இருப்புப்பாதை பாதுகாப்பு இயக்கம்
இருப்புப்பாதை பாதுகாப்பு இயக்கம் (Railway Protection Movement) இருப்புப்பாதை உரிமைகள் பாதுகாப்பு இயக்கம் என்றும் அழைக்கப்படும் இது ஓர் அரசியல் எதிர்ப்பு இயக்கமாகும். இது உள்ளூர் இருப்புப்பாதை மேம்பாட்டு திட்டங்களை தேசியமயமாக்குவதற்கும் வெளிநாட்டு வங்கிகளுக்கு கட்டுப்பாட்டை மாற்றுவதற்கும் சிங் அரசாங்கத்தின் திட்டத்திற்கு எதிராக 1911 ஆம் ஆண்டின் பிற்பகுதியில் சீனாவில் வெடித்தது. சிச்சுவான் மாகாணத்தை மையமாகக் கொண்ட இந்த இயக்கம், சிங் ஆட்சியில் பெரும் அதிருப்தியை வெளிப்படுத்தியது. சீனப் புரட்சியையும் ஊக்குவித்தது. இந்தக் கிளர்ச்சியை அடக்குவதற்கு அண்டை நாடான ஊபேய் மாகாணத்தில் இருந்து ஏகாதிபத்திய துருப்புக்கள் அணிதிரட்டப்பட்டதால் ஊகான் புரட்சியாளர்களுக்கு உச்சாங் எழுச்சியைத் தொடங்க வாய்ப்பு கிடைத்தது. இது சிங் வம்சத்தை தூக்கியெறிந்து சீனக் குடியரசை நிறுவ புரட்சியைத் தூண்டியது.
பின்னணி[தொகு]
1890களிலிருந்து 1905 வரை, சீனாவில் கிட்டத்தட்ட அனைத்து இருப்புப்பாதை போக்குவரத்துகளுக்கும் சிங் அரசாங்கத்தின் சலுகைகளுக்கு இணங்க வெளிநாட்டு சக்திகளால் திட்டமிடப்பட்டு, நிதியளிக்கப்பட்டு, கட்டப்பட்டன. மேலும், இயக்கப்பட்டன. உள்ளூர் பொருளாதாரங்கள் இருப்புப்பாதை போக்குவரத்தின் வருவாயை அபிவிருத்தி செய்வதற்கும் தக்கவைத்துக்கொள்வதற்கும் உதவுவதற்காக, சிங் அரசாங்கம் மாகாணங்களுக்கு தங்களது சொந்த ரயில்வே கட்டுமான முயற்சிகளை ஏற்பாடு செய்வதற்கான உரிமையை வழங்கியது.
1905 ஆம் ஆண்டில், சிச்சுவான் மாகாணம் சிச்சுவான்-ஆன்கோ இருப்புப்பாதை போக்குவரத்து நிறுவனத்தை நிறுவியது. [1] செங்டுவிலிருந்து ஊகான் வரையிலான 1,238 கி.மீ இருப்புப்பாதை போக்குவரத்துக்கு நிதி திரட்டுவதற்காக, நிறுவனம் பொதுமக்களுக்கு பங்குகளை விற்றதுடன், நில உரிமையாளர்கள் செலுத்திய அறுவடைகளுக்கு மாகாண அரசு சிறப்பு 3% வரி விதித்தது, அவர்களுக்கு பங்கு சான்றிதழ்களும் வழங்கப்பட்டன. [2] ஒரு வழியில் அல்லது வேறு வழியில், சிச்சுவான் நிர்வாகமும், வணிக வர்க்கத்தின் பெரும்பகுதியும், இருப்புப்பாதை போக்குவரத்து நிறுவனத்தின் பங்குதாரர்களாக மாறியது. [3] 1911 வாக்கில், நிறுவனம் 11,983,305 தேல் வெள்ளியை திரட்டியது. அதில் 9,288,428 அல்லது 77.5% வரி விதிப்புகளிலிருந்தும், 2,458,147 தேல்கள் பொது முதலீடுகளிலிருந்தும், 236,730 தேல்கள் அரசாங்கத்திலிருந்தும் வந்தன. [4] அரசாங்கத்தால் நியமிக்கப்பட்ட நிர்வாகிகளால் ஊழல் மற்றும் தவறான நிர்வாகத்தால் நிறுவனம் சிக்கியிருந்தது. மேலும் கட்டுமான முயற்சிகள் சிறிதளவே முன்னேற்றம் கண்டன. 1907 ஆம் ஆண்டில், நிறுவன நிர்வாகம் முகவர்கள், வணிகர்கள் மற்றும் ஓய்வுபெற்ற அதிகாரிகளைக் கொண்ட அறங்காவலர் குழுவாக மாற்றப்பட்டது. [5] 1909 ஆம் ஆண்டில், பெய்ஜிங்-சாங்சியாகோ இருப்புப்பாதை போக்குவரத்து நிறுவனத்தில் யேல்- கல்வியாளரான ஜான் தியான்யோ தலைமை பொறியாளராக பணியமர்த்தப்பட்டார். ஆனால் திட்டமிடப்பட்ட இருப்புப்பாதை போக்குவரத்து நிர்வாகம் மேலும் பிரிக்கப்பட்டன. 1911 வாக்கில் சுமார் 10 மைல் மட்டுமே பாதைகள் போடப்பட்டது.
இதற்கிடையில், உள்நாட்டில் நிதியளிக்கப்பட்ட இருப்புப்பாதை திட்டங்களின் முன்னேற்றத்தில் பொறுமையிழந்த சிங் அரசாங்கம் வெளிநாட்டு கடன் வழங்குநர்களிடம் திரும்பியது. அந்த நேரத்தில், அதிகாரிகள் குத்துச்சண்டை நெறிமுறையின் விதிமுறைகளின் கீழ் பெரும் கடன்களை திருப்பிச் செலுத்த வேண்டிய நிதி அழுத்தத்தில் இருந்தனர். [6] உள்ளூர் இருப்புப்பாதை நிறுவனங்களை தேசியமயமாக்குவதன் மூலமும், அந்த முயற்சிகளின் உரிமைகளை வெளிநாட்டினருக்கு விற்பனை செய்வதன் மூலமும், பெரிய பிரித்தானியா, ஜெர்மனி, பிரான்சு, அமெரிக்கா ஆகிய நாடுகளுக்கு செலுத்த வேண்டிய கடன்களை செலுத்த அரசாங்கம் பணத்தை திரட்ட முடியும். [7] [8] மே 1911 ஆரம்பத்தில், ஆகிய இராச்சியத்தின் ஆங்காங் சாங்காய் வங்கி நிறுவனம் (எச்எஸ்பிசி), ஜெர்மனியின் டாய்ச்-ஆசியாடிச் வங்கி, பிரான்சின் பாங்க் டி எல் இந்தோசின், மற்றும் ஜே.பி. மோர்கன் & கோ, குன், லோப் & கோ மற்றும் அமெரிக்காவின் நியூயார்க் முதல் தேசிய பெருநகர வங்கி போன்றவை மத்திய சீனாவில் இருப்புப்பாதை கட்டுமானத்திற்கு நிதியளிக்க சிங் அரசாங்கத்துடன் உடன்பட்டது. [9] மே 9 அன்று, அஞ்சல் மற்றும் தகவல் தொடர்பு அமைச்சர் செங் சுவான்உவாய், உள்நாட்டில் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட அனைத்து இருப்புப்பாதை திட்டங்களையும் தேசியமயமாக்க உத்தரவிடப்பட்டது. மே 20 அன்று, சிச்சுவான்-ஆன்கோ மற்றும் ஆன்கோ-குவாங்டொங் இருப்புப்பாதை போக்குவரத்தை இயக்குவதற்கான உரிமைகளை உறுதியளிக்கும் நான்கு அதிகார கூட்டமைப்புடன் தனிப்பயன் கடமைகள் மற்றும் உப்பு வரிகளால் திருப்பிச் செலுத்தப்பட வேண்டிய 10 மில்லியன் பவுண்டுகள் கடனுக்கு ஈடாக.கடன் ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டது. [10] குவாங்டொங்-ஆன்கோ இருப்புப்பாதை போக்குவரத்து ஊபேய், ஹுனான் மற்றும் குவாங்டாங் மாகாணத்தில் உள்ளூரில் ஆதரிக்கப்பட்ட ஒரு முயற்சியாகும். [11] [12]
இருப்புப்பாதை எதிர்ப்பு இயக்கம்[தொகு]
தேசியமயமாக்கல் உத்தரவு தெற்கு சீனா முழுவதும், குறிப்பாக சிச்சுவான், சிச்சுவான்-ஆன்கோ இருப்புப்பாதை போக்குவரத்து முயற்சியில் மிகப்பெரிய பொது பங்குகளை வைத்திருந்த கடும் எதிர்ப்பை ஈர்த்தது. முதலீட்டாளர்கள் வெள்ளிக்கு பதிலாக அரசாங்க பத்திரங்களுடன் ஓரளவு மட்டுமே ஈடுசெய்யப்படுவார்கள் என்று மகிழ்ச்சியடைந்தனர். [13]
சிச்சுவானுக்கு வழங்கப்பட்ட தொகை மற்ற எல்லா மாகாணங்களையும் விட மிகக் குறைவாக இருந்தது. [11] பு டியான்ஜுன் மற்றும் சிச்சுவான் மாகாண சபையின் பிற செல்வாக்கு மிக்க உறுப்பினர்கள் ஜூன் 17 அன்று இருப்புப்பாதை போக்குவரத்து நிறுவன பாதுகாப்பு அமைப்பை ஏற்பாடு செய்தனர். மேலும் இந்த திட்டத்திற்கு எதிராக பகிரங்க உரைகளையும் நிகழ்த்தினர். இது மஞ்சு நீதிமன்றத்தால் மதிப்புமிக்க பொருளாதார சொத்துக்களை பறிமுதல் செய்தல் மற்றும் உள்ளூர் சொத்துக்களை வெளிநாட்டு கட்டுப்பாட்டுக்கு மாற்றுவது என பரவலாக கருதப்பட்டது.. [14]
செங்டுவில் கிளர்ச்சி[தொகு]
ஆகத்து 11-13 அன்று, 10,000 க்கும் மேற்பட்ட ஆர்ப்பாட்டக்காரர்கள் செங்டுவில் இந்த திட்டத்திற்கு எதிராக ஒரு பேரணியை நடத்தி, மாணவர்கள் மற்றும் வணிகர்களால் தொடர்ச்சியான வேலைநிறுத்தங்கள் மற்றும் புறக்கணிப்புகளை ஏற்பாடு செய்தனர். [11] செப்டம்பர் 1 ம் தேதி, சிச்சுவான்-ஆன்கோ இருப்புப்பாதை போக்குவரத்து நிறுவனம் பங்குதாரர்களின் தீர்மானத்தை சிச்சுவான் பொதுமக்களுக்கு சிங் அரசாங்கத்திற்கு தானிய வரி செலுத்துவதை நிறுத்துமாறு அழைப்பு விடுத்தது. செப்டம்பர் 7 ஆம் தேதி, சிச்சுவான் ஆளுநர் சாவோ எர்பெங் பு டயான்ஜுன் மற்றும் பிற தலைவர்களை கைது செய்து நிறுவனத்தை மூடிவிட்டார். [15] பின்னர் ஆத்திரமடைந்த ஆர்ப்பாட்டக்காரர்கள் புவை விடுவிக்கக் கோரி செங்டுவில் உள்ள ஆளுநர் அலுவலகத்தில் அணிவகுத்துச் சென்றனர். சாவோ எர்பெங் துருப்புக்களை துப்பாக்கிச் சூடு நடத்த உத்தரவிட்டார். பல எதிர்ப்பாளர்கள் கொல்லப்பட்டனர். செங்டுவில் 32 பேர் உயிரிழந்தனர்.
இந்த உயிரிழப்பு ஆர்ப்பாட்டங்களை மேலும் தூண்டியது. [16] தோங்மெங்குய் மற்றும் கெலாவுய் உள்ளிட்ட இரகசியசிங் எதிர்ப்பு குழுக்கள் செங்டுவிலும் அதைச் சுற்றியுள்ள சிங் துருப்புக்களுடன் ஆயுத மோதல்களைத் தொடங்கின. செப்டம்பர் 15 ஆம் தேதி, செங்டுவின் தெற்கே ரோங் பகுதியில் உள்ள கெலாவுயின் தலைவரான வாங் தியான்ஜி, தோழர்களின் இராணுவத்தை ஒழுங்கமைத்து, 800 பின்தொடர்பவர்களை செங்டுவில் அணிவகுத்துச் செல்ல வழிவகுத்தார். சாவோ எர்பெங்கைக் கவிழ்ப்பதாக சபதம் செய்தார். சிச்சுவானில் பதட்டங்கள் அதிகரித்ததால், சிங் அரசாங்கம் சாவோ எர்பெங்கை ஆளுநர் பதவியில் இருந்து நீக்கி முதலீட்டாளர்களுக்கு முழு இழப்பீட்டை வழங்கியது. [17] ஆனால் ஒரு லட்சத்திற்கும் அதிகமான எண்ணிக்கையிலான ஆயுதக் குழுக்கள் சிச்சுவானில் அரசாங்க அதிகாரிகளை கொன்றனர். [18]
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ Railway Protection Movement#Gao: 55
- ↑ Railway Protection Movement#Gao: 56
- ↑ Railway Protection Movement#Wu: 84
- ↑ Railway Protection Movement#Gao: 57
- ↑ Railway Protection Movement#Gao: 58
- ↑ Spence, Jonathan D. [1990] (1990). The search for modern China. W. W. Norton & Company publishing. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-393-30780-8, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-393-30780-1. pg 250-256.
- ↑ 戴逸, 龔書鐸. [2002] (2003) 中國通史. 清. Intelligence press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 962-8792-89-X. p 86-89.
- ↑ 王恆偉. (2005) (2006) 中國歷史講堂 #6 民國. 中華書局. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 962-8885-29-4. pg 3-7.
- ↑ Railway Protection Movement#Dillion: 138
- ↑ Railway Protection Movement#Dillion: 139
- ↑ 11.0 11.1 11.2 Reilly, Thomas. [1997] (1997). Science and Football III, Volume 3. Taylor & Francis publishing. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-419-22160-3, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-419-22160-9. pg 277-278.
- ↑ Fenby, Jonathan. [2008] (2008). The History of Modern China: The Fall and Rise of a Great Power. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7139-9832-0. pg 107, pg 116.
- ↑ Railway Protection Movement#Cambridge History Vol 11, Part 2
- ↑ Fogel & Zarrow: 133
- ↑ Railway Protection Movement#Wu: 110
- ↑ Railway Protection Movement#Wu: 111
- ↑ Railway Protection Movement#Cambridge History Vol 11, Part 2:522
- ↑ Cambridge History Vol 11, Part 2:524
நூலியல்[தொகு]
- Dillon, Michael (2010). China: a modern history. I.B. Tauris. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-85043-582-2. https://books.google.com/books?id=4wODajYOA-0C&dq=dillon+railway+league.
- John K. Fairbank; Kwang-Ching Liu, தொகுப்பாசிரியர்கள் (1980). The Cambridge History of China. Volume 11, Part 2. Cambridge University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-521-22029-3.
- Fogel, Peter A.; Zarrow, Peter Gue (1997). Imagining the people: Chinese intellectuals and the concept of citizenship, 1890-1920. M.E.Sharpe. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-7656-0098-1. https://books.google.com/books?id=JL6hMClDKMgC&dq=Railway+protection+sichuan.
- Gao, James Zheng (1997). Meeting technology's advance: social change in China and Zimbabwe in the railway age. Greenwood Publishing Group. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-313-30095-0. https://books.google.com/books?id=kai0Ub0-2jwC&dq=Sichuan-Hankou+Railway+Company.
- Guo 郭, Qin 钦. 风雨欲来——重绘辛亥革命历史地图. 湖南人民出版社 இம் மூலத்தில் இருந்து 2012-04-07 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20120407051943/http://data.book.163.com/book/section/000BGZQN/000BGZQN46.html. பார்த்த நாள்: 2020-11-01.
- Rhoads, Edward J. M. (2000). Manchus & Han: ethnic relations and political power in late Qing and early republican China, 1861-1928. University of Washington Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-295-98040-9. https://books.google.com/books?id=QiM2pF5PDR8C&dq=zhao+erfeng+chengdu+pu+dianjun.
- Wu Yuzhang (2001). Recollections of the Revolution of 1911: A Great Democratic Revolution of China. Minerva Group. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-89875-531-2. https://books.google.com/books?id=w87rzMLYr6oC&dq=sichuan+railway+1911.