டெட் கசின்ஸ்கி

டெட் கசின்ஸ்கி
டெட் கசின்ஸ்கி
	கசின்ஸ்கி 1996 ல் கைது செய்யப்பட்ட பிறகு.
பிறப்பு	தியோடர் ஜான் கசின்ஸ்கி; மே 22, 1942 (அகவை 82); சிகாகோ, இல்லினோஸ், அமெரிக்கா.
வேறு பெயர்(கள்)	யுனாபாம்பர், எப்.சி
தீர்ப்பு(கள்)	10 எண்ணிக்கை கடத்தல் மற்றும் தபாலில் அனுப்புதல் மற்றும் வெடிகுண்டுகளை பயன்படுத்துதல் மற்றும் 3 கொலைகள்
தண்டனை	தொடர்ந்து 8ஆயுள்தண்டனை பரோல் இல்லாமல். பரோல்
தற்போதைய நிலை	சிறைசாலையில் யூ. எஸ். பி பிளாரென்ஸ் ஏ. டி. எம். ஏ. எக்ஸ், #04475-046
தொழில்	கணித பேராசிரியர்.

தியோடர் ஜான் கசின்ஸ்கி (/ காசான்ஸ்கி / கோ-ஜின்-ஸ்கீ; பிறப்பு: மே 22, 1942), அனாபொம்பர் (/ ˈjuənəbɒmər /) என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். இவர் ஒரு அமெரிக்க உள்நாட்டு பயங்கரவாதி, அராஜக-ஆதிகாலவாதி மற்றும் முன்னாள் கணித பேராசிரியர்.^[2] முன்பு அவர் ஒரு கணித வல்லுநராக இருந்தார், ஆனால் ஒரு பழமையான வாழ்க்கையைத் தொடர 1969 இல் தனது கல்வி வாழ்க்கையை கைவிட்டார்.^[3] 1978 மற்றும் 1995 க்கு இடையில், அவர் நவீன தொழில்நுட்பத்தை முன்னேற்றுவதாகவும், சுற்றுச்சூழலை அழிப்பதாகவும் நம்பும் மக்களுக்கு எதிரான நாடு தழுவிய குண்டுவெடிப்புகளை நடத்தி மூன்று பேரைக் கொன்றார் மற்றும் 23 பேரைக் காயப்படுத்தினார். தொழில்மயமாக்கலை எதிர்த்து, இயற்கையை மையமாகக் கொண்ட அராஜகவாதத்தை ஆதரிக்கும் ஒரு சமூக விமர்சனத்தை அவர் வெளியிட்டார்.

1971 ஆம் ஆண்டில், கசின்ஸ்கி மொன்டானாவின் லிங்கன் அருகே மின்சாரம் அல்லது ஓடும் தண்ணீர் இல்லாத ஒரு தொலைதூர அறை வசிப்பிடத்திற்கு சென்றார், அங்கு அவர் தற்சார்பாக உயிர்வாழும் திறன்களைக் கற்றுக் கொண்டு ஒரு தனிமனிதனாக வாழ்ந்தார். அவர் தனது அறையைச் சுற்றியுள்ள வனப்பகுதியின் அழிவைக் கண்டார் மற்றும் இயற்கையில் வாழ்வது சாத்தியமற்றது என்று முடிவுக்கு வந்தார். தொழில்மயமாக்கலுக்கும் இயற்கையின் அழிவுக்கும் எதிராகப் போராடத் தீர்மானித்தார். இந்த தொழில்மயமாக்கலை எதிர்த்துப் போராடுவதற்கு அவர் பயங்கரவாதத்தைப் பயன்படுத்தினார், 1978 இல் தனது குண்டுவீச்சு பிரச்சாரத்தைத் தொடங்கினார்.

1995 ஆம் ஆண்டில், அவர் தி நியூயார்க் டைம்ஸுக்கு ஒரு கடிதத்தை அனுப்பினார். டைம்ஸ் அல்லது தி வாஷிங்டன் போஸ்ட் பிரசுரத்தில், தனது "தொழில்துறை சமூகம் மற்றும் அதன் எதிர்காலம்" எனும் கட்டுரையை வெளியிட்டால் "பயங்கரவாதத்திலிருந்து விலகுவதாக" உறுதியளித்தார். அதில் அவர் தனது குண்டுவெடிப்புகள் தீவிரமானவை ஆனால் வெகுஜன அமைப்பு தேவைப்படும் நவீன தொழில்நுட்பங்களால் மனித சுதந்திரம் மற்றும் சுயகவுரவம் அழிவதால் அனைவரது கவனத்தை ஈர்க்க வேண்டியது அவசியம் என்று வாதிட்டார்.

ஃபெடரல் பீரோ ஆஃப் இன்வெஸ்டிகேஷன் வரலாற்றில் அதுவரை மிக நீண்ட மற்றும் மிகவும் செலவான விசாரணை எதுவென்றால் அது கசின்ஸ்கி வழக்கு ஆகும். அவரது அடையாளம் அறியப்படுவதற்கு முன்னர் அவரது வழக்கைக் குறிக்க எஃப்.பி.ஐ வழக்கு அடையாளங்காட்டியாக யுனாபோம் (பல்கலைக்கழகம் மற்றும் ஏர்லைன் பாம்பர்) எனும் பதத்தைப் பயன்படுத்தியது, இதன் விளைவாக ஊடகங்கள் அவரை "அனாபொம்பர்" என்று பெயரிட்டன. செப்டம்பர் 1995 இல் தி வாஷிங்டன் போஸ்டில் வெளிவந்த "தொழில்துறை சங்கம் மற்றும் அதன் எதிர்காலம்" ஆகியவற்றை வெளியிடுவதற்கு எஃப்.பி.ஐ மற்றும் அட்டர்னி ஜெனரல் ஜேனட் ரெனோ முன்வந்தனர்.

அந்தக் கட்டுரையைப் படித்தவுடன், கசின்ஸ்கியின் சகோதரர் டேவிட் உரைநடை பாணியை அடையாளம் கண்டு, தனது சந்தேகங்களை எஃப்.பி.ஐக்கு தெரிவித்தார். 1996 இல் கைது செய்யப்பட்ட பின்னர், காக்சின்ஸ்கி-அவர் விவேகமுள்ளவர் என்று கருதி, நீதிமன்றத்தால் நியமிக்கப்பட்ட வழக்கறிஞர்களை பணிநீக்கம் செய்ய முயன்றார், ஏனெனில் அவ்வாறு நியமிக்கபட்ட வழக்கறிஞர்கள் மரண தண்டனையைத் தவிர்ப்பதற்காக அவரை பைத்தியக்காரர் என வாதிட வேண்டும் என்று விரும்பினார். 1998 ஆம் ஆண்டில், ஒரு கோரிக்கை பேரம் எட்டப்பட்டது, அதன்படி, அவர் அனைத்து குற்றச்சாட்டுகளுக்கும் குற்றத்தை ஒப்புக்கொண்டார். அதனால், பரோலுக்கு வாய்ப்பு இல்லாமல் தொடர்ச்சியாக எட்டு ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டார்.

ஆரம்ப கால வாழ்க்கை

தியோடர் ஜான் கசின்ஸ்கி, மே 22, 1942 இல், இல்லினாய்ஸின் சிகாகோவில், தொழிலாள வர்க்க பெற்றோர்களான வாண்டா தெரசா (நீ டொம்பெக்) மற்றும் தொத்திறைச்சி தயாரிப்பாளரான தியோடர் ரிச்சர்ட் கசின்ஸ்கி ஆகியோருக்கு பிறந்தார். இருவரும் போலந்து அமெரிக்கர்கள், கத்தோலிக்கர்களாக வளர்க்கப்பட்டனர், ஆனால் பின்னர் நாத்திகர்களாக மாறினர். அவர்கள் ஏப்ரல் 11, 1939 இல் திருமணம் செய்து கொண்டனர்.

காக்சின்ஸ்கியின் பெற்றோர் அவரது தம்பி டேவிட், மருத்துவமனையில் தனிமைப்படுத்தப்படுவதற்கு கட்டாயப்படுத்தும் வரை டெட் கசன்ஸ்கி ஒரு மகிழ்ச்சியான குழந்தையாக இருந்ததாகக் கூறினர். அதன் பிறகு அவர் "பல மாதங்களாக சிறிய உணர்ச்சிகளைக் காட்டினார்". டெட் தன்னை பரிசோதித்த மருத்துவர்களால் பிடிக்கப்பட்ட ஒரு குழந்தையாக தன்னைப் பற்றி நினைவு கூர்ந்தார். கூண்டுகளில் அல்லது உதவியற்ற விலங்குகளுக்கு அவர் அனுதாபம் காட்டினார் என்று அவர் கூறினார், இது மருத்துவமனை தனிமைப்படுத்தலில் அவரது அனுபவத்திலிருந்து தோன்றியது என்று அவர் ஊகித்தார்.^[4]

முதல்வகுப்பு முதல் நான்காம் வகுப்பு வரை (வயது ஆறு முதல் ஒன்பது வரை), காக்சின்ஸ்கி சிகாகோவில் உள்ள ஷெர்மன் தொடக்கப்பள்ளியில் பயின்றார், அங்கு நிர்வாகிகள் அவரை ஆரோக்கியமானவர் மற்றும் நன்கு அனுசரிப்பவர் என்று வர்ணித்தனர். 1952 ஆம் ஆண்டில், டேவிட் பிறந்து மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, குடும்பம் இல்லினாய்ஸின் புறநகர் எவர்க்ரீன் பூங்காவிற்கு குடிபெயர்ந்தது; டெட் எவர்க்ரீன் பார்க் மத்திய ஜூனியர் உயர்நிலைப்பள்ளிக்கு மாற்றப்பட்டார். சோதனையின்போது அவரது ஐ.க்யூவை 167 என காணப்பட்டது.^[5] அவர் ஆறாம் வகுப்பைத் தவிர்த்து அடுத்த வகுப்பில் சேர்க்கப்பட்டார். கசின்ஸ்கி பின்னர் இது ஒரு முக்கிய நிகழ்வு என்று விவரித்தார். அதற்கு முன்பு அவர் தனது சகாக்களுடன் நன்கு பழகினார், ஒரு தலைவராக கூட இருந்தார். ஆனால் ஆறாம் வகுப்பை தவிர்த்த பிறகு, தன்னை கொடுமைப்படுத்திய வயதான மாணவர்களுடன் அவர் பொருந்தவில்லை என்று உணர்ந்தார்.

எவர்க்ரீன் பூங்காவில் உள்ள அக்கம்பக்கத்தினர் பின்னர் கசின்ஸ்கி குடும்பத்தை "குடிமை மனப்பான்மை கொண்டவர்கள்" என்று வர்ணித்தனர், ஒருவர் பெற்றோரை "தங்கள் குழந்தைகளுக்காக வைத்திருந்த அனைத்தையும் தியாகம் செய்தார்" என்று நினைவு கூர்ந்தார். டெட் மற்றும் டேவிட் இருவரும் புத்திசாலிகள், ஆனால் டெட் விதிவிலக்கு. அக்கம்பக்கத்தினர் அவரை ஒரு புத்திசாலி ஆனால் தனிமையான நபர் என்று வர்ணித்தனர். ஒரு சமூக சூழ்நிலைக்கு அழுத்தம் கொடுத்தால் பதிலளிக்காத ஒரு கூச்ச சுபாவமுள்ள குழந்தை என்று அவரது தாயார் நினைவு கூர்ந்தார். ஒரு கட்டத்தில் அவர் தனது சமூக வளர்ச்சியைப் பற்றி மிகவும் கவலையாக இருந்தார்,

உயர்நிலைப்பள்ளி

கசின்ஸ்கி எவர்க்ரீன் பார்க் சமூக உயர்நிலைப் பள்ளியில் பயின்றார், அங்கு அவர் கல்வியில் சிறந்து விளங்கினார். அணிவகுப்பு இசைக்குழுவில் டிராம்போன் வாசித்த அவர் கணிதம், உயிரியல், நாணயம் மற்றும் ஜெர்மன் கிளப்புகளில் உறுப்பினராக இருந்தார்.^[6] 1996 ஆம் ஆண்டில், ஒரு முன்னாள் வகுப்புத் தோழர் கூறினார்: "அவர் ஒருபோதும் ஒரு நபராக, ஒரு தனிப்பட்ட ஆளுமையாக பார்க்கப்படவில்லை ... அவர் எப்போதும் நடைபயிற்சி செய்யும் மூளையாகவே கருதப்பட்டார், இந்த காலகட்டத்தில், கசின்ஸ்கி கணிதத்தில் தீவிர ஆர்வம் காட்டினார், பல மணிநேரங்கள் படித்து மேம்பட்ட சிக்கல்களைத் தீர்த்தார். விஞ்ஞானம் மற்றும் கணிதத்தில் ஆர்வமுள்ள ஒத்த எண்ணம் கொண்ட சிறுவர்களின் குழுவுடன் அவர் தொடர்பு கொண்டார், பிரீஃப்கேஸ்களை எடுத்துச் செல்வதில் அவர்கள் கொண்டிருந்த ஆர்வத்திற்காக "ப்ரீஃப்கேஸ் பாய்ஸ்" என்று அழைக்கப்பட்டனர்.^[7]

உயர்நிலைப் பள்ளி முழுவதும், கசின்ஸ்கி தனது வகுப்பு தோழர்களை விட கல்வியில் முன்னணியில் இருந்தார். மிகவும் மேம்பட்ட கணித வகுப்பில் வைக்கப்பட்ட அவர், விரைவில் பொருள் தேர்ச்சி பெற்றார். அவர் பதினொன்றாம் வகுப்பைத் தவிர்த்தார், மேலும் கோடைகாலப் பள்ளியில் சேருவதன் மூலம் அவர் 15 வயதில் பட்டம் பெற்றார். 1958 ஆம் ஆண்டில் 16 வயதில் உதவித்தொகையில் ஹார்வர்டில் நுழைந்தார்.ஒரு வகுப்புத் தோழர் பின்னர் கசின்ஸ்கி உணர்வுபூர்வமாகத் தயாராக இல்லை என்று கூறினார்: "அவர்கள் அவரைக் கட்டிக்கொண்டு ஹார்வர்டுக்கு அவர் தயாராகும் முன்பே அனுப்பினர் ... அவருக்கு ஓட்டுநர் உரிமம் கூட இல்லை."

ஹார்வர்ட் கல்லூரி

ஹார்வர்டில் தனது முதல் ஆண்டில், கசின்ஸ்கி 8 பிரெஸ்காட் தெருவில் வசித்து வந்தார், இது ஒரு சிறிய, நெருக்கமான வாழ்க்கை இடத்தில் இளைய, மிகவும் முன்கூட்டியே உள்வரும் மாணவர்களுக்கு இடமளிக்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. அடுத்த மூன்று ஆண்டுகள், அவர் எலியட் ஹவுஸில் வசித்து வந்தார். ஹார்வர்டில் உள்ள ஹவுஸ்மேட்ஸ் மற்றும் பிற மாணவர்கள் கசின்ஸ்கியை மிகவும் புத்திசாலி, ஆனால் சமூக ரீதியாக ஒதுக்கப்பட்ட நபர் என்று வர்ணித்தனர்.^[8] கசின்ஸ்கி 1962 ஆம் ஆண்டில் ஹார்வர்டில் இருந்து கணிதத்தில் இளங்கலை பட்டத்தைப் பெற்றார், ஜி.பி.ஏ 3.12 உடன் முடித்தார்.^[9]^[10]^[11]

உளவியல் ஆய்வு

ஹார்வர்டில் தனது இரண்டாம் ஆண்டில், ஹார்வர்ட் உளவியலாளர் ஹென்றி முர்ரே தலைமையிலான "வேண்டுமென்றே மிருகத்தனமான உளவியல் சோதனை" என்று எழுத்தாளர் ஆல்ஸ்டன் சேஸ் விவரித்த ஒரு ஆய்வில் கசின்ஸ்கி பங்கேற்றார். சக மாணவருடன் தனிப்பட்ட தத்துவத்தை விவாதிப்பதாக பாடங்களுக்கு கூறப்பட்டது, மேலும் அவர்களின் தனிப்பட்ட நம்பிக்கைகள் மற்றும் அபிலாஷைகளை விவரிக்கும் கட்டுரைகளை எழுதும்படி கேட்டுக்கொள்ளப்பட்டது. கட்டுரைகள் ஒரு அநாமதேய நபருக்கு மாற்றப்பட்டன, அவர் முர்ரே தன்னை "கடுமையான, துடைக்கும் மற்றும் தனிப்பட்ட முறையில் துஷ்பிரயோகம்" தாக்குதல்கள் என்று அழைத்தார், கட்டுரைகளின் உள்ளடக்கத்தை வெடிமருந்துகளாகப் பயன்படுத்தினார். எலக்ட்ரோட்கள் பொருளின் உடலியல் எதிர்வினைகளை கண்காணித்தன. இந்த சந்திப்புகள் படமாக்கப்பட்டன, மேலும் கோபம் மற்றும் ஆத்திரத்தின் பாடங்களின் வெளிப்பாடுகள் பின்னர் மீண்டும் மீண்டும் அவர்களிடம் வாசிக்கப்பட்டன. இந்த சோதனை மூன்று ஆண்டுகள் நீடித்தது, ஒவ்வொரு வாரமும் யாரோ ஒருவர் கசின்ஸ்கியை வாய்மொழியாக துஷ்பிரயோகம் செய்து அவமானப்படுத்தினார்.^[12]^[13] கசின்ஸ்கி ஆய்வின் ஒரு பகுதியாக 200 மணி நேரம் செலவிட்டார்.^[14]

முர்ரேயின் ஆய்வில் அவர் பங்கேற்றதற்கு மனக் கட்டுப்பாட்டு நுட்பங்கள் மீதான அவரது விரோதப் போக்கை பின்னர் கசின்ஸ்கியின் வழக்கறிஞர்கள் காரணம் கூறினர். முர்ரேயின் சோதனைகள் திட்ட கட்டுப்பாட்டு எம்.கே.அல்ட்ராவின் ஒரு பகுதியாக இருந்தன என்று சில ஆதாரங்கள் தெரிவிக்கின்றன, மத்திய புலனாய்வு அமைப்பின் மனக் கட்டுப்பாடு பற்றிய ஆராய்ச்சி.^[15] சேஸ் மற்றும் பிறரும் இந்த அனுபவம் கசின்ஸ்கியின் குற்றச் செயல்களைத் தூண்டியிருக்கலாம் என்று கூறியுள்ளனர். முர்ரே மற்றும் அவரது சக ஊழியர்களை அவர் கோபப்படுத்தியதாக கசின்ஸ்கி கூறினார், முதன்மையாக அவரது தனியுரிமையின் மீதான படையெடுப்பு காரணமாக அவர்களின் சோதனைகளின் விளைவாக அவர் உணர்ந்தார். ஆயினும்கூட, "பேராசிரியர் முர்ரே உடனான எனது அனுபவங்கள் எனது வாழ்க்கையின் போக்கில் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை என்பதில் தான் நம்பிக்கை இருப்பதாக" அவர் கூறினார்.

கணித வாழ்க்கை

1962 ஆம் ஆண்டில், கசின்ஸ்கி மிச்சிகன் பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தார், அங்கு அவர் முறையே 1964 மற்றும் 1967 ஆம் ஆண்டுகளில் கணிதத்தில் முதுகலை மற்றும் முனைவர் பட்டங்களைப் பெற்றார். மிச்சிகன் முதுகலை கல்விக்கான முதல் தேர்வாக இருக்கவில்லை; அவர் கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகம், பெர்க்லி மற்றும் சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்திற்கு விண்ணப்பித்திருந்தார், இவை இரண்டும் அவரை ஏற்றுக்கொண்டன, ஆனால் அவருக்கு கற்பித்தல் நிலை அல்லது நிதி உதவி வழங்கவில்லை. மிச்சிகன் அவருக்கு ஆண்டுக்கு 3 2,310 (2019 இல், 19,524 க்கு சமம்) மற்றும் ஒரு கற்பித்தல் பதவியை வழங்கியது.^[11]

மிச்சிகனில், காசின்ஸ்கி சிக்கலான பகுப்பாய்வில் நிபுணத்துவம் பெற்றார், குறிப்பாக வடிவியல் செயல்பாட்டுக் கோட்பாடு. பேராசிரியர் பீட்டர் டூரன் கசின்ஸ்கியைப் பற்றி கூறினார், "அவர் ஒரு அசாதாரண மனிதர், அவர் மற்ற பட்டதாரி மாணவர்களைப் போல இல்லை. அவர் தனது வேலையைப் பற்றி அதிகம் கவனம் செலுத்தினார். கணித உண்மையை கண்டறிய அவருக்கு ஒரு உந்துதல் இருந்தது." அவரது மற்றொரு மிச்சிகன் கணித பேராசிரியரான ஜார்ஜ் பிரானியன், "அவர் புத்திசாலி என்று சொன்னால் போதாது".^[16] கசின்ஸ்கி பல்கலைக்கழகத்தில் தனது 18 படிப்புகளில் 1 எஃப், 5 பிஎஸ் மற்றும் 12 ஐப் பெற்றார். 2006 ஆம் ஆண்டில், மிச்சிகனைப் பற்றி தனக்கு விரும்பத்தகாத நினைவுகள் இருப்பதாகவும், தரம் பிரிப்பதற்கான பல்கலைக்கழகத்திற்கு குறைந்த தரங்கள் இருப்பதாக உணர்ந்ததாகவும் அவர் கூறினார்..^[11]

1966 ஆம் ஆண்டில் பல வாரங்களுக்கு, கசின்ஸ்கி ஒரு பெண் என்ற தீவிரமான பாலியல் கற்பனைகளை அனுபவித்தார் மற்றும் பாலின மாற்றத்திற்கு உட்படுத்த முடிவு செய்தார். அவர் ஒரு மனநல மருத்துவரை சந்திக்க ஏற்பாடு செய்தார், ஆனால் காத்திருப்பு அறையில் தனது எண்ணத்தை மாற்றிக்கொண்டார், நியமனம் செய்வதற்கான காரணத்தை அவர் வெளியிடவில்லை. பின்னர், கோபமடைந்த அவர், மனநல மருத்துவரையும் அவர் வெறுத்த மற்றவர்களையும் கொலை செய்வதாகக் கருதினார். இந்த அத்தியாயத்தை தனது வாழ்க்கையில் ஒரு "முக்கிய திருப்புமுனை" என்று கசின்ஸ்கி விவரித்தார்:^[17]^[18] "எனது கட்டுப்பாடற்ற பாலியல் ஆசைகள் என்னைச் செய்ய வழிவகுத்ததைப் பற்றி நான் வெறுப்படைந்தேன். நான் அவமானப்பட்டேன், மனநல மருத்துவரை வன்முறையில் வெறுத்தேன். அப்போதே என் வாழ்க்கையில் ஒரு முக்கிய திருப்புமுனை வந்தது. ஒரு பீனிக்ஸ் போல, நான் சாம்பலிலிருந்து வெடித்தேன் ஒரு புகழ்பெற்ற புதிய நம்பிக்கைக்கு என் விரக்தி. "

1967 ஆம் ஆண்டில், கசின்ஸ்கியின் ஆய்வுக் கட்டுரை எல்லை செயல்பாடுகள்^[19] மிச்சிகனின் ஆண்டின் சிறந்த கணித ஆய்வுக் கட்டுரைக்கான சம்னர் பி. மியர்ஸ் பரிசை வென்றது. அவரது முனைவர் ஆலோசகரான ஆலன் ஷீல்ட்ஸ் இதை "நான் இயக்கியதில் சிறந்தவை" என்று அழைத்தார், [17] மற்றும் அவரது ஆய்வுக் குழுவின் உறுப்பினரான மேக்ஸ்வெல் ரீட், "அந்த கட்டுரையை, நாட்டில் 10 அல்லது 12 நபர்களே புரிந்துகொண்டிருக்கலாம் அல்லது பாராட்டலாம் என்று நான் நினைக்கிறேன்."

1967 இன் பிற்பகுதியில், 25 வயதான கசின்ஸ்கி கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழக வரலாற்றில் பெர்க்லியில் இளைய உதவி பேராசிரியரானார், அங்கு அவர் கணிதம் கற்பித்தார்.^[20] அவரது கற்பித்தல் மதிப்பீடுகள் அவர் தனது மாணவர்களால் அதிகம் விரும்பப்படவில்லை என்று கூறுகின்றன: அவர் சங்கடமான கற்பிப்பவர் என்று தோன்றினார், பாடப்புத்தகத்திலிருந்து நேராக கற்பித்தார். மற்றும் கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்க மறுத்துவிட்டார். எந்த விளக்கமும் இல்லாமல், கசின்ஸ்கி ஜூன் 30, 1969 அன்று ராஜினாமா செய்தார். கணிதத் துறையின் தலைவர் ஜே. டபிள்யூ. அடிசன் இதை "திடீர் மற்றும் எதிர்பாராத" ராஜினாமா என்று கூறினார்.

1996 ஆம் ஆண்டில், லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் டைம்ஸின் நிருபர்கள் காசின்ஸ்கியின் பணிகள் குறித்து கணிதவியலாளர்களை பேட்டி கண்டனர், மேலும் 1960 களுக்குப் பிறகு காசின்ஸ்கியின் துணைத் துறை திறம்பட நிறுத்தப்படுவதாக முடிவுசெய்தது, ஏனெனில் அதன் பெரும்பாலான அனுமானங்கள் நிரூபிக்கப்பட்டன. கணிதவியலாளர் டொனால்ட் ரங்கின் கூற்றுப்படி, கசின்ஸ்கி கணிதத்தில் தொடர்ந்து பணியாற்றியிருந்தால், அவர் "வேறு ஏதேனும் ஒரு பகுதிக்குச் சென்றிருப்பார்".^[19]

மொன்டானாவில் வாழ்க்கை

பெர்க்லியில் இருந்து ராஜினாமா செய்த பிறகு, கசின்ஸ்கி இல்லினாய்ஸின் லோம்பார்ட்டில் உள்ள தனது பெற்றோரின் வீட்டிற்கு குடிபெயர்ந்தார். இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 1971 ஆம் ஆண்டில், மொன்டானாவின் லிங்கனுக்கு வெளியே அவர் கட்டிய தொலைதூர அறைக்குச் சென்றார், அங்கு அவர் சிறிய பணத்துடனும் மின்சாரமோ அல்லது ஓடும் நீரோ இல்லாமல் ஒரு எளிய வாழ்க்கையை வாழ முடிந்தது.^[21] ஒற்றைப்படை வேலைகள் மற்றும் அவரது குடும்பத்திலிருந்து குறிப்பிடத்தக்க நிதி ஆதரவைப் பெறுதல் மூலமாக வாழ்ந்தார்.^[22]

அவரது அசல் குறிக்கோள் தன்னிறைவு பெற வேண்டும், அதனால் அவர் தன்னாட்சி முறையில் வாழ முடியும். அவர் நகரத்திற்குச் செல்ல ஒரு பழைய மிதிவண்டியைப் பயன்படுத்தினார், உள்ளூர் நூலகத்தின் ஒரு தன்னார்வலர், கிளாசிக் படைப்புகளை அவற்றின் அசல் மொழிகளில் படிக்க அடிக்கடி வருவதாக மற்ற லிங்கன் குடியிருப்பாளர்கள் பின்னர் கூறினர். அத்தகைய வாழ்க்கை முறை இப்பகுதியில் அசாதாரணமானது அல்ல.^[23] 1990 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பில் ஒரு படுக்கை, இரண்டு நாற்காலிகள், சேமிப்பு டிரங்குகள், ஒரு எரிவாயு அடுப்பு மற்றும் ஏராளமான புத்தகங்கள் உள்ளன என்று கசின்ஸ்கியின் அறை விவரிக்கப்பட்டது.^[6]

1975 ஆம் ஆண்டு தொடங்கி, கசின்ஸ்கி தனது அறைக்கு அருகிலுள்ள முன்னேற்றங்களுக்கு எதிராக தீவைத்தல் மற்றும் பொறி உள்ளிட்ட நாசவேலை செயல்களைச் செய்தார்.^[24] ஜாக் எல்லுலின் படைப்புகள் உட்பட சமூகவியல் மற்றும் அரசியல் தத்துவம் பற்றி வாசிப்பதற்கும் அவர் தன்னை அர்ப்பணித்தார். காசின்ஸ்கியின் சகோதரர் டேவிட் பின்னர் எல்லூலின் புத்தகம் தி டெக்னாலஜிகல் சொசைட்டி "டெட் பைபிளாக மாறியது" என்று கூறினார். கசின்ஸ்கி 1998 இல் விவரித்தார், "நான் முதல்முறையாக புத்தகத்தைப் படித்தபோது, நான் மகிழ்ச்சியடைந்தேன், ஏனென்றால், 'நான் ஏற்கனவே நினைத்துக் கொண்டிருந்ததை இங்கே ஒருவர் கூறுகிறார்' என்று நினைத்தேன்."

கைது செய்யப்பட்ட பின்னர் ஒரு நேர்காணலில், தனக்கு பிடித்த காட்டு இடங்களில் ஒன்றை உயர்த்தியதில் அதிர்ச்சியடைந்ததை நினைவு கூர்ந்தார்:^[25]

"இது ஒரு வகையான உருளும் நாடு, தட்டையானது அல்ல, நீங்கள் அதன் விளிம்பிற்கு வரும்போது குன்றைப் போன்ற துளி-துளைகளுக்கு மிகவும் செங்குத்தாக வெட்டப்பட்ட இந்த பள்ளத்தாக்குகளைக் காணலாம், அங்கே ஒரு நீர்வீழ்ச்சி கூட இருந்தது. எனது கேபினிலிருந்து சுமார் இரண்டு நாட்கள் உயர்வு இருந்தது. 1983 கோடை வரை அதுவே சிறந்த இடமாக இருந்தது. அந்த கோடையில் எனது அறையைச் சுற்றி ஏராளமானோர் இருந்தார்கள், அதனால் எனக்கு கொஞ்சம் அமைதி தேவை என்று முடிவு செய்தேன். நான் மீண்டும் பீடபூமிக்குச் சென்றேன், நான் அங்கு சென்றதும் அவர்கள் அதன் நடுவே ஒரு சாலையை அமைத்திருப்பதைக் கண்டேன் ... நான் எவ்வளவு வருத்தப்பட்டேன் என்று உங்களால் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியாது. அந்த நேரத்திலிருந்தே, மேலும் வனப்பகுதி திறன்களைப் பெற முயற்சிப்பதை விட, கணினியில் திரும்பப் பெறுவதில் நான் பணியாற்றுவேன் என்று முடிவு செய்தேன். "பழிவாங்குதல்".கசின்ஸ்கியை மொன்டானாவில் அவரது தந்தை பலமுறை பார்வையிட்டார், அவர் டெட் வனப்பகுதி திறன்களால் ஈர்க்கப்பட்டார். 1990 ஆம் ஆண்டில் காசின்ஸ்கியின் தந்தைக்கு முனைய நுரையீரல் புற்றுநோய் இருப்பது கண்டறியப்பட்டது மற்றும் அவர்களின் எதிர்காலத்தை வரைபடமாக அந்த ஆண்டின் பிற்பகுதியில் கசின்ஸ்கி இல்லாமல் ஒரு குடும்பக் கூட்டத்தை நடத்தியது. அக்டோபர் 1990 இல், கசின்ஸ்கியின் தந்தை தற்கொலை செய்து கொண்டார்.

குண்டுவெடிப்பு

1978 மற்றும் 1995 க்கு இடையில், கசின்ஸ்கி தொடர்ச்சியான அதிநவீன குண்டுகளை அஞ்சல் அல்லது கையால் வழங்கினார், இது மூன்று பேரைக் கொன்றது மற்றும் 23 பேரைக் காயப்படுத்தியது. பதினாறு குண்டுகள் கசின்ஸ்கிக்கு உரியது. குண்டுவெடிப்பு சாதனங்கள் பல ஆண்டுகளாக பரவலாக மாறுபட்டிருந்தாலும், பலவற்றில் "எஃப்சி" என்ற முதலெழுத்துக்கள் இருந்தன, பின்னர் கசின்ஸ்கி பின்னர் "ஃப்ரீடம் கிளப்" என்று கூறினார்,^[26] உள்ளே பாகங்கள் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது. சாதனங்களில் தவறாக வழிநடத்தும் தடயங்களை அவர் வேண்டுமென்றே விட்டுவிட்டு, கைரேகைகளை விட்டுவிடாமல் இருக்க அவற்றைத் தயாரிப்பதில் தீவிர கவனம் செலுத்தினார்; சில சாதனங்களில் காணப்படும் கைரேகைகள் கசின்ஸ்கிக்கு உரியவை என கூறப்பட்ட கடிதங்களில் காணப்படவில்லை.^[a]

ஆரம்ப குண்டுவெடிப்பு

கசின்ஸ்கியின் முதல் அஞ்சல் குண்டு வடமேற்கு பல்கலைக்கழகத்தில் பொருள் பொறியியல் பேராசிரியரான பக்லி கிறிஸ்ட் என்பருக்கு அனுப்பட்டது. மே 25, 1978 இல், கிறிஸ்டின் திரும்பும் முகவரியைக் கொண்ட ஒரு பெட்டி சிகாகோவில் இல்லினாய்ஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் ஒரு வாகன நிறுத்துமிடத்தில் காணப்பட்டது. இந்த பெட்டி கிறிஸ்டுக்கு "திருப்பி அனுப்பப்பட்டது" என குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது. அவர் அதை அனுப்பாததால் சந்தேகப்பட்டு அவர் வளாக போலீஸை தொடர்பு கொண்டார். அதிகாரி டெர்ரி மார்க்கர் பொட்டலத்தைத் திறந்தார், அது வெடித்து சிறிய காயங்களை ஏற்படுத்தியது.^[28] மே 1978 குண்டுவெடிப்பிற்காக கசின்ஸ்கி இல்லினாய்ஸ் திரும்பியிருந்தார், மேலும் அவரது தந்தை மற்றும் சகோதரருடன் ஒரு நுரை ரப்பர் தொழிற்சாலையில் வேலை செய்ய ஒரு காலம் அங்கேயே இருந்தார். ஆகஸ்ட் 1978 இல், ஒரு பெண் மேற்பார்வையாளர் டெட் பற்றி சுருக்கமாக அவதூறாக எழுதியதற்காக அவரது சகோதரர் அவரை நீக்கிவிட்டார்.^[29]^[30] மேற்பார்வையாளர் பின்னர் கசின்ஸ்கியை புத்திசாலி மற்றும் அமைதியானவர் என்று நினைவு கூர்ந்தார், ஆனால் அவர்களுடைய அறிமுகத்தை கொஞ்சம் நினைவில் வைத்துக் கொண்டார், மேலும் அவர்களிடம் காதல் உறவு இல்லை என்று உறுதியாக மறுத்தார்.^[31] கசின்ஸ்கியின் இரண்டாவது குண்டு முதல் ஒரு வருடம் கழித்து மீண்டும் வடமேற்கு பல்கலைக்கழகத்திற்கு அனுப்பப்பட்டது. வெடிகுண்டு பெட்டியின் உள்ளே மறைத்து ஒரு மேஜையில் விடப்பட்ட இந்த வெடிகுண்டு, பட்டதாரி மாணவர் ஜான் ஹாரிஸ் திறந்தபோது அவருக்கு சிறிய காயங்கள் ஏற்பட்டன.

எஃப்.பி.ஐ ஈடுபாடு

1978 ஆம் ஆண்டு முதல் கசின்ஸ்கியின் அடையாள புகைப்படம், முதல் குண்டுகள் அனுப்பப்பட்ட நேரத்தில்

1979 ஆம் ஆண்டில், சிகாகோவிலிருந்து வாஷிங்டன் டி.சி.க்கு பறக்கும் போயிங் 727 என்ற அமெரிக்கன் ஏர்லைன்ஸ் விமானம் 444 இன் சரக்குப் பெட்டியில் ஒரு குண்டு வைக்கப்பட்டது. தவறான நேர பொறிமுறையானது வெடிகுண்டு வெடிப்பதைத் தடுத்தது, ஆனால் அது புகையை வெளியிட்டது, இதனால் விமானிகள் ஒரு அவசர தரையிறக்கம் செய்தனர். அது வெடித்திருந்தால் "விமானத்தை அழிக்க" போதுமான சக்தி இருப்பதாக அதிகாரிகள் தெரிவித்தனர். கசின்ஸ்கி தனது அடுத்த குண்டை யுனைடெட் ஏர்லைன்ஸின் தலைவரான பெர்சி உட் என்பவருக்கு அனுப்பினார்.^[32]

கச்சின்ஸ்கி பெரும்பாலான குண்டுகளில் தவறான தடயங்களை விட்டுவிட்டார், அவை வேண்டுமென்றே அவை இன்னும் முறையானவை என்று கண்டுபிடிக்க கடினமாக இருந்தன. துப்புக்களில் "எஃப்.சி" என்ற எழுத்துக்களுடன் எங்காவது (பொதுவாக பைப் எண்ட் தொப்பியில்) குண்டுகளில் மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த உலோகத் தகடுகள் அடங்கியிருந்தன, "வு - இது வேலை செய்கிறது! இது - ஆர்.வி." மற்றும் யூஜின் ஓ நீல் ஒரு டாலர் முத்திரைகள் பெரும்பாலும் அவரது பெட்டிகளை அனுப்ப பயன்படுத்தப்பட்டன. ஸ்லோன் வில்சனின் ஐஸ் பிரதர்ஸ் நாவலின் நகலில் பதிக்கப்பட்ட ஒரு குண்டை அவர் அனுப்பினார். கசின்ஸ்கியின் குற்றங்கள் இயற்கை, மரங்கள் மற்றும் மரம் ஆகியவற்றின் கருப்பொருளை உள்ளடக்கியதாக எஃப்.பி.ஐ கருதுகிறது. அவர் பெரும்பாலும் ஒரு மரக் கிளை மற்றும் பட்டைகளை தனது குண்டுகளில் சேர்த்திருந்தார். அவர் தேர்ந்தெடுத்த இலக்குகளில் பெர்சி வூட் மற்றும் பேராசிரியர் லெராய் உட் ஆகியோர் அடங்குவர். குற்ற எழுத்தாளர் ராபர்ட் கிரேஸ்மித் தனது "மரத்தின் மீதான ஆவேசம்" குண்டுவெடிப்பில் "ஒரு பெரிய காரணி" என்று குறிப்பிட்டார்.

பிந்தைய குண்டுவெடிப்பு

1981 ஆம் ஆண்டில், உட்டா பல்கலைக்கழகத்தின் ஒரு மண்டபத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒரு பெட்டி வளாக காவல்துறைக்கு கொண்டு வரப்பட்டது, மேலும் அது ஒரு வெடிகுண்டு அணியால் வலுவிழக்க செய்யப்பட்டது. அடுத்த ஆண்டு மே மாதம், வாண்டர்பில்ட் பல்கலைக்கழகத்தில் கற்பிக்கும் பேராசிரியர் பேட்ரிக் சி. பிஷ்ஷருக்கு ஒரு குண்டு அனுப்பப்பட்டது. பிஷ்ஷர் அந்த நேரத்தில் புவேர்ட்டோ ரிக்கோவில் விடுமுறையில் இருந்தார், அவரது செயலாளர் ஜேனட் ஸ்மித் வெடிகுண்டை திறந்து முகம் மற்றும் கைகளில் காயங்களைப் பெற்றார்.^[33]

கசின்ஸ்கியின் அடுத்த இரண்டு குண்டுகள் பெர்க்லியின் கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்தில் மக்களை குறிவைத்தன. முதலாவது, ஜூலை 1982 இல், பொறியியல் பேராசிரியர் டியோஜெனெஸ் ஏஞ்சலகோஸுக்கு பலத்த காயம் ஏற்பட்டது. ஏறக்குறைய மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, மே 1985 இல், அமெரிக்காவின் விமானப்படையில் பட்டதாரி மாணவரும் கேப்டனுமான ஜான் ஹவுசர் ஒரு கண்ணில் நான்கு விரல்களையும் பார்வையையும் இழந்தார். காக்ஸின்ஸ்கி மர பாகங்களிலிருந்து வெடிகுண்டு கைவினைப்பொருட்கள். வாஷிங்டனின் ஆபர்னில் உள்ள போயிங் நிறுவனத்திற்கு அனுப்பப்பட்ட ஒரு குண்டு அடுத்த மாதம் ஒரு வெடிகுண்டு அணியால் வலுவிழக்கச் செய்யப்பட்டது. நவம்பர் 1985 இல், பேராசிரியர் ஜேம்ஸ் வி. மெக்கானெல் மற்றும் ஆராய்ச்சி உதவியாளர் நிக்லாஸ் சுயினோ இருவரும் மெக்கோனலுக்கு உரையாற்றிய அஞ்சல் குண்டை சுயினோ திறந்த பின்னர் பலத்த காயமடைந்தனர்.

1985 இன் பிற்பகுதியில், கலிபோர்னியாவின் சாக்ரமென்டோவில் உள்ள அவரது கடையின் வாகன நிறுத்துமிடத்தில் வைக்கப்பட்ட ஆணி மற்றும் பிளவுபட்ட குண்டு 38 வயதான கணினி கடை உரிமையாளர் ஹக் ஸ்க்ரட்டனைக் கொன்றது. கம்ப்யூட்டர் கடைக்கு எதிராக இதேபோன்ற தாக்குதல் பிப்ரவரி 20, 1987 அன்று உட்டாவின் சால்ட் லேக் சிட்டியில் நடந்தது. வெடிகுண்டு துண்டாக மாறுவேடமிட்டுக் கொண்ட இந்த வெடிகுண்டு, கேரி ரைட்டை கடையின் வாகன நிறுத்துமிடத்திலிருந்து அகற்ற முயற்சித்தபோது காயமடைந்தார். இந்த வெடிப்பு ரைட்டின் இடது கையில் நரம்புகளை துண்டித்து, 200 க்கும் மேற்பட்ட துண்டுகளை அவரது உடலுக்குள் செலுத்தியது. சால்ட் லேக் சிட்டி குண்டை நடும் போது கசின்ஸ்கி காணப்பட்டார். இது மீசை மற்றும் ஏவியேட்டர் சன்கிளாஸுடன் ஒரு பேட்டை மனிதனாக பரவலாக விநியோகிக்கப்பட்ட ஓவியத்தை உருவாக்கியது.^[34]^[35]

1993 ஆம் ஆண்டில், ஆறு வருட இடைவெளிக்குப் பிறகு, சான் பிரான்சிஸ்கோவின் கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த சார்லஸ் எப்ஸ்டீனின் வீட்டிற்கு கசின்ஸ்கி ஒரு குண்டை அனுப்பினார். தொகுப்பைத் திறந்தவுடன் எப்ஸ்டீன் பல விரல்களை இழந்தார். அதே வார இறுதியில், யேல் பல்கலைக்கழகத்தின் கணினி அறிவியல் பேராசிரியரான டேவிட் கெலெண்டருக்கு காக்ஸின்ஸ்கி ஒரு குண்டை அனுப்பினார். கெலெண்டர் ஒரு கண்ணில் பார்வையை இழந்தார், ஒரு காதில் கேட்டார், மற்றும் அவரது வலது கையின் ஒரு பகுதியை இழந்தார்.^[36]

1994 ஆம் ஆண்டில், பர்சன்-மார்ஸ்டெல்லர் நிர்வாகி தாமஸ் மோஸர் நியூ ஜெர்சியில் உள்ள தனது வீட்டிற்கு அனுப்பப்பட்ட அஞ்சல் குண்டை திறந்தபோது குண்டு வெடித்து கொல்லப்பட்டார். தி நியூயார்க் டைம்ஸுக்கு எழுதிய கடிதத்தில், எக்ஸான் வால்டெஸ் எண்ணெய் கசிவுக்குப் பிறகு எக்ஸனின் பொது உருவத்தை பழுதுபார்க்கும் மோஸரின் பணியின் காரணமாக தான் குண்டை அனுப்பியதாக கசின்ஸ்கி எழுதினார்..^[37] இதைத் தொடர்ந்து 1995 ஆம் ஆண்டு கலிபோர்னியா வனவியல் சங்கத்தின் மரத்தொழில் பரப்புரை குழுவின் தலைவரான கில்பர்ட் ப்ரெண்ட் முர்ரே, முன்னாள் ஓய்வு பெற்ற தலைவர் வில்லியம் டெனிசன் பெயரிடப்பட்ட ஒரு மெயில் குண்டு மூலம் கொலை செய்யப்பட்டார். மாசசூசெட்ஸ் இன்ஸ்டிடியூட் ஆப் டெக்னாலஜியில் மரபியலாளர் பிலிப் ஷார்ப் விரைவில் அச்சுறுத்தும் கடிதத்தைப் பெற்றார்.^[36]

குண்டுவெடிப்பு அட்டவணை


Date	State	Location	Explosion	Victim(s)	Occupation of victim(s)	Injuries
May 25, 1978	Illinois	Northwestern University	ஆம்	Terry Marker	University police officer	Minor cuts and burns
May 9, 1979		Northwestern University	ஆம்	John Harris	Graduate student	Minor cuts and burns
November 15, 1979		American Airlines Flight 444 from Chicago to Washington, D.C. (explosion occurred midflight)	ஆம்	Twelve passengers	Multiple	Non-lethal smoke inhalation
June 10, 1980		Lake Forest	ஆம்	Percy Wood	President of United Airlines	Severe cuts and burns over most of body and face
October 8, 1981	Utah	University of Utah	Bomb defused	N/A	N/A	N/A
May 5, 1982	Tennessee	Vanderbilt University	ஆம்	Janet Smith	University secretary	Severe burns to hands; shrapnel wounds to body
July 2, 1982	California	University of California, Berkeley	ஆம்	Diogenes Angelakos	Engineering professor	Severe burns and shrapnel wounds to hand and face
May 15, 1985	California	University of California, Berkeley	ஆம்	John Hauser	Graduate student	Loss of four fingers and severed artery in right arm; partial loss of vision in left eye
June 13, 1985	Washington	The Boeing Company in Auburn	Bomb defused	N/A	N/A	N/A
November 15, 1985	Michigan	University of Michigan	ஆம்	James V. McConnell	Psychology professor	Temporary hearing loss
November 15, 1985	Michigan	University of Michigan	ஆம்	Nicklaus Suino	Research assistant	Burns and shrapnel wounds
December 11, 1985	California	Sacramento	ஆம்	Hugh Scrutton	Computer store owner	Death
February 20, 1987	Utah	Salt Lake City	ஆம்	Gary Wright	Computer store owner	Severe nerve damage to left arm
June 22, 1993	California	Tiburon	ஆம்	Charles Epstein	Geneticist	Severe damage to both eardrums with partial hearing loss, loss of three fingers
June 24, 1993	Connecticut	Yale University	ஆம்	David Gelernter	Computer science professor	Severe burns and shrapnel wounds, damage to right eye, loss of right hand
December 10, 1994	New Jersey	North Caldwell	ஆம்	Thomas J. Mosser	Advertising executive	Death
April 24, 1995	California	Sacramento	ஆம்	Gilbert Brent Murray	Timber industry lobbyist	Death
References:

