வில்ஹெம் ஆஸ்ட்வால்டு
 ஆஸ்ட்வால்ட் இ. 1913 | |
| பிறப்பு | 2 செப்டம்பர் 1853 ரீகா, லிவோனியா ஆளுநரகம், உருசியப் பேரரசு (தற்போதைய லாத்வியா) |
|---|---|
| இறப்பு | 4 ஏப்ரல் 1932 (அகவை 78) குரோஸ்போத்தன், சாக்சனி, வெய்மர் குடியரசு |
| துறை | இயற்பிய வேதியியல் |
| நிறுவனம் | டார்டு பல்கலைக்கழகம் ரிகா தொழில்நுட்ப பல்கலைக்கழகம் லீப்சிக் பல்கலைக்கழகம் |
| Alma mater | டார்டு பல்கலைக்கழகம் |
| துறை ஆலோசகர் | கார்ல் எர்ன்ஸ்ட் ஹென்ரிச் சுமிட் |
| முக்கிய மாணவர் | ஆர்தர் ஆமோஸ் நோயஸ் ஜியார்ஜ் பிரெடிக் பவுல் வால்டென் பிரெடெரிக் ஜார்ஜ் டோனன் |
| அறியப்பட்டது | வினைவேக மாற்றம் மோல் அலகை அறிமுகப்படுத்தியவர் எச்.எஸ்.எல் மற்றும் எச்.எஸ்.வி ஆஸ்ட்வால்ட் குணகம் ஆஸ்ட்வால்ட் வண்ண அமைப்பு நீர்த்தல் விதி ஒஸ்டுவால்டு செயன்முறை ஆஸ்ட்வால்டு பழுத்தல் முறை ஆஸ்ட்வால்டின் விதி பிசைவுப்பொருள் திட்பமானி குழாயி ஆஸ்ட்வால்ட்-ஃபிரெண்ட்லிச் சமன்பாடு ஆஸ்ட்வால்ட்–லிசெகாங் வளையங்கள் ஆஸ்ட்வால்ட்-டி வாலே உறவுத்திரவம் |
| பரிசுகள் | ஃபாரடே விரிவுரையாளர் பரிசு (1904) வேதியியலுக்கான நோபல் பரிசு (1909) வில்ஹெல்ம் எக்ஸ்னர் பதக்கம் (1923) |
பிரெட்ரிக் வில்ஹெல்ம் ஆஸ்ட்வால்டு (Wilhelm Friedrich Ostwald) (டாய்ச்சு ஒலிப்பு: [ˈvɪlhɛlm ˈɔstˌvalt] (
கேட்க)) (2 செப்டம்பர் 1853 - 4 ஏப்ரல் 1932) ஒரு பால்டிக் செருமானிய வேதியியலாளர் மற்றும் தத்துவவாதி ஆவார் . ஜேக்கபஸ் யாக்கோபசு என்றிக்கசு வான் தோஃப், வால்டர் நெர்ன்ஸ்ட் மற்றும் சுவாந்தே அறீனியசு ஆகியோருடன் இயற்பியல் வேதியியல் துறையின் நிறுவனர்களில் ஒருவராக ஆஸ்ட்வால்டு புகழ் பெற்றார். [1] வினைவேகமாற்றம், வேதியியற் சமநிலை மற்றும் வினை வேகம் ஆகிய துறைகளில் அறிவியல் பங்களிப்புக்காக 1909 ஆம் ஆண்டில்வேதியியலுக்கான நோபல் பரிசு பெற்றார். [2]
1906 ஆம் ஆண்டில் கல்வி வாழ்க்கையில் இருந்து ஓய்வு பெற்றதைத் தொடர்ந்து, ஆஸ்ட்வால்டு தத்துவம், கலை மற்றும் அரசியலில் அதிக ஈடுபாடு கொண்டார். இந்த ஒவ்வொரு துறையிலும் அவர் குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பைச் செய்தார். [3]ஆஸ்ட்வால்ட் ஒரு பல்துறையறிஞர் என்று விவரிக்கப்படுகிறார். [4]
தொடக்க கால வாழ்க்கை மற்றும் கல்வி
[தொகு]ஆஸ்ட்வால்டு பால்டிக் ஜெர்மன், உருசியப் பேரரசின் (இப்போது லாட்வியா ) மாஸ்டர்-கூப்பர் காட்ஃபிரைட் வில்ஹெல்ம் ஆஸ்ட்வால்டு (1824-1903) மற்றும் எலிசபெத் லுக்கல் (1824-1903) ஆகியோருக்குப் பிறந்தார். யூஜென் (1851-1932) மற்றும் காட்ஃபிரைடுக்கு முன் (1855-1918) பிறந்த மூவரில் நடுவில் பிறந்த குழந்தையாக இருந்தார். ஆஸ்ட்வால்டு சிறுவயதில் அறிவியலில் ஆர்வத்தை வளர்த்துக் கொண்டதோடு குறிப்பாக பட்டாசு மற்றும் புகைப்படம் எடுத்தல் தொடர்பாக தனது வீட்டில் சோதனைகளை நடத்தினார். [4]
ஆஸ்ட்வால்டு 1872 ஆம் ஆண்டில் டோர்பட் பல்கலைக்கழகத்தில் (தற்போது டார்டு பல்கலைக்கழகம், எஸ்டோனியா) நுழைந்தார். அவர் 1875 ஆம் ஆண்டில் தனது கண்டிடாடென்ஸ்கிரிஃப்ட் தேர்வுகளை அங்கு முடித்தார் [2] [3] டோர்பட்டில் இருந்த காலத்தில், ஆஸ்ட்வால்டு மானிடவியல், கலைகள் மற்றும் தத்துவம் ஆகியவற்றில் குறிப்பிடத்தக்க வெளிப்பாட்டைக் கொண்டிருந்தார், இது 1906 ஆம் ஆண்டு கல்வியில் இருந்து ஓய்வு பெற்ற பிறகு அவரது முயற்சிகளின் மையமாக மாறியது. [3]
கல்வி வாழ்க்கை
[தொகு]ஆஸ்ட்வால்டு 1875 ஆம் ஆண்டில் டோர்பட் பல்கலைக்கழகத்தில் ஒரு சுயாதீனமான ஊதியம் பெறாத புலனாய்வாளராக தனது வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார். அவர் தனது சமகாலத்தவரான ஜோஹன் லெம்பெர்க்குடன் இணைந்து கார்ல் இசுமித்தின் ஆய்வகத்தில் பணியாற்றினார். கனிம சேர்மங்களின் பகுப்பாய்வு மற்றும் வேதிச்சமநிலை மற்றும் வேதிவினை வேகங்களின் அளவீடுகளின் பல அடிப்படைகளை லெம்பெர்க் ஆஸ்ட்வால்டுக்கு கற்பித்தார். லெம்பெர்க் ஆஸ்ட்வால்டுக்கு பல புவியியல் நிகழ்வுகளின் வேதயியல் அடிப்படையையும் கற்பித்தார். இந்த முயற்சிகள் ஆஸ்ட்வால்டின் பிற்கால ஆராய்ச்சி முயற்சிகளின் பாடங்களில் ஒரு பகுதியாக அமைந்தன. [3]Kim, Mi Gyung (2006). "Wilhelm Ostwald (1853–1932)". International Journal for Philosophy of Chemistry 12 (1): 141. http://www.hyle.org/journal/issues/12-1/bio_kim.htm. பார்த்த நாள்: 8 August 2020.Kim, Mi Gyung (2006). "Wilhelm Ostwald (1853–1932)". International Journal for Philosophy of Chemistry. 12 (1): 141. Retrieved 8 August 2020.</ref> கார்ல் இசுமித்தின் ஆய்வகத்தில் தனது பணிக்கு கூடுதலாக, ஆஸ்ட்வால்டு பல்கலைக்கழகத்தின் இயற்பியல் நிறுவனத்தில் ஆர்தர் வான் ஓடிங்கனுடன் படித்தார். [2]
1877 ஆம் ஆண்டில், டோர்பட் பல்கலைக்கழகத்தில் வேதியியல் ஆய்வகத்தில் ஊதியம் பெறாத புலனாய்வாளராக தனது பணியைத் தொடர்ந்தார். ஓட்டிங்கனின் உதவியாளர் ரிகாவுக்குச் சென்ற பிறகு, ஆஸ்ட்வால்டு இயற்பியல் நிறுவனத்தில் ஊதியம் பெறும் உதவியாளராக ஆனார். [3] [5] டோர்பட் உயர்நிலைப் பள்ளியில் கணிதம் மற்றும் அறிவியலைக் கற்பிப்பதன் மூலம் அவர் சிறிது காலம் தன்னை நிர்வகித்துக் கொண்டார். [6]
ஆஸ்ட்வால்டு வேதி நாட்டம் மற்றும் வேதிச்சேர்மங்களை உருவாக்கும் வினைகள் பற்றிய கேள்விகளில் ஆழ்ந்த அக்கறை கொண்டிருந்தார். அந்த நேரத்தில் வேதியியலாளர்கள் எதிர்கொண்ட மையக் கோட்பாட்டு கேள்வி இதுதான். அவரது ஆரம்பகால வேலையின் ஒரு பகுதியாக, ஆஸ்ட்வால்ட் ஒரு முப்பரிமாண இணைப்பு அட்டவணையை உருவாக்கினார், இது வெப்பநிலையின் விளைவுகளையும் அமிலங்கள் மற்றும் காரங்களின் தொடர்பு மாறிலிகளையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொண்டது. [3] ஆஸ்ட்வால்டு நிறைத்தாக்கம், மின் வேதியியல் மற்றும் வேதி வினைவேகவியல் ஆகியவற்றையும் ஆய்வு செய்தார். [2]
ஆஸ்ட்வால்டு 1877 ஆம் ஆண்டில் டோர்பட் பல்கலைக்கழகத்தில் குற்றவியல் நடுவருக்குரிய பட்டத்தை முடித்தார், இதனால் அவருக்கு விரிவுரைகள் வழங்கவும் கற்பித்தலுக்கு கட்டணம் வசூலிக்கவும் முடிந்தது. [7] ஆஸ்ட்வால்டு தனது முனைவர் பட்ட ஆய்வை 1878 இல் டோர்பட் பல்கலைக்கழகத்தில் வெளியிட்டார், கார்ல் இசுமித்து இவரது ஆய்வறிக்கை ஆலோசகராக இருந்தார் . இவரது முனைவர் பட்ட ஆய்வேடு Volumchemische und Optisch-Chemische Studien ("வால்யூமெட்ரிக் மற்றும் ஆப்டிகல்-கெமிக்கல் ஸ்டடீஸ்") என்ற தலைப்பில் இருந்தது. [4] 1879 ஆம் ஆண்டில், இவர் கார்ல் ஷ்மிட்டின் ஊதிய உதவியாளரானார். [8]
ஆஸ்ட்வால்டின் நீர்த்தல் விதி
[தொகு]ஆஸ்ட்வால்டு நீர்த்துப்போதல் கோட்பாட்டின் மீது குறிப்பிடத்தக்க ஆராய்ச்சியை மேற்கொண்டார், இது சில சமயங்களில் "ஆஸ்ட்வால்டின் நீர்த்தல் விதி" என்று குறிப்பிடப்படும் விதியின் கருத்தாக்கத்திற்கு வழிவகுத்தது. இந்த கோட்பாடு ஒரு வலிமை குறைந்த மின்பகுளியின் செயல்பாடு நிறைத்தாக்கக் கொள்கைகளைப் பின்பற்றுகிறது, இது எல்லையற்ற அளவிற்கு நீர்த்துப்போகும்போது விரிவாகப் பிரிக்கப்படுகிறது. வலிமை குறைந்த மின்பகுளிகளின் இந்தப் பண்பை மின்வேதியியல் தீர்மானங்கள் போன்ற சோதனை முறையில் காணலாம். [9]
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ "Svante August Arrhenius". sciencehistory.org. Science History Institute. June 2016. Retrieved 17 June 2020.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Wilhelm Ostwald Biographical". nobelprize.org. Nobel Media AB. Retrieved 17 June 2020.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Kim, Mi Gyung (2006). "Wilhelm Ostwald (1853–1932)". International Journal for Philosophy of Chemistry 12 (1): 141. http://www.hyle.org/journal/issues/12-1/bio_kim.htm. பார்த்த நாள்: 8 August 2020.Kim, Mi Gyung (2006). "Wilhelm Ostwald (1853–1932)". International Journal for Philosophy of Chemistry. 12 (1): 141. Retrieved 8 August 2020.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 "Physical Chemist, Nobel Laureate, and Polymath". wilhelm-ostwald-park.de. Gerda and Klaus Tschira Foundation. Retrieved 8 August 2020."Physical Chemist, Nobel Laureate, and Polymath". wilhelm-ostwald-park.de. Gerda and Klaus Tschira Foundation. Retrieved 8 August 2020.
- ↑ "Wilhelm Ostwald (To 150th Anniversary of His Birthday)". Russian Journal of Applied Chemistry 76 (10): 1705–1709. October 2003. doi:10.1023/B:RJAC.0000015745.68518.e9.
- ↑ Bancroft, Wilder D. (September 1933). "Wilhelm Ostwald, the great protagonist. Part I". Journal of Chemical Education 10 (9): 539. doi:10.1021/ed010p539. Bibcode: 1933JChEd..10..539B.
- ↑ Deltete, R. J. (1 March 2007). "Wilhelm Ostwald's Energetics 1: Origins and Motivations". Foundations of Chemistry 9 (1): 3–56. doi:10.1007/s10698-005-6707-5.
- ↑ Stewart, Doug. "Wilhelm Ostwald". famousscientists.org. Retrieved 14 August 2020.
- ↑ "Ostwald's Dilution Law". sciencehq.com. Rod Pierce DipCE BEng. Archived from the original on 14 December 2013. Retrieved 11 June 2021.
{{cite web}}:|archive-date=/|archive-url=timestamp mismatch; 14 பெப்ரவரி 2021 suggested (help)