பதூரி நாகபூசணம் (காந்தியவாதி)
| பதூரி நாகபூசணம் | |
|---|---|
| பிறப்பு | 20 August 1907 பெத்தபாலம், தெனாலி அருகில், குண்டூர் ஆந்திரப் பிரதேசம், இந்தியா |
| இறப்பு | 24 ஜூலை 1987 மும்பை |
| தேசியம் |  இந்தியா |
| பணி | நூலகர், எழுத்தாளர், நூலக அறிவியல் கல்வியாளர், சமூகச் சேவகர் |
| பெற்றோர் | பதூரி\ புர்ரையா (தந்தை) மற்றும் தரணியாம்மாள் (தாயார்) |
| வாழ்க்கைத் துணை | சந்திரமோலகா ராஜேசுவரம்மாள் |
| விருதுகள் | கலாபிரபூர்ணா, யார்லகட்டா ராஜ்யலட்சுமி வெங்கண்ணா சௌத்ரி கலா பீட விருது |
பதூரி நாகபூசணம் (Paturi Nagabhushanam) 20 ஆகஸ்ட் 1907 - 24 ஜூலை 1987) ஆந்திரப் பிரதேசத்தின் ஆந்திர நூலக இயக்கத்தின் முக்கியமான நபராக விவரிக்கப்பட்டார். [1] பதூரி, தேசிய சுதந்திர இயக்கத்துடன் தொடர்புடையவர். மேலும், காந்தியின் தீவிர சீடரும் ஆவார். ஆந்திரப் பிரதேச மாநிலத்தில் நூலக இயக்கத்தை மக்களிடையே பரப்புதல், ஆந்திரப் பிரதேச நூலகச் சங்கத்தை வலுப்படுத்துதல், வயது வந்தோருக்கான கல்வியறிவைப் பரப்புதல், நூலகப் பணியாளர்களுக்குப் பயிற்சி அளிப்பதற்காக நூலகப் பள்ளியை நிறுவுதல் , மாநில அரசின் சான்றிதழின் கீழ் நூலகக் கல்வி வழங்குதல் மற்றும் புத்தகங்களை வெளியிடுதல், பருவ இதழ்கள், நூலக தகவல் அறிவியல் பாடப்புத்தகங்கள் போன்றவற்றில் இவரது பங்களிப்புகள் குறிப்பிடத்தக்கவை. [1] விஜயவாடாவில் சர்வோத்தம கிரந்தாலயத்தை நிறுவியவர்.
சுயசரிதை[தொகு]
நாகபூசணம் நடுத்தர வர்க்க மரபுவழி விவசாயி குடும்பத்தில் ஆகஸ்ட் 20, 1907 அன்று இந்தியாவின் ஆந்திரப் பிரதேச மாநிலம் குண்டூர் மாவட்டம் தெனாலிக்கு அருகில் உள்ள பெத்தபாலம் கிராமத்தில் பதூரி புர்ரையா (தந்தை) மற்றும் தரணியம்மாள் ஆகியோருக்கு முதல் குழந்தையாகப் பிறந்தார்.
இடைநிலைப் படிப்பை படிக்கும் போதே சிறுவயதிலேயே ராமினேனி சந்திரமோலக ராஜேஸ்வரம்மாள் என்பவரை மணந்தார். தம்பதியருக்கு மறைந்த சூரி பாபு என்ற மகனும், மறைந்த சுஜாதா மற்றும் டாக்டர் சாரதா என்ற இரு மகள்களும் இருந்தனர். [2] சாரதா, ஆந்திரப் பிரதேச நூலகச் சங்கத்தின் பொதுச் செயலாளராகவும், 1988 ஆம் ஆண்டு முதல் கிராந்தாலயா சர்வஸ்வமுவின் ஆசிரியராகவும் இருந்தார்.[3]
தேசிய இயக்கத்தில்[தொகு]
பாதூரி நாகபூஷணம் தனது மாணவர் பருவத்திலிருந்தே தேசிய இயக்கத்துடன் தொடர்புடையவர். சென்னை இலயோலாக் கல்லூரியில் மாணவராக இருந்தபோது, நடந்த அகில இந்திய காங்கிரசு மாநாட்டில் தன்னார்வலராகப் பணியாற்றியதோடு, சைமன் குழுவிற்கு எதிராக சென்னையில் நடந்த போராட்டத்திலும் பங்கேற்றார். உப்பு சத்தியாகிரகத்திலும் பங்கேற்று அரசியல் கைதியாக பெல்லாரி அருகே உள்ள அலிபூர் முகாம் சிறையில் ஓராண்டு சிறை வைக்கப்பட்டார். 1932 ஆம் ஆண்டில், கீழ்ப்படியாமை இயக்கத்தில் பங்கேற்றதற்காக இவர் மீண்டும் 6 மாதங்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். 1942 ஆம் ஆண்டு வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தின் போது, செய்தித்தாள்கள் மற்றும் துண்டு பிரசுரங்களை ரகசியமாக விநியோகித்தார். ஜே.என். மேல்கோட், ராமானந்த தீர்த்தர், ஜமலாபுரம் கேசவ ராவ், மடபதி ஹனுமந்த ராவ், கே.வி.நரசிங்க ராவ், சுரவரம் பிரதாபரெட்டி போன்ற தேசிய ஆளுமைகளுடன் இவர் நல்லுறவைக் கொண்டிருந்தார். இந்திய அரசாங்கம் பதூரியை சுதந்திரப் போராட்ட வீரராக அங்கீகரித்து வெண்கல இலைச் சான்றிதழை வழங்கியது. [1]
பதூரி மகாத்மா காந்தியின் தீவிர சீடராக இருந்தார். காந்தி நினைவு நிதிக்கான ஆந்திர பிரதேச மாநில வாரியத்தில் உறுப்பினராக 15 ஆண்டுகள் இருந்தார். விஜயவாடா மையத்தின் காந்தி தத்வ பிரச்சாரகராக பொறுப்பேற்ற இவர், காதி விற்பனை, பருத்தி நெசவு, தலித்துகளின் மேம்பாடு, தீண்டாமை ஒழிப்பு மற்றும் கிராமத் தொழில்களை ஊக்குவிக்கும் துண்டுப் பிரசுரங்களை வெளியிட்டார். இவர் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் காதி அணிந்திருந்தார். மேலும், சுற்றுப்புறங்களின் தூய்மை, சுய உதவி போன்றவற்றில் காந்தியின் திட்டங்களுக்கு மிகுந்த முக்கியத்துவம் அளித்தார். இவர் ஆசிரியர் குழு, காந்திய இலக்கிய வெளியீடு குழுவில் உறுப்பினராக இருந்தார். [4] காந்தி நூற்றாண்டு விழாவையொட்டி, மகாத்மாவின் வாழ்க்கை வரலாற்றின் குறிப்பிடத்தக்க அம்சங்களைப் பற்றி பல்வேறு மொழிகளில் இருந்து 10 படைப்புகளை மொழிபெயர்த்து சிறுவர் சிறுமிகளுக்கு பரிசளித்தார். [1] குசராத்தில் உள்ள காந்தியின் சபர்மதி ஆசிரமத்தில் பயிற்சி பெற்ற மேலச்செருவு வெங்கடேசுவரலுவுடன் இணைந்து 1928 ஆம் ஆண்டு தனது சொந்த கிராமமான பெத்தபாலத்தில் "சேவா ஆசிரமம்" (சேவை மையம்) என்ற பெயரில் தேசிய கல்விப் பள்ளியை நிறுவினார். சேவா ஆசிரமத்தில், இவர் காந்தியக் கொள்கைகளைப் பின்பற்றி, பிராந்திய மொழியான தெலுங்குடன் இந்தியைப் பரப்புதல், பருத்தியில் நூல் தயாரித்தல், காதி உயர்வு, கிராமங்களை புனரமைத்தல், தலித்துகளை மேம்படுத்துதல் போன்ற நிகழ்ச்சிகளை நடத்தினார். இயற்கை மருத்துவ மருத்துவமனை, காதி சுதேசி பொருட்களையும் நிறுவினார். இந்திய பொருட்கள், இயற்கை மருத்துவத்தின் பயன்பாட்டை ஊக்குவிக்கும் வகையில் சேவா ஆசிரமம் திட்டங்களுக்கு துணையாக சேமிக்கவும். மேலும் விவசாயம், கால்நடை வளர்ப்பை ஊக்குவித்தார் . [1]
நூலக இயக்கம்[தொகு]
ஆந்திரப் பிரதேச மாநிலத்தில், நூலக இயக்கம் அய்யங்கி வெங்கட ரமணய்யா அவர்களால் தொடங்கப்பட்டது. மேலும் அது பல பரிமாண வழிகளில் பதூரியால் மேலும் வழிநடத்தப்பட்டு பரப்பப்பட்டது. ஐந்து தசாப்தங்களுக்கும் மேலாக நூலக இயக்கம், நூலகக் கல்வி மற்றும் ஆந்திரப் பிரதேச நூலகச் சங்கத்தின் பரவலுக்கு இவரது பங்களிப்புகள் மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கவை. [4] [5]
ஆந்திரப் பிரதேச நூலகச் சங்கம் 100 ஆண்டுகளை நிறைவு செய்து, 2014 ஆம் ஆண்டு நூற்றாண்டு விழாவை வெற்றிகரமாகக் கொண்டாடி, இவரது மரபு மற்றும் மதிப்புகளைத் தொடர்ந்து தனது செயல்பாடுகளை விரிவுபடுத்துகிறது [6]
இறப்பு[தொகு]
மும்பையில் புற்று நோய்க்கு சிகிச்சை பெற்று வந்த இவர் 1987 ஜூலை 24 அன்று தனது 80வது வயதில் இறந்தார். [2]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Andhra Pradesh Library Association. The Doyen of the Andhra Library Movement, Kalaprapurna PATURI NAGABHUSHANAM (1907-1987). Vijayawada, Andhra Pradesh Library Association,(year)
- ↑ 2.0 2.1 Narasimha Sarma, Sannidhaanam. Saraswati Pujari: Paturi Nagabhushanam Jeevita Charitra. Vijayawada, Andhra Pradesh GrandhalayaSangham, 2014
- ↑ Grandhalaya Sarvaswamu
- ↑ 4.0 4.1 K.Veerayya. Abhyardhana: the speech. Grandhalaya Sarvasvamu, Kalaprapurna Abhinandana Sanchika 37 (8&7):41-42. Retrieved 29 February 2020
- ↑ Sarda, K.Architects of Andhra Library Movement.Grandhalaya Sarvasvamu. 37 (8&7):134-137. Retrieved 29 February 2020
- ↑ Andhra Pradesh Library Association
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
- Andhra Pradesh Library Association
- Andhra Vajmaya Sangraha Suchika
- Grandhalaya Sarvaswamu
- Grandhalaya Sarvaswamu.37(8&9): Kalaprapurna Abhinandana Sanchika (Kalaprapurna Falicitation Issue)