தெங்கு
தெங்கு என்பது சிந்தோ நம்பிக்கையில் காணப்படும் ஒரு வகை பழம்பெரும் உயிரினமாகும். அவை ஒரு வகை யோகாய் (இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட உயிரினங்கள்) அல்லது சிந்தோ காமி (கடவுள் அல்லது ஆவி) என்று கருதப்படுகிறது.[1] தெங்கு முதலில் வேட்டையாடும் பறவைகள் மற்றும் ஒரு குரங்கு தெய்வத்தின் வடிவங்களை எடுத்தன என்று கருதப்பட்டது. மேலும் அவை பாரம்பரியமாக மனித, குரங்கு மற்றும் பறவையின் குணாதிசயங்களுடன் சித்தரிக்கப்பட்டன. சருதாகிகோ அகாமி (சிவப்பு முகம் மற்றும் நீண்ட மூக்கு கொண்ட இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட உயிரினம்) தெங்குவின் அசல் மாதிரியாகக் கருதப்படுகிறது. இன்று இது பிரபலமாக தெங்குவின் பண்பாக கருதப்படுகிறது. அவர்தான் சிந்தோ குரங்குதெய்வம், அவர் சொர்க்கத்திற்கும் பூமிக்கும் வெளிச்சம் கொடுப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. சில வல்லுனர்கள், அமேதராசு பிரபலப்படுத்தப்படுவதற்கு முன்னர் வணங்கப்பட்ட சூரியக் கடவுள் சருதாகிகோ என்று கருதுகின்றனர்.
பௌத்தம் நீண்ட காலமாக தெங்குவை சீர்குலைக்கும் பேய்கள் மற்றும் போரின் முன்னோடிகளாக சித்ததரித்தன. இருப்பினும், அவர்களின் உருவம் படிப்படியாக மென்மையாக்கப்பட்டது. தெங்கு சுகெண்டோவின் சந்நியாசி நடைமுறையுடன் தொடர்புடையது, மேலும் அவை பொதுவாக அதன் பின்பற்றுபவர்களான யமபுசியின் உடையில் சித்தரிக்கப்படுகின்றன.
உருவம்[தொகு]
கலையில் தெங்கு பல்வேறு வடிவங்களில் தோன்றுகிறது. இது பொதுவாக ஒரு பெரிய, பயங்கரமான பறவை மற்றும் ஒரு முழு மானுட உயிரினத்திற்கு இடையில், பெரும்பாலும் சிவப்பு முகம் அல்லது வழக்கத்திற்கு மாறாக பெரிய அல்லது நீண்ட மூக்குடன் சித்தரிக்கப்படுகிறது. தெங்குவின் ஆரம்பகால சித்தரிப்புகள், அவை மனிதனைப் போன்ற வடிவத்தை எடுக்கக்கூடிய, பெரும்பாலும் பறவைகளின் இறக்கைகள், தலைகள் கொண்ட காத்தாடி போன்ற உயிரினங்களாகக் காட்டுகின்றன. தெங்குவின் நீண்ட மூக்கு 14 ஆம் நூற்றாண்டில் உருவானது, இது பறவையின் அலகின் மனிதமயமாக்கலாக இருக்கலாம்.[2] இந்த அம்சம் அவர்களை சருதாகிகோ ஓகாமியுடன் இணைக்கிறது.[3] கிராமத் திருவிழாக்களில், இரண்டு உருவங்களும் பெரும்பாலும் ஒரே மாதிரியான சிவப்பு நிற மூக்கு முகமூடியுடன் சித்தரிக்கப்படுகின்றன.[4]
தெங்கு பொதுவாக ஒரு மந்திர இறகு விசிறி வைத்திருப்பதாக சித்தரிக்கப்படுகிறது . புராணத்தின் படி, தெங்கு "போர்-விசிறி " மற்றும் "வாளுடன்" சண்டையிட மினமோட்டோவுக்கு கற்றுக் கொடுத்தார். நாட்டுப்புறக் கதைகளில், சில சமயங்களில் மூக்கு நீளமாக அல்லது சிறிதாக இருக்கலாம் ஆனால் பொதுவாக தெங்கு பெரும் காற்றைக் கிளறிவிடும் சக்தியைக் கொண்டதாக கூறுகின்றனர். தெங்கு-கெட்டா என்று அழைக்கப்படும் உயரமான, ஒற்றைப் செருப்பு போன்ற வித்தியாசமான பாகங்கள் தெங்குவுடன் தொடர்புடையதாக இருக்கலாம் என நம்பப்படுகிறது.[5]
தோற்றம்[தொகு]
தெங்கு என்ற சொல் மற்றும் அதை எழுதப் பயன்படுத்தப்படும் எழுத்துக்கள் தியாங்கு எனப்படும் சீன நாட்டுப்புறக் கதைகளிலிருந்து ஒரு கடுமையான அரக்கனின் பெயரிலிருந்து பெறப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது. சீன இலக்கியம் இந்த உயிரினத்திற்கு பலவிதமான விளக்கங்களை வழங்குகிறது. பெரும்பாலும் இது ஒரு கடுமையான கோரை பல் கொண்ட அசுரன் ஆகும். அது இடி போன்ற சத்தத்தை எழுப்பி போரைக் கொண்டுவருகிறது. 1791 இல் எழுதப்பட்ட "வினோதமான கதைகளின் தொகுப்பு", கூர்மையான கொக்கு மற்றும் நிமிர்ந்த தோரணையுடன் நாய் போன்ற தெங்குவை விவரிக்கிறது, ஆனால் பொதுவாக தியாங்கு அவர்களின் சப்பானிய சகாக்களிடமிருந்து இருந்து வேறுபடுகிறது. [6]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Bellingham, David; Whittaker, Clio; Grant, John (1992). Myths and Legends. Secaucus, New Jersey: Wellfleet Press. பக். 199. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1-55521-812-1. இணையக் கணினி நூலக மையம்:27192394. https://www.worldcat.org/oclc/27192394.
- ↑ de Visser, M. W. (1908). "The Tengu". Transactions of the Asiatic Society of Japan 36 (2): 25–99.
- ↑ "Encyclopedia of Shinto:Sarutahiko".
- ↑ Moriarty, Elizabeth (1972). "The Communitarian Aspect of Shinto Matsuri". Asian Folklore Studies 31 (2): 91–140. doi:10.2307/1177490.
- ↑ Mizuki Shigeru (2001). Mizuki Shigeru No Nihon Yōkai Meguri. Japan: JTB. பக். 122–123. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-4-533-03956-0.
- ↑ de Visser, M. W. (1908). "The Fox and the Badger in Japanese Folklore". Transactions of the Asiatic Society of Japan 36 (3): 107–116.