பலிஜா
| குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள் | |
|---|---|
| தமிழ்நாடு, ஆந்திரப் பிரதேசம், கருநாடகம் | |
| மொழி(கள்) | |
| தெலுங்கு, தமிழ், கன்னடம் | |
| சமயங்கள் | |
 இந்து சமயம் | |
| தொடர்புள்ள இனக்குழுக்கள் | |
| கவரா, கொல்லா, கம்மவார் |
பலிஜா (Balija) எனப்படுவோர் தமிழகம், கருநாடகம் மற்றும் ஆந்திர மாநிலங்களில் வாழும் ஒரு வணிக சமூகமாகும்.[1] இவர்களுள் பெரும்பாலானோரின் தாய்மொழி தெலுங்கு மொழியாகும். கன்னடம் பேசும் பலிஜா சமூகத்தினர் கொங்கு நாட்டில் கணிசமாக வாழ்ந்து வருகின்றனர். நாயுடு, நாயக்கர், ரெட்டி, செட்டியார் மற்றும் ராவ் இவர்களது பட்டங்களாகும்.
சொற்பிறப்பு
பலிஜா என்றால் வணிகன் என்று பொருளாகும். பலிஜா என்பது இடைக்கால பயன்பாட்டில் இருந்த சொற்களாலான பலஞ்சா, பனாஞ்சா, பளஞ்சா, பனஞ்சு, வளஞ்சியர் போன்ற சொற்களின் திரிபாகும். இவை அனைத்தும் வடமொழி சொல்லான வனிஜ் என்பதிலிருந்து பெறப்பட்டவையாகும்.[2]
பலிஜா என்றால் யாகம் செய்த பொழுது தோன்றியவர்கள் என்று பொருள். அதாவது சமஸ்கிருத வார்த்தை பாலி - யாகத்தையும், ஜா - பிறந்ததையும் கொண்டு பெறப்படுகிறது.
பூர்வீகம்
அய்யபொழில் என்ற வணிகக்குழுவினர் கி.பி. ஒன்பதாம் நூற்றாண்டு முதல் தென்னிந்தியாவின் பல பகுதிகளில் வணிகம் செய்தனர்.[3] கி.பி. பதிமூன்றாம் நூற்றாண்டிலிருந்து, ஆந்திர நாட்டில் வீர பலஞ்சா என்ற வணிகக்குழுவினரை பற்றி குறிப்பிடும் கல்வெட்டுகள் தோன்றத் தொடங்கின. வீர பலஞ்சா வணிகர்களின் தலைமையிடமாக அய்யபொழில் திகழ்ந்தது.[4] அய்யபொழில் என்பது தற்கால கருநாடக மாநில பீசப்பூர் மாவட்டத்தில் உள்ள ஐஹோல் நகரமாகும்.[5] வீர பலஞ்சா வணிகர்கள் தங்களை அய்யபொழில் நகரத்தின் அதிபதி என்று அழைத்துக்கொள்கின்றனர். இந்த வணிகர்கள் தங்களை வீர பலஞ்சா தர்மத்தின் பாதுகாவலர்களாகக் காட்டிக் கொண்டனர்.[6] இவ்வணிகர்கள் தெலுங்கில் வீர பலிஜா என்றும் கன்னடத்தில் வீர பனாஜிகா என்றும் தமிழில் வீர வளஞ்சியர் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். இதன் பொருள் தீரமிக்க வணிகர்கள் என்பதாகும்.[7][8]
பலிஜாவின் பிரிவுகள்
- பலிஜா எனப்படுவோர் ஆந்திரா மற்றும் தமிழகத்தில் வாழுகின்ற ஒர் இனக்குழுவினர் ஆவர். இச்சமூகத்தினர் காப்பு இனத்தின் ஒரு பிரிவினராகக் கருதப்படுகின்றனர்.[9] இடவொதுக்கீட்டுப் பட்டியலில், இவர்கள் முற்பட்ட வகுப்பினர் பிரிவில் உள்ளனர். இவர்களின் குடும்ப தெய்வமாக வெங்கடாசலபதியை வழிபடுகின்றனர்.[10] இவர்கள் வைணவ நெறிகளைப் பின்பற்றுகின்றனர். இவ்வினத்தவர்கள் ஆந்திர மாநிலத்தின் இராயலசீமை பகுதியில் அதிக அளவில் வாழ்ந்து வருகின்றனர்.[11]
- கவரா எனப்படுவோர் தமிழகத்தில் வாழுகின்ற ஒர் இனக்குழுவினர் ஆவர்.[12] இச்சமூகத்தினர் பலிஜா இனத்தின் உட்பிரிவினராக உள்ளனர். தமிழ்நாடு அரசு இடவொதுக்கீட்டுப் பட்டியலில், இவர்கள் பிற்படுத்தப்பட்ட பிரிவில் உள்ளனர்.[13] பலிஜா என்ற சொல்லின் தமிழ் வடிவமே கவறை என்பதாகும். கவரா மற்றும் பலிஜா இன மக்களின் பழக்கவழக்கங்களும் கலாசார பண்பாடுகளும் ஒத்து இருக்கின்றனர்.[14]
