சரயு தோஷி

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

சரயு தோஷி (Saryu Doshi) சரயு வினோத் தோஷி என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். இவர், ஒரு இந்திய கலை அறிஞர், கலை வரலாற்றாசிரியர், கல்வியாளர் மற்றும் கண்காணிப்பாளர் ஆவார். இவர், இந்திய மினியேச்சர் ஓவியங்கள் மற்றும் ஜெயின் கலைகளில் தனது திறமைக்காக அறியப்பட்டவர். [1] இவர் மும்பையில் உள்ள நேஷனல் கேலரி ஆஃப் மாடர்ன் ஆர்ட்டின் நிறுவன இயக்குநராகவும், புது தில்லி லலித் கலா அகாடமியின் முன்னாள் சார்புத் தலைவராகவும் உள்ளார். [2] இவர், ஜெயின் ஓவியத்தின் தலைசிறந்த படைப்புகள், தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஜெயின் கலைத் துண்டுகள் பற்றிய மோனோகிராஃப் உள்ளிட்ட பல புத்தகங்களை எழுதியவராக அறியப்படுகிறார். [3] [4] இந்திய அரசாங்கம், 1999 ஆம் ஆண்டில், நான்காவது உயரிய சிவிலியன் விருதான பத்மஸ்ரீ விருதை இவருக்கு வழங்கியுள்ளது. [5]

சுயசரிதை[தொகு]

சரயு தோஷி மேற்கு இந்திய மாநிலமான மகாராஷ்டிராவில் உள்ள மும்பையில் பிறந்தார். மும்பையிலுள்ள குயின் மேரி பள்ளியில் பள்ளிப்படிப்பை முடித்தார். பின்னர், இவர் எல்பின்ஸ்டோன் கல்லூரியில் பட்டம் பெற்றார். வால்சந்த் இண்டஸ்ட்ரியல் குழுமத்தைச் சேர்ந்த தொழிலதிபரும் ஹிந்துஸ்தான் ஏரோநாட்டிக்ஸ் நிறுவனத்தை நிறுவிய லால்சந்த் ஹிராசந்தின் மகனுமான வினோத் தோஷியை[6] திருமணம் செய்து கொள்வதற்கு முன்பு சர் ஜம்செட்ஜீ ஜீஜேபாய் கலைப் பள்ளியில் டிப்ளோமா பெற்றார். திருமணத்திற்குப் பிறகு, இவர் சதாராவில் தங்கியிருந்தாலும், மும்பையின் கலை வட்டத்துடன் தொடர்பில் இருப்பதற்காக, தொடர்ந்து மும்பைக்கு வந்தார். 1972 ஆம் ஆண்டில், இவர் ராக்பெல்லர் அறக்கட்டளையின் பெல்லோஷிப்பைப் பெற்றார். மேலும், இந்திய மினியேச்சர் ஆர்ட் மற்றும் ஜெயின் கலை பற்றிய ஆராய்ச்சியைத் தொடர்ந்தார், அதற்காக, இவர் முனைவர் பட்டம் (பிஎச்டி) பெற்றார். இவர் ஜனவரி முதல் ஏப்ரல் 1976 வரை மிச்சிகன் பல்கலைக்கழகத்தில் கலை வரலாறு மற்றும் கலாச்சாரத்தின் வருகை பேராசிரியராகப் பணியாற்றினார், மேலும் இந்தியாவுக்குத் திரும்பி 1978 ஆம் ஆண்டின் முதல் ஆறு மாதங்கள் புனே பல்கலைக்கழகத்தில் பணியாற்றினார். இவர் பெர்க்லியில் உள்ள கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்திலும் பணிபுரிந்தார். 1979 இல், மார்ச் முதல் ஜூன் வரை, வருகை தரும் ஆசிரியராக. பதினைந்தாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த பல சமண கையெழுத்துப் பிரதிகளைக் கண்டுபிடிப்பதற்கும் இவரது ஆய்வுகள் உதவியுள்ளன.[7]

பங்களிப்புகள்[தொகு]

