்கு பொது வாக்கெடுப்பு நடத்தப்பட்டது. 1988இல் நடந்த தேசிய வாக்கெடுப்பில் 56% வாக்காளர்கள் பினோசெட் ஆட்சித் தொடர எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர். 1990இல் அரசுத்தலைவர் பதவியிலிருந்து விலகிய பினோசெட் சிலியின் படைத்துறை தலைமைத் தளபதியாக மார்ச் 10, 1998 வரை தொடர்ந்தார். 1998இல் பணி ஓய்வு பெற்று 1980ஆம் ஆண்டு அரசியலமைப்பின்படி வாழ்நாள் செனட்டராகத் தொடர்ந்தார். இருப்பினும் அக்டோபர் 10, 1998இல் இலண்டன் சென்றிருந்த போது மனித உரிமை மீறல் வழக்குகளுக்காக பன்னாட்டு கைதாணையின் கீழ் கைது செய்யப்பட்டார். நீதிமன்றப் போராட்டங்களுக்குப் பிறகு உடல்நலக்கேடு காரணமாக விடுவிக்கப்பட்டு மார்ச் 2000இல் சிலிக்கு திரும்பினார். 2004இல் சிலிநாட்டு நீதிபதி யுவான் குசுமான் டாபியா பினோசெட்டை மருத்துவப்படி நலமுள்ளவராக அறிவித்து வீட்டுக் காவலில் வைத்தார்.[9] 2006ஆம் ஆண்டு திசம்பர் 10இல் மரணமடையும் போது 300 குற்ற வழக்குகள் அவர்மீது நிலுவையில் இருந்தன.[19] ஊழல்களால் குறைந்தது அமெரிக்க$ 28 மில்லியன் சொத்துக் குவித்ததாகவும் வழக்கிருந்தது.[20]

மரணம்[தொகு]

தனது 91ஆம் அகவையில் மாரடைப்பு ஏற்பட்ட ஒரு வாரத்தில் குருதி விம்மு இதயத் திறனிழப்பால் திசம்பர் 10, 2006இல் தலைநகர் சான்டியேகோவில் இயற்கை எய்தினார்.[21] அவரது சமாதி சேதபடுத்தப்படக் கூடும் என்பதால், பினோசெட்டின் விருப்பப்படி, அவரது உடல் எரிக்கப்பட்டது.

பினோசெட்டின் வாழ்க்கை சர்ச்சைக்குரியதாக உள்ளது. சிலர் இவரை பலரைக் கொன்ற கொலைவெறி சர்வாதிகாரியாகவும் மற்ற சிலர் சிலியின் பொருளாதாரத்தை மேம்படுத்திய நற்செயல் சர்வாதிகாரியாகவும் குறிப்பிடுகின்றனர்.

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. ↑ சிலியின் குடிகள்,பினோசெட் உட்பட, இருவிதமாகவும் (பினோசெட் அல்லது பினோசெ) உச்சரித்தனர்.

மேற்சான்றுகள்[தொகு]

  1. ↑ "Augusto Pinochet". Forvo. 27 August 2014. பார்க்கப்பட்ட நாள் 27 August 2014.
  2. ↑ Daniel Engber (12 December 2006). "Augusto Pino-qué?". slate.com. Salonc.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 8 December 2015.
  3. ↑ Peter Kornbluh (11 September 2013). The Pinochet File: A Declassified Dossier on Atrocity and Accountability. The New Press. ISBN 1595589120 p. ix
  4. ↑ Monte Reel and J.Y. Smith (11 December 2006). A Chilean Dictator's Dark Legacy. தி வாசிங்டன் போஸ்ட். Retrieved 20 March 2015.
  5. ↑ "Bush praises revival of Democracy in Chile". Google news. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 September 2009.
  6. ↑ Winn, Peter (2010). "Furies of the Andes". A Century of Revolution. Durham, NC: Duke University Press. 239–275. அணுகப்பட்டது 14 January 2014. 
  7. ↑ Peter Kornbluh (11 September 2013). The Pinochet File: A Declassified Dossier on Atrocity and Accountability. The New Press. ISBN 1595589120
  8. ↑ Lubna Z. Qureshi. Nixon, Kissinger, and Allende: U.S. Involvement in the 1973 Coup in Chile. Lexington Books, 2009. ISBN 0739126563
  9. ↑ 9.0 9.1 "Augusto Pinochet: Timeline". CBS News. 11 December 2006 இம் மூலத்தில் இருந்து 4 January 2007 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20070104162648/http://www.cbc.ca/news/background/chile/pinochet.html. 
  10. ↑ Cavallo, Ascanio et al. La Historia Oculta del Régimen Militar, Grijalbo, Santiago, 1997.
  11. ↑ "Chile under Pinochet – a chronology". The Guardian (London). 24 March 1999. http://www.guardian.co.uk/world/1999/jan/15/pinochet.chile1. பார்த்த நாள்: 10 March 2010. 
  12. ↑ (எசுப்பானியம்) English translation of the Rettig Report
  13. ↑ 2004 Commission on Torture பரணிடப்பட்டது 2006-05-05 at the வந்தவழி இயந்திரம் (dead link)
  14. ↑ "Chile to sue over false reports of Pinochet-era missing". Latin American Studies. 30 December 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 March 2010.
  15. ↑ "Chile recognises 9,800 more victims of Pinochet's rule". BBC News. 18 August 2011. http://www.bbc.co.uk/news/world-latin-america-14584095. 
  16. ↑ Angell, Alan (1991). The Cambridge History of Latin America, Vol. VIII, 1930 to the Present. Ed. Leslie Bethell. Cambridge; New York: Cambridge University Press. பக். 318. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-521-26652-9. https://books.google.com/?id=cbhOISlOv3MC&pg=PA381&lpg=PA381&dq=pinochet+economic+inequality. 
  17. ↑ Leight, Jessica (3 January 2005). "Chile: No todo es como parece". COHA இம் மூலத்தில் இருந்து 27 நவம்பர் 2008 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20081127214558/http://www.coha.org/NEW_PRESS_RELEASES/New_Press_Releases_2004/04.100%20the%20one%20in%20Spanish.htm. பார்த்த நாள்: 5 May 2008. 
  18. ↑ Thomas M. Leonard. Encyclopedia Of The Developing World. Routledge. ISBN 1-57958-388-1 p. 322
  19. ↑ Chang, Jack; Yulkowski, Lisa (13 December 2006). "Vocal minority praises Pinochet at his funeral". Bradenton Herald. http://www.accessmylibrary.com/coms2/summary_0286-28896708_ITM. பார்த்த நாள்: 13 April 2009. 
  20. ↑ Larry Rohter, Colonel's Death Gives Clues to Pinochet Arms Deals, த நியூயார்க் டைம்ஸ், 19 June 2006 (ஆங்கிலம்)
  21. ↑ Muere el ex dictador Chileno Augusto Pinochet EFE

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=அகஸ்தோ_பினோசெட்&oldid=3720886" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது