பார்க்கர் சூரிய ஆய்கலம்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
Parker Solar Probe
Digital model of a spacecraft with a bus attached to a larger sun-shield. Two small solar panels are attached to the side of the bus, along with four rear-facing antennas.
Model of the Parker Solar Probe.
திட்ட வகைHeliophysics
இயக்குபவர்NASA / Applied Physics Laboratory
காஸ்பார் குறியீடு2018-065A
சாட்காட் இல.43592
இணையதளம்parkersolarprobe.jhuapl.edu
திட்டக் காலம்7 years (planned)
Elapsed: 5 ஆண்டு-கள், 7 மாதம்-கள் and 26 நாள்-கள்
விண்கலத்தின் பண்புகள்
தயாரிப்புApplied Physics Laboratory
ஏவல் திணிவு685 kg (1,510 lb)[1]
உலர் நிறை555 kg (1,224 lb)
ஏற்புச்சுமை-நிறை50 kg (110 lb)
பரிமாணங்கள்1.0 m × 3.0 m × 2.3 m (3.3 அடி × 9.8 அடி × 7.5 அடி)
திறன்343 W (at closest approach)
திட்ட ஆரம்பம்
ஏவப்பட்ட நாள்12 August 2018, 07:31 UTC [2]:{{{3}}}[3]
ஏவுகலன்Delta IV Heavy / Star-48BV[4]
ஏவலிடம்Cape Canaveral, SLC-37
ஒப்பந்தக்காரர்United Launch Alliance
சுற்றுப்பாதை அளபுருக்கள்
Reference systemHeliocentric orbit
அரைப்பேரச்சு0.388 AU (58.0 மில்லியன் km; 36.1 மில்லியன் mi)
அண்மைhelion0.046 AU (6.9 மில்லியன் km; 4.3 மில்லியன் mi; 9.86 R☉)[note 1]
கவர்ச்சிhelion0.73 AU (109 மில்லியன் km; 68 மில்லியன் mi)[5]
சாய்வு3.4°
சுற்றுக்காலம்88 days
Sun
Transponders
BandKa-band
X-band
Artwork of the spacecraft next to the Sun, enclosed in a circle with a yellow border. The words "Parker Solar Probe" are placed around the interior of the border, while the words "a mission to touch the Sun" are written inline in a smaller font in the bottom right of the image.
The official insignia for the mission.

பார்க்கர் சூரிய ஆய்கலம்Parker Solar Probe (PSP; ( முன்பு சூரிய ஆய்கலம்) என்பது சூரியனின் வெளிப்புற கொரோனாவை அவதானிக்கும் நோக்கத்துடன் 2018 இல் தொடங்கப்பட்ட நாசா விண்வெளி ஆய்வுத் திட்டமாகும். இது சூரிய மண்டலத்தின் மையத்தில் இருந்து 9.86 மில்லியன் கிமீ தொலைவுக்கு நெருக்கமாக பயணிக்கும். 2025 ஆம் ஆண்டில் 690,000 கி. மீ / மணி (430,000 மைல் / மணி) அல்லது 191 கிமீ / நொடி வேகத்தில் சூரியனுக்கு மிக நெருக்கமான இடத்தில் பயணிக்கும்.[6][7] இது மனிதர்களால் இதுவரை உருவாக்கப்பட்ட மிக விரைவான செய்பொருள் ஆகும்.[8]

இத்திட்டம் 2009ஆம் ஆண்டு பாதீட்டில் அறிவிக்கப்பட்டது. இத்திட்டத்திற்கான செலவு 1.5 பில்லியன் அமெரிக்க டாலர்கள் ஆகும். ஜான்சு ஆப்கின்சு பல்கலைக்கழக பயன்பாட்டு இயற்பியல் ஆய்வகம் 12 ஆகத்து 2018 அன்று ஏவப்பட்ட விண்கலத்தை வடிவமைத்து உருவாக்கியது. இது சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் இயற்பியலாளர் யூஜின் நியூமன் பார்க்கர் பேராசிரியரின் நினைவாகப் பெயரிடப்பட்ட முதல் நாசா விண்கலமாக மாறியது.