அரச வம்சங்கள்
விஜயநகர மன்னர்களால் பேரரசுக்கு உட்பட்ட மாகாணங்களை மேற்பார்வையிட அரசுப் பிரதிநிதிகளை நியமித்தனர். ஆயினும் தலைக்கோட்டை போருக்கு பின்னர் விஜயநகரப் பேரரசு வீழ்ச்சி அடைத்தது. விஜயநகர மன்னர்களால் நியமிக்கப்பட்ட அரசுப் பிரதிநிதிகள் தாங்கள் மேற்பார்வையிட்ட மாகாணங்களில் சுதந்திர அரசுகளை நிறுவிக் கொண்டனர். அவ்வாறு பலிஜா இனக்குழுவைச் சேர்ந்தவர்களால் நிறுவப்பட்ட அரச வம்சங்கள் பின்வருவன. [15]
- மதுரை நாயக்கர்[16][17]
- தஞ்சை நாயக்கர்கள்[16]
- செஞ்சி நாயக்கர்கள்[18]
- கண்டி நாயக்கர்[19]
- பெனுகொண்டா நாயக்கர்கள்[20]
- ஜெகதேவராயர்கள்[21]
- பிற்கால கேளடி நாயக்கர்கள்[22]
குறிப்பிடத்தக்க நபர்கள்
அரசர்கள்
- விசுவநாத நாயக்கர் - மதுரை நாயக்கர் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[23]
- சேவப்ப நாயக்கர் - தஞ்சை நாயக்கர்கள் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[24]
- கிருஷ்ணப்ப நாயக்கர் - செஞ்சி நாயக்கர்கள் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[18]
- ஸ்ரீ விஜய ராஜசிங்கன் - கண்டி நாயக்கர் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[19]
- ராணா ஜெகதேவராயன் - ஜெகதேவராயர்கள் வம்சத்தை நிறுவியவர்.[21]
- பெத்த கோனேடி நாயுடு - பெனுகொண்டா நாயக்கர்கள் அரச வம்சத்தை நிறுவியவர்.[20]
- பசவப்பா நாயக்கர் - கேளடி நாயக்க மன்னர்.[22]
ஜமீன்தார்கள்
- வெ. இராமபத்ர நாயுடு - வடகரை ஜமீன்தாரும், மதுரை நாயக்க மன்னரான விசுவநாத நாயக்கரின் நெருங்கிய உறவினரும் இராணுவத் தளபதியுமான இராமபத்ர நாயக்கரின் வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவரும் ஆவர்.[25]
- குமரப்ப சங்கரைய நாயுடு - சென்னப்ப நாயக்கன் பாளையம் ஜமீன்தாரும், செஞ்சி நாயக்க மன்னரான துபாகி கிருஷ்ணப்ப நாயக்கரின் வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவரும் ஆவர்.[26]
அரசியல்வாதிகள்
- ஈ. வெ. இராமசாமி - சமூக சீர்திருத்தவாதி[27]
- எ. வ. வேலு - தமிழக பொதுப்பணித் துறை அமைச்சர்[28]
- பி. கே. சேகர் பாபு - தமிழக அறநிலையத்துறை அமைச்சர்
- இ. மதுசூதனன் - முன்னாள் கைத்தறி மற்றும் துணிநூல் துறை அமைச்சர்
- ஈ.வி.கே.எஸ்.இளங்கோவன் - முன்னாள் ஒன்றிய ஜவுளிதுறை இணை அமைச்சர்[29]
- கே. வெங்கடசாமி நாயுடு - முன்னாள் அறநிலையத்துறை மற்றும் பதிவுத்துறை அமைச்சர்
- கு. பிச்சாண்டி - முன்னாள் தமிழக வீட்டு வசதித்துறை அமைச்சர்
- ஈ. வெ. கி. சம்பத் - முன்னாள் நாமக்கல் மக்களவை உறுப்பினர்
- வரதராஜுலு நாயுடு - விடுதலைப் போராட்ட வீரரும், இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் நாளிதழின் நிறுவனர்.[30]
மேற்கோள்கள்
- ↑ Jakka Parthasarathy, ed. (1984). Rural Population in Indian Urban Setting. B.R. Publishing Corporation. p. 52.