1996 ஆம் ஆண்டில், மும்பையில் நேஷனல் கேலரி ஆஃப் மாடர்ன் ஆர்ட்டை நிறுவி, அந்த நிறுவனத்தின் நிறுவனர் இயக்குநராகப் பணியாற்றிய கலை ஆர்வலர்களில் தோஷியும் ஒருவர் ஆவார். அவர் 1996 இல் லலித் கலா அகாடமியின் தற்காலிகத் தலைவராகப் பொறுப்பேற்றார் மற்றும் 2002 வரை அந்தப் பதவியில் இருந்தார். இவர் இந்தியாவில் பல கலைக் கண்காட்சிகளைத் தொகுத்துள்ளார் [8] மேலும் இவரது பல புத்தகங்களை வெளியிட்டவர், "மார்க்" எனப்படும் இலாப நோக்கற்ற பதிப்பகத்தின் முன்னாள் ஆசிரியர் ஆவார். [9] ஜெயின் ஓவியத்தின் தலைசிறந்த படைப்புகளைத் தவிர, மணிப்பூரின் நடனங்கள்: தி கிளாசிக்கல் ட்ரெடிஷன், மணிப்பூரி நடனம், [10] தர்ணா விஹாரா, ரணக்பூர், ராஜஸ்தானின் பழமையான ஜெயின் கோயில்கள் [11] மற்றும் சரவண பெலகுளாவிற்கு மரியாதை என மூன்று மோனோகிராஃப்களையும் வெளியிட்டுள்ளார். பெல்கோலா, பண்டைய ஜெயின் யாத்திரை மையம் பற்றி. [12] கோவா கலாச்சார வடிவங்கள், [13] சிவாஜி மற்றும் மராட்டிய கலாச்சாரத்தின் அம்சங்கள், [14] ஒரு சேகரிப்பாளரின் கனவு : பசந்த் குமார் மற்றும் சரளாதேவி பிர்லாவின் தொகுப்புகளில் இந்திய கலை மற்றும் கலை மற்றும் கலாச்சார பிர்லா அகாடமி, [15] இந்திய பெண், [16] கர்நாடகாவிற்கு மரியாதை, [17] இந்திய கலையின் சின்னங்கள் மற்றும் வெளிப்பாடுகள், [18] தொடர்ச்சி மற்றும் மாற்றம்: கிரேட் பிரிட்டனில் இந்தியாவின் திருவிழா, [19] மகத்துவத்தின் வயது: இந்தியாவில் இஸ்லாமிய கலை, [20] இந்தியா மற்றும் கிரீஸ், இணைப்புகள் மற்றும் இணைகள், [21] இந்தியா மற்றும் எகிப்து: தாக்கங்கள் மற்றும் தொடர்புகள், [22] பழங்குடி இந்தியா: முன்னோர்கள், கடவுள்கள் மற்றும் ஆவிகள், [23] இந்தியா: வாரம் வாரம் (கேரளா), [24] படங்கள் மற்றும் பாரம்பரியம் - கிரேட் பிரிட்டனில் இந்தியாவின் திருவிழா (தொகுதி 36) [25] மற்றும் இந்திய கலையின் போட்டி: பெஸ்டிவல் ஆஃப் இந்தியா இன் கிரேட் பிரிட்டன் [26] போன்றவை இவரது பிற வெளியீடுகள் ஆகும். இவர் ஆசியா சொசைட்டியின் இந்திய பிரிவின் ஆலோசனைக் குழுவில் உறுப்பினராக உள்ளார் [27] மேலும் ஐரோப்பா, அமெரிக்கா, ஆப்பிரிக்கா மற்றும் ஆசியாவில் நடந்த பல கருத்தரங்குகளில் முக்கிய உரைகளை வழங்குவதற்காக விரிவாகப் பயணம் செய்துள்ளார். இவர் பிபிசி மற்றும் ஆல் இந்தியா ரேடியோவிலும் உரையாற்றியுள்ளார்.

