மெனாண்டர்
முதலாம் மெனாண்டர் | |
---|---|
இந்தோ கிரேக்க மன்னர் | |
![]() மெனாண்டரின் வெள்ளி நாணயம் | |
ஆட்சி | கி மு 165/155–130 |
முன்னிருந்தவர் | ஆண்டிமசூஸ் II |
பின்வந்தவர் | முதலாம் ஸ்டாட்ரோ |
அரசி | அகதோக்லியா |
வாரிசு(கள்) | ஸ்டாட்ரோ |
மரபு | கிரேக்க பாக்திரியா அரச குலம் |
பிறப்பு | கலாசி, பக்ரம், தற்கால ஆப்கானித்தான்[1][2] |
இறப்பு | கி மு 130 |
அடக்கம் | இந்தோ கிரேக்க நாடு |
சமயம் | பௌத்தம் |



முதலாம் மெனாண்டர் சோத்தர் அல்லது மிலிந்தர் (Menander I Soter) (பண்டைக் கிரேக்கம்: Μένανδρος Α΄ ὁ Σωτήρ, (Ménandros A' ho Sōtḗr), இந்திய பாளி மொழியில் மிலிந்தர் என அழைக்கப்படுவர். இந்தோ கிரேக்க மன்னரான முதலாம் மெனாண்டர் தெற்காசியாவின் வடமேற்கில் ஒரு பேரரசை நிறுவியதுடன், பௌத்த சமயத்திற்கு ஆதரவளித்தவர்.(165/[3]/155[3] –130 BC)
மெனாண்டர் துவக்கத்தில் கிரேக்க பாக்திரியப் பேரரசுப் பகுதிகளின் மன்னராக இருந்தவர். பின்னர் பஞ்சாப் பகுதியை[2] கைப்பற்றிய பிறகு தெற்காசியாவில் தனது பேரரசை, மேற்கில் காபூல் சமவெளி முதல் கிழக்கில் இராவி ஆறு வரையும், வடக்கில் சுவாத் பள்ளத்தாக்கு முதல் ஹெல்மண்டு மாகாணம் வரையிலும், தெற்கே இராஜஸ்தான் மற்றும் கிழக்கே கங்கைச் சமவெளியின் பாடலிபுத்திரம் வரையிலும் விரிவுபடுத்தினார். கிரேக்க-உரோமன் வரலாற்றாசிரியர் இசுட்ராபோவின் கூற்றுப் படி, அலெக்சாண்டரை விட கூடுதல் இனக் குழுவினர்களை வென்றவர் என்ற பெருமை முதலாம் மெனாண்டரைச் சாரும் எனக் குறிப்பிடுகிறார். மெனாண்டர் வெளியிட்ட நாணயங்களிலிருந்து, அவரது ஆட்சியில் செழிப்பாக இருந்த வணிகத்தை எடுத்துரைக்கிறது.
மிலிந்த பன்ஹ[தொகு]
பௌத்த குரு நாகசேனரிடம் பௌத்தம் தொடர்பான மெனாண்டரின் கேள்விகளுக்கு, பதில் அளிக்கும் வகையில் மிலிந்த பன்ஹா எனும் பாலி மொழி நூல் நாகசேனரால் எழுதப்பட்டது. [4][5]
மெனாண்டரின் ஆட்சிப் பரப்புகள்[தொகு]
பாக்திரியா, தற்கால ஆப்கானித்தான், பாகிஸ்தான், இந்தியாவின் பஞ்சாப், அரியானா, இமாசலப் பிரதேசம் மற்றும் ஜம்மு காஷ்மீர் பகுதிகளை கொண்டது. இவரது பேரரசின் தலைநகராக சகலா எனும் தற்கால சியால்கோட் என அறியப்படுகிறது. இந்தோ கிரேக்க மன்னர்களில் முதலாம் மெனாண்டர் முதன் முதலில் நாணயங்களை வெளியிட்டவர்.
மறைவு[தொகு]
கி மு 130இல் மெனாண்டரின் மறைவிற்குப் பின், அவரது சிறு வயது மகன் ஸ்டாட்ரோ ஆட்சிக் கட்டிலில் அமரும் வரும் வரை, அவரது மனைவி அகதோக்லியா ஆட்சிபுரிந்தார்.
இதனையும் காண்க[தொகு]
அடிக்குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ "Menander". Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica, Inc. 8 September 2012 அன்று பார்க்கப்பட்டது.
- ↑ 2.0 2.1 பிழை காட்டு: செல்லாத
<ref>
குறிச்சொல்;Hazel 2013
என்னும் பெயரில் உள்ள ref குறிச்சொல்லுக்கு உரையேதும் வழங்கப்படவில்லை - ↑ 3.0 3.1 Bopearachchi (1998) and (1991), respectively. The first date is estimated by Osmund Bopearachchi and R. C. Senior, the other Boperachchi
- ↑ மிலிந்தனின் கேள்விகள்
- ↑ GLIMPSES OF KISHTWAR HISTORY BY D.C.SHARMA
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- Monnaies Gréco-Bactriennes et Indo-Grecques, Catalogue Raisonné, Osmund Bopearachchi, 1991, Bibliothèque Nationale de France, ISBN 2-7177-1825-7.
- The Shape of Ancient Thought. Comparative studies in Greek and Indian Philosophies by Thomas McEvilley (Allworth Press and the School of Visual Arts, 2002) ISBN 1-58115-203-5
- Buddhism in Central Asia by B.N. Puri (Motilal Banarsidass Pub, January 1, 2000) ISBN 81-208-0372-8
- The Greeks in Bactria and India, W. W. Tarn, Cambridge University Press.
- Dictionary of Buddhism, Damien Keown, Oxford University Press ISBN 0-19-860560-9
- De l'Indus à l'Oxus, Archéologie de l'Asie Centrale, Osmund Bopearachchi, Christine Sachs, ISBN 2-9516679-2-2
- The Diffusion of Classical Art in Antiquity by John Boardman (Princeton University Press, 1994) ISBN 0-691-03680-2
- The Crossroads of Asia. Transformation in Image and symbol, 1992, ISBN 0-9518399-1-8
- Indo-Greek, Indo-Scythian and Indo-Parthian coins in the Smithsonian institution, Smithsonian Institution, Bopearachchi, 1993