சூனியக்காரி

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

சூனியக்காரி என்பவர் பெண்ணை ஒத்த ஒரு புராண அல்லது பழமையான உயிரினம் ஆகும். இது பெரும்பாலும் தெற்காசியா மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசியாவில் காணப்படும் ஒரு பேய் எதிர்வினையாகவும் இருக்கலாம். இது குறிப்பாக இந்தியா, வங்களாதேசம், நேபாளம் மற்றும் பாக்கித்தானிலும் பிரபலமாக உள்ளது. ஒரு சூனியக்காரி பொதுவாக "ஒரு தீமையான உயிரினமாக" குறிப்பிடப்படுகிறது. மேலும் இது பெரும்பாலும் மரங்களில் ஒட்டிக்கொண்டிருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. எனவே இதனை மரம்-ஆவி என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்.[1]

இந்து நம்பிக்கையின்படி, மந்திரவாதிகளாக மாறி காளி தேவிக்கு சேவை செய்யலாம்.

தோற்றம்[தொகு]

சுரேலின் புராணக்கதை பெர்சியாவிலிருந்து தோன்றியதாகக் கூறப்படுகிறது. இங்குச் சூனியக்காரியானது "மிகவும் திருப்தியற்ற ஆசைகளுடன் இறந்த பெண்களின் ஆவி" என்று விவரிக்கப்படுகிறது.[2]

தென்கிழக்கு ஆசியாவில், சூனியக்காரி என்பது பிரசவத்தின்போது, ​​கர்ப்பமாக இருந்தபோது அல்லது பரிந்துரைக்கப்பட்ட "அசுத்தத்தின் போது" இறந்த ஒரு பெண்ணின் ஆவியாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது. தூய்மையற்ற காலம் என்பது இந்தியாவில் பொதுவான மூடநம்பிக்கையாகும். இங்கு ஒரு பெண் மாதவிடாய் காலம் மற்றும் குழந்தை பெற்றெடுத்த பின் வரும் பன்னிரண்டு நாட்களும் பெண், தூய்மையற்றவள் என்று கூறப்படுகிறது.[3][4][5][6] சில ஆதாரங்களின்படி, இந்தியாவில், ஒரு பெண் இயற்கைக்கு மாறான மரணம் அல்லது பிரசவத்தின் போது, ​​குறிப்பாகத் தீபாவளியின் போது மரணமடைந்தால், ​​அவள் சூனியக்காரி ஆகிவிடுவாள்.[7][7]

வடிவம்[தொகு]

சூனியக்காரியின் வடிவமாகத் தொய்வான மார்பகங்கள், கருப்பு நாக்கு மற்றும் அடர்த்தியான கரடுமுரடான உதடுகளுடன் மிகவும் அசிங்கமாக விவரிக்கப்படுகிறது. இருப்பினும் சில நேரங்களில் இவளுக்கு வாய் இல்லை என்று கூறப்படுகிறது. இவள் பானை வயிற்றுடன், நீண்ட நகங்கள் போன்ற கைகள் மற்றும் சிராய்ப்பு, நீண்ட அந்தரங்க முடியினைக் கொண்டிருக்கலாம்.[7][8][9][10] பெரிய கோரைப்பற்கள் கொண்ட பன்றி முகங்கள் அல்லது கூர்மையான தந்தங்கள் மற்றும் நீண்ட, காட்டு முடிகள் கொண்ட மனித முகங்கள் கொண்டவை என்றும் விவரிக்கப்படுகிறது. இவள் சில சமயங்களில் ஒரு நியாயமான முன் மற்றும் கருப்பு பின்புறம் கொண்டவள் என்று விவரிக்கப்படுகிறாள். ஆனால் இவள் எப்போதும் தன் கால்களைப் பின்னோக்கித் திருப்பிக் கொள்கிறாள்.[1][11]

மேலும் பார்க்கவும்[தொகு]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. ↑ 1.0 1.1 Crooke, William. An Introduction to the Popular Religion and Folklore of Northern India. https://archive.org/stream/introductiontopo00croorich#page/69/mode/1up. 
  2. ↑ DeCaroli, Robert (2000). "Reading Bhājā: A Non-Narrative Interpretation of the Vihāra 19 Reliefs". East and West 50 (1/4): 271. 
  3. ↑ Leshnik, Lorenz S. (1967). "Archaeological Interpretation of Burials in the Light of Central Indian Ethnography". Zeitschrift für Ethnologie 92 (1): 23–32. 
  4. ↑ Raymond Buckland (2009). The Weiser Field Guide to Ghosts: Apparitions, Spirits, Spectral Lights and Other Hauntings of History and Legend. Weiser Books. பக். 33. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-57863-451-4. 
  5. ↑ Lehman, F. K. (2006). "Burmans, others, and the community of spirits". Crossroads: An Interdisciplinary Journal of Southeast Asian Studies 18 (1): 127–132. 
  6. ↑ Fane, Hannah (1975). "The Female Element in Indian Culture". Asian Folklore Studies 34 (1): 51–112. doi:10.2307/1177740. 
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 Bane, Theresa (2010). "Churel". Encyclopedia of Vampire Mythology. McFarland. பக். 47–8. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-7864-4452-6. 
  8. ↑ Melton, J. Gordon (1999). The Vampire Book: The Encyclopedia of the Undead. Visible Ink Press. பக். 372. https://archive.org/details/vampirebookencycl00melt. 
  9. ↑ Cheung, Theresa (2006). The Element Encyclopedia of the Psychic World. Harper Element. பக். 112. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-00-721148-7. 
  10. ↑ Bob Curran (2005). Vampires: A Field Guide To The Creatures That Stalk The Night. Career Press. பக். 138–9. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-56414-807-0. 
  11. ↑ Ploss, Hermann Heinrich; Bartels, Max; Bartels, Paul (1935). Woman: An Historical Gynæcological and Anthropological Compendium. 3. London: William Heinemann. பக். 408. https://archive.org/details/b20442117M003/page/408/mode/1up?q=Churel. 
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=சூனியக்காரி&oldid=3697982" இருந்து மீள்விக்கப்பட்டது