விருதுகள்[தொகு]

இந்திய அரசாங்கம் 1999 இல் பத்மஸ்ரீ விருதை இவருக்கு வழங்கியது. இவர் 2001 ஆம் ஆண்டில் பாம்பே மேற்குப் பெண்கள் வட்டத்தில் இருந்து பெண் சாதனையாளர் விருதைப் பெற்றார். மேலும், 2006ஆம் ஆண்டில் இந்திய கலைச் சங்கம் வாழ்நாள் சாதனையாளர் விருதை வழங்கி கௌரவித்தது. இவரது கணவர், வினோத் தோஷி, அக்டோபர் 6, 2008 அன்று இறந்தார். இவர்களின் மகன் மைத்ரேயாவுடன் [28] தெற்கு மும்பையில் உள்ள கார்மைக்கேல் சாலையில் (பின்னர் எம்.எல். தஹானுகர் மார்க் என மறுபெயரிடப்பட்டது) வாழ்கிறார்.

வினோத் மற்றும் சரயு தோஷி அறக்கட்டளையின் அறங்காவலராக, தோஷி ஆண்டுதோறும் வினோத் தோஷி திரையரங்குத் திருவிழாவை மேற்பார்வையிடுகிறார், இது இந்தியாவின் மகாராஷ்டிரா, புனே நகரத்தில் உள்ள இளம் மற்றும் சுயாதீன நாடக கலைஞர்களின் சோதனை நாடக தயாரிப்புகளை காட்சிப்படுத்துகிறது. [29]

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. ↑ "Dr. Saryu Doshi". Baajaa Gaajaa. 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 October 2015.
  2. ↑ "Paradise as a garden". Europalia India. 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 October 2015.
  3. ↑ "Amazon profile". Amazon. 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 October 2015.
  4. ↑ Masterpieces of Jain Painting. Marg Publications. 1985. https://archive.org/details/masterpiecesofja0000dosh. 
  5. ↑ "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 July 2015.
  6. ↑ "Roots - Dr Saryu Doshi". Times of India. 27 September 2002. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 October 2015.
  7. ↑ Wendell Charles Beane. Leiden: E. J. Brill (1979). "Myth, Cult and Symbols of Śākta Hinduism: A Study of the Indian Mother Goddess". The Journal of Asian Studies 38 (3): 597–599. doi:10.2307/2053812. http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid=7101824. 
  8. ↑ "India Art Festival". India Art Festival. 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 October 2015.
  9. ↑ "Past Editors". Marg. 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 October 2015.
  10. ↑ Dances of Manipur: The Classical Tradition. Gaudiya Vedanta Publications. 
  11. ↑ Dharna Vihara, Ranakpur. Axel Menges. 
  12. ↑ Homage to Shravana Belgola. Marg Publications. 
  13. ↑ Goa Cultural Patterns. Marg Publications. 
  14. ↑ Shivaji and Facets of Maratha Culture. Marg Publications. 
  15. ↑ A Collector's Dream : Indian Art in the Collections of Basant Kumar and Saraladevi Birla and the Birla Academy of Art and Culture. Marg Publications. 
  16. ↑ The Indian Woman. The Department of Women and Child Development. 
  17. ↑ Homage to Karnataka. Marg Publications. 
  18. ↑ Symbols and Manifestations of Indian Art. Marg Publications. 
  19. ↑ Continuity and Change: Festival of India in Great Britain. Marg Publications. 
  20. ↑ An age of splendour: Islamic art in India. Marg Publications. 
  21. ↑ India and Greece, connections and parallels. Marg Publications. 
  22. ↑ India and Egypt: Influences and Interactions. South Asia Books. 
  23. ↑ Tribal India: Ancestors, Gods, and Spirits. South Asia Books. 
  24. ↑ India: Week by Week (Kerala). Media Transasia. 
  25. ↑ Images and Tradition - Festival of India in Great Britain. Marg Publications. 
  26. ↑ Pageant of Indian Art: Festival of India in Great Britain. Smithsonian Institution Press. 
  27. ↑ "Advisory council". Asia Society India. 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 October 2015.
  28. ↑ "Industrialist Vinod Doshi passes away". Rediff. 7 October 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 October 2015.
  29. ↑ "Multilingual theatre festival to kick off on February 22". 2016-02-11. http://indianexpress.com/article/cities/pune/multilingual-theatre-festival-to-kick-off-on-february-22/. 
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=சரயு_தோஷி&oldid=3894149" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது