பாபிலியோ கிருஷ்ணா
| கிருஷ்ண மயில் | |
|---|---|
| |
| உயிரியல் வகைப்பாடு | |
| திணை: | |
| தொகுதி: | |
| வகுப்பு: | |
| வரிசை: | லெப்பிடாப்பிடிரா
|
| குடும்பம்: | பேப்பிலோனிடே
|
| பேரினம்: | பாப்பிலியோ
|
| இனம்: | P. கிருஷ்ணா
|
| இருசொற் பெயரீடு | |
| பாபிலியோ கிருஷ்ணா மூரே, 1857 | |
பாபிலியோ கிருஷ்ணா (Papilio krishna), கிருஷ்ண மயில் என்பது சீனா, வடகிழக்கு இந்தியா, மியான்மர் மற்றும் வியட்நாமில் உள்ள காடுகளில் காணப்படும் ஒரு பெரிய இறகு பட்டாம்பூச்சி ஆகும் .
விளக்கம்[தொகு]
- இந்த அழகான பெரிய பட்டாம்பூச்சி, விழுங்கும் அளவிலான இறக்கையானது 120 முதல் 130 மிமி அளவிலானது.
- முன் இறக்கையின் மேல்பகுதி கறுப்பாகவும், மஞ்சள் நிற டிஸ்கல் பட்டைகள் உடலுக்கு இணையாகச் செல்லும்
- பின் இறக்கையின் மேற்பகுதியில், பெரிய பெரிய நீல நிற டிஸ்கல் பட்டை மறுமுனையில் பசுமை கலந்த மஞ்சள் நிறத்தில் குறுகி கீழ்ப்பகுதியிலிருந்து காணப்படும். இதில் தொடர்ச்சியான சிவப்பு-வாடாமல்லி நிறத்தில் பிறைபோன்று மூடிக் காணப்படும்.
- பின் இறக்கையின் மேல்பகுதியில் டிஸ்கல் பட்டைகள் அடிப்பகுதியில் மஞ்சள் வளைந்த டிஸ்கல் பட்டைகளுடன் காணப்படும்.
இந்த பட்டாம்பூச்சி பொதுவாக பாபிலியோ பாரிஸை போலக் காணப்படினும் பின்வரும் பண்புகளினால் வேறுபடுகிறது: மேல்புறமானது பழுப்பு நிறத்துடன் கருப்பு வண்ணம் கலந்து தரையின் நிறத்திற்குப் பொருந்தி சிறிய, சிதறிக் காணப்படும் பச்சை செதில்களைக் கொண்டது. முன் இறக்கைகள்: பின் டிஸ்கல் குறுக்கு நெடுக்கு பட்டைகள் நன்கு வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது, முழுமையானது, உள் பகுதியில் வெள்ளை செதில்கள், மெல்லிய பச்சை செதில்களை விளிம்பில். பொதுவாக நிமிர்ந்து அல்லது சற்று வளைந்திருக்கும். அரிதாகச் சற்றே வளைவு மற்றும் திருப்பங்களுடன் கூடியது. பின் இறக்கை: மேற்புற டிஸ்கல் திட்டு உலோக பச்சை நீல நிறம், ஆனால் அதன் பகுதிகள் 6 மற்றும் 7 இடைவெளிகளில் டெர்மனை நோக்கி நீட்டியுள்ளது, உலோக தங்க-பச்சை பட்டைகள் அதன் உள் பக்கத்தில் முதுகுபுற ஓரத்தில் பி. பாரிஸை விட மிகவும் வெளிப்படையானது; பி . பாரிஸைப் போலவே முதுகுப்புற டார்னல் ஓசெல்லஸ், ஆனால் அதற்கு மேலே 2, 3, 4 மற்றும் 5 இடைவெளிகளில் கிளாரெட்-சிவப்பு பிறைவடிவம் தொடர்ச்சியாகக் காணப்படும். அதன்பிறகு இடைவெளிகளில் தொடர்ச்சியான ஓக்ரேசியஸ்-சிவப்பு தெளிவற்ற முனையம் குறுகிய பிறைவடிவங்களுடன். குற்றிலை ஒவ்வொன்றின் வெளிப்புற விளிம்பு வெள்ளை. அடிப்பகுதி: முன் இறக்கையின் அடிப்பகுதி பி. பாரிஸைப் போன்றது; ஆனால் மேல்நோக்கி வரம்புகளை உடைய நிமிர்ந்த பழுப்பு கலந்த மஞ்சள்-வெள்ளை போஸ்ட்டிஸ்கல் பட்டை; இறக்கையின் வெளிப்புற பாதியில் உள்ளார்ந்த வெளிர் கோடுகளின் தொடர். பின் இறக்கை: நன்கு வரையறுக்கப்பட்ட டிஸ்கல் பழுப்பு கலந்த மஞ்சள்-வெண்மை பட்டை, இடைவெளிகளில் ஓரளவு சந்திர அடையாளங்களுடன் உருவாக்கப்பட்டது. பி. பாரிஸைப் போலவே உள் பக்கத்திலும் வயலட் அளவிடுதல் மூலம் பயணித்த கிளாரெட்-சிவப்பு லுனூல்களின் ஒரு தொடர், ஆனால் மிகவும் பரந்த மற்றும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது; இடைவெளிகளில் தொடர்ச்சியாக பிறைச்சந்திர வடிவில்-மஞ்சள் வடிவங்கள் காணப்படும்; இவ்வடிவ ஓரங்களில் உள்ள குற்றிலைகள் வெண்மையான நிறமுடையன. சிலியா. பி . பாரிஸில் உள்ளதைப் போல உணர்கொம்பு, தலை, மார்புப்பகுதி, அடிவயிறு உள்ளிட்டப் பகுதிகள் காணப்படும். [1]
சரகம்[தொகு]
சிக்கிம், பூட்டான், டார்ஜிலிங், நாகாலாந்து, மணிப்பூர், மியான்மர் மற்றும் இமயமலையைச் சுற்றியுள்ள அனைத்து இடங்களிலும் வாழ்கிறது.
நிலை[தொகு]
ஐ.யூ.சி.என் ரெட் டேட்டா புக் கிருஷ்ணா மயிலின் நிலையை அசாதாரணமானது என்று பதிவு செய்கிறது. இந்தப் பட்டாம்பூச்சிக்கு அச்சுறுத்தல்கள் எதுவும் அறியப்படவில்லை. எல்லா மயில் பட்டாம்பூச்சிகளைப் போலவே, இதுவும் வர்த்தகத்தில் மிகவும் விரும்பப்படுகிறது. இந்திய அளவில் 2020ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற தேசிய பட்டாம்பூச்சி தேர்வில் இந்தப் பட்டாம்பூச்சி முதல் மூன்று இடங்களின் ஒன்றினைப்பெற்றுள்ளது.[2]
வாழ்விடம்[தொகு]
பொதுவாக இமயமலைக் காடுகளில் இது 3,000 முதல் 9,000 அடிகள் (910 முதல் 2,740 m) வரை காணப்படுகிறது .
உணவு தாவரங்கள்[தொகு]
ரட்டாசியே குடும்பத்தினைச் சார்ந்த பின்வரும் தாவரங்களை இந்த பட்டாம்பூச்சி உண்ணுபதாக பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது:
- எவோடியா ஃப்ராக்சினிபோலியா
- சிட்ரஸ் இனங்கள்
- ஜான்டோக்ஸைலம் இனங்கள்
மேலும் காண்க[தொகு]
- பாபிலியோனிடே
- இந்தியாவின் பட்டாம்பூச்சிகளின் பட்டியல்
- இந்தியாவின் பட்டாம்பூச்சிகளின் பட்டியல் (பாபிலியோனிடே)
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ Charles Thomas Bingham (1907). The Fauna of British India, Including Ceylon and Burma. II (1st ). London: Taylor and Francis, Ltd.. https://archive.org/details/butterflies02bingiala.
- ↑ The Hindu, English Daily, Thiruchirapalli edition Page No. 8 Dt. 10.10.2020
பிற வாசிப்பு[தொகு]
- எரிச் பாயர் மற்றும் தாமஸ் ஃபிராங்கன்பாக், 1998 ஷ்மெட்டெர்லிங்கே டெர் எர்டே, பட்டாம்பூச்சிகள் உலக பகுதி I (1), பாபிலியோனிடே பாபிலியோனிடே I: பாபிலியோ, சப்ஜெனஸ் அகில்லிட்ஸ், பூட்டானிடிஸ், டீனோபால்பஸ் . எரிக் பாயர் மற்றும் தாமஸ் ஃபிராங்கன்பாக் ஆகியோரால் திருத்தப்பட்டது. கெல்டர்ன்: கோய்கே & எவர்ஸ்; கேன்டர்பரி: ஹில்சைடு புக்ஸ்,பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9783931374624
- Evans, W.H. (1932). இந்திய பட்டாம்பூச்சிகளின் அடையாளம் (2 வது பதிப்பு). மும்பை, இந்தியா: பாம்பே நேச்சுரல் ஹிஸ்டரி சொசைட்டி .
- Gaonkar, Harish (1996). இந்தியாவின் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் பட்டாம்பூச்சிகள் (இலங்கை உட்பட) - அச்சுறுத்தப்பட்ட மலை அமைப்பின் பல்லுயிர் மதிப்பீடு . பெங்களூர், இந்தியா: சுற்றுச்சூழல் அறிவியல் மையம்.
- Gay, Thomas; Kehimkar, Isaac David; Punetha, Jagdish Chandra (1992). இந்தியாவின் பொதுவான பட்டாம்பூச்சிகள் . இயற்கை வழிகாட்டிகள். பம்பாய், இந்தியா: ஆக்ஸ்போர்டு யுனிவர்சிட்டி பிரஸ் எழுதிய நேச்சர்-இந்தியாவுக்கான உலகளாவிய நிதி. ஐ.எஸ்.பி.என் Gay, Thomas; Kehimkar, Isaac David; Punetha, Jagdish Chandra (1992). Gay, Thomas; Kehimkar, Isaac David; Punetha, Jagdish Chandra (1992).
- Kunte, Krushnamegh (2000). தீபகற்ப இந்தியாவின் பட்டாம்பூச்சிகள் . இந்தியா, ஒரு லைஃப்ஸ்கேப். ஹைதராபாத், இந்தியா: யுனிவர்சிட்டீஸ் பிரஸ். ஐ.எஸ்.பி.என் Kunte, Krushnamegh (2000). Kunte, Krushnamegh (2000).
- Wynter-Blyth, Mark Alexander (1957). இந்திய பிராந்தியத்தின் பட்டாம்பூச்சிகள் . பம்பாய், இந்தியா: பாம்பே நேச்சுரல் ஹிஸ்டரி சொசைட்டி . ஐ.எஸ்.பி.என் Wynter-Blyth, Mark Alexander Wynter-Blyth, Mark Alexander