அயோடைல் புளோரைடு
| |
| பெயர்கள் | |
|---|---|
| ஐயூபிஏசி பெயர்
புளோரோ(டையாக்சோ)-λ5-அயோடேன்
| |
| இனங்காட்டிகள் | |
28633-62-7 
| |
| ChemSpider | 57449638 |
InChI
| |
| யேமல் -3D படிமங்கள் | Image |
| பப்கெம் | 44546993 |
SMILES
| |
| பண்புகள் | |
| FIO2 | |
| வாய்ப்பாட்டு எடை | 177.90 g·mol−1 |
| தோற்றம் | colorless crystals |
| அடர்த்தி | 4.982 கி/செ.மீ3 |
| உருகுநிலை | 200 °C (392 °F; 473 K) |
| நீருடன் வினை புரியும் | |
மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும் பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். | |
| Infobox references | |
அயோடைல் புளோரைடு (Iodyl fluoride) என்பது IO2F என்ற மூலக்கூற்று வாய்பாடால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். அயோடின், புளோரின், ஆக்சிசன் ஆகிய தனிமங்கள் சேர்ந்து இச்சேர்மம் உருவாகிறது. அயோடைல் புளோரைடு சேர்மம் ஆரம்பத்தில் 1951 ஆம் ஆண்டில் தயாரிக்கப்பட்டது..[1]
தயாரிப்பு[தொகு]
நைட்ரசனிலுள்ள் அயோடோசில் முப்புளோரைடை 110 ° செல்சியசு வெப்பநிலைக்கு சூடேற்றினால் அயோடோசில் முப்புளோரைடு சிதைவடைந்து அயோடைல் புளோரைடு உருவாகும். இந்த வினை மீளக்கூடிய வினையாக இருப்பதால், அயோடின் பெண்டாபுளோரைடு தொடர்ந்து அகற்றப்பட வேண்டும்.[1]
- 2IOF3 ⇌ IO2F + IF5
- நீரற்ற ஐதரோபுளோரிக்கு அமிலத்தில் உள்ள அயோடின் பெண்டாக்சைடுடன் நீரற்ற அயோடிக் அமிலத்தைச் சேர்த்து வினைபுரியச் செய்தாலும் அயோடைல் புளோரைடு உருவாகும்.[2]
- I2O5 + HF → IO2F + HIO3
இயற்பியல் பண்புகள்[தொகு]
அயோடைல் புளோரைடு செஞ்சாய் சதுரத்தில் நிறமற்ற படிகங்களாக காணப்படுகிறது.[3] இது தண்ணீருடன் வினை புரியும்.[4]
வேதிப்பண்புகள்[தொகு]
அயோடைல் புளோரைடு வறண்ட காற்றில் நிலைப்புத்தன்மை கொண்டுள்ளது. ஆனால் ஈரப்பதத்தில் மெதுவாக அயோடிக் மற்றும் ஐதரோபுளோரிக் அமிலங்களாக நீராற்பகுப்பு அடைகிறது.[1]
- IO2F + H2O → HIO3 + HF
இச்சேர்மம் புரோமின் முப்புளோரைடு மற்றும் செலீனியம் டெட்ராபுளோரைடு போன்ற வலுவான புளோரினேற்ற முகவர்களுடன் வினைபுரிந்து அயோடின் பெண்டாபுளோரைடை உருவாக்குகிறது. தூய ஐதரசன் பெராக்சைடு மூலம் அயோடைல் புளோரைடை தனிம அயோடினாகக் குறைக்கலாம்.[5][6]
- 3IO2F + 4BrF3 -> 3IF5 + 2Br2 + 3O2
- IO2F + 2SeF4 -> IF5 + 2SeOF2
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Aynsley, E. E.; Nichols, R.; Robinson, P. L. (1 January 1953). "126. Reactions of iodine pentafluoride with inorganic substances. Iodine oxytrifluoride and iodyl fluoride" (in en). Journal of the Chemical Society: 623–626. doi:10.1039/JR9530000623. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0368-1769. https://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/1953/JR/jr9530000623. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.
- ↑ Wiberg, Egon; Wiberg, Nils (2001) (in en). Inorganic Chemistry. Academic Press. பக். 468. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-12-352651-9. https://books.google.com/books?id=Mtth5g59dEIC&dq=Iodosyl+trifluoride&pg=PA468. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.
- ↑ Minkwitz, Rolf; Berkei, Michael; Ludwig, Ralf (1 December 2001). "Crystal Structure of IO2F" (in en). Inorganic Chemistry 40 (25): 6493–6495. doi:10.1021/ic0105462. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0020-1669. பப்மெட்:11720506. https://pubs.acs.org/doi/10.1021/ic0105462. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.
- ↑ Haynes, William M. (4 June 2014) (in en). CRC Handbook of Chemistry and Physics. CRC Press. பக். 4-67. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-4822-0868-9. https://books.google.com/books?id=bNDMBQAAQBAJ&dq=Iodosyl+trifluoride&pg=SA4-PA67. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.
- ↑ Schmeisser, M.; Brändle, K. (1 January 1963). "Oxides and Oxyfluorides of the Halogens" (in en). Advances in Inorganic Chemistry and Radiochemistry (Academic Press) 5: 41–89. doi:10.1016/S0065-2792(08)60152-1. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780120236053. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0065279208601521. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.
- ↑ (in en) Advances in Inorganic Chemistry and Radiochemistry. Academic Press. 1 January 1963. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-08-057854-5. https://books.google.com/books?id=pRXIwIV-hB8C&dq=%22Iodyl+fluoride%22&pg=PA83. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.