பொய்த்தோற்ற உருவெளிகள்
மாய உருவெளிகள் அல்லது அகநிலை உருவெளிகள் என்பது ஒரு விளிம்பின் ஒளிரும் அல்லது அந்த விளிம்பில் நிற மாற்றம் இல்லாமல் ஒரு விளிம்பைப் பற்றிய உணர்வைத் தூண்டும் காட்சி மாயைகள் ஆகும். காட்சி மாயைகள் பொய்த்தோற்ற ஒளிர்வும் ஆழமான ஒழுங்கமைவும் பெரும்பாலும் பொய்த்தோற்ற உருவெளிகளுடன் சேர்ந்து வருகின்றன. 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் மாயையாமுருவெளிகளைக் கண்டுபிடித்த பெருமை பிரெட்ரிக் சூமானுக்கு உண்டு. ஆனால் அவை இடைக்காலக் கலைகளில் உள்ளன.[1] பொய்த்தோற்ற உருவெளிகளை உருவாக்குகின்றன. கெய்டானோ கனிழ்சாவின் 1976 ஆம் ஆண்டு அறிவியல் அமெரிக்கன் இதழ் ஆய்வுக் கட்டுரை பார்வையியலாளர்களுக்கு மாய உருவெளிகளில் ஆர்வம் மீண்டும் எழுந்தது.
பொய்த்தோற்ற உருவெளியின் பொதுவகைகள்[தொகு]
கனிழ்சா உருவங்கள்[தொகு]
ஒருவேளை ஒரு மாய உருவெளியின் மிகவும் பரவலான எடுத்துக்காட்டு கெய்டானோ கனிழ்சாவால் பரப்பப்பட்ட பாக் - மேன் உருவமைப்பு ஆகும்.[2]
கனிழ்சா உருவங்கள் காட்சிப் புலத்தில் பாக் - மேன் வடிவத் தூண்டிகளை சீரமைப்பதால் ஒரு மாய விளிம்பின் உணர்வைத் தூண்டுகின்றன. இதனால் விளிம்புகள் ஒரு வடிவத்தை உருவாக்குகின்றன. கனிழ்சா உருவங்கள் உருவத்தின் ஒரு பகுதி வெளிப்படையாக இல்லாவிட்டாலும் , கூர்மையான மாய விளிம்பால் வரையறுக்கப்பட்ட ஒரு வடிவத்தின் உணர்வைத் தூண்டுகின்றன. [2]
ஒளிர்மை உண்மையில் ஒருபடித்தாக இருந்தாலும் பொதுவாக வடிவம் பின்னணியை விட பொலிவாகத் தெரிகிறது. கூடுதலாக , மாய வடிவம் தூண்டுபவர்களை விட பார்வையாளருக்கு நெருக்கமாக இருப்பதாகத் தெரிகிறது. கனிழ்சா உருவங்களின் மாய வடிவத்தின் முறைமையான நிறைவு, மாய வடிவம், தூண்டிகளின் முறைமையற்ற நிறைவு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியுள்ளது.[2]
எகிரென்சுட்டைன் பொய்த்தோற்றம்[தொகு]
கனிசா உருவங்களுடன் நெருக்கமாக தொடர்புடையது எஹ்ரென்ஸ்டீன் மாயை. எஹ்ரென்ஸ்டீன் மாயை பாக் - மேன் தூண்டிகளைப் பயன்படுத்துவதற்குப் பதிலாக எஹ்ரென்ஸ்டீன் மாயை ரேடியல் கோடு பிரிவுகள் வழியாக ஒரு மாயையான விளிம்பு உணர்வைத் தூண்டுகிறது. எஹ்ரென்ஸ்டீனின் கண்டுபிடிப்பு முதலில் ஹெர்மன் கட்டத்தின் மாற்றமாக சூழல் ரீதியாக மாற்றப்பட்டது.[3]
வரிக் கீற்றுகளைத் தவிர்த்தல்[தொகு]
தவறாக வடிவமைக்கப்பட்ட இரண்டு வரிக்கீற்றுகளுக்கு இடையிலான எல்லையில் மாய உருவெளிகள் உருவாக்கப்படுகின்றன.[4] இவை தவிர்ப்பு வரிக்கீற்றுகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இவற்றின் மாய விளிம்பு தூண்டுதல் கூறுகளுக்குச் செங்குத்தாக உள்ளது.
கலை, வரைவியல் வடிவமைப்பு[தொகு]
1972 முதல் 1984 வரை 1988 மற்றும் 1994 வரை ஒலிம்பிக் குறியுருக்கள் அனைத்தும் எல்ஸ்வொர்த் கெல்லியின் 1950 களின் தொடரைப் போலவே மாய உருவெளிகளைக் கொண்டுள்ளன.
ஜேக்கப் கெசுட்டுமன் ஜெராட்சு தனது படைப்பான வாய்பாடு 1 (1991) இல் தனது பட்டுத்திரை அச்சுகளில் கனிழ்சா மாயையைப் பயன்படுத்தினார்.
மூளைப்புறணித் துலங்கல்கள்[தொகு]
காட்சி அமைப்பில் உள்ள V1 V2 போன்ற தொடக்க காலக் காட்சி மூளைப் புறணிப் பகுதிகளின் பொய்த்தோர்றமான உருவெளிகளை உருவாக்குவதற்கு காரணமாகின்றன என்று கருதப்படுகிறது.[5] மனித நரம்பியல் படிம நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தும் ஆய்வுகள், பொய்த்தோற்ற உருவெளிகள் முதன்மைக் காட்சி புறணி ஆழமான அடுக்குகளில் செயல்பாட்டுடன் தொடர்புடையவை என்பதைக் கண்டறிந்துள்ளன. [6]
தொடர்புடைய காட்சி நிகழ்வுகள்[தொகு]
காட்சிப் புலனின் நரம்பியல் அடிப்படையைப் படிப்பதற்கு, காட்சிப் பொய்த்தோற்றங்கள் பயனுள்ள தூண்டுதல்களாகும் , ஏனெனில் அவை இயல்பு நிலைமைகளின் கீழ் காட்சி உலகத்தை விளக்கும் காட்சி அமைப்பின் உள்ளார்ந்த வழிமுறைகளை கடத்திவிடுகின்றன. எடுத்துக்காட்டாக , இயற்கை உலகில் உள்ள பொருள்கள் பெரும்பாலும் ஓரளவு மட்டுமே தெரியும். மேற்பரப்பின் விளிம்பின் பகுதிகள் புலப்படாமல் இருக்கும்போது காட்சி அமைப்பு மேற்பரப்புகளை எவ்வாறு உருவாக்குகிறது என்பதற்கான தடயங்களை பொய்த்தோற்ற உருவெளிகள்கள் வழங்குகின்றன.
மேற்பரப்புகளின் குறிமுறையாக்கம் காட்சி புலனுணர்வின் இன்றியமையாத பகுதியாக கருதப்படுகிறது , இது காட்சிக் கூறுகளின் தொடக்கநிலைப் பகுப்பாய்வு, முகங்கள், காட்சிகள் போன்ற சிக்கலான தூண்டுதல்களை அடையாளம் காணும் திறனுக்கு இடையில் காட்சிச் செயலாக்கத்தின் ஒரு முதன்மையான இடைநிலைக் கட்டத்தை உருவாக்குகிறது.[7]
- முறைமையற்ற புலன் உணர்தல்
- தன்பருவெளியுரு
- நிரப்புதல்
- கெஸ்டால்ட் உளவியல்
- எதிர்மறை வெளி
- மெய்நிகர் உருவெளி
- புறவயமாக்கம்
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Schumann, F (1900), "Beiträge zur Analyse der Gesichtswahrnehmungen. Erste Abhandlung. Einige Beobachtungen über die Zusammenfassung von Gesichtseindrücken zu Einheiten.", Zeitschrift für Psychologie und Physiologie der Sinnesorgane, pp. 1–32
{{citation}}: Missing or empty|url=(help) - ↑ 2.0 2.1 2.2 Kanizsa, G (1955), "Margini quasi-percettivi in campi con stimolazione omogenea.", Rivista di Psicologia, pp. 7–30
{{citation}}: Missing or empty|url=(help) - ↑ Ehrenstein, W (1941), "Über Abwandlungen der L. Hermannschen Helligkeitserscheinung (Modifications of the Brightness Phenomenon of L. Hermann).", Zeitschrift für Psychologie, pp. 83–91
{{citation}}: Missing or empty|url=(help) - ↑ Soriano, M; Spillmann, L; Bach, M (1996), "The abutting grating illusion.", Vision Res., pp. 109–116, doi:10.1016/0042-6989(95)00107-b, PMID 8746248
{{citation}}: Missing or empty|url=(help) - ↑ von der Heydt, R; Peterhans, E; Baumgartner, G (1984), "Illusory contours and cortical neuron responses", Science, pp. 1260–1262, doi:10.1126/science.6539501, PMID 6539501
{{citation}}: Missing or empty|url=(help) - ↑ Kok, Peter; Bains, Lauren; van Mourik, Tim; Norris, David G.; de Lange, Floris (2016-02-08). "Selective Activation of the Deep Layers of the Human Primary Visual Cortex by Top-Down Feedback" (in en). Current Biology 26 (3): 371–376. doi:10.1016/j.cub.2015.12.038. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0960-9822. பப்மெட்:26832438.
- ↑ Nakayama, K; He, Z. An Invitation to Cognitive Science: Visual cognition. 2. பக். 1–70.
மேலும் படிக்க[தொகு]
- Coren, S (1972), "Subjective contour and apparent depth", Psychological Review, 79 (4): 359–367, CiteSeerX 10.1.1.278.7980, doi:10.1037/h0032940, PMID 5038153
- Peterhans, E.; von der Heydt, R. (1991). "Subjective contours--bridging the gap between psychophysics and physiology.". Trends Neurosci 14 (3): 112–119. doi:10.1016/0166-2236(91)90072-3. பப்மெட்:1709535. "Phenomena of contour, color and movement perception have been used to identify functions of neurons and to reveal functional differences between cortical areas that application of classical receptive-field concepts has not suggested.".
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
- Illusory contours figures Many unpublished drawings (fr)