தாழ்நில நாடுகளின் நாட்டுப்புறக் கதைகள்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
பீட்டர் புரூகலின் ஓவியமான நெதர்லாந்து பழமொழிகள் (1559), பல பழமொழிகளை விளக்கும் விவசாயக் காட்சிகளைக் காட்டுகிறது

தாழ்நில நாடுகளின் நாட்டுப்புறக் கதைகள்(Folklore of the Low Countries) , பெரும்பாலும் டச்சு நாட்டுப்புறக் கதைகள் என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன. பெல்ஜியம், நெதர்லாந்து மற்றும் லக்சம்பர்க் மக்களின் காவியங்கள், புனைவுகள், விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் வாய்வழி மரபுகள் ஆகியவை அடங்கும். பாரம்பரியமாக இந்த நாட்டுப்புறக் கதைகள் இடச்சு மொழியில் அல்லது இந்த நாடுகளின் பிராந்திய மொழிகளில் ஒன்றில் எழுதப்பட்ட அல்லது பேசப்படுகின்றன.

நாட்டுப்புற மரபுகள்[தொகு]

தாழ்நில நாடுகளின் நாட்டுப்புறக் கதைகள் பெனலக்ஸ் நாடுகளின் நாட்டுப்புற மரபுகளை உள்ளடக்கியது: நெதர்லாந்து, பெல்ஜியம் மற்றும் லக்சம்பர்க். பிளாண்டர்ஸ், டச்சு மொழி பேசும் பெல்ஜியத்தின் வடக்குப் பகுதி மற்றும் பிரிசியாவின் நாட்டுப்புறக் கதைகள் இதில் அடங்கும்.

கற்பனை கதைகள்[தொகு]

பல நாட்டுப்புறக் கதைகள் கிறிஸ்தவத்திற்கு முந்தைய கௌலிஷ் மற்றும் ஜெர்மானிய கலாச்சாரத்திலிருந்து பெறப்பட்டவை. இவை பல பிரெஞ்சு மற்றும் ஜெர்மன் பதிப்புகளைப் போலவே உள்ளன. 1918 இல் வில்லியம் எலியட் கிரிஃபிஸ் என்பவர் டச்சு ஃபேரி டேல்ஸ் ஃபார் யங் ஃபேரி டேல் என்பதை வெளியிட்டார்: [1] இதைத் தொடர்ந்து 1919 இல் பெல்ஜியன் ஃபேரி டேல்ஸ் வெளியிடப்பட்டது. [2]

1918 ஆம் ஆண்டில், பெல்ஜிய எழுத்தாளர் ஜீன் டி போஷெர், பிளாண்டர்சின் நாட்டுப்புறக் கதைகளை வெளியிட்டார் (ஆங்கிலத்தில் பீஸ்ட்ஸ் அண்ட் மென் என வெளியிடப்பட்டது). பெல்ஜியக் கதையான "கார்ல் காட்ஸ்" ஜெர்மன் நாட்டுப்புறக் கதையான " பீட்டர் கிளாஸ் " மற்றும் வாசிங்டன் இர்விங் எழுதிய " ரிப் வான் விங்கிள் " இரண்டையும் ஒத்திருக்கிறது. பெல்ஜிய எல்லைக்கு அருகில் பிறந்த பிரெஞ்சு எழுத்தாளரான, சார்லஸ் டியூலின் கிராமப்புறக் கதைகளின் அடிப்படையில் கதைகளை எழுதினார். [3] நெட்டில் ஸ்பின்னர் ஒரு பிப்ளெமிஷ் விசித்திரக் கதையாகும். பின்னர் ஆண்ட்ரூ லாங்கின் 1890 தி ரெட் ஃபேரி புக்கில் சேர்க்கப்பட்டது.

இளைஞர்களுக்கான டச்சு விசித்திரக் கதைகள்[தொகு]

இரானிமசு போசு எழுதிய தி கார்டன் ஆஃப் எர்த்லி டிலைட்ஸ் நாட்டுப்புறவியல் கூறுகளைக் காட்டுகிறது [4]

"தி லிட்டில் டச்சு பாய்" என்பது பொதுவாக ஒரு டச்சு புராணக்கதை அல்லது விசித்திரக் கதை என்று கருதப்படுகிறது. ஆனால் உண்மையில் இது ஒரு கற்பனைக் கதை, அமெரிக்க எழுத்தாளர் மேரி மேப்ஸ் தாட்ஜ் எழுதிய ஹான்ஸ் பிரிங்கர் ஆர் சில்வர் ஸ்கேட்ஸ், மற்றும் நெதர்லாந்தில் பாரம்பரிய நாட்டுப்புறக் கதைகளாக அறியப்படவில்லை. . [5]

நாட்டுப்புற கலைகள் பொம்மை மற்றும் மரியோனெட் நாடக அரங்கங்களில் நடத்தப்பட்டது . துரோகம் செய்ததாக தவறாக குற்றம் சாட்டப்பட்ட ஒரு நல்லொழுக்கமுள்ள மனைவியான "பிரபாண்டின் ஜெனீவியின் கதை" முதன்முதலில் 1716 இல் பிரபாண்ட் அரங்கில் நிகழ்த்தப்பட்டது. 18 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில், இது பயண பொம்மை நிறுவனங்களிடையே மிகவும் பிரபலமாகியது. [6]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

ஆதாரங்கள்[தொகு]

ஆய்வுகள்
கதைகளின் தொகுப்புகள்
  • Nederlands (nl) ; de Mont, Pol. Dit zijn Vlaamsche wondersprookjes, het volk naverteld. Gent: 1896
  • Griffis, William Elliot. Dutch Fairy Tales For Young Folks. New York: Thomas Y. Crowell Co., 1918. (English). Available online by SurLaLane Fairy Tales. File retrieved 1-17-2007.
  • Griffis, William Elliot. Belgian fairy tales. New York: Thomas Y. Crowell company. [1919?]
  • Karpeles, Maud, editor. Folk Songs of Europe. New York: Oak Publications, 1964.
  • de Meyere, Victor. De Vlaamsche vertelselschat. Vol. I, II, III, and IV (Animal Tales). 1925-1933 (1ste druk).
  • Ridder, André de. Christmas tales of Flanders. New York: Dodd, Mead & Company, 1917.
  • Wolf, Johann Wilhelm. Deutsche Märchen und Sagen. Leipzig: 1845.