வயாங் கோலெக்
| வயாங் கோலெக் | |
|---|---|
 வயாங் கோலெக் | |
| நாடு | இந்தோனேசியா |
| வகை | கலை நிகழ்ச்சிகள், பாரம்பரிய கைவினைத்திறன் |
| மேற்கோள் | 063 |
| இடம் | ஆசியா |
| கல்வெட்டு வரலாறு | |
| கல்வெட்டு | 2008 (மூன்றாவது அமர்வு) |
| பட்டியல் | பிரதிநிதி பட்டியல் |
 | |
வயாங் கோலெக் என்பது இந்தோனேசியாவின் மேற்கு சாவாவிலிருந்து வரும் பாரம்பரிய சுண்டானிய பொம்மை கலைகளில் ஒன்றாகும். வயாங் தயாரிப்பில் தோலைப் பயன்படுத்தும் சாவா தீவின் பிற பகுதிகளில் உள்ள வயாங் கலைக்கு மாறாக, வயாங் கோலெக் என்பது மரத்தால் செய்யப்பட்ட பொம்மைகளை கொண்டு நிகழ்த்தப்படும் ஒரு வயாங் கலை. வயாங் கோலெக் குறிப்பாக மேற்கு சாவாவில் பசுந்தன் நிலப் பகுதியில் மிகவும் பிரபலமானது. இன்று, வயாங் கோலெக் சுண்டானிய கலாச்சாரத்தின் ஒரு முக்கிய பகுதியாக மாறியுள்ளது.
யுனெஸ்கோவால் 7 நவம்பர் 2003 அன்று தட்டையான தோல் நிழல் பொம்மை (வயாங் குளிட்), தட்டையான மர பொம்மை (வயாங் கிளிடிக்) மற்றும் முப்பரிமாண மர பொம்மை (வயாங் கோலெக்) ஆகியவை மனிதகுலத்தின் வாய்வழி மற்றும் அருவமான பாரம்பரியத்தின் படைப்புகளில் ஒன்றாக அங்கீகரிக்கப்பட்டது. ஒப்புதலுக்கு ஈடாக, யுனெஸ்கோ பாரம்பரியத்தைப் பாதுகாக்க இந்தோனேசியர்களைக் கோரியது.[1]
சொற்பிறப்பியல்[தொகு]
வயாங் என்ற சொல் சாவானிய மொழியில் "நிழல்" அல்லது "கற்பனை" என்று பொருள் தரும்.[2] கோலெக் என்ற சொல்"தேடுதல்" என்று பொருள் தரும். இந்தோனேசிய மொழியில் இந்த வார்த்தைக்கு இணையான வார்த்தை பயாங். நவீன தினசரி சாவானிய மற்றும் இந்தோனேசிய சொற்களஞ்சியத்தில், வயாங் பொம்மையை அல்லது முழு பொம்மை நாடக நிகழ்ச்சியையும் குறிக்கலாம்.
வரலாறு[தொகு]
வயாங் கோலெக்கின் வரலாறு 17 ஆம் நூற்றாண்டில் தொடங்கியது. ஆரம்பத்தில், வயாங் கோலெக் கலை சாவா தீவின் வடக்கு கடற்கரையில் தோன்றியது. குறிப்பாக சிரெபோனில், தட்டையான தலை வடிவ பொம்மைகள் வயாங் செபக் என்ற கலையில் பயன்படுத்தப்பட்டது. புராணத்தின் படி, சுனன் சுசி சமூகத்தில் இசுலாத்தைப் பரப்புவதற்கு இந்த வயாங் செபக்கைப் பயன்படுத்தினார். அந்த நேரத்தில், வயாங் செபக் செயல்திறன் இன்னும் அதன் உரையாடலில் சிரெபோனிய மொழி பயன்படுத்தப்பட்டது. மாதரம் சுல்தானகத்தின் விரிவாக்கத்தின் போது மேற்கு சாவாவில் வயாங் கோலேக் கலை உருவாகத் தொடங்கியது.
வயாங் கோலெக் சுண்டா மொழி உரையாடல்களை பிரயோகிக்க தொடங்கியது. மதத்தை பரப்புவதற்கான ஒரு ஊடகமாக இருப்பதுடன், நன்றி செலுத்துதல் அல்லது ருவாடன் நிகழ்வுகளை நிறைவு செய்வதற்கு வயாங் கோலெக் உதவுகிறது. அந்த நேரத்தில் பொம்மலாட்டம் தனிக்கலையாக இருந்தது. பிறகு 1920களில் இது சிந்தேன் எனப்படும் பெண் பாடகர்களுடன் இணைந்து நடத்தப்பட்டது. இப்போது வரை, வயாங் கோலேக் சமூகத்திற்கான பொழுதுபோக்காக சுண்டானிய நாட்டில் தொடர்ந்து வருகிறது.
இந்த வயாங் கோலெக் நிகழ்ச்சியில், மற்ற வயாங் நிகழ்ச்சிகளைப் போலவே, நாடகங்களும் கதைகளும் ஒரு பொம்மலாட்டக்காரரால் விளையாடப்படுகின்றன. வயாங் கோலேக் வயங் குளிட் போலவே ராமாயணம் மற்றும் மகாபாரதக் கதைகளை பயன்படுத்துகின்றன. ஒரு வித்தியாசம் இதில் கதாபாத்திரங்கள் சுண்டனிய மொழியில் பெயரிடப்படுகின்றன.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ ""Wayang puppet theatre", Inscribed in 2008 (3.COM) on the Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity (originally proclaimed in 2003)". UNESCO. பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 October 2014.
- ↑ Mair, Victor H. Painting and Performance: Picture Recitation and Its Indian Genesis. Honolulu: University of Hawaii Press, 1988. p. 58.