உதயகிரி, ஒடிசா

உதயகிரி
உதயகிரி
	பிரதான தாது கோபுரம்
அடிப்படைத் தகவல்கள்
அமைவிடம்	இந்தியா
புவியியல் ஆள்கூறுகள்	20°38′30″N 86°16′09″E / 20.6416°N 86.2692°E
சமயம்	பௌத்தம்
மாநிலம்	ஒடிசா
செயற்பாட்டு நிலை	பாதுகாக்கப்பட்டது

உதயகிரி ( Udayagiri ) என்பது இந்திய மாநிலமான ஒடிசாவில் உள்ள மிகப்பெரிய பௌத்த வளாகமாகும்.^[1] இது பெரிய தாது கோபுரம் மற்றும் விகாரங்களால் ஆனது. அருகிலுள்ள இலலித்கிரி மற்றும் இரத்னகிரி வளாகங்களுடன், இது "இரத்னகிரி-உதயகிரி-இலலித்கிரி" வளாகத்தின் "வைர முக்கோணத்தின்" ஒரு பகுதியாகும்.^[2] பழங்கால பதிவுகளிலிருந்து அறியப்பட்ட புஷ்பகிரி விகாரம் இவற்றில் ஒன்று அல்லது ^[3] அனைத்தும் புஷ்பகிரி விகாரம் என்று கருதப்பட்டது.^[3] ஆனால் இது இப்போது வேறு இடத்தில் இருக்கிறது. இந்த இடத்தில் கிடைத்த கல்வெட்டுகளின் படி, உதயகிரியின் வரலாற்று பெயர் "மாதவபுர மகாவிகரம்" என்பதாகும்.^[4] இந்த பௌத்த வளாகம், இரத்னகிரி மற்றும் இலலித்கிரி தளங்களுக்கு முன்னதாக, அவற்றின் மடாலயங்களுடன், 7 மற்றும் 12 ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில் செயல்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது.^[1]

அமைவிடம்[தொகு]

உதயகிரி புவனேசுவரத்திலிருந்து வடகிழக்கில் 90 கிலோமீட்டர்களிலும் (56 மை) ஜாஜ்பூர் மாவட்டத்தின் கட்டக்கின் வடகிழக்கே 70 கிலோமீட்டர்கள் தொலைவில் (43 மை) ஒரு மலையடிவாரத்தில் அமைந்துள்ளது.^[1]^[2] காகம் பறப்பதால், இரத்னகிரி மற்றும் உதயகிரி இடையே சுமார் 11 கிமீ தொலைவிலும், இரண்டும் இலலித்கிரியில் இருந்து 7 கிமீ தொலைவிலும் உள்ளன. இப்போது புஷ்பகிரி என்று அங்கீகரிக்கப்பட்ட தளம் உதயகிரியில் இருந்து 18 கி.மீ தொலைவில் உள்ளது. இது "முக்கோண" தளங்களுக்கு மிக அருகில் உள்ளது.

கண்டுபிடிப்புகள்[தொகு]