11 லட்சத்துக்கும் மேற்பட்டவர்களின் பெயர்களைக் கொண்ட ஒரு நினைவக அட்டை ஒரு கல்வெட்டில் பொருத்தப்பட்டு , 2018, மே 18 அன்று விண்கலத்தின் உயர் -ஈட்ட உணர்சட்டத்துக்கு கீழே பொருத்தப்பட்டது. இந்த அட்டையில் பார்க்கரின் புகைப்படங்களும் , சூரிய இயற்பியலின் முக்கிய கூறுபாடுகளை முன்னறிவிக்கும் அவரது 1958 அறிவியல் கட்டுரையின் நகலும் உள்ளன.

2018 அக்தோபர் 29 அன்று சுமார் 18:04 மணி ஒபொநே. நேரத்தில் விண்கலம் சூரியனுக்கு மிக நெருக்கமான செயற்கை பொருளாக மாறியது. இதற்கு முந்தைய சாதனை சூரியனின் மேற்பரப்பில் இருந்து 42.73 மில்லியன் கிலோமீட்டர் (26.5 மைல்கள்) தொலைவில் 1976 ஏப்பிரலில் ஹீலியோஸ் 2 விண்கலத்தால் அமைந்தது.[9] அதன் சூரியவண்மை 2021 நவம்பர் 21 அன்றைய நிலவரப்படி , பார்க்கர் சூரிய ஆய்வகத்தின் கணக்கீடின்படி, மிக நெருக்கமான அணுக்கம் 8.5 மில்லியன் கிலோமீட்டர்கள் (5.3 மில்லியன் மைல்கள்) (53 லட்சம் மைல்கள்) ஆகும்.[10] வெள்ளியின் முந்தையப் பறக்கும் தடவழிகள் இரண்டில் ஒவ்வொன்றையும் பின்னர் இது முறியடித்தது.

வரலாறு.[தொகு]

புலங்கள், துகள்கள் குழு 1958 ஆம் ஆண்டு வெளியிட்ட அறிக்கையில் ( தேசிய அறிவியல் கல்விக்கழகத்தின் விண்வெளி அறிவியல் வாரியத்தின் குழு 8 ) சூரியனின் அருகாமையில் உள்ள துகள்கள் மற்றும் புலங்களை ஆய்வு செய்ய புதனின் வட்டணைக்குள் செல்ல ஒரு சூரிய ஆய்கலம் உட்பட பல விண்வெளி பயணங்களை முன்மொழிந்தது.[11][12] 1970கள், 1980களில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வுகள் அதன் முதன்மையை மீண்டும் உறுதிப்படுத்தின , ஆனால் செலவு காரணமாக அது அப்போதும் ஒத்திவைக்கப்பட்டது. 1990களில் குறைந்த செலவில் சூரிய வட்டணைத் திட்டம் ஆய்வு செய்யப்பட்டது மேலும் மிகவும் திறமையான சூரிய ஆய்கலம் 1990களின் பிற்பகுதியில் நாசாவால் வடிவமைக்கப்பட்டு வெளிப்புறக் கோள் / சூரிய ஆய்வு (OPSP) திட்டத்தின் மையப்பகுதிகளில் ஒன்றாக செயல்பட்டது. இத்திட்டத்தின் முதல் மூன்று பயணங்கள் திட்டமிடப்பட்டன. சூரிய வட்டணை புளூட்டோ, கைப்பர் பெல்ட், புளூட்டோ கைப்பர் விரைவுப் பணி, யூரோப்பா வட்டணை வானியற்பியல் பணி யூரோப்பாவை மையமாகக் கொண்டது ஆகும்.[13][14]

முதல் சூரிய ஆய்கல வடிவமைப்பு வியாழனில் இருந்து ஈர்ப்பு விசை உதவியுடன் ஒரு துருவ சுற்றுப்பாதையில் நுழைந்தது , இது சூரியனை நோக்கி நேரடியாக அடைந்தது. இது முக்கியமான சூரிய துருவங்களை ஆராய்ந்து மேற்பரப்புக்கு இன்னும் நெருக்கமாக வந்தபோது (3 R ′ a perhihelion of 4 R ′ ′ ′′ 22′) சூரிய கதிர்வீச்சின் தீவிர மாறுபாடு ஒரு விலையுயர்ந்த பணிக்காக செய்யப்பட்டது மற்றும் திறன் வழங்க ஒரு கதிரியக்க ஓரகத் தனிம வெப்ப மின்னாக்கி தேவைப்பட்டது. இது வியாழன் கோளுக்கான ஒரு நீண்ட பயணத்திற்காகவும் (3+1⁄2 ஆண்டுகள் முதல் சூரியவண்மை வரை செல்ல 8 ஆண்டுகள் வரை தேவை) செய்யப்பட்டது.

