ஜோதிந்ர நாத் தீக்சித்
ஜோதிந்ர நாத் தீக்சித் | |
|---|---|
| இந்தியாவின் இரண்டாவது தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் | |
| பதவியில் 23 மே 2004 – 3 சனவரி 2005 | |
| பிரதமர் | மன்மோகன் சிங் |
| முன்னையவர் | பிரிஜேஷ் மிஸ்ரா |
| பின்னவர் | எம். கே. நாராயணன் |
| இந்தியாவின் 18 ஆவது வெளியுறவுத்துறைச் செயலாளர் | |
| பதவியில் 1 திசம்பர் 1991 – 31 சனவரி 1994 | |
| பிரதமர் | பி. வி. நரசிம்ம ராவ் |
| முன்னையவர் | முச்சுகுந்த் துபே |
| பின்னவர் | கிருஷ்ணன் சிறீனிவாசன் |
| தனிப்பட்ட விவரங்கள் | |
| பிறப்பு | 8 சனவரி 1936 சென்னை, சென்னை மாகாணம் |
| இறப்பு | 3 சனவரி 2005 (அகவை 68) புது தில்லி, இந்தியா |
| தேசியம் | இந்தியர் |
| துணைவர் | விஜயலட்சுமி சுந்தரம் |
| பிள்ளைகள் | 5 |
| முன்னாள் கல்லூரி | சாகீர் உசேன் தில்லி கல்லூரி ஜவகர்லால் நேரு பல்கலைக்கழகம் |
| வேலை | இராஜதந்திரி |
ஜோதிந்திர நாத் தீட்சித் (Jyotindra Nath Dixit) (8 ஜனவரி 1936 - 3 ஜனவரி 2005) ஒரு இந்திய இராஜதந்திரி ஆவார், இவர் வெளியுறவுச் செயலாளராக (1991-1994) பணியாற்றினார், வெளியுறவு அமைச்சகத்தின் உயர் அதிகாரியாக இருந்தார். இவர் இறக்கும் போது, பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கின் தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகராக (இந்தியா) இருந்தார் மற்றும் பாக்கித்தான் மற்றும் சீனாவுடனான மோதல்களில் ஒரு பேச்சுவார்த்தையாளராக இவரது பங்கிற்காக மிகவும் நினைவுகூரப்படுகிறார். [1] [2] [3]
ஆரம்ப வாழ்க்கை மற்றும் கல்வி[தொகு]
பிரபல மலையாள எழுத்தாளர் முன்ஷி பரமு பிள்ளை மற்றும் ரெத்னமாயி தேவி ஆகியோருக்கு சென்னையில் பிறந்தார். சுதந்திரப் போராட்ட வீரரும் பத்திரிகையாளருமான அவரது மாற்றாந்தாய் சீதாராம் தீட்சித் என்பவரிடமிருந்து தீட்சித் என்ற குடும்பப் பெயரைப் பெற்றார். [4]
மத்திய இந்தியா, ராஜஸ்தான் மற்றும் டெல்லியில் பள்ளிப்படிப்பை முடித்தார். அதன்பிறகு அவர் ஜாகிர் உசேன் கல்லூரியில் ( டெல்லி பல்கலைக்கழகம் ) (1952 தொகுதி) தத்துவம், பொருளாதாரம் மற்றும் அரசியல் அறிவியலில் இளங்கலை ஹானர்ஸ் பட்டம் பெற்றார், [5] பின்னர் டெல்லி பல்கலைக்கழகத்தில் சர்வதேச சட்டம் மற்றும் சர்வதேச உறவுகளில் முதுகலைப் பட்டம் பெற்றார். மேலும் தற்போது ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழகத்தின் ஒரு பகுதியான <i>இந்தியன் ஸ்கூல் ஆஃப் இன்டர்நேஷனல் ஸ்டடீஸில்</i> முனைவர் பட்டத்திற்கான படிப்பைத் தொடர்ந்தார்.
தொழில் வாழ்க்கை[தொகு]
இவர் 1958 ஆம் ஆண்டில் இந்திய வெளியுறவுச் சேவையில் சேர்ந்தார். ஆஸ்திரியாவின் வியன்னாவில் பணியாற்றினார். அதன் விடுதலைக்குப் பிறகு வங்காளதேசத்திற்கான இந்தியாவின் துணை உயர் ஆணையராக (1971-74) ஆனார். பின்னர், இவர் டோக்கியோ மற்றும் வாஷிங்டனில் உள்ள தூதரகங்களில் துணைத் தூதராக பணியாற்றினார். தொடர்ந்து சிலி, மெக்சிகோவில் (1960-1961 3வது செயலாளர்), ஜப்பான், ஆஸ்திரேலியா, ஆப்கானிஸ்தான் (1980-85) ஆகிய நாடுகளில் வெளியுறவுத் துறையில் பணியாற்றினார்; பின்னர் உயர் ஆணையராக இலங்கை (1985-89) மற்றும் பாக்கித்தான் (1989-91) ஆகிய நாடுகளில் பணியாற்றினார். இவர் பூட்டானில் இந்திய உதவி அலுவலகத்தின் தலைமை நிர்வாகியாக இருந்தார்.