1958 முதல் உதயகிரியில் இந்தியத் தொல்லியல் துறையின் எண்ணற்ற அகழ்வாராய்ச்சிகள் நடத்தப்பட்டுள்ளன.^[4] தோண்டப்பட்ட முதல் தளமான உதயகிரி தளம் 1, இரண்டு பள்ளத்தாக்குகளுக்கு இடையில் பள்ளத்தில் உள்ளது.^[2] உதயகிரி தளம் 2 இல் 1985-86 மற்றும் 1989-90 க்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட அகழ்வாராய்ச்சியில், 7 மீட்டர்கள் (23 அடி) தாது கோபுரம் உட்பட ஒரு வளாகச் சுவருக்குள் மூடப்பட்டிருந்த பௌத்த மடாலய வளாகம் வெளிப்படுத்தப்பட்டது. தியானி புத்தர்களின் நான்கு படங்களுடன் உயரம் அதன் நான்கு முக்கியப் புள்ளிகளில் நிலைநிறுத்தப்பட்டுள்ளது. கல்வெட்டுச் சான்றுகளின் அடிப்படையில் இந்த இடம் "மாதவபுர மகாகாரம்" என்று தொல்பொருள் ஆய்வாளர்கள் ஊகித்துள்ளனர். 1997 முதல் 2000 வரையில் நடைபெற்ற பெரிய அளவிலான அகழ்வாராய்ச்சியின் போது, உதயகிரி-2 இன் இரண்டாம் பகுதி கூடுதல் தாது கோபுரங்களும் மடாலயங்களும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இந்த தொல்பொருட்கள் எட்டாம் நூற்றாண்டின் இரண்டு மடாலய வளாகங்கள், கௌதம புத்தர் சிலைகள், தாரா, மஞ்சுசிறீ, அவலோகிதர், ஜடமுகுட லோகேஸ்வரர் மற்றும் பல சுடுமண் பாண்ட முத்திரைகள் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது.^[2] கல்வெட்டுகளுடன் கூடிய படிக்கட்டுக் கிணறும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது.^[1] மேலும் தளத்தில் உள்ள நுழைவு வாயில் ஒன்றின் அருகே ஒரு மனித உருவம் ஒரு கயிற்றில் ஊசலாடுகிறது. கண்களை மூடிக்கொண்டு, முழுமையான மகிழ்ச்சியுடன் உள்ளது. ^[2]

2001 மற்றும் 2004 க்கு இடையில் நடத்தப்பட்ட சமீபத்திய ஆய்வுகளின் போது, அகழ்வாராய்ச்சி செய்யப்பட்ட மடத்தின் முன்புறத்தில் ஒரு கல் பூச்சு தரையையும், வடக்கு நோக்கி வெளியேறும் மடத்தின் பிரதான வடிகால், 14.05 க்கு 13.35 மீட்டர் (46.1 அடி × 46.1 அடி ×) அளவுள்ள ஒரு பெரிய கல் எழுப்பப்பட்ட மேடை, ஏழு அடுக்குகளில் கட்டப்பட்டு, தொடர்ச்சியான படிகள் வழியாக அணுகலை வழங்கி, அதன் வடக்கு முனையில் சந்திரசிலா (சந்திரன் பாறை) மூலம் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. மேலும், அதன் சைத்தியம் கிழக்கு நோக்கிய ஒரு தாது கோபுரத்துடன் கல் மற்றும் செங்கற்களால் கட்டப்பட்டுள்ளது. குதிரை-காலணி வளைவுகள் என அனுமானிக்கப்படும் மூன்று கொக்கிகள் கொண்ட பாம்பின் கருப்பொருளுடன் அலங்கரிக்கப்பட்ட கல் ஜாலியின் எச்சங்களும் காணப்பட்டது.^[4]

தாரா குருகுல்லா அல்லது குருகுல்லா தாரா வடிவத்தில் தாராவின் படங்கள் உதயகிரியில் இருந்தும், இலலித்கிரி மற்றும் இரத்னகிரியிலிருந்தும் கிடைத்துள்ளன; இவை இலலிதாசன தோரணையில் அமர்ந்திருக்கும் அமிதாப புத்தரின் வெளிப்படும் வடிவம்.^[5]உதயகிரியிலும், இலலித்கிரி மற்றும் ரத்னகிரியிலும் ஹாரிதியின் உருவங்களும் கிடைத்துள்ளன. இது, அமர்ந்த நிலையில் ஒரு குழந்தைக்கு தாய்ப்பால் கொடுப்பது போன்று சித்தரிக்கிறது. ஹாரிதி ஒரு காலத்தில் குழந்தை கடத்தல்காரராக இருந்தார். ஆனால் புத்தர் குழந்தைகளின் பாதுகாவலராக இருக்க அவளை வற்புறுத்தினார். ^[6]