நாசாவின் நிர்வாகியாக சீன் ஓ ' கீப் நியமிக்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து , 2003 அமெரிக்க கூட்டாட்சி பாதீட்டுக்கான ஜனாதிபதி ஜார்ஜ் டபுள்யூ புழ்சின் கோரிக்கையின் ஒரு பகுதியாக ஓ. பி. எஸ். பி திட்டம் முழுவதும் நீக்கம் செய்யப்பட்டது.[15] நாசா " ஆராய்ச்சி மற்றும் வளர்ச்சி " மற்றும் நிர்வாக குறைபாடுகளைச் சரிசெய்வதில் மீண்டும் கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்ற புழ்சு நிர்வாகத்தின் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப , நாசாவையும் அதன் திட்டங்களையும் மறுசீரமைக்க வேண்டிய தேவையை நிர்வாகி ஓ ' கீப் மேற்கோள் காட்டினார்.[15]

2010களின் தொடக்கத்தில் சூரிய ஆய்வு திட்டப்பணிக்கான திட்டங்கள் குறைந்த விலை சூரிய ஆய்கலத்துடன் இணைக்கப்பட்டன.[16] மறுவடிவமைப்பு செய்யப்பட்ட பணி சூரிய பலகங்கள் மூலம் இயக்கக்கூடிய மிகவும் நேரடி பறப்புப் பாதைக்குச் செல்ல பல வெள்ளி ஈர்ப்பு உதவிகளைப் பயன்படுத்துகிறது. இது வெப்பப் பாதுகாப்பு அமைப்பின் தேவைகளைக் குறைப்பதோடு, அதிக சூரியவண்மையயும் தருகிறது.

மே 2017 இல் , வானியற்பியலாளர் யூஜின் நியூமன் பார்க்கர் நினைவாக இந்த விண்கலம் பார்க்கர் சூரிய ஆய்கலம் என்று மறுபெயரிடப்பட்டது.[17][18] நாசாவின் சூரிய மின்கலன் ஆய்வுக்கு 1.5 பில்லியன் டாலர் செலவாகும்.[19][20] இந்த ஏவூர்தித் திட்டத்தில் பணியாற்றிய ஏபிஎல் பொறியாளர் ஆந்திரூ ஏ. டான்ட்சிலருக்குக் காணிக்கையாக்கப்பட்டது.[21]

காட்சிமேடை[தொகு]

  • WISPR first light image. The right portion of the image is from WISPR's inner telescope, which is a 40-degree field of view and begins 58.5 degrees from the Sun's center. The left portion is from the outer telescope, which is a 58-degree field of view and ends about 160 degrees from the Sun.[22]
    WISPR first light image. The right portion of the image is from WISPR's inner telescope, which is a 40-degree field of view and begins 58.5 degrees from the Sun's center. The left portion is from the outer telescope, which is a 58-degree field of view and ends about 160 degrees from the Sun.[22]
  • The view from the probe's WISPR instrument on Sept. 25, 2018, shows Earth, the bright sphere near the middle of the right-hand panel. The elongated mark toward the bottom of the panel is a lens reflection from the WISPR instrument[23]
    The view from the probe's WISPR instrument on Sept. 25, 2018, shows Earth, the bright sphere near the middle of the right-hand panel. The elongated mark toward the bottom of the panel is a lens reflection from the WISPR instrument[23]
  • Photo from the WISPR shows a coronal streamer, seen over the east limb of the Sun on Nov. 8, 2018, at 1:12 a.m. EST. The fine structure of the streamer is very clear, with at least two rays visible. Parker Solar Probe was about 16.9 million miles (21.2 million km) from the Sun's surface when this image was taken. The bright object near the center of the image is Mercury, and the dark spots are a result of background correction.[24]
    Photo from the WISPR shows a coronal streamer, seen over the east limb of the Sun on Nov. 8, 2018, at 1:12 a.m. EST. The fine structure of the streamer is very clear, with at least two rays visible. Parker Solar Probe was about 16.9 million miles (21.2 million km) from the Sun's surface when this image was taken. The bright object near the center of the image is Mercury, and the dark spots are a result of background correction.[24]
  • When Parker Solar Probe was making its closest approach to the Sun on June 7, 2020, WISPR captured the planets Mercury, Venus, Earth, Mars, Jupiter and Saturn in its field of view[25]
    When Parker Solar Probe was making its closest approach to the Sun on June 7, 2020, WISPR captured the planets Mercury, Venus, Earth, Mars, Jupiter and Saturn in its field of view[25]
  • Photo taken by the probe during its second Venus flyby, July 2020
    Photo taken by the probe during its second Venus flyby, July 2020
  • As Parker Solar Probe flew by Venus on its fourth flyby, its WISPR instrument captured these images, showing the nightside surface of the planet[26][27]
    As Parker Solar Probe flew by Venus on its fourth flyby, its WISPR instrument captured these images, showing the nightside surface of the planet[26][27]
  • As the probe passed through the Sun's corona in early 2021, it flew by structures called coronal streamers

