குல்ஹர் (தேநீர் கோப்பை)
ஒரு குல்ஹர் ( இந்தி : कुल्हड़ மற்றும் உருது: کلہڑ) அல்லது குல்ஹாத், சில சமயங்களில் ஷிகோரா என்று அழைக்கப்படுகிறது, இது தெற்காசியாவிலிருந்து பயன்படுத்தப்பட்டு வரும் ஒரு பாரம்பரிய கைப்பிடியில்லாத மட்பாண்டக் கோப்பை ஆகும். இது பொதுவாக அலங்கரிக்கப்படாத மற்றும் மெருகூட்டப்படாமல் தயாரிக்கபடுகிறது. மேலும் இது பயன்படுத்திய பிறகு எறிந்துவிடலாம் . குல்ஹார்கள் மீண்டும் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை.
இந்தியத் துணைக்கண்டத்தில் உள்ள கடைவீதிகளிலும் , உணவுக் கூடங்களிலும் பாரம்பரியமாக தேநீர் போன்ற சூடான பானங்களை குஹ்லர்களில் வழங்குகின்றனர் , இதில் பானத்தை நிரப்பி "மண்ணின் நறுமணத்துடன்" பருக்குவது பெரும்பாலும் கவர்ச்சிகரமானதாகக் கருதப்படுகிறது. தயிர், சர்க்கரையுடன் சூடான பால் மற்றும் குல்ஃபி (பாரம்பரிய ஐஸ்கிரீம்) போன்ற சில பிராந்திய இனிப்புகளும் குல்ஹர்களில் பரிமாறப்படுகின்றன. குல்ஹார்கள் படிப்படியாக பாலிஸ்டிரீன் மற்றும் மெழுகு பூசப்பட்ட காகிதக் கோப்பைகளால் மாற்றப்பட்டுள்ளன, ஏனெனில் காலபோக்கில் இவைகளை மொத்தமாக எடுத்துச் செல்வதற்கு இலகுவானது மற்றும் மலிவானது.
சாத்தியமான தோற்றம்[தொகு]
சிந்து சமவெளி நாகரிகத்திலிருந்து கடந்த 5,000 ஆண்டுகளாக குல்ஹர்கள் இப்பகுதியில் தொடர்ந்து பயன்பாட்டில் இருந்து வந்திருக்கின்றது.
சுவையின் தாக்கங்கள்[தொகு]
குல்ஹார்கள் மெருகூட்டப்படாததால், தேநீர் போன்ற சூடான பானம் குல்ஹரின் உட்புறச் சுவரில் ஓரளவு ஊறி அதன் தன்மையை எளிதாக பெறுகின்றன . இது பானத்தின் சுவை மற்றும் நறுமணத்தை மேம்படுத்துகிறது. சில சமயங்களில் இந்த மண் வாசனை மற்றும் சுவையானது " (सौंधी ख़ुशबू, sondhi khushboo-சோண்டி குஷ்பூ ) என்று விவரிக்கப்படுகிறது. செலவு மற்றும் செயல்திறன் காரணங்களால் குல்ஹரிலிருந்து செயற்கை கோப்பைகளுக்கு மாறிவிட்டனர் என்றாலும், உயர்நிலை உணவகங்கள் பெரும்பாலும் குல்ஹர்-வாலி சாய் (குல்ஹர்களில் தேநீர்) தங்கள் வாடிக்கையாளர்களுக்கு வழங்குகின்றன.
இந்திய ரயில்வேயின் மறுமலர்ச்சி முயற்சிகள் மற்றும் விமர்சனங்கள்[தொகு]
.jpg)
2004 ஆம் ஆண்டில், இந்திய இரயில்வே (அப்போது அமைச்சர் லாலூ பிரசாத் யாதவ் தலைமையில்) ரயில் நிலையங்களிலும் ரயில்களிலும் விற்கப்படும் தேநீர் மற்றும் பிற பானங்களுக்கு குல்ஹார்களின் பயன்பாட்டை புதுப்பிக்க முயற்சி மேற்கொண்டது . இது பிளாஸ்டிக்கை விட சுகாதாரமானது என்றும், குல்ஹார் களிமண்ணிலிருந்து பிரத்தியேகமாக தயாரிக்கப்படுவதால் சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்தது என்றும் எடுத்துறைக்கப்பட்டது . குல்ஹர்கள் சிறிய கூட்டுறவு சாலைகள் மூலம் தயாரிக்கப்படுவதால், இது கிராமப்புற வேலைவாய்ப்பை அதிகரிக்க உதவும் என்றும் நம்பப்பட்டது.
இரயில்வே ஒரு வருடத்திற்கு சுமார் 1.8 பில்லியன் குல்ஹார்களை விநியோகிக்க வேண்டும் என்று விமர்சகர்கள் எதிர்த்தனர். குல்ஹர்கள் சிதைவதற்கு ஒரு தசாப்தம் வரை ஆகும் என்று கூறப்பட்டது, இருப்பினும் சிந்து சமவெளி இடிபாடுகளில் இருந்து ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகள் பழமையான துண்டுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது இதனை உறுதி செய்ய சான்றாக பயன்படுத்தப்பட்டது மற்றும் அவை அதிகளவு எரிபொருள் கொண்டு தயாரிக்கபடுவதால் சுற்றுச்சூழல் மாசு படுத்தலாம் என்றும் விமர்சகர்கள் கூறினர் . குல்ஹார் மறுமலர்ச்சியானது 100 ஏக்கர்கள் (0.40 km2) என்ற விகிதத்தில் மேல் மண் குறைவதற்கு வழிவகுக்கும் என்ற அச்சமும் தெரிவிக்கப்பட்டது. ஒரு மாநிலத்திற்கு ஒரு நாளைக்கு மற்றும் கிராமப்புற கைவினைஞர்களுக்கு பொருளாதார ஆதாயங்கள் குறைவாக இருக்கும்.
மேல்மண்ணுக்கு மாற்றுகள் கிடைத்தாலும், குறைந்த வெப்பநிலையில் குல்ஹார்களை தயாரித்து எரிபொருளைச் சேமிக்கவும், அவற்றை விரைவாகச் சிதைக்கச் செய்யவும் முடியும். - காகித கோப்பைகள். குல்ஹார்களின் எடை மற்றும் ஒரு யூனிட் விலை அதிகமாக இருப்பது முக்கியமான முதன்மைக் காரணங்களாகும். ஒரு மதிப்பீட்டின்படி ஒரு குல்ஹருக்கு 140 பைசாக்கள் மற்றும் பூசப்பட்ட காகிதக் கோப்பைகளுக்கு 7முதல் 10 பைசாக்கள் வரை கொள்முதல் செலவாகும். குல்ஹார்கள் திரவங்களை ஓரளவிற்கு உறிஞ்சுவதால், வாங்குபவர்களுக்கு ஒரு முறை உபயோகிக்கும் பிளாஸ்டிக் கோப்பையை விட ஒரு குல்ஹரில் ஒரு சேவைக்கு அதிக தேநீர் கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்று சில விற்பனையாளர் புகார்கள் தெரிவித்தனர் .
மேலும் பார்க்கவும்[தொகு]
- மட்கி
- மாஷ்க்
குறிப்புகள்[தொகு]