மின்னான் மொழி
Appearance
Southern Min | |
---|---|
閩南語 / 闽南语 / Bân-lâm-gú | |
நாடு(கள்) | மக்களின் சீனக் குடியரசு, சீனக்குடியரசு (தைவான்), மலேசியா, இந்தோனேசியா, சிங்கப்பூர், தால்ய்லாந்து, பிலிப்பைன்சு, வியட்னாம், ஐக்கிய அமெரிக்கா (நியூயார்க் நகரம்), மற்றும் தென் மின் பகுதிகளும் ஃகொக்லோ (Hoklo) இன மக்கள் வாழிடங்கள் |
பிராந்தியம் | Southern Fujian province; the Chaozhou-Shantou (Chaoshan) area and Leizhou Peninsula in குவாங்டொங் province; extreme south of Zhejiang province; much of ஆய்னான் province(if Hainanese or Qiong Wen is included); and most of Taiwan; |
தாய் மொழியாகப் பேசுபவர்கள் | 49 மில்லியன் (date missing) |
Sino-Tibetan
| |
பேச்சு வழக்கு |
தியோச்சியூ(Teochew)
|
அலுவலக நிலை | |
அரச அலுவல் மொழி | None (Legislative bills have been proposed for Taiwanese (Amoy Southern Min) to be one of the 'national languages' in Taiwan); one of the statutory languages for public transport announcements in the ROC [1] |
மொழி கட்டுப்பாடு | None (The Republic of China Ministry of Education and some NGOs are influential in Taiwan) |
மொழிக் குறியீடுகள் | |
ISO 639-1 | zh |
ISO 639-2 | chi (B) zho (T) |
ISO 639-3 | nan |
மின்னான் மொழி என்பது சீனோ திபெத்திய மொழிகளின் கீழ்வரும் மின் மொழிக்குடும்பத்தை சேர்ந்த மொழி ஆகும். இம்மொழி ஏறத்தாழ நாற்பத்தொன்பது மில்லியன் மக்களால் பேசப்படுகிறது. இம்மொழி சீனா, மலேசியா, சிங்கப்பூர், இந்தோனேசியா போன்ற நாடுகளில் பேசப்படுகிறது.[1][2][3]
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ Mei, Tsu-lin (1970), "Tones and prosody in Middle Chinese and the origin of the rising tone", Harvard Journal of Asiatic Studies, 30: 86–110, எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.2307/2718766, JSTOR 2718766
- ↑ Pulleyblank, Edwin G. (1984), Middle Chinese: A study in Historical Phonology, Vancouver: University of British Columbia Press, p. 3, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7748-0192-8
- ↑ Harald Hammarström; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian (2023-07-10). Glottolog 4.8 - Min. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. doi:10.5281/zenodo.7398962. https://glottolog.org/resource/languoid/id/minn1248. பார்த்த நாள்: 2023-10-13.