சந்தோசம்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

சந்தோசம் (சமசுகிருதம்: संतोष, santoṣa) என்பதன் பொருள் "மனநிறைவு, திருப்தி" என்பதாகும்.[1][2] இது இந்திய தத்துவத்தில் ஒரு நெறிமுறைக் கருத்தாகும், குறிப்பாக யோகாவில், பதஞ்சலியால் நியாமங்களில் ஒன்றாக சேர்க்கப்பட்டுள்ளது.[3]

வரையறை[தொகு]

சந்தோசம் என்பது ஒரு கலவை சொல்லாகும். "சம்" என்றால் "முழுமையாக", "ஒட்டுமொத்தமாக" அல்லது "முழுமையாக" மற்றும் "தோசம்" என்றால் "மனநிறைவு", "திருப்தி", "ஏற்றுக்கொள்ளுதல்".[4][5] ஒன்றாக, சந்தோசம் என்ற வார்த்தையின் அர்த்தம் "முற்றிலும் திருப்தி அல்லது ஏற்றுக்கொள்வது". சந்தோசத்திற்கு ஒத்ததாக பிற சொற்கள் பண்டைய மற்றும் இடைக்கால இந்திய நூல்களில் காணப்படுகின்றன.[6][7]

ஐசக்ஸ் சந்தோசத்தை "மனநிறைவு, ஒருவரின் சூழ்நிலையை ஏற்றுக்கொள்வது" என்று மொழிபெயர்க்கிறார்.[8] வூட்ஸ் யோக சூத்திரங்களின் வசனங்களை மொழிபெயர்க்கும் போது, சந்தோசத்தை ஏக்கம் இல்லாமை மற்றும் ஒருவரின் வாழ்க்கைக்குத் தேவையானதை விரும்புவதாக விவரிக்கிறார்.[9] பட்டா சந்தோசத்தை உள் மனநிறைவு, உள் அமைதி நிலை என்று தெளிவுபடுத்துகிறார்.[10] மற்றவர்கள் மனநிறைவு மனப்பான்மை, தன்னைப் புரிந்துகொள்வது மற்றும் ஏற்றுக்கொள்வது மற்றும் ஒருவரின் சூழல் மற்றும் சூழ்நிலைகள், எதிர்காலத்தை மாற்றுவதற்கான நம்பிக்கை மற்றும் முயற்சிக்கு தேவையான ஆன்மீக நிலை என வரையறுக்கின்றனர்.[11]

பதஞ்சலியின் யோகசூத்திரத்தில் வியாசரின் வர்ணனையை உள்ளடக்கிய யோக தரிசனம், சந்தோசத்தை மனநிறைவு என வரையறுக்கிறது. "ஒருவருடைய சுற்றுச்சூழலைப் பொருட்படுத்தாமல், இன்பம் அல்லது துன்பம், லாபம் அல்லது இழப்பு, புகழ் அல்லது அவமதிப்பு, வெற்றி ஆகியவற்றைப் பொருட்படுத்தாமல் ஒரு மகிழ்ச்சியான மற்றும் திருப்தியான மனம்" எனக் கூறுகிறது.

கலந்துரையாடல்[தொகு]

சந்தோசம் ஒரு நியமமாக இந்திய நூல்களில் பல்வேறு நிலைகளில் விவாதிக்கப்படுகிறது - நோக்கம், உள் நிலை மற்றும் அதன் வெளிப்பாடு. நோக்கமாக, சந்தோசம் ஒருவரால் முடிந்ததைச் செய்கிறார் மற்றும் ஒருவரின் முயற்சியின் முடிவுகளை ஏற்றுக்கொள்கிறார்.[8][12] உள் நிலையாக, அஸ்தேயம் (ஆசையில்லாத, திருடாதது), அபரிகிரஹம் (பதுக்கி வைக்காமை, உடைமையாமை) மற்றும் தயா (மற்றவர்களுக்கான இரக்கம்) போன்ற மற்ற நற்பண்புகளுடன் இணைந்து செயல்படுவது மனநிறைவு.[13][14] வெளிப்புற வெளிப்பாடாக, சந்தோசம் என்பது "அமைதி", "முற்றிலும் திருப்தியடைந்து, அடிப்படையைத் தவிர வேறு எதையும் விரும்புவதில்லை" என பொருள் கொள்ளலாம்.[15]

தனக்கும், மற்றவர்களுக்கும், அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் மற்றும் இயற்கைக்கும் எதிர்மறையான எதையும் தவிர்க்கும் விருப்பத்தில் சந்தோசம் வேரூன்றி உள்ளது.[15] இது கைவிடப்பட்ட நிலை அல்லது எந்த தேவை இல்லாமல் இருப்பது அல்ல, மாறாக ஒருவருக்குத் தேவையானதை விட அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ எடுத்துக் கொள்ளாத நிலை, நம்பிக்கையில் ஒன்றாகும்.[16] ஒருவர் தன்னை ஏற்றுக்கொள்வது மற்றும் தங்களிடம் உள்ளதைப் பகிர்ந்துகொள்வது, மற்றவர்களுடன் சமமாக இருப்பது சந்தோசத்தின் பழக்கமாகும்.[15] எதையாவது அதிகமாக எடுத்துக்கொள்வதையும் உட்கொள்வதையும் தவிர்த்தல் வேண்டும், அதன் தோற்றம் அதைத் தூண்டினாலும் கூட. ஒருவன் வலிமிகுந்த பேச்சையோ அல்லது ஒருவரின் கோபத்தையோ கேட்க வேண்டிய சூழல் ஏற்படும் சந்தர்ப்பங்களில், அதை ஒரு போதனையான மற்றும் ஆக்கபூர்வமான செய்தியாக முழுமையாக ஏற்றுக்கொண்டு, மற்றொன்றைப் புரிந்துகொண்டு, தன்னைத் துண்டித்து, பொறுமையாக சீர்திருத்தத்தை நாடுவதுதான் சந்தோசம்.[15]

இந்து மதத்தின் வேதாந்தப் பள்ளியைச் சேர்ந்த சங்கராச்சாரியார், விவேகசூடாமணி (ஞானத்தின் முகடு ) என்ற வாசகத்தின் வசனங்களில், சந்தோசம் ஒரு மனிதனை அனைத்து அடிமைத்தனம், கையாளுதல் மற்றும் பயத்தின் நிர்ப்பந்தங்களிலிருந்து விடுவிப்பதால், அவசியமான நற்பண்பு என்று கூறுகிறார். அதன் பிறகு அவர் "அவரது விருப்பத்தின்படி வாழ" முடியும், அவர் சரியானது என்று நினைப்பதைச் செய்யலாம், அவர் எங்கு வேண்டுமானாலும், எப்போது வேண்டுமானாலும், எப்படி வேண்டுமானாலும் தனது சொந்த அழைப்பைத் தொடரலாம்.[17][18][19]

இலக்கியம்[தொகு]

சந்தோசம் என்பது இந்து மதத்தின் முப்பத்தைந்துக்கும் மேற்பட்ட பண்டைய மற்றும் இடைக்கால நூல்களில் பரவலாக விவாதிக்கப்பட்ட நல்லொழுக்கமாகும்.[20] இவற்றில் பெரும்பாலானவை சமஸ்கிருதத்தில் உள்ளன, ஆனால் சில பிராந்திய இந்திய மொழிகளில் உள்ளன. ஒரு சில எடுத்துக்காட்டுகளாக, சந்தோசம் ஒரு முக்கியமான நல்லொழுக்கம் மற்றும் நெறிமுறைக் கருத்தாகப் புராண சம்ஹிதையின் 2.1.39 முதல் 2.1.48 வரையிலான வசனங்கள், கருட புராணத்தின் I.218-12 வசனம், கூர்ம புராணத்தின் 11-20 வசனம், பிரபஞ்சத்தின் 19.18 வசனம், சாண்டில்ய யோக சாத்திரத்தின் 3.18 வசனம், யோக யாக்ஞவல்கியாவின் 2.1 முதல் 2.2 வசனங்கள் மற்றும் வசிஷ்ட சம்ஹிதையின் 1.53 முதல் 1.66 வரையிலான வசனங்கள் ஆகியவற்றில் விவாதிக்கப்படுகிறது.[20] உபநிடதம் மற்றும் சூத்திரங்கள் போன்ற சில நூல்களில், சந்துஸ்தி [21] மற்றும் ஆகமம் (அகாம், ஆசையற்றது, தேவையற்றது) [22] போன்ற ஒத்த கருத்துக்கள் மற்றும் சொற்கள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. சாம்க்ய காரிகா, நெறிமுறைகள் மற்றும் ஒரு மனிதனின் மீதான நற்பண்புகள் மற்றும் தீமைகளின் விளைவு பற்றிய அதன் பிரிவில், மனநிறைவு ஒன்பது வகைகளில் அடையப்படுகிறது, அவற்றில் நான்கு புறம் மற்றும் ஐந்து அகம் என்று கூறுகிறது.[23][24][25] இந்திய இதிகாசமான மகாபாரதத்தில், சந்தோஷத்தின் குணம் பல புத்தகங்களில் விவாதிக்கப்பட்டுள்ளது.

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. ↑ Apte, Vaman Shivaram. "The Practical Sanskrit-English Dictionary". Archived from the original on July 9, 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2011-08-15.
  2. ↑ Peter H Van Ness, Yoga as Spiritual but not Religious: A Pragmatic Perspective, American Journal of Theology & Philosophy, Vol. 20, No. 1 (January 1999), pages 15-30
  3. ↑ Andrea Hornett (2012), Ancient Ethics and Contemporary Systems: The Yamas, the Niyamas and Forms of Organization, in Leadership through the Classics (Editors: Prastacos et al), Springer-Verlag, Berlin, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-642-32444-4, pages 63-78
  4. ↑ saM Monier Williams Sanskrit English Dictionary, Cologne Digital Sanskrit Lexicon, Germany
  5. ↑ toSa Monier Williams Sanskrit English Dictionary, Cologne Digital Sanskrit Lexicon, Germany
  6. ↑ tuS and santuSTa, Sanskrit-English Dictionary, Koeln University, Germany
  7. ↑ Kiran Salagame (2013), Well-being from the Hindu/Sanātana Dharma Perspective, in Susan A. David et al. (Editors) - Oxford Handbook of Happiness, Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0199557257, pages 371-382
  8. ↑ 8.0 8.1 Nora Isaacs (2014). The Little Book of Yoga. Chronicle. பக். 154. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1452129204. https://archive.org/details/littlebookofyoga0000isaa. 
  9. ↑ Means of Attainment or Sadhana The yoga-system of Patanjali or the ancient Hindu doctrine of concentration of mind, James Haughton Woods, Harvard University Press, page 189, 182
  10. ↑ Bhatta (2009), Holistic Personality Development through Education Ancient Indian Cultural Experiences, Journal of Human Values, 15(1): 49-59
  11. ↑ Meadow, M. J. (1978), The cross and the seed: Active and receptive spiritualities, Journal of religion and health, 17(1): 57-69
  12. ↑ JM Mehta (2006), Essence of Maharishi Patanjali's Ashtang Yoga, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8122309218, pages 60-62
  13. ↑ Helena Echlin, When less is more, Yoga Journal, December 2006, page 91-95
  14. ↑ Showkeir and Showkeir, Yoga Wisdom at Work, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1609947972, page 84
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 Claude Maréchal (1984), La integración, Granollers: Viniyoga, in Traducción y comentario de los aforismos sobre el Yoga Sûtra de Patanjali, En La integración. Libro I. Barcelona
  16. ↑ Stuart Sovatsky (1998), Words from the Soul, SUNY Series in Transpersonal and Humanistic Psychology, State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0791439494, pages 21-22
  17. ↑ Original (see the whole chapter, as "virtue of contentment" is discussed from verse 521 onwards):

    कामान्निष्कामरूपी संश्चरत्येकचारो मुनिः ।

    स्वात्मनैव सदा तुष्टः स्वयं सर्वात्मना स्थितः ॥

    क्वचिन्मूढो विद्वान् क्वचिदपि महाराजविभवः

    क्वचिद्भ्रान्तः सौम्यः क्वचिदजगराचारकलितः ।

    क्वचित्पात्रीभूतः क्वचिदवमतः क्वाप्यविदितः

    चरत्येवं प्राज्ञः सततपरमानन्दसुखितः ॥

    निर्धनोऽपि सदा तुष्टोऽप्यसहायो महाबलः ।

    नित्यतृप्तोऽप्यभुञ्जानोऽप्यसमः समदर्शनः ॥ ५४३ ॥

    For translation: Charles Johnston, The Crest-Jewel of Wisdom, Freedom Religion Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1937995997
  18. ↑ John Grimes (2004), The Vivekacudamani Of Sankaracarya, Motilal Banarsidass, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8120820395, Part 2, Verses 521-548
  19. ↑ Śankarâchârya (Translated by Charles Johnston), Vivekachudamani or The Crest-Jewel of Wisdom, Freedom Religion Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1937995997; For original sanskrit, see Vivekachudamani; For one version of a free online translation of these verses by Adi Shankara, see wikisource
  20. ↑ 20.0 20.1 SV Bharti (2001), Yoga Sutras of Patanjali: With the Exposition of Vyasa, Motilal Banarsidas, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8120818255, Appendix I, pages 680-691
  21. ↑ santuSTi Sanskrit-English Dictionary, Koeln University, Germany
  22. ↑ akAma Monier Williams' Sanskrit-English Dictionary, Cologne Digital Sanskrit Lexicon, Germany
  23. ↑ Samkhya Karika lists these as material and non-material desires related to five senses: sight, sound, taste, touch and smell
  24. ↑ Samkhya Karika lists these as Prakrti (nature), Upadhana (means), Kala (time) and Bhagya (luck)
  25. ↑ Original:
    आध्यात्मिक्यश्चतस्रः प्रकृत्युपादानकालभाग्याख्याः ।
    बाह्या विषयोपरमात्पञ्च नव च तुष्टयोऽभिहिताः
    Source:Samkhya Karika
    Discussion: Samkhya Karika Verse 50, (in Sanskrit), Calicut, India, pages 41-42; for context see discussion starting from Verse 27 onwards
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=சந்தோசம்&oldid=3913639" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது