சிட்டவே
சிட்டவே
စစ်တွေမြို့ | |
|---|---|
சிட்டவே முக்கிய வீதி | |
| ஆள்கூறுகள்: 20°09′00″N 92°54′00″E / 20.15000°N 92.90000°E | |
| நாடு | |
| பிரிவு | ராகினி மாநிலம் |
| மாவட்டம் | சிட்டவே மாவட்டம் |
| நகராட்சி | சிட்டவே நகராட்சி |
| மக்கள்தொகை (2014 மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின் படி) | |
| • மொத்தம் | 1,47,899[1] |
| • Ethnicities | Rakhine Bamar Chin Kaman Maramagyi Rohingya Bengali and others |
| • Religions | Buddhism இந்து சமயம் Islam |
| நேர வலயம் | ஒசநே+6.30 (MMT) |
| • கோடை (பசேநே) | ஒசநே20° 9' 0" North, 92° 54' 0" East |
| இடக் குறியீடு(கள்) | 42, 43தொலைபேசிக் குறியீடு |
| Climate | Am |

சிட்டவே மியான்மரின் ராகினி மாநிலத்தின் தலைநகரம். இந்நகரம் கலாதான் ஆறு, மயு மற்றும் லே மரோ ஆறுகள் வங்காள விரிகுடாவில் சங்கமிக்கும் இடத்தில் முகத்துவாரம் அருகே அமைந்திருக்கிறது. சிட்டவே நகராட்சி மற்றும் சிட்டவே மாவட்டம் ஆகிய நிர்வாகப் பகுதிக்குள் இந்நகரம் அமைந்திருக்கிறது. இந்தியாவின் மேற்கு வங்காளத்தின் கொல்கத்தா துறைமுகத்தையும், வடகிழக்கு இந்தியாவை இணைக்கும் கடல், ஆறு மற்றும் சாலைகள் கொண்டதான கலாதான் பன்னோக்கு போக்குவரத்து திட்டம் சிட்டவே துறைமுகம் ஒரு மையப் புள்ளியாக உள்ளது.
பெயர்க்காரணம்
[தொகு]சிட்டவே என்ற பர்மியப் பெயர் ராகின் மொழியில் சைதி-டாவியில் இருந்து உருவானது. இதன் பொருள் போர்களின் சங்கமம என்பதாகும். 1784 ஆம் வருடத்தில் பர்மிய மன்னரான போதாவபாயா மராக் யு இராச்சியத்தை கைப்பற்றிய பின், ராகின் வீரர்கள் பர்மிய படையுடன் காலான்டன் ஆற்றின் முகத்துவாரப் பகுதியில் போர் புறிந்தனர். நிலம் மற்றும் நீர் ஆகியவற்றில் நடந்த போரில் மராக் யு படைகள் தோற்கடிக்கப்பட்டது. போர் நிகழ்ந்த இடம் ராகினி மொழியில் சீதி-டாவீ என அழைக்கப்பட்டது, மேலும் பர்மிய பேச்சு வழக்கில் இது சிட்டவே என அழைக்கப்பட்டது.
வரலாறு
[தொகு]முதலில் ஒரு சிறிய மீன்பிடி கிராமமாக இருந்து பின்நாளில் சிட்டவே கடல் வணிகத்தில் முக்கிய நகரமாக மாறியது, குறிப்பாக முதல் ஆங்கில-பர்மிய போரைத் தொடர்ந்து, ராகினி மாநிலம் என்று அழைக்கப்படும் அரக்கன் பிரித்தானிய ஆக்கிரமிப்புக்குப் பின்னர் அரிசி ஏற்றுமதிக்கு ஒரு முக்கிய துறைமுகமாக இருந்தது.
மேலும் பார்க்க
[தொகு]- கலாதான் பன்னோக்கு போக்குவரத்து திட்டம்
- கலாதான் ஆறு
- பலேத்வா
- ராகினி மாநிலம்
- மியான்மரின் நிர்வாகப் பிரிவுகள்
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ Census Report. The 2014 Myanmar Population and Housing Census. Vol. 2. Naypyitaw: Ministry of Immigration and Population. May 2015. p. 59.