அறிக்கை

1995 ஆம் ஆண்டில், கசின்ஸ்கி தனது குறிக்கோள்களை கோடிட்டுக் காட்டும் ஊடகங்களுக்கு பல கடிதங்களை அனுப்பினார் மற்றும் ஒரு பெரிய செய்தித்தாள் தனது 35,000 சொற்களைக் கொண்ட "தொழில்துறை சங்கம் மற்றும் அதன் எதிர்காலம்" (எஃப்.பி.ஐ.யின் "அனாபொம்பர் மேனிஃபெஸ்டோ" என அழைக்கப்படுகிறது) சொற்களஞ்சியத்தை அச்சிடக் கோரியது.^[38] இந்த கோரிக்கை நிறைவேற்றப்பட்டால் "பயங்கரவாதத்திலிருந்து விலகுவேன்" என்று அவர் கூறினார்.^[39]^[40] கட்டுரை வெளியிடப்பட வேண்டுமா என்று சர்ச்சை எழுந்தது, ஆனால் அட்டர்னி ஜெனரல் ஜேனட் ரெனோ மற்றும் எஃப்.பி.ஐ இயக்குநர் லூயிஸ் ஃப்ரீஹ் ஆகியோர் பொது வெளியீட்டிற்கான அக்கறையுடனும், ஒரு வாசகர் ஆசிரியரை அடையாளம் காண முடியும் என்ற நம்பிக்கையுடனும் அதன் வெளியீட்டை பரிந்துரைத்தனர். பென்ட்ஹவுஸின் பாப் குசியோன் அதை வெளியிட முன்வந்தார். தி நியூயார்க் டைம்ஸ் மற்றும் தி வாஷிங்டன் போஸ்ட்டை விட பென்ட்ஹவுஸ் குறைவான "மரியாதைக்குரியது" என்று கசின்ஸ்கி பதிலளித்தார், மேலும், "எங்கள் பொருட்களை சில 'மரியாதைக்குரிய' குறிப்பிட்ட கால இடைவெளியில் வெளியிடுவதற்கான வாய்ப்புகளை அதிகரிக்க, "எங்கள் கையெழுத்துப் பிரதி வெளியிடப்பட்ட பின்னர், டைம்ஸ் அல்லது தி போஸ்டுக்கு பதிலாக பென்ட்ஹவுஸ் ஆவணத்தை வெளியிட்டால், அவர் ஒரு குண்டு வைக்கும் உரிமையை தக்க வைத்திருப்பார் "என்றும் கூறினார் வாஷிங்டன் போஸ்ட் செப்டம்பர் 19, 1995 அன்று கட்டுரையை வெளியிட்டது.^[41]^[42]

கசின்ஸ்கி தனது கையெழுத்துப் பிரதியை எழுத தட்டச்சுப்பொறியைப் பயன்படுத்தினார், சாய்வுக்கு பதிலாக முழு வார்த்தைகளையும் பெரிய எழுத்துக்களை பயன்படுத்தினார். அவர் எப்போதும் தன்னை "நாங்கள்" அல்லது "எஃப்சி" ("ஃப்ரீடம் கிளப்") என்று குறிப்பிடுகிறார், இருப்பினும் அவர் மற்றவர்களுடன் பணியாற்றினார் என்பதற்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை. டொனால்ட் வெய்ன் ஃபோஸ்டர் 1996 இல் கசின்ஸ்கியின் பாதுகாப்புக் குழுவின் வேண்டுகோளின் பேரில் இந்த எழுத்தை பகுப்பாய்வு செய்தார், மேலும் அதில் ஒழுங்கற்ற எழுத்துப்பிழை மற்றும் ஹைபனேஷன் மற்றும் பிற மொழியியல் தனித்துவங்கள் இருப்பதைக் குறிப்பிட்டார். இது காசின்ஸ்கி அதன் ஆசிரியர் என்ற முடிவுக்கு அவரை இட்டுச் சென்றது.^[43]

"தொழில்துறை சமூகமும் அதன் எதிர்காலமும்" கசின்ஸ்கியின் கீழ்கண்ட கூற்றுடன் தொடங்குகிறது: "தொழில்துறை புரட்சி மற்றும் அதன் விளைவுகள் மனித இனத்திற்கு ஒரு பேரழிவாக இருந்தன."^[44] தொழில்நுட்பம் சமுதாயத்தில் ஸ்திரமின்மைக்குள்ளான விளைவை ஏற்படுத்தியுள்ளது, வாழ்க்கையை நிறைவேறாததாக ஆக்கியுள்ளது, மேலும் பரவலான உளவியல் துன்பங்களை ஏற்படுத்தியுள்ளது என்று அவர் எழுதுகிறார். தொழில்நுட்ப முன்னேற்றங்கள் காரணமாக பெரும்பாலான மக்கள் பயனற்ற முயற்சிகளில் ஈடுபடுவதாக கசின்ஸ்கி வாதிடுகிறார்; விஞ்ஞான வேலை, பொழுதுபோக்கு நுகர்வு, அரசியல் செயல்பாடு மற்றும் விளையாட்டுக் குழுக்களைப் பின்பற்றுதல் உள்ளிட்ட செயற்கை இலக்குகளை நோக்கி மக்கள் பாடுபடும் இந்த நவீன வாழ்க்கையை "வாடகை நடவடிக்கைகள்" என்று அவர் அழைக்கிறார். மேலும் தொழில்நுட்ப முன்னேற்றங்கள் விரிவான மனித மரபணு பொறியியலுக்கு வழிவகுக்கும் என்றும், நேர்மாறாக இல்லாமல் சமூக அமைப்புகளின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய மனிதர்கள் சரிசெய்யப்படுவார்கள் என்றும் அவர் கணித்துள்ளார். தொழில்நுட்ப முன்னேற்றத்தை நிறுத்த முடியும் என்று கசின்ஸ்கி கூறுகிறார், தொழில்நுட்பத்தின் எதிர்மறையான விளைவுகளை புரிந்து கொள்ளுங்கள் என்று அவர் கூறும் நபர்களின் பார்வைக்கு மாறாக, அதை தவிர்க்க முடியாமல் செயலற்ற முறையில் ஏற்றுக்கொள்கிறார்.^[45] ஆதிகால வாழ்க்கை முறைகளுக்கு திரும்ப வேண்டும் என்று அவர் அழைக்கிறார்.

மனித சுதந்திரத்தின் அரிப்பு ஒரு தொழில்துறை சமுதாயத்தின் இயற்கையான தயாரிப்பு என்று கசின்ஸ்கி வாதிடுகிறார், ஏனெனில் "இந்த அமைப்பு செயல்பட மனித நடத்தைகளை நெருக்கமாக கட்டுப்படுத்த வேண்டும்", மேலும் அமைப்பின் சீர்திருத்தம் சாத்தியமற்றது, ஏனெனில் அதில் கடுமையான மாற்றங்கள் செயல்படுத்தப்படாது. அவர்கள் அமைப்பை சீர்குலைக்கும். அனைத்து மனித நடத்தைகளின் மீதும் இந்த அமைப்பு இன்னும் முழுமையாக கட்டுப்பாட்டை அடையவில்லை என்றும் அந்த கட்டுப்பாட்டைப் பெறுவதற்கான போராட்டத்தின் மத்தியில் உள்ளது என்றும் அவர் கூறுகிறார். கணிசமான கட்டுப்பாட்டை அடைய முடியாவிட்டால் இந்த அமைப்பு உடைந்து விடும் என்றும், அடுத்த 40 முதல் 100 ஆண்டுகளுக்குள் இந்த பிரச்சினை முடிவு செய்யப்படலாம் என்றும் கசின்ஸ்கி கணித்துள்ளார். தொழில்துறை சமுதாயத்தை எதிர்ப்பவர்களின் பணி சமூகத்திற்குள்ளும் அதன் மீதும் மன அழுத்தத்தை ஊக்குவிப்பதும், தொழில்நுட்ப எதிர்ப்பு சித்தாந்தத்தை பரப்புவதும் ஆகும், இது இயற்கையின் "எதிர்-இலட்சியத்தை" வழங்குகிறது. தொழில்துறை சமூகம் போதுமான நிலையற்றதாக இருக்கும்போது மட்டுமே ஒரு புரட்சி சாத்தியமாகும் என்று கசின்ஸ்கி கூறுகிறார்.^[46]

ஆவணத்தின் குறிப்பிடத்தக்க பகுதி இடதுசாரி அரசியலைப் பற்றி விவாதிக்க அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது, சமூகத்தின் பல பிரச்சினைகளை இடதுசாரிகளுக்கு காரணம் என்று கசின்ஸ்கி கூறுகிறார். இடதுசாரிகளை "முக்கியமாக சோசலிஸ்டுகள், கூட்டுப்பணியாளர்கள், 'அரசியல் ரீதியாக சரியான' வகைகள், பெண்ணியவாதிகள், ஓரின சேர்க்கை மற்றும் இயலாமை ஆர்வலர்கள், விலங்கு உரிமை ஆர்வலர்கள் மற்றும் பலர்" என்று அவர் வரையறுக்கிறார். அதிகப்படியான சமூகமயமாக்கல் மற்றும் தாழ்வு மனப்பான்மை ஆகியவை முதன்மையாக இடதுசாரிகளை உந்துவதாக அவர் நம்புகிறார், மேலும் அதை "நம் உலகின் வெறித்தனத்தின் மிகவும் பரவலான வெளிப்பாடுகளில் ஒன்று" என்று கேலி செய்கிறார். அவர் விரும்பும் இயக்கத்தின் வகை இடதுசாரி எதிர்ப்பு மற்றும் இடதுசாரிகளுடனான ஒத்துழைப்பிலிருந்து விலகி இருக்க வேண்டும் என்று கசின்ஸ்கி கூறுகிறார், அவரது பார்வையில் "இடதுசாரி நீண்ட காலமாக காட்டு இயற்கையுடனும், மனித சுதந்திரத்துடனும், நவீன தொழில்நுட்பத்தை நீக்குவதற்கும் முரணாக உள்ளது". பழமைவாதிகளை அவர் விமர்சிக்கிறார், அவர்களை "பாரம்பரிய விழுமியங்களின் சிதைவைப் பற்றி சிணுங்குகிறார், இன்னும் ... தொழில்நுட்ப முன்னேற்றத்தையும் பொருளாதார வளர்ச்சியையும் உற்சாகமாக ஆதரிக்கும் முட்டாள்கள்" என்று வர்ணிக்கிறார்.

பிற படைப்புகள்

மிச்சிகன் பல்கலைக்கழகம்-அன்புள்ள தத்துவ பேராசிரியர் டேவிட் ஸ்க்ரபினா, காசின்ஸ்கியின் படைப்புகளை 2010 ஆம் ஆண்டின் தொழில்நுட்ப அடிமைத்தனத்தில் தொகுக்க உதவினார், இதில் அசல் அறிக்கை, ஸ்க்ரபினா மற்றும் கசின்ஸ்கிக்கு இடையிலான கடிதங்கள் மற்றும் பிற கட்டுரைகள்.^[47] கசின்ஸ்கி தனது 1995 அறிக்கையை தொழில்நுட்ப எதிர்ப்பு புரட்சி: ஏன் மற்றும் எப்படி கணினிகள் மற்றும் இணையத்தில் முன்னேற்றங்களை எதிர்கொள்வது என்று புதுப்பித்தார். அவர் மற்ற வகையான எதிர்ப்பைக் கடைப்பிடிப்பதை ஆதரிக்கிறார், வன்முறையைப் பற்றி எதுவும் குறிப்பிடவில்லை.^[48]

2021 ஆம் ஆண்டு ஆய்வின்படி, கசின்ஸ்கியின் அறிக்கையானது "மூன்று நன்கு அறியப்பட்ட கல்வியாளர்களின் கருத்துக்களின் தொகுப்பாகும்: பிரெஞ்சு தத்துவஞானி ஜாக் எல்லுல், பிரித்தானிய விலங்கியல் நிபுணர் டெஸ்மண்ட் மோரிஸ் மற்றும் அமெரிக்க உளவியலாளர் மார்ட்டின் செலிக்மேன்."^[49]

விசாரணை

அஞ்சல் குண்டுகளை தயாரிக்கப் பயன்படும் பொருள் காரணமாக, இந்த வழக்கின் ஆரம்பத்தில் பொறுப்பேற்ற யு.எஸ். தபால் ஆய்வாளர்கள், சந்தேக நபரை "ஜன்கியார்ட் பாம்பர்" என்று பெயரிட்டனர். யுனாபோம் (பல்கலைக்கழகம் மற்றும் விமான குண்டுவீச்சு) விசாரணையை நடத்துவதற்கு எஃப்.பி.ஐ இன்ஸ்பெக்டர் டெர்ரி டி. துர்ச்சி நியமிக்கப்பட்டார். 1979 ஆம் ஆண்டில், எஃப்.பி.ஐ தலைமையிலான பணிக்குழு, எஃப்.பி.ஐ, ஆல்கஹால், புகையிலை மற்றும் துப்பாக்கி பணியகம் (ஏ.டி.எஃப்) மற்றும் யு.எஸ். தபால் ஆய்வு சேவை ஆகியவற்றின் 125 முகவர்களை உள்ளடக்கியது.. பணிக்குழு 150 க்கும் மேற்பட்ட முழுநேர பணியாளர்களாக அதிகரித்தது. ஆனால் வெடிகுண்டுகளின் மீட்கப்பட்ட கூறுகளின் நிமிட பகுப்பாய்வு மற்றும் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் வாழ்க்கையைப் பற்றிய விசாரணையானது சந்தேக நபரை அடையாளம் காண்பதில் சிறிதளவு பயனளிக்கவில்லை என்பதை நிரூபித்தது. பாதிக்கப்பட்டவர்கள் நூலக ஆராய்ச்சியில் இருந்து கண்மூடித்தனமாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர் என்று புலனாய்வாளர்கள் பின்னர் அறிந்தனர்.^[50]

1980 ஆம் ஆண்டில், எஃப்.பி.ஐயின் நடத்தை அறிவியல் பிரிவில் முகவர்களுடன் பணிபுரிந்த தலைமை முகவர் ஜான் டக்ளஸ், அடையாளம் தெரியாத குண்டுவீச்சாளரின் உளவியல் விவரத்தை வெளியிட்டார். இது குற்றவாளியை சராசரிக்கு மேலான நுண்ணறிவு மற்றும் கல்வியாளர்களுடனான தொடர்புகளைக் கொண்ட ஒரு மனிதர் என்று விவரித்தது. இந்த சுயவிவரம் பின்னர் குற்றவாளியை கடின அறிவியலில் கல்விப் பட்டம் பெற்ற ஒரு புதிய லுடிட் என வகைப்படுத்த சுத்திகரிக்கப்பட்டது, ஆனால் உளவியல் ரீதியாக இந்த சுயவிவரம் 1983 இல் நிராகரிக்கப்பட்டது. இந்த போட்டி சுயவிவரத்தில், சந்தேக நபர் ஒரு நீல காலர் விமான மெக்கானிக் என வகைப்படுத்தப்பட்டார்.^[51] UNABOMB பணிக்குழு விசாரணை தொடர்பான அழைப்புகளை எடுக்க கட்டணமில்லா தொலைபேசி ஹாட்லைனை அமைத்தது, Unabomber கைப்பற்றப்படுவதற்கு வழிவகுக்கும் தகவல்களை வழங்கக்கூடிய எவருக்கும் million 1 மில்லியன் பரிசு வழங்கப்படுகிறது.^[52]

இன்டஸ்ட்ரியல் சொசைட்டி மற்றும் அதன் எதிர்காலம் வெளியிடப்படுவதற்கு முன்பு, கசின்ஸ்கியின் சகோதரர் டேவிட், டெட் அனாபொம்பர் என்ற சந்தேகத்தைத் தொடர அவரது மனைவியால் ஊக்குவிக்கப்பட்டார்..^[53] டேவிட் முதலில் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டார், ஆனால் 1995 செப்டம்பரில் வெளியிடப்பட்ட ஒரு வாரத்திற்குப் பிறகு அந்த அறிக்கையை வாசித்தபின் அவர் அந்த வாய்ப்பை மிகவும் தீவிரமாக எடுத்துக் கொண்டார். அவர் பழைய குடும்ப ஆவணங்கள் மூலம் தேடினார் மற்றும் 1970 களில் டெட் செய்தித்தாள்களுக்கு அனுப்பிய கடிதங்களைக் கண்டறிந்தார். அறிக்கையில் உள்ளதைப் போன்ற சொற்களைப் பயன்படுத்தும் தொழில்நுட்பம்.^[54]

அறிக்கையை வெளியிடுவதற்கு முன்பு, எஃப்.பி.ஐ பல பத்திரிகையாளர் சந்திப்புகளை நடத்தியது. குண்டுவெடிப்பு அவர் குண்டுவெடிப்பைத் தொடங்கிய சிகாகோ பகுதியைச் சேர்ந்தவர், சால்ட் லேக் சிட்டியுடன் பணிபுரிந்தார் அல்லது சில தொடர்புகளைக் கொண்டிருந்தார், 1990 களில் சான் பிரான்சிஸ்கோ விரிகுடா பகுதியுடன் சில தொடர்புகளைக் கொண்டிருந்தார் என்று அவர்கள் நம்பினர். இந்த புவியியல் தகவல்களும், அறிக்கையின் முழு உரையும் வெளியிடப்படுவதற்கு முன்னர் வெளியிடப்பட்ட அறிக்கையிலிருந்து வரும் பகுதிகளில் உள்ள சொற்களும் டேவிட் மனைவியைப் படிக்கும்படி அவரை வற்புறுத்தின.^[55]^[56]

அறிக்கை வெளியான பிறகு

அறிக்கை வெளியிடப்பட்ட பின்னர், எஃப்.ஐ.பி.ஐ ஆயிரக்கணக்கான தடயங்களைப் பெற்றது, இது அனாபொம்பர் அடையாளம் காண வழிவகுக்கும் தகவல்களுக்கான வெகுமதியை வழங்கியது. புதிய வழிவகைகளை எஃப்.பி.ஐ மதிப்பாய்வு செய்தபோது, டெட் நடவடிக்கைகளை விவேகத்துடன் விசாரிக்க காக்சின்ஸ்கியின் சகோதரர் டேவிட் சிகாகோவில் தனியார் புலனாய்வாளர் சூசன் ஸ்வான்சனை நியமித்தார்.^[57] டேவிட் பின்னர் வாஷிங்டன், டி.சி. வழக்கறிஞர் டோனி பிஸ்ஸெக்லியை ஸ்வான்சன் கையகப்படுத்திய ஆதாரங்களை ஒழுங்கமைக்கவும், எஃப்.பி.ஐ.யைத் தொடர்பு கொள்ளவும் நியமித்தார், இது எஃப்.பி.ஐயின் கவனத்தை ஈர்ப்பதில் சிரமமாக இருந்தது. கசின்ஸ்கியின் குடும்பத்தினர் ரூபி ரிட்ஜ் அல்லது வேக்கோ போன்ற ஒரு எஃப்.பி.ஐ ரெய்டின் ஆபத்திலிருந்து அவரைப் பாதுகாக்க விரும்பினர், ஏனெனில் காசின்ஸ்கியைத் தொடர்பு கொள்ள எஃப்.பி.ஐ மேற்கொண்ட எந்தவொரு முயற்சியிலும் வன்முறை விளைவு எற்படும் என அவர்கள் அஞ்சினர்..^[58]^[59]

1996 இன் ஆரம்பத்தில், பிஸ்ஸெக்லியுடன் பணிபுரியும் ஒரு புலனாய்வாளர் முன்னாள் எஃப்.பி.ஐ பணயக்கைதிகள் பேச்சுவார்த்தையாளரும் குற்றவியல் விவரக்குறிப்பாளருமான கிளின்டன் ஆர். வான் சாண்ட்டைத் தொடர்பு கொண்டார். டேவிட் தனது சகோதரரிடமிருந்து பெற்ற கையால் எழுதப்பட்ட கடிதங்களின் தட்டச்சு செய்யப்பட்ட நகல்களுடன் அறிக்கையை ஒப்பிட்டுப் பார்க்க பிஸ்ஸெக்லி அவரிடம் கேட்டார். வான் சாண்ட்டின் ஆரம்ப பகுப்பாய்வு, அதே நபர் அறிக்கையை எழுதிய 60 சதவிகித வாய்ப்பை விட சிறந்தது என்று தீர்மானித்தது, இது அரை ஆண்டுகளாக பொது புழக்கத்தில் இருந்தது. வான் சாண்ட்டின் இரண்டாவது பகுப்பாய்வுக் குழு அதிக வாய்ப்பை தீர்மானித்தது. பிஸ்ஸெக்லியின் வாடிக்கையாளர் உடனடியாக எஃப்.பி.ஐ.யை தொடர்பு கொள்ளுமாறு அவர் பரிந்துரைத்தார்.^[58]

பிப்ரவரி 1996 இல், பிஸ்ஸெக்லி 1971 ஆம் ஆண்டில் டெட் கசின்ஸ்கி எழுதிய கட்டுரையின் நகலை மோலி பிளின்னுக்கு எஃப்.பி.ஐ.யில் கொடுத்தார். அவர் கட்டுரையை சான் பிரான்சிஸ்கோவை தளமாகக் கொண்ட பணிக்குழுவுக்கு அனுப்பினார். எஃப்.பி.ஐ விவரக்குறிப்பு ஜேம்ஸ் ஆர். ஃபிட்ஸ்ஜெரால்ட் மொழியியல் பகுப்பாய்வைப் பயன்படுத்தி எழுத்துக்களில் உள்ள ஒற்றுமையை அங்கீகரித்தார், மேலும் கட்டுரைகள் மற்றும் அறிக்கையின் ஆசிரியர் கிட்டத்தட்ட ஒரே நபர் என்று தீர்மானித்தார். குண்டுவெடிப்பு மற்றும் கசின்ஸ்கியின் வாழ்க்கையிலிருந்து பெறப்பட்ட உண்மைகளுடன் இணைந்து, பகுப்பாய்வு ஒரு தேடல் வாரண்டிற்கான விண்ணப்பத்திற்கு ஆதரவாக முழு விசாரணையின் தலைவரான டெர்ரி துர்ச்சி கையெழுத்திட்ட வாக்குமூலத்திற்கு அடிப்படையை வழங்கியது..

டேவிட் கசின்ஸ்கி அநாமதேயராக இருக்க முயன்றார், ஆனால் அவர் விரைவில் அடையாளம் காணப்பட்டார். சில நாட்களுக்குள் வாஷிங்டன், டி.சி.யில் உள்ள வழக்கறிஞருடன் டேவிட் மற்றும் அவரது மனைவியை நேர்காணல் செய்ய ஒரு எஃப்.பி.ஐ முகவர் குழு அனுப்பப்பட்டது. இதனிலும் அடுத்தடுத்த கூட்டங்களிலும், டேவிட் தனது சகோதரரால் எழுதப்பட்ட கடிதங்களை அவற்றின் அசல் உறைகளில் வழங்கினார், இது எஃப்.பி.ஐ பணிக்குழு தபால் அடையாளத்தைப் பயன்படுத்த அனுமதித்தது டெட் நடவடிக்கைகளின் காலவரிசைக்கு கூடுதல் விவரங்களைச் சேர்க்க தேதிகள். நடத்தை பகுப்பாய்வுடன் டேவிட் ஒரு மரியாதைக்குரிய உறவை வளர்த்துக் கொண்டார், சிறப்பு முகவர் கேத்லீன் எம். பக்கெட், வாஷிங்டன், டி.சி., டெக்சாஸ், சிகாகோ மற்றும் நியூயார்க்கின் ஷெனெக்டேடி ஆகிய இடங்களில் பல முறை சந்தித்தார், கூட்டாட்சி தேடல் வாரண்ட் காசின்ஸ்கியின் அறையில் வழங்கப்படுவதற்கு கிட்டத்தட்ட இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்பு.^[60]

டேவிட் ஒருமுறை தனது மூத்த சகோதரரைப் பாராட்டினார், பின்பற்றினார், ஆனால் அதன் பின்னர் உயிர்வாழும் வாழ்க்கை முறையை விட்டுவிட்டார். அவர் அநாமதேயராக இருப்பார் என்றும், அவரை யார் திருப்பியுள்ளார் என்பதை அவரது சகோதரர் அறியமாட்டார் என்றும் அவர் எஃப்.பி.ஐ யிலிருந்து உத்தரவாதங்களைப் பெற்றார், ஆனால் அவரது அடையாளம் சிபிஎஸ் செய்திக்கு ஏப்ரல் 1996 ஆரம்பத்தில் கசிந்தது. சிபிஎஸ் தொகுப்பாளரான டான் ராதர் எஃப்.பி.ஐ இயக்குநர் லூயிஸ் ஃப்ரீவை அழைத்தார் மாலை செய்திகளில் சிபிஎஸ் கதையை உடைப்பதற்கு 24 மணி நேரத்திற்கு முன்பு. தேடல் வாரண்டை முடிக்க எஃப்.பி.ஐ துருவியது மற்றும் அதை மொன்டானாவில் ஒரு கூட்டாட்சி நீதிபதி வழங்கினார்; பின்னர், எஃப்.பி.ஐ ஒரு உள் கசிவு விசாரணையை நடத்தியது, ஆனால் கசிவின் ஆதாரம் ஒருபோதும் அடையாளம் காணப்படவில்லை.

டெட் அறிக்கையின் ஆசிரியராக அடையாளம் காண எஃப்.பி.ஐ அதிகாரிகள் ஒருமனதாக இல்லை. இந்த அறிக்கை மற்றொரு நபரால் எழுதப்பட்டதாக பல வல்லுநர்கள் நம்புவதாக தேடல் வாரண்ட் குறிப்பிட்டது.

ஏப்ரல் 3, 1996 அன்று எஃப்.பி.ஐ முகவர்கள் ஒரு பாதுகாப்பற்ற கசின்ஸ்கியை அவரது அறையில் கைது செய்தனர். ஒரு தேடலில் வெடிகுண்டு கூறுகள், 40,000 கையால் எழுதப்பட்ட பத்திரிகை பக்கங்கள், அதில் வெடிகுண்டு தயாரிக்கும் சோதனைகள், அனாபொம்பர் குற்றங்கள் பற்றிய விளக்கங்கள் மற்றும் ஒரு நேரடி வெடிகுண்டு ஆகியவை அஞ்சலுக்கு தயாராக இருந்தன. தொழில்துறை சமூகம் மற்றும் அதன் எதிர்காலத்தின் அசல் தட்டச்சு செய்யப்பட்ட கையெழுத்துப் பிரதியாகத் தோன்றியதையும் அவர்கள் கண்டறிந்தனர். இந்த கட்டத்தில், அந்த நேரத்தில் எஃப்.பி.ஐ வரலாற்றில் மிகவும் விலையுயர்ந்த விசாரணையின் இலக்காக அனாபொம்பர் இருந்தது. ஃபெடரல் சட்ட அமலாக்கத்தின் முன்னேற்றம் குறித்த யுனைடெட் ஸ்டேட்ஸ் கமிஷனின் 2000 ஆம் ஆண்டின் அறிக்கை, விசாரணையின் போது பணிக்குழு million 50 மில்லியனுக்கும் அதிகமாக (2018 இல் million 82 மில்லியனுக்கு சமமாக) செலவிட்டதாகக் கூறியது.^[61]

அவர் கைது செய்யப்பட்ட பின்னர், 1968 முதல் 1969 வரை வடக்கு கலிபோர்னியாவில் ஐந்து பேரைக் கொன்ற காசின்ஸ்கியை சோடியாக் கில்லர் என்று பெயரிடும் கோட்பாடுகள் வெளிவந்தன. சந்தேகத்தை எழுப்பிய இணைப்புகளில் காசின்ஸ்கி 1967 முதல் 1969 வரை சான் பிரான்சிஸ்கோ விரிகுடா பகுதியில் வாழ்ந்தார் என்பதும் உண்மைதான். இராசியின் உறுதிப்படுத்தப்பட்ட கொலைகளில் பெரும்பாலானவை கலிபோர்னியாவில் நிகழ்ந்தன), இரு நபர்களும் வெடிகுண்டுகள் மற்றும் குறியீடுகளில் ஆர்வமுள்ளவர்களாக இருந்தனர், மேலும் இருவரும் செய்தித்தாள்களுக்கு கடிதங்களை எழுதினர். சந்திக்கவில்லை. ஆயினும்கூட கசின்ஸ்கியின் இருப்பிடம் அனைத்து கொலைகளுக்கும் சரிபார்க்க முடியவில்லை. இராசி கில்லர் செய்த துப்பாக்கி மற்றும் கத்தி கொலைகள் கசின்ஸ்கியின் குண்டுவெடிப்பிலிருந்து வேறுபட்டதால், அதிகாரிகள் அவரை சந்தேக நபராகப் பின்தொடரவில்லை. 1986 ஆம் ஆண்டு சோடியாக் புத்தகத்தின் ஆசிரியர் ராபர்ட் கிரேஸ்மித், ஒற்றுமைகள் "கவர்ச்சிகரமானவை" ஆனால் முற்றிலும் தற்செயலானவை என்று கூறினார்.^[62]

Unabomber க்கான ஆரம்ப வேட்டை ஒரு குற்றவாளியை இறுதியில் சந்தேக நபரிடமிருந்து மிகவும் வித்தியாசமாக சித்தரித்தது. கசின்ஸ்கி தொழில்துறை சமூகம் மற்றும் அதன் எதிர்காலம் முழுவதும் "நாங்கள்" மற்றும் "எங்கள்" ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துகிறார். 1993 ஆம் ஆண்டில் ஒரு கட்டத்தில் புலனாய்வாளர்கள் ஒரு நபரைத் தேடினர், அதன் முதல் பெயர் "நாதன்", ஏனெனில் அந்த பெயர் ஊடகங்களுக்கு அனுப்பப்பட்ட ஒரு கடிதத்தின் உறை மீது பதிக்கப்பட்டுள்ளது. அதிகாரிகள் இந்த வழக்கை பொதுமக்களிடம் முன்வைத்தபோது, கசின்ஸ்கியைத் தவிர வேறு யாரும் குற்றங்களில் ஈடுபடவில்லை என்று அவர்கள் மறுத்தனர்.^[53]

குற்ற மனு

சட்டவிரோதமாக கடத்தல், அஞ்சல் அனுப்புதல் மற்றும் வெடிகுண்டுகளைப் பயன்படுத்துதல் ஆகிய பத்து வழக்குகளில் 1996 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் ஒரு கூட்டாட்சி மாபெரும் நடுவர் மன்றம் கசின்ஸ்கியை குற்றஞ்சாட்டியது. மொன்டானா கூட்டாட்சி பொது பாதுகாவலர்களான மைக்கேல் டொனாஹோ மற்றும் ஜூடி கிளார்க் தலைமையிலான கசின்ஸ்கியின் வழக்கறிஞர்கள், மரண தண்டனையைத் தவிர்ப்பதற்காக அவர் பைத்தியக்காரர் என தற்காப்பு வாதம் செய்ய முயன்றனர், ஆனால் கசின்ஸ்கி இதை நிராகரித்தார். ஜனவரி 8, 1998 அன்று, அவர் தனது வழக்கறிஞர்களை பதவி நீக்கம் செய்து டோனி செர்ராவை தனது ஆலோசகராக நியமிக்கச் சொன்னார்; அவர் கசின்ஸ்கியின் தொழில்நுட்ப எதிர்ப்புக் கருத்துக்களில் ஒரு பாதுகாப்பை அடிப்படையாகக் கொள்வதாக உறுதியளித்தார்.^[63]^[64] இந்த கோரிக்கை தோல்வியுற்ற பிறகு, ஜனவரி 9 ஆம் தேதி கசின்ஸ்கி தற்கொலைக்கு முயன்றார். கசின்ஸ்கியை பரிசோதித்த மனநல மருத்துவர் சாலி ஜான்சன், அவர் சித்தப்பிரமை ஸ்கிசோஃப்ரினியாவால் பாதிக்கப்பட்டார் என்று முடிவு செய்தார். தடயவியல் மனநல மருத்துவர் பார்க் டயட்ஸ், கசின்ஸ்கி மனநோயாளி அல்ல, ஆனால் ஸ்கிசாய்டு அல்லது ஸ்கிசோடிபால் ஆளுமைக் கோளாறு இருப்பதாகக் கூறினார். தனது 2010 ஆம் ஆண்டு தொழில்நுட்ப அடிமைத்தன புத்தகத்தில், காசின்ஸ்கி, நான்கு ஆண்டுகளாக அவரை அடிக்கடி சந்தித்த இரண்டு சிறை உளவியலாளர்கள், அவர் சித்தப்பிரமை ஸ்கிசோஃப்ரினியாவால் அவதிப்பட்டதற்கான எந்த அறிகுறியையும் காணவில்லை என்றும், நோயறிதல் "அபத்தமானது" மற்றும் "அரசியல் நோயறிதல்" என்றும் கூறினார்..

