மயில் இளவரசி

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
மயில் இளவரசி
நாட்டுப்புறக் கதை
பெயர்: மயில் இளவரசி
தகவல்
Mythology: டேய் மக்கள்
Published in: 1960
சீன நாட்டுப்புற கதை

மயில் இளவரசி ( Peacock Princess ) அல்லது கொங்கு கோங்சு, சீனாவில் உள்ள டேய் மக்களின் நாட்டுப்புறக் கதையாகும். [1] இது தென்கிழக்கு ஆசியா முழுவதும் காணப்படும் பிற ஒத்த கதைகளுடன் தொடர்புடையதாகும். [2] இந்தக் கதை சர்வதேச "அன்னக் கன்னி " கதையின் ஒரு பதிப்பாகவும் கருதப்படுகிறது. [3]

வரலாறு[தொகு]

மயில்களை வணங்கும் டேய் இனக்குழு மக்களிடையே இக்கதை உருவாகி பல நூற்றாண்டுகளாக வழிவழியே பரப்பப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது. [4] டாய் மக்கள் மயில்களை அமைதி, இரக்கம், அன்பு மற்றும் அழகு ஆகியவற்றின் தூதர்களாகக் கருதி வணங்கி வருகிறார்கள்.

பெயர்கள்[தொகு]

ஷௌஷுதுன், தி பீகாக் பிரின்ஸஸ், ஜாவோ ஷுடுன் மற்றும் லான்வுலுவோனா, [5] [6] [7] ஜாவோ ஷு துன், நான் நுவோ னா, ஜாவோ ஷுடெங் மற்றும் நன்மு னுவோனுவோ பல பெயர்களில் கவிதை மற்றும் நாட்டுப்புறக் கதையாக பதிவு செய்யப்பட்ட, அறியப்பட்ட இந்த கதை சீனாவின் டேய் மக்களிடையே கொண்டாடப்படுகிறது.

சதி[தொகு]

ஜாவோ ஷுதுன் (மற்றும் மேலுள்ளதுபோல் பல பெயர்களில்) என்ற இளம் இளவரசனின் கதையைப் இது தொடர்கிறது. அவன் திருமணம் செய்துகொள்வதற்காக மணமகளைத் தேடுகிறான். ஒரு நாள், ஏழு மயில் கன்னிகள் குளித்துக் கொண்டிருக்கும் (அல்லது நடனமாடும்) ஏரிக்கு அவன் வழிநடத்தப்படுகிறான். அவன் அவர்களில் ஏழாவது மற்றும் இளைய மயில் இளவரசியைக் கண்டு காதல் கொள்கிறான். இளவரசன் அவள் கவனம்சிதறியிருக்கும் போது அவளது மயில் இறகுகளை திருடிக் கொள்கிறான். மற்ற பறவைகள் றந்து செல்லும் வரை அவள் முன் தோன்றுவதற்குக் காத்திருக்கிறான். இளவரசன் அவளை அவனுடைய மணமகளாக மாற ஒப்புக்கொள்ள வைத்த பிறகு அவளது இறகுகளைத் திருப்பித் தருகிறான்.

அவர்கள் அவனது ராஜ்யத்திற்குப் பறந்து சென்று திருமணம் செய்து கொள்கிறார்கள். அவர்களின் திருமண இரவில், தீய மந்திரவாதி ராஜா மீது மந்திரம் வைத்து ஒரு போரைத் தொடங்குகிறார். இளம் இளவரசன் போருக்குப் புறப்படுகிறான். அவன் போகும்போது அவனுடைய இளவரசிக்கு அரசனால் மரண தண்டனை விதிக்கப்படுகிறது. அவள் தூக்கிலிடப்படுவதற்கு முன்பு, அவள் மயில் வடிவம் எடுத்து தப்பிக்கிறாள். இளவரசன் போரிலிருந்து திரும்பியதும், அவன் தீய மந்திரவாதியைக் கொன்று ராஜாவை மந்திரத்திலிருந்து விடுவிக்கிறான். ஆனால் தனது மனைவியை மீண்டும் பெற மயில் ராஜ்யத்தை நோக்கி நீண்ட தேடலைத் தொடங்குகிறான். அதிர்ஷ்டவசமாக, அவன் மீண்டும் தனது மனைவியைக் கண்டுபிடிக்கிறான். எல்லோரும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்கிறார்கள். [8] [9] [10] [11]

கலாச்சாரம்[தொகு]

இந்த புராணக்கதை, 1963 [12] மற்றும் 1982 இல் அதே தலைப்பில் சீனத் திரைப்படமாக எடுக்கப்பட்டு வெளியிடப்பட்டதுது. [13] [14]

மேலும் பார்க்கவும்[தொகு]

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Peacock princess
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.


மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. Yuan, Haiwang. Princess Peacock: tales from the other peoples of China. Westport, Conn.: Libraries Unlimited, 2008. p. 158.
  2. Qing Xiaoyu. "Dai Opera Troupe Creates 'The Peacock Princess'". In: China Reconstructs. July 1982. p. 52.
  3. Bäcker, Jörg. "Schwanjungfrau". In: Enzyklopädie des Märchens Band 12: Schinden, Schinder – Sublimierung. Edited by Rudolf Wilhelm Brednich; Hermann Bausinger; Wolfgang Brückner; Daniel Drascek; Helge Gerndt; Ines Köhler-Zülch; Lutz Röhrich; Klaus Roth. De Gruyter, 2016 [2007]. p. 313. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-11-019936-9.
  4. Li, Jing (2012). "The folkloric, the spectacular, and the institutionalized: Touristifying ethnic minority dances on China's southwest frontiers". Journal of Tourism and Cultural Change 10: 79–80 (footnote nr. 7). doi:10.1080/14766825.2012.658809. 
  5. Wilcox, Emily. Revolutionary Bodies: Chinese Dance and the Socialist Legacy. University of California Press. 2019. p. 277. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780520971905.
  6. Hua Mei. Chinese Clothing. Cambridge University Press. 2011. p. 99. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-521-18689-6.
  7. Li, Jing (2012). "The folkloric, the spectacular, and the institutionalized: Touristifying ethnic minority dances on China's southwest frontiers". Journal of Tourism and Cultural Change 10: 69. doi:10.1080/14766825.2012.658809. 
  8. Folk Tales from China. Third series. Peking: Foreign Language Press. 1958. pp. 16–46.
  9. Yuan, Haiwang. Princess Peacock: tales from the other peoples of China. Westport, Conn.: Libraries Unlimited, 2008. pp. 158-160, 263.
  10. Li, Jing (2012). "The folkloric, the spectacular, and the institutionalized: Touristifying ethnic minority dances on China's southwest frontiers". Journal of Tourism and Cultural Change 10: 69–70, 74–75. doi:10.1080/14766825.2012.658809. 
  11. Dolch, Edward W. Stories from Old China. Champaign, Ill., Garrard Pub. Co, 1964. pp. 138-145, 146-153, 154-165.
  12. Macdonald, Sean (2017). "Jin Xi: Master of puppet animation". In: Journal of Chinese Cinemas, 11:2, 160, 165. DOI: 10.1080/17508061.2017.1322785
  13. Li, Jing (2012). "The folkloric, the spectacular, and the institutionalized: Touristifying ethnic minority dances on China's southwest frontiers". Journal of Tourism and Cultural Change 10: 79–80 (footnote nr. 7). doi:10.1080/14766825.2012.658809. 
  14. Yuanyuan Chen (2017). "Old or new art? Rethinking classical Chinese animation". In: Journal of Chinese Cinemas, 11:2, 178. DOI: 10.1080/17508061.2017.1322786

புத்தகங்கள்[தொகு]

மேலும் படிக்க[தொகு]

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=மயில்_இளவரசி&oldid=3834013" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது