மேளா சிகார்
மேளா சிகார் (Mela shikar) என்பது காட்டு யானைகளை சிறைப்பிடிப்பதற்காகப் பிடிக்கும் ஒரு பாரம்பரிய முறையாகும். இந்த முறைகள் பர்மா, தாய்லாந்து, வியட்நாம், லாவோசு மற்றும் கம்போடியா மற்றும் இந்தியாவில் அசாமில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. கூங்கி எனப்படும் பயிற்சி பெற்ற யானையின் முதுகில் இருந்து காட்டு யானையை வதைப்பது இந்த செயல்முறையை உள்ளடக்கியது. [1] இந்த நடைமுறை இந்தியாவின் வடகிழக்குப் பகுதியில், குறிப்பாக அசாமில் பரவலாக உள்ளது, மேலும் இது பண்டைய இந்தியாவில் காணப்பட்ட முறைகளில் ஒன்றாகும். மற்ற பாரம்பரிய யானை பிடிப்பு முறைகள் பின்வருமாறு: கெடா, பைல் சிகார், பொறி, குழி முறை மற்றும் ஆண் யானையை கவர்ந்திழுக்க ஒரு பெண் கூங்கியைப் பயன்படுத்தி ஏமாற்றுதல். மேளா சிகார் துர்கா பூஜைக்குப் பிறகு மற்றும் பிஹுவின் போது என்றவாறு ஆண்டுக்கு இரண்டு முறை ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. [2]
முறை[தொகு]
மேளா சிகாருக்கு ஒரு திறமையான யானைப்பாகன் அல்லது ஃபாண்டியின் சேவைகள் தேவையாகும். அவரது திறமைகளுக்காக நன்கு மதிக்கப்படும் ஃபாண்டி, மற்றொரு யானைப்பாகன் உதவியாளருடன் வருகிறார். வடகிழக்கு இந்தியாவின் நாட்டுப்புறக் கதைகளில் ஃபாண்டிஸ் இடம்பெறுகின்றனர். 1977 ஆம் ஆண்டு முதல், யானைகளைப் பிடிப்பதற்கான மற்ற அனைத்து முறைகளும் சட்டவிரோதமானது, ஆனால் 1977 சட்டத்திற்கு முன்பு, அசாமில் மட்டும் ஆண்டுக்கு 300 முதல் 400 யானைகள் வரை பிடிப்பதற்கு மேளா சிகார் பயன்படுத்தப்பட்டது. [3]
மூன்று வெவ்வேறு காரணங்கள் மேளா சிகார் முறையை பாதுகாப்பான ஒன்றாக ஆக்குகின்றன. [4]
- இது முற்றிலும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டதாகும். இது பொதுவாக கவனமாக ஆய்வு செய்யப்பட்டு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட விலங்குகளை குறிவைக்கிறது. இளைய, அதிக நெகிழ்வான விலங்குகளுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கப்படுகிறது.
- ஒரே நேரத்தில் சிறைபிடிக்கப்பட்ட சில யானைகளைக் கவனித்துக் கொள்வதற்கு போதுமான ஆள்பலம் இருப்பதால் ஒப்பீட்டளவில் சில இறப்பு விகிதம் குறைவாகவே உள்ளது.
- யானைப்பாகர்களின் பயிற்சியின் போது இறப்பு குறைவாகவே உள்ளது, ஏனெனில் ஈடுபடும் அனைத்து பணியாளர்களும் மிகவும் திறமையானவர்கள்.
கசாலி சிகார்[தொகு]
கசாலி சிகார் என்பது மேளா சிகாரின் மாறுபட்ட வடிவம் ஆகும். அசாமிய மொழியில் கசாலி என்றால் புற்களின் இளம் தளிர்கள் என்று பொருள். மே-ஜூன் மாதங்களில் பருவமழை பெய்யும் போது முளைகட்டிய பயிறு (கசாலி) யானைகளுக்கு மிகவும் பிடிக்கும். அவை புல்வெளிகளால் ஈர்க்கப்படுகின்றன, அவற்றைப் பிடிக்க பாண்டிக்கு ஒரு நல்ல வாய்ப்பை அளிக்கிறது.
சட்ட சிக்கல்கள்[தொகு]
1977 ஆம் ஆண்டுக்கு முன், யானைகள் வனவிலங்கு பாதுகாப்புச் சட்டத்தின் அட்டவணை-II (பகுதி-I) இன் கீழ் இருந்தன, இது யானைகளுக்கு "சிறப்பு விளையாட்டு" என்ற தகுதியை வழங்கியது. இவ்வாறான உரிமத்தின் கீழ் அவற்றைக் கொல்லலாம், கைப்பற்றலாம் அல்லது வணிக ரீதியாக வர்த்தகம் செய்யலாம். 1977 ஆம் ஆண்டில், யானை பிடிப்பது சட்டவிரோதமானது என்று சட்டத்தின் அட்டவணை-I இன் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது. இந்தத் தடையானது சிறப்புப் பயிற்சி பெற்ற யானைப்பாகர்கள் அல்லது ஃபாண்டிகளின் வரிசை படிப்படியாக அழிந்து போக வழிவகுத்தது.
யானைகள் திட்ட முன்னாள் இயக்குநரும், மூத்த வனப் பணி அதிகாரியுமான எஸ்.எஸ்.பிஷ்ட் கூறுகையில், ''வனப் பாதுகாப்புச் சட்டத்தின் 12ஆவது பிரிவின்படி, மக்கள் தொகைக் கட்டுப்பாடு மற்றும் அறிவியல் ஆய்வு மையத்தால் மட்டுமே யானைகளைப் பிடிக்க அனுமதி வழங்க முடியும். கடந்த முறை 80 களில் அசாமுக்கு இதுபோன்ற அனுமதி வழங்கப்பட்டது. [5]
ஃபாண்டிஸ் மீதான 1977 சட்டத்தின் விளைவு[தொகு]
இந்தத் தடையால் பல பாந்திகள் வேலையில்லாமல் வீடற்றவர்களாக உள்ளனர். அவர்களின் சிறப்புத் திறன்களைக் கொண்டு வாழ்க்கைக்காக சம்பாதிப்பது தடைசெய்யப்பட்டதால், அவர்கள் தினசரி ஊதியம் பெறுபவர்கள் போன்று கிடைத்த கூலி வேலைகளைச் செய்ய வேண்டியிருந்தது. அசாம்-அருணாச்சல எல்லைக்கு அருகில் உள்ள 13 கிராமங்களில் 1000 குடும்பங்களை அரசு குடியமர்த்தியது. 2006 ஆம் ஆண்டில், குடியிருப்பாளர்கள் வெளியேற்றப்பட்டனர், அவர்களின் வீடுகள் புல்டோசர் கொண்டு இடிக்கப்பட்டன அல்லது எரிக்கப்பட்டன, மேலும் சில குடியிருப்பாளர்கள் உடல் ரீதியாக தாக்கப்பட்டனர். அப்போதிருந்து, காடு கிராமங்களை மீட்டெடுத்தது.
புனர்வாழ்வு[தொகு]
சோடோவ் ஆக்சாம் ஹடி பாண்டோ சோன்மிலான் யூனியன் என்ற அமைப்ழு, வேலையில்லாத ஃபாண்டிகளின் மறுவாழ்வுக்காக பாடுபடும் ஒரு அமைப்பின் படி, 1972 முதல் 37 பாண்டிகளுக்கு மட்டுமே அரசாங்கத்தால் வேலை வழங்கப்படுகிறது. லக்கிம்பூர் துணை ஆணையர் ஜெயந்த் நர்லிகர் கூறுகையில், மாவட்டத்தில் சுமார் 170 குடும்பங்களுக்கு பணம் மற்றும் நிலம் வழங்கப்பட்டுள்ளது.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Kalita, Prabin (2009-08-21). "Assam seeks tame-tusker nod". The Times of India (Kolkata): 1. http://mobiletoi.timesofindia.com/mobile.aspx?article=yes&pageid=1§id=edid=&edlabel=TOIKM&mydateHid=21-08-2009&pubname=Times+of+India+-+Kolkata&edname=&articleid=Ar00104&publabel=TOI. பார்த்த நாள்: 2009-08-28.[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
- ↑ Mitra, Naresh; Ray, Achintyarup (2009-09-13). "Caught in a trap". The Times of India (Kolkata: Bennett, Coleman & Co. Ltd.): 13. http://epaper.timesofindia.com/Archive/skins/pastissues2/navigator.asp?login=default&AW=1252898431312. பார்த்த நாள்: 2009-09-14.
- ↑ Gokhale, Nitin A. "Parade Of The Proboscides-Elephant deaths in Assam reopen the man-beast conflict issue". Outlook India. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2009-08-28.
- ↑ Lair, Richard (October 1997). "Capture methods and mortality". Gone Astray - The Care and Management of the Asian Elephant in Domesticity. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:974-89472-3-8. http://www.fao.org/docrep/005/ac774e/ac774e0e.htm#bm14..15.5.4. பார்த்த நாள்: 2009-10-18.
- ↑ Kalita, Prabin (2009-08-21). "Assam last got jumbo nod in '80s". The Times of India (Kolkata): 12. http://mobiletoi.timesofindia.com/mobile.aspx?article=yes&pageid=12&edlabel=TOIKM&mydateHid=21-8-2009&pubname=Times%20of%20India%20-%20Kolkata%20-%20Front%20Page&edname=&articleid=Ar01207&publabel=TOI. பார்த்த நாள்: 2009-08-28.[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]