Balija are the chief Telugu trading caste , scattered ! throughout Andhra Pradesh , Karnataka and Tamil Nadu
- ↑
- Epigraphia Indica. Vol. 4. Manager of Publications. 1896. p. 296.
In the Telugu word balija or balijiga has the same meaning . It is therefore probable that the words vaļañjiyam , vaļañjiyar , balañji , baṇañji , baṇañjiga and balija are cognate and derived from the Sanskrit vanij
- Quarterly Journal of the Andhra Historical Research Society. Vol. 11. Andhra Historical Research Society. 1938. p. 54.
- Epigraphia Indica. Vol. 4. Manager of Publications. 1896. p. 296.
- ↑ Burton Stein, David Arnold, ed. (2010). A History of India. John Wiley & Sons. p. 120.
- ↑ K. Sundaram, ed. (1968). Studies in Economic and Social Conditions of Medieval Andhra, A. D. 1000-1600. Triveni Publishers. p. 69.
- ↑ Kambhampati Satyanarayana, ed. (1975). A Study of the History and Culture of the Andhras: From stone age to feudalism. People's Publishing House. p. 334.
- ↑
- Sakkottai Krishnaswami Aiyangar, ed. (1941). Ancient India and South Indian History & Culture: Papers on Indian History and Culture; India to A.D. 1300. Oriental Book Agency. p. 801.
- The quarterly journal of the Mythic society (Bangalore). Mythic Society. 1991. p. 88-91.
- ↑
- A. Satyanarayana, Mukkamala Radhakrishna Sarma, ed. (1996). Castes, Communities, and Culture in Andhra Desa, 17th & 18th Centuries, A.D. Osmania University. p. 105.
.
- S.S. Shashi, ed. (2000). Encyclopaedia Indica: India, Pakistan, Bangladesh. Vol. 106. Anmol Publications. p. 86.
- A. Satyanarayana, Mukkamala Radhakrishna Sarma, ed. (1996). Castes, Communities, and Culture in Andhra Desa, 17th & 18th Centuries, A.D. Osmania University. p. 105.
- ↑ "Guild Inscriptions".
- ↑ Nimmagadda Bhargav, ed. (2023). Stringers and the Journalistic Field: Marginalities and Precarious News Labour in Small-Town India. Taylor & Francis.
Kapus in the Telugu - speaking states do not form a neat homogenous category , as they comprise castes such as Kapu , Telaga , Balija and Ontari among many other variants
- ↑
- Madaswamy Moni, Suresh Misra, ed. (2009). Rural India: Achieving Millennium Development Goals and Grassroots Development. Concept Publishing Company. p. 307.
- K. S. Singh, B. G. Halbar, ed. (2003). People Of India Karnataka. Vol. 1. Anthropological Survey of India. p. 289.
- Eswarappa Kasi, ed. (2009). Anthropology and Development in a Globalized India: An Ethnography of Sericulture from the South. Cambridge Scholars Publishing. p. 56.
- ↑ Reddi, Agarala Easwara; Ram, D. Sundar (1994). State Politics in India: Reflections on Andhra Pradesh (in ஆங்கிலம்). M. D. Publications. p. 339. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-85880-51-8.
The Kapus, concentrated in Guntur, Krishna, West and East Godavari districts are listed among the forward castes. In Rayalaseema districts they are known as Balijas.
- ↑
- P. R. G. Mathur, ed. (1994). Applied Anthropology and Challenges of Development in India. Punthi-Pustak. p. 356.
- Pradip . K Bhowmick, ed. (2002). Man and Life. Vol. 28. Institute of Social Research and Applied Anthropology. p. 59.
- ↑ "List of Backward Classes approved by Government of Tamil Nadu".
- ↑
- Mukund, Kanakalatha (1999). The Trading World of the Tamil Merchant: Evolution of Merchant Capitalism in the Coromandel (in ஆங்கிலம்). Orient Blackswan. pp. 43, 183, 185. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-250-1661-8.
Kavarai (the Tamil word for Balija merchants)
- Brimnes, Niels (1999). Constructing the Colonial Encounter: Right and Left Hand Castes in Early Colonial South India (in ஆங்கிலம்). Psychology Press. p. 106. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7007-1106-2.
The Kavarais were Tamilized Balija Chettis of Telugu origin, returned in the census as 'Wadugas' or 'Northerners'.
- R. Nagaswamy, ed. (1997). Studies in South Indian History and Culture. V.R. Ramachandra Dikshitar Centenary Committee. p. 321.
- Jervoise Athelstane Baines, ed. (1912). Ethnography: Castes and Tribes. Vol. 28. K.J. Trübner. p. 36.
- Colburn's United Service Magazine and Naval and Military Journal. Vol. 28. University of California. 1829. p. 286.
- Census of India, 1901: Madras (3 v.) (in ஆங்கிலம்). India Census Commissioner. 1902. p. 161.
Kavarai - A Tamil synonym for Balija; probably a corrupt form of Gavara.
- Mukund, Kanakalatha (1999). The Trading World of the Tamil Merchant: Evolution of Merchant Capitalism in the Coromandel (in ஆங்கிலம்). Orient Blackswan. pp. 43, 183, 185. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-250-1661-8.
- ↑ Daniel D'Attilio, ed. (1995). The Last Vijayanagara Kings. University of Wisconsin--Madison. p. 81.
......many of the Telugu migrant groups who settled in Tamil Nadu from the fourteenth to sixteenth centuries were led by Balija warriors . These Balijas and their descendants became local rulers under the auspices of Vijayanagara.
- ↑ 16.0 16.1
- G. S. Ghurye, ed. (1969). Caste and Race in India. Popular Prakashan. p. 106.
The Nayak kings of Madura and Tanjore were Balijas , traders by caste
- Eugene F. Irschick, ed. (1969). Politics and Social Conflict in South India. University of California Press. p. 8.
The successors of the Vijayanagar empire, the Nayaks of Madura and Tanjore, were Balija Naidus
- Sheldon Pollock, ed. (2003). Literary Cultures in History: Reconstructions from South Asia. University of California Press. p. 413.
.... in the seventeenth century, when warriors/traders from the Balija caste acquired kingship of the southern kingdoms of Madurai and Tanjavur.
- David Shulman, ed. (2020). Classical Telugu Poetry. University of California Press. p. 57.
..... in the Tamil country, where Telugu Balija families had established local Nāyaka states (in Senji, Tanjavur, Madurai, and elsewhere) in the course of the sixteenth century.
- Andhra Pradesh Archives, Andhra Pradesh State Archives & Research Institute, ed. (2007). Itihas. Vol. 33. Director of State Archives, Government of Andhra Pradesh. p. 145.
....It is told that the Nayak Kings of Madurai and Tanjore were Balijas , who had marital relations among themselves and with the Vijaya Nagara rulers
- Muzaffar Alam, ed. (1998). The Mug̲h̲al State, 1526-1750. Oxford University Press. p. 35.
As an arrangement, the Golconda practice in the first half of the seventeenth century was quite similar in crucial respects to what obtained further south, in the territories of the Chandragiri ruler, and the Nayaks of Senji, Tanjavur and Madurai. Here too revenue-farming was common, and the ruling families were closely allied to an important semi-commercial, semi-warrior caste group, the Balija Naidus.
- A. Satyanarayana, Mukkamala Radhakrishna Sarma, ed. (1996). Castes, Communities, and Culture in Andhra Desa, 17th & 18th Centuries, A.D. Osmania University. p. 145.
After the fall of the dynasty several Balija Nayudu chieftains rose into prominence. Tanjore and Madura kingdoms were the most important of such new kingdoms
- G. S. Ghurye, ed. (1969). Caste and Race in India. Popular Prakashan. p. 106.
- ↑
- Antje Flüchter, Rouven Wirbser, ed. (2017). Translating Catechisms, Translating Cultures: The Expansion of Catholicism in the Early Modern World. BRILL. p. 229.
Madurai was a prosperous city ruled by Nāyaka kings who were Telugu warriors with Balija cultivators and merchant-caste affiliations
- Gita V. Pai, ed. (2003). Architecture of Sovereignty: Stone Bodies, Colonial Gazes, and Living Gods in South India. Cambridge University Press. p. 36, 51.
Madurai rulers were of likely Balija heritage, merchant-warriors, who came from the relatively less-stratified arid zones of the Andhra region
- Biplab Auddya, ed. (2017). Research in Multidisciplinary Subjects. Vol. 6. The Hill Publication. p. 18. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788196477660.
Many later rulers were also of different castes, such as the Madurai Nayaks, Balijas (traders) who ruled from 1559 to 1739
- Antje Flüchter, Rouven Wirbser, ed. (2017). Translating Catechisms, Translating Cultures: The Expansion of Catholicism in the Early Modern World. BRILL. p. 229.
- ↑ 18.0 18.1
- Subrahmanyam, Sanjay (2002). The Political Economy of Commerce: Southern India 1500–1650 (Reprinted ed.). Cambridge University Press. p. 304. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780521892261.
- Joseph Jerome Brennig, ed. (1987). The Textile Trade of Seventeenth Century Northern Coromandel: A Study of a Pre-modern Asian Export Industry. University of Wisconsin-Madison. p. 65.
The chief noble of the Gingi Court Krishnappa Naik, who was the son of one Konara Chitti of the Balija caste was born in Gingi.
- Rajendra Kumar, ed. (2023). Indian State Pondicherry. Guarav book center. p. 129.
Tupakula Krishnappa Nayaka (1490 to 1521) of a Chandragiri Balija family was the founder of the Nayaka line of Gingee kings.
- ↑ 19.0 19.1
- A.Ramaswami, ed. (1967). Tamil Nadu District Gazetteers: Salem. Vol. 1. Director of Stationery and Print. p. 129.
They are popularly classed as kota balijas, who are military in origin and claim kinship with the Emperors and Viceroys of Vijayanagar and the Kandyan Dynasty.
- Markus Vink, ed. (2015). Encounters on the Opposite Coast: The Dutch East India Company and the Nayaka State of Madurai in the Seventeenth Century. Brill. p. 75 & 56. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9789004272620.
- A.Ramaswami, ed. (1967). Tamil Nadu District Gazetteers: Salem. Vol. 1. Director of Stationery and Print. p. 129.
- ↑ 20.0 20.1
- K. A. Nilakanta Sastri, ed. (1946). Further Sources of Vijayanagara History. University of Madras. p. 302.
On Sravana ba. 10 of Yuva of 146 years ago corresponding to S. S. 1558, (the Raya) granted the government of Penugonda to Koneti Nayadu, the son. of Kastuiri Nayadu, the son of Akkapa Nayadu, who was the son of Canca(ma) Nayadu of Candragiri, a member of the Vasarasi family of the Balija caste.
- Bulletin of the Government Oriental Manuscripts Library, Madras. Superintendent Government Press. 1954. p. 49.
The above said Peda Kōnēti Nṛpati ( Nayak ) First , king of Penukonda . ( 1635 A.D. ) then of Kundurti ( 1652 A.D. ) and of Rayadurga ( 1661 A.D. ) was a Balija by caste , having the surname Vānarāsi . His father Kastūri Nāyak and grand father bencama Nayak had enjoyed high favour with the fallen kings of Vijayanagar who were ruling at Chandragiri
- K. A. Nilakanta Sastri, ed. (1946). Further Sources of Vijayanagara History. University of Madras. p. 302.
- ↑ 21.0 21.1
- Benjamin Lewis Rice, ed. (1909). Mysore and Coorg from the Inscriptions. A. Constable & Company, Limited. p. 164.
The Channapatna chiefs generally bore the name Rana . Jagadēva - Rāya , after the founder of the family in Mysore. He was of the Telugu Banajiga caste and had possessions in Bāramahāl . His daughter was married to the Vijayanagar king
- Traffic Management Plans for Major Towns in Bangalore Metropolitan Region (PDF). Bangalore Metropolitan Region Development Authority. 2010. p. 170.
CHANNAPATNA: The village was ruled by the King Timmapparaja urs. Later Rana Jagadevaraya of Telugu Banajiga Balija Community chooses it as his Capital city. Rana Jagadeva Raya and his family ruled the territory of Baramahal along with Mysore.
- Ranjit Kumar Bhattacharya, S. B. Chakrabarti, ed. (2002). Indian Artisans: Social Institutions and Cultural Values. Ministry of Culture, Youth Affairs and Sports, Department of Culture, Government of India. p. 36.
- Benjamin Lewis Rice, ed. (1909). Mysore and Coorg from the Inscriptions. A. Constable & Company, Limited. p. 164.
- ↑ 22.0 22.1
- The Quarterly Journal of the Mythic Society (Bangalore, India). Vol. 11–12. The Society. 1920. p. 47.
Then Virabhadrappa Nayaka ascended the Gadi and retiring to Bidarur ruled over his country more peacefully than before. His rule lasted for 15 years from 1551 to 1566. During his reign the rule of Vokkaligas came to an end and was replaced by the rule of Banajigas. Sivappanayaka , grandson of Chikkasankanna Nayaka , was the head of administration as Yuvaraja under Virabhadra Nayaka.
- Leelavati N. Pujar, Dr.S.S.Wani, ed. (2021). Review of Research, volume - 10, issue - 12 (PDF). lbp.world. p. 1.
The Keladi rulers were of the Vokkaliga and Banajiga ranks and were Veerashaivas by faith.
- The Quarterly Journal of the Mythic Society (Bangalore, India). Vol. 11–12. The Society. 1920. p. 47.
- ↑
- K. A. Nilakanta Sastri (1946). Further Sources of Vijayanagara History (in ஆங்கிலம்). University of Madras. p. 176.
Moreover, Acyutadeva Maharaya formally crowned Viswanatha Nayadu of the Garikepati family of the Balija caste as the king of Pandya country yielding a revenue of 2 and 1/2 crores of varahas; and he presented him the golden idols of Durga, Laksmi and Lakshmi-Narayana and sent him with ministers, councillors and troops to the south. Visvanatha Nayudu reached the city of Madhura, from which he began to govern the country entrusted to his care. - taken from the Kaifiyat of Karnata-Kotikam Kings, LR8, pp.319-22
- Lennart Bes (2022). The Heirs of Vijayanagara: Court Politics in Early Modern South India (PDF). Leiden University Press. p. 79.
The dynasty's first ruler was Vishvanatha Nayaka, son of the imperial courtier and military officer Nagama Nayaka. He belonged to one of the Balija castes, which originated in the Telugu region and whose members undertook both military and mercantile activities. Vishvanatha was possibly installed at Madurai around 1530 and reigned until c. 1563
- Konduri Sarojini Devi (1990). Religion in Vijayanagara Empire (in ஆங்கிலம்). Sterling Publishers. p. 100. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-207-1167-9.
According to the Kaifiyat of the Karnata Kotikam Kings, "Acyutadeva Maharaya formally crowned Visvanatha Nayadu of the Garikepati family of the Balija caste as the King of Pandya country yielding a revenue of 2 and 1/2 crores of varahas; and he presented him with golden idols of Durga, Lakshmi and Lakshminarayana and sent him with ministers, councillors and troops to the South."
- K. A. Nilakanta Sastri (1946). Further Sources of Vijayanagara History (in ஆங்கிலம்). University of Madras. p. 176.
- ↑ N. Venkataramanayya (1951). Raghunatha Nayakabhyudayamu. T.M.S.S.M Library, Thanjavur. p. 21.
- ↑
- The Feudatory and zemindari India. Vol. 9. the University of California. 1938. p. 250.
- A. Vadivelu, ed. (1915). The Ruling Chiefs, Nobles and Zamindars of India. Vol. 1. G.C. Loganadham. p. 679.
- The Who's who in Madras: ... A Pictorial Who's who of Distinguished Personages, Princes, Zemindars and Noblemen in the Madras Presidency. Pearl Press. 1938. p. 52.
- C. Hayavadana Rao, ed. (1915). The Indian Biographical Dictionary. Forgotten Books. p. 344.
- ↑ Vuppuluri Lakshminarayana Sastri, ed. (1920). Encyclopaedia of the Madras Presidency and the Adjacent States. University of Minnesota. p. 453.
- ↑ Subramanian, Ajantha (2019). The Caste of Merit: Engineering Education in India (in ஆங்கிலம்). Harvard University Press. p. 100. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780674987883.
- ↑ "களைகட்டும் தேர்தல் பந்தயம்!". தினமலர் நாளிதழ் (மே 01, 2021).
- ↑ "ஈரோடு கிழக்கு தொகுதி அதிமுக வேட்பாளர்... எடப்பாடி பழனிசாமி அதிகாரப்பூர்வ அறிவிப்பு". குமுதம்.
- ↑ Vicuvanātan̲, Ī Ca (1983). The political career of E.V. Ramasami Naicker: a study in the politics of Tamil Nadu, 1920-1949 (in ஆங்கிலம்). Ravi & Vasanth Publishers. pp. 23, 32.