மேலும் காண்க[தொகு]

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. ↑ Mission planning used a perihelion of 9.5 R☉ (6.6 Gm; 4.1×10^6 mi), or 8.5 R☉ (5.9 Gm; 3.7×10^6 mi) altitude above the surface,[5]:{{{3}}} but later documents all say வார்ப்புரு:Solar radius. The exact value will not be finalized until the seventh Venus gravity assist in 2024. Mission planners might decide to alter it slightly before then.

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. ↑ Parker Solar Probe – Extreme Engineering பரணிடப்பட்டது ஆகத்து 24, 2018 at the வந்தவழி இயந்திரம். NASA.
  2. ↑ பிழை காட்டு: செல்லாத <ref> குறிச்சொல்; NYT-20180812-kc என்னும் பெயரில் உள்ள ref குறிச்சொல்லுக்கு உரையேதும் வழங்கப்படவில்லை
  3. ↑ "Parker Solar Probe Ready for Launch on Mission to the Sun". NASA. 10 August 2018. Archived from the original on March 8, 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 August 2018. இந்தக் கட்டுரை பொது உரிமையில் உள்ள மூலத்திலிருந்து உரையைக் கொண்டுள்ளது.
  4. ↑ Clark, Stephen (March 18, 2015). "Delta 4-Heavy selected for launch of solar probe". Spaceflight Now இம் மூலத்தில் இருந்து November 16, 2018 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20181116033928/https://spaceflightnow.com/2015/03/18/delta-4-heavy-selected-for-launch-of-solar-probe/. 
  5. ↑ 5.0 5.1 Applied Physics Laboratory (November 19, 2008). Feasible Mission Designs for Solar Probe Plus to Launch in 2015, 2016, 2017, or 2018 (PDF) (Report). Johns Hopkins University. Archived (PDF) from the original on December 21, 2021. இந்தக் கட்டுரை பொது உரிமையில் உள்ள மூலத்திலிருந்து உரையைக் கொண்டுள்ளது.
  6. ↑ "Parker Solar Probe—eoPortal Directory—Satellite Missions". directory.eoportal.org. Archived from the original on July 1, 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் October 6, 2018.
  7. ↑ பிழை காட்டு: செல்லாத <ref> குறிச்சொல்; PressKit என்னும் பெயரில் உள்ள ref குறிச்சொல்லுக்கு உரையேதும் வழங்கப்படவில்லை
  8. ↑ "NASA solar probe becomes fastest object ever built as it 'touches the sun'". Cnet.com. May 2, 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் June 17, 2022.
  9. ↑ Rogers, James (October 29, 2018). "NASA's Parker Solar Probe breaks record, becomes closest spacecraft to the Sun". Fox News. Archived from the original on March 25, 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் October 29, 2018.
  10. ↑ "NASA's superfast Parker Solar Probe just broke [[:வார்ப்புரு:As written]] own speed record at the sun". Space.com. November 23, 2021. Archived from the original on November 23, 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் November 25, 2021. {{cite web}}: URL–wikilink conflict (help)
  11. ↑ McNutt, Ralph L. Jr.(December 15, 2015). "Solar Probe Plus: A Scientific Investigation Sixty Years in the Making". {{{booktitle}}}.
  12. ↑ Graber-Stiehl, Ian (August 13, 2018). "A 60-year race to touch the Sun". http://astronomy.com/news/2018/08/60-year-race-to-the-sun. 
  13. ↑ (April 15, 1998). "McNamee Chosen to Head NASA's Outer Planets/Solar Probe Projects". செய்திக் குறிப்பு.
  14. ↑ Maddock, Robert W.(March 7, 1999). "The Outer Planets/Solar Probe Project: "Between an ocean, a rock, and a hot place"". {{{booktitle}}}.
  15. ↑ 15.0 15.1 Berger, Brian (February 4, 2002). "NASA Kills Europa Orbiter; Revamps Planetary Exploration". space.com. Purch Group. Archived from the original on February 10, 2002. பார்க்கப்பட்ட நாள் January 2, 2017.
  16. ↑ Fazekas, Andrew (September 10, 2010). "New NASA Probe to Dive-bomb the Sun". National Geographic. 21st Century Fox/National Geographic Society. Archived from the original on January 2, 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் January 2, 2017.
  17. ↑ Chang, Kenneth (August 10, 2018). "NASA's Parker Solar Probe Is Named for Him. 60 Years Ago, No One Believed His Ideas About the Sun. Eugene N. Parker predicted the existence of solar wind in 1958. The NASA spacecraft is the first named for a living person.". https://www.nytimes.com/2018/08/10/science/eugene-parker-solar-wind-nasa-probe.html. 
  18. ↑ Burgess, Matt (May 31, 2017). "Nasa's mission to Sun renamed after astrophysicist behind solar wind theory". https://www.wired.co.uk/article/nasa-sun-mission-parker-solar-probe. 
  19. ↑ How NASA's New Solar Probe Will 'Touch' the Sun on Historic Mission பரணிடப்பட்டது சனவரி 27, 2021 at the வந்தவழி இயந்திரம். Meghan Bartels, Space.com. August 9, 2018.
  20. ↑ Successful Launch of NASA's Parker Solar Probe. பரணிடப்பட்டது பெப்பிரவரி 19, 2019 at the வந்தவழி இயந்திரம் SatNews Daily. August 12, 2018.
  21. ↑ "Parker Solar Probe Begins Mission on Rocket Dedicated to APL's Andy Dantzler". September 26, 2018. http://parkersolarprobe.jhuapl.edu/News-Center/Show-Article.php?articleID=102. 
  22. ↑ Frazier, Sarah; Surowiec, Justyna (19 September 2018). "Illuminating First Light Data from Parker Solar Probe". Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory. Archived from the original on December 30, 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 September 2018.
  23. ↑ Garner, Rob (22 October 2018). "Parker Solar Probe Looks Back at Home". NASA. Archived from the original on April 29, 2022. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 April 2022.
  24. ↑ "Preparing for Discovery With NASA's Parker Solar Probe". Parker Solar Probe (in ஆங்கிலம்). Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory. Archived from the original on February 14, 2022. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-12-23.
  25. ↑ Buckley, Mike. "Parker Solar Probe Captures a Planetary Portrait". Parker Solar Probe (in ஆங்கிலம்). Johns Hopkins APL. Archived from the original on April 29, 2022. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 April 2022.
  26. ↑ Hatfield, Miles (9 February 2022). "Parker Solar Probe Captures Visible Light Images of Venus' Surface". NASA. Archived from the original on April 14, 2022. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 April 2022.
  27. ↑ Wood, B. E.; Hess, P.; Lustig-Yaeger, J.; Gallagher, B.; Korwan, D.; Rich, N.; Stenborg, G.; Thernisien, A. et al. (February 9, 2022). "Parker Solar Probe Imaging of the Night Side of Venus". Geophysical Research Letters 49 (3): e2021GL096302. doi:10.1029/2021GL096302. பப்மெட்:35864851. Bibcode: 2022GeoRL..4996302W. 

மேலும் படிக்க[தொகு]

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பார்க்கர்_சூரிய_ஆய்கலம்&oldid=3788846" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது