மாபெரும் சபை (சிங் வம்சம்)
மாபெரும் சபை (Grand Council) என்பது "இராணுவ விவகாரங்களைக் கையாள்வதற்கான அலுவலகம்" ஆகும். சிங் வம்சத்தின் போது சீனாவின் முக்கியமான கொள்கைகளை இது உருவாக்கியது. இது 1733 இல் பேரரசர் இயோங்செங் என்பவரால் நிறுவப்பட்டது. இந்த அமைப்பு முதலில் இராணுவ விவகாரங்களுக்குப் பொறுப்பாக இருந்தது. ஆனால் படிப்படியாக மிக முக்கியமான பங்கை அடைந்து இறுதியில் ஒரு தனியுரிமைக் குழுவின் பங்கை அடைந்தது. செயல்பாடு மற்றும் முக்கியத்துவத்தில் இது முழுவதுமாக ஆக்கிரமித்தது. இதனால்தான் இது ஆங்கிலத்தில் "கிராண்ட் கவுன்சில்" என்று அறியப்பட்டது.
அரசாங்கத்தில் அதன் முக்கிய பங்கு இருந்தபோதிலும், இந்த அமைப்பு உள் நீதிமன்றத்தில் முறைசாரா கொள்கைகளை உருவாக்கும் அமைப்பாக இருந்தது. அதன் உறுப்பினர்கள் சிங் அரசின் பணியில் மற்ற ஒரே நேரத்தில் பதவிகளை வகித்தனர். ஆரம்பத்தில், இதில் பணியாற்றும் பெரும்பாலான அதிகாரிகள் மஞ்சு இனத்தவராக இருந்தனர். ஆனால் படிப்படியாக ஆன் சீன அதிகாரிகளும் சபையின் அணிகளில் அனுமதிக்கப்பட்டனர். இந்த அமைப்பில் பணியாற்றிய ஆரம்பகால ஆன் சீன அதிகாரிகளில் ஒருவர் சாங் திங்யு என்பவராவார். தடைசெய்யப்பட்ட நகரத்தில் பரலோக தூய்மை அரண்மனைக்கு நுழைவாயிலுக்கு மேற்கே ஒரு சிறிய கட்டிடத்தில் இதற்கான அலுவலகம் அமைக்கப்பட்டது.
மாபெரும் சபையின் தோற்றம்[தொகு]
இளவரசர்கள் மற்றும் உயர் அதிகாரிகள் சபை[தொகு]
ஆரம்பகால சிங் வம்சத்தில், அரசியல் அதிகாரம் இளவரசர் மற்றும் உயர் அதிகாரிகளின் சபையால் நடத்தப்பட்டது. இதில் ஒரே நேரத்தில் ஏகாதிபத்திய ஆலோசகர்களாக பணியாற்றிய எட்டு ஏகாதிபத்திய இளவரசர்கள் இருந்தனர். அதில் ஒரு சில மஞ்சு அதிகாரிகளும் அடங்குவர். 1637 இல் நிறுவப்பட்ட இந்த சபை சிங் அரசாங்கத்தின் முக்கிய கொள்கைகளை தீர்மானிக்கும் பொறுப்பைக் கொண்டிருந்தது. பேரரசின் அமைச்சரவையான செயலகத்தின் முடிவுகளுக்கு சபையின் முடிவுகளுக்கு முன்னுரிமை இருந்தது. நூர்காசி என்பவர் வகுத்த விதிகளின் கீழ், பேரரசரைக் கூட பதவி நீக்கம் செய்ய சபைக்கு அதிகாரம் இருந்தது. 1643 ஆம் ஆண்டில், பேரரசர் சூன்சி சபையின் அமைப்பை ஆன் சீன அதிகாரிகளுக்கு விரிவுபடுத்தினார். அதன் ஆணை சிங் பேரரசு தொடர்பான அனைத்து முக்கிய முடிவுகளுக்கும் விரிவுபடுத்தப்பட்டது. தெற்கு ஆய்ம், மாபெரும் சபையும் நிறுவப்பட்ட பின்னர் இந்த அமைப்பின் அதிகாரங்கள் படிப்படியாகக் குறைந்துவிட்டன. அது 1717இல் இரத்து செய்யப்பட்டது.
தெற்கு ஆய்வு[தொகு]
தெற்கு ஆய்வு என்பது 1677 இல் நிறுவப்பட்ட பின்னர் மிக உயர்ந்த கொள்கை உருவாக்கும் சக்தியைக் கொண்டிருந்த ஒரு நிறுவனம் ஆகும். இது 1898இல் ஒழிக்கப்பட்டது. பரலோக தூய்மை அரண்மனையின் தென்மேற்கு மூலையில் காங்சி பேரரசரால் தெற்கு ஆய்வு கட்டப்பட்டது. இலக்கியத் தகுதியின் அடிப்படையில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆன்லின் அகாதமியின் உறுப்பினர்கள் ஆய்வுக்கு அனுப்பப்பட்டனர். இதனால் பேரரசர் ஆலோசனை அல்லது கலந்துரையாடலை நாடியபோது அவர்களை எளிதாக அணுக முடியும். ஆய்வுக்கு அனுப்பப்பட்டபோது, அதிகாரிகள் "தெற்கு ஆய்வுக்கான அணுகல்" என அறியப்பட்டனர். அவர்கள் சக்கரவர்த்திக்கு அருகாமையில் இருந்ததால், ஆய்வுக்கு அனுப்பப்பட்ட அதிகாரி பேரரசரிடம் மிகவும் செல்வாக்கு செலுத்தினார். மாபெரும் சபை நிறுவப்பட்ட பின்னர், தெற்கு ஆய்வு ஒரு முக்கியமான நிறுவனமாக இருந்தது. ஆனால் அதன் கொள்கை ஆலோசனை பாத்திரத்தை இழந்தது. தெற்கு ஆய்வுக்கு இரண்டாம் நிலை வழங்குவது அவர்களின் இலக்கிய சாதனைகளுக்கு மதிப்புமிக்க அங்கீகாரமாக அதிகாரிகள் கருதினர்.
மாபெரும் சபை நிறுவுதல்[தொகு]
1729 ஆம் ஆண்டில், இயோங்செங் பேரரசர் சுங்கர் கானேட்டுக்கு எதிராக இராணுவத் தாக்குதலைத் தொடங்கினார். செயலகத்தின் ( உச்ச ஆர்மனி வாயிலுக்கு வெளியே) சந்திக்கும் இடம் இராணுவ ரகசியங்களுக்கு பாதுகாப்பை உறுதி செய்யவில்லை என்று கவலைகள் எழுப்பப்பட்டன. ஜுஞ்சிச்சு பின்னர் தடைசெய்யப்பட்ட நகரத்தின் உள் அவையில் நிறுவப்பட்டது. அமைச்சரவை ஊழியர்களின் நம்பகமான உறுப்பினர்கள் பின்னர் புதிய அலுவலகத்தில் பணிபுரிந்தனர். [1] ட்சுங்கர்களைத் தோற்கடித்த பிறகு, யோங்ஷெங் பேரரசர் இராணுவ ரகசியங்களின் அலுவலகத்தின் நெறிப்படுத்தப்பட்ட நடவடிக்கைகள் அதிகாரத்துவ திறமையின்மை தொடர்பான சிக்கல்களைத் தவிர்ப்பதைக் கண்டறிந்தார். இதன் விளைவாக, ஜுஞ்சிச்சு 1732 இல் ஒரு தற்காலிக நிறுவனத்திலிருந்து "கிராண்ட் கவுன்சில்" ஆக மாறியது, ஆலோசகர் இளவரசர்கள் கவுன்சில் மற்றும் தெற்கு ஆய்வின் அதிகாரங்களை விரைவாக விஞ்சி கிங் பேரரசின் முக்கிய கொள்கை உருவாக்கும் அமைப்பாக மாறியது.
கலவை[தொகு]
சபையின் அதிகாரிகளின் எண்ணிக்கை அவ்வப்போது மாறுபடும். மூன்று முதல் பத்து வரை இருக்கும். வழக்கமாக, சபையில் பணியாற்றும் அதிகாரிகளின் எண்ணிக்கை ஐந்து, இரண்டு மஞ்சுக்கள், இரண்டு ஆன் சீனர்கள் , முதல் அணியின் ஒரு இளவரசர், அவர்கள் சபையின் தலைவராக செயல்பட்டனர். அவர்களில் மிக மூத்தவர் தலைமை உறுப்பினர் என்று அழைக்கப்பட்டார். ஆனால் இது வெறுமனே பதவித் தலைப்பு மட்டுமே ஆகும். உத்தியோகபூர்வ தலைப்பு அல்ல.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ 梁章鉅《枢垣纪略》卷廿七
ஆதாரங்கள்[தொகு]
- Beatrice S. Bartlett. Monarchs and Ministers: The Grand Council in Mid-Ch'ing China, 1723–1820. Berkeley, CA: University of California Press, 1991.
- Ho, Alfred Kuo-liang. "The Grand Council in the Ch'ing Dynasty." The Far Eastern Quarterly 11, no. 2 (1952): 167–82.