மனித இயல்பு
மனித இயல்பு என்பது (Human nature ) என்பது அடிப்படை இயல்புகள் மற்றும் குணாதிசயங்களை உள்ளடக்கியது. சிந்தனை, உணர்ச்சி மற்றும் செயல்படும் முறைகள் ஆகியன மனிதர்களுக்கு இயற்கையாகவே இருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. மனிதகுலத்தின் சாராம்சத்தை அல்லது மனிதனாக இருப்பதன் அர்த்தம் என்ன என்பதை குறிக்க இந்த வார்த்தை பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த பயன்பாடு சர்ச்சைக்குரியதாகவே உள்ளது, ஏனெனில் அத்தகைய சாராம்சம் உண்மையில் இருக்கிறதா இல்லையா என்பதில் சர்ச்சை உள்ளது.
மனித இயல்பைப் பற்றிய வாதங்கள் பல நூற்றாண்டுகளாக தத்துவத்தின் மையமாக இருந்து வருகின்றன, மேலும் இந்தக் கருத்து உயிரோட்டமான தத்துவ விவாதத்திற்கு வழிவகுத்துக்கொண்டே இருக்கிறது.[1][2][3] இரண்டு கருத்துக்களும் ஒன்றுக்கொன்று வேறுபட்டவை என்றாலும், மனித இயல்பு தொடர்பான விவாதங்கள் பொதுவாக அபிவிருத்தி உளவியலில் மரபணுக்கள் மற்றும் சமூகச் சூழலின் ஒப்பீட்டு முக்கியத்துவம் தொடர்பான விவாதங்களுடன் தொடர்புடையது. அதன்படி, இயற்கை மற்றும் சமூக அறிவியல் மற்றும் தத்துவம் போன்ற கல்வித் துறைகளிலும் இந்த கருத்து தொடர்ந்து பங்கு வகிக்கிறது. [4] [5] [6] [7] மனித இயல்பு பாரம்பரியமாக சமூகங்களில் வேறுபடும் மனித பண்புகளுடன் முரண்படுகிறது, அதாவது குறிப்பிட்ட கலாச்சாரங்களுடன் தொடர்புடையது.
பாரம்பரிய கிரேக்க தத்துவம்[தொகு]
பாரம்பரிய கிரேக்கத்தில் உள்ள தத்துவம் என்பது விடயங்களின் இயல்பு பற்றிய மேற்கத்திய கருத்தாக்கத்தின் இறுதி தோற்றம் ஆகும். [8]
அரிசுட்டாடிலின் கூற்றுப்படி, மனித இயல்பின் தத்துவ ஆய்வு சாக்ரடீசிலிருந்து தோன்றியது, அவர் தத்துவத்தை சொர்க்கத்தைப் பற்றிய ஆய்வில் இருந்து மனித விடயங்களைப் படிப்பதாக மாற்றினார். [9] சாக்ரடீசு எழுத்துப் படைப்புகளை படைக்கவில்லை என்றபோதிலும் அவர் ஒரு நபர் எவ்வாறு சிறப்பாக வாழ வேண்டும் என்ற கருத்து குறித்து அறிந்ததாக நம்பப்படுகிறது. சாக்ரடீசு ஒரு பகுத்தறிவாளர் மற்றும் மனித இயல்புக்கு மிகவும் பொருத்தமான வாழ்க்கை பகுத்தறிவை உள்ளடக்கியது என்று அவரது மாணவர்களான பிளாட்டோ மற்றும் செனபோன் மற்றும் அரிசுட்டாடில் (பிளேட்டோவின் மாணவர்) ஆகியோரின் படைப்புகளில் இருந்து தெளிவாகிறது. இஸ்லாமிய, கிறிஸ்தவ மற்றும் யூத தத்துவஞானிகளிடையே, இடைக்காலத்தில் தத்துவ விவாதத்தில் சாக்ரடிக் பள்ளி ஆதிக்கம் செலுத்தியது.
சான்றுகள்[தொகு]
- ↑ Hannon, Elizabeth; Lewens, Tim, தொகுப்பாசிரியர்கள் (2018-07-19). Why We Disagree About Human Nature. 1. doi:10.1093/oso/9780198823650.001.0001. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780198823650.
- ↑ Kronfeldner, Maria; Roughley, Neil; Toepfer, Georg (September 2014). "Recent Work on Human Nature: Beyond Traditional Essences". Philosophy Compass 9 (9): 642–652. doi:10.1111/phc3.12159. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1747-9991. https://pub.uni-bielefeld.de/record/2677310.
- ↑ Downes, Stephen M.; Machery, Edouard, தொகுப்பாசிரியர்கள் (2013). Arguing About Human Nature: Contemporary Debates. London: Routledge. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0415894401.
- ↑ Ramachandran, V. S. (1996). "What neurological syndromes can tell us about human nature: some lessons from phantom limbs, capgras syndrome, and anosognosia". Cold Spring Harbor Symposia on Quantitative Biology 61: 115–134. doi:10.1101/SQB.1996.061.01.015. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0091-7451. பப்மெட்:9246441.
- ↑ Blank, Robert H. (2002). "Review of Jean-Pierre Changeux and Paul Ricoeur. 2000. What Makes Us Think? A Neuroscientist and Philosopher Argue about Ethics, Human Nature, and the Brain". The American Journal of Bioethics 2 (4): 69–70. doi:10.1162/152651602320957718. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1536-0075. பப்மெட்:22494253.
- ↑ Fowler, James H.; Schreiber, Darren (2008-11-07). "Biology, politics, and the emerging science of human nature". Science 322 (5903): 912–914. doi:10.1126/science.1158188. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1095-9203. பப்மெட்:18988845. Bibcode: 2008Sci...322..912F.
- ↑ Paulson, Steve; Berlin, Heather A.; Miller, Christian B.; Shermer, Michael (2016). "The moral animal: virtue, vice, and human nature". Annals of the New York Academy of Sciences 1384 (1): 39–56. doi:10.1111/nyas.13067. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1749-6632. பப்மெட்:27248691. Bibcode: 2016NYASA1384...39P.
- ↑ Gilden, Hilail, ed. 1989. "Progress or Return." In An Introduction to Political Philosophy: Ten Essays by Leo Strauss. Detroit: Wayne State University Press.
- ↑ Aristotle's Metaphysics