உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

முற்றுப்புள்ளி (தமிழ் நடை)

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
‌.
முற்றுப்புள்ளி (தமிழ் நடை)
நிறுத்தக்குறிகள்
தனி மேற்கோள் குறி ( ’ ' )
அடைப்புக் குறிகள் ( [ ], ( ), { }, ⟨ ⟩ )
முக்காற்புள்ளி ( : )
காற்புள்ளி ( , )
இணைப்புக்கோடு ( , –, —, ― )
முப்புள்ளி ( …, ..., . . . )
உணர்ச்சிக்குறி ( ! )
முற்றுப்புள்ளி ( . )
கில்லெமெட்டு ( « » )
இணைப்புச் சிறு கோடு ( )
கழித்தல் குறி ( - )
கேள்விக்குறி ( ? )
மேற்கோட்குறிகள் ( ‘ ’, “ ”, ' ', " " )
அரைப்புள்ளி ( ; )
சாய்கோடு ( /,  ⁄  )
சொற்பிரிப்புகள்
வெளி ( ) ( ) ( )
மையப் புள்ளி ( · )
பொது அச்சுக்கலை
உம்மைக் குறி ( & )
வீதக் குறி ( @ )
உடுக்குறி ( * )
இடம் சாய்கோடு ( \ )
பொட்டு ( )
கூரைக் குறி ( ^ )
கூரச்சுக் குறி ( †, ‡ )
பாகைக் குறி ( ° )
மேற்படிக்குறி ( )
தலைகீழ் உணர்ச்சிக் குறி ( ¡ )
தலைகீழ் கேள்விக் குறி ( ¿ )
எண் குறியீடு ( # )
இலக்கக் குறியீடு ( )
வகுத்தல் குறி ( ÷ )
வரிசையெண் காட்டி ( º, ª )
விழுக்காட்டுச் சின்னம், ஆயிரத்திற்கு ( %, ‰, )
பத்திக் குறியீடு ( )
அளவுக் குறி ( ′, ″, ‴ )
பிரிவுக் குறி ( § )
தலை பெய் குறி ( ~ )
அடிக்கோடு ( _ )
குத்துக் கோடு ( ¦, | )
அறிவுசார் சொத்துரிமை
பதிப்புரிமைக் குறி ( © )
பதிவு செய்யப்பட்ட வணிகக் குறி ( ® )
ஒலிப் பதிவுப் பதிப்புரிமை ( )
சேவைக் குறி ( )
வர்த்தகச் சின்னம் ( )
Currency
நாணயம் (பொது) ( ¤ )
நாணயம் (குறிப்பிட்ட)
( ฿ ¢ $ ƒ £ ¥ )
பிரபல்யமற்ற அச்சுக்கலை
மூவிண்மீன் குறி ( )
டி குறி ( )
செங்குத்துக் குறியீடு ( )
சுட்டுக் குறி ( )
ஆகவே குறி ( )
ஆனால் குறி ( )
கேள்வி-வியப்புக் குறி ( )
வஞ்சப்புகழ்ச்சிக் குறி ( ؟ )
வைர வடிவம் ( )
உசாத்துணைக் குறி ( )
மேல்வளைவுக் குறி ( )
சம்பந்தப்பட்டவை
இரட்டைத் திறனாய்வுக் குறிகள்
வெள்ளை இடைவெளி வரியுரு
ஏனைய வரி வடிவங்கள்
சீன நிறுத்தக்குறி
முற்றுப்புள்ளி

நல்ல தமிழில் எழுத விரும்புவோர் அதற்கேற்ற தமிழ் நடையைக் கையாளல் வேண்டும். மொழி நடை என்பது ஒழுங்கான அமைப்பில் எழுதுவதற்கான நெறிமுறையைக் குறிக்கும்.

இத்தகைய நெறிமுறையில் நிறுத்தக்குறிகள் (punctuation marks) பெரும் பங்கு வகிக்கின்றன. இவை பேச்சின் ஒலிப்பு வேறுபாடுகளை உரைநடையில் காட்டவும், செய்திப் பரிமாற்றத்தில் குழப்பம் ஏற்படாமல் தவிர்க்கவும், கருத்துத் தெளிவு துலங்கவும், படிப்பவரின் அக்கறையை தேவைப்படும் இடங்களுக்கு எடுத்துச் செல்லவும் பயன்படும் குறிகளாகும்.

நிறுத்தக்குறிகளுள் புள்ளி என்பது அடிப்படையானது. அது கால்புள்ளி (comma), அரைப்புள்ளி (semicolon), முக்கால்புள்ளி (colon), முற்றுப்புள்ளி (full stop), புள்ளி (point), முப்புள்ளி (ellipsis) என்று வேறுபடுத்தப்பட்டு எழுத்தில் கையாளப்படுகிறது.

முற்றுப்புள்ளி இட வேண்டிய இடங்கள்

[தொகு]

ஒரு சொற்றொடர் அல்லது வாக்கியம் முடிவுற்றது என்பதைக் குறிக்க முற்றுப்புள்ளி பயன்படுகிறது.

முற்றுப்புள்ளி இட வேண்டிய இடங்கள் எடுத்துக்காட்டுகளுடன் கீழே தரப்படுகின்றன:

1) கூற்று வாக்கியத்தின் முடிவில் முற்றுப்புள்ளி இடுவது முறை.
எடுத்துக்காட்டு:
தமிழ் இலக்கியம் கடந்த இரு நூற்றாண்டுகளில் விரைவாக வளர்ச்சியடைந்தது.
2) ஏவல் வாக்கியத்தின் முடிவில் முற்றுப்புள்ளி இடுவது முறை.
எடுத்துக்காட்டு:
விளக்கம் அறிய இருபதாம் பக்கம் புரட்டுக.
3) மேற்கோள் பெற்றுவரும் வாக்கியத்தின் இறுதியில் மேற்கோள்குறிக்கு முன் முற்றுப்புள்ளி இடுவது முறை.
எடுத்துக்காட்டு:
"செய்வன திருந்தச் செய்க."
4) கிடக்கை வரிசையில் அமைக்கும் பட்டியலின் இறுதியில் முற்றுப்புள்ளி இடுவது முறை.
எடுத்துக்காட்டு:
திருக்குறளில் மூன்று பெரும் பிரிவுகள் உண்டு. அவை: அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால்.
5) கிடக்கை வரிசையில் அமைக்கும் முகவரியின் இறுதியில் முற்றுப்புள்ளி இடுவது முறை.
எடுத்துக்காட்டு:
வ. எழில், கதவு எண் 24, வடக்குத் தெரு, பூந்துறை, கன்னியாகுமரி மாவட்டம்.
6) ஒரு வாக்கியம் முழுவதும் பிறை அடைப்பிற்குள் வந்தால் முடிவில் வரும் பிறை அடைப்பிற்கு முன்னால் முற்றுப்புள்ளி இடுவது முறை.
எடுத்துக்காட்டு: நாட்டுக்கு நற்பணியாற்ற மாணவர் முன்வர வேண்டும். (பிறருக்கும் அக்கடமை உண்டு.)
7) ஒரு வாக்கியத்தின் முடிவில் கூடுதல் தகவல் பிறை அடைப்பிற்குள் தரப்பட்டிருந்தால் பிறை அடைப்பிற்கு வெளியே முற்றுப்புள்ளி இடுவது முறை.
எடுத்துக்காட்டு:
சில ஆங்கிலச் சொற்கள் பெருவழக்காக உள்ளன (பேப்பர் போன்றவை).

சான்றுகள்

[தொகு]

1) இந்திய மொழிகளின் நடுவண் நிறுவனம் (மைசூர்), மொழி அறக்கட்டளை (சென்னை), தமிழ்ப் பல்கலைக்கழகம் (தஞ்சாவூர்), தமிழ் நடைக் கையேடு, சென்னை: அடையாளம், 2004.