ஜனவரி 21, 1998 அன்று, காக்ஸின்ஸ்கி கூட்டாட்சி சிறை மனநல மருத்துவர் ஜான்சனால் "மனநல நோயறிதல்கள் இருந்தபோதிலும்" விசாரணைக்குத் தகுதியானவர் என்று அறிவிக்கப்பட்டார்..^[65] அவர் விசாரணையில் நிற்க தகுதியுடையவர் என்பதால், வழக்குரைஞர்கள் மரண தண்டனையை நாடினர், ஆனால் 1998 ஜனவரி 22 அன்று அனைத்து குற்றச்சாட்டுகளுக்கும் குற்றத்தை ஒப்புக்கொள்வதன் மூலமும், பரோல் சாத்தியம் இல்லாமல் ஆயுள் தண்டனையை ஏற்றுக்கொள்வதன் மூலமும் கசின்ஸ்கி அதைத் தவிர்த்தார். பின்னர் அவர் இந்த மனுவை வாபஸ் பெற முயன்றார், இது நீதிபதியால் குற்றத்தை ஒப்புக் கொள்ளும்படி கட்டாயப்படுத்தப்பட்டதால் அது விருப்பமில்லாதது என்று வாதிட்டார். நீதிபதி கார்லண்ட் எல்லிஸ் பர்ரெல் ஜூனியர் அவரது கோரிக்கையை மறுத்தார், ஒன்பதாவது சுற்றுக்கான அமெரிக்காவின் மேல்முறையீட்டு நீதிமன்றம் அந்த முடிவை உறுதி செய்தது.^[66]^[67]

2006 ஆம் ஆண்டில், கர்சின்ஸ்கியின் கேபினிலிருந்து பொருட்களை "நியாயமான முறையில் விளம்பரப்படுத்தப்பட்ட இணைய ஏலத்தில்" விற்குமாறு பர்ரெல் உத்தரவிட்டார். வெடிகுண்டு தயாரிக்கும் பொருட்களாகக் கருதப்படும் பொருட்கள், வரைபடங்கள் மற்றும் குண்டுகளுக்கான "சமையல்" போன்றவை விலக்கப்பட்டன. நிகர வருமானம் 15 மில்லியன் டாலர் மறுசீரமைப்பை நோக்கி சென்றது, பர்ரெல் காசின்ஸ்கியின் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு வழங்கினார். கசின்ஸ்கியின் கடிதப் போக்குவரத்து மற்றும் பிற தனிப்பட்ட ஆவணங்களும் ஏலம் விடப்பட்டன.^[68]^[69]^[70] கசின்ஸ்கியின் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு அந்த ஆவணங்களில் உள்ள குறிப்புகளை விற்பனைக்கு முன் அகற்றுமாறு பர்ரெல் உத்தரவிட்டார்; காசின்ஸ்கி தனது பேச்சு சுதந்திரத்தை மீறுவதாக அந்த மாற்றங்களை சவால் செய்தார். 2011 இல் ஏலம் இரண்டு வாரங்கள் ஓடியது, மேலும் 232,000 டாலர்கள் திரட்டப்பட்டது.

சிறைவாசம்

கொலராடோவின் புளோரன்ஸ் நகரில் உள்ள ஒரு சூப்பர்மேக்ஸ் சிறைச்சாலையான ஏ.டி.எக்ஸ் புளோரன்சில் பரோல் கிடைக்காமல் கசின்ஸ்கி எட்டு ஆயுள் தண்டனை அனுபவித்து வருகிறார்^[71]^[72]. சிறைவாசத்தின் ஆரம்பத்தில், கசின்ஸ்கி முறையே 1993 உலக வர்த்தக மைய குண்டுவெடிப்பு மற்றும் 1995 ஓக்லஹோமா நகர குண்டுவெடிப்பில் ஈடுபட்ட குற்றவாளிகளான ரம்ஸி யூசெப் மற்றும் திமோதி மெக்வீக் ஆகியோருடன் நட்பு கொண்டிருந்தார். இந்த மூவரும் மதம் மற்றும் அரசியல் பற்றி விவாதித்தனர் மற்றும் 2001 ஆம் ஆண்டில் மெக்வீக் தூக்கிலிடப்படும் வரை நீடித்த ஒரு நட்பை உருவாக்கினர்^[73]. 2012 ஆம் ஆண்டில், 1962 ஆம் ஆண்டின் வகுப்பின் ஐம்பதாவது மீள் கூட்டத்திற்கான ஹார்வர்ட் முன்னாள் மாணவர் சங்கத்தின் அடைவு விசாரணைக்கு கசின்ஸ்கி பதிலளித்தார்; அவர் தனது ஆக்கிரமிப்பை "கைதி" என்றும் அவரது எட்டு ஆயுள் தண்டனைகளை "விருதுகள்" என்றும் பட்டியலிட்டார்.^[74]

வாஷிங்டன் டி.சி.யில் உள்ள நியூசியத்தில் 2019 ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் மூடப்படும் வரை அவை காட்சிக்கு வைத்திருந்த கசின்ஸ்கியின் கேபினை அமெரிக்க அரசாங்கம் கைப்பற்றியது^[75]. அக்டோபர் 2005 இல், மெல்வில் ஜே. ஹெர்ஸ்கோவிட்ஸ் ஆப்பிரிக்க ஆய்வுகள் நூலகத்திற்கு இரண்டு அரிய புத்தகங்களை நன்கொடையாக வழங்க காசின்ஸ்கி முன்வந்தார் இல்லினாய்ஸின் எவன்ஸ்டனில் உள்ள வடமேற்கு பல்கலைக்கழக வளாகத்தில், அவரது முதல் இரண்டு தாக்குதல்களின் இடம். படைப்புகளின் நகல்கள் ஏற்கனவே இருந்தன என்ற அடிப்படையில் நூலகம் இந்த வாய்ப்பை நிராகரித்தது^[76]. மிச்சிகன் பல்கலைக்கழகத்தின் சிறப்பு சேகரிப்பு நூலகத்தின் ஒரு பகுதியான லாபாடி சேகரிப்பு, கைது செய்யப்பட்டதிலிருந்து 400 க்கும் மேற்பட்டவர்களுடன் கசின்ஸ்கியின் கடிதப் பதிவுகளைக் கொண்டுள்ளது^[77]^[78], இதில் பதில்கள், சட்ட ஆவணங்கள், வெளியீடுகள் மற்றும் கிளிப்பிங் ஆகியவை அடங்கும். அவரது எழுத்துக்கள் மிச்சிகன் பல்கலைக்கழகத்தின் சிறப்புத் தொகுப்புகளில் மிகவும் பிரபலமான தேர்வுகளில் ஒன்றாகும். பெரும்பாலான நிருபர்களின் அடையாளம் 2049 வரை சீல் வைக்கப்படும்.^[79]

மரபு

பிரபலமான கலாச்சாரம்^[80] என்ற உலகில் கசின்ஸ்கி சித்தரிக்கப்பட்டு பல கலைப் படைப்புகளுக்கான ஊக்கமாக இருந்துள்ளார். இதில் குறிப்பாக, 1996 ல் தொலைக்காட்சி திரைப்படமான "உனாபாம்பர் - உண்மைக் கதை"^[81]; 2011 ல் "P.O. பெட்டி உனாபம்பர்"^[82] எனும் நாடகம்; மற்றும் 2017 சீசன் தொலைக்காட்சி மேன்ஹண்ட் தொடரான "மேன்ஹன்ட் - உனாபம்பர்"^[83] ஆகியவை ஆகும். 1994 முதல் 2006 வரை இத்தாலியில் கசின்ஸ்கியைப் போலவே தாக்குதல்களை நடத்திய பயங்கரவாதியான இத்தாலிய அனாபொம்பர் என்பவருக்கும் "அனாபொம்பர்" என்ற மோனிகர் பயன்படுத்தப்பட்டது^[84]. 1996 யுனைடெட் ஸ்டேட்ஸ் ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்கு முன்னர், "யுனாபொம்பர் ஃபார் பிரசிடென்ட்" ^[85] என்ற பிரச்சாரம் எழுதும் வாக்குகள் மூலம் கசின்ஸ்கியை ஜனாதிபதியாக தேர்ந்தெடுப்பது என்ற குறிக்கோளுடன் தொடங்கப்பட்டது .^[86]

எதிர்காலவாதி ரே குர்ஸ்வீல் தனது "ஏஜ் ஆப் ஸ்பிரிசுவல் மெசின்ஸ்" (1999) என்ற புத்தகத்தில், காசின்ஸ்கியின் "தொழில்துறை சங்கம் மற்றும் அதன் எதிர்காலம்" அறிக்கையின் ஒரு பகுதியை மேற்கோள் காட்டினார். இதையொட்டி, 2000 ஆம் ஆண்டு சன் மைக்ரோசிஸ்டம்ஸின் இணை நிறுவனர் பில் ஜாய் "வயர்" கட்டுரையான "ஏன் எதிர்காலம் எங்களுக்குத் தேவையில்லை" என்ற கட்டுரையில் கசின்ஸ்கி பற்றி குறிப்பிடப்பட்டார். அதில் ஜாய், கசின்ஸ்கி "தெளிவாக ஒரு லுடிட், ஆனால் இதைச் சொல்வது அவரது வாதத்தை நிராகரிக்காது" என்று கூறினார். பேராசிரியர் ஜீன்-மேரி அப்போஸ்டோலிடஸ் கசின்ஸ்கியின் கருத்துக்களை பரப்புவதற்கான நெறிமுறைகளைச் சுற்றியுள்ள கேள்விகளை எழுப்பியுள்ளார். பல்வேறு தீவிர இயக்கங்களும் தீவிரவாதிகளும் கசின்ஸ்கியால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். பச்சை அராஜகவாத மற்றும் சூழல்-தீவிரவாத இயக்கங்கள் தொடர்ந்து கசின்ஸ்கியின் எழுத்தை உயர்வாக மதிக்கின்றன. 2011 நோர்வே தாக்குதல்களின் குற்றவாளியான ஆண்டர்ஸ் பெஹ்ரிங் ப்ரீவிக், ஒரு அறிக்கையை தயாரித்தார். அதில் கசின்ஸ்கியின் "தொழில்துறை சமூகம் மற்றும் அதன் எதிர்காலம்" அறிக்கையில் இருந்து பெரிய பகுதிகளை நகலெடுத்துள்ளார். அதில் சில சொற்களை மாற்றியமைத்தார் (எ.கா., "இடதுசாரிகளை" பதிலாக "கலாச்சார மார்க்சிஸ்டுகள்" மற்றும் "பன்முக கலாச்சாரவாதிகள்").^[87]

கசின்ஸ்கி சிறையில் அடைக்கப்பட்ட ன்னர் இருபது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக, அவரது கருத்துக்கள் அராஜகவாதிகள், ஆதிவாதிகள் மற்றும் நவ-லுடிட்டுகளின் ஆன்லைன் சமூகங்களை ஊக்கப்படுத்தியுள்ளன. அவரது கருத்துக்களில் ஆர்வத்தைப் புதுப்பிப்பதற்கான ஒரு விளக்கம் மன்ஹன்ட்: அனாபொம்பர் என்ற தொலைக்காட்சித் தொடராகும், இது 2017 இல் ஒளிபரப்பப்பட்டது. ஆன்லைனில் காசின்ஸ்கியை சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள் அடிக்கடி குறிப்பிடுகின்றனர். சில போர்க்குணமிக்க பாசிச மற்றும் நவ-நாஜி குழுக்கள் அவரை வணங்குகின்றன என்றாலும், கசின்ஸ்கி தனது அறிக்கையில் பாசிசத்தை ஒரு "கூக் சித்தாந்தம்" என்றும் நாசிசம் "தீமை" என்றும் விவரித்தார், ஒருபோதும் தன்னை தீவிர வலதுசாரிகளுடன் இணைத்துக் கொள்ள முயற்சிக்கவில்லை.

வெளியிடப்பட்ட படைப்புகள்

Kaczynski, Theodore (June–July 1964). "Another Proof of Wedderburn's Theorem". American Mathematical Monthly 71 (6): 652–653. doi:10.2307/2312328. A proof of Wedderburn's little theorem in abstract algebra
(June–July 1964). "Advanced Problem 5210". American Mathematical Monthly 71 (6): 689. doi:10.2307/2312349. A challenge problem in abstract algebra
(June–July 1965). "Distributivity and (−1)x = −x (Advanced Problem 5210, with Solution by Bilyeu, R.G.)". American Mathematical Monthly 72 (6): 677–678. doi:10.2307/2313887. Reprint and solution to "Advanced Problem 5210" (above)
(July 1965). "Boundary Functions for Functions Defined in a Disk.". Journal of Mathematics and Mechanics 14 (4): 589–612. http://www.iumj.indiana.edu/IUMJ/FULLTEXT/1965/14/14039.
(November 1966). "On a Boundary Property of Continuous Functions". Michigan Mathematical Journal 13 (3): 313–320. doi:10.1307/mmj/1031732782. http://projecteuclid.org/download/pdf_1/euclid.mmj/1031732782.
Kaczynski's doctoral dissertation. Complete dissertation available for purchase from ProQuest, with publication number 6717790.
(March–April 1968). "Note on a Problem of Alan Sutcliffe". Mathematics Magazine 41 (2): 84–86. doi:10.2307/2689056. A brief paper in number theory concerning the digits of numbers
(March 1969). "Boundary Functions for Bounded Harmonic Functions". Transactions of the American Mathematical Society 137: 203–209. doi:10.2307/1994796. http://www.ams.org/journals/tran/1969-137-00/S0002-9947-1969-0236393-5/S0002-9947-1969-0236393-5.pdf.
(July 1969). "Boundary Functions and Sets of Curvilinear Convergence for Continuous Functions". Transactions of the American Mathematical Society 141: 107–125. doi:10.2307/1995093. http://www.ams.org/journals/tran/1969-141-00/S0002-9947-1969-0243078-8/S0002-9947-1969-0243078-8.pdf.
(November 1969). "The Set of Curvilinear Convergence of a Continuous Function Defined in the Interior of a Cube". Proceedings of the American Mathematical Society 23 (2): 323–327. doi:10.2307/2037166. http://www.ams.org/journals/proc/1969-023-02/S0002-9939-1969-0248339-X/S0002-9939-1969-0248339-X.pdf.
(January–February 1971). "Problem 787". Mathematics Magazine 44 (1): 41. doi:10.2307/2688865. https://archive.org/details/sim_mathematics-magazine_1971-01_44_1/page/41. A challenge problem in geometry
(November–December 1971). "A Match Stick Problem (Problem 787, with Solutions by Gibbs, R.A. and Breisch, R.L.)". Mathematics Magazine 44 (5): 294–296. doi:10.2307/2688646. https://archive.org/details/sim_mathematics-magazine_1971-11_44_5/page/294. Reprint and solutions to "Problem 787" (above)

மற்றவை

Kaczynski, Theodore (1995). Industrial Society and Its Future. {{cite book}}: |newspaper= ignored (help)
Kaczynski, Theodore. Technological Slavery. Archived from the original on 2013-04-29. Retrieved 2021-05-12.
- Kaczynski, Theodore. Technological Slavery: Volume 1..
Kaczynski, Theodore. Anti-Tech Revolution: Why and How..
- Kaczynski, Theodore. Anti-Tech Revolution: Why and How..

மேலும் காண்க

List of fugitives from justice who are no longer sought

குறிப்புகள்

எஃப்.பி.ஐ பிரமாணப் பத்திரத்தின் "கூடுதல் கண்டுபிடிப்புகள்" பிரிவில் கூறப்பட்டுள்ளபடி, பிற தொடர்பில்லாத சான்றுகள் மற்றும் முரண்பாடான தீர்மானங்களின் சமச்சீர் பட்டியலும் தோன்றியது, "203. UNABOM பொருள் அனுப்பிய மற்றும் / அல்லது வைக்கப்பட்ட சாதனங்களுக்குக் கூறப்படும் மறைந்த கைரேகைகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டவற்றுடன் ஒப்பிடப்பட்டன தியோடர் கசின்ஸ்கிக்கு வழங்கப்பட்ட கடிதங்களில். எஃப்.பி.ஐ ஆய்வகத்தின் படி அந்த மாதிரிகளுக்கு இடையில் தடயவியல் தொடர்பு எதுவும் இல்லை. "

காசின்ஸ்கியின் சகோதரர் டேவிட், கன்சின்ஸ்கியைக் கைப்பற்றுவதில் முக்கிய பங்கு வகிப்பார், அவர் தனது சகோதரரின் அனாபொம்பர் வழக்கில் சம்பந்தப்பட்டிருப்பதற்கான வாய்ப்பைப் பற்றி கூட்டாட்சி அதிகாரிகளை எச்சரிப்பதன் மூலம்-1996 இல் கசின்ஸ்கி தடுத்து வைக்கப்பட்ட பின்னர் ரைட்டுடன் நட்பு கொண்டார். டேவிட் காசின்ஸ்கி மற்றும் ரைட் நண்பர்களும் அவ்வப்போது தங்கள் உறவைப் பற்றி பகிரங்கமாகப் பேசுவார்கள்.

குறிப்புகள்

↑ As stated in the "Additional Findings" section of the FBI affidavit, where a balanced listing of other uncorrelated evidence and contrary determinations also appeared, "203. Latent fingerprints attributable to devices mailed and/or placed by the UNABOM subject were compared to those found on the letters attributed to Theodore Kaczynski. According to the FBI Laboratory no forensic correlation exists between those samples."^[27]

மேற்கோள்கள்

↑ "Inmate Locator". Federal Bureau of Prisons. Archived from the original on பெப்ரவரி 7, 2012. Retrieved ஆகத்து 10, 2014.
↑ Solomon, Jonathan (February 6, 2008). "Major Executive Speeches". Federal Bureau of Investigation. Archived from the original on December 27, 2016. Retrieved February 23, 2021.
↑ Marbella, Jean (April 7, 1996). "Berkeley recalls little about bomb suspect Assistant professor left few traces in 1969 when he abruptly quit TTC". The Baltimore Sun. Archived from the original on மார்ச் 4, 2021. Retrieved மே 12, 2021.
↑ Kovaleski, Serge F.; Adams, Lorraine (June 16, 1996). "A Stranger in the Family Picture". The Washington Post. Archived from the original on August 3, 2017.
↑ "The Kaczynski brothers and neighbors". Chicago Tribune. Archived from the original on August 17, 2017. Retrieved February 23, 2021.
↑ ^6.0 ^6.1 Achenbach, Joel; Kovaleski, Serge F. (April 7, 1996). "The Profile of a Loner". The Washington Post. Archived from the original on August 11, 2017.
↑ Martin, Andrew; Becker, Robert (April 16, 1996). "Egghead Kaczynski Was Loner in High School". Chicago Tribune. Archived from the original on August 11, 2017.
↑ Song, David (May 21, 2012). "Theodore J. Kaczynski". The Harvard Crimson. Archived from the original on August 19, 2017.
↑ Knothe, Alli; Andersen, Travis (May 23, 2012). "Unabomber lists self as 'prisoner' in Harvard directory". The Boston Globe. Archived from the original on September 1, 2017.
↑ "Unabomber in Harvard reunion note". பிபிசி. May 24, 2012. Archived from the original on September 1, 2017.
↑ ^11.0 ^11.1 ^11.2 Stampfl, Karl (March 16, 2006). "He came Ted Kaczynski, he left The Unabomber". The Michigan Daily. Archived from the original on January 14, 2017.
↑ Moreno, Jonathan D (May 25, 2012). "Harvard's Experiment on the Unabomber, Class of '62". Psychology Today. Archived from the original on December 21, 2017. Retrieved February 23, 2021.
↑ Haas, Michaela (February 25, 2016). "My Brother, the Unabomber". Medium. Archived from the original on April 9, 2016. Retrieved April 9, 2016.
↑ Gitlin, Todd (March 2, 2003). "A Dangerous Mind". The Washington Post. Archived from the original on May 8, 2018.
↑ "MKUltra: Inside the CIA's Cold War mind control experiments". The Week. July 21, 2017. Archived from the original on November 22, 2017.
↑ Ostrom, Carol M. (April 6, 1996). "Unabomber Suspect Is Charged – Montana Townsfolk Showed Tolerance For 'The Hermit'". http://community.seattletimes.nwsource.com/archive/?date=19960404&slug=2322396.
↑ Booth, William (September 12, 1998). "Gender Confusion, Sex Change Idea Fueled Kaczynski's Rage, Report Says". The Washington Post.
↑ Magid, Adam K. (August 29, 2009). "The Unabomber Revisited: Reexamining the Use of Mental Disorder Diagnoses as Evidence of the Mental Condition of Criminal Defendants". Indiana Law Journal. https://www.semanticscholar.org/paper/The-Unabomber-Revisited:-Reexamining-the-Use-of-as-Magid/82f91e2c19f16b2c7529e8718fd150a477eef8f7.
↑ ^19.0 ^19.1 Crenson, Matt (July 21, 1996). "Kaczynski's Dissertation Would Leave Your Head Spinning". Los Angeles Times. Archived from the original on November 4, 2016.
↑ "Ted Kaczynski: The Unabomber". Crime Museum. Retrieved February 15, 2021.
↑ "125 Montana Newsmakers: Ted Kaczynski". http://www.greatfallstribune.com/multimedia/125newsmakers6/kaczynski.html.
↑ McFadden, Robert D. (May 26, 1996). "Prisoner of Rage – A special report.; From a Child of Promise to the Unabom Suspect". https://www.nytimes.com/1996/05/26/us/prisoner-of-rage-a-special-report-from-a-child-of-promise-to-the-unabom-suspect.html.
↑ Kifner, John (April 5, 1996). "On the suspect's trail: Life in montana; gardening, bicycling and reading exotically". https://www.nytimes.com/1996/04/05/us/suspect-s-trail-life-montana-gardening-bicycling-reading-exotically.html.
↑ Brooke, James (March 14, 1999). "New portrait of Unabomber: Environmental saboteur around Montana village for 20 years". https://www.nytimes.com/1999/03/14/us/new-portrait-unabomber-environmental-saboteur-around-montana-village-for-20.html?mcubz=1.
↑ Kingsnorth, Paul. "Dark Ecology". Orion Magazine (in ஆங்கிலம்). Retrieved February 27, 2021.
↑ John H. Richardson (December 11, 2018). "Children of Ted Two decades after his last deadly act of ecoterrorism, the Unabomber has become an unlikely prophet to a new generation of acolytes". New York.
↑ "Affidavit of Assistant Special Agent in Charge". Court TV. Archived from the original on December 18, 2008. Retrieved February 4, 2009.
↑ "The Unabomber: A Chronology (1978–1982)". Court TV. Archived from the original on July 20, 2008. Retrieved July 5, 2008.
↑ "Ted Kaczynski's Family on 60 Minutes". CBS News. September 15, 1996. Retrieved July 31, 2015.
↑ "Kaczynski was fired '78 after allegedly harassing co-worker". USA Today. November 13, 1996.
↑ Johnson, Dirk (April 19, 1996). "Woman Denies Romance With Unabomber Suspect". https://www.nytimes.com/1996/04/19/us/woman-denies-romance-with-unabomber-suspect.html.
↑ Marx, Gary; Martin, Andrew (April 5, 1996). "Survivors See Little Sense Behind the Terror". Chicago Tribune.
↑ "Patrick Fischer dies at 75; target of Unabomber". Los Angeles Times. September 3, 2011.
↑ Locke, Michelle (April 7, 1996). "Not Knowing Where to Look, Unabomber Hunters Looked Everywhere". Associated Press.
↑ Yates, Nona (January 23, 1998). "Recap of the Unabomber Case". Los Angeles Times.
↑ ^36.0 ^36.1 "The Unabomber: A Chronology (1988–1995)". Court TV. Archived from the original on February 26, 2009. Retrieved February 4, 2009.
↑ "U.S. v. Kaczynski Trial Transcripts". Court TV. Archived from the original on March 12, 2009. Retrieved February 4, 2009.
↑ Kaczynski, Theodore. "Industrial Society and Its Future" (PDF). editions-hache.com. Archived from the original (PDF) on November 11, 2011. Retrieved January 17, 2021.
↑ Boxall, Bettina; Connell, Rich; Ferrell, David (June 30, 1995). "Unabomber Sends New Warnings". Los Angeles Times. Archived from the original on May 1, 2011.
↑ Staff writer(s) (April 21, 1996). "A Delicate Dance". Newsweek. Archived from the original on August 12, 2017.
↑ Kurtz, Howard (September 19, 1995). "Unabomber Manuscript is Published: Public Safety Reasons Cited in Joint Decision by Post, N.Y. Times". The Washington Post. Archived from the original on May 4, 2011.
↑ "Statement by Papers' Publishers". The Washington Post. September 19, 1995. Archived from the original on May 4, 2011.
↑ Crain, Caleb (1998). "The Bard's fingerprints". Lingua Franca: 29–39. http://linguafranca.mirror.theinfo.org/9807/crain.html.
↑ "Excerpts from Unabomber document". United Press International. September 19, 1995. Archived from the original on August 12, 2017.
↑ Katz, Jon (April 17, 1998). "The Unabomber's Legacy, Part I". Wired. Archived from the original on August 13, 2017.
↑ Sale, Kirkpatrick (September 25, 1995). "Is There Method in His Madness?". The Nation: p. 308. https://archive.org/details/sim_nation_1995-09-25_261_9/page/308.
↑ Young, Jeffrey R. (May 25, 2012). "The Unabomber's Pen Pal" (in en-US). The Chronicle of Higher Education (The Chronicle of Higher Education Inc.) 58 (37): B6–B11. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0009-5982. https://www.chronicle.com/article/The-Unabombers-Pen-Pal/131892. பார்த்த நாள்: November 16, 2018.
↑ Bailey, Holly (January 28, 2016). "The Unabomber takes on the Internet". Yahoo News (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Archived from the original on February 14, 2016.
↑ Fleming, Sean (2021). "The Unabomber and the origins of anti-tech radicalism". Journal of Political Ideologies. doi:10.1080/13569317.2021.1921940. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1356-9317. https://doi.org/10.1080/13569317.2021.1921940.
↑ "Unabomber". Federal Bureau of Investigation (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Retrieved February 15, 2021.
↑ Franks, Lucinda (July 22, 1996). "Don't Shoot". The New Yorker. Archived from the original on December 26, 2008.
↑ "Clue and $1 million Reward in Case of the Serial Bomber". த நியூயார்க் டைம்ஸ். October 7, 1993. https://www.nytimes.com/1993/10/07/us/clue-and-1-million-reward-in-case-of-the-serial-bomber.html.
↑ ^53.0 ^53.1 Kaczynski, David (September 9, 2007). "Programme 9: 9th September 2007".
↑ Johnston, David (April 5, 1996). "On the Suspect's Trail: the Investigation; Long and Twisting Trail Led To Unabom Suspect's Arrest". த நியூயார்க் டைம்ஸ்.
↑ Perez-Pena, Richard (April 7, 1996). "Tapestry of Links in the Unabom Inquiry". https://www.nytimes.com/1996/04/07/us/tapestry-of-links-in-the-unabom-inquiry.html.
↑ Claiborne, William (August 21, 1998). "FBI Gives Reward to Unabomber's Brother". https://www.washingtonpost.com/wp-srv/national/longterm/unabomber/trialstory.htm.
↑ Kovaleski, Serge F.; Thomas, Pierre (April 9, 1996). "Brother Hired Own Investigator". The Washington Post.
↑ ^58.0 ^58.1 Belluck, Pam (April 10, 1996). "In Unabom Case, Pain for Suspect's Family". https://www.nytimes.com/1996/04/10/us/in-unabom-case-pain-for-suspect-s-family.html.
↑ Kovaleski, Serge F. (July 15, 2001). "His Brother's Keeper". The Washington Post.
↑ Johnston, David (May 5, 1998). "17-Year Search, an Emotional Discovery and Terror Ends". https://www.nytimes.com/1998/05/05/us/17-year-search-an-emotional-discovery-and-terror-ends.html.
↑ Federal Commission on the Advancement of Federal Law Enforcement (2000). "Law Enforcement in a New Century and a Changing World". NCJ 181343.
↑ Fagan, Kevin; Wallace, Bill (May 14, 1996). "Kaczynski, Zodiac Killer – the Same Guy?". SFGate. http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/1996/05/14/MN44704.DTL&type=printable.
↑ Glaberson, William (January 8, 1998). "Kaczynski Tries Unsuccessfully to Dismiss His Lawyers". த நியூயார்க் டைம்ஸ். Archived from the original on December 5, 2013.
↑ "Kaczynski Demands to Represent Himself". Wired. January 8, 1998. Archived from the original on October 3, 2017.
↑ Possley, Maurice (January 21, 1998). "Doctor Says Kaczynski Is Competent For Trial". Chicago Tribune. Archived from the original on October 3, 2017.
↑ Weinstein, Henry (February 13, 2001). "Retrial Rejected for Unabomber". Los Angeles Times.
↑ "The Unabomber: A Chronology (The Trial)". Court TV. Archived from the original on June 30, 2008. Retrieved July 5, 2008.
↑ Prendergast, Catherine (2009). "The Fighting Style: Reading the Unabomber's Strunk and White". College English 72 (1): 10–28. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0010-0994. https://www.jstor.org/stable/25653005.
↑ Perrone, Jane (July 27, 2005). "Crime Pays". The Guardian. Archived from the original on January 13, 2017.
↑ Hong-Gong, Lin II; Lee, Wendy (July 26, 2005). "Unabomber 'Murderabilian' for Sale". Los Angeles Times. Archived from the original on January 24, 2016.
↑ "கசின்ஸ்கியின் சிறைவாசம்".
↑ "Inmate Locator". www.bop.gov. Retrieved 2021-05-16.
↑ "கசின்ஸ்கியின் நட்பு".
↑ Knothe, Alli (May 23, 2012). "Ted Kaczynski, the Unabomber, lists himself in Harvard 1962 alumni report; says 'awards' include eight life sentences". Boston.com. Archived from the original on April 26, 2020.
↑ "கசின்ஸ்கியின் கேபின்". Archived from the original on 2014-12-01. Retrieved 2021-05-16.
↑ "கசின்ஸ்கியின் புத்தகம் நிராகரிப்பு". Archived from the original on 2008-10-24. Retrieved 2021-05-16.
↑ "கசின்ஸ்கியின் கடிதங்கள்" (PDF).
↑ "கசின்ஸ்கியின் கடிதங்கள்".
↑ "Labadie Manuscripts". University of Michigan Library. Archived from the original on February 23, 2017. Retrieved August 27, 2013.
↑ "பிரபலமான உலகம்".
↑ "உனாபம்பர் உண்மைக் கதை". Archived from the original on 2021-04-13. Retrieved 2021-05-15.
↑ "தபால் பெட்டி எண் - உனாபம்பர்". Archived from the original on 2021-04-14. Retrieved 2021-05-15.
↑ "மேன்ஹண்ட் - உனாபம்பர்".
↑ "பிபிசி - உனாபம்பர் இத்தாலியில்".
↑ "ஜனாதிபதி தேர்தலில் உனாபம்பர்".
↑ Winokur, Scott (September 17, 1996). "The "Unabomber for President" campaign". SFGate.
↑ Van Gerven Oei, Vincent W. J. (2011). "Anders Breivik: On Copying the Obscure". continent. 1 (3): 213–23. http://www.continentcontinent.cc/index.php/continent/article/view/56. பார்த்த நாள்: March 15, 2019.

வெளி இணைப்புகள்

Anarchist Library writings of Theodore Kaczynski

[28] As stated in the "Additional Findings" section of the FBI affidavit, where a balanced listing of other uncorrelated evidence and contrary determinations also appeared, "203. Latent fingerprints attributable to devices mailed and/or placed by the UNABOM subject were compared to those found on the letters attributed to Theodore Kaczynski. According to the FBI Laboratory no forensic correlation exists between those samples."^[27]

[1] "Inmate Locator". Federal Bureau of Prisons. Archived from the original on பெப்ரவரி 7, 2012. Retrieved ஆகத்து 10, 2014.

[2] Solomon, Jonathan (February 6, 2008). "Major Executive Speeches". Federal Bureau of Investigation. Archived from the original on December 27, 2016. Retrieved February 23, 2021.

[3] Marbella, Jean (April 7, 1996). "Berkeley recalls little about bomb suspect Assistant professor left few traces in 1969 when he abruptly quit TTC". The Baltimore Sun. Archived from the original on மார்ச் 4, 2021. Retrieved மே 12, 2021.

[Stranger-4] Kovaleski, Serge F.; Adams, Lorraine (June 16, 1996). "A Stranger in the Family Picture". The Washington Post. Archived from the original on August 3, 2017.

[5] "The Kaczynski brothers and neighbors". Chicago Tribune. Archived from the original on August 17, 2017. Retrieved February 23, 2021.

[WashingtonPost-6] 6.0 ^6.1 Achenbach, Joel; Kovaleski, Serge F. (April 7, 1996). "The Profile of a Loner". The Washington Post. Archived from the original on August 11, 2017.

[ChicagoTribune-7] Martin, Andrew; Becker, Robert (April 16, 1996). "Egghead Kaczynski Was Loner in High School". Chicago Tribune. Archived from the original on August 11, 2017.

[HarvCrim-8] Song, David (May 21, 2012). "Theodore J. Kaczynski". The Harvard Crimson. Archived from the original on August 19, 2017.

[9] Knothe, Alli; Andersen, Travis (May 23, 2012). "Unabomber lists self as 'prisoner' in Harvard directory". The Boston Globe. Archived from the original on September 1, 2017.

[10] "Unabomber in Harvard reunion note". பிபிசி. May 24, 2012. Archived from the original on September 1, 2017.

[michigandaily-11] 11.0 ^11.1 ^11.2 Stampfl, Karl (March 16, 2006). "He came Ted Kaczynski, he left The Unabomber". The Michigan Daily. Archived from the original on January 14, 2017.

[moreno-12] Moreno, Jonathan D (May 25, 2012). "Harvard's Experiment on the Unabomber, Class of '62". Psychology Today. Archived from the original on December 21, 2017. Retrieved February 23, 2021.

[13] Haas, Michaela (February 25, 2016). "My Brother, the Unabomber". Medium. Archived from the original on April 9, 2016. Retrieved April 9, 2016.

[14] Gitlin, Todd (March 2, 2003). "A Dangerous Mind". The Washington Post. Archived from the original on May 8, 2018.

[mkultra-15] "MKUltra: Inside the CIA's Cold War mind control experiments". The Week. July 21, 2017. Archived from the original on November 22, 2017.

[Ostrom,_Carol_M-16] Ostrom, Carol M. (April 6, 1996). "Unabomber Suspect Is Charged – Montana Townsfolk Showed Tolerance For 'The Hermit'". http://community.seattletimes.nwsource.com/archive/?date=19960404&slug=2322396.

[:1-17] Booth, William (September 12, 1998). "Gender Confusion, Sex Change Idea Fueled Kaczynski's Rage, Report Says". The Washington Post.

[18] Magid, Adam K. (August 29, 2009). "The Unabomber Revisited: Reexamining the Use of Mental Disorder Diagnoses as Evidence of the Mental Condition of Criminal Defendants". Indiana Law Journal. https://www.semanticscholar.org/paper/The-Unabomber-Revisited:-Reexamining-the-Use-of-as-Magid/82f91e2c19f16b2c7529e8718fd150a477eef8f7.

[LATimes-19] 19.0 ^19.1 Crenson, Matt (July 21, 1996). "Kaczynski's Dissertation Would Leave Your Head Spinning". Los Angeles Times. Archived from the original on November 4, 2016.

[20] "Ted Kaczynski: The Unabomber". Crime Museum. Retrieved February 15, 2021.

[unabomber2-21] "125 Montana Newsmakers: Ted Kaczynski". http://www.greatfallstribune.com/multimedia/125newsmakers6/kaczynski.html.

[rage-22] McFadden, Robert D. (May 26, 1996). "Prisoner of Rage – A special report.; From a Child of Promise to the Unabom Suspect". https://www.nytimes.com/1996/05/26/us/prisoner-of-rage-a-special-report-from-a-child-of-promise-to-the-unabom-suspect.html.

[23] Kifner, John (April 5, 1996). "On the suspect's trail: Life in montana; gardening, bicycling and reading exotically". https://www.nytimes.com/1996/04/05/us/suspect-s-trail-life-montana-gardening-bicycling-reading-exotically.html.

[24] Brooke, James (March 14, 1999). "New portrait of Unabomber: Environmental saboteur around Montana village for 20 years". https://www.nytimes.com/1999/03/14/us/new-portrait-unabomber-environmental-saboteur-around-montana-village-for-20.html?mcubz=1.

[orion-25] Kingsnorth, Paul. "Dark Ecology". Orion Magazine (in ஆங்கிலம்). Retrieved February 27, 2021.

[newgeneration-26] John H. Richardson (December 11, 2018). "Children of Ted Two decades after his last deadly act of ecoterrorism, the Unabomber has become an unlikely prophet to a new generation of acolytes". New York.

[Affidavit-27] "Affidavit of Assistant Special Agent in Charge". Court TV. Archived from the original on December 18, 2008. Retrieved February 4, 2009.

[chrono_1978-29] "The Unabomber: A Chronology (1978–1982)". Court TV. Archived from the original on July 20, 2008. Retrieved July 5, 2008.

[30] "Ted Kaczynski's Family on 60 Minutes". CBS News. September 15, 1996. Retrieved July 31, 2015.

[31] "Kaczynski was fired '78 after allegedly harassing co-worker". USA Today. November 13, 1996.

[32] Johnson, Dirk (April 19, 1996). "Woman Denies Romance With Unabomber Suspect". https://www.nytimes.com/1996/04/19/us/woman-denies-romance-with-unabomber-suspect.html.

[33] Marx, Gary; Martin, Andrew (April 5, 1996). "Survivors See Little Sense Behind the Terror". Chicago Tribune.

[34] "Patrick Fischer dies at 75; target of Unabomber". Los Angeles Times. September 3, 2011.

[35] Locke, Michelle (April 7, 1996). "Not Knowing Where to Look, Unabomber Hunters Looked Everywhere". Associated Press.

[36] Yates, Nona (January 23, 1998). "Recap of the Unabomber Case". Los Angeles Times.

[chronology_1988-37] 36.0 ^36.1 "The Unabomber: A Chronology (1988–1995)". Court TV. Archived from the original on February 26, 2009. Retrieved February 4, 2009.

[38] "U.S. v. Kaczynski Trial Transcripts". Court TV. Archived from the original on March 12, 2009. Retrieved February 4, 2009.

[39] Kaczynski, Theodore. "Industrial Society and Its Future" (PDF). editions-hache.com. Archived from the original (PDF) on November 11, 2011. Retrieved January 17, 2021.

[40] Boxall, Bettina; Connell, Rich; Ferrell, David (June 30, 1995). "Unabomber Sends New Warnings". Los Angeles Times. Archived from the original on May 1, 2011.

[41] Staff writer(s) (April 21, 1996). "A Delicate Dance". Newsweek. Archived from the original on August 12, 2017.

[42] Kurtz, Howard (September 19, 1995). "Unabomber Manuscript is Published: Public Safety Reasons Cited in Joint Decision by Post, N.Y. Times". The Washington Post. Archived from the original on May 4, 2011.

[43] "Statement by Papers' Publishers". The Washington Post. September 19, 1995. Archived from the original on May 4, 2011.

[Crain-44] Crain, Caleb (1998). "The Bard's fingerprints". Lingua Franca: 29–39. http://linguafranca.mirror.theinfo.org/9807/crain.html.

[UPI-45] "Excerpts from Unabomber document". United Press International. September 19, 1995. Archived from the original on August 12, 2017.

[46] Katz, Jon (April 17, 1998). "The Unabomber's Legacy, Part I". Wired. Archived from the original on August 13, 2017.

[47] Sale, Kirkpatrick (September 25, 1995). "Is There Method in His Madness?". The Nation: p. 308. https://archive.org/details/sim_nation_1995-09-25_261_9/page/308.

[Chronicle:_Pen_Pal-48] Young, Jeffrey R. (May 25, 2012). "The Unabomber's Pen Pal" (in en-US). The Chronicle of Higher Education (The Chronicle of Higher Education Inc.) 58 (37): B6–B11. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0009-5982. https://www.chronicle.com/article/The-Unabombers-Pen-Pal/131892. பார்த்த நாள்: November 16, 2018.

[49] Bailey, Holly (January 28, 2016). "The Unabomber takes on the Internet". Yahoo News (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Archived from the original on February 14, 2016.

[:2-50] Fleming, Sean (2021). "The Unabomber and the origins of anti-tech radicalism". Journal of Political Ideologies. doi:10.1080/13569317.2021.1921940. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1356-9317. https://doi.org/10.1080/13569317.2021.1921940.

[51] "Unabomber". Federal Bureau of Investigation (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Retrieved February 15, 2021.

[52] Franks, Lucinda (July 22, 1996). "Don't Shoot". The New Yorker. Archived from the original on December 26, 2008.

[53] "Clue and $1 million Reward in Case of the Serial Bomber". த நியூயார்க் டைம்ஸ். October 7, 1993. https://www.nytimes.com/1993/10/07/us/clue-and-1-million-reward-in-case-of-the-serial-bomber.html.

[Whistleblowers-54] 53.0 ^53.1 Kaczynski, David (September 9, 2007). "Programme 9: 9th September 2007".

[55] Johnston, David (April 5, 1996). "On the Suspect's Trail: the Investigation; Long and Twisting Trail Led To Unabom Suspect's Arrest". த நியூயார்க் டைம்ஸ்.

[56] Perez-Pena, Richard (April 7, 1996). "Tapestry of Links in the Unabom Inquiry". https://www.nytimes.com/1996/04/07/us/tapestry-of-links-in-the-unabom-inquiry.html.

[specialreport-57] Claiborne, William (August 21, 1998). "FBI Gives Reward to Unabomber's Brother". https://www.washingtonpost.com/wp-srv/national/longterm/unabomber/trialstory.htm.

[58] Kovaleski, Serge F.; Thomas, Pierre (April 9, 1996). "Brother Hired Own Investigator". The Washington Post.

[pain-59] 58.0 ^58.1 Belluck, Pam (April 10, 1996). "In Unabom Case, Pain for Suspect's Family". https://www.nytimes.com/1996/04/10/us/in-unabom-case-pain-for-suspect-s-family.html.

[60] Kovaleski, Serge F. (July 15, 2001). "His Brother's Keeper". The Washington Post.

[61] Johnston, David (May 5, 1998). "17-Year Search, an Emotional Discovery and Terror Ends". https://www.nytimes.com/1998/05/05/us/17-year-search-an-emotional-discovery-and-terror-ends.html.

[62] Federal Commission on the Advancement of Federal Law Enforcement (2000). "Law Enforcement in a New Century and a Changing World". NCJ 181343.

[63] Fagan, Kevin; Wallace, Bill (May 14, 1996). "Kaczynski, Zodiac Killer – the Same Guy?". SFGate. http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/1996/05/14/MN44704.DTL&type=printable.

[64] Glaberson, William (January 8, 1998). "Kaczynski Tries Unsuccessfully to Dismiss His Lawyers". த நியூயார்க் டைம்ஸ். Archived from the original on December 5, 2013.

[65] "Kaczynski Demands to Represent Himself". Wired. January 8, 1998. Archived from the original on October 3, 2017.

[66] Possley, Maurice (January 21, 1998). "Doctor Says Kaczynski Is Competent For Trial". Chicago Tribune. Archived from the original on October 3, 2017.

[67] Weinstein, Henry (February 13, 2001). "Retrial Rejected for Unabomber". Los Angeles Times.

[68] "The Unabomber: A Chronology (The Trial)". Court TV. Archived from the original on June 30, 2008. Retrieved July 5, 2008.

[69] Prendergast, Catherine (2009). "The Fighting Style: Reading the Unabomber's Strunk and White". College English 72 (1): 10–28. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0010-0994. https://www.jstor.org/stable/25653005.

[70] Perrone, Jane (July 27, 2005). "Crime Pays". The Guardian. Archived from the original on January 13, 2017.

[71] Hong-Gong, Lin II; Lee, Wendy (July 26, 2005). "Unabomber 'Murderabilian' for Sale". Los Angeles Times. Archived from the original on January 24, 2016.

[72] "கசின்ஸ்கியின் சிறைவாசம்".

[73] "Inmate Locator". www.bop.gov. Retrieved 2021-05-16.

[74] "கசின்ஸ்கியின் நட்பு".

[75] Knothe, Alli (May 23, 2012). "Ted Kaczynski, the Unabomber, lists himself in Harvard 1962 alumni report; says 'awards' include eight life sentences". Boston.com. Archived from the original on April 26, 2020.

[76] "கசின்ஸ்கியின் கேபின்". Archived from the original on 2014-12-01. Retrieved 2021-05-16.

[77] "கசின்ஸ்கியின் புத்தகம் நிராகரிப்பு". Archived from the original on 2008-10-24. Retrieved 2021-05-16.

[78] "கசின்ஸ்கியின் கடிதங்கள்" (PDF).

[79] "கசின்ஸ்கியின் கடிதங்கள்".

[Bailey-80] "Labadie Manuscripts". University of Michigan Library. Archived from the original on February 23, 2017. Retrieved August 27, 2013.

[81] "பிரபலமான உலகம்".

[82] "உனாபம்பர் உண்மைக் கதை". Archived from the original on 2021-04-13. Retrieved 2021-05-15.

[83] "தபால் பெட்டி எண் - உனாபம்பர்". Archived from the original on 2021-04-14. Retrieved 2021-05-15.

[84] "மேன்ஹண்ட் - உனாபம்பர்".

[85] "பிபிசி - உனாபம்பர் இத்தாலியில்".

[86] "ஜனாதிபதி தேர்தலில் உனாபம்பர்".

[87] Winokur, Scott (September 17, 1996). "The "Unabomber for President" campaign". SFGate.

[88] Van Gerven Oei, Vincent W. J. (2011). "Anders Breivik: On Copying the Obscure". continent. 1 (3): 213–23. http://www.continentcontinent.cc/index.php/continent/article/view/56. பார்த்த நாள்: March 15, 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[a]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[53]

[54]

[55]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

[61]

[62]

[63]

[64]

[65]

[66]

[67]

[68]

[69]

[70]

[71]

[72]

[73]

[74]

[75]

[76]

[77]

[78]

[79]

[80]

[81]

[82]

[83]

[84]

[85]

[86]

[87]

[27]