பின்னர் இவர் 1991 முதல் இந்திய வெளியுறவுச் செயலாளராக பணியாற்றினார், இறுதியில் 1994 ஆம் ஆண்டில் அரசுப் பணியில் இருந்து ஓய்வு பெற்றார். ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் உறுப்பு அமைப்புகளான ஐக்கிய நாடுகள் தொழில் மேம்பாட்டு நிறுவனம், ஐக்கிய நாடுகள் கல்வி, அறிவியல், பண்பாட்டு நிறுவனம், பன்னாட்டுத் தொழிலாளர் அமைப்பு மற்றும் அணிசேரா இயக்கம் ஆகியவற்றில் இந்தியாவின் பிரதிநிதியாகவும் இருந்தார். இவர் முதல் தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசனைக் குழுவில் உறுப்பினராகவும் இருந்தார். பல நூல்களின் ஆசிரியராகவும் இருந்தார். அவர் 1987 இல் கொழும்பில் உயர் ஆணையராக இருந்த போது தான் இந்தியா இலங்கை அரசாங்கத்துடன் ஒரு ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டது. இன நெருக்கடியின் உச்சத்தில் தீவு தேசத்தில் உள்ள தமிழர் பகுதிக்கு இந்திய அமைதி காக்கும் படையை அனுப்பியது.
இவர் 2004 ஆம் ஆண்டில் தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகராக [6] வெற்றி பெற்றார். சர்வதேச மற்றும் பிராந்திய விவகாரங்கள் பற்றிய அவரது எழுத்தாக்கங்கள், அவுட்லுக் மற்றும் இந்தியன் எக்சுபிரசு உட்பட பல்வேறு வெளியீடுகளில் தொடர்ந்து வெளிவந்தன [7] மேலும் பல கல்வி நிறுவனங்களில் வருகை விரிவுரையாளராக இருந்தார். [8]
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை மற்றும் இறப்பு[தொகு]
ஜே. என். தீட்சித், 3 ஜனவரி 2005 அன்று, புது தில்லியில், மாரடைப்பால் இறந்தார். இவர் விஜய லக்ஷ்மி தீட்சித் (நீ சுந்தரம்) என்பவரை மணந்து ஐந்து குழந்தைகளைப் பெற்றிருந்தார். அசோக் தீட்சித் மந்தாகினி தீட்சித்தை (நீ ஹல்திபுர்கர்) மணந்தார், ராகுல் தீட்சித் ரூபா தீட்சித்தை (நீ தக்கர்) மணந்தார், ஆபா தீட்சித் வி.பி (ஆனந்த்) தாவ்லே, தீபாவை மணந்தார். தீட்சித் ராஜீவ் ஷக்தேர் மற்றும் 2002 ஆம் ஆண்டில் இறந்த மறைந்த துருவ் தீட்சித் ஆகியோரை மணந்தார். இவரது பேரக்குழந்தைகள் சங்கமித்ரா தீட்சித், சுமிரன் மற்றும் சாகிரி தீட்சித், ஜெய்தேவ் மற்றும் அபிஷேக் தவ்லே மற்றும் வசுதா ஷக்தேர் ஆவர். பதவியில் இருந்தபோது இறந்த முதல் தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் இவர்தான். [9] [10]
விருதுகளும் கௌரவங்களும்[தொகு]
இந்தியாவின் குடிமக்களுக்கான இரண்டாவது உயரிய விருதான பத்ம விபூசண் 2005 ஆம் ஆண்டில் [11] மரணத்திற்குப் பின் வழங்கப்பட்டது.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ J.N. Dixit – a tribute. By Gopal Gandhi, தி இந்து, 5 January 2005.
- ↑ J. N. Dixit, 68, Dies; Served as India's Negotiator in Pakistan and China Disputes த நியூயார்க் டைம்ஸ், 9 January 2005.
- ↑ J.N. Dixit, Indian Security Adviser, Dies பரணிடப்பட்டது 2020-05-06 at the வந்தவழி இயந்திரம் VOA News, By Anjana Pasricha. New Delhi, 3 January 2005.
- ↑ "Obituary". Archived from the original on 27 April 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 August 2009.
- ↑ 1952, A College Story பரணிடப்பட்டது 13 சூன் 2013 at the வந்தவழி இயந்திரம் Indian Express, 5 July 2003.
- ↑ JN Dixit Is NSA Financial Express, 27 May 2004.
- ↑ Columnists
- ↑ JN Dixit no more Financial Express, 4 January 2005.
- ↑ National Security Advisor JN Dixit passes away தி டைம்ஸ் ஆஃப் இந்தியா, 3 January 2005.
- ↑ EXCLUSIVE PMO: 'They Killed Him...':Close friends say an ugly tug-of-war within the PMO put a huge strain on the late J.N. Dixit that he couldn't withstand Outlook, 28 March 2005.
- ↑ "Padma Vibhushan for J.N. Dixit, R.K. Laxman". தி இந்து. 26 January 2005 இம் மூலத்தில் இருந்து 7 பிப்ரவரி 2005 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20050207104016/http://www.hindu.com/2005/01/26/stories/2005012609050100.htm.