உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

ஈர்ப்பு முதிர்வு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

தொடரும் நோயெதிர்ப்பு நிகழ்வுகளின்போது எதிர்ப்பிகளுக்கெதிராக அதிக முதிர்ச்சியுள்ள எதிர்ப்பான்களை ஈர்ப்பு முதிர்வு (affinity maturation) என்னும் நிகழ்முறையின் மூலம் பி செல்கள் உருவாக்குகின்றன. ஓம்புயிரானது மீண்டும், மீண்டும் ஒரே எதிர்ப்பியை எதிர்கொள்ளும்போது அவ்வெதிர்ப்பிக்கெதிரான அதிகளவு ஈர்ப்பினைக் கொண்ட எதிர்ப்பான்களை உருவாக்குகின்றது. முதன் முதலாக ஒரு எதிர்ப்பியை எதிர்கொண்டதைக் காட்டிலும் அதனுடன் பிணையவல்ல அதிகமான அளவு ஈர்ப்பு கொண்ட எதிர்ப்பான்கள் அதே எதிர்ப்பியை இரண்டாம் முறை எதிர்கொள்ளும்போது உண்டாகிறது. உயிருடலிய ஈர்ப்பு முதிர்வு உடற்செல் மிகுமாற்றம்[1][2], படியாக்கத்தேர்வு[2] ஆகிய கொள்கைகள் அடிப்படையில் உருவாகின்றது. இதேக் கொள்கைகள் உயிரித் தொழில்நுட்ப ஆய்வு முறைகளில் எதிர்ப்பான்களின் ஈர்ப்பு முதிர்வு அதிகரிக்கப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. Teng, G. and Papavasiliou, F.N. (2007). annurev.genet.41.110306.130340 "Immunoglobulin Somatic Hypermutation". Annu. Rev. Genet. 41: 107–120. doi:10.1146/annurev.genet.41.110306.130340. பப்மெட்:17576170. http://arjournals.annualreviews.org/doi/abs/10.1146/ annurev.genet.41.110306.130340. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  2. 2.0 2.1 Roskos L., Klakamp S., Liang M., Arends R., Green L. (2007). Stefan Dübel (ed.). Handbook of Therapeutic Antibodies. Weinheim: Wiley-VCH. pp. 145–169. ISBN 3-527-31453-9.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ஈர்ப்பு_முதிர்வு&oldid